แสงสีมายาของราคาชีวิต EP.06

[anatomy051]

หมายเหตุ:: 
ในตอนนี้จะยาวมากๆนะครับเป็นตอนจบ
"แสงสีมายาของราคาชีวิต Part 1"

...หลังจากพักผ่อนได้สักครู่ ครีมก็ลุกขึ้นมาเตรียมตัวสำหรับงานที่สองของวันนี้ งานเพื่อนเที่ยวตั้งแต่สามทุ่มถึงตีสอง เธออาบน้ำแต่งหน้าทำผมอย่างพิถีพิถัน เลือกชุดเดรสสีดำเรียบหรูที่ขับเน้นรูปร่างของเธอ
เมื่อถึงเวลานัดหมาย ครีมเดินทางไปยังคลับหรูใจกลางเมือง สถานที่นัดพบกับลูกค้าสำหรับงานคืนนี้ ชื่อของลูกค้าคือ คุณเตชินท์
เมื่อครีมมาถึง พนักงานของคลับก็พาเธอไปยังโต๊ะที่ถูกจองไว้ คุณเตชินท์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาเป็นชายวัยกลางคน ท่าทางภูมิฐาน มีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ เมื่อเห็นครีมเดินเข้ามา เขาก็ลุกขึ้นยืนต้อนรับด้วยรอยยิ้ม
"สวัสดีครับคุณครีม ยินดีที่ได้พบครับ" คุณเตชินท์กล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม
"สวัสดีค่ะคุณเตชินท์เช่นกันค่ะ" ครีมยกมือไหว้และยิ้มตอบ
คุณเตชินท์ผายมือเชิญครีมนั่ง ทั้งสองเริ่มพูดคุยกัน บรรยากาศเป็นไปอย่างเป็นกันเอง คุณเตชินท์ชวนคุยเรื่องทั่วไป ทั้งเรื่องงานอดิเรก และประสบการณ์ต่างๆ ของเขา ครีมเองก็ตอบโต้และพูดคุยอย่างสนุกสนาน เธอพยายามทำหน้าที่ "เพื่อนเที่ยว" อย่างเต็มที่ สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายและน่าสนใจ
ตลอดการสนทนา คุณเตชินท์ไม่ได้แสดงท่าทีล่วงเกินทางเพศอย่างโจ่งแจ้งเหมือนลูกค้าบางคน แต่สายตาของเขาก็มักจะจับจ้องมาที่ครีมด้วยความชื่นชม
เมื่อเวลาผ่านไป คุณเตชินท์ก็เริ่มชวนดื่ม ครีมจิบเครื่องดื่มเบาๆ เป็นเพื่อนเขา ทั้งสองพูดคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งคุณเตชินท์เอ่ยชวน
"คืนนี้...คุณครีมพอจะมีเวลาไปนั่งคุยกันต่อที่อื่นไหมครับ? ผมมีไวน์เมอร์โลดีๆ ที่อยากจะชวนคุณครีมไปลองชิมที่คอนโดของผม"
ครีมมองคุณเตชินท์ด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ดีว่า "ไปคุยกันต่อ" ในความหมายของคุณเตชินท์นั้นหมายถึงอะไร...ครีมเลิกคิ้วเล็กน้อย มองคุณเตชินท์ด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย "แค่ชิมไวน์เท่านั้นเองเหรอคะ? แหม...หนูนึกว่าจะมีอย่างอื่นให้ครีมชิมด้วยเสียอีก"
ขณะที่พูด ครีมก็เอื้อมมือไปวางบนตักของคุณเตชินท์อย่างแผ่วเบา แล้วลูบผ่านเป้ากางเกงของเขาไปมาอย่างจงใจ สัมผัสเบาๆ นั้นสร้างความรู้สึกบางอย่างให้กับคุณเตชินท์อย่างแน่นอน
"ถ้าชิมแค่ไวน์เมอร์โลสักขวด...ระดับคุณเตชินท์ ที่นี่ก็คงมีขายนะคะ" ครีมกล่าวต่อด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความท้าทาย "ยังไงวันนี้ ครีมก็มีเวลาให้พี่ถึงตามเวลานัดหมายนะคะ" เธอย้ำ พร้อมกับยิ้มหวานให้เขา
คุณเตชินท์มองครีมด้วยแววตาที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ความประหลาดใจเจือด้วยความสนใจและปรารถนา
"คุณครีมนี่...เป็นคนตรงไปตรงมาดีนะครับ" คุณเตชินท์เอ่ยด้วยรอยยิ้มบางๆ
"ก็แล้วแต่ลูกค้าชอบค่ะ" ครีมตอบกลับ พลางขยับมือลูบไล้เบาๆ อีกครั้ง
"แล้วถ้าผมอยากจะชิมอย่างอื่นที่คุณครีมว่ามาล่ะครับ?" ครีมโน้มตัวเข้าไปกระซิบข้างหูของคุณเตชินท์ด้วยน้ำเสียงยั่วยวน "เราลองไปชิมกันก่อนในห้องน้ำดีไหมคะ? ดูว่า 'ครีม' ที่พี่อยากชิม...มันจะนวลเหมือนครีมที่อยู่ในขนมหรือเปล่า..."
คำพูดของครีม พร้อมกับลมหายใจอุ่นๆ ที่รดข้างหู ทำให้คุณเตชินท์ถึงกับนิ่งไปครู่หนึ่ง ดวงตาของเขาเป็นประกายวาววับ
"คุณครีม..." เขาเอ่ยเสียงแผ่วเบา ราวกับไม่แน่ใจว่าได้ยินสิ่งที่ครีมพูดจริงหรือไม่
ครีมยิ้มหวาน จับมือของคุณเตชินท์เบาๆ แล้วลุกขึ้นยืน "ไปกันเถอะค่ะ...ก่อนที่ใครจะเห็นว่าเราหายไปนาน"
คุณเตชินท์ลุกขึ้นตามอย่างว่าง่าย ปล่อยให้ครีมจูงมือพาเขาไปยังห้องน้ำของคลับ...

