ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 24 : อดัมส์ (ไม่ได้) คู่กับ อีฟ Pt1

เริ่มโดย nato87, ตุลาคม 15, 2021, 10:51:17 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

DidoS




xijikoh

ถึงคิวน้องอีฟ ผู้โชคดีรายถัดไป ช่วยด้วยเข็มฉีดยาประจำตัวลุง

Mrweed






Thanongsak

 ::YehYeh::
อ้างจาก: nato87 เมื่อ ตุลาคม 15, 2021, 10:51:17 หลังเที่ยง
พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ หลังจากหายไปสักพักใหญ่นะครับ ตอนนี้ก็เป็นตอนที่ต่อจากตอนที่แล้ว อย่าแปลกใจว่าตอนนี้เนื้อเรื่องมันจะไปเร็วสักหน่อย เพราะผมถือว่า ผมได้จัดฉาก 3P ระหว่างลุงพล x พิมมี่ x แนนนี่ ไปแบบเต็มสูบแล้ว และคราวนี้ก็ถึงเวลาที่หลายคนรอคอย นั่นคือการย้ำรักกับน้องอีฟ สาวน้อยผู้ใสซื่อ อ่อนหวานจากปราจีนบุรีนะครับ

ตอนนี้ยังเป็นตอนอารัมภบท เลยยังไม่มีฉากย้ำรักระหว่างลุงพลกับน้องอีฟ จะมีเพียงแค่ฉากเก็บตกนิดหน่อยระหว่างลุงพลและพิมมี่ ซึ่งผมบอกไว้ก่อนว่าไม่ได้ลงรายละเอียดนัก เพราะเขียนฉากเลิฟซีนไปจุใจแล้ว และรู้สึกว่ามันถึงเวลาที่ต้องไปเน้นเนื้อเรื่องกับคนอื่น ๆ บ้างได้แล้วนั่นเอง

แต่อย่างไรก็ดี ถือว่าตอนนี้จะเป็นข้อเปรียบเทียบอย่างดีระหว่างสองสาวที่ต่างกันสุดขั้วอย่างพิมมี่และน้องอีฟ คนนึงร้อนแรง ดุดัน อีกคนอ่อนหวานละมุน ก็เชื่อว่ามันน่าจะทำให้หลายคนชื่นชอบความเป็นปัจเจคของตัวละครในเรื่องนี้ไม่มากก็น้อยละครับ

สำหรับฉากย้ำรักกับน้องอีฟ จะมีทั้งหมด 3Part นะครับผม ก็ขอให้ทุกคนเตรียมทิชชู่ให้พร้อม ใครเป็นเบาหวาน ก็อยากเตือนว่าให้ระวังนิดนึง เพราะในบรรดานางเอกของลุงพล น้องอีฟอาจไม่ใช่สายบู๊สายลุย แต่เธอเป็นสาว 'หวาน' ที่แตกต่างจากเด็กสาวคนอื่นอย่างชัดเจนครับ


#######################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว...


https://xonly8.com/index.php?topic=250605.0

ในวันรุ่งขึ้น ลุงพลและพิมมี่ตื่นขึ้นมาในช่วงสายในสภาพอิดโรยทั้งคู่ ส่วนแนนนี่ พริตตี้สาวยังนอนซมอยู่บนโซฟา เหตุเกิดเพราะเมื่อคืน เธอได้โรมรันเกมรักกับลุงพลและพิมมี่ จนทำให้เธอมีไข้ขึ้นสูง ร่างกายอ่อนเพลีย

"แนน? ตื่นได้แล้ว!!! นี่จะเที่ยงแล้ว!!! ไปหาข้าวกินกันเถอะ!!" พิมมี่ที่มีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนน้อยปกปิดร่างกาย เดินไปเขย่าตัวเพื่อนรักที่ยังนอนหลับอยู่

"อือออ...แนนไม่ไหวอ่ะ" พริตตี้สาวตอบด้วยน้ำเสียงงัวเงีย "โอยยย...ปวดหัว...สึกเพลียจังเลย...ฝากซื้อกับข้าวมาฝากด้วยดิ"

"เป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย?" ว่าแล้วพิมมี่ก็เอื้อมมือแตะหน้าผากของนางแบบสาว ก่อนพบว่าตัวของแนนนี่ร้อนผ่าว จนทำให้คนร้อนรักจากเมืองโคราชถึงกับอุทานออกมา "ตายแล้ว!! ตัวร้อนจี๋เลย!!! แนนเป็นไข้เหรอเนี่ย!!!"



"ใช่ซิ...สงสัยเป็นเพราะเมื่อคืน..." นริศราเอ่ยปากขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแหบ "หนักไปหน่อย...โอ้ยยย...ปวดหัวววว...นี่!!! พิม ถ้าพิมไปซื้อกับข้าวข้างนอก ฝากซื้อยาพารามาฝากด้วยนะ"

"อืม...ได้ซิ!!!" พิมพาภรณ์ตอบตกลง ก่อนหันไปมองลุงพลที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนน้อยปกปิดเบื้องล่าง "สงสัยเราต้องไปหาซื้ออะไรกินกันสองคนแล้วละลุงพล แล้วก็ต้องซื้อยาให้แนนด้วย ไม่รู้ว่าวันนี้จะกลับกรุงเทพไหวป่ะเนี่ย?"

"ถ้าไม่ไหวก็นอนพักอีกสักคืนก็ได้จ๊ะ" ลุงพลตอบ "พรุ่งนี้สองสาวมีเรียนไหม?"

"มีซิคะลุง...ทั้งหนูกับแนนมีคลาสพรุ่งนี้ อาจารย์จะมาบอกแนวข้อสอบไฟนอลด้วยซิ!!" พิมมี่ตอบด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล "เอางี้ เดี๋ยวขากลับ พิมขับรถให้เอง"

"ให้ลุงขับก็ได้นะสองสาว" ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ ลุงพลเลยเสนอตัว

"ไม่เป็นไรค่ะลุง" พิมพาภรณ์ตอบ "หนูไหว เดี๋ยวหนูขับรถเอง ว่าแต่นี่จะเที่ยงละ หนูว่าพวกเรารีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะ จะได้ไปซื้อข้าว ซื้อยาให้แนนกิน แล้วจะได้กลับกรุงเทพกัน"

"จ๊ะ" มนุษย์ลุงตอบ "ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว อาบน้ำพร้อมกันเลยดีไหม?"

"บ้า!!! ลุงพลก็!!!" ร่างอวบร่นคิ้ว หน้าแดงก่ำ เหมือนรู้ว่าลุงพลกำลังคิดอะไร "เมื่อคืนยังไม่อิ่มหรือไงคะ!!!"

"อาบน้ำเฉย ๆ จ๊ะ ไม่ได้ทำอะไร" คนขายน้ำเต้าหู้ตอบ "มาเถอะ มาอาบน้ำพร้อมกันเลยแล้วกัน จะได้ประหยัดเวลา"



พิมมี่ยิ้มที่มุมปาก สาวน้อยจากเมืองโคราชไม่ได้ตอบอะไร ก่อนเดินตามลุงพลเข้าไปในห้องน้ำ พิมมี่หันหลังไปปิดประตูห้องน้ำ แล้วพอหันกลับมา ลุงพลก็ปลดเปลื้องผ้าขนหนูสีขาวออกจากร่างกาย จนเผยให้เห็นหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ผงาดขึ้นมาอีกคำรบ

"คึกได้ตลอดเวลาเลยนะคะลุง" พิมมี่เหลือบมองอาวุธประจำกายของลุงพลพร้อมกับรอยยิ้ม "หนูชักสงสัยแล้วซิ ลุงพลอายุปูนนี้แล้ว ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ถึงได้ฟิตปั๋งตลอดแบบนี้เนี่ย?"

