ไม่มีอะไรครับ แค่จะมาบอกคนที่ถามๆมาว่ายังไม่หายไปไหน
เพียงแค่พึ่งจะเปลี่ยนงานเท่านั้น ทำให้อะไรๆก็ยังไม่ลงตัว
แต่ก็พยายามแบ่งเวลามาปั่นงานให้แล้วนะครับ
ยังมีโปรเจคที่ทำร่วมกับ ท่าน cd13579 อีกด้วย
ซึ่งตอนที่ 1 ก็คงใกล้จะได้อ่านกันแล้ว
อ่ะ แถมๆ
งานต่อไปที่จะลงของผมสั้นๆๆๆๆๆๆ ไม่บอกด้วยว่าเรื่องอะไร ฮ่าๆ
(ใบ้ให้นิดนึง ว่าเนื้อหาของเรื่อง อยู่ในนี้แล้วและเกี่ยวกับ กระทู้โหวตด้วย)
‘อย่าเลย~~ อย่าบอกให้ฉันเลือกเลย~~ เพราะฉันไม่เคยรู้เลย~~ ไม่รู้ว่าจะเลือกใคร~~~~
ขาดเธอ~ ก็เหงาขาดเขาก็คงเสียใจ~~ ไม่อยากจะเลือกใคร~~ อยากเก็บเธอเอาไว้~ ทั้งสองคน~~’
เสียงเรียกเข้าที่ตั้งเป็นเพลงชื่อดังในอดีตดังออกมาจากมือถือเครื่องหนึ่งซึ่งวางอยู่บนโต๊ะทำงานส่วนตัวของผู้จัดการแผนกคนใหม่ เขาละสายตาออกจากงานที่ทำอยู่ก่อนที่จะยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นชื่อผู้ที่โทรเข้ามา
“เห้ยไอ้ธีร์! เย็นนี้มึงจะมามั้ยวะ” ประโยคคำถามที่ดังออกมาแทนคำทักทายแฝงเอาไว้ด้วยความคาดหวัง มันเป็นเสียงของต้อมเพื่อนเก่าสมัยที่เขายังเรียนอยู่ที่มหาลัย เพราะตั้งแต่ที่ธีร์เรียนจบมา เขาก็ไม่ได้ไปพบปะสังสรรค์กับบรรดาเพื่อนฝูงสมัยเรียนอีกเลย
“ไม่รู้ว่ะไอ้ต้อม ช่วงนี้งานกูยุ่งๆอยู่ด้วย เดี๋ยวบ่ายๆกูโทรไปบอกว่าไปได้รึเปล่า” เขาบอกปฏิเสธแบบอ้อมๆเหมือนทุกครั้ง
“เฮ้อ มาอีหรอบเดิมอีกแล้ว อ้างงานๆ ทุกคนเขาคิดถึงมึงกันมาก โผล่มาบ้างซิวะ นานๆทีจะเลี้ยงรุ่นที เออ! ว่าแต่…. ช่วงนี้มึงมีปัญหาอะไรรึเปล่าวะ” คำถามของต้อมทำให้ธีร์ต้องชะงักเมื่อได้ยิน
“มึง…. รู้มาจากไหนวะ” เขาถามด้วยความแปลกใจ เพราะไม่ควรจะมีใครล่วงรู้ถึงปัญหาอันหนักอกของเขาได้
“โธ่! ถ้ามึงไม่อยากให้ใครเค้ารู้ มึงก็อย่าไปโพสระบายอะไรลงในเฟสซิวะ ชาวบ้านชาวช่องเค้าเห็นกันทั้งโลก!” ต้อมกล่าวด้วยความขบขัน ก่อนจะเปลี่ยนมาถามด้วยน้ำเสียงเรียบจริงจัง
“แล้วนี่ตกลงมึงมีปัญหาอะไรวะ เห็นจะเป็นจะตาย ไหนมึงลองเล่าให้กูฟังซิ เผื่อกูจะช่วยมึงได้” เพื่อนสนิทของเขากล่าวด้วยความห่วงใย
ธีร์นิ่งเงียบไปชั่วครู่ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่และเอนหลังพิงพนักเก้าอี้เพื่อผ่อนคลาย ก่อนที่จะตัดสินใจเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนรักของเขาฟัง
…………………………..
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน