ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

พลังจิตพิศวาส ตอนที่ 6 - เติมเต็ม by Assasin008

เริ่มโดย icejet, มกราคม 05, 2015, 05:23:25 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

icejet

ช่วงนี้ Server ที่ทำงานมีปัญหา ตอนกลางวันเลยมีเวลาว่างปั่นงานมาให้อ่านกันครับ
ถ้าช่วงไหนทำงานได้ตามปกติ จะกลับไปดองเหมือนเดิม  ;D ;D ;D ;D

พลังจิตพิศวาส ตอนที่ 6 - เติมเต็ม
........................................................
Assasin008 2014-11-21  



   เช้าใหม่ดำเนินมาถึง ธนาแอบยิ้มน้อย ๆ เมื่อนึกถึงความเร่าร้อนหวานฉ่ำของเด็กสาวแสนสวยชื่อแตงโมที่เขาเพิ่งเปิดซิงเมื่อวันก่อน หน้าตาของเธอนั้นสวยหวานซึ้งประทับตราตรึงใจกว่าใครที่เขาเคยพบเจอ ส่วนด้านรูปร่างทรวดทรงนั้นยิ่งไม่ต้องเป็นห่วงเพราะแม้จะเป็นแค่เด็กมัธยมปลาย แต่เนื้อตัวของเด็กสาวก็อวบอัดเร้าอารมณ์จนเขาลุกโด่ทุกคราที่นึกถึง

   "อื๊ออ ... อืมมม ... ดีจังค่ะ ... เจ้านายขา ... ช่วยขยำนมเบลล์แรง ๆ แบบเมื่อกี้อีกซิคะ"

   อารมณ์หื่นจากการนึกถึงเด็กสาวแสนสวย ทำให้ธนาเผลอบีบขยำสองเต้าอวบของนักศึกษาสาวแรงขึ้นจนเธอกระตุกผวา สาวสวยที่นั่งเอนหลังพิงร่างกับเขาในสภาพเสื้อผ้านักศึกษาหลุดลุ่ยจึงส่งเสียงครวญครางแอ่นอกอวบขนาด 34 นิ้วเด้งหาฝ่ามือหยาบกร้านเรียกร้องหาความสุขเสียวให้แก่ตนเอง

   ตอนนี้ธนากำลังนั่งอยู่ในรถตู้สุดหรูส่วนตัวสีดำทึบ ซึ่งหากมองจากด้านนอกอาจไม่เห็นความแตกต่างอันใดกับรถตู้ทั่วไป หากนี่เป็นรถตู้ที่ออกแบบด้วยวัสดุพิเศษทั้งกันกระสุนและป้องกันระเบิดขนาดเบาแบบที่บุคคลสำคัญทั่วไปเลือกใช้ ด้านในมีช่องเก็บอาวุธสงครามให้หยิบฉวยหากถึงคราวจำเป็น  ด้านหน้ามีลูกน้องคนสนิทสองคนนั่งอยู่ ส่วนพื้นที่ด้านหลังซึ่งจัดวางด้วยโซฟาหรูหรานั้นมีธนานั่งกอดนัวเนียอยู่กับเรือนร่างสวยเร้าอารมณ์ของเบลล์

   รถตู้เคลื่อนตัวอย่างเชื่องช้าผ่านหน้ามหาลัยที่มีผู้คนเดินไปมาขวักไขว่ หากทว่าฟิล์มรุ่นพิเศษทำให้ไม่มีผู้ใดมองเห็นเข้ามาในรถ จึงไม่ได้เห็นภาพนักศึกษาสาวดาวมหาลัยแห่งนี้อยู่ในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย เสื้อนักศึกษาของเธอโดนแบะอ้าออก ยกทรงโดนปลดลงไปกองบนพื้น เปิดเผยให้เห็นอกอวบขาวสล้างและปลายถันสีน้ำตาลอ่อน ก้อนเนื้อนุ่มนิ่มอวบหยุ่นบิดเบี้ยวไปมาเกือบจะตลอดเวลาเนื่องด้วยฝ่ามือหยาบกร้านคู่หนึ่งคอยแต่เฝ้าวนเวียนลูบคลำขยำขยี้มาตลอดระยะเวลาเดินทาง

