ทีเด็ดหมอเสน่ห์ ตอนที่ 4 by Iczy

[kitsana372]

ทีเด็ดหมอเสน่ห์ ตอนที่ 4  by  Iczy
October 22 2005 at 5:28 PM
Score 5.0 (1 person) Iczy  (เข้าสู่ระบบ Iczy)


ทีเด็ดหมอเสน่ห์ ตอนที่ 4
โดย กีย์เดอร์มิงค์เยอร์
พิมพ์โดย latepost
พิสูจน์อักษรโดย Iczy

   ณ โรงแรมขนาดใหญ่ชื่อ ยูเครเนียในกรุงมอสโคว์ที่คราคร่ำไปด้วยฝูงชนหลากหลายเชื้อชาติ แม้ภาษาพูดก็ยังแตกต่างกันถึงหกภาษา การที่นักทัศนาจรจากสหรัฐได้มีโอกาสมาเยือนดินแดนอันลึกลับนี้ก็เป็นผลจากการแลกเปลี่ยนการเดินทางระหว่างนักศึกษาจากซีกโลกตะวันตกกับบรรดาเจ้าหน้าที่โซเวียตกลุ่มหนึ่งจึงนับว่าเป็นโชคดีของนักทัศนาจรทั้งหลายเป็นอย่างยิ่ง
"ยินดีต้อนรับ คุณลอร์เร้น..ในฐานะที่เป็นภริยาของท่านศาสตราจารย์ สจ๊วด ไวเลอร์" หล่อนยิ้มระรื่นแต่ในแววตาอดแสดงความฉงนสนเทห์มิได้
"อุ๊ย..ทำไมคุณทราบล่ะคะ..ดิฉันและคณะมาในฐานะนักทัศนาจรนะคะ"
"ครับ ผมทราบ..แต่ทางบ้านเมืองของเราเคารพยกย่องนักวิทยาศาสตร์ ไม่ว่าจะอยู่ในเมืองไหนประเทศไหนของโลก เราเป็นมิตรและยินดีต้อนรับแม้กระทั่งลูกเมีย" เขาพูดต่อไปอีก กิริยาท่าทางของเขานุ่มนวลและภาษาอังกฤษที่พูดก็ไพเราะมาก เขาอยู่ในยูนิฟอร์มทหารบกยศชั้นพันโท นับว่าโก้และหรูไม่น้อย
"ทางการส่งผมมาคอยให้การแนะนำ หากพบความไม่สะดวกในสิ่งใดโปรดบอกผมได้ทุกเวลา"
"ขอบคุณนะคะ" หล่อนทำตาหวานยื่นมือให้เขาจับ และแนะนำเพื่อนร่วมคณะทุก ๆ คนให้สัมผัสมือกับเขาจนทั่วถ้วน
"นี่ครับ..รายการนำเที่ยว" เขาล้วงขึ้นมาจากกระเป๋าส่งให้หล่อน
"เป็นการนำเที่ยวแบบปูพรมแดงครับ"
   ลอร์เร้นและเพตตี้เห็นรายการเที่ยวอันยาวเหยียดพิมพ์ดีดเป็นภาษาอังกฤษ ถึงกับต้องอุทาน
"ไซบีเรีย..ไม่ไปได้ไหมคะ..มันไม่น่าเที่ยว" เขายิ้มให้เพตตี้ นัยน์ตาเขาคมวาวเหลือเกิน
"เราจัดไว้อย่างกว้าง ๆ ที่ไหนไม่ต้องการผมก็จะไม่พาไป"
"เอ้อ..ทานโทษนะคะ..คุยกันตั้งนานเรายังไม่ทราบนามของคุณเลย" เขายื่นนามบัตรให้กับลอร์เร้นทันที
"ขอบคุณคะ" หล่อนรับนามบัตรและรีบอ่าน พันโท ซันติกอฟ แห่งองค์การสืบราชการลับ เคจีบี
   อันหน่วยสืบราชการลับ เคจีบี นั้นมักจะใช้บุรุษและสตรีที่คัดเลือกแล้วเป็นเครื่องมือล่อลวงเอาข่าวสารต่าง ๆ จากชาวต่างประเทศไว้สำหรับแบลคเมล์ ให้ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อกระทำตามความประสงค์ของพวกเขา องค์การนี้มีปัจจัยหลายประการที่ช่วยส่งเสริมให้เรื่องราวทั้งหลายก้าวเข้าสู่เรื่องของชีวิตกามารมณ์ คือชาวรัสเซียโดยปกติมิใช่เป็นคนเคร่งในศาสนาอยู่แล้ว ดังนั้นนิสัยที่จะละอายทางการเพศจึงไม่มี และโดยที่รัสเซียมีผู้หญิงสาวจำนวนมากกว่าผู้ชาย ถ้าคุณ ๆ เป็นชายชาวต่างประเทศที่ได้เข้าไปในรัสเซีย คุณจะกลายเป็นบุคคลชั้น วี.ไอ.พี ไปโดยอัตโนมัติ และสำหรับมอสโคว์แล้ว ก็ดูจะเป็นเมืองเดียวในโลกที่ผู้ชายไม่จำเป็นเที่ยวหาสาว ๆ มาเป็นเพื่อนแก้เหงา เธอจะเป็นฝ่ายเข้ามาหาเอง
   จตุรัส คอมโซโมสสกายาเป็นที่ตั้งของสถานีรถไฟถึงสามสาย คือคาซานสกี้ เลนินกราดและยาโยสลาฟสกี้โวคซาล ซันติก๊อพและร้อยเอก นิติก้า นำพวกหล่อนมาเที่ยวชม พวกเขาเอาอกเอาใจคณะของหล่อนเป็นอย่างดี บางคืนก็พาไปชมระบำปลายเท้า บางคืนก็ชมจุลอุปรากรชั้นนำของรัสเซีย

และหลังจากการที่ได้พักกันตามลำพังในห้องพักส่วนตัว เพตตี้ก็พูดขึ้นลอย ๆ ในมือของหล่อนมีช่อกุหลาบสีเหลือง
"เมื่อคืนวาน ซันติก๊อพเค้าบอกว่า ชั้นน่ารัก" ลอร์เร้นหัวเราะเหมือนรู้ใจและกล่าวหยอกเย้าเพื่อนสาว
"งั้นหรือ..เพตตี้ แต่คืนนี้เธออาจจะน่ารักยิ่งกว่าถ้าว่างไปเมคเลิฟกับเขา"
"บ้า.." เพตตี้แหว
ซูซาน ภริยาท่านฑูต..ยิ้มแฉ่งอย่างคนอารมณ์ดี
"ถ้าเขากระซิบชวนเธอ ก็น่าจะออกไปพบกับเขาสักหน่อยนะ เพตตี้" เพตตี้หันมาสบสายตากับซูซานเหมือนดังจะขอบใจที่ออกความเห็นให้หล่อนไปตามนัด
   เพตตี้นั้นสวยเก๋ ท่าทางเฉียบขาด หล่อนอยู่ในชุดมินิสเกิ๊ด แสดงความงามของท่อนขาอันแข็งแรงและเพรียว การแต่งกายบอกชัดว่าเป็นผู้มีรสนิยมสูงและฉาบฉวย รองเท้าส้นสูงสีขาวรับกับชุดสีฟ้าอ่อนสลับขาวและสูงชะลูด
"หน้าตาเค้าหล่อมากนะ" ลอร์เร้นยังเย้าแหย่เพื่อนรักต่อไป
"นอกจากหน้าตาจะเข้าทีแล้ว..ให้ตายเถอะ..แม้หนวดจะไม่ยาวเลื้อยลงมาตามซอกริมฝีปากและผมไม่ยาวเฟื้อยเลื้อยลามตามต้นคอเหมือนหนุ่มสมัยนี้ก็ตาม หน้าตาก็หมดจดใช่เล่น"
   เพตตี้ทำให้ภายในค๊อฟฟีช๊อพซึ่งมีอาการสลึมสลือมีชีวิตจิตใจขึ้นอีกมาก และเมื่อเธอนั่งลงเท้าทั้งสองตวัดไขว่ห้าง ท่อนขาของหล่อนก็เปิดเผยยั่วตา ฝรั่งแก่คนหนึ่งขยับแว่น พวกบ๋อยแอบมองในขณะเดียวกัน ซันติก๊อฟอัดบุหรี่แรง ๆ แล้วขยี้ครึ่งหนึ่งที่เหลือลงในที่เขี่ย เขากระดิกนิ้วสั่งวอตก้าให้ตัวเองและของหล่อน
"หนังสือพิมพ์ลงข่าวว่า คนมีเงินในอเมริกามักนิยมเที่ยวนอกประเทศ" เพตตี้พยักหน้า ขยับท่อนขาให้ให้พ้นมินิสเกิตออกมา เท่านั้นก็สวยเกินกว่าจะต้องสนใจกับหน้าตาเสียแล้ว
"มีใครบอกคุณบ้างหรือเปล่าว่า ท่อนขาคุณงามเหลือเกิน"
"อุ๊ย..ตายจริง"
"แล้วหน้าก็ยังสวยบาดใจทีเดียว คุณไม่รู้หรอกหรือว่า ตาแก่ที่นั่งมองคุณตรงนั้นดูกระชุ่มกระชวยขึ้นมาอย่างประหลาด"
"แล้วคุณเล่าคะ" หล่อนทำทีเล่นทีจริงมองสบตาเขาแล้วแกล้งเมินทิ้งหางตาให้ขบคิด หล่อนชมตัวเองว่าเปิดทางให้เขาเดินได้รวดเร็ว ผู้ชายคนนี้เจ้าชู้มากไม่ยอมละโอกาสแม้แต่นิดเดียว
"ภรรยาของคุณเล่าคะ"
"ผมเป็นคนว่างเมีย"
"จริงหรือคะ"
"ครับ.." คน ๆ นี้ท่าจะมีดีอะไรเป็นแน่ มิเช่นนั้นทางการคงไม่ส่งมาผจญกับพวกหล่อนเป็นแน่
    ผู้หญิงรุ่นเดอะ อย่างเพตตี้ เมื่อเจอผู้ชายเข้าที ท่าทางทะมัดทะแมงก็อดคิดไม่ได้ หล่อนเคยพบผู้ชายมามากทั้งที่หวังเงินและหวังดื่มรสพิศวาสจากายงามของหล่อน แต่ซันติก๊อฟหนุ่มใหญ่ชาวรัสเซียผู้นี้ เขาจะมาไม้ไหนกันนะ
   การพูดทีเล่นทีจริงของเขาและหล่อนซึ่งมีความหมายพุ่งลึกเข้าไปถึงเป้าหมายที่ต่ำกว่าท้องน้อยและการเคล้าเคลียและเป็นสองแง่สองง่ามเหล่านี้ อาจเป็นไปเพราะความมึนเมา ฉนั้น เพตตี้จึงปล่อยให้เขาชวนหล่อนไปที่ห้องของเขาด้วยการสนทนาที่เริ่มด้วยพลอยสีต่าง ๆ เพราะที่นิ้วของเขามีแหวนผู้ชายขนาดเขื่องฝังพลอยสีแดงเข้มที่มีราคา เขาบอกว่า เขามีพลอยอีกสองสามเม็ดข้างบน เมื่อหล่อนอยากจะดูและเชื่อว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษพอ จะขึ้นไปที่ห้องเขาก็ได้
   เพตตี้ยิ้ม ใบหน้าแดงซ่าน หล่อนเมามายไม่น้อยเลย
"ฉันต้องการอยู่ในห้องของเธอ รู้ไม๊ พ่อรูปหล่อ" หล่อนพูดในใจ
"และถ้าจะเสียทีให้ก็จะเป็นไร เธอดูเลวเสียเมื่อไหร่ ดีเสียอีก ชั้นจะได้รู้จักรสของผู้ชายรัสเซียแบบนี้ดูบ้างว่าจะเย็นชืดหรือว่าเผ็ดร้อนโลดโผนจนแทบกัดริมฝีปากแทบจะขาดออกมาเป็นชิ้นๆ"
   ในห้องพักของซันติก๊อฟ หล่อนเห็นตู้เสื้อผ้าเปิดกว้างให้เห็นสูทสีต่าง ๆ หลายชุดแม้กระทั่งแจ๊กเก็ตสำหรับใส่ลำลองตลอดเวลากับกางเกงต่าง ๆ แบบทูโทน ซันติก๊อฟมีเหล้าสี่ห้าขวดเช่น นโปเลียนค๊อคเทล คอนญัค มาตินี ยิน รัม และว๊อดก้า
    พอหล่อนหย่อนก้นอันผึ่งผายลงบนเก้าอี้แล้วตวัดเท้าไขว้กัน ชายผ้าเนื้อหนักก็ตวัดขึ้นไปกองอยู่บนตัก ผิวอันขาวโพลนของเนื้อใต้ก้นย้อย ก็แพลมออกมาให้เห็นความยองใยถึงแม้จะมีถุงน่องอันเป็นกางเกงเสร็จในตัวปิดบังอีกชั้นหนึ่งมันก็ไม่อาจปิดบังอะไรนัก

หล่อนมองไปรอบ ๆ ห้องและในที่สุดก็มองหน้าเขา
"มีอะไรหรือ"
"ดิฉันเห็นรสนิยมสูงของคุณ"
"ก็ไม่เห็นสูงที่ตรงไหน"
"เหล้าไม่ได้ทำให้คนดื่มเป็นคนหรูหรือมีรสนิยมสูง แก้วเหล้าต่างหากล่ะ ที่บอก"
"เก่งมาก" เขาลุกขึ้นไปผสมเหล้า ซึ่งคราวนี้หล่อนไม่ต้องการอะไรมากกว่าสก๊อตซ์กับน้ำแข็งสองสามก้อน
เขาจ้องมองตักของหล่อน มองท่อนขาและทรวงอกของหล่อนอย่างหมดความเกรงใจ
"ค่ำ ๆ เมื่อคุณเสร็จงานคุณทำอะไรคะ..ดิฉันหมายถึงว่าไปเที่ยวกลางคืน"
"ผู้ชายจะมีอะไร เที่ยวหาน้ำหวานจากริมฝีปากผู้หญิงก็เท่านั้นเอง"
"เท่านั้นเองหรือคะ" หูตาของหล่อนว่องไวจนกระทั่งคนอย่างเขาแน่ใจว่า จะต้องทำให้มีอะไรเกิดขึ้นเสียแล้ว เขาลุกพรวดเข้าไปหาหล่อน นัยน์ตาวาวบอกแววว่าจะต้องมีอะไรเกิดขึ้น
"เพตตี้.."
"ขา.."
"คุณงามจนกระทั่งทำให้ผมอดใจต่อไปไม่ได้"
"อย่านะ..อุ๊ย" เขารวบร่างหล่อนไว้ในวงแขน มันแน่นจนสองถันของหล่อนล้นอยู่บนอกของเขา
"จะรังแกเพตตี้หรือคะ..อุ๊ย..ไม่นะ"
   หล่อนร้องปรามออกมาอย่างกระท่อนกระแท่น ลมหายใจแรง ๆ ร้อนผ่าว มองดูมือของเขาลูบไล้ทรวงอกหล่อนอย่างแผ่วเบา แต่บางคราวก็เน้นหนัก เพตตี้เป็นสาวใหญ่ที่มีอารมณ์เพศรุนแรง เมื่อมาถูกเคล้าคลึงจากชายงามแบบนี้ก็กระตุ้นกำหนัดของหล่อนให้เดือดพล่าน
   หล่อนประปากจูบกับเขาอย่างดูดดื่ม ลิ้นต่อลิ้นล้วงลึก ผิวหนังของหล่อนมีขนลุกขึ้นชันจนหยาบไปทั้งตัว แล้วร่างของเธอก็ถูกอุ้มไปวางลงบนเวทีประลองรักอันอ่อนนุ่ม
"คุณงามไม่น้อยทีเดียว" เขากระซิบเบา ๆ และกล่าวต่อ
"คุณจะน่ารักอีกมากนักหากนอนเฉย ๆ ให้ผมจัดการกับเสื้อผ้าคุณเพื่อไม่ให้มันยับยู่ยี่" เพตตี้จะหนีหรือบ่ายเบี่ยงย่อมเป็นไปไม่ได้ เธออยากจะลองลิ้มดูเหมือนกันว่าเขาจะปรนเปรอให้หล่อนพิศวาสขาดใจสักแค่ไหน

   ทันทีที่ท่อนบนเปลือยเห็นถันงอนช้อยสล้างเสลาเต็มอก เขาก้มลงหอมเนื้อนิ่มทีละข้างจนครบสอง ผิวกายสาวเต้นระริกเมื่อโดนจูบที่ทรวงอร่าม ความรู้สึกเสียววูบแล่นเข้าจับถึงใจ เขายิ่งกอดหล่อนก็ยิ่งเสียว ร่างงามของเพตตี้เต่งตึง กลิ่นกายหอมกรุ่น เขาคลุกเคล้าอย่างเต็มที่ แต่ในที่สุด ซันติก๊อฟกำลังจะเปลือยท่อนล่างของหล่อนอีก
   หล่อนทำกระบิดกระบวนอยู่ได้ไม่นานก็ปล่อยให้ร่างเหลือแต่ความว่างเปล่าล่อนจ้อน ความขาวเกลี้ยงยียวนชวนให้กระสันต์ซ่าน ซันติก๊อฟถอยห่างออกพร้อมกับแก้ผ้าของตัวเองจนเปล่าเปลือยเหลือแต่เนื้อแท้ ๆ
   ร่างเขากำยำล่ำสัน แผ่นอกกว้าง ไหล่ผึ่งสมเป็นชายชาติทหารเสียนี่กระไร หล่อนหรี่ตาสำรวจไปทั่วร่างของซันติก๊อฟอย่างพิศวาส สะเอวเขาคอด ตูดปอดและก็แหม..หล่อนต้องหลุบเปลือกตาปิดสนิทหายใจจนอกกระเพื่อม ควยของเขาลุกโชน ถอกหัวแดงก่ำ
    ถ้าเขาคงจะเงี่ยนมากซินะ เออ..ฉันก็เงี่ยนไม่น้อยกว่าเลย เพตตี้นึกอยู่ในใจ แก้มอิ่มแดงเปล่งปลั่ง หล่อนคงจะรู้ตัวล่วงหน้ามาแล้วว่าเขาจะทำอะไรกับหล่อน ดังนั้นหล่อนจึงประพรมของหอมไล้ลูบไปทั่วซอกขาและเนินนูน หากเขาจะจูบตรงนั้นก็จะได้กลิ่นหอมรัญจวนยวนยี ใบหน้าของเพตตี้แดงเข้มขึ้นไปอีก นัยน์ตาประเดี๋ยวปิดประเดี๋ยวเปิดกว้าง มองดูชายหนุ่มเหมือนจะเดาใจเขาว่า หี..ก้น..ของหล่อนที่ล่อตาเขาอยู่นั้น มีอะไรที่ไม่น่าพิศวาสบ้างไหม
"งามอะไรปานนี้" เขากระซิบและถาโถมลงไปหาหล่อน ใบหน้าเขาก้มต่ำหอมไปทั่วแก้มแล้วเลื่อนลงมาซอกคอ ถัดจากซอกคอก็มุ้งลงตรงอกเด่น ที่สองก้อนเนื้อนุ่มนั้นหน้าเขาเน้นฟัด
   เสียงร้อง อุ๊ย..วุ้ย..ซี๊ด..ดังอยู่ตลอดเวลาที่เขาขยำคลำเคล้น เขาพบแต่ความนุ่มนิ่มไปทั่วทุกตาราวนิ้ว พบแต่รสชาดอันรัญจวนไปหมด กายงามของหล่อนสั่นเทิ้มขยับเขยื้อนยิ่งกว่าเก่าเพราะรสชาดที่เขาปรุงแต่งให้เธอ มันค่อย ๆ ทะยานผาดโผนขึ้นทุกขณะ บัดนี้ ซันติก๊อฟกำลังจูบที่ท้องน้อย จูบและจูบจนเพตตี้ต้องบิดกายร้องคราง
"อุ้ย..เสียวจังคะ..ซันติก๊อฟขา" เขาไม่ฟังคำสารภาพของหล่อนเลย ขอให้ได้ย่ำยีทั่วกายสาวเป็นพอ ที่สุด..ซันติก๊อฟก็ก้มต่ำ นัยน์ตาวาบวาวราวกับมีเปลวเพลิงพวยพุ่ง จูบสุดท้ายวางลงบนจุดกึ่งกลางตะโพกที่มีหมอยสีทองคลุมเหนือเนินอันขาวผ่องต่ำลงมาเห็นเม็ดแตดแพรมยื่นออกมาเต้นระริก
   พอโดนจูบเข้าตรงนี้ เพตตี้หม้ายสาวผู้เลอโฉมก็ยิ่งเสียวซ่านสะท้านใจ ร่างกายของเธอสั่นกระตุก มันเป็นจูบที่เรียกร้องความรัญจวนจนขนลุกซู่ เธอเบี่ยงตัวเพื่อให้ปากเขาพ้นตรงนั้น แต่ก็ไม่เป็นผล มือของเขาได้จับสะเอวของเธอไว้แน่น
"อูยยย...ซันติก๊อฟขา..หยุดทำอย่างนั้นก่อน..ทนไม่ไหวแล้ว..อูยย.."
