รวมเรื่องสั้นโคตรอีโรติกของนาย Nato87 : เกาะสวาท...หาดสยิว

[nato87]

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้วครับ กับรวมเรื่องสั้นโคตรอีโรติกของผมเรื่องที่สอง ต่อจากแหวกกลีบสาวน้องแพรวคนสวยนะครับ บอกไว้ก่อนว่าเรื่องนี้ ไม่เชิงว่าอยู่ในจักรวาลเดียวกับเรื่องของลุงพล หรือน้าพลนะครับ เพราะไม่มีอะไรเชื่อมโยงกัน

เรื่องนี้เป็นเรื่องของสาวแอมป์ อมิตา พริตตี้สาวตัวท็อปที่โดนพระเอกหนุ่มจอมเจ้าชู้ที่เธอคิดว่าเป็นแฟนหลอกฟัน ก่อนไปมีคนใหม่ เลยทำให้เธอเฮิร์ตหนักมาก ก็เลยไปเที่ยวทะเลภาคใต้กับเพื่อนของเธอ จนทำให้เธอมาพบเจอกันเหตุการณ์ไม่คาดคิด ที่ผมเอามาลงให้อ่าน นี่คือตัวอย่างในช่วงแรกนะครับ ฉากเลิฟซีนส่วนใหญ่ของเรื่องนี้ ผมขอสงวนสิทธิ์ให้คนที่ซื้อหนังสือของผมบน Meb นะครับ โดยจะวางขายภายในอาทิตย์นี้ครับ แล้วจะมาบอกวันอีกทีนะครับ พร้อมกับตัวอย่างฉากเลิฟซีนบางส่วน เป็นเรื่องสั้นจบทีเดียว มีความยาวประมาณ 60 - 70 หน้า

ปล.ภารโรงเฟี้ยวเล่ม 2 ผมอาจจะขอเลื่อนไปก่อนจากกำหนดการเดิมนะครับ โดยจะเลื่อนออกไปเป็น ภายในเดือนหน้าครับ

ปล2.ในส่วนของ เกมรักภารโรงเฒ่า ภาค 2 เวอร์ชั่นใต้ดิน ผมขอฝากตัวอย่างบางส่วนในภาคใหม่ของน้องอีฟไว้เป็นน้ำจิ้มนะครับ ขอซ่อนนิดนึง 5555+

###############################

แอมป์ อมิตา เป็นพริตตี้สาวที่มีงานถ่ายแบบและงาน MC ตามบู๊ตกิจกรรมต่าง ๆ ทั่วกรุงเทพและปริมณฑล จัดได้ว่าเธอคือหนึ่งในพริตตี้ตัวท็อปของประเทศไทยเลยก็ว่าได้ ด้วยรูปร่างหน้าตาที่น่ารัก และทรวดทรง 33-24-34 และผิวพรรณขาวอมชมพู เลยทำให้เธอมักถูกนำไปพูดถึงบนหน้าสื่อโซเชียลอยู่เป็นประจำ เพราะมักมีดาราหนุ่มชื่อดังเข้ามาแวะเวียนขายขนมจีบเธออยู่เสมอ



ครั้งหนึ่ง สาวแอมป์ เคยมีข่าวแอบขึ้นคอนโดกับพระเอกหนุ่มชื่อดัง โจ นพนันท์ และมีมือดีแอบถ่ายภาพเอาไว้ได้ จนทำให้เธอตกเป็นข่าวหน้าหนึ่งอยู่พักใหญ่ ก่อนสาวแอมป์และพระเอกหนุ่มจะออกมาเคลียร์ข่าวว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิด

"คือแอมป์กับพี่โจไม่ได้เป็นอะไรกันคะ เราเป็นพี่น้องกันนี่แหละเนอะ ส่วนเรื่องภาพนั้น ที่ทำให้ทุกคนเข้าใจผิดไป คือแอมป์กับพี่โจมีเพื่อนที่อยู่คอนโดนี้เหมือนกัน แล้ววันนั้นเราบังเอิญมาเจอกัน ก็เลยทักทายกันเฉย ๆ ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นค่ะ"

ภาพสาวแอมป์ให้สัมภาษณ์นักข่าวจากหลายช่องถูกแพร่ภาพไปทั่วโลกโซเชียล และต่างมีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นเป็นจำนวนมาก บ้างก็ว่าสิ่งที่สาวแอมป์พูดนั้นเป็นเรื่องโกหก เพราะมีบางคนอ้างว่ารู้จักกับคนในวงใน ที่แอบมาแฉว่า สาวแอมป์และพระเอกหนุ่มที่ชื่อโจนั้นแอบกิ๊กกันมานานแล้ว เพียงแต่ฝ่ายชายขอร้องให้สาวแอมป์เก็บเรื่องเป็นความลับเอาไว้ก่อน

เพราะก่อนหน้านั้นไม่นาน มีข่าวว่าพระเอกหนุ่มที่ชื่อโจ ได้ไปคบหาดูใจกับนางเอกสาวรุ่นน้องที่ดังคู่กันมาจนกลายเป็นพระเอกนางเอกคู่ขวัญของวงการ พอฝ่ายหญิงดูท่ามีใจให้ พระเอกหนุ่มก็เลยหาเรื่องเฉดหัวพริตตี้สาวที่เป็นกิ๊กลับ ๆ ทิ้งทันที

และคนที่รู้เรื่องราวนี้ดีที่สุด ก็คือสาวแอมป์ ที่กำลังถือสมาร์ทโฟนดูคลิปข่าวบันเทิง ของพระเอกหนุ่มโจ ที่กำลังให้สัมภาษณ์ข่าวเรื่องแอบซ่อนกิ๊กไว้อยู่ด้วยใบหน้าที่เศร้าโศกเสียใจ

"ตกลงแล้ว เรื่องที่เราเป็นกิ๊กกับพริตตี้สาวที่ชื่อแอมป์ มันจริงหรือเปล่าคะ?"

"ก็น้องเขาว่ายังไงละครับ" หนุ่มโจตอบนักข่าวด้วยรอยยิ้ม "น้องเขาว่ายังไง ผมก็ว่าตามนั้นครับ เราเป็นพี่น้องกันเฉย ๆ ก็รู้จักกันนี่แหละ"

"แต่ก่อนหน้านั้น เคยมีข่าวว่าเราน่ะ แอบซุ่มคบหากับแอมป์อยู่นะ"

"มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดครับ คือผมกับน้องเขารู้จักกัน ก็คุยกันตามปกตินี่แหละ เพราะเราเป็นคนเฟรนลี่ทั้งคู่ แล้วเรื่องที่คุย ก็เป็นเรื่องงานทั้งนั้นแหละครับ"

สาวแอมป์มองดูคลิปทั้งน้ำตา หญิงสาวทิ้งตัวนั่งบนที่นอนของตัวเอง นัยน์ตาของเธอเหมอลอยมองไปออกนอกหน้าต่าง โดยด้านนอกเป็นทิวทัศน์ของแม่น้ำเจ้าพระยาและตึกรามบ้านช่องอีกฝั่งของกรุงเทพมหานคร

"แย่!! แย่ที่สุด!! ฮือออ!!" พริตตี้สาวปล่อยโฮออกมาชุดใหญ่ เพราะความจริงแล้ว ข่าวลือทั้งหมดคือความจริง พี่โจกับเธอแอบคบหาดูใจกันมานานแล้ว เพียงแต่หนุ่มโจขอร้องให้ฝ่ายหญิงเก็บเรื่องเป็นความลับเอาไว้ก่อน ด้วยเหตุผลเรื่องงาน

"พี่โจ...." ภาพตัดไปเมื่อหลายสัปดาห์ก่อน ในวันที่พี่โจแอบมาหาเธอถึงคอนโด และร่วมรักกัน หลังจากเสร็จสมอารมณ์หมาย เป็นฝ่ายหญิงที่นอนกอดก่ายแผงหน้าอกของพระเอกหนุ่มด้วยความเสน่หา "แอมป์ไม่อยากอยู่แบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ แบบนี้อีกแล้วนะคะ เมื่อไรเราจะได้เปิดตัวกับทุกคนสักที"

"เอาไว้ก่อนนะแอมป์..." หนุ่มโจลูบไล้เรือนผมของพริตตี้สาว "พี่เป็นพระเอกละครนะ พี่อยากจะขอเวลาอีกสักหน่อย"

"เป็นพระเอกละครแล้วยังไงคะ?" สาวแอมป์ประท้วง "นี่มันยุคไหนแล้วคะพี่โจ ทำไมเราต้องมาหลบ ๆ ซ่อน ๆ ด้วย พี่กลัวเรตติ้งตก หรือว่าพี่กลัวว่าแฟนคลับสาว ๆ ของพี่จะรับไม่ได้"

"ไม่ใช่แบบนั้นแอมป์" พระเอกหนุ่มปฏิเสธ "พี่อยากขอเวลาอีกสักพัก..."

"อีกนานไหมคะ?" สาวแอมป์ถาม "พี่โจ บางครั้งแอมป์ก็เริ่มสงสัยสถานะของแอมป์กับพี่แล้วนะคะ ว่าตกลงเราเป็นอะไรกันแน่? ตกลงเรายังรักกันใช่ไหม? แอมป์ยอมพี่มาตลอดเลยนะ แอมป์แค่อยากได้เหตุผลที่ดีกว่านี้ และความชัดเจนจากพี่นะคะ"

"เอาไว้พี่เคลียร์งานละครเรื่องล่าสุดเสร็จก่อนนะแอมป์" หนุ่มโจยื่นเงื่อนไขให้พริตตี้สาว "แล้วเรามาว่ากันอีกที"

"จริงนะคะพี่โจ!!" สาวแอมป์เริ่มยิ้มได้ แต่พอรู้สึกตัว เธอก็ทำหน้านิ่งเหมือนเดิม "ไม่ค่ะ ไม่จริงหรอก นี่เป็นครั้งที่เท่าไรแล้วคะพี่"



สาวแอมป์หันหลังใส่พี่โจเพื่อเรียกร้องความสนใจ มีหรือฝ่ายชายที่เป็นนักรักจะไม่รู้ หนุ่มโจเลยