ว่าที่เจ้าสาว#2-2: ถ่ายพรีเวดดิ้ง-part2 [Hardcore-rape]

[asdf4321]

ไต้ก๋งเริ่มแสยะยิ้มหันมาทางเรา ส่วนสองลูกเรือก็ล้อมจับเรา เราก็อยากจะกระโดดลงน้ำตามเอกไปให้รู้แล้วรู้รอด ทั้งๆที่เราไม่ได้ว่ายน้ำเก่ง แต่เจ้าไต้ก๋งฝรั่งมันคว้าแขนเราไว้ได้ รู้สึกว่ามันจะชื่อทิมหรือจิมอะไรสักอย่าง แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์มาสนใจชื่อพวกมันแล้ว เราดิ้นสุดฤทธิ์ ร้องขอให้ช่วยเอกได้ แต่เหมือนว่าจะไร้ผล มันโอบล๊อกเราแน่นด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างของมัน ดึงชุดเราขาดวิ่นปลิวอย่างง่ายดายราวกับทำจากกระดาษ ตอนนี้เรามีเพียงกางเกงในตัวจิ๋วปิดบังนุ่นน้อยไม่ให้มันเห็น

ทิมมันยังใจเย็นโอบรัดเราด้วยมือเดียวมานั่งบนตักที่เหมือนจะมีสากกะเบือตำก้นเราอยู่ (เรารู้สึกถึงขนาดนั้นจริงๆ) แล้วชี้ให้ดูคลื่นที่ไร้วี่แววของเอก  แล้วมันก็พูดด้วยสำเนียงขัดหูพอจับใจความว่า
"น้องเห็นไหม ผัวน้องจมหายไปแล้ว ถ้ายอมกินหมึกพี่ คงแค่หลับบนเรือ 555"
"สำหรับน้อง พี่ว่าได้เวลาหาผัวใหม่แล้ว ถ้าน้องเป็นเด็กดีเดี๋ยวพี่จะแก้มัดมันให้ แต่อีกสักชั่วโมงนะ 555"

เราคิดอยูว่าอีกชั่วโมง ใครจะหายใจใต้น้ำได้นานขนาดนั้น ส่วนลูกน้องมันไปปิดไฟสีเขียวลงเพื่อไม่ให้เป็นจุดสังเกตุ ทิมโอบรัดเราแน่นเราดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะหลุด อีกมือของมันที่ ติ่งละมุดของเราที่ปิดกันด้วยกางเกงในบางๆ แล้วกรีดนิ้วเน้นๆไปตามรอยแยก ส่วนเจ้าสองคนนั้นได้แต่มองตาเป็นมันเหมือนหมาเศษกระดูกแต่ก็ไม่กล้าแม้แตะต้องเราเพียงปลายนิ้ว เหมือนมันรู้ว่าเราเป็นของใคร

ทิมเริ่มจู่โจมหนักยิ่งขึ้น กรีดนิ้วเน้นๆ เอานิ้วกดหนักๆแถวๆติ่งเม็ดละมุดจนน้ำออกซึมๆตรงเป้ากางเกงใน มันคงรู้สึกได้ถึงของเหลวที่โดนปลายนิ่วมัน แล้วมันกระซิบที่ข้างหูเราว่า "พร้อมแล้วเหรอน้องคนสวย" เราไม่ตอบ พร้อมเบือนหน้าหนี ลมปากที่เหมือนไม่ได้แปรงมาสักสิบปี