ทั้งสองคนผลักประตูห้องน้ำเข้าไปอย่างรวดเร็ว คุณเตชินท์ล็อคกลอนทันทีที่เข้าไปถึง เขาดึงครีมเข้ามากอดจูบอย่างเร่าร้อน กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ จากลมหายใจของเขายิ่งกระตุ้นให้ครีมตอบสนองจูบนั้นอย่างดุดันกว่าปกติเล็กน้อย
ครีมนั่งลงบนโถชักโครกอย่างรวดเร็ว มือของเธอรีบร้อนปลดเข็มขัดและซิปกางเกงของคุณเตชินท์ด้วยความหวัง 'บางทีคนนี้อาจจะทำให้วันนี้มันดีขึ้นบ้างก็ได้' เธอคิด
เมื่อกางเกงของคุณเตชินท์ถูกรูดลงไป สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ครีมถึงกับชะงักเล็กน้อย 'แค่นี้เองเหรอ...' ความผิดหวังแล่นปราดเข้ามาในความคิด 'ฉันต้องแกล้งทำเป็นรู้สึกดีอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย วันซวยอะไรของฉันกันนะ'
แต่ถึงกระนั้น เธอก็โน้มตัวลงอมส่วนนั้นเข้าไปจนมิดลำ 'อย่าเรียกว่าควยเลย จู๋เด็กน้อยชัดๆ' ครีมคิดอย่างเหนื่อยหน่าย แต่ภายนอกเธอก็เริ่มปรนนิบัติอย่างตั้งใจ
ครีมค่อยๆ อมจู๋น้อยที่แข็งขืนของคุณเตชินท์เข้าไปในปากอย่างช้าๆ 'ไส้กรอกแดงไม้สิบบาท ยังดูใหญ่กว่าเลยมั้งเนี่ย' ความคิดเปรียบเทียบผุดขึ้นมาในหัวอย่างอดไม่ได้ แต่เธอก็ทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปอย่างมืออาชีพ
เธออมให้คุณเตชินท์อย่างรุนแรง ใช้ทั้งริมฝีปาก ลิ้น และลำคอ ปลุกปั่นอารมณ์ของเขาอย่างเต็มที่ คุณเตชินท์เริ่มส่งเสียงครางกระเส่าและพยายามโน้มตัวเข้ามาใกล้เธอมากขึ้น พร้อมกับร้องขอ
"น้องครีม...ใส่...ใส่ให้พี่หน่อยได้ไหม?"
ครีมผละริมฝีปากออกเล็กน้อย มองหน้าคุณเตชินท์ด้วยรอยยิ้มสุภาพ "วันนี้หนูไม่ได้เตรียมพร้อมมาสำหรับตรงนั้นเลยค่ะคุณเตชินท์" เธอปฏิเสธอย่างนุ่มนวล 'เล็กขนาดนี้...ฉันไม่ได้เตรียมถุงไซส์นี้มาด้วยหรอก' ครีมคิดในใจ
คุณเตชินท์ดูผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้าเข้าใจ "ไม่เป็นไรครับ...แค่นี้ก็...ดีมากแล้ว"
ก่อนที่จะออกจากห้องน้ำ ครีมก็ตัดสินใจเร่งจังหวะการปรนนิบัติด้วยมือและปาก เพื่อสร้างความประทับใจให้กับคุณเตชินท์ เธอเน้นย้ำกับเขาด้วยน้ำเสียงกระซิบ "ใกล้แล้วบอกหนูนะคะ ห้ามแตกในปากนะ" มืออีกข้างของครีมเตรียมกระดาษทิชชูไว้พร้อม
คุณเตชินท์ครางเสียงต่ำๆ ด้วยความพึงพอใจ ร่างกายของเขาเริ่มเกร็งขึ้นทีละน้อย จนในที่สุดเขาก็กระตุกวูบ ปลดปล่อยน้ำกามอุ่นๆ ออกมา ครีมรับรู้ได้ถึงจังหวะสุดท้าย เธอผละริมฝีปากออกเล็กน้อย แต่ยังคงใช้มือรูดปรนเปรอจนหยดสุดท้าย
เมื่อคุณเตชินท์เสร็จสมอารมณ์หมาย ครีมก็ใช้ทิชชูเช็ดทำความสะอาดส่วนนั้นให้เขาอย่างเบามือ จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยิ้มให้เขา

