ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ไอดอลสาว 10

เริ่มโดย sai223344, พฤษภาคม 16, 2025, 09:09:54 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

sai223344

เรื่องนี้ วางโครงเรื่องเอง แล้วให้ Gemini แต่ง มี 17 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน ถ้าไม่ลืมนะครับ
ตอนสั่ง ไปสั่งมันแต่งชื่อคนที่มีตัวตนจริง แก้ชื่อวุ่นวายโคตร อาจมีหลุด


บทที่ 10: การแสดงเพื่อเจ้านาย
หลังจากที่ความเร่าร้อนจากบทเรียนอันหนักหน่วงสงบลง ลูน่าและอารยายังคงยืนหอบแฮกๆ อยู่กลางห้องเก็บของใต้โรงรถที่บัดนี้ดูเหมือนสนามฝึกส่วนตัวมากกว่าห้องเก็บของ ร่างกายของพวกเธอเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อและน้ำตา ความเหนื่อยล้าเข้าเกาะกุมทุกอณู แต่ภายในจิตใจนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนเกินกว่าจะเข้าใจได้ ทั้งความอับอาย ความเหนื่อยล้า และ... ความปรารถนาที่ยังคุกรุ่นอยู่

อาทรและอาเดชปลดพันธนาการออกจากร่างกายของสองสาวจนหมด พวกเขามองดูลูน่าและอารยาที่ยังคงยืนตัวสั่นเล็กน้อยอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยอำนาจเหนือกว่า พวกเขาไม่ได้เดินเข้ามาสัมผัสร่างกายของพวกเธออีก แต่กลับเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้เก่าๆ สองตัวที่อยู่มุมห้อง

ในมือของอาทรและอาเดชมีรีโมตคอนโทรลขนาดเล็กอยู่ รีโมตที่ลูน่าคุ้นเคยดีว่าเป็นตัวควบคุมแรงสั่นของไข่สั่นที่ยังคงติดอยู่ในร่างกายของทั้งเธอและอารยา

"เอาล่ะครับคุณหนูทั้งสอง" อาทรพูดขึ้นเสียงเรียบ แต่น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยคำสั่ง "บทเรียนสำหรับคืนนี้... คือการแสดงให้พวกผมดู"

ลูน่าและอารยาเงยหน้าขึ้นมองพวกเขาด้วยความสับสน การแสดง? แสดงอะไร? พวกเธอเพิ่งผ่านการฝึกที่หนักหน่วงมา

"พวกคุณหนูได้เรียนรู้ที่จะเชื่อฟัง... ได้เรียนรู้ที่จะอดทน... และได้เรียนรู้ที่จะรับความสุขสมภายใต้การอนุญาตของพวกผมแล้ว" อาเดชพูดเสริม ดวงตาคมกริบจ้องมองไปที่สองสาวอย่างไม่วางตา "ตอนนี้... ถึงเวลาที่คุณหนูจะต้องเรียนรู้ที่จะ... ทำให้พวกผมพอใจ... ด้วยร่างกายของคุณหนูเอง"

ลูน่าและอารยายังคงยืนนิ่ง ไม่เข้าใจว่าพวกเขากำลังจะสื่ออะไร

อาทรยิ้มเล็กน้อยอย่างเจ้าเล่ห์ เขาชูรีโมตในมือขึ้น

"ไข่สั่นที่อยู่ในตัวพวกคุณหนู... พวกผมเป็นคนควบคุมมันอยู่นะครับ" อาทรพูดอธิบาย "ถ้าพวกคุณหนูทำได้ดี... ทำได้ถูกใจพวกผม... พวกผมก็อาจจะ... 'อนุญาต' ให้พวกคุณหนูรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง"

คำพูดนั้นทำให้ลูน่าและอารยาเข้าใจในทันที พวกเธอต้อง 'แสดง' บางอย่าง... เพื่อให้ 'เจ้านาย' ทั้งสองพอใจ... และรางวัลคือการควบคุมความรู้สึกทางร่างกายของพวกเธอผ่านรีโมต

 
ค่ำวันนั้น หลังจากการซ้อมอันยาวนานและเหน็ดเหนื่อย ลูน่าและอารยาก็เดินทางกลับมาถึงคฤหาสน์วรลักษณ์พร้อมกับอาทรผู้ทำหน้าที่คนขับรถเช่นเคย ร่างกายของทั้งสองสาวอ่อนล้าจากการทำงาน แต่ภายในจิตใจกลับเต็มไปด้วยความคาดหวังถึง 'บทเรียน' ยามค่ำคืนที่กำลังจะมาถึง ซึ่งบัดนี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งที่ขาดไม่ได้ในชีวิตประจำวันของพวกเธอไปแล้ว

อาทรจอดรถที่หน้าคฤหาสน์ แต่ไม่ได้ปล่อยให้สองสาวลงในทันที

"คืนนี้... ไปอีกที่นะครับคุณหนู" อาทรพูดเสียงเรียบๆ มองไปที่ลูน่าและอารยาผ่านกระจกมองหลัง

ลูน่าและอารยามองหน้ากันเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ สถานที่อื่น? ไม่ใช่ห้องเก็บของใต้โรงรถหรือสวนแล้ว?

อาทรขับรถอ้อมไปด้านหลังคฤหาสน์ ผ่านสวนใหญ่ที่มืดมิด แล้วไปจอดที่หน้าบ้านหลังเล็กๆ ที่ดูเก่าแก่และทรุดโทรมกว่าตัวคฤหาสน์อย่างเห็นได้ชัด มันคือบ้านร้างหลังสวนที่ลูน่ารู้ว่าไม่มีใครใช้งานมานานแล้ว

อาเดชยืนรออยู่ที่หน้าบ้านร้างหลังนั้นแล้ว ในมือมีสิ่งของบางอย่างถืออยู่ เขาในยามค่ำคืนดูน่าเกรงขามกว่าในเวลากลางวันหลายเท่าตัว

"ลงมาสิครับคุณหนู" อาทรบอก

ลูน่าและอารยาก้าวลงจากรถด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งความสงสัย ความหวาดหวั่น และความตื่นเต้นที่จะได้สำรวจ 'สนามฝึก' แห่งใหม่

 

บทเรียนของการอดกลั้นในสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายกว่าเดิม และการถูกควบคุมในทุกย่างก้าว ทำให้ลูน่าและอารยายิ่งยอมจำนนต่อ 'เจ้านาย' ของพวกเธออย่างสมบูรณ์แบบมากขึ้นไปอีก

ในบ้านร้างหลังสวนที่ไม่มีใครกล้าเข้ามา... ลูน่าและอารยากำลังถูกหล่อหลอมให้กลายเป็น 'ทาส' ที่เชื่องและพร้อมที่จะทำทุกอย่างตามคำสั่งของ 'เจ้านาย' ผู้กุมอำนาจเหนือร่างกายและจิตใจของพวกเธอไว้อย่างเบ็ดเสร็จ... และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการฝึกฝนอันไร้ขีดจำกัดใน 'สนามฝึก' แห่งใหม่นี้.

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

mighemay




sincethai


Don

เรียนหนักมากกว่าโรงเรียนธรรมดาซะอีก

phumin


slipperzuka

ลุง2คนคง เก็บกดมานาน คุณหนู2คนโตนจัดหนักอย่างต่อเนือง

avena


Nobita Nobituta

เรียนรู้ที่ใหม่สวิงสองสาว


ryg123456


kornsnic


Koung007


sammyadong

จะมีฝึกเอาท์ดอร์เพิ่มใหมนะ