   ธนาตอบรับคำขอของเบลล์ ด้วยการขย้ำเต้าอวบแรงขึ้น เขาเอียงหน้ามองดูเหล่าหนุ่มสาวที่เดินผ่านรถตู้ไปมาด้วยความรู้สึกสาแก่ใจเล็ก ๆ แล้วค่อยหันมาซุกหน้าลงบนลำคอขาวผ่องของเจ้าของตำแหน่งดาวประจำมหาลัยแห่งนี้ นั่นเป็นความรู้สึกภูมิใจของเพศผู้ที่ได้ครอบครองของล้ำค่าชิ้นหนึ่ง

   "เจ้านายขา เบลล์ทนไม่ไหวแล้ว ให้เบลล์ทำเถอะนะคะ"

   ธนาหัวเราะด้วยความภาคภูมิยิ่งกว่าเดิม เมื่อสาวดาวมหาลัยที่สวยโดดเด่นจนหนุ่ม ๆ ในมหาลัยคลั่งไคล้กำลังส่งเสียงร้องขอออดอ้อน ถึงแม้ว่านั่นจะเป็นผลจากการ 'ปรับ' เปลี่ยนด้วยความสามารถพิเศษของเขาก็ตามที

   "ไม่ ... เดี๋ยวจะไปเรียนสาย เบลล์รีบแต่งตัวแล้วไปเรียนได้แล้ว ไว้เจอกันอีกทีตอนเย็น"

   เขาปฏิเสธต่อสาวสวยร้อนสวาทด้วยท่าทีเฉยชา ทั้งยังผลักไสร่างอวบอิ่มของเธอออกอย่างไม่ไยดี สาวสวยที่กำลังหื่นเต็มที่จึงขมวดคิ้วเบะปากมองเขาด้วยความขัดใจ เธอแน่ใจว่าวันนี้ทั้งวันเธอคงไม่มีทางเรียนรู้เรื่องแน่นอนหากปล่อยให้อารมณ์ค้างอยู่เช่นนี้ เธอจึงก้มลงไปนั่งคุกเข่าต่อหน้าพลางส่งเสียงอ้อนวอน

   "เจ้านายขา ทำเถอะนะคะ ก็เมื่อคืนเจ้านายไม่กลับมา เบลล์เลยต้องนอนเหงาที่คอนโดอยู่คนเดียวทั้งคืนเลยนี่นา"

   ธนารับฟังเสียงออดอ้อนด้วยความวาบหวามใจ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนตรงต่อเวลา แต่เขาก็ไม่ได้ใจแข็งพอจะปฏิเสธผู้หญิงคนหนึ่ง โดยเฉพาะเขาเองก็กำลังมีอารมณ์ไม่น้อย เพราะเมื่อคืนนั้นเขามีภารกิจที่ได้รับมอบหมายต้องไปปฏิบัติจึงยังไม่ได้ระบายความใคร่ออกมาเช่นกัน

   "หาที่จอดลับหูลับตาคนแถวนี้หน่อย ... เบลล์ทำเวลาหน่อยล่ะ ให้แค่ห้านาทีนะ"

   ธนาหันมองไปทางลูกน้องด้านหน้าแล้วออกคำสั่ง และท่าทีตอบรับนั่นก็ทำให้สาวสวยยิ้มสดใสเป็นประกาย เธอรีบคลานเข้าไปหาเขา จัดการปลดเข็มขัด และตะขอกางเกงนักศึกษาชาย แล้วออกแรงรูดออกมาโดยที่เขาช่วยยกสะโพกให้อีกทางหนึ่ง

   ทันทีที่ดุ้นเอ็นเด้งผึงออกมา เบลล์ก็โผเข้าไปคว้าจับเข้าปากดูดเลียแผลบอย่างหิวโหยจนมันแข็งตัวเต็มที่ ซึ่งความจริงแล้วเธอเองก็ไม่ต้องใช้เวลาปลุกมันนานนักเพราะมันตื่นตัวอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
  
