ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

uBiB อุ๊บอิ๊บกระซิบรัก Chapter X: "ลูกสาวเอาแต่ใจ"

เริ่มโดย Iamhero, มีนาคม 28, 2010, 05:31:22 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

Iamhero

uBiB อุ๊บอิ๊บกระซิบรัก Chapter X: "ลูกสาวเอาแต่ใจ"
By DRACULolitA

วันต่อมา...
วันนี้เป็นวันเสาร์ กิจกรรมที่ครอบครัวของอุ๊บมักจะทำ
ยามเมื่ออยู่กันครบทั้ง 4 คน ก็คือช๊อบปิ้งนี่แหละ

"ป่ะป๊าหม่าม้า... หนูอยากได้รองเท้าคู่ใหม่อ่ะ"
ลูกสาวคนโตของบ้านพูดจบก็ปรี่เข้าร้านรองเท้าสุดหรู
เลือกมองลองใส่รองเท้าแฟชั่นคู่นั้นคู่นี้ ตามประสาเด็กสาวลูกผู้ดีมีเงินที่ถูกตามใจ
ทั้งๆที่บ้านของอุ๊บไม่เคยเลี้ยงเธอให้มีนิสัยแบบนั้น

"อุ๊บ...หม่าม้าว่ามันแพงไปหน่อยมั๊ยลูก เราเองก็ไม่ได้ใส่ไปไหนบ่อยๆไม่ใช่เหรอ"
หม่าม้าเห็นท่าจะไม่ดีจึงตามลูกสาวเข้ามาตักเตือน
มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เธอจะถูกปฏิเสธ ก็รองเท้าแพงๆแบบนี้ซื้อไปแล้วมันจะมีประโยชน์ซักแค่ไหนกัน

"ไม่เอาน่าคุณ... นานๆที ซื้อให้ลูกบ้างก็ไม่เห็นเป็นไรนี่นา"
ทันใดนั้นคำพูดของคุณแม่เจ้าระเบียบก็ถูกคุณพ่อคัดค้าน
"ปีนี้ยัยอุ๊บก็ม.4แล้ว ลูกก็คงอยากมีรองเท้าสวยๆใส่บ้างน่ะแหละ"
พูดจบเขาก็หันไปเลือกมองรองเท้าแฟชั่นของผู้ชายบ้าง ทำเหมือนการตัดสินครั้งนี้เสร็จสิ้นลงแล้ว
"ได้รึยังลูก...เดี๋ยวป๊าซื้อให้"

"เย้!...ขอบคุณค่ะป๊า งั้นเอาคู่นี้นะคะ"
ลูกสาวคนโตกระโดดโลดเต้นดีใจยกใหญ่
เธอหยิบรองเท้าสุดหรูที่เลือกไว้ยื่นส่งให้พนักงาน ก่อนจะหันมายิ้มหวานให้กับคุณพ่อ
โดยปกติค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นในบ้าน ป่ะป๊าจะเป็นคนออกให้อยู่แล้ว
แต่นั่นก็ต่อเมื่อได้รับความเห็นชอบจากทั้งสองฝ่ายก่อนเสมอ
คราวนี้ดูเหมือนจะลัดขั้นตอนไปซักหน่อย แถมยังง่ายเสียจนแม้แต่ลูกสาวคนเล็กเองก็เห็นว่าผิดปกติ

...ป่ะป๊ารักเจ่เจ้มากกว่าเราจริงๆด้วย...
ช่วยไม่ได้ที่เด็กสาววัย 11 จะแอบคิดเป็นเช่นนั้น
ก็ภาพที่เห็นเมื่อคืนมันตำตาตำใจตำอะไรของเธอจนแทบจะหลับไม่ลงซะขนาดนั้น
อิ๊บได้แต่อิจฉาพี่สาวอยู่ในใจ ตามประสาลูกสาวคนเล็กประจำบ้าน

