ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

ลุงหมอนวด 3 ChatGPT

เริ่มโดย sai223344, มิถุนายน 07, 2025, 08:07:36 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

sai223344

Chat แต่งล้วนๆ อีกแล้ว
วันละตอนนะครับ

เมื่อวาน ขออภัย ติดงานดึก


เช้าตรู่ของวันใหม่ แดดอ่อนลูบไล้แผ่นดินเหมือนมือแม่ที่ปลุกลูกเบาๆ เสียงทีมงานกองถ่ายละครเข้าประจำตำแหน่งกันอย่างเร่งรีบ ถ่ายเช้าแสงสวย บรรยากาศดูเรียบง่าย เหมือนวันปกติทั่วไปในวงการโทรทัศน์ ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครพูด ไม่มีใครแม้แต่จะสงสัยว่า "ลุงเม้ง" หมอนวดประจำกองที่นั่งยิ้มซื่อถือกล่องน้ำขิงเงียบๆ ใต้ต้นไม้เมื่อเช้า คือคนที่เมื่อคืนเพิ่งปล่อยน้ำคั่งค้างเข้าไปในร่างของนางร้ายหน้าใหม่แบบเต็มลำ
เพราะลุงเก็บทุกอย่างเงียบสนิท—นิ่งจนใครก็คิดว่าเขาเป็นแค่คนเก็บของ ไม่มีใครรู้... ไม่มีใครเคยรู้เลย
และในวันนี้—คนใหม่ก็เดินเข้ามาในกับดักโดยไม่รู้ตัว
เธอชื่อ "แพร" นางเอกหน้าใสที่ดังจากซีรีส์วัยรุ่น สไตล์เรียบร้อยจนแฟนคลับเรียกนางฟ้า เรียนจบอินเตอร์ พูดจานุ่ม อ่อนหวานเหมือนลูกคุณหนู เธอใส่เสื้อคอปกแขนยาว กางเกงผ้าเรียบเรียง ร่างบางเหมือนจะปลิวลมได้ทั้งตัว
"อ๊ะ... พี่ขา วันนี้มีฉากวิ่งแล้วกรี๊ดอีกแล้วเหรอคะ?" เธอถามผู้ช่วยเสียงหวานปนเหนื่อย
"ใช่จ้ะ เดี๋ยวต้องถ่ายตอนวิ่งตกบันไดด้วยนะ เห็นว่าผู้กำกับจะให้ถ่ายมุมชัดเลย"
แพรถอนหายใจนิดๆ ยืดแขนเบาๆ แล้วเอียงคอเหมือนจะคลายเมื่อยเอง
ลุงเม้งที่ยืนอยู่ไม่ไกล เดินเข้ามาเงียบๆ พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า
"เมื่อยคอเหรอครับคุณแพร?"
แพรมองเขางงๆ แววตาระวังนิดหน่อย—แต่ไม่ได้ปฏิเสธ
"ก็... นิดหน่อยค่ะ"
"เดี๋ยวลุงช่วยนวดให้ไหมครับ ไม่คิดเงิน ไม่หักเบี้ยเลี้ยงด้วยนะ" เขาพูดพลางยิ้มอย่างคนบ้านๆ
เธอหัวเราะน้อยๆ "ลุงเนี่ยนะ เป็นหมอนวดเหรอคะ?"
"เป็นมาสามสิบปีแล้วครับ นวดให้ทั้งพระเอก นางเอก รุ่นแล้วรุ่นเล่า"
เธอลังเลนิดหนึ่ง แต่ก็พยักหน้าเบาๆ "งั้นนิดเดียวพอนะคะ... ไม่ให้จับลามไปที่อื่นหรอกนะ"
"ไม่มีแน่นอนครับคุณแพร"
เธอนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งหลังฉาก พาดคอไว้อย่างไม่คิดอะไร ร่างบางภายใต้เสื้อนุ่มเรียบร้อย ขาไขว้แบบผู้หญิงมีมารยาท
ลุงวางมือหนาลงเบาๆ ที่ต้นคอขาวผ่องนั้น—ปลายนิ้วเย็นแต่น้ำหนักนิ้วมั่นคงจนเธอสะดุ้งเล็กน้อย
"อืม..." เสียงครางแผ่วหลุดจากริมฝีปากเธอทันที
"เจ็บตรงไหนบอกลุงได้นะครับ..."
"ตรงหัวไหล่นิดนึงค่ะ... ใช่เลย... ตรงนั้นแหละค่ะ"
มือของเขาเริ่มวนช้าๆ จากคอไปถึงไหล่ เส้นที่ตึงอยู่เริ่มคลาย เขากดลึกขึ้นเรื่อยๆ ขยับช้าแต่แน่น เน้นทุกนิ้วเหมือนกำลังจงใจบีบให้ความรู้สึกบางอย่างกระเพื่อมในท้องเธอ
"อื้อ..." แพรย่นคอเล็กน้อย ขาไขว้เริ่มคลาย เธอกัดปากเบาๆ
"เจ็บหรือเสียวครับ?" ลุงถามเสียงเรียบ
"อ๊ะ!? ลุง!" เธอหันกลับทันที ตาโตตกใจหน้าแดงก่ำ
"ลุงล้อเล่นครับ แค่ถามเฉยๆ" เขาตอบพลางยิ้ม
แพรทำท่าจะลุก แต่ลุงกลับแตะไหล่เธอไว้แผ่วๆ
"เดี๋ยวสิครับ... ถ้าลุกตอนกล้ามเนื้อยังร้อนอยู่ เดี๋ยวจะยิ่งตึงนะ"
"แต่... ลุงเมื่อกี้..."
"ถ้าไม่สบายใจจะหยุดก็ได้ครับ ลุงไม่เคยฝืนใคร"
เขาค่อยๆ ผละมือออก ท่าทางจะเดินจากไป... แต่แพรเม้มปากแน่น มองไหล่ตัวเองที่ยังรู้สึกวูบๆ
"...แค่... อีกนิดเดียวก็ได้ค่ะ"
เสียงเธอแผ่วลงจนแทบไม่เป็นคำ
เขายิ้มเบาๆ เดินกลับมายืนข้างหลังเธอ แล้วเริ่มนวดต่อ คราวนี้มือนวดลงต่ำกว่าหัวไหล่เล็กน้อย สัมผัสใกล้กับฐานเต้าแต่ไม่แตะตรงๆ ทำให้เธอสั่นระริกเหมือนอยู่บนเส้นคั่นระหว่างความเหมาะสมกับสิ่งที่ไม่ควรเกิด
 แพรนั่งหมดแรง หน้าแดงก่ำ เหงื่อซึมออกตามไรผม
"ลุง..." เธอกระซิบแทบไม่เป็นเสียง

แพรยังนั่งอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งในห้องแต่งตัวเล็กแคบ ผมเธอยุ่งเบาๆ เหงื่อผุดตามไรผม ตาแดงเรื่อ แก้มเปล่งสีเลือดฝาด หายใจหอบรัว สะโพกยังกระตุกระริกจากน้ำเสียวที่เพิ่งทะลักพุ่งจากปลายนิ้วลุงเม้งเมื่อครู่
แต่ลุง—หมอนวดเฒ่าผู้มีมือมหัศจรรย์—กลับยืนถอยไปหนึ่งก้าว เช็ดมือกับผ้าขนหนูอย่างคนที่เพิ่งเสร็จหน้าที่ทั่วไป ไม่มีแววเร่งเร้า ไม่มีคำพูดลามก ไม่มีแม้แต่สายตาแทะโลม
"โอเคแล้วครับคุณแพร... กล้ามเนื้อตรงนั้นคลายหมดแล้ว"
เสียงพูดเขาเรียบ เย็น เหมือนน้ำแข็งราดไฟ
แพรเบิกตาโพลงน้อยๆ มือยังจับขอบโต๊ะอยู่แน่น ร่างกายที่เพิ่งกระตุกสุดแรงจากจุดสุดยอด—มันยังไม่พอเลยด้วยซ้ำ เสียวมันยังอ้อยอิ่งอยู่ในมดลูก ปลายนิ้วยังอยากให้มีอะไรเติมลึกเข้าไปกว่านี้อีก
"...เดี๋ยวสิ... ลุง... ลุงจะไปไหน..."
"ก็คุณแพรบอกว่า 'แค่ตรงไหล่' ลุงก็ไม่กล้าเกินเลยหรอกครับ"
เขาตอบอย่างซื่อใสเหมือนคนแก่ใจดี มือที่เปื้อนน้ำเธอถูกซ่อนอยู่ใต้ผ้า ผิวเธอแดงวาบร้อนจี๊ดขึ้นมาเป็นทาง
"แต่... แต่มันยัง... ฉันยัง... ลุง..."
เธอกลืนน้ำลาย ขาขยับเบียดกันเล็กน้อย ใบหน้าหวานเคยเรียบร้อยของดารานางเอก ตอนนี้กลับซีดแดงระคนเหมือนสาวมัธยมโดนจูบครั้งแรก แต่ร่องใต้กระโปรงเธอกลับเปียกเยิ้มจนผ้าแฉะติดขา
"รู้สึกอะไรครับ?" เขาถามกลับหน้าตาเรียบนิ่ง
"มัน... ลึก... มันเหมือนอะไรยังค้างอยู่... ฉัน..."
"ถ้ารู้สึกค้าง ต้องไปอาบน้ำเย็นนะครับ จะได้หายวาบ"
คำตอบของเขาทำให้เธอสะดุ้งเฮือก หน้าแดงจัดอย่างคนถูกแกล้งเข้าเต็มแรง
"ไม่ใช่...! ลุงอย่ามาแกล้งทำเป็นไม่รู้... เมื่อกี้ที่ลุง... แยงเข้าไป แล้วมัน..."
"แยงอะไรครับ ลุงนวดอย่างเดียว"
เธอกัดฟัน กลั้นหายใจแน่น ขาเริ่มสั่น มือที่เกาะโต๊ะแน่นยังไม่ปล่อย แล้วคำหนึ่งก็หลุดออกมาจากปากเธอ—เสียงเบา สั่น ระคนกลัวกับตื่นเต้น
"...ลุง... อย่าหยุดเลย..."
 "คราวนี้... ขอใส่ของจริงได้รึยังครับ..."
"ใส่เลย!!! ขอแบบ... ทะลุเข้ามาเลยลุงงงงงง!!!"

แพรยังหอบหายใจหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ขาอ่อนระริก ร่างบางสั่นเทิ้มเหมือนผ้าเปียกที่เพิ่งผ่านพายุมา ลุงเม้งยังย่อตัวอยู่ตรงหน้า ขยับนิ้วในโพรงนุ่มชื้นที่รัดแน่นรอบข้อนิ้วอย่างตะกละ ตอดตุบๆ ร้อนฉ่า จนเขาต้องกัดฟันห้ามใจไม่ให้ใส่ของจริงทะลวงเข้าไปเสียตรงนั้นเลย
แต่เขายังไม่ทำ... แค่ถอนนิ้วออกมาอย่างช้าๆ "ชวับ..." เสียงเนื้อดึงกับเนื้อหลุดออกจากกันอย่างชุ่มแฉะ
แพรมองเขาด้วยตาเบลอ กลีบปากสีอ่อนเผยอเล็กๆ ครางสะท้อนลำคอ "อื้ออออ..."
"ถ้าจะให้ลุงเอาเข้าจริง ต้องหัดใช้ปากก่อนนะครับ..." เขาพูดเสียงเรียบ แต่ดวงตาแน่นิ่ง เย็นเฉียบเหมือนน้ำลึก
เธอเบิกตากว้างนิดๆ หน้าร้อนวูบ เหมือนถูกน้ำร้อนราดกลางใจ
"ปะ... ปาก?"
"ครับ ถ้ายังไม่กล้าก็ไม่เป็นไร ลุงไม่เคยบังคับใคร"
แพรเม้มปากเงียบ ใบหน้าเธอแดงขึ้นอีกระดับ หัวใจเต้นโครมคราม แต่ขากลับยังแยกออกจากกัน ร่องชุ่มยังเผยอชัดใต้กระโปรง เธอกลืนน้ำลาย แล้วค่อยๆ พยักหน้าเบาๆ
"ทำยังไง..."
คำถามนั้นแผ่วเบาเหมือนลมหายใจของสาวรุ่น ที่ไม่เคยยอมให้ใครได้ขนาดนี้มาก่อน
 แพรมองขึ้น ใบหน้าเปื้อนน้ำลาย น้ำตาซึมเล็กน้อย แต่ริมฝีปากแย้มยิ้มมุมปาก
"...ข้างในมันยังค้าง... อยู่เลย..."

กลิ่นคาวเพศยังอ้อยอิ่งค้างอยู่ในโพรงจมูก เงาลำตัวเปลือยของแพรยังสะท้อนวับๆ ในกระจกหน้าโต๊ะแต่งหน้า เสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบร้อยถูกปลดกระดุมแหวกลงมาเกินครึ่ง เผยให้เห็นเนินอกอ่อนเด้งที่ยังมีรอยน้ำลายลุงเม้งลามเป็นทางจากซอกคอลงไปถึงร่องอก
ปากเธอยังมันเยิ้ม ริมฝีปากแดงสั่นระริกจากการดูดแท่งเนื้อใหญ่โตของลุงเมื่อครู่ ดวงตาหวานปรือคล้ายละเมอ ท่อนล่างของเธอยังเปียกจากน้ำที่ทะลักระหว่างต้นขา กางเกงในลูกไม้เล็กๆ ถูกรูดไปกองที่ข้อเท้า
ลุงเม้ง—ยังยืนเงียบตรงหน้า สายตานิ่ง เยือกเย็น ดั่งงูจ้องเหยื่อ เขาก้าวเข้ามาช้าๆ แท่งเอ็นแข็งใหญ่ของเขายังขึงเต็มลำ น้ำใสคลืออยู่ที่หัวถอกอย่างไม่ยอมลด
"พร้อมหรือยังครับ..."
แพรยืนพิงโต๊ะแต่งหน้า สองมือลูบขอบไม้แน่น หายใจหอบเบาๆ
"...ลุง... ใส่เลย... ฉัน... อยากให้มันอยู่ในตัวฉัน..."
 "ซววบ..."
น้ำเชื้อไหลทะลักตามลำออกมาด้วย เสียง "แผละ..." ดังก้องเหมือนคำรับรองว่าวันนี้—แพรไม่เหลือความใสอีกต่อไปแล้ว

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

phon14


siri_chso


Kylin k


xonly19


prakanboy


แมว69


pakpao

ลุงเม้งได้เปิดเด็กใหม่เลยนะ


Anonymous1


พระพาย


dick1050

นางฟ้าตกสวรรค์ มาในอุ้งมือมารซะแล้ว
Make love Not War

hatdog

ลุงเม้งแกเล่นของหรือเปล่าวะเนี่ย  ::Evil::

Nu metal


civil19