   ซันติก๊อฟเชื่อคำด้วยความสงสาร เขาหยุดจูบแต่กลับขึ้นคร่อมบนอกของหล่อนที่มีสองถันตั้งยวนตา มือหนึ่งคลึงเคล้นมันอีกมือหนึ่งก็ควานไปข้างล่างแหย่นิ้วไชชอนเข้าไปที่หว่างขาซึ่งรกรุงรังด้วยกลุ่มหมอย พอรู้สึกว่าปลายนิ้วกระทบถูกติ่งเงี่ยน ชายหนุ่มก็บี้บดลงไปทันที หม้ายสาวเพตตี้สยิวกายสูดปากเหมือนกินของเผ็ด
"อูย..ซี๊ด..เสียวแตดจังเลยค่ะ..ซันติก๊อฟขา" เขาดึงนิ้วออกมามืออีกข้างละจากถันสล้าง สายตาจ้องลงไปที่หว่างขาของหล่อน
"หีคุณงามเหลือเกิน"
"อุ๊ยตาย.." เพตตี้อุทานในอก แม้หี..ก้น..ของเธอเค้ายังออกปากชมแล้วจะไม่ให้เธอแสดงบทรักต่อกันกระไรไหว เสียงกระซิบของหล่อนต่อเขาเบาแสนเบาว่า
"ของคุณก็น้อยหยอกอยู่เมื่อไหร่..หัวถอกแดง..เงี่ยงใหญ่บานแผ่หราเชียว" คำของหล่อนคงจะเป็นที่สมใจของซันติก๊อฟเป็นอย่างยิ่ง
    เขารีบสอดตัวเข้าไปอยู่ในหว่างขาหล่อนทันที เพตตี้มองการกระทำของเขาแล้วหรี่ตาให้ข้างหนึ่งเป็นการแสดงความสมยอม เขายกขาอันเรียวงามขึ้นพาดบ่า หล่อนหาปริปากว่าแต่อย่างใดไม่ ด้วยหัวใจที่เต้นตูมตามคอยดูว่าเขาจะพาเธอเล่นท่าไหน ถ้าแปลกทั้งท่าและต่างรสชาดบางทีความสุขจะวิ่งโลดกว่าที่เคยลิ้มรสมาแล้วก็เป็นได้
   เมื่อขาทั้งสองถูกยกขึ้นไปพาดอยู่บนไหล่อขงเขาแล้ว เขาก็เอาปลายควยจ่อตรงปากรูแต่หาดันพรวดพราดเข้าไปไม่ กลับเสยหัวถอกให้ถูไถไปตามรอยผ่าของโยนี การเสียดสีของหัวควยกับปลายแตด มันปรุงรสโอชาให้เธออย่างมากมาย
   ซันติก๊อฟเสียดสีควยไปมามิหยุดหย่อน รสรักเสียวซู่ซ่าทำให้หล่อนกัดฟันกรอด ๆ นัยน์ตาหรี่ปรือคล้ายจะหลับ
"ซันติก๊อฟขา..อย่าทรมานเพตตี้เลย..อูยย..กระเด้าควยเข้าไปซิคะ..รูหีดิฉันกำลังเผยอรับและคอยดูดกลืนควยของคุณอยู่แล้ว" ตั้งแต่เกิดมาเขาไม่เคยขัดใจสาว ๆ คนไหนเลย ยิ่งหญิงงามอย่างเพตตี้ด้วยแล้วเขายิ่งเอาอกเอาใจเป็นกรณีพิเศษ
   เขาเสยเอาปลายควยพ้นเนินไศลแล้วก็ชักรูดกลับ พอได้ระยะคือพ้นต่ำกว่าเม็ดแตดลงไปก็กดหัวต่ำกระทุ้งพรวดแหวกเนื้อแคมปลิ้นแทบจะฉีกแยกออกจากกัน แต่แม่หม้ายอย่างเพตตี้เคยผ่านเกมสวาทมาอย่างโชกโชน หล่อนหาได้เจ็บแสบรูแต่ประการใดไม่ หล่อนจึงยักย้ายส่ายเอวและกระดกก้นงอนขึ้นรับควยเขาอย่างเคยชิน เขากดต่ำลง แซะซ้ายย้ายขวา กระเด้าหนัก ๆ เบา ๆ สลับกันไป มือก็มิได้ห่างจากอกนุ่มสองก้อนนั้นเลย
   หล่อนแอ่นอกสนองตอบความใคร่โดยมิเกรงว่าเนื้ออ่อนจะถูกเฟ้นฟอนจนเหลวแหลก แม้แต่ตูดงามก็ยกร่อนแกว่งโย้อย่างสวยงาม
