2 thoughts:
1. เกือบทุกงานแหละ ที่ปวดหัวเรื่องคนมากกว่าเรื่องงาน ต่อให้งานที่คิดว่าจบในตัว ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับใครเท่าไหร่
2. ในเมื่อหลีกหนีการยุ่งเกี่ยวกับคน จัดการเรื่องคน ปวดหัวเรื่องคน ไปไม่ได้ ในฐานะนักเขียน น่าจะถือเป็นโอกาสในการสังเกต ตรวจสอบพฤติกรรม ทดสอบสมมติฐาน หรือแม้แต่ get feedback (บางทีที่มีโอกาสทำได้) น่าจะเป็น "แหล่ง" (resource) ที่ดี because after all, what is a good story if not an alternate reality so-called another life (and life is about, well, lives)?
Just my two cents