เกมรักภารโรงเฒ่า ตอนที่ 44 : น้องนาถพาซวย

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : สวัสดีปีใหม่ครับ กับตอนใหม่ของเกมรักภารโรงเฒ่า ตอนนี้เป็นตอนสำคัญอีกตอน เพราะน้องนาถของเราทำในสิ่งที่ไม่ควรทำด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการ เลยทำให้สถานการณ์เลวร้ายขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะหมอพลอย ที่ดูเหมือนว่าจะถูกบีบให้เข้าตาจนเสียแล้วครับ

อ่านจบตอนนี้ ตอนหน้ามีลุ้นแน่นอน หมอพลอยจะรอดหรือถูกลุงพลสอย ต้องติดตามกันครับ ตอนนี้ไม่ซ่อนนะครับ

..............................................................


ในช่วงสายของวันอาทิตย์ นาถลดาเดินทางมาที่ห้างเซ็นทรัลลาดพร้าว เพื่อมาเดินซื้อของและหาอะไรทาน ตอนแรกเธอตั้งใจชวนพี่โดนัทมาเดินเที่ยวด้วย แต่อีกฝ่ายอ่อนเพลียเลยขอตัวนอนพักที่ห้อง ปล่อยให้น้องรหัสมาเดินห้างคนเดียว



นาถลดาเดินดูของตรงชั้นใต้ดินอย่างตื่นตาตื่นใจ ห้างที่กรุงเทพมีอะไรให้เธอเลือกมากกว่าห้างที่หาดใหญ่อยู่มาก พอเดินไปได้สักพัก เธอก็เหลือบไปเห็นภาพที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น

"เดี๋ยวนะ นั่นมันลุงพลกับ....ใครอ่ะ?" นาถลดาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ภาพตรงหน้าคือภาพของนักการภารโรงจอมเจ้าชู้ที่มาเดินห้างกับเด็กสาวที่น่าจะแก่กว่าเธอราว 3-4 ปี โชคดีที่ลุงพลไม่ทันเห็นเธอ เพราะสาวที่มันเดินควงมาด้วยอย่างพิมมี่กำลังชี้ให้ลุงพลดูสิ่งของที่แสดงโชว์ตามซุ้มต่าง ๆ อย่างสนใจ

"แกมากับใครกันนะ?" นาถลดาครุ่นคิดในใจ "นี่ถ้าพี่โดนัทรู้จะทำยังไงเนี่ย?"

ร่างบางแอบสะกดรอยตามไม่ให้ลุงพลและสาวน้อยคนนั้นรู้ตัว ด้วยไหวพริบ เธอเลยแอบหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาบันทึกภาพลุงพลและสาวน้อยคนนั้น พอคิดอีกที เพื่อความมั่นใจ เธอควรบันทึกภาพวิดีโอเอาไว้เพื่อเป็นหลักฐานเอาผิด

"ลุงพลนะลุงพล...มีพี่โดนัทแล้วยังคิดจะมีกิ๊กอีก!!" นาถลดาแอบเคืองแทนรุ่นพี่ เธอรู้มาบ้างว่ารุ่นพี่ของเธอมีใจให้ลุงพลอยู่มาก เพราะเมื่อวาน พี่รหัสสาวห้าวอย่างโดนัทเอาแต่เพ้อถึงลุงพล จนนาถลดาอดรู้สึกหวั่นใจไม่ได้

นาถลดาแอบปลื้มพี่โดนัทมานาน และเธอเองก็รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจอยู่ไม่น้อยที่พี่รหัสคนนี้ไม่ได้มีใจให้เธอทั้ง ๆ ที่เธอเองก็ยินดีทำทุกอย่าง บางทีหลักฐานที่เธอเก็บมาได้ อาจใช้มันเพื่อเปลี่ยนในพี่รหัสสาวทอมให้หันกลับมามองที่นาถลดาบ้าง

นาถลดาแอบบันทึกภาพของลุงพลและพิมมี่อยู่นาน จนลุงพลรู้สึกผิดสังเกตเลยหันหลังกลับมามอง แต่นาถลดาไหวตัวทัน เธอรีบหลบเข้าไปในมุมได้ทันเวลาก่อนที่ลุงพลจะเห็น

นาถลดารีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที ในใจเธอกำลังคิดว่าจะมอบสิ่งนี้ให้โดนัทดูก่อนดีหรือไม่ หรือว่าจะเอาไปมอบให้หมอพลอยและพี่อุ๊ เพื่อเปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของลุงพลจอมเจ้าชู้

............................................................................................

นาถลดาเดินทางกลับมาที่วิทยาลัยพยาบาลด้วยรถโดยสารประจำทาง ระหว่างที่ลงมาจากป้าย เธอได้ยินเสียงบีบแตรรถจากด้านหลัง ร่างบางเหลือบไปมองก็พบว่าเป็นรถยนต์โตโยต้า แคมรีสีดำ พอรถเปิดออกก็ปรากฏว่าเป็นใบเฟิร์น รุ่นพี่ปีสองและเพื่อนซี้ของโดนัทนั่นเอง

"อ่าว...นาถ" ใบเฟิร์นเอ่ยปากทักทายรุ่นน้องคนสวย "มาทำอะไรข้างนอกเนี่ย?"