"ขอบคุณนะคะป่ะป๊า"
รับรองเท้าและเงินทอนมาจากพนักงาน ป่ะป๊าก็ส่งรองเท้าให้ลูกสาวสุดที่รัก
อุ๊บตอบแทนเขาด้วยคำขอบคุณอีกครั้ง พร้อมกับการกอดอ้อมแขนตามประสาลูกสาวที่รักพ่อ
จะเกินเลยไปบ้างก็แค่หน้าอกเธอสัมผัสกับท่อนแขนของป่ะป๊าอย่างแนบแน่นชั่วขณะ
แถมยื่นริมฝีปากของเธอไปกระทบกับแก้มของผู้เป็นบิดาครั้งเดียวเท่านั้นเอง
โชคยังดีที่คุณแม่ของเธอเดินนำหน้าไปก่อนแล้ว จึงไม่ได้เห็นสิ่งตอบแทนที่ลูกสาวมอบให้ป่ะป๊าของเธอ
แต่กับเจ้าตัวเล็กที่เดินตามมาด้านหลัง... ภาพที่เห็นต่อตาเธอนั้นมันชัดซะยิ่งกว่าชัด

.
.
.

"อุ๊ย!ป่ะป๊า หนูอยากได้เสื้อชั้นในตัวใหม่ด้วยอ่ะ"
เดินไปได้อีกไม่ไกลเท่าไหร่ อุ๊บก็เริ่มได้ใจอยากซื้อของใหม่เพิ่มขึ้นอีก
ท่าทางกระดี้กระด้าเป็นพิเศษของลูกสาวคนโต ชักทำให้ผู้เป็นแม่สงสัยจนต้องห้ามปราม
"ถ้าอยากซื้อก็เข้ามาดูกะหม่าม้านี่ ไปดึงแขนป่ะป๊าทำตัวเป็นเด็กๆไปได้น่ะเรา"
ว่าแล้วหม่าม้าก็ดึงตัวอุ๊บออกจากป่ะป๊า แล้วพาเข้าแผนกชุดชั้นในไปกันสองคนตามประสาแม่ลูก
ทิ้งคุณพ่อให้ยืนรออยู่กับลูกสาวคนเล็กตามลำพัง

"ไม่ไปดูกะเจ้เค้าล่ะอิ๊บ"
ป่ะป๊าเอ่ยปากถามลูกสาวเมื่อเห็นเธอเงียบผิดปกติ
อิ๊บจึงเงยหน้ามาส่งรอยยิ้มมุมปากให้ผู้เป็นพ่อ ก่อนจะส่ายหัวปฏิเสธ
แล้วตอบออกไปอย่างไม่คิดอะไรมาก
"หม่าม้าเพิ่งซื้อให้หนูเมื่ออาทิตย์ก่อนเองค่ะ...ก็ตัวเมื่อคืนไงคะ"
"อ่อ...จริงสินะ"

สิ้นคำพูดป่ะป๊า ทั้งสองฝ่ายต่างใช้ความคิด จนเกิดความเงียบขึ้นกริบชั่วขณะ

"นี่...เมื่อคืนลูกไม่ได้หลับหรอกเหรอ!"
และแล้วก็เป็นป่ะป๊าที่คิดออก ว่าลูกสาวคนเล็กรู้เรื่องเมื่อคืนซะแล้ว
ใบหน้าของป่ะป๊าตอนนี้ซีดเผือดยิ่งกว่าเธอเสียอีก
ความลับที่ไม่ควรจะมีใครล่วงรู้ กลับถูกลูกสาวคนเล็กเห็นเข้าจนได้ แล้วทีนี้จะทำอย่างไรดี

"เห็นไปถึงแค่ไหนลูก!"
เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว จะไม่ถามให้กระจ่างมีหวังเขาได้คลั่งตายแน่ๆ
ทั้งเรื่องที่เขาร่วมรักกับพี่สาวเธอ ทั้งเรื่องที่เขาเปิดร่องเสียวลูกสาวคนเล็ก
แถมยังลูบคลำเนินสวาทโหนกนูนนั้นอย่างมันมืออีกด้วย

ฝ่ายอิ๊บ เมื่อถูกถามแบบนี้ เธอกลับรู้สึกกลัวว่าพ่อของเธอจะดุเอา
เธอจึงไม่กล้าที่จะพูดความจริง ได้แต่พยายามจะเลี่ยงไปทางอื่น
"หนูไม่เห็นอะไรจริงๆนะคะ ...คือ... หนูไม่ได้..."
อิ๊บเริ่มเนื้อตัวสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว น้ำเสียงสั่นเครือราวกับจะร้องไห้

เพื่อไม่ให้สถานการณ์แย่ลงไปกว่านี้ ป่ะป๊าจำต้องหยุดไต่สวนลูกสาวเอาไว้
หันมาให้ความสำคัญกับอีกเรื่องหนึ่งก่อน
"สัญญากับป๊าได้มั๊ยลูก ว่าจะไม่บอกใครเรื่องนี้"
ไม่อยากจะให้ซ้ำรอยเดิมเหมือนพี่สาว แต่ป่ะป๊าของอิ๊บก็ไม่มีทางเลือกจริงๆ
เขาจำต้องปิดปากเธอไม่ให้ใครรู้เรื่องนี้ โดยเฉพาะแม่ของเธอ

"ค่ะ..หนูจะไม่บอกใคร"
อิ๊บตอบทั้งน้ำตา ชวนให้ผู้เป็นพ่อรู้สึกแย่มากที่หลงในความสุขจากการเสพเสียวลูกสาวของตน
จนกระทั่งลูกสาวคนเล็กที่ไร้เดียงสาต้องมาเห็นภาพอันไม่บังควรเข้า
เขาจำต้องทำอะไรบางอย่าง อะไรก็ได้ที่จะช่วยให้จิตใจของลูกสาวคนเล็กดีขึ้น

ถัดจากร้านชุดชั้นในของห้างไปอีกฟากหนึ่ง เป็นโซนขายของเล่น
ป่ะป๊าเห็นเป็นโอกาสจึงจูงมือลูกสาวคนเล็กไปทางนั้น
อย่างน้อยก็ดีกว่าให้แม่ของเธอมาเห็นเข้าตอนนี้ แล้วซักไซร้จนความแตกขึ้นมา

"อยากได้ตุ๊กตามั๊ยลูก"
ป่ะป๊าเอ่ยถามเมื่อยังเห็นอิ๊บยังนิ่งเงียบอยู่
เด็กสาวถึงได้เงยหน้าขึ้นมาเห็นว่า ตนยืนอยู่หน้าโซนขายตุ๊กตาแล้ว
อิ๊บชอบตุ๊กตามาก แต่ก็ไม่ได้มีสะสมมากมายเหมือนเพื่อนๆ
ก็ในเมื่อนโยบายของบ้านไม่นิยมให้ใช้ของฟุ่มเฟือยนี่นา และนโยบายนั่นมันก็มีมานานแล้ว
อย่างน้อยก็ ...ก่อนที่เจ่เจ้จะฝ่าฝืนมันไปเมื่อครู่นี้ โดยไม่มีใครคัดค้านเลย คิดแล้วก็ยิ่งน้อยใจ
เด็กสาวตัวน้อยจึงส่ายหน้าปฏิเสธไปด้วยสีหน้าอันหงิกงอ
ความจริงอารมณ์ของเธอตอนนี้ก็ยังไม่อยากได้อะไรนักหรอก
และนั่นกลับยิ่งทำให้ผู้เป็นพ่อเครียดหนักยิ่งขึ้นไปอีก

อิ๊บเดินออกจากโซนขายตุ๊กตาออกมาเล็กน้อยก็ถึงแผนกชุดว่ายน้ำ
มีชุดว่ายน้ำหลากสีสันตั้งแต่เด็กจนถึงผู้ใหญ่ ทั้งชายทั้งหญิง ทุกไซส์ทุกขนาดวางขายเรียงรายเต็มไปหมด
บังเอิญว่ามีอยู่ชุดหนึ่งที่เพื่อนของเธอใส่ วางขายอยู่ด้วย มันจึงเตะตาเธอและชวนให้หันไปมอง
ตอนนี้น้ำตาของลูกสาวหยุดไหลแล้ว แต่สีหน้าของเธอเดาไม่ถูกจริงๆว่าคิดอะไรอยู่
ป่ะป๊าจึงหาเรื่องถามดูเชิงลูกสาวคนเล็ก

"ชุดว่ายน้ำเหรอ ตัวเก่าใส่ไม่ได้แล้วเหรอลูก"
โรงเรียนของอิ๊บมีสอนว่ายน้ำด้วย แต่จะได้ว่ายก็แค่สัปดาห์ละครั้ง
แล้วอิ๊บเองก็ไม่ได้ว่ายน้ำเก่งอะไรมากมาย ดังนั้นเธอจึงมีชุดว่ายน้ำแค่ชุดเดียวที่ซื้อเอาไว้ตั้งแต่ ป.3
"ใส่ได้ค่ะ แต่..."