"ลุงก็ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ มันเป็นของมันเอง" ตาเฒ่าหื่นกระดกท่อนเอ็นขนาด 8.5 นิ้วทักทายเด็กสาวที่กำลังปลดเปลื้องผ้าขนหนูผืนน้อยออก จนเผยให้เห็นร่างกายของเด็กสาวที่งดงาม หน้าอกหน้าใจขนาด 34 นิ้ว เอวคอดสวย สะโพกผายกลมกลึง และเนินสาวที่อวบอูมพร้อมกับแผงไหมพรมสีดำขลับที่ไม่รกจนเกินไป

"เดี๋ยวหนูถูกหลังให้นะคะลุงพล" พิมมี่ยิ้มที่มุมปาก ก่อนเดินไปหยิบสบู่เหลวที่ตั้งอยู่บนซิงค์อ่างล้างหน้าขึ้นมาเทใส่มือ ส่วนลุงพลก็หันหลังเปิดฝักบัวอาบน้ำไปตามปกติ

ตอนแรกพิมมี่ก็ไม่อยากจะอะไรอีก แต่พอมาเจอความอึด ถึก ทน และแท่งลำควยแท่งโต ๆ ของลุงพลขนาด 8.5 นิ้ว เลยทำให้เธอเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างประหลาด คนร้อนรักจากดินแดนที่ราบสูงค่อย ๆ ชโลมสบู่เหลวลงบนแผ่นหลังของลุงพลที่กำลังอาบน้ำอยู่

"ยกแขนขึ้นซิคะลุงพล เดี๋ยวพิมฟอกสบู่ให้..." พิมพาภรณ์เอ่ยปากขึ้นมา มีหรือที่ลุงพลจะไม่ยอมทำตาม ตาเฒ่ายกแขนขึ้นมาอย่างง่ายดาย เพื่อให้เด็กสาวฟอกสบู่ได้สะดวก

"อืมมม...พิมจ๊ะ..." ลุงพลถึงกับร้องคราง เพราะฝ่ามือที่กำลังฟอกสบู่ให้ลุงพลค่อย ๆ เลื่อนไปที่ยอดปถุมถันสีน้ำตาลอ่อนของแก พิมมี่ใช้นิ้วชี้คลึงหัวนมของลุงพลอย่างช้า "อะไรกันจ๊ะเนี่ย!!! ทำอะไร?"

"ก็ฟอกสบู่ให้ไงคะ" พิมตอบน้ำเสียงกระเส่า "มีอะไรหรือเปล่าคะลุง?"

ว่าแล้วมือของพิมพาภรณ์ก็เลื่อนต่ำลงไป จนถึงเนินหัวหน่าวของตาเฒ่าหื่น อุ้งมือน้อย ๆ ของพิมมี่ค่อย ๆ รูดท่อนเอ็นขาด 8.5 นิ้วของลุงพลอย่างช้า ๆ

"อูยยยย..." ลุงพลร้องครางออกมา "พิมจ๋า?  ทำแบบนี้มันหมายความว่าไงเนี่ย? ก็ไหนว่าจะอาบน้ำอย่างเดียวไง?"

"ก็ตรงนี้มันต้องเน้นเป็นพิเศษหน่อยน่ะคะลุงพล" คนร้อนรักจากเมืองโคราชตอบน้ำน้ำเสียงแหบพร่า "ชอบไหมคะแบบนี้?"

"ชะ ชะ ชอบบบ ชอบจ๊ะ อูยยย" ลุงพลเหลือบมองพิมมี่ที่กำลังรูดหนังควยขึ้นลงช้า ๆ ด้วยความหวาบหวามในอารมณ์

"หึ..." พิมพาภรณ์ที่อยู่ด้านหลังลุงพลยิ้มอ่อน ทำหน้าตาเหมือนมีเลศนัยน์ ไม่รอช้า ร่างอวบโอบกอดตาเฒ่ายอดรักจากด้านหลัง พร้อมกับบดเบียดหน้าอกหน้าใจของเธอกับแผ่นหลังของลุงพล

"อูยยย เอาอะไรมาถูหลังลุงจ๊ะ หนูพิม?" ลุงพลถึงกับเชิดหน้า หลับตาพริ้มด้วยความสุข เมื่ออยู่ดี ๆ พิมมี่ก็เอานมมาถูหลังให้ ส่วนมือของเธอก็ป้วนเปี้ยนอยู่ตรงปิกาจู้ขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลที่กำลังโค้งงอเต็มกำลัง