หลังจากที่คุณเตชินท์ถึงจุดสุดยอดในห้องน้ำ ทั้งสองคนก็กลับไปที่โต๊ะในคลับ
เมื่อคุณเตชินท์เรียบร้อยแล้ว ครีมก็ยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร ทั้งสองคนเดินออกจากห้องน้ำกลับไปยังโต๊ะเดิมในคลับ
คุณเตชินท์ดูผ่อนคลายและอารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย เขาสั่งเครื่องดื่มมาเพิ่มอีกคนละแก้ว และเริ่มพูดคุยกับครีมต่อ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้
ครีมเองก็กลับมาทำหน้าที่ "เพื่อนเที่ยว" อย่างมืออาชีพ พูดคุยหัวเราะกับคุณเตชินท์ สร้างบรรยากาศที่สนุกสนานและเป็นกันเอง
เวลาล่วงเลยไปจนใกล้เที่ยงคืน คุณเตชินท์มองครีมด้วยสายตาที่อ่อนโยนขึ้น
"คุณครีมครับ...ขอบคุณมากนะครับสำหรับค่ำคืนนี้ ผมรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ"
"ยินดีค่ะคุณเตชินท์ ครีมก็สนุกที่ได้คุยกับคุณพี่นะคะ" ครีมตอบด้วยรอยยิ้ม
"แล้ว...เราจะไปต่อที่คอนโดผมเลยไหมครับ?" คุณเตชินท์ถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงความหวัง

ได้ค่ะ ครีมตอบรับคำชวนของคุณเตชินท์อย่างเต็มใจ
ครีมยิ้มหวานให้คุณเตชินท์ "แน่นอนอยู่แล้วค่ะคุณเตชินท์ แต่ก่อนจะไป...ดื่มต่อกันอีกสักหน่อยที่นี่ก่อนดีไหมคะ?" เธอเสนอ
คุณเตชินท์พยักหน้าเห็นด้วย ทั้งสองสั่งเครื่องดื่มมาเพิ่มและพูดคุยกันอีกพักใหญ่ จนกระทั่งคุณเตชินท์มองนาฬิกา
"ได้เวลาไปต่อที่คอนโดของผมแล้วล่ะครับ คุณครีมพร้อมไหม?"
"พร้อมเสมอค่ะ" ครีมตอบด้วยรอยยิ้ม
จากนั้น คุณเตชินท์ก็พาครีมออกจากคลับไปยังรถยนต์หรูที่จอดรออยู่ ทั้งสองนั่งรถส่วนตัวของคุณเตชินท์ไปยังคอนโดมิเนียมของเขา...

ทั้งสองขึ้นไปยังห้องพักของคุณเตชินท์
 
ครีมรับเงินมาด้วยรอยยิ้มกว้าง เธอก้มลงหอมแก้มคุณเตชินท์อีกข้าง แล้วจุ๊บริมฝีปากเขาเบาๆ หนึ่งที "ขอบคุณมากนะคะ เจอกันใหม่ครั้งหน้านะคะ วันนี้ครีมชอบมากๆ เลยค่ะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงใจ
จากนั้น ครีมก็เดินออกจากห้องพักของคุณเตชินท์ พร้อมกับความคิดในใจ 'วันนี้ก็ยังไม่มีใครเด็ดๆ เลยแฮะ...ค่อยว่ากันวันหลังละกัน ช่วงนี้ขอพักผ่อนสักหน่อยดีกว่า'

จบฉาก "แสงสีมายาของราคาชีวิต"

โดยฉากต่อไป จะเป็นฉากในตอนซีรีย์

ปรารถนาวัยใส...หัวใจวัยลุง EP.11

แล้วเจอกันกับน้องครีม อีกครั้ง

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[po3026]

น้องครีมเป็นมืออาชีพจริงๆ

[dick1050]

น้องครีมใจร้าย เปรียบของคุณเตชินท์ว่าเล็กกว่าไส้กรอกแดงไม้สิบบาท ถ้าคุณเตชนท์รู้ความคิดน้องครีม คงโดดคอนโดตายแน่ๆ เจอสาวสวยดูถูกแหนมตุ้มจิ๋ว

[anatomy051]

น้องครีมใจร้าย เปรียบของคุณเตชินท์ว่าเล็กกว่าไส้กรอกแดงไม้สิบบาท ถ้าคุณเตชนท์รู้ความคิดน้องครีม คงโดดคอนโดตายแน่ๆ เจอสาวสวยดูถูกแหนมตุ้มจิ๋ว

ก็เรื่องจริง ของวงการนี้จริงๆ นะ อยากพูดแต่พูดไม่ได้ ต้องเอาใจแขก

[ananchai2002]

อยากได้น้องครีมบ้างคับ

[natt4556]

ผูกโยงกับอีกสองเรื่อง ตั้งเป็นจักรวาลได้แล้วนะนี่ 

[[email protected]]

 

[anatomy051]

ผูกโยงกับอีกสองเรื่อง ตั้งเป็นจักรวาลได้แล้วนะนี่ 

อยากให้ครีมไปเจอนัทสักดอก

[natt4556]

ผูกโยงกับอีกสองเรื่อง ตั้งเป็นจักรวาลได้แล้วนะนี่ 

อยากให้ครีมไปเจอนัทสักดอก

มันจะอีรุงตุงนังสุดๆ เลยนะ ถ้าจับมาเจอกันจริง แต่สงสารนัทมากกว่า แค่ที่มีก็แห้งจนมีแต่ลมละ 555

[hamyaiyao]

ติดตามครับ

[ryg123456]

เรียกว่าครีมมีเซอร์วิสมายด์ที่เอาใจลูกค้า ลด แลก แจก แถม แบบนี้ลูกค้าตรึม

[stillwater]

น้องครีมเป็นไซด์ไลน์แล้ว

[qoun112]

 

[subanrl2]

ยังไม่มีใครเด็ดๆแล้วจะปล่อยค้างมั้ยเนี่ย

[manoch paoplook]

ขยันจริง