   ซันติก๊อฟกระหน่ำลำควยเข้าไปอย่างหนักแน่น รสชาดของมันจึงสุดที่จะพรรณา เขาปลดขาลงจากบ่าด้วยต้องการที่จะเย็ดให้สาแก่ใจเพราะการพาดขาไว้บนหัวไหล่ทำให้กระเด้าได้ไม่เต็มที่นัก ต่อจากนั้นเขาก็ส่ายก้นกระเด้าเย็ดอย่างไม่กรุณาปราณีอีกต่อไป
"อูย..ซันติก๊อฟขา..คุณเย็ดได้เด็ดเหลือเกิน..โอย..ฉันทนไม่ไหวแล้ว"
"หีคุณดูดควยผมแรงจริง ๆ..อูย..ผมเสียวหัวควยเป็นบ้าเลย" เขาโอบประคองหล่อนให้ลุกขึ้นนั่ง ท่อนขาของหล่อนพาดอยู่บนท่อนขาเขาทั้งสองข้างแล้วกระซิบบอกหล่อนอีกว่าควยของเขาช่างเสียวเหลือเกิน
   หลังจากนั้น ทั้งสองก็ถ้อยทีถ้อยกระแทกกระทั้น
"คุณลองก้มมองดูหีของคุณซิ" เพตตี้ยังกระดากอายอยู่เล็กน้อยตามวิสัยของสตรีเพศ หน้าของหล่อนแดงจัดแต่ที่สุดก็ก้มลงดูตามคำชี้ชวนของเขา
"เห็นไหม"
"เห็นแล้วค่ะ..อูย..เสียว" หล่อนกระเด้าเขากระเด้งสนองตอบ ต่างฝ่ายต่างชี้ชวนให้ดูอาวุธร้ายซึ่งทำการโรมรันพันตูกันอย่างน่าขนพองสยองเกล้า
"ดูสิ..แตดของคุณมันผลุบๆโผล่"
"ก็ใครทำมันล่ะ..อุ๊ย..ไม่อยากมอง" เขาเอนกายลงนอนหงาย คนสูงชลูดตูดปอดอย่างซันติก๊อฟนี่..
   ให้ตายซิ..ควยยาวจริง ๆ แม้ยามที่เขาเอนตัวลงบนฟูกแล้วก็ตาม ควยของเขาก็ยังไม่หลุดออกจากรูสวาท เขาพยักหน้าให้กับหล่อนเป็นเชิงเตือนว่าให้เธอเป็นฝ่ายทำบ้าง หล่อนทำท่าสยิว ตูดขมุบหีขมิบด้วยความปั่นป่วนแล้วกระดกก้นขึ้นขย่มด้วยกิริยาที่สะเทิ้นอาย
"อายแล้ว..เย็ดกันไม่สนุกนะ..คุณ"
"ก็เพตตี้..ไม่เคยขึ้นบนนี่คะ"
"เดี๋ยวคุณจะชอบ"
"อูยย..อย่าเพิ่งเด้งสวนซิคะ..นอนเฉย ๆ ก่อน ให้เพตตี้ทำเอง" หล่อนมองสบตากับเขาอีกครั้งก่อนที่จะส่ายบั้นท้ายขึ้นลงละเลงควยอันยาวเฟื้อย
"เรา..เย็ดกันนาน ๆ นะ"
"ค่ะ..อูย..แต่เพตตี้..โอย..ซี๊ด..ทนเสียวแตดต่อไปไม่ไหวแล้วซีคะ" หล่อนกระดกก้นกระเด้าเป็นการใหญ่ ยกตะโพกขึ้นมาจนแลเห็นควยที่เป็นมันด้วยเมือกลื่นแล้วทิ้งตัวขย่มก้นลงไปสุดแรงพร้อมกับหลั่งน้ำกามออกมาเอ่อไหลเลอะลงมาตามหัวถอก ส่งกลิ่นรวยริน
   ซันติก๊อฟยังไม่สำเร็จ เขาจับหล่อนลงนอนหงายอีกครั้ง โย้ท่อนขาเพตตี้อ้าออกจนโยนีแตกกลีบอ้าซ่าแล้วกระเด้าลำควยเข้าไปด้วยพละกำลังอันมหาศาลเหมือนกระทิงเปลี่ยวที่เต็มไปด้วยเรี่ยวแรง
"โอ๊ยย..ซันติก๊อฟ นี่คุณจะฆ่าฉันหรือคะ" ร่างงามสั่นคลอนไปมาตามแรงกระแทก หูของเขาอื้อ ตาลาย ลมหายใจที่ระบายออกมาร้อนระอุ และแล้ว