"ลุงพลคะ?" พิมมี่กระซิบข้างหูตาเฒ่าหื่น "โก้งโค้งเอามือยันกับผนังห้องน้ำนะคะ เดี๋ยวพิมทำความสะอาดข้างหลังให้นะคะ"

"อืออ..." ตาเฒ่าหื่นพยักหน้า หัวใจก็เต้นตูมตาม เพราะรู้ว่าคนอย่างพิมมี่ต้องมีซัมติงบางอย่าง

อดีตภารโรงเฒ่าโค้งโค้งเอามือยันกับผนังห้องน้ำ ส่วนพิมมี่ก็หยิบสบู่เหลวเทใฝ่ฝ่ามือ ก่อนนำไปป้ายแผ่นหลัง ลากลงมาจนถึงก้นของตาเฒ่า

"อืออ พิมจ๋า? จะทำอะไรน่ะ?" ลุงพลถึงกับครางกระเส่า เมื่อมือของพิมพาภรณ์ล้วงเข้าไปตรงร่องก้น

"ก็ทำความสะอาดไงคะลุงพลก็" พิมมี่หัวเราะคิกคักชอบใจ เมื่อเห็นลุงพลยืนเกร็งแบบนั้น ว่าแล้วคนร้อนรักก็ค่อย ๆ ก้มตัว แล้วเลื่อนมือลงต่ำตามแนวฝีเย็บ ไปจนถึงถุงอัณฑะเหี่ยว ๆ ของตาเฒ่า "ตรงนี้ต้องเน้น ๆ หน่อย"

"อ๊า!!!! หนูพิมจ๋า!!! อูยยย!!! เบามือหน่อยซิจ๊ะ!!!" ลุงพลถึงกับร้องเสียงหลง เมื่อถูกเด็กสาวบีบคลึงที่ถุงอัณฑะ "เดี๋ยวไข่ลุงก็แตกหรอก!!!"

"ฮึ ๆ ๆ ๆ" พิมพาภรณ์หัวเราะในลำคอเหมือนชอบใจที่ได้แกล้งลุงพล "พิมแค่แกล้งหยอกเล่นหรอกค่ะลุงพล อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวพิมปลอบขวัญให้นะคะ"

"หนูพิม? หนูจะทำอะไรจ๊ะ?" ลุงพลที่กำลังยืนโก้งโค้งหันหลังให้พิมมี่นึกสงสัย ว่าเด็กสาวกำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่

พิมพาภรณ์ทิ้งตัวนั่ง คุกเข่า เพื่อให้ใบหน้าของเธอเสมอกับบั้นท้ายของลุงพล แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมาย คนร้อนรักจากเมืองโคราชมองถุงอัณฑะเหี่ยว ๆ ของลุงพลพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนใช้มือล้วงเข้าไปบีบคลึงถุงนุ่มตรงกลางหว่างขาของลุงพลอย่างแผ่วเบา

"อูยยย...หนูพิมจ๋า" ลุงพลถึงกับร้องซี้ด "จะทำอะไรกันแน่เนี่ย? อย่าบอกนะว่า...อ๊า!!!"

และแล้วสิ่งที่ลุงพลคิดก็เป็นจริง เมื่อพิมพาภรณ์ใช้มือแหวกแก้มก้นของลุงพล ก่อนตวัดลิ้นเลียร่องก้น ลากลงมาจนถึงรูหูรูดสีน้ำตาลเข้ม ส่วนอุ้งมือของเธอก็กำลังรูดท่อนควยขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลเข้าออกอย่างช้า ๆ

"ชอบไหมคะ?" พิมมี่เงยหน้ามองด้วยนัยน์ตาหื่นกระหาย ขณะกำลังตวัดลิ้นเลียร่องก้นของลุงพล พร้อมกับลากยาวลงไปอีก จนถึงพวงไข่เหี่ยว ๆ ของตาเฒ่าหื่น

"อ๊า!!!" ลุงพลถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อพิมมี่อ้าปากงับถุงอัณฑะของตนเองไปพร้อม ๆ กับสาวแหนมป้าย่นขนาด 8.5 นิ้วไปพร้อม ๆ กัน "อูยยยย!!! พิมจ๋า!!! พิมจะฆ่าลุงหรือไงจ๊ะ!!! อูยยยย!!!"