เสียงฟืดฟาดๆ ดังอยู่ข้างหู นิ้วชี้หยาบกร้านข้องมันเริ่มรุกเข้าไปตรงร่องขอบขากางเกงใน พยายามมุดเข้าไป แล้วควานเข้าไปข้างใน เกี่ยวทีเดียวเราหนีบสู้สุดกำลัง แต่สู้แรงมันไม่ไหว มันควานนิ้วสากๆหยาบๆเข้าไปในนุ่นน้อย จนรู้สึกเหมือนน้องสาวเราจะถลอก นุ่นน้อยก็พยายามกัดนิ้วมันเป็นจังหวะตุ๊บๆ และเราก็พยายามเกร็งช่วยนุ่นน้อยพยายามดันสิ่งแปลกปลอมนั้นออกไป มันเอาน้ำลายของนุ่นน้อยมาป้ายที่แก้มแล้วเลียไล้อย่างผู้มีชัย "สงสัยจะพร้อมมีผัวใหม่แล้วล่ะคนสวย รับรองลืมผัวเก่าไปเลยว่าอยู่ใต้ทะเล 555" แล้วมันก็กระชากกางเกงในตัวจิ๋วจนขาดติดไปกับมือมัน โยนทิ้งลงทะเล

ตอนนี้เรานั่งตัวเปล่าล่อนจ้อนไร้อาภรณ์ห่มกายสักเพียงชิ้น ได้แต่ห่มลมห่มฟ้า นั่งบนแท่งขนาดสากกะบือที่มันจงใจยั่วเรา มันเริ่มเด้าเอวให้สากกะบือสีกับร่องก้น นิ้วมันพยายามจะเข้าให้ได้สองนิ้ว แต่เหมือนจะเข้าไม่ได้จึงมุดนิ้วกลางเข้าไปก่อนไปก่อน นิ้วหัวมือก็เขี่ยติ่ง เราเกร็งสู้สุดกำลังไม่ให้สิ่งแปลกปลอมที่เหมือนทำให้ภายในเราบาดเจ็บ แต่เหมือนจะไม่เป็นผล มันเหมือนคำรามในคออย่างพอใจ ทำอย่างกับว่าเราสนุกด้วยอย่างไงอย่างงั้น "สนุกล่ะซีคนสวย" เราคิดแย้ง"บ้าเหรอนาทีนั้นใครจะไปมีอารมณ์ร่วมกับมัน จะมาเล้าโลมให้ตายน้ำก็ไม่เดิน" เวลาที่มันลวนลามเราอยู่มันช่างยาวนานเหลือเกิน เมื่อไหร่จะผ่านพ้นคืนอันเลวร้ายนี้ไปเสียที
แล้วมันก็ลุกขึ้น จับยกเราลอยขึ้นจนปากแสนสกปรกของมันตรงกับปากทางนุ่นน้อย ลิ้นหยาบๆปะปุ่มตะป่ำเหมือนมีรอยแผลของมันพยายามรุกเข้าไปในร่องของนุ่นน้อย มีรึที่นุ่นน้อยจะไม่พยายามกัดตอดลิ้นแสนเน่าของมัน มันยกซดน้ำที่เจิ่งนองมาอย่างหื่นกระหาย สลับกับแถะเล็มหญ้าอ่อนๆสีน้ำตาลตรงแถวติ่งละมุด ราวกับว่ามันเป็นควายที่ไม่เคยได้กินหญ้าอ่อน ไม่นานเราเหมือนฉี่แตกใส่มันไปทีหนึ่งเต็มหน้ามัน แล้วมันก็หัวเราะด้วยความพึงพอใจ


อย่างกับมันอ่านใจเราได้ เหมือนมันเริ่มรู้ว่าเราคงจะหมดแรงต่อต้านแล้ว เราก็จับเราโก้งโค้งกดใหล่เราลงต่ำ มือเรายันไปที่กราบเรือ สายตาเราเหลือบไปมองเห็นเจ้าสากกะเบือท่อนยักษ์ชูโด่ ขนาดมันสักท่อนแขนเราได้มั้งเนียะ มันล๊อกตะโพกเราไม่ให้ขยับ แล้วเริ่มต้นจ่อสากกะเบือยักษ์ แกว่งไปมาเฉียดปากทางนุ่นน้อยซ้ายทีขวาทีเหมือนยังไม่ตรงเป้าสักที แต่ไม่เป็นผล มันเริ่มแสยะยิ้ม เห็นฟันซี่น้ำตาลดำแทบทุกซี แล้วมันก็ค่อยค่อยกดลงช้าๆ ปลายหัวของมันสัมผัสกับปากทาง กลีบแคมเริ่มถูกชำแรกไปตามแรงกด  เราเริ่มรู้สึกถึงหัวของมันที่เริ่มแต่ที่โพรงข้างในแต่ก็ยังไม่พลุบเข้าไปพ้นปากทางทั้งหัว เราได้แต่หลับตาปี๋ เกร็งต้านทางไม่ให้มันเข้ามาลึกกว่านี้ ในหัวเห็นแต่ภาพเอกลอยเต็มไปหมด