   ธนาส่งเสียงครางอูยพลางมองออกไปนอกรถตู้ กระทั่งเมื่อเห็นว่ารถตู้จอดเข้าไปในซอยเปลี่ยวเรียบร้อยแล้วเขาจึงส่งเสียงบอกเบลล์ สาวสวยที่อดทนรอคอยอยู่แล้วลุกพรวดขึ้นมานั่งคร่อมบนร่างของเขาอย่างรวดเร็ว มือนุ่มนิ่มคว้าจับดุ้นเอ็นของเขาจัดแจงตำแหน่งอย่างชำนิชำนาญ แล้วขย่มสะโพกกลืนกินความใหญ่โตของเขาเข้าไปในคราวเดียว

   รถตู้สั่นสะเทือนวูบหนึ่งตามแรงกด จากนั้นก็เด้งขึ้นเด้งลงเป็นจังหวะตามลีลารักที่โหมบรรเลงโดยสาวสวย เธอส่งเสียวครวญครางเด้งสะโพกโยกเอวใส่ไม่หยุด ขณะเดียวกันก็กดทรวงอกเข้าหาใบหน้าให้เขาฟอนเฟ้นกลืนกินด้วยความสุขหฤหรรษ์ แม้จะรู้สึกขัดใจเล็กน้อยที่เขาให้เวลาเธอเพียงแค่ห้านาที หากทว่านั่นกลับเป็นแรงกระตุ้นจนรู้สึกตื่นเต้นกระสัน เพราะเธอตั้งใจจะรีดเร้นเรี่ยวแรงทุกหยาดหยดเพื่อทำให้เธอและเขาถึงสวรรค์ในห้านาทีให้ได้

   ขณะเดียวกันลูกสมุนคู่ใจที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็พากันหันมามองดู 'เด็กของเจ้านาย' ด้วยความสนใจ เพราะรู้ดีว่าเจ้านายไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องแบบนี้และมักจะยินดีแบ่งปันให้อยู่เสมอ ดวงตากลัดมันของชายกล้ามใหญ่ทั้งสี่ข้างจึงทอประกายแวววาวกระสันยิ่ง เมื่อได้ยินเสียงครวญคราง และได้เห็นเรือนร่างหนั่นแน่นงดงามโยกขึ้นโยกลงอย่างมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยความเร่าร้อน

   เวลาห้านาทีดูจะไม่เพียงพอให้ธนาถึงจุดสุดยอด แต่เพียงพอต่อสาวสวยที่ทุ่มเทเต็มร้อย ก่อนจะหมดเวลาเพียงเล็กน้อย สะโพกผึ่งผายชุ่มเหงื่อกระแทกทิ้งทวนลงสุดแรงเป็นการปิดท้าย ก่อนที่ร่างของเธอจะบิดเกร็งเสียวซ่านสะท้านจนน้ำตาเล็ด เบลล์รับรู้ได้ถึงจังหวะการตอดรัดในร่องหลืบของตน ร่างกายของเธอกำลังพยายามรีดเร้นดูดเอาน้ำรักของเขาออกมา หากทว่าเธอยังกระทำไม่สำเร็จ

   "ต่อเวลาอีกหน่อยมั้ยคะเจ้านาย? เบลล์กลัวเจ้านายอารมณ์ค้าง"

   เธอโอบกอดขบกัดใบหูของเขาแล้วส่งเสียงแว่วหวานท้าทาย ตอนนี้เธอสมใจอยากแล้วจึงเป็นฝ่ายถือแต้มต่อ หากว่าเจ้านายสุดที่รักยืนยันว่าพอแล้ว อย่างน้อยเธอก็ไม่ใช่คนที่ต้องอารมณ์ค้าง หรือหากเขาเลือกขยายเวลาต่อ เธอก็ยอมเป็นที่รองรับความหื่นของเขาด้วยความยินดียิ่ง

   ธนาไม่ตอบด้วยคำพูดหากตอบด้วยการกระทำ เขาจับผลักร่างอวบอัดลงไปนอนบนโซฟาแล้วขยับขึ้นไปขย่มกระแทกอย่างหนักหน่วงเมามันจนรถสะเทือนโยกหนักกว่าก่อนหน้าหลายเท่า เบลล์ที่เพิ่งเสร็จสมถึงกับหวีดร้องเสียงหลงแทบขาดใจ เพราะนี่เป็นความเสียวหฤหรรษ์ที่มากกว่าก่อนหน้าหลายเท่า ... ดูเหมือนว่าเธอยังต้องฝึกฝนอีกมาก

   เวลาผ่านไปอีกเกือบสิบนาที เบลล์เสร็จสมไปอีกหนึ่งครั้ง และกำลังปริ่ม ๆ ใกล้จะเสร็จอีกรอบ หากทว่าเขากลับส่งเสียงคำรามกระแทกเอวกระฉูดน้ำเชื้อราดรดใส่ร่องรักของเธอเสียก่อน เธอพยายามขยับสะโพกยุกยิกไปมาด้วยความอัดอั้นอยากให้เขาทำต่ออีกหน่อย หากทว่าเขากลับยิ้มให้ และหยุดนิ่งแช่ลำลึงค์ไว้เช่นนั้นราวกับว่าตั้งใจกลั่นแกล้งเธอตั้งแต่แรก

   "หมดเวลาแล้ว รีบแต่งตัว ... เตรียมออกรถ"

   เขาพูดด้วยน้ำเสียงทรงพลัง แล้วถอนร่างออกไปนั่งหอบบนโซฟา สาวสวยจึงได้แต่ทำหน้าเบ้มองเขาด้วยสายตาเง้างอนวอนขอ หากเมื่อเห็นเขายิ้มและส่ายหน้า เธอจึงมั่นใจแล้วว่าเขาตั้งใจแกล้งให้เธอเกือบเสร็จ และอารมณ์ค้างเช่นนี้ตั้งแต่แรก

   "เจ้านายขี้โกง"

   เบลล์ส่งเสียงบ่นอุบ แต่ก็ปฏิบัติตามคำสั่ง พยายามรวบรวมเรี่ยวแรงยันตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วขยับร่างเปลือยชุ่มเหงื่อไปเปิดตู้เย็นขนาดเล็ก จัดเทน้ำเย็นให้เขาแก้วหนึ่ง แล้วหยิบเอาผ้าเย็นมาเช็ดทำความสะอาดเนื้อตัวของเขาด้วยกิริยาอ่อนโยนแผ่วเบา

   เช็ดถูจนสะอาดพอสมควรแล้ว เธอจึงหยิบเอาผ้าแห้งเช็ดซ้ำให้เขาอีกรอบ แล้วช่วยบริการใส่เสื้อและกางเกงนักศึกษาจนอยู่ในสภาพเรียบร้อย จากนั้นเธอจึงค่อยหันไปหยิบเอาผ้าเย็นมาเช็ดทำความสะอาดเนื้อตัวของตนเอง

   "เก่งมากเบลล์"

   ธนาซึ่งนั่งรับบริการในมาดเจ้านายวางแก้วน้ำเย็นลงแล้วส่งเสียงชื่นชม เบลล์จึงยิ้มหวานด้วยความยินดียิ่ง ราวกับว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าคำชมของเจ้านายสุดที่รักคนนี้แล้ว

   "ขอบคุณค่ะ"

   "เมื่อวานเบลล์ก็ทำได้ดีนะ ตอนที่ผมบอกให้ทำหน้าที่หัวหน้าของเด็กพวกนั้น ... จะเรียกว่าหน้าที่ราชินีดีมั้ย?"

   ดวงตาของเบลล์ทอประกายยินดีกว่าเดิมเมื่อได้ยินเขาเรียกเธอว่าราชินี เพราะเธอเองก็คงไมสามารถนึกหาคำไหนที่เหมาะสมกับสิ่งที่เธออยากเป็นได้มากกว่าคำนี้อีกแล้ว ในเมื่อเขาคือราชา เธอก็อยากเป็นราชินีเพื่อเคียงคู่กัน

   "เบลล์ทำได้เพราะว่าเจ้านายช่วยหรอกค่ะ ถ้าไม่ได้เจ้านายช่วยลบกับปรับ ความทรงจำของเด็กพวกนั้น เบลล์คงคุยไม่รู้เรื่องเหมือนกัน ... แต่เจ้านายคะ ... ทำไมเจ้านายไม่ทำแบบเดียวกันกับยัยเด็กโคนมนั่นด้วยล่ะคะ ... ดูเจ้านายจะชอบเธอมากทีเดียว"

   "หึงล่ะซิ?"