เด็กสาวอึกอักที่จะตอบป่ะป๊าไปตรงๆ ว่าชุดว่ายน้ำตัวเก่านั้นเล็กเกินไป
มันเล็กเสียจนรัดร่องเสียวของเธอให้เห็นเป็นรูปขึ้นมาชัดเจน
ตรงบั้นท้ายก็แทบจะปิดก้นของเธอไว้ไม่มิดอยู่แล้ว
เวลาจะขึ้นจากสระทีไรก็มักจะมีเพื่อนชายแอบจ้องอยู่เป็นประจำ
ยิ่งชุดว่ายน้ำสีฟ้าอ่อนๆของเธอตกกระทบกับแสงแดดเข้า ก็ยิ่งทำให้เห็นร่องเสียวชัดเจนเข้าไปอีก
อิ๊บได้แต่กระซิบบอกผู้เป็นพ่อถึงความรู้สึกของเธอ ผ่านใบหน้าที่แดงก่ำ

"อ๋อ...เอ้ย! เอ่อ...งั้น ซื้อใหม่มั๊ยล่ะลูก"
"หม่าม้าไม่ให้ซื้อของแพงๆนี่คะ...ไม่เป็นไรค่ะ หนูทนได้"
หากได้ซื้อชุดว่ายน้ำใหม่ก็คงดี แต่ในเมื่อกฏของบ้านมันไม่เอื้ออำนวย อิ๊บจึงยอมทนมาจนวันนี้
น้ำเสียงอิ๊บเหมือนยอมรับกับโชคชะตา ที่ราวกับต้องแก้ผ้าให้เพื่อนชายดูทุกสัปดาห์ไปซะแล้ว

"ไม่ได้ๆ ซื้อใหม่ก็ซื้อใหม่สิลูก เดี๋ยวป๊าซื้อให้เอง ตัวไหนดีล่ะ"
อิ๊บทนได้...แต่ป่ะป๊าน่ะทนไม่ได้เด็ดขาด
ที่จะให้ไอ้เด็กหนุ่มหน้าไหนมาแอบจ้องร่องเสียวลูกสาวของเขาเล่น ถึงจะเป็นเด็กป.5ก็เถอะ
คุณพ่อผู้รักลูกเริ่มเป็นฝ่ายร้อนรนขึ้นมาซะเอง
น้ำเสียงช่วงท้ายๆดูเหมือนจะสั่งให้เธอซื้อใหม่ มากกว่าจะถามความเห็นว่าอยากได้ตัวไหนซะอีก

อิ๊บหันหลังไปแอบยิ้ม รู้สึกภูมิใจเล็กๆที่อย่างน้อยป่ะป๊าก็เป็นห่วงเธอเหมือนกัน
ก่อนจะเลือกชุดว่ายน้ำตัวใหม่ที่เธออยากใส่ และไม่ขัดใจป่ะป๊าของเธอ
เลือกวนไปวนมาซักพัก อิ๊บก็กลับมาหาป่ะป๊าของเธอพร้อมกับชุดว่ายน้ำที่เธอเลือก
มันชุดว่ายน้ำวันพีซสีดำมีกระโปรงสีน้ำเงินปิดส่วนสงวนเอาไว้ไม่ให้ใครเห็น
เด็กสาวชูมันขึ้นทาบกับลำตัวให้ป่ะป๊าเห็นว่ามันเหมาะกับตัวเธอเพียงไร

"ตัวนี้ได้มั๊ยคะป๊า"
แน่นอนว่าหน้าที่เลือกเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายลูกสาวทั้งสองคนนั้น
เป็นของหม่าม้ามาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่คราวนี้หม่าม้าก็ไม่อยู่ เจ่เจ้ก็ไม่อยู่
เหลือแต่ป่ะป๊าให้อิ๊บถามความเห็นอยู่คนเดียว
"อืม...ก็ ลองดูก่อนสิลูก"
ป่ะป๊าเองก็ขัดๆเขินๆที่จะมารับหน้าที่นี้เหมือนกัน
เขาเอานิ้วเกาต้นคอเบาๆ ก่อนจะนำลูกสาวคนเล็กมาที่ห้องลองชุดของห้าง