ทันใดนั้น เราเหมือนมีแสงวาบที่หัว ปากถ้ำหดตัวอย่างฉับพลัน บีบรัดโดยที่เราไม่ได้สั่ง มันหดเกร็งแม้กระทั้งทิมพยายามดันเท่าไหร่ก็ไม่เข้า ทิมพยายามสาวเอวยาวๆแล้วกระแทกอย่างแรงอีกนับสิบครั้ง จนเราเจ็บระบมและจุก แต่สากกะเบือนั้นก็ไม่อาจจะล่วงล้ำนุ่นน้อยได้มากกว่านั้น  ราวกับใครมาร่ายคาถาผู้พิทักษ์ที่ร่ายออกมาพร้อมกับแสงวาบที่เห็นเมื่อตะกี้ หรือ เอกสักยันต์มหาอุดป้องกันไว้

ทิมหงุดหงิดสุดฤทธิ์ มันยังไม่ลดละความพยายาม วันนี้มันต้องสำเร็จความใคร่ให้ได้ มันจับเรานั่งพับเพียบกับพื้น เอาหัวสากกลิ่นหึ่งจ่อที่ปาก แล้วหัวเรากดยัดใส่สากของมันแทบจะอ๊วกอาหารเย็นออกหมด เราน้ำตาเล็ด มันยาวจนเหมือนว่าจะทะลุออกท้ายทอย มันกระแทกอย่างแรงอยู่ห้าหกครั้ง ทั้งกลิ่นที่เหม็นที่เหม็นเหลือทน ทั้งกระแทกคอ ทั้งสะกิดโดนลิ้นไก่ เล่นเอากุ้งหอยหมึกที่กินเมื่อเย็นพุ่งออกมาราดสากกะเบือของมันเต็ม ๆ เราแทบไม่หลงเหลือสติอะไรแล้วตอนนี้ หูเราแว่วๆแค่ "อีนี่"

มันโกรธจัด จิกผมเราอย่างแรง เราคิดว่านี่คงเป็นวาระสุดท้ายก่อนตามเอกไปแล้วล่ะ มันเงื้อมหัวเรากำลังจะกระแทก เข้าที่กราบเรือ ไม่ทันที่จะกระแทกลงไป พ่ออีธาน ฮันท์ของเราก็กระโดดลอยจากหลังคาเรือเข่ากระแทกลงที่ลูกกระเดือกของทิมอย่างจัง เอกไม่รอช้า ใช้มือทั้งสองล๊อคเข้าที่คอทิมไม่นานมันก็ไม่ไหวติง เห็นเพียงกระบังลมขึ้นลงแผวเบา เราดีใจเหมือนได้เกิดใหม่ โผกอดเอกด้วยความดีใจทั้งที่มีแค่ลม ท้องฟ้า ดวงดาว ห่มร่างเปลือยเปล่าของเราไว้