   เขาทักราวกับอ่านใจเธอออก สาวสวยจึงได้แต่ยิ้มแก้เก้อขณะใช้ผ้าเย็ดเช็ดถูคราบน้ำกามที่เอ่อออกมาจากร่องเสียว

   "การปรับหรือลบความทรงจำ ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เพราะพื้นฐานจิตใจแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่ละคนมีส่วนบกพร่องที่อยากได้รับการเติมเต็มต่างกัน  คนบางคนอาจจะเหมาะสำหรับการปรับ จะได้ใช้งานง่าย อย่างเช่นพวกเพื่อน ๆ ของแตงโม พวกนั้นเติบโตมาในสังคมที่ไม่แข็งแรง ฟุ้งเฟ้อกับวัตถุ จิตภายในเลยกลวงโบ๋ว่างเปล่า เต็มไปด้วยความรู้สึกอยากมีความสำคัญ อยากพิสูจน์ตัวตน อยากได้อยากมีวัตถุของมีค่า สำหรับคนกลุ่มนี้ พวกเราแค่ปรับให้เขาเข้าใจว่าการทำงานให้พวกเราสามารถเติมเต็มให้ความสุขส่วนที่บกพร่องได้ เด็กพวกนั้นก็จะยอมทำงานให้เราอย่างซื่อสัตย์ เพราะมองว่าองค์กรของเราคือที่ของพวกเขา"

   ธนานั่งมองดูสาวสวยทำความสะอาดเรือนร่างงามด้วยแววตาวิบวับ พลางอธิบายเรื่องราวออกมาอย่างละเอียดยืดยาว หากทว่าเรื่องราวก็ยังคงซับซ้อนเกินไปกว่าที่สาวสวยจะเข้าใจได้

   "เบลล์ไม่เข้าใจค่ะ"

   "ไม่เข้าใจก็ไม่แปลกหรอก เพราะมันซับซ้อนสักหน่อย ยกตัวอย่างล่ะกัน เด็กพวกนั้นถูกลบความทรงจำที่เจ็บปวด ถูกลบความหวาดกลัว และความละอายออก พวกเธอจดจำได้แต่ความสุขล้นจากการมีเซ็กส์ ซึ่งพวกเธอไม่เคยลองมาก่อน"

   "ค่ะ นี่คือการลบที่เจ้านายบอก"

   "ตอนนี้สำหรับพวกเธอ การมีเซ็กส์กลายเป็นสัญลักษณ์ของความสุข และของรางวัล พวกเธอจึงไม่ปฏิเสธในสิ่งนี้ คราวนี้บางคนที่บ้านมีฐานะยากจนขาดแคลนเงินทอง พวกเราก็หยิบยื่นเงินให้เพื่อชดเชยส่วนที่เด็กพวกนั้นบกพร่อง บางคนที่อยากพิสูจน์ตัวเองพวกเราก็มอบหน้าที่สำคัญให้ พวกเธอจึงถูกเติมเต็มโดยพวกเรา ... เมื่อถูกเติมเต็ม และถูกปรับแนวคิดสักหน่อย ธรรมชาติของมนุษย์ก็ทำให้คนคนนั้นผูกพันธ์กับผู้เติมเต็ม และยินดีทำทุกอย่างให้แก่ผู้เติมเต็มโดยคาดหวังว่าจะได้รับการเติมเต็มอีก ... ตอนนี้เด็กพวกนั้นจึงจะทำตามคำสั่งของพวกเราทุกอย่างเหมือนกับถูกล้างสมองเป็นทาส"

   "แล้วเจ้านายไม่อยากได้แตงโมเป็นทาสเหรอคะ"
  
   "ก็ไม่เชิง ... เพียงแต่หากทำแบบนั้น จะทำให้จิตใจใสซื่อบริสุทธ์ของเธอถูกย้อมดำ ... กลายเป็นไม่สดใสเหมือนเดิมอีก ... ถ้าเป็นแบบนั้นคงน่าเสียดายทีเดียว"

   ธนาพูดพลางนึกถึงแววตาไม่ยอมแพ้ของเธอในยามที่เธอพยายามช่วยเหลือเพื่อน เขาชื่นชอบสิ่งนั้นในตัวเธอ และชื่นชอบในความกล้าหาญสู้กับความสิ้นหวัง เขาชื่นชอบอย่างยิ่งที่แตงโมใช้เรี่ยวแรงสุดตัวเพื่อเอาชนะคำท้าทายของเขา

   "แต่เจ้านายก็ใส่อะไรบางอย่างให้เธอไปนี่คะ?"

   "ฮะ ฮะ ... นั่นก็ใช่ แตงโมนั้นยังมีจิตใจบริสุทธ์ไม่ค่อยมีจุดบกพร่องในใจ หรืออย่างน้อยผมก็มองไม่เห็น สิ่งที่เห็นเรื่องเดียวก็คือ เธอรู้สึกโดดเดี่ยวอยากมีคู่ใจ ... ผมจึงแค่ใส่คำสั่งให้เธอมองผมเป็นคู่ใจคนนั้น และทำให้เธอมีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรงทุกครั้งอยู่ใกล้ผม"

   "แล้วทำไมเจ้านายถึงยอมรับเบลล์เป็นข้าทาสล่ะคะ?"

   สาวสวยหันมาถามด้วยแววตาคาดหวังขณะนั่งยกแข้งยกขาสวมกางเกงในสีขาวสะอาดตา เธอตั้งใจใช้คำว่ายอมรับให้เป็นข้าทาส แทนที่จะบอกว่าล้างสมองให้เป็นข้าทาส เพราะเธอยึดถือว่านี่เป็นเกียรติอย่างหนึ่ง

   "เปล่า ... เบลล์ก็ไม่ได้ถูกลบหรือปรับอะไร ผมแค่ใส่คำสั่งบางอย่างให้เบลล์ แต่ที่เบลล์เรียกผมเป็นเจ้านาย หรือทำตัวเป็นทาส ก็เป็นเพราะเบลล์ชื่นชอบแบบนั้นด้วยตัวเองต่างหาก"

   "เอ๋ เบลล์ชอบที่จะเป็นแบบนี้เองเหรอคะ?"

   เบลล์พูดพลางหยิบฉวยยกทรงสีขาวแบบครึ่งเต้าขึ้นมาสอดแขนและดันรั้งจนสองเต้าเข้าไปอยู่ในตำแหน่ง แล้วก็เอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อติดตะขออย่างคล่องแคล่ว ตามด้วยหันไปหยิบเอาเสื้อและกระโปรงนักศึกษาขึ้นมาสวมใส่

   "ใช่แล้ว หลักฐานที่ชัดที่สุดก็คือ คนที่ถูกลบและปรับ จะไม่ถามว่าทำไม แต่จะรับคำสั่งไปปฏิบัติตามทันทีโดยไม่สงสัยแม้แต่น้อย แต่ว่าเบลล์ยังเต็มไปด้วยความสงสัย ใช่มั้ยครับองค์ราชินี"

   ธนาอธิบายพลางหยอกล้อด้วยคำว่าราชินี ราชินีเบลล์จึงยิ้มรับต่อคำเรียกแล้วมองค้อนกลับ

   "ก็ท่านราชาไม่ค่อยยอมบอกอะไรให้ราชินีทราบนี่คะ ... ราชินีก็เลยสงสัยน่ะซิ ... แต่จริงเหรอคะเจ้านาย ที่บอกว่าเบลล์เลือกที่จะเป็นแบบนี้เอง คนอย่างเบลล์นี่นะที่อยากจะเป็นทาสรับใช้ใครสักคน"

   "หึ หึ เปลือกนอกของเบลล์น่ะ เป็นดาวมหาลัยสุดสวย บ้านไฮโซรวยล้น มีแต่คนเอาอกเอาใจ เรียกได้ว่าเป็นผู้หญิงสมบูรณ์พร้อมในสายตาของคนทั่วไปเลยทีเดียว ... แต่ ..."

   "แต่อะไรคะ?"

   "แต่เบลล์เติบโตมาในครอบครัวที่ห่างเหิน วัยเด็กอยู่กับพี่เลี้ยงและโรงเรียนมากกว่าพ่อแม่ พ่อแม่สนใจงานมากกว่าลูก ไม่อยู่รับฟัง ไม่ให้คำปรึกษา ทั้งยังอ่อนแอโลเลไม่ให้ความรู้สึกของผู้นำ เบลล์เองก็โตมากับสังคมที่เต็มไปด้วยกฎเกณฑ์และความคาดหวัง ต้องสอบเข้าที่นั่นให้ได้ สอบเข้าที่นี่ให้ได้ วันเสาร์อาทิตย์ต้องเรียนหนังสือ ห้ามเล่นสนุก ... ลึก ๆ แล้วเบลล์จึงมีข้อบกพร่องอยากทำลายกฎเกณฑ์ แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่กล้าออกจากกฎเกณฑ์ ..."

   เบลล์ซึ่งกำลังติดกระดุมเสื้อนักศึกษาถึงกับชะงัก เธอหยุดฟังคำพูดของธนาราวกับถูกมนต์สะกด ซึ่งสำหรับคนทั่วไปแล้วนี่ก็คงนับเป็นเวทย์มนต์อย่างหนึ่ง เวทย์มนต์ที่สามารถ 'อ่าน' ลึกเข้าไปในจิตใจของคนคนหนึ่งได้อย่างทะลุปรุโปร่งยิ่งเจ้าตัว

   "ความรู้สึกนี้สะสมพอกพูนเหมือนภูเขาไฟใต้น้ำ ... แล้ววันหนึ่งเบลล์ก็โดนผมทำให้เสียตัวตั้งแต่แรกพบ กฎเกณฑ์บางอย่างจึงพังครืนลง เบลล์มั่วเซ็กส์กับผู้ชายมากกว่าหนึ่งจึงพังครืนอีกระดับ สุดท้ายพอเบลล์ได้เห็นว่าผมเป็นมาเฟีย มีอำนาจในโลกมืด สามารถทำร้ายหรือฆ่าคนได้โดยกฎหมายไม่สามารถเอาผิด และผมยังมีพลังที่ฉีกกฎเกณฑ์ที่เบลล์เคยเข้าใจ ... ความรู้สึกของเบลล์เลยระเบิดออกพรั่งพรูออกมา และรับเอาผมไปเป็นราชา รับผมเป็นส่วนเติมเต็มเหนี่ยวยึดโดยไม่รู้ตัว ... ผมพูดถูกมั้ย? ... อืมมม"

   ธนาอธิบายจนจบ ก่อนจะโดนเบลล์ซึ่งยังสวมใส่เสื้อผ้าไม่เสร็จโผเข้ามาโอบกอดด้วยเนื้อตัวอันสั่นสะท้าน เธอจูบเขาอย่างดูดดื่มด้วยอารมณ์อันพลุ่งพล่านแตกตื่นยินดี เขาก็โอบกอดและจูบเธอตอบพร้อมกับลูบแผ่นหลังของเธอแผ่วเบาเพื่อปลอบประโลม เวลาผ่านไปเนิ่นนานพอดู กว่าที่อาการสั่นสะท้านของสาวสวยจะสงบและยอมปล่อยเขาออกจากอ้อมกอด

   "เจ้านายคะ ... วันนี้ไม่เข้ามหาลัยได้มั้ย เบลล์อยากกอดเจ้านาย อยากพลอดรักกับเจ้านายทั้งวันเลย เบลล์เบื่อกฎเกณฑ์ เกลียดชีวิตในแต่ละวัน เกลียดมหาลัย เกลียดพ่อแม่ ... เกลียดสังคมหลอกลวง"

   เธอพร่ำรำพันขณะที่มีน้ำเอ่อคลออยู่ในดวงตา พร้อมทั้งพรมจูบไปที่ใบหน้าและซอกคอของเขาด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความปราถนา เขาตอบรับความรู้สึกของเธอด้วยการโอบกอดและพรมจูบซุกไซร้ซอกคอจนเธอส่งเสียงครวญคราง แล้วกล่าวปลอบประโลมว่า