   วาระสุดท้ายของเขาก็มาถึง เขาหลั่งน้ำรักออกมามากมาย มันร้อนวูบวาบอยู่ในรูสวาทของหญิงสาวจนหล่อนต้องขมิบปากมดลูกดูดมันลงไปจนอิ่มแปร้

   ภายหลังรับประทานอาหารเสร็จ เพตตี้ ลอร์เร้นและคุณหญิงซูซานต่างก็นอนพักผ่อนร่วมกันในห้องโถงใหญ่ซึ่งจัดไว้เป็นพิเศษ และต่างม่อยหลับไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากการเที่ยวเตร่ชมโน่นชมนี่อย่างไม่ว่างเว้น มันเป็นเวลาบ่ายสองโมงเศษ ๆ ที่พวกหล่อนนอนหลับกันอย่างเต็มอิ่ม ซูซานและลอร์เร้นตื่นขึ้นในเวลาใกล้เคียงกันแต่เพตตี้ยังนอนไม่อยากตื่น
"ถ้าจะเพลียมาก..ปล่อยให้เธอหลับต่อไปเถอะ อย่ากวนเธอเลย" ซูซานห้ามลอร์เร้นเมื่อเห็นหล่อนทำท่าจะปลุก
"แน่ล่ะ..คงโดนซันติก๊อฟเล่นหนักล่ะซิ..ถึงได้สลบไสลอย่างนี้"
"อุ๊ยพูด.." ซูซานหน้าแดงซ่าน หันมายิ้มกริ่มกับลอร์เร้น
"เรื่องเย็ดกัน ใครก็ชอบ..จริงไม๊..เธอ"
"ก็แน่ล่ะซี"
"งั้นจะไปค่อนขอดเค้าทำไม ก็เย็ดกันมันอร่อยนี่"
"เฮ้อ..อย่าพูดเรื่องนี้เลย เดี๋ยวชั้นเกิดเงี่ยนขึ้นมาจะลำบาก" ลอร์เร้นสารภาพบอกเพื่อนตรง ๆ
"พิโธ่..เธอก็..นักท่องเที่ยวรูปงามมีเงินอย่างพวกเรานี่ อย่าได้กลัวอดเรื่องอย่างว่าไปเลย..ว่าแต่เธอเถอะ"
"ทำไม.." ลอร์เร้นทำสีหน้าฉงน คิ้วเรียวงามขมวดเข้าหากัน
"เตรียมยาคุมกำเนิดและมีเกราะป้องกันสำหรับท้องไส้ไว้เรียบร้อยแล้วหรือยัง"
"เธอล่ะ" หล่อนย้อน พร้อมทั้งหัวร่อ
"ของชั้นไม่ต้องเป็นห่วง..เย็ดกับผัว เย็ดกับชู้ไม่เคยท้องเลย"
"งั้น..คงจะเป็นหมันกระมัง" ซูซานพยักหน้า นัยน์ตาสีฟ้าแวววาวซุกซนเหลือหลาย

   สามสาวนี้รักใคร่กันเหลือหลาย มีอะไรก็เปิดเผยกันได้อย่างหมดเปลือกไม่มีการกระดากอายซึ่งกันและกัน ยิ่งเรื่องบนเตียงแล้ว ดูพวกหล่อน ๆ จะชอบคุยเล่าสู่กันฟังเสมอไม่มีวันเบื่อ ถ้าวันไหนกลุ่มของเจ้าหล่อนไม่ได้คุยถึงเรื่องเย็ดกันแล้ว เป็นต้องมีอาการหงุดหงิดในอารมณ์ขึ้นมาทันที
เพตตี้เผยอเปลือกตาขึ้นมาแล้วแต่หล่อนยังนอนบิดขี้เกียจอยู่บนฟูกอันหนาร่วมศอก
"เป็นไง..แซบไหม" ลอร์เร้นถาม แต่เพตตี้นอนสงบเหมือนตกอยู่ในภวังค์อันแสนหวาน นานเท่านานเธอจึงพูดออกมาลอย ๆ คล้ายคนเคลิ้มฝัน
"เธอเก่งเหลือเกิน..ซันติก๊อฟ..ไม่เสียทีที่ฉันมารัสเซีย"
"เขามีอะไรดีนักหรือ" ซูซานถาม
"อารมณ์สนุก..รู้จังหวะ..ผู้ชายคนนี้ร้ายมาก..ถามเรา..กระซิบเบา ๆ ว่าเสียวไหม..ดีไหม..และยังสอนให้เราเล่นสัปดนอีก"
"แหม..คงเสียวแย่ล่ะซิ"
"ใช่ซี.."
"เธอเลยตอบเค้าไปว่า..เสียวซ่านปานจะขาดใจ" เพตตี้พยักหน้า
"เชอะ..คนโง่" ลอร์เร้นเหน็บแนม
"ถ้าเป็นชั้น..จะบอกว่าจืดชืดไม่เป็นสัปรส..เท่านั้นไอ้หนุ่มก็จะเล่นเรารุนแรงจนเราดิ้นพราด ๆ..หวานล้ำฉ่ำชื่นถึงกับสะอึกสะอื้นในรสสังวาสออกมาทีเดียว"
"ระวังตัวเธอให้ดีเถอะ"
"ทำไม"
"เค้าจะคว่ำเธอให้หมอบ..อย่างชนิดกระดิกตัวไม่ไหวทีเดียว"
"แหม..อยากลอง" พูดแล้วสามสาวรุ่นเดอะก็หัวเราะคิกคัก ต่างก็สดชื่นรื่นเริงเมื่อได้คุยกันถึงเกมแก้ผ้าร่วมกับผู้ชายบนเตียง
"เค้ายังชมว่าชั้น..ยี้ย์"เพตตี้อึกอัก
"อายจัง..ไม่อยากเล่า"
"เถอะน่า..บอกมา" ลอร์เร้นเซ้าซี้ เพตตี้จึงกระซิบออกมาให้เพื่อนฟังอย่างแผ่วเบา
"เค้าชมชั้นว่า..หีสวย..แตดงาม"
"ต๊ายย..."ซูซานอุทาน แก้มแดงซ่านขึ้นมาทันที
"ไหน..ขอพิสูจน์หน่อย" ลอร์เร้นพรวดพราดเข้าหาเพตตี้ที่กำลังนอนหงายอยู่ในชุดนอนสีฟ้าอันบางเบา
"อุ๊ย..อย่านะ..ว๊ายย.." หล่อนกรีดเสียงขรม แต่ซูซานและลอร์เร้นหัวเราะร่วน โคกโยนีของเพตตี้เผยออกมาให้เพื่อนเห็นจนได้และต่างก็ชวนกันวิจารณ์
"แหม..มันโหนกนูนยาวรี"
"แต่ชั้นว่ามันคว่ำไปหน่อยนะเธอ..สู้ของชั้นไม่ได้" ลอร์เร้นกล่าวแล้วก็เลิกผ้าอวดโคกสวาทของตัวเองมั่ง
"หีเธอนั้นดีหมดทุกอย่าง..เสียอยู่อย่างเดียว" ซูซานออกความเห็นแลกระพริบตาถี่ ๆ จ้องมองไม่ลดละ
"แตดยาวเกินไป" หล่อนตีแขนผู้พูดดังเพี๊ยะ ซูซานลุกขึ้นยืนถลาร่อน สองนิ้วของหล่อนคีบชายกระโปรงถลกขึ้นจนสูงและต่ำลงตามจังหวะปลายเท้าที่หมุนกายงามไปรอบห้องอย่างร่าเริง ปากก็กระซิบอวดเพื่อน
"ของชั้นนี่แหละ..ถึงจะเรียกว่าหีผู้ดี"
"หนอย..คลื่นไส้" ลอร์เร้นทำเป็นแกล้งอาเจียร เพตตี้เลยหัวเราะก๊ากจนงอหาย
"ลักษณะโยนีที่งามเลิศนั้น หมอยจะต้องไม่ดกจนเกินควร แคมแต่ละข้างแดงสีเลือดเปล่งปลั่งเม็ดแตดต้องไม่แพรมออกมา เธอดูของชั้นซิ" ซูซานหันหน้ามาบอกเพื่อน "แล้วก็จำเอาไว้นะ"
"จ้า.." ลอร์เร้นประชดเสียงสูงและทำจมูกฟุดฟิด "เอ..หีผู้ดี..ทำไมส่งกลิ่นคละคลุ้งละ"
"ถูกแล้ว..มันถึงจะซาบซ่านรัญจวนใจ เพราะผู้ชายเค้าชอบดมกลิ่น" ลอร์เร้นไม่ยอมลดละแม้คำพูดของเธอจะไล่ไม่ทันซูซานก็ตามที
"แล้วกลิ่นฉุนเหมือนของเธอเล่ายะ" ซูซานยักไหล่ก่อนจะตอบด้วยเสียงกังวาลปนหัวเราะ
"ผู้ชายถึงกับคุกเข่า..สลบไสลแทบปลายเท้า.."
"ถ้าจะผ่านมาแล้ว..แทบนับไม่ถ้วนละซีนะ"
"เยส.."
   อนิจจา..ความลับย่อมไม่มีในโลกจริงแท้แน่นอน ยิ่งพวกเจ้าหล่อน โดยเฉพาะลอร์เร้นด้วยแล้ว ย่อมอยู่ในสายตาของหน่วยสืบราชการลับ เคจีบี โดยไม่คลาดคลาไปได้เลย นี่หากพวกเจ้าหล่อนรู้ว่าภาพและคำพูดได้ถูกถ่ายทอดไปยังอีกห้องหนึ่ง พวกหล่อนจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน มิต้องแทรกแผ่นดินหนีกันรึ
   เสียงที่ออกจากลำโพง ภาพที่เห็นตูดก้นขาวโพลนในจอทำให้ท่านนายพลที่เป็นประธานนั่งหนวดกระดิกต่อหน้าลูกน้อง
"เอาละ..ซันติก๊อฟ..พาพวกไปเล่นงานพวกหล่อนตามแผนสองได้แล้ว" ท่านนายพลยื่นกุญแจห้องส่งให้และขานชื่อนักรักที่จะร่วมผจญสวาทแบบจู่โจมตามลำดับยศ
"พันโท ซันติก๊อฟ"
"ครับผม" เขาขานรับและยืนชิดเท้าตรง
"ร้อยเอก นิติก้า"
"ครับผม"
"ร้อยโท ครุช๊อฟสกี้"
"ครับผม" ทั้งหมดยืนชิดเท้าตรงรอรับคำสั่ง
"เริ่มปฎิบัติหน้าที่" ท่านนายพลสั่งการเสียงเฉียบขาด มองหน้าลูกน้องที่ทำความเคารพก่อนที่พวกเขาจะผละจากไป ท่านยังนั่งสูบกล้องพ่นควันโขมงและนึกอยู่ในใจว่า ประเดี๋ยวเถอะคงจะได้สนุกกันละ