เอกลูบผมเราขึ้นแล้วจูบที่หน้าผากเราอย่างแผ่วเบา พร้อมกับสวมกอดเราแล้วกระซิบเบาๆว่า "ขอโทษนะ ที่ทำให้รอนาน" เรากอดอยู่นานโดยไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมาจากปากใคร เราได้ยินเพียงเสียงหอบเหนื่อยของเอก จนเริ่มเบาลง เราจึงสะกิดเอก พร้อมกับมองล่างเพื่อเป็นสัญญาณว่า เบื่อฟ้าเบื่อลมที่ห่มกายเราแล้ว เอกยิ้มอย่างอบอุ่นแล้วถอดเสื้อยืดสีขาวเปียกชุ่มไปด้วยน้ำให้เราสวม แล้วเราก็ช่วยกันมัดแก๊งตกหมึกเถื่อน เขาโอบไหล่ประคองเราอย่างนุ่มนวล ในขณะที่อีกมือก็เปิดไฟสีเขียว สั้น สั้น สั้น   ยาว ยาว ยาว   สั้น สั้น สั้น เพื่อเป็นสัญญาณขอความช่วยเหลือ ไม่นานถึงสิบห้านาทียามชายฝั่งก็มาถึงเรือและช่วยเหลือเรากลับฝั่ง เราเสียเวลาตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลสักพัก หมอตรวจเช็คอย่างละเอียดและลงความเห็นว่าไม่น่ามีอาการที่น่าเป็นห่วงที่ต้องเฝ้าระวัง กว่าจะกลับถึงรีสอร์ทก็เกือบตีสองแล้ว

คืนนี้เราผ่านบททดสอบที่ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง มันเป็นคืนที่แสนเลวร้ายแต่แฝงด้วยความอบอุ่นแผ่ออกมาจากเอก มันช่วยสร้างความมั่นใจให้เราว่าเราคือผู้หญิงที่แสนโชคดีคนหนึ่งบนโลก เอกนี่แหละที่จะปกป้องเราตลอดไปและอยู่เคียงข้างเราไปจนกว่าเราจะเบื่อที่จะหายใจ แม้จะไม่ได้ยินคำสัญญานั้นหลุดออกจากปากเอกก็ตาม คืนนั้นเรานอนเอาหูแนบฟังคำสัญญาจากสิ่งที่ดังทะลุหน้าอกด้านซ้าย ตุบ... ตุบ... ทุกจังหวะของเสียงเหมือนมันกำลังสัญญาอะไรกับเราสักอย่าง จนเราเผลอหลับในอ้อมแขนของชายที่แสนอบอุ่นและแข็งแกร่งคนนี้

คุยกันท้ายเรื่อง
-ตอนนี้ออกจะรุนแรงนิดๆ ลองเขียนซาดิสบ้างสักตอน หวังว่าคงไม่ทำให้เสียอรรถรส สำหรับบางท่านส่วนเอกหลุดได้ยังไง รอเฉลยตอนหน้านะครับ
-ส่วนคาถามหาอุดของนุ่นเกิดจากภาวะที่เรียกว่า "จิ๋มล็อก" ผมไม่รู้ว่าพยาธิสภาพของอาการนี้อย่างไรนะครับ คุ้นๆว่าเรามีคุณหมออยู่แถวนี้ อธิบายเป็นวิทยาทานก็จะขอบคุณยิ่งครับ ผมแต่งงูๆปลาๆ
-ถ้าผมจำไม่ผิด MI3 -- Ethan hunt พูดกับ Julia ว่า "Everything's going to be OK" หากแปลตรงตัวน่าจะเป็น "ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี" แต่ผมคุ้นๆว่าหนังบางช่องพากษ์ว่า "ทุกอย่างจะโอเค" คำนี้ปรากฏในตอนที่ 2-1

เรื่องเดิม
เรื่องสั้นคั่นรายการ
<1:ผัวโรคจิต>
<2:รสนิยมเดีียวกัน>
ว่าที่เจ้าสาว
<1:วันบริจาคทุนการศึกษา>  part-1
<2:ถ่ายพรีเว็ดดิ้ง>  [part-1(intro)]   [part-2]
<3:คอร์สเจ้าสาว> [part-1]  [part-2]  [part-3]
<4:วันลองชุด>  part-1
<5:วันรับแหวนแต่งงาน>  [part-1(intro)]  [part-2]  [part-3]

[kaithai]

ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[mana manee]

 ::Glad::สุดยอดมาก ชอบแนวนี้มากกก ติดตามจ้า

[Phoowadol]