"สวัสดีค่ะพี่เฟิร์น" นาถลดาพนมมือไหว้รุ่นพี่คนสวย "พอดีหนูพึ่งกลับมาจากเซ็นทรัลลาดพร้าวค่ะ"

"เฟิร์น...ถ้ามีอะไรโทรหาเราได้นะ" เจมส์เหลือบมองใบเฟิร์น ก่อนขับรถกลับไป

"จ้า...แล้วเจอกันนะเจมส์" ใบเฟิร์นยิ้มหวานให้หนุ่มเจมส์ "อ่ะ...พี่ซื้อขนมมาฝาก"



"โห...ไม่เป็นไรหรอกคะพี่เฟิร์น" นาถลดาเอ่ยปากเกรงใจ เมื่อเห็นเฟิร์นหอบถุงสัมภาระมากมาย สาวน้อยจากปักษ์ใต้เข้าใจว่านี่เป็นของฝากจากทางบ้านของใบเฟิร์น

"น่า...เอาไปเหอะ" ใบเฟิร์นคะยั้นคะยอ จนนาถใจอ่อนยอมรับของฝากจากใบเฟิร์น

"ขอบคุณค่ะพี่เฟิร์น" นาถลดายินยอมรับของฝากจากใบเฟิร์น "มา...เดี๋ยวหนูช่วยถือนะคะพี่"

"ขอบคุณจ้า..." ใบเฟิร์นยิ้มร่าแทนคำขอบคุณ แล้วสองสาวก็ช่วยกันถือของขึ้นห้องของใบเฟิร์น ซึ่งโดนัทยังนอนซมอยู่ด้วยพิษไข้เนื่องจากอ่อนเพลียจากเกมรักของลุงชุมพลและนาถลดาที่ช่วยซ้ำจนร่างกายของเธออ่อนแอจนถึงขีดสุดนั่นเอง

ใบเฟิร์นแปลกใจไม่น้อย ที่เห็นโดนัทนอนป่วย ปกติแล้วโดนัทมีร่างกายที่แข็งแรง และไม่ค่อยป่วยง่าย ๆ แต่คราวนี้มันต่างกัน โดนัทนอนซมด้วยพิษไข้ จนใบเฟิร์นอดเป็นห่วงไม่ได้ แต่โดนัทยืนยันว่าเธอไม่เป็นอะไรมาก แค่นอนพักสักพัก พรุ่งนี้คิดว่าน่าจะหายทันเข้าเรียนตามปกติต่อไป

.........................................................................................

ตัดมาที่วันจันทร์ หมอพลอยเดินทางมาที่วิทยาลัยพยาบาลตามปกติ เมื่อช่วงวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอได้ติดต่อไปหายัยอุ๊ นางสาวหทัยรัตน์ นักศึกษาพยาบาลปี 2 เพื่อสอบถามข้อมูลสำคัญ ๆ เกี่ยวกับลุงชุมพลและโดนัท ซึ่งฝ่ายยัยอุ๊ได้ยืนยันเสียงหนักแน่นว่าเธอเห็นลุงพลไปกับโดนัทจริง ๆ

"หนูพูดจริง ๆ นะคะหมอพลอย หนูเห็นโดนัทกับลุงพลที่ห้างเซ็นทรัลลาดพร้าวจริง ๆ" ยัยอุ๊ยืนยันถึงสิ่งที่เห็นหนักแน่น

"โอเค หมอเชื่อนะคะอุ๊ แต่หมออยากได้หลักฐานที่ชัดเจนกว่านี้ หมอเองก็รู้สึกไม่ค่อยดีกับลุงพลเหมือนกัน" พลอยพรรณตอบ

"หนูว่าลุงพลคนนี้ไม่ธรรมดาแน่ ๆ ค่ะหมอ" สาวอุ๊ยืนยันหนักแน่น "วันก่อนหนูให้น้องนาถไปสืบข่าวลุงพลกับโดนัท แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีอะไรคืบหน้า แถมดูเหมือนว่านาถจะเข้าข้างโดนัทกับลุงพลเฉยเลย หนูว่าเรื่องนี้มันผิดปกติ"

"ยังไงก็ระวังตัวหน่อยแล้วกันนะคะ" พลอยพรรณออกโรงเตือน "หมอไม่อยากพูดคำนี้เลย แต่หมอคิดว่า เฟิร์น โดนัท หรือแม้กระทั่งนาถ เป็นพวกเดียวกับลุงพล"

"แล้วเราจะทำยังไงดีคะหมอ!?" หทัยรัตน์เอ่ยปากถาม "เราจะปล่อยให้ลุงพลลอยนวลแบบนี้ต่อไปไม่ได้นะคะ"



"ตอนนี้เราต้องอดทนรอไปก่อน ลุงพลคนนี้เหลี่ยมจัดกว่าที่เราคิดไว้มาก" พลอยพรรณพูดตามประสบการณ์จริงที่เธอประสบมา "ไว้มีอะไรคืบหน้า เดี๋ยวเราค่อยมาว่ากันอีกทีนะคะ หทัยรัตน์"

"เรียกหนูว่าอุ๊ก็ได้คะหมอพลอย" สาวอุ๊ตอบ "ขอบคุณมากนะคะหมอพลอย ถ้าไม่มีหมอ หนูคงไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี"

หลังจากที่วางสาย พลอยพรรณทิ้งตัวเอนหลังกับเก้าอี้ เธอครุ่นคิดถึงแผนการตลบหลังลุงพลจอมเจ้าเล่ห์ มันต้องมีหนทางดี ๆ บ้างซิน่า พลอยพรรณคิด

................................................................................................

ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน หมอพลอยกำลังวุ่นอยู่กับกองเอกสารบนโต๊ะ พอทำงานไปได้สักพัก นาถลดาก็ปรากฏตัวเข้ามาภายในห้องทำงานของหมอพลอย

"สวัสดีคะหมอพลอย" นาถลดาพนมมือไหว้หมอสาว

"นาถลดา?" หมอพลอยพนมมือไหว้ตอบ ร่างสูงแปลกใจไม่น้อยที่น้องนาถปรากฏตัวต่อหน้าเธอเช่นนี้ "มีอะไรเหรอจ๊ะนาถ?"

"คือ...หนูมีอะไรจะมาบอกหมอค่ะ" สาวน้อยจากปักษ์ใต้สารภาพ ก่อนหยิบเอาสมาร์ทโฟนของตัวเองขึ้นมาแล้วเปิดภาพถ่ายของลุงพลและสาวนิรนาม ที่เธอยังไม่ทราบมาก่อนว่านั่นคือน้องพิมมี่ให้หมอพลอยดู

หมอพลอยหยิบเอาสมาร์ทโฟนของนาถลดาขึ้นมาดู และเธอต้องตกใจเมื่อพบว่านั่นคือภาพของลุงพล นักการจอมเจ้าเล่ห์และพิมมี่ อดีตคนรักเก่าของเจ้าบิ๊ก หมอพลอยเหลือบมองนาถลดาด้วยความสงสัย "นาถไปเอาภาพนี้มาจากไหนคะ?"

"นาถถ่ายไว้เมื่อวานคะหมอ" นาถตอบ "หนูถ่ายบันทึกภาพวิดีโอไว้ด้วย"

"ขอหมอดูหน่อยซิคะ" พลอยพรรณยื่นสมาร์ทโฟนกลับไปให้นาถเพื่อเปิดฟุตเทจที่ว่า หลังจากที่หมอพลอยเห็น เธอถึงกับอุทานออกมาด้วยความแปลกใจ

"นี่มันน้องพิม...แฟนเก่าน้องชายหมอเองค่ะนาถ" หมอพลอยตอบ "นี่ตกลงสองคนนี่ยังคบกันอยู่อีกเหรอ?"



หมอพลอยแทบไม่เชื่อสายตา กับภาพของลุงพลและน้องพิมมี่ ตอนแรกเธอเข้าใจว่าทั้งสองเลิกรากันไปแล้ว เพราะหมอพลอยเอาเรื่องที่ลุงพลแบล็คเมล์เธอไปฟ้อง ร่างสูงพอเข้าใจได้บ้างว่าบางที พิมมี่อาจปักใจเชื่อลุงพลมากกว่า เพราะดูตามเนื้อผ้า ลุงพลยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเธอจากไอ้บิ๊ก จึงไม่น่าแปลกใจนัก

"เดี๋ยวนะคะ หมอพลอยบอกว่าผู้หญิงที่ไปกับลุงพลชื่อพิมมี่?" นาถลดาเอ่ยปากถาม "งั้นแสดงว่านอกเหนือจากพี่โดนัท แล้วก็....เอ่อ ลุงพลยังมีพิมมี่อีกเหรอคะเนี่ย?"

ตอนแรกนาถลดาเกือบบอกชื่อตัวเองไป แต่โชคดีที่เธอแก้ลำทัน ตอนนี้จากอารมณ์ที่ไม่แน่ใจเวลาเจอลุงพลกลายเป็นความเกลียด เพราะลุงพลเจ้าชู้เกินไป เธอนึกสงสารพี่โดนัทจนอยากให้เจ้าตัวได้รู้ความจริงเรื่องนี้สักที

"ว่าแต่ขอหมอถามนาถหน่อยนะคะ" พลอยพรรณยังมีบางสิ่งที่อยากจะถามจากปากนาถลดา "หมออยากรู้ว่าลุงพลกับโดนัทน่ะ...กำลังคบหากันอยู่หรือเปล่าคะ"

ร่างสูงพยายามหลีกเลี่ยงคำที่ดูมีความหมายตรงตัวเกินไป เธอเลยเลือกที่จะใช้คำที่ดูสุภาพและนุ่มนวลกว่า นาถลดาพยักหน้า สาวน้อยจากปักษ์ใต้ ตัดสินใจแน่วแน่ว่าช่วยพี่โดนัทจากขุมนรก เธอไม่ต้องการให้พี่รหัสตกอยู่ในบ่วงกามของภารโรงเฒ่าจอมเจ้าชู้อีก

อันที่จริงแล้ว เหตุผลที่นาถลดากลับลำช่วยหมอพลอยนั้น เพราะเธอต้องการแยกโดนัทจากลุงพล เธออยากให้โดนัทตัดสินใจเด็ดขาดว่าเธอควรเป็นสาวห้าว เป็นทอม เป็นหญิงรักหญิง ที่จะมีแค่นาถลดาคนเดียวเท่านั้น ในเมื่อพี่เฟิร์นไปพบรักกับหนุ่มนายร้อย บางทีโดนัทควรเลือกเธอเป็นตัวจริงเสียที

"โอเค...งั้นหมอมีแผนอะไรดี ๆ ฟังหมอนะคะ" พลอยพรรณเริ่มอธิบายถึงแผนการเปิดโปงลุงพลให้นาถลดาฟัง คราวนี้ตาภารโรงเฒ่าจอมหื่นเอาตัวไม่รอดแน่นอน พลอยพรรณคิด

.................................................................................................

ลุงพลนั่งทอดกายดูโทรทัศน์ไปตามเรื่องในช่วงบ่ายของวันจันทร์ เมื่อช่วงเช้ามันเข้าไปพูดคุยกับฝ่ายดูแลสถานที่ เรื่องขอเช่าพื้นที่สำหรับทำการค้าขาย โดยลุงพลตั้งใจจะขายน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋หลังจากเกษียณอายุ เพื่อที่จะยืดเวลาในการอยู่ดูแลเหล่าบรรดาเมียเด็กของมันต่อไป พอเสร็จเรื่อง ก็ทำธุระตามที่ได้รับมอบหมายไว้ พอเสร็จก็หาข้าวเที่ยงทาน และกลับมาพักผ่อนที่ห้องพักภารโรงเพื่อรอเลิกงาน

"ลุงพลสวัสดีค่ะ...." เสียงหวาน ๆ ดังขึ้นจากหน้าประตู พอลุงพลหันไปก็ต้องแปลกใจไม่น้อย เพราะนั่นคือน้องนาถนั่นเอง

"น้องนาถ...มีอะไรเหรอจ๊ะ?" ลุงพลรีบลุกขึ้นอย่างอารมณ์ดี ไม่คิดไม่ฝันว่าน้องนาถจะมาหามันถึงที่ สงสัยติดใจกับบทรักสุดเทียวเมื่อคราวก่อนแน่นอน

"หนูแค่อยากมาหาลุง...มันผิดด้วยเหรอคะ?" นาถลดายิ้มแบบเขิน ๆ กับสิ่งที่ตัวเองพูดไป ลุงพลเองก็แปลกใจปนดีใจไม่น้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่สาวน้อยพูด โดยปกติแล้วน้องนาถไม่ค่อยสุงสิงกับใครนัก และส่วนใหญ่มักเกาะติดกลุ่มใบเฟิร์นและโดนัทเสียมากกว่า

"ไม่ผิดหรอกจ๊ะ...." ลุงพลยิ้มหวาน พอนึกถึงภาพการร่วมรักของมันกับน้องนาถ ก็ทำเอาอวัยวะเบื้องล่างแข็งตัว มันเหลือบไปมองห้องเก็บของด้านหลังที่เคยถูกใช้เป็นสถานที่เผด็จศึกนักศึกษาพยาบาลสาวมานักต่อนัก สงสัยวันนี้คงได้จัดน้องนาถเป็นการส่วนตัวอย่างแน่นอน

"ลุงมีอะไรหรือเปล่าคะ?" นาถลดาเอ่ยปากถาม "ขอหนูเข้าไปหน่อยได้ไหม?"

"ได้ซิจ๊ะ" ลุงพลยิ้ม พร้อมกับกวักมือเรียกให้มานั่งบนเก้าอี้ตรงหน้า "มาเหนื่อย ๆ แบบนี้ กินน้ำกินท่าก่อนไหม?"

นาถลดายิ้ม เธอส่ายหน้ายิ้มอย่างอาย ๆ มือของเธอกำชายกระโปรงนักศึกษาแน่น ด้วยกิริยาท่าทาง ลุงพลเชื่อว่าเหตุผลที่นาถลดามาที่นี่ คงเป็นเพราะอยากให้มันย้ำเตือนถึงบทรักสุดเสียวเมื่อวันก่อน

ลุงพลกลืนน้ำลายดังเอื้อก เมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อวันก่อน แต่ถ้าเป็นน้องนาถ มันคงปปฏิเสธไม่ลง เพราะยังไม่อิ่มในรสรักของงเด็กสาวเพราะวันก่อนเป็นไฟต์บังคับ วันนี้ลุงพลเลยอยากจัดน้องนาถเป็นการส่วนตัวเพื่อทำความรู้จักกันให้มากขึ้น

"ลุงพลไม่รู้เหรอคะว่านาถมาที่นี่เพราะอะไร?" นาถลดาถามซื่อ ๆ นัยน์ตาแป๋ว จนทำเอาท่อนเอ็นด้านล่างของลุงพลเริ่มแข็งตัว คิดว่าลุงพลคนเก๋าเกมไม่รู้เหรอนังหนู ว่าที่มาที่นี่เอ็งต้องการอะไร ลุงพลคิด

"รู้ซิจ๊ะ...แต่นาถแน่ใจเหรอ?" ลุงพลย้ำอีกครั้งเพื่อความชัวร์ "คราวก่อนลุงขอโทษนะที่ทำหนูรุนแรงเกินไป"

นาถลดายิ้มเขิน ๆ ไม่ได้ตอบอะไร จนลุงพลชักทนไม่ไหว เหลือบมองซ้ายขวา เมื่อมั่นใจเลยจูงมือนาถลดาเข้าไปในห้องเก็บของภารโรง แต่ฝ่ายเด็กสาวกับดื้อดึง จนลุงพลอดแปลกใจไม่ได้

"ทำไมเหรอจ๊ะน้องนาถ?" ลุงพลขมวดคิ้วด้วยความสงสัย "มีอะไรหรือเปล่า?"

"นาถขอโทษนะคะลุงพล" สาวน้อยแกะมือภารโรงเฒ่าออก "ถ้าหนูไม่ทำแบบนี้ พี่โดนัทมีแต่จะต้องช้ำใจเพราะลุงไปอีกนาน"

"อะไรนะ?" ลุงพลขมวดคิ้วอีกครั้ง ก่อนเหลือบไปมองภาพตรงหน้าประตู

"สวัสดีค่ะลุงพล..." ณิชายืนกอดอกมองภารโรงเฒ่าอย่างเอาเรื่อง เช่นเดียวกับหมอพลอยที่มองลุงพลด้วยสายตาที่รังเกียจในพฤติกรรมที่ต่ำทรามของนักการจอมหื่นคนนี้จนทนแทบไม่ได้

..................................................................

"โดนัท...." ลุงพลรีบปล่อยมือนาถออก พอรู้ว่าทั้งหมดเป็นแผนการของสามสาวก็สายไปเสียแล้ว นาถลดารีบเดินกลับไปอยู่ข้าง ๆ พี่รหัสแทน

"นี่ถ้าหนูไม่มาเห็นกับตา หนูไม่มีทางเชื่อแน่ ๆ ว่าลุงพลคิดจะลวนลามน้องนาถ" โดนัทกัดฟันแน่น ลุงพลรู้ว่าคราวนี้โดนัทโกรธมันจริง ๆ โกรธจนแทบให้อภัยไม่ได้เลยทีเดียว "นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องของผู้หญิงที่ชื่อพิมมี่นั่นอีก....หนูไม่รู้จะเปรียบเปรยลุงกับตัวอะไรดีนะคะ"

"เอ่อ...." มนุษย์ลุงตัวซีด หน้าเหลือสองนิ้ว เพราะคราวนี้ถูกสาว ๆ ในวิทยาลัยพยาบาลร่วมมือกันดัดหลังมันจนไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว

"หมอเคยบอกแล้วใช่ไหมคะ?" พลอยพรรณได้ทีขี่แพะไล่ "ลุงเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ ไม่ควรทำแบบนี้เลย ลุงทำแบบนี้มีแต่จะเสื่อมเสียชื่อเสียงของตัวลุงเอง ใช้ไม่ได้เลยนะคะ"

"เสียแรงที่หนูอุตส่าห์ไว้ใจลุง...ลุงทำกับหนูแบบนี้ได้ไงคะ!!!" โดนัทเดินตรงปรี่เข้าไปตบหน้าภารโรงเฒ่า จนหมอพลอยและนาถลดาต้องเข้าไปห้าม มนุษย์ลุงจอมกะล่อนเสียหลักล้มลงไปนั่งบนเก้าอี้

"พอก่อนโดนัท..." หมอพลอยห้ามศึก "เห็นแล้วใช่ไหม? ว่าลุงพลคนนี้ร้ายได้แค่ไหน?" หญิงสาวเหลือบมองภารโรงเฒ่าด้วยหางตา ลุงพลเอื้อมมือกุมแก้มข้างที่ถูกตบ มันนิ่งเงียบด้วยความโกรธ เพราะรู้ว่านี่คือแผนการของหมอพลอย ที่ต้องการตลบหลังและทำลายความรักของมันกับเด็กสาวในวิทยาลัยพยาบาล

"มันน่าจับตอนให้ห่านกินชะมัด!!!" โดนัทยังโกรธไม่หาย จนหมอพลอยและนาถต้องช่วยดึงตัวโดนัทกลับ เพราะกลัวเรื่องจะบานปลาย ส่วนลุงพลก็นั่งเงียบ กำหมัดแน่นอยู่คนเดียว

"จำไว้ในคะลุง บาปกรรมมีจริงค่ะ สิ่งที่ลุงทำกับเจ้าบิ๊ก นี่คือผลกรรมที่ลุงควรได้รับ และถ้าลุงยังไม่หยุด คราวนี้หมอบอกได้เลยนะคะว่าลุงอาจได้ไปใช้ชีวิตที่เหลือในคุกแทน บายค่ะ" หมอพลอยทิ้งทวนก่อนจูงมือโดนัทกลับออกไป แต่ลุงพลไม่ได้สนใจอะไรอีกแล้ว ตอนนี้มันโกรธมาก โกรธจนควันออกหูเลยทีเดียว

..........................................................