   "ไม่ใชหรอก เบลล์ไม่ได้เกลียด เบลล์เพียงเบื่อหน่าย แต่นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเบลล์ คนเราอาจจะมีหลายฉากหลายมุมที่แตกต่าง เบลล์สามารถใช้ชีวิตในโลกมืด แต่ในขณะเดียวกันก็ควรมีชีวิตในโลกปกติเพื่อไม่ให้เกิดความบกพร่องในใจ เบลล์คงไม่อยากทิ้งพ่อแม่ หรือเพื่อนไปหรอก ตอนนี้ไปเรียนเถอะ ทำหน้าที่ตัวเองให้ดี เรียนให้จบ ทำให้ตัวเองมีความรู้ มีความสามารถ แล้วตอนนั้นผมจะมีรางวัลให้"

   ธนากล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มน่าฟัง เขาหยิบผ้าขึ้นมาซับน้ำตาให้ แล้วจูบที่หน้าผาก และปรางแก้มเพื่อปลอบประโลมซ้ำอีกครั้ง สาวสวยจึงค่อยหายจากอาการสั่นสะท้านและความสับสน เธอพยักหน้ารับคำและโอบกอดซึมซับความอบอุ่นจากร่างของเขา กระทั่งรถตู้ขยับเข้าไปจอดในตำแหน่งที่เหมาะสม เธอจึงค่อยผละออกจากอ้อมกอดของเขาด้วยกิริยาอิดออดไม่ยินยอม

   "อย่าลืมแต่งหน้าเสียหน่อย ลิปสติคเลอะหมดแล้ว"

   ธนาทักด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะพลางชี้ไปที่ริมฝีปากซึ่งเลอะไปด้วยเฉดสีชมพูเพราะโดนบดจูบ ดาวมหาลัยคนสวยจึงค่อยรู้สึกตัว หันไปหยิบเอาตลับแป้งขึ้นมาส่องมองหน้า โปะแป้ง ทาปากเล็กน้อยจนสวยสง่าน่ารักสมกับตำแหน่งดาวมหาลัยดัง

   เธอหอมแก้มเขาอีกครั้งเพื่อฝากรอยลิปสติคแทนการร่ำลา แต่ว่าเขากลับฉีกยิ้มรั้งร่างของเธอมาโอบกอด เขาลูบคลำทรวงอกของเธอแผ่วเบาคล้ายกับกริ่งเกรงว่าเสื้อนักศึกษาจะมีรอยยับ หากทว่ามืออีกข้างที่ล้วงลงไปขยำเคล้นอยู่ตรงกลางหว่างขานั้นกลับเคลื่อนไหวด้วยดุดันร้อนแรงจนร่องรักเธอเปียกเยิ้ม

   เบลล์ยินดียิ่งหากเขาจะสานต่อให้จบ หากทว่าเขากลับผลักไสร่างของเธออกห่างทันทีที่อารมณ์ของเธอพลุ่งพล่านหน้าแดงก่ำ เธอมองเขาด้วยความงุนงงหากทว่าเขากลับฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วบอกให้เธอลงจากรถทั้งที่กางเกงในเปียกเยิ้ม

   สาวสวยแม้จะไม่ยินยอมแต่ก็ก้าวลงจากรถตู้แต่โดยดี เธอหันมามองค้อนเขาแล้วทำท่าจะเดินเข้าไปในมหาลัย แต่เมื่อประตูรถกำลังจะปิด เธอกลับหันมาถามด้วยความสงสัยว่า

   "เดี๋ยวค่ะ ... แล้วเจ้านายล่ะคะ ... เจ้านายมีอะไรบกพร่องในใจ เจ้านายอยากได้อะไรเติมเต็ม?"

   คำถามนั้นทำให้รอยยิ้มของธนาชะงัก ก่อนจะกลายเป็นรอยยิ้มที่แสนเศร้า เขาเพียงมองสบตากับเธอโดยไม่ตอบสิ่งที่เธอถาม รอจนกระทั่งประตูรถตู้ปิดลง เขาจึงค่อยทิ้งตัวเอนพิงกับโซฟา แล้วบ่นพึมพำแผ่วเบากับตัวเอง

   "ผมก็อยากรู้เหมือนกัน ... แต่น่าเสียดายที่ผมอ่านใจตัวเองไม่ได้ ..."      


........................................................