เนื่องจากเป็นแผนกชุดว่ายน้ำเด็ก ห้องลองชุดที่นี่จึงไม่ได้แบ่งเป็นชายกับหญิง
แถมประตูที่ใช้กั้นในแต่ละห้องก็สูงแค่เมตรครึ่งเท่านั้น
และเนื่องจากเป็นช่วงที่ยังไม่มีลูกค้าเข้าร้านมากนัก ห้องลองชุดที่มีทั้งสามห้องก็ว่างทั้งหมด

ป่ะป๊ายืนรออิ๊บอยู่หน้าห้องลองชุดห้องในสุด ในระยะที่เห็นแค่หัวของลูกสาวคนเล็กเท่านั้น
จากมุมมองของเขาเห็นแต่หัวลูกสาว
แต่จากมุมมองของอิ๊บ เธอจะต้องถอดเสื้อผ้าออกขณะที่ป่ะป๊าจ้องหน้าเธอ

...จริงสินะ ป่ะป๊าก็เห็นของเราหมดแล้วนี่นา ไม่เห็นต้องอายเลย...
จากเหตุการณ์ที่ผ่านไปเมื่อคืน ทำให้อิ๊บระลึกได้ว่าร่างกายของเธอไม่ใช่ความลับต่อป่ะป๊าอีกต่อไป
ก็ในเมื่อทุกส่วนของร่างกายเธอถูกเขาสำรวจจนหนำใจหมดแล้วนี่นา
ถ้าจะถูกเห็นอีกซักครั้งมันจะไปต่างอะไร

เด็กสาวค่อยๆถอดเสื้อผ้าออก ตาก็คอยมองป่ะป๊าเป็นระยะๆ
กระโปรงและกางเกงในถูกรูดลงไปกองกับพื้น
จนเด็กสาวอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ห่างจากพ่อของเธอไปไม่ถึง 3 เมตร

...ขนาดเจ่เจ้ยังไม่อายป่ะป๊าเลย...
นึกไปถึงพี่สาวของตน ภาพเมื่อคืนที่เธอเปลือยกายให้ป่ะป๊าดูราวกับเป็นเรื่องธรรมดา
กลายเป็นภาพฝังตาให้อิ๊บรู้สึกว่า เป็นตนเองนั่นแหละที่ผิดปกติ
ที่คิดจะปิดบังรูปร่างของตนไว้ ไม่ให้พ่อบังเกิดเกล้าได้เชยชม

"ป่ะป๊าคะ..."
ลูกสาวคนเล็กส่งเสียงเรียกผู้เป็นพ่อ ก่อนจะยื่นเสื้อผ้าที่เธอถอดเสร็จแล้วส่งให้ป่ะป๊าถือ
เพราะในห้องไม่มีที่ให้แขวนชุดเลย และแน่นอนว่าหากป่ะป๊าเดินเข้ามารับชุดจากเธอ
เขาจะต้องเห็นอิ๊บในสภาพเปลือยเปล่าอีกครั้งแน่ๆ
แต่คราวนี้ต่างจากเมื่อคืน เพราะคราวนี้ไม่ได้เกิดขึ้นที่บ้าน แต่เป็นห้างสรรพสินค้า
ไม่ได้เกิดขึ้นตอนที่อิ๊บกำลังหลับอยู่ แต่เป็นตอนที่เธอมีสติสมบูรณ์

ป่ะป๊าตัวดี พอเห็นท่าทีลูกสาวตัวน้อยเปลี่ยนไป
จากที่เคยเหนียมอาย กลายเป็นกล้าโชว์
แทนที่จะห้ามปรามลูกสาว เขากลับตีสีหน้าทำเป็นเรื่องปกติ
แทนที่ได้ชุดแล้วจะกลับไปยืนอยู่ห่างๆตามเดิม เขากลับยืนพิงชิดติดประตูอยู่อย่างนั้น
ดูปฏิกิริยาของลูกสาวตัวน้อย