หมอพลอยและนาถ พาโดนัทมานั่งที่ม้านั่งไม่ห่างจากหอพักหญิงนัก หมอสาวปลอบใจโดนัทที่กำลังเสียใจอย่างหนัก ที่รู้ความจริงว่าลุงพลยังแอบกิ๊กกับผู้หญิงที่ชื่อพิมมี่ และยังทำเจ้าชู้ใจน้องนาถ จนทำให้เธอร้องไห้ออกมา

"หนูไม่คิดมาก่อนเลยจริง ๆ ว่าลุงพลยังไม่เลิกเจ้าชู้" โดนัทระบายความในใจกับหมอพลอยและน้องนาถที่นั่งฟังอยู่ "หนูเคยคิดว่าลุงพลเป็นคนดี เคยช่วยหนูเอาไว้จากคนที่ชื่อบิ๊ก....ขอโทษค่ะพี่พลอย"

พอนึกขึ้นได้ว่าเจ้าบิ๊กเป็นญาติคนน้องของหมอพลอย โดนัทก็รีบขอโทษขอโพยคุณหมอสาวเป็นการใหญ่ แต่ร่างสูงยิ้ม และบอกว่าไม่เป็นไร เพราะเจ้าบิ๊กเองก็ทำตัวไม่เหมาะสม

"นี่ถ้าไม่ได้นาถกับหมอพลอย...หนูคงโง่อีกนานเลยนะคะ" โดนัทสารภาพ

"ไม่หรอกค่ะพี่โดนัท" นาถลดาตอบ "หนูอยากให้พี่ถอนตัวออกมาจากลุงพลสักที พี่ยังมีอนาคตนะคะ" สาวน้อยจากปักษ์ใต้อยากบอกความในใจให้โดนัทได้รับรู้เสียเหลือเกิน แต่ติดที่หมอพลอยคนสวยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นี่แหละ

"ไม่เป็นไรจ๊ะ..." หมอพลอยแตะที่บ่าของโดนัท "ผิดเป็นครู จำไว้เป็นบทเรียนนะคะโดนัท ชีวิตของโดนัทยังไปได้อีกไกล"

"ค่ะ...." โดนัทตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ "แต่หนูไม่เป็นไรแล้วค่ะ...ขอบคุณนะคะพี่พลอย"



โดนัทพยายามฝืนยิ้ม ก่อนเดินทางกลับไปที่ห้องพัก นาถลดาอาสาไปส่งโดนัทถึงที ตอนแรกโดนัทปฏิเสธ แต่หมอพลอยสั่งกำชับไว้ เลยทำให้สาวห้าวขัดขืนคำสั่งไม่ได้ ตลอดเส้นทาง นาถลดาพยายามพูดเกลี้ยกล่อมให้โดนัทตัดใจจากลุงพล

"พี่ก็เห็นแล้วใช่ไหมคะ? ว่าลุงพลเจ้าชู้แค่ไหน?" นาถลดาย้ำเตือนกับโดนัท "แต่พี่ยังมีหนูอยู่ทั้งคนนะคะ"

โดนัทหับควับมาเผชิญหน้ากับนาถลดา สาวห้าวมองน้องรหัสตาเขม็งด้วยความโกรธ

"เรื่องลุงพล พี่ไม่แปลกใจหรอก คิดว่าพี่โง่ไม่รู้เหรอว่าลุงพลเจ้าชู้แค่ไหน แต่ที่พี่โกรธคือนาถต่างหาก!!" โดนัทกัดฟัน

"เอ๋...พี่โกรธนาถทำไมคะ?" นาถลดาทำหน้าซื่อเพื่อกลบเกลื่อนความผิด

"เอาเรื่องนี้ไปบอกหมอพลอยทำไม?" โดนัทถาม "นี่ถ้าเรื่องแดงขึ้นมาจะทำยังไงหานาถ!!! จะให้พี่บอกไหมว่านาถเองก็มีอะไรกับลุงพลเหมือนกัน!!!"

"พี่โดนัท!!" นาถถึงกับใจคอไม่ดี เมื่อเห็นรุ่นพี่โกรธขนาดนี้ "นาถแค่อยากให้พี่รู้ตัว รู้ว่าใครกันแน่ที่จริงใจกับพี่จริง ๆ นาถรักพี่นะคะพี่โดนัท พวกผู้ชายมันไว้ใจไม่ได้" นาถลดาเอื้อมมือฉุดรั้งโดนัทเอาไว้อย่างสุดแรง

"ปล่อยพี่!!!" โดนัทปัดมือรุ่นน้องอย่างไม่ไยดี "สำหรับพี่ นาถเองก็ไว้ใจไม่ได้เหมือนกัน เราไม่มีอะไรจะคุยกันแล้ว!!!"

ณิชาสะบัดบ็อบใส่นาถลดาอย่างไม่ไยดี โทษฐานที่น้องรหัสเอาความลับของเธอไปบอกหมอพลอย นี่หากหมอพลอยเอาไปบอกต่อพี่กรจะทำยังไง เธอโกรธลุงพลที่โกหกเธอ อันนี้ไม่แปลก แต่เธอเกลียดนาถลดาที่ทำอะไรไม่รู้จักคิดหน้าคิดหลังให้ดี เพราะสิ่งนี้อาจทำให้เธอเดือดร้อนเอาได้

นาถลดามองแผ่นหลังรุ่นพี่ด้วยความเสียใจ พอมาคิดอีกที เธอไม่น่าเอาเรื่องนี้ไปบอกหมอพลอยเลย เพราะมันยิ่งทำให้สถานการณ์เลวร้ายขึ้นกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด หากย้อนเวลากลับไปได้ เธอควรเอาเรื่องนี้มาบอกกับโดนัทก่อนที่จะเป็นหมอพลอย

สถานการณ์เลวร้ายขึ้น เพราะความหึงหวงและไม่รู้จักคิดของนาถลดา ทำให้ลุงพลที่ตั้งใจว่าจะกลับตัวเป็นคนดีต้องคิดใหม่อีกครั้ง เพราะดูเหมือนว่าการทำตามอำเภอใจของนาถลดา จะทำให้ลุงพลตัดสินใจบางอย่าง ซึ่งไม่เป็นผลดีกับหมอพลอย ที่ได้รับประโยชน์จากเหตุการณ์นี้ไปเต็ม ๆ

...................................................................................

"เฮ้อ...เสร็จสักที" หมอพลอยบิดขี้เกียจ หลังจากกลับมาเคลียร์งานได้สำเร็จ สักพักเสียงข้อความเข้าก็ดังขึ้น หมอพลอยรีบกดสมาร์ทโฟนขึ้นมาดู และเธอต้องตกใจสุดขีด เมื่อพบว่านั่นคือภาพลับ ๆ ของเธอขณะที่ถูกมอบยาสลบโดยลุงพล

มันเป็นภาพของหมอพลอยที่นอนสลบเหมือดในสภาพเปลือยเปล่า โชคดีที่ลุงพลยังให้โอกาสด้วยการส่งภาพที่เห็นแค่ช่วงเนินอกเท่านั้น แต่จากภาพก็ชัดเจนว่าหมอพลอยถูกลุงพลลอกคราบเรียบร้อยแล้ว

"ผมอุตส่าห์ไม่ยุ่งกับหมอพลอยแล้ว แต่หมอพลอยมายุ่งกับผมอีกทำไมครับ คราวนี้หมอดึงน้องนาถมาด้วย อยากให้มันจบไม่สวยใช่ไหมครับ?" หมอพลอยอ่านข้อความจากลุงพลด้วยท่าทีตื่นตระหนก

"ผมหมดความอดทนกับคุณหมอแล้ว เจอผมที่รัชดา 17 คืนนี้สองทุ่ม ถ้าหมอไม่มา ผมจะโพสต์ภาพลับ ๆ ของคุณหมอในโลกโซเชียลโดยใม่มีการเซ็นเซอร์อะไรอีก เอาให้รู้กันไปเลยว่านี่คือหมอพลอยพรรณคนสวยประจำวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้ ถ้าคุณหมออยากลองก็ดูครับ และอีกเรื่อง ถ้าคุณหมอพาตำรวจมาด้วย ภาพลับ ๆ ของคุณหมอจะถูกเปิดโปงในโลกโซเชียลเช่นกัน คิดดูให้ดีนะครับ คุณพ่อของหมอพลอยยังถูกสอบสวนอยู่ในชั้นศาล หมอคงไม่อยากให้คุณพ่อมีเรื่องทุกข์ใจเพิ่มใช่ไหมครับ?"

"เลว...." พลอยพรรณกัดฟันแน่น ไม่คิดว่าลุงพลจะยังกล้าทำแบบนี้อีก

"หมอบังคับให้ผมทำแบบนี้เองนะครับ ช่วยไม่ได้ ตัดสินใจเองนะครับ คืนนี้สองทุ่ม ที่รัชดา 17 ถ้าไม่มา ผมจะเริ่มโพสต์ภาพลับ ๆ ของคุณหมอลงในโลกโซเชียลทันที" ข้อความของชุมพลย้ำเตือนว่าคราวนี้มันเอาจริง

พอจนมุม...หมอพลอยตัดสินใจจะโทรหาทนายผึ้งเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่อีกใจก็เตือนว่าคราวนี้ลุงพลเอาจริง ก็เลยเปลี่ยนใจ สุดท้ายหมอพลอยเลยโทรเข้าเครื่องลุงพลโดยไม่ลืมอัดเสียงไว้

"จะเอายังไงกับหมออีกคะ!!" พลอยพรรณเอ่ยปากถามลุงพล

"ผมหยุดแล้ว หมอพลอยเริ่มก่อนนะครับ" ลุงพลย้ำเตือนกับหมอสาว "คืนนี้สองทุ่มครับ ถ้าหมอเล่นตุกติกกับผม คราวนี้ผมเอาจริงแน่"

ลุงพลกดวางสายคุณหมอสาวแบบไม่ไว้หน้า คราวนี้มันเอาจริง หมอพลอยรู้ตัวเลยว่าคราวนี้เธอคงรอดยาก แถมยังขู่ด้วยว่าหากเธอเล่นตุกติก มันจะโพสต์ภาพลับ ๆ ของเธอในโลกโซเชียลเป็นการตอบโต้

สุดท้ายพอนึกอะไรไม่ออก หมอพลอยเลยโทรหาพี่กร เพื่อหวังขอความช่วยเหลือ แต่ดูเหมือนว่าคราวนี้ฟ้าจะไม่เป็นใจ เพราะกรวิทย์ต้องไปเฝ้าแม่ที่นอนป่วยที่โรงพยาบาล ตอนแรกกรวิทย์ก็ถามหมอพลอยว่ามีอะไรหรือเปล่า แต่เพราะคิดได้ ว่าฝ่ายชายก็มีปัญหาส่วนตัว และเธอไม่อยากให้กรวิทย์ต้องมาเดือดร้อนกับปัญหาที่ตัวเองก่อเอาไว้จึงตอบกลับไปว่าไม่เป็นไร



กรวิทย์เองก็สงสัยในพฤติกรรมของพลอยพรรณ แต่ก็ไม่ได้อะไร สักพักเลยหันกลับไปทำงานต่อ ในขณะที่หมอพลอยพรรณนั่งเครียด เธอเหลือบมองนาฬิกาด้านบนที่บอกว่าตอนนี้เป็นเวลา 4 โมงเย็น

นี่เธอต้องยอมพลีกายเพื่อแลกกับการที่ลุงพลจะไม่เผยแพร่ภาพลับ ๆ ของเธอในโลกโซเชียลจริง ๆ ใช่ไหม?

[simcazy]

หนูนาถนี้น่าตีจริงๆ พาหมอพลอยโดนไปด้วยอีกคน

[kaithai]

คำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[upperbound]

น้องนาถพาซวยนี่น่าจะประเด็นรอง ลุงพลของเราน่าจะนำตัวเองไปสู่ความซวยมากกว่านะ ... 555

[SNGOT]

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ส่งท้ายปีนะครับ นี่เป็นซีรี่ย์สุดยอดของปีนี้เลยครับ

[peddo]

เย้ๆ ลุงมาแล้ว นึกว่าไปสวดมนตต์ช้ามปีซะแล้ว มาทำบุญในบอร์ดนี้ก็ดีนะครับ เห็นแก่วิญญาณแก่ๆ อดอยาก น้องทำตัวน่าตีได้ดีมาก
คราวนี้อย่าให้ยาขาดนะครับลุง ลุยเลย ถึงช๊อดคาอกหมอก็คงต้องช่วยด้วยจรรยาบรรณ จัดหมอไม่ตายหรอกครับ แต่ส่วนสำคัญอาจอยู่ไม่ครบ 555 ขอบคุณมากครับ

[pukky140213]

สวัสดีปีใหม่ครับคุณ nato87 หมอพลอยจะเอาตัวรอดต่อไปได้น๊า ลุ้นๆ

[avata]

เกมนี้ไม่รู้ใครแพ้ใครชนะ ผู้เล่นเปลี่ยนแปลงบทบาทได้ตลอด แต่ผมเชียร์ลุง เพราะมีลุงนิยายเรื่องนี้ถึงสนุกจนถึงตอนนี้ ขอบคุณ และสวัสดีปีใหม่ครับ

[tigereac]

ใช้น้องนาถในการผูกเรื่องเพื่อไปหาหมอพลอย แล้วหมอพลอยจะรอดไหมเนี่ย โดนัทจะเลิกกับลุงพลจริงๆไหมเนี่ย ใกล้ไคลแม๊กซ์แล้ว

[nananews]

เฒ่าแสบรีเทิร์นแล้วเริ่มการแก้แค้นได้

[MrRasta]

เปิด ดู ทุกันเมื่อ ไหร่ จะ อัพตอนใหม่ ติดตาม ทุกตอน เลยคับ

[nonane]

เปิดปีใหม่ด้วยซิงขอหมอพลอยเอาฤกษ์เอาชัย

[midnightblusie]

ทำไม กรรม ถึงไม่สนองลุงพลสักทีครับ

[กำพล]

น่าสงสารลุงพลนะน้องเฟิร์นก็ทิ้งแถมหมอพลอยยังจัดหนักแล้วจะแก้ยังไง

[n2610]

น้องนารถต้องโดนจัดหนักให้ลืมบ้านเลขที่ ส่วนหมอพลอยคืนนี้โดนข้าวหลามลุงแน่