ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

เกมรักภารโรงเฒ่า ปี 2 ตอนที่ 24 : อดัมส์ (ไม่ได้) คู่กับ อีฟ Pt1

เริ่มโดย nato87, ตุลาคม 15, 2021, 10:51:17 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ หลังจากหายไปสักพักใหญ่นะครับ ตอนนี้ก็เป็นตอนที่ต่อจากตอนที่แล้ว อย่าแปลกใจว่าตอนนี้เนื้อเรื่องมันจะไปเร็วสักหน่อย เพราะผมถือว่า ผมได้จัดฉาก 3P ระหว่างลุงพล x พิมมี่ x แนนนี่ ไปแบบเต็มสูบแล้ว และคราวนี้ก็ถึงเวลาที่หลายคนรอคอย นั่นคือการย้ำรักกับน้องอีฟ สาวน้อยผู้ใสซื่อ อ่อนหวานจากปราจีนบุรีนะครับ

ตอนนี้ยังเป็นตอนอารัมภบท เลยยังไม่มีฉากย้ำรักระหว่างลุงพลกับน้องอีฟ จะมีเพียงแค่ฉากเก็บตกนิดหน่อยระหว่างลุงพลและพิมมี่ ซึ่งผมบอกไว้ก่อนว่าไม่ได้ลงรายละเอียดนัก เพราะเขียนฉากเลิฟซีนไปจุใจแล้ว และรู้สึกว่ามันถึงเวลาที่ต้องไปเน้นเนื้อเรื่องกับคนอื่น ๆ บ้างได้แล้วนั่นเอง

แต่อย่างไรก็ดี ถือว่าตอนนี้จะเป็นข้อเปรียบเทียบอย่างดีระหว่างสองสาวที่ต่างกันสุดขั้วอย่างพิมมี่และน้องอีฟ คนนึงร้อนแรง ดุดัน อีกคนอ่อนหวานละมุน ก็เชื่อว่ามันน่าจะทำให้หลายคนชื่นชอบความเป็นปัจเจคของตัวละครในเรื่องนี้ไม่มากก็น้อยละครับ

สำหรับฉากย้ำรักกับน้องอีฟ จะมีทั้งหมด 3Part นะครับผม ก็ขอให้ทุกคนเตรียมทิชชู่ให้พร้อม ใครเป็นเบาหวาน ก็อยากเตือนว่าให้ระวังนิดนึง เพราะในบรรดานางเอกของลุงพล น้องอีฟอาจไม่ใช่สายบู๊สายลุย แต่เธอเป็นสาว 'หวาน' ที่แตกต่างจากเด็กสาวคนอื่นอย่างชัดเจนครับ


#######################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว...


https://xonly8.com/index.php?topic=250605.0

ในวันรุ่งขึ้น ลุงพลและพิมมี่ตื่นขึ้นมาในช่วงสายในสภาพอิดโรยทั้งคู่ ส่วนแนนนี่ พริตตี้สาวยังนอนซมอยู่บนโซฟา เหตุเกิดเพราะเมื่อคืน เธอได้โรมรันเกมรักกับลุงพลและพิมมี่ จนทำให้เธอมีไข้ขึ้นสูง ร่างกายอ่อนเพลีย

"แนน? ตื่นได้แล้ว!!! นี่จะเที่ยงแล้ว!!! ไปหาข้าวกินกันเถอะ!!" พิมมี่ที่มีเพียงแค่ผ้าขนหนูผืนน้อยปกปิดร่างกาย เดินไปเขย่าตัวเพื่อนรักที่ยังนอนหลับอยู่

"อือออ...แนนไม่ไหวอ่ะ" พริตตี้สาวตอบด้วยน้ำเสียงงัวเงีย "โอยยย...ปวดหัว...สึกเพลียจังเลย...ฝากซื้อกับข้าวมาฝากด้วยดิ"

"เป็นอะไรมากหรือเปล่าเนี่ย?" ว่าแล้วพิมมี่ก็เอื้อมมือแตะหน้าผากของนางแบบสาว ก่อนพบว่าตัวของแนนนี่ร้อนผ่าว จนทำให้คนร้อนรักจากเมืองโคราชถึงกับอุทานออกมา "ตายแล้ว!! ตัวร้อนจี๋เลย!!! แนนเป็นไข้เหรอเนี่ย!!!"



"ใช่ซิ...สงสัยเป็นเพราะเมื่อคืน..." นริศราเอ่ยปากขึ้นมาด้วยน้ำเสียงแหบ "หนักไปหน่อย...โอ้ยยย...ปวดหัวววว...นี่!!! พิม ถ้าพิมไปซื้อกับข้าวข้างนอก ฝากซื้อยาพารามาฝากด้วยนะ"

"อืม...ได้ซิ!!!" พิมพาภรณ์ตอบตกลง ก่อนหันไปมองลุงพลที่มีเพียงผ้าขนหนูผืนน้อยปกปิดเบื้องล่าง "สงสัยเราต้องไปหาซื้ออะไรกินกันสองคนแล้วละลุงพล แล้วก็ต้องซื้อยาให้แนนด้วย ไม่รู้ว่าวันนี้จะกลับกรุงเทพไหวป่ะเนี่ย?"

"ถ้าไม่ไหวก็นอนพักอีกสักคืนก็ได้จ๊ะ" ลุงพลตอบ "พรุ่งนี้สองสาวมีเรียนไหม?"

"มีซิคะลุง...ทั้งหนูกับแนนมีคลาสพรุ่งนี้ อาจารย์จะมาบอกแนวข้อสอบไฟนอลด้วยซิ!!" พิมมี่ตอบด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล "เอางี้ เดี๋ยวขากลับ พิมขับรถให้เอง"

"ให้ลุงขับก็ได้นะสองสาว" ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ ลุงพลเลยเสนอตัว

"ไม่เป็นไรค่ะลุง" พิมพาภรณ์ตอบ "หนูไหว เดี๋ยวหนูขับรถเอง ว่าแต่นี่จะเที่ยงละ หนูว่าพวกเรารีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะ จะได้ไปซื้อข้าว ซื้อยาให้แนนกิน แล้วจะได้กลับกรุงเทพกัน"

"จ๊ะ" มนุษย์ลุงตอบ "ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว อาบน้ำพร้อมกันเลยดีไหม?"

"บ้า!!! ลุงพลก็!!!" ร่างอวบร่นคิ้ว หน้าแดงก่ำ เหมือนรู้ว่าลุงพลกำลังคิดอะไร "เมื่อคืนยังไม่อิ่มหรือไงคะ!!!"

"อาบน้ำเฉย ๆ จ๊ะ ไม่ได้ทำอะไร" คนขายน้ำเต้าหู้ตอบ "มาเถอะ มาอาบน้ำพร้อมกันเลยแล้วกัน จะได้ประหยัดเวลา"



พิมมี่ยิ้มที่มุมปาก สาวน้อยจากเมืองโคราชไม่ได้ตอบอะไร ก่อนเดินตามลุงพลเข้าไปในห้องน้ำ พิมมี่หันหลังไปปิดประตูห้องน้ำ แล้วพอหันกลับมา ลุงพลก็ปลดเปลื้องผ้าขนหนูสีขาวออกจากร่างกาย จนเผยให้เห็นหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้ว ผงาดขึ้นมาอีกคำรบ

"คึกได้ตลอดเวลาเลยนะคะลุง" พิมมี่เหลือบมองอาวุธประจำกายของลุงพลพร้อมกับรอยยิ้ม "หนูชักสงสัยแล้วซิ ลุงพลอายุปูนนี้แล้ว ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ถึงได้ฟิตปั๋งตลอดแบบนี้เนี่ย?"

"ลุงก็ไม่รู้เหมือนกันจ๊ะ มันเป็นของมันเอง" ตาเฒ่าหื่นกระดกท่อนเอ็นขนาด 8.5 นิ้วทักทายเด็กสาวที่กำลังปลดเปลื้องผ้าขนหนูผืนน้อยออก จนเผยให้เห็นร่างกายของเด็กสาวที่งดงาม หน้าอกหน้าใจขนาด 34 นิ้ว เอวคอดสวย สะโพกผายกลมกลึง และเนินสาวที่อวบอูมพร้อมกับแผงไหมพรมสีดำขลับที่ไม่รกจนเกินไป

"เดี๋ยวหนูถูกหลังให้นะคะลุงพล" พิมมี่ยิ้มที่มุมปาก ก่อนเดินไปหยิบสบู่เหลวที่ตั้งอยู่บนซิงค์อ่างล้างหน้าขึ้นมาเทใส่มือ ส่วนลุงพลก็หันหลังเปิดฝักบัวอาบน้ำไปตามปกติ

ตอนแรกพิมมี่ก็ไม่อยากจะอะไรอีก แต่พอมาเจอความอึด ถึก ทน และแท่งลำควยแท่งโต ๆ ของลุงพลขนาด 8.5 นิ้ว เลยทำให้เธอเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างประหลาด คนร้อนรักจากดินแดนที่ราบสูงค่อย ๆ ชโลมสบู่เหลวลงบนแผ่นหลังของลุงพลที่กำลังอาบน้ำอยู่

"ยกแขนขึ้นซิคะลุงพล เดี๋ยวพิมฟอกสบู่ให้..." พิมพาภรณ์เอ่ยปากขึ้นมา มีหรือที่ลุงพลจะไม่ยอมทำตาม ตาเฒ่ายกแขนขึ้นมาอย่างง่ายดาย เพื่อให้เด็กสาวฟอกสบู่ได้สะดวก

"อืมมม...พิมจ๊ะ..." ลุงพลถึงกับร้องคราง เพราะฝ่ามือที่กำลังฟอกสบู่ให้ลุงพลค่อย ๆ เลื่อนไปที่ยอดปถุมถันสีน้ำตาลอ่อนของแก พิมมี่ใช้นิ้วชี้คลึงหัวนมของลุงพลอย่างช้า "อะไรกันจ๊ะเนี่ย!!! ทำอะไร?"

"ก็ฟอกสบู่ให้ไงคะ" พิมตอบน้ำเสียงกระเส่า "มีอะไรหรือเปล่าคะลุง?"

ว่าแล้วมือของพิมพาภรณ์ก็เลื่อนต่ำลงไป จนถึงเนินหัวหน่าวของตาเฒ่าหื่น อุ้งมือน้อย ๆ ของพิมมี่ค่อย ๆ รูดท่อนเอ็นขาด 8.5 นิ้วของลุงพลอย่างช้า ๆ

"อูยยยย..." ลุงพลร้องครางออกมา "พิมจ๋า?  ทำแบบนี้มันหมายความว่าไงเนี่ย? ก็ไหนว่าจะอาบน้ำอย่างเดียวไง?"

"ก็ตรงนี้มันต้องเน้นเป็นพิเศษหน่อยน่ะคะลุงพล" คนร้อนรักจากเมืองโคราชตอบน้ำน้ำเสียงแหบพร่า "ชอบไหมคะแบบนี้?"

"ชะ ชะ ชอบบบ ชอบจ๊ะ อูยยย" ลุงพลเหลือบมองพิมมี่ที่กำลังรูดหนังควยขึ้นลงช้า ๆ ด้วยความหวาบหวามในอารมณ์

"หึ..." พิมพาภรณ์ที่อยู่ด้านหลังลุงพลยิ้มอ่อน ทำหน้าตาเหมือนมีเลศนัยน์ ไม่รอช้า ร่างอวบโอบกอดตาเฒ่ายอดรักจากด้านหลัง พร้อมกับบดเบียดหน้าอกหน้าใจของเธอกับแผ่นหลังของลุงพล

"อูยยย เอาอะไรมาถูหลังลุงจ๊ะ หนูพิม?" ลุงพลถึงกับเชิดหน้า หลับตาพริ้มด้วยความสุข เมื่ออยู่ดี ๆ พิมมี่ก็เอานมมาถูหลังให้ ส่วนมือของเธอก็ป้วนเปี้ยนอยู่ตรงปิกาจู้ขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลที่กำลังโค้งงอเต็มกำลัง

"ลุงพลคะ?" พิมมี่กระซิบข้างหูตาเฒ่าหื่น "โก้งโค้งเอามือยันกับผนังห้องน้ำนะคะ เดี๋ยวพิมทำความสะอาดข้างหลังให้นะคะ"

"อืออ..." ตาเฒ่าหื่นพยักหน้า หัวใจก็เต้นตูมตาม เพราะรู้ว่าคนอย่างพิมมี่ต้องมีซัมติงบางอย่าง

อดีตภารโรงเฒ่าโค้งโค้งเอามือยันกับผนังห้องน้ำ ส่วนพิมมี่ก็หยิบสบู่เหลวเทใฝ่ฝ่ามือ ก่อนนำไปป้ายแผ่นหลัง ลากลงมาจนถึงก้นของตาเฒ่า

"อืออ พิมจ๋า? จะทำอะไรน่ะ?" ลุงพลถึงกับครางกระเส่า เมื่อมือของพิมพาภรณ์ล้วงเข้าไปตรงร่องก้น

"ก็ทำความสะอาดไงคะลุงพลก็" พิมมี่หัวเราะคิกคักชอบใจ เมื่อเห็นลุงพลยืนเกร็งแบบนั้น ว่าแล้วคนร้อนรักก็ค่อย ๆ ก้มตัว แล้วเลื่อนมือลงต่ำตามแนวฝีเย็บ ไปจนถึงถุงอัณฑะเหี่ยว ๆ ของตาเฒ่า "ตรงนี้ต้องเน้น ๆ หน่อย"

"อ๊า!!!! หนูพิมจ๋า!!! อูยยย!!! เบามือหน่อยซิจ๊ะ!!!" ลุงพลถึงกับร้องเสียงหลง เมื่อถูกเด็กสาวบีบคลึงที่ถุงอัณฑะ "เดี๋ยวไข่ลุงก็แตกหรอก!!!"

"ฮึ ๆ ๆ ๆ" พิมพาภรณ์หัวเราะในลำคอเหมือนชอบใจที่ได้แกล้งลุงพล "พิมแค่แกล้งหยอกเล่นหรอกค่ะลุงพล อยู่เฉย ๆ เดี๋ยวพิมปลอบขวัญให้นะคะ"

"หนูพิม? หนูจะทำอะไรจ๊ะ?" ลุงพลที่กำลังยืนโก้งโค้งหันหลังให้พิมมี่นึกสงสัย ว่าเด็กสาวกำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่

พิมพาภรณ์ทิ้งตัวนั่ง คุกเข่า เพื่อให้ใบหน้าของเธอเสมอกับบั้นท้ายของลุงพล แต่นั่นไม่ใช่เป้าหมาย คนร้อนรักจากเมืองโคราชมองถุงอัณฑะเหี่ยว ๆ ของลุงพลพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก ก่อนใช้มือล้วงเข้าไปบีบคลึงถุงนุ่มตรงกลางหว่างขาของลุงพลอย่างแผ่วเบา

"อูยยย...หนูพิมจ๋า" ลุงพลถึงกับร้องซี้ด "จะทำอะไรกันแน่เนี่ย? อย่าบอกนะว่า...อ๊า!!!"

และแล้วสิ่งที่ลุงพลคิดก็เป็นจริง เมื่อพิมพาภรณ์ใช้มือแหวกแก้มก้นของลุงพล ก่อนตวัดลิ้นเลียร่องก้น ลากลงมาจนถึงรูหูรูดสีน้ำตาลเข้ม ส่วนอุ้งมือของเธอก็กำลังรูดท่อนควยขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลเข้าออกอย่างช้า ๆ

"ชอบไหมคะ?" พิมมี่เงยหน้ามองด้วยนัยน์ตาหื่นกระหาย ขณะกำลังตวัดลิ้นเลียร่องก้นของลุงพล พร้อมกับลากยาวลงไปอีก จนถึงพวงไข่เหี่ยว ๆ ของตาเฒ่าหื่น

"อ๊า!!!" ลุงพลถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อพิมมี่อ้าปากงับถุงอัณฑะของตนเองไปพร้อม ๆ กับสาวแหนมป้าย่นขนาด 8.5 นิ้วไปพร้อม ๆ กัน "อูยยยย!!! พิมจ๋า!!! พิมจะฆ่าลุงหรือไงจ๊ะ!!! อูยยยย!!!"

พิมพาภรณ์เลียรูตูด ดูดไข่ และสไลด์หนอนให้ลุงพลไปพร้อม ๆ กัน จนตาเฒ่าหื่นแทบทรงตัวไม่ไหว พอนึกขึ้นได้ว่าถ้าขืนยังปล่อยให้พิมมี่เป็นฝ่ายกระทำเพียงฝ่ายเดียวอยู่แบบนี้ มีหวังได้ตัวแห้งตายแน่ ด้วยเหตุนี้ลุงพลจึงตัดสินใจบางอย่าง



"พิมจ๊ะ!! ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว มาจัดกันในห้องน้ำเลยดีกว่า!!" แล้วทันใดนั้นลุงพลก็หันหน้ากลับมา แล้วดึงร่างของพิมมี่เข้ามากอด และประทับรอยจูบอย่างดูดดื่ม

ลุงพลอุ้มพิมมี่ขึ้นไปนั่งบนซิงค์น้ำ ก่อนจัดการแหวกกลีบเนื้อของเด็กสาว แล้วลากลิ้นเลียด้วยความหื่นกระหาย

 

.....................

และแล้วก็มาถึง วันจันทร์ วันแรกของการสอบปลายภาคของเหล่าบรรดานักศึกษาพยาบาล วันนี้ลุงพลมาเปิดร้านขายน้ำเต้าหู้ตามปกติ

ไม่มีวี่แววของหมอพลอย ส่วนครูเบสท์นี่ยิ่งแล้วใหญ่ หลังจากเหตุการณ์เมื่อวันก่อน ลุงพลก็ยังไม่มีโอกาสได้เคลียร์ใจกับอาจารย์สาวพยาบาลเลย ลุงพลคิดว่าเดี๋ยวถ้ามีโอกาสเหมาะ ๆ จะลองคุยเปิดใจกับครูเบสท์ ถึงสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป ด้วยความหวังว่า อีกฝ่ายคงไม่ติดใจเอาเรื่อง...

กักขังหน่วงเหนี่ยว บังคับคืนใจ กระทำชำเราหญิงอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาตน ฯลฯ นับ ๆ ไปแล้วถ้าเกิดครูเบสท์เอาเรื่อง มีหวังตาเฒ่าหื่นได้ติดคุกตอนแก่ ได้ตายในซังเตเป็นแน่

"ลุงพล!!! น้ำเต้าหู้ปาทองโก๋หน่อยครับ!!" ระหว่างที่กำลังยืนคิดอะไรไปตามเรื่อง ก็มีเจ้าหน้าที่พยาบาลมาซื้อน้ำเต้าหู้ร้านแก ลุงพลเลยตื่นจากภวังค์ และทำหน้าที่พ่อค้าขายน้ำเต้าหู้ไปตามปกติทันที

ลุงพลทำงานของตัวเองไปตามปกติ จนถึงช่วงบ่ายของวันเมื่อของที่เตรียมมาขายหมด ลุงพลก็เริ่มเก็บข้าวของ ทำความสะอาดร้าน และเริ่มเก็บข้าวของใส่รถกระบะกลับบ้าน ระหว่างที่กำลังเดินวนกลับไปที่โรงอาหาร ลุงพลก็เหลือบไปเห็นน้องอีฟเดินน้ำตาซึมอยู่คนเดียว

"นั่นมันน้องอีฟนิ?" ลุงพลร่นคิ้วด้วยความสงสัย "เกิดอะไรขึ้นกับน้องอีฟนะ? แล้วน้องอีฟจะไปทำอะไรที่สวนหลังอาคารเรียน?"



"ไม่อยากอยู่แล้ว!!! อยากตาย!!! คนอย่างเรามันไม่สำคัญกับใครทั้งนั้น ฮือ!!!!" อรัญญาครวญกับตัวเอง ระหว่างกำลังเดินไปที่สวนหลังอาคารเรียน

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ

https://web.facebook.com/Nato87.The.Storyteller

alaaum



nulongya

น้องอีฟต้องการคนปลอบใจอีกแล้ว
ไม่เป็นไรเดี๋ยวลุงพลไปปลอบเอง

Darkreader



kungkrub

ถึงเวลาลุงช่วยน้องอีฟแล้ว ยังไงก็เบาๆกับน้องด้วยนะครับ  ::HoHo::

playnut


ppth

ช่วงนี้ลุงงานชุกจังเลย หลังจากกรำศึกหนักมาก็จะมาต่อกับน้องอีฟอีกคน ยังไงก็อย่าฝีนสังขารใช้งานไม่ได้พักต่อต่อกันแบบนี้ อนาคตจะแย่เอานะ อย่าลืมว่ายังมีคนอื่น ๆ อีก เอ...หรือจะเข้าทางไปสู่ครูเบสท์อีกครั้ง แต่ก็ระวังเจ้าหญิงน้ำแข็งของเราละกัน รายนั้นดูท่าจะไม่ยอมใครง่าย ๆ ถ้ารู้ความจริงระหว่างลุงกับ... ปัญหาใหญ่จะตามมา... จากนั้นก็น่าจะตามเก็บเมียคนสุดท้ายสักที เก็บแรงไว้บ้าง เพราะไม่รู้ว่าตุลาการสวรรค์มีอะไรไม่ชอบมาพากลอีก หรือผลที่เกิดจากการกระทำของลุงชาตินี้ ...

Taizen

ด่วนเลยลุงพล น้องอีฟต้องการกำลังใจด่วน


ryg123456


Danai Tee

พิมมี่คงจะรักลุงมากเลยนะ ทำให้ขนาดนี้ เป็นเรานี่รักตายเลย

mikehell

ถึงเวลาที่น้องอีฟจะมีความสุขบ้างแล้วสินะเป็นตอนที่รอมานาน