...อา...หุ่นดีจริงๆเลยลูกสาวป๊า โตขึ้นต้องสวยเหมือนอุ๊บแน่ๆเลย...
สายตาไล่โลมเลียลูกสาวคนเล็กอย่างไม่เร่งร้อน
จากหัวจรดเท้า เท้าจรดหัว โดยไม่ลืมที่จะจ้องโหนกเสียวไร้ขนของเธอนานๆ
ในเมื่อเธอเสนอให้มองแบบนี้ เขาก็ควรสนองให้หนำใจ
มันหนำใจเสียจนท่อนเสียวของเขาโป่งขึ้นเป็นลำกางเป้ากางเกง
บ่งบอกความรู้สึกพึงพอใจที่ได้เห็นเป็นอย่างดี

...จริงด้วย ป่ะป๊าไม่เห็นว่าอะไรเลย...
ลูกสาวคนเล็กไม่ทันได้เห็นท่อนเสียวที่คับแน่นนั้น หรือถึงเห็นก็คงยังไม่เข้าใจความหมายของมันอยู่ดี
อิ๊บจึงทำใจได้กับการต้องยืนเปล่าเปลือยต่อหน้าป่ะป๊า
เธอสวมชุดว่ายน้ำที่เลือกอย่างบรรจง ชุดว่ายน้ำนั้นแนบสนิทติดกับตัวของอิ๊บได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ
ด้วยสีของชุดที่ดำสนิท แถมยังมีกระโปรงสีน้ำเงินคอยปิดอีกชั้น
ทั้งอิ๊บและป่ะป๊าก็ไม่ต้องกลัวอีกแล้ว ว่าจะมีใครหน้าไหนเห็นเรือนร่างอันไม่บังควรของเธอ

"อืม...พอดีเลยนะ"
ถ้ามันใส่พอดีง่ายๆแบบนี้ งานของป่ะป๊าผู้รักลูกก็จบเร็วน่ะสิ
ครั้งหนึ่งในชีวิตที่ป่ะป๊าได้มีโอกาสมาช่วยเธอเลือกชุดว่ายน้ำแบบนี้
อิ๊บก็อยากให้เขาทำหน้าที่นี้ ...นานๆ

"ลองชุดอื่นด้วยได้มั๊ยคะป๊า"
ลูกสาวคนเล็กเอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงใสซื่อ มีหรือที่ผู้เป็นพ่อจะปฏิเสธได้ลง
ได้ยินคำขอลูกสาว เขาก็รีบออกไปหาชุดว่ายน้ำกลับมาให้ลูกสาวสุดที่รักลองทันที

"เอ้าไหนลองชุดนี้ซิลูก"
อิ๊บเอื้อมมือหยิบชุดที่ป่ะป๊าบรรจงเลือกมาดู
มันเป็นชุดว่ายน้ำสีขาวตัดกับชมพูดูน่ารัก ขนาดของมันดูจะเล็กกว่าตัวเธอนิดหน่อย
แต่อิ๊บก็ไม่สงสัยอะไร หากป่ะป๊าเลือกมาให้เธอใส่แล้ว มันก็ต้องใส่ได้สิ

เด็กสาวรูดชุดเก่าลงไปกองกับพื้น รับชุดใหม่จากป่ะป๊ามาสวม
มันเล็กเหมือนที่คิดเอาไว้จริงๆ จนเธอแทบจะยัดแขนไม่เข้า
และนั่นก็เป็นหน้าที่ของพ่อที่ดีที่จะช่วยลูกสาว
ป่ะป๊าถือวิสาสะเข้ามาให้ห้องเปลี่ยนชุดพร้อมกับอิ๊บช่วยเธอใส่ชุดว่ายน้ำ
เขาพยายามถ่วงเวลาให้ลูกสาวได้ยืนโป๊นานๆ
จนเขาเริ่มแน่ใจแล้วว่า ลูกสาวตัวน้อยของเขาไม่อายแล้วที่จะยืนโชว์ของสงวนต่อหน้าเขา

"คับจังเลยค่ะป๊า..."
อิ๊บบ่นให้เขาฟัง แต่ป่ะป๊าดูจะไม่สนใจเท่าไหร่
"ไหน"
ป่ะป๊าจับชุดว่ายน้ำอิ๊บดึง ขยับแล้วขยับอีก แต่ก็ไม่มีทีท่าว่ามันจะใส่สบายขึ้นเลย
หนำซ้ำมันยิ่งจะรัดร่องเสียวเธอให้เป็นร่องให้เห็นชัดขึ้นไปอีก
ดึงขึ้นทีนึง ร่องเสียวก็จะถูกรัดตึงจนเป็นร่องให้เห็น
ดึงหลายๆทีเข้าลูกสาวคนเล็กก็เริ่มรู้สึกเสียวแปลกๆ