พิมพาภรณ์เลียรูตูด ดูดไข่ และสไลด์หนอนให้ลุงพลไปพร้อม ๆ กัน จนตาเฒ่าหื่นแทบทรงตัวไม่ไหว พอนึกขึ้นได้ว่าถ้าขืนยังปล่อยให้พิมมี่เป็นฝ่ายกระทำเพียงฝ่ายเดียวอยู่แบบนี้ มีหวังได้ตัวแห้งตายแน่ ด้วยเหตุนี้ลุงพลจึงตัดสินใจบางอย่าง



"พิมจ๊ะ!! ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว มาจัดกันในห้องน้ำเลยดีกว่า!!" แล้วทันใดนั้นลุงพลก็หันหน้ากลับมา แล้วดึงร่างของพิมมี่เข้ามากอด และประทับรอยจูบอย่างดูดดื่ม

ลุงพลอุ้มพิมมี่ขึ้นไปนั่งบนซิงค์น้ำ ก่อนจัดการแหวกกลีบเนื้อของเด็กสาว แล้วลากลิ้นเลียด้วยความหื่นกระหาย

.....................

และแล้วก็มาถึง วันจันทร์ วันแรกของการสอบปลายภาคของเหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาล วันนี้ลุงพลมาเปิดร้านขายน้ำเต้าหู้ตามปกติ

ไม่มีวี่แววของหมอพลอย ส่วนครูเบสท์นี่ยิ่งแล้วใหญ่ หลังจากเหตุการณ์เมื่อวันก่อน ลุงพลก็ยังไม่มีโอกาสได้เคลียร์ใจกับอาจารย์สาวพยาบาลเลย ลุงพลคิดว่าเดี๋ยวถ้ามีโอกาสเหมาะ ๆ จะลองคุยเปิดใจกับครูเบสท์ ถึงสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป ด้วยความหวังว่า อีกฝ่ายคงไม่ติดใจเอาเรื่อง...

กักขังหน่วงเหนี่ยว บังคับคืนใจ กระทำชำเราหญิงอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาตน ฯลฯ นับ ๆ ไปแล้วถ้าเกิดครูเบสท์เอาเรื่อง มีหวังตาเฒ่าหื่นได้ติดคุกตอนแก่ ได้ตายในซังเตเป็นแน่

"ลุงพล!!! น้ำเต้าหู้ปาทองโก๋หน่อยครับ!!" ระหว่างที่กำลังยืนคิดอะไรไปตามเรื่อง ก็มีเจ้าหน้าที่พยาบาลมาซื้อน้ำเต้าหู้ร้านแก ลุงพลเลยตื่นจากภวังค์ และทำหน้าที่พ่อค้าขายน้ำเต้าหู้ไปตามปกติทันที

ลุงพลทำงานของตัวเองไปตามปกติ จนถึงช่วงบ่ายของวันเมื่อของที่เตรียมมาขายหมด ลุงพลก็เริ่มเก็บข้าวของ ทำความสะอาดร้าน และเริ่มเก็บข้าวของใส่รถกระบะกลับบ้าน ระหว่างที่กำลังเดินวนกลับไปที่โรงอาหาร ลุงพลก็เหลือบไปเห็นน้องอีฟเดินน้ำตาซึมอยู่คนเดียว

"นั่นมันน้องอีฟนิ?" ลุงพลร่นคิ้วด้วยความสงสัย "เกิดอะไรขึ้นกับน้องอีฟนะ? แล้วน้องอีฟจะไปทำอะไรที่สวนหลังอาคารเรียน?"



"ไม่อยากอยู่แล้ว!!! อยากตาย!!! คนอย่างเรามันไม่สำคัญกับใครทั้งนั้น ฮือ!!!!" อรัญญาครวญกับตัวเอง ระหว่างกำลังเดินไปที่สวนหลังอาคารเรียน

โปรดติดตามตอนต่อไป...




tulatula