โอ๊ยๆๆๆลุ้ยซะเอาหัวใจจะวาย. นึกว่านุ่นคงไม่เหลือชิ้นดีแล้ว ไอ้ทิมมันโคตรซาดิสม์เลย นี่ดีนะที่ นุ่นเกิดอาการจิ๋มลอค. ขึ้นมาพอดี. แถมเจ้าพี่เอกยังกลับมาช่วยนุ่นได้ทัน เพิ่งรู้นะว่าเจ้าเอกนี่ก็มีวิชาดีติดตัวเหมือนกัน. แหม่ๆๆแถมยังรู้รหัสขอความช่วยเหลือจากยามฝั่งอีกด้วย งานนี้ได้ใจน้องนุ่นไปเต็มๆเลย 

[biggiggog]

ตกลงงานนี้เราควรดีใจหรือเสียใจว่ะเนี่ย
ขอบคุณมากๆครับ

[mercuryzx]

มาหักมุมซะได้ เสียดายที่นุ่นไม่โดน แต่ก็แอบดีใจที่เอกมาช่วยทัน ^^

[hanabombam]

เอง แม่งเก่งจริงอ่ะ นับถือๆ

[swss2511]

รอดตัวได้อีกครั้งแบบหวุดหวิดที่สุด

[Joppi2U2]

ลุ้นแทบตาย โชคดีที่ไม่ใช้อย่างที่คิดเพราะไม่ค่อยชอบความรุนแรงสักเท่าไร ชอบแนวสมยอมหรือแรกๆไม่แต่หลังๆติดใจอะไรประมานนี้ แต่ก็ไม่ถึงกลับว่าจะฆ่าจะแกงกัน..ตาเอกนี้ก็เอาเรื่องเลยนะนี้ถ้ารู้ว่าไครเป็นคนมิดด้าม ไอ้คนนั้นจองโลงได้เลย...อีกอย่างนะฟากถึงแอดมินด้วย....อาจพิมผิดบ้างขออภัยนะคับ ผมเรียนไม่จบแถมตกภาษาไทย..ขอบคุณที่ให้โอกาศ

[apichart2523]

มาตรฐานใหม่แห่งวงการ จิ๋มล็อค ยิ่งผมอ่านไปตอนร่ายมามหาอุต ผมยิ้มนิดนิด น่าจะเป็นพลังหนีบจิ๋มพิฆาต 555

[suriyamahajit]

น่าจะหนีบของขาดเลยนะจิ๋มนี่ขอบคุณครับ

[saturn]

รอดได้อีกแล้ว

[sutee seechart]

จากตอนที่ 1 มา 2.1 และ 2.2 ยังจับไคลแมกเรื่องไม่ออกเลย
รู้แต่นุ่นน้อยนี่เฉี่ยวไปมาหลายรอบ
น่าติดตามดีครับ เหมือนหนังสั้นเลย

[asdf4321]

จากตอนที่ 1 มา 2.1 และ 2.2 ยังจับไคลแมกเรื่องไม่ออกเลย
รู้แต่นุ่นน้อยนี่เฉี่ยวไปมาหลายรอบ
น่าติดตามดีครับ เหมือนหนังสั้นเลย

คิดว่ามีแค่เฉี่ยวนี่แหละครับ climax ไม่มีชนแน่นอน หากคิดว่าเฉี่ยวไม่ใช่ climax นั่นแหละครับ มันไม่ใช่แนวทางของเรื่องนี้ครับ
หากสนใจลองของแปลก ลองติดตามต่อไปครับ เฉี่ยวแต่ไม่ชน สโลแกนของเรื่องเลยครับ ยกเว้นกับว่าที่เจ้าบ่าว มันมีนัยอะไรบางอย่างแฝงอยู่ลึกๆครับ

ขอบคุณสำหรับความเห็นคับ

[peddo]

จิ๋มล็อกยังกับมีรีโมทเลยนะครับ รอดอย่างหวุดหวิด ดีที่มันไม่เอาอย่างอื่นมากระซวกเบิกทางก่อน ทำใจตั้งนานว่าจะเปิดอ่นดีไหม แต่เห็นกระทู้ใหม่ท่าทางปลอดภัย ลูกล่อลูกชนเด็ดมาก ขอบคุณ​ครับ​