"ป่ะป๊า...อิ๊บเสียว"
ขนาดเรือนร่างก็ให้ป่ะป๊าเห็นไปหมดแล้ว ยังจะต้องอายอะไรอีก
อิ๊บอธิบายความรู้สึกของเธอให้ป่ะป๊ารับรู้ ผ่านใบหน้าที่เขินอายของเธอ

"เหรอ...ตรงนี้รึเปล่าลูก"
แทนที่จะจะหยุด จุดเสียวลูกสาวถูกคุณพ่อผู้รู้ใจสัมผัสโดนอย่างแม่นยำ
ถูไถมันเบาๆให้ลูกสาวได้เคลิบเคลิ้มกับความสุขที่ป่ะป๊ามอบให้
อิ๊บได้แต่คลำไหล่เสื้อป่ะป๊าขยำมันเบาๆระบายความเสียว

ป่ะป๊ามองหน้าลูกสาวคนเล็กแล้วก็ยอมรับว่า
เธอเองก็มีอารมณ์ได้เหมือนกันกับลูกสาวคนโต เพียงแต่ยังเด็กกว่าเท่านั้นเอง
เขาอยากจะมอบความสุขให้ลูกสาวคนเล็กบ้าง
อย่างน้อยเธอคงจะสบายใจขึ้นแล้วก็ลืมเรื่องเมื่อคืนไปซะ
...ช่างเป็นความคิดที่เข้าท่าเสียจริงๆ

อิ๊บกำลังล่องลอยอยู่ในความฝัน นิ้วของป่าป๊าที่ลากขึ้นลงหยอกล้อติ่งเสียวของเธอนั้น
ให้ความรู้สึกเสียวที่ยากจะทานทนได้ จากเพียงแค่จับไหล่ป่ะป๊า
อิ๊บไม่พอใจอยู่แค่นั้น เธอโผเข้ากอดคอป่ะป๊า เอาใบหน้าซบไหล่เขา
บ่งบอกให้ผู้เป็นพ่อรู้ ว่าเธอรู้สึกดีเพียงใด ยามที่เขาเอาใจใส่เธอแบบนี้

"อิ๊บ...อย่าบอกเรื่องนี้ให้หม่าม้ารู้นะลูก"
ถูร่องเสียวไป กำชับลูกสาวไป
ด้วยท่าทีที่ยังเงียบอยู่ของลูกสาว ป่ะป๊าไม่รู้ว่าเธอจะเก็บความลับนี้ไปได้แค่ไหน
เธอเพิ่งจะ 11 ขวบเท่านั้น เป็นวัยที่พลั้งปากบอกความลับออกไปได้ง่ายมากๆ

อิ๊บไม่เอ่ยปากตอบอะไร เธอได้แต่พยักหน้าพร้อมกับหลับตาปี๋
ขาของเธอเกร็งไปหมด มือที่กอดคอก็เริ่มแน่นขึ้น
มันเป็นการแสดงออกของเด็กสาวที่กำลังจะก้าวไปสู่สวรรค์ที่รออยู่เบื้องหน้า
ป่ะป๊าเห็นดังนี้ก็ไม่อยากจะคาดคั้นคำตอบเอาตอนนี้
ที่เขาอยากจะคั้นตอนนี้ ก็มีแต่น้ำเสียวของลูกสาวที่ค่อยๆซึมออกมาจากร่องเสียวที่นุ่มมือนั่นเท่านั้น

ชุดว่ายน้ำที่สวมอยู่ตอนนี้แฉะไปหมด แต่เขาไม่สนแล้ว
อะไรจะมาสำคัญไปกว่าความสุขของลูกสาวของเขาอีกเล่า
ป่ะป๊าผู้รู้ใจลูกเร่งถูนิ้วรัวขึ้น เน้นที่เม็ดเสียวของลูกสาว
หวังเพียงให้สุดที่รักของเขาประทับใจไปอีกนานแสนนาน

"อือ...."
ติ่งเสียวในชุดว่ายน้ำกระดิกไปกระดิกมาด้วยฝีมือป่ะป๊า
ให้ความรู้สึกชวนอึดอัด เธอส่ายร่องเสียวไปมาอย่างลืมตัว
เมื่อไม่ต้องอดกลั้นความรู้สึกแล้ว อิ๊บก็ยิ่งมีอารมณ์ร่วมมากกว่าเมื่อคืน
หลักฐานก็คือน้ำเสียวที่ซึมผ่านชุดว่ายน้ำออกมาเป็นดวงจนลื่นไปหมด

"อา....."
ร่องสวาทเมื่อชื้นแฉะ ยิ่งแตะก็ยิ่งเสียว
อิ๊บไม่อยากให้ช่วงเวลาแห่งความสุขนี้จางหายไปเลย
เธอก้มลงซุกไซ้ใบหน้าเข้ากับซอกคอของป่ะป๊า
เพียงอยากจะระบายความเสียวนั้นออกมาให้พ่อของเธอรับรู้
ฝ่ายป่ะป๊าก็รู้สึกภูมิใจเหลือเกิน ที่ทำให้ลูกสาวของเขาเสียวได้ถึงขนาดนี้
แต่งานของเขายังไม่จบสิ้น จนกว่าจะพาเธอไปยังฝั่งฝันได้

"อ๊าาาาา....."
อิ๊บพยายามกลั้นเสียวไม่ให้เล็ดลอดออกจากปากเธอ
เพราะรู้ดีว่าตอนนี้อยู่ในห้างสรรพสินค้า
แต่กระนั้นก็ยั้งไม่อยู่ เธอเปล่งเสียงออกมาเล็กน้อย พอให้พ่อของเธอชื่นใจ
จากนั้นอิ๊บก็ขึ้นสวรรค์ไป คาอ้อมอกผู้เป็นพ่อ

.
.
.

"ตกลงรับชุดนี้ชุดเดียวนะคะ..."
ป่ะป๊าพยักหน้าพร้อมกับส่งชุดว่ายน้ำสีดำให้กับพนักงาน
ใจจริงแล้วเขาก็อยากจะซื้อชุดสีขาวให้ลูกสาวด้วยเหมือนกัน
แต่จะให้ยื่นชุดที่เปื้อนเมือกเสียวลูกสาวให้พนักงานเอาไปคิดราคา มันก็กระไรอยู่
สองพ่อลูกมองหน้ากันและกัน ก่อนจะหันไปมองชุดว่ายน้ำสีขาวที่ใส่คืนกลับไปที่เดิม
หากใครรู้เข้าว่าชุดเปื้อนน้ำเสียวนั้นเป็นของใคร มีหวังได้เรื่องใหญ่แน่ๆ
รับเงินทอนเสร็จพวกเขาก็รีบออกจากร้านไปในทันที

The End of Part 10


 ช่วยกันกดแนะนำเวปข้างล่างด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
ถ้าชอบก็ให้คะแนนกันด้วยนะครับ วันหลังจะหามาให้อีก
ปล.เพื่อนๆคนไหนมี    รักยม โดย Assasin008 จอมแพทย์นิรนามภาค 2 โดย กระปี่หัก นักศึกษาฝึกงานถ่ายภาพ โดย ลองแต่งสักนิด  ดงสลัม
ตอนใหม่ๆช่วยลงให้หน่อยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้า

ลิงอุ๊บอิ๊บตอนต่อไป

[post]11. http://xonly69.com/read-xonly-tid-70504.html
12. http://xonly69.com/read-xonly-tid-70512.html
13. http://xonly69.com/read-xonly-tid-70516.html
14.  http://xonly69.com/read-xonly-tid-70519.html
15.  http://xonly69.com/read-xonly-tid-70522.html[/post]
ร่วมกัน"หยุด" ร่างพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ก่อนจะไม่มีหนังให้โหลดกัน เข้าไปที่
http://ilaw.or.th/node/883

+You'll never walk alone+

lolicon

ขอบคุณมากๆนะคร้าบบบบ ^___________^

ผมนี่ชักธงรบเลย แง่มๆๆ

forxonly8

แทนที่จะซื้อไปด้วย เล่นกันเสร็จแล้วเก็บเข้าที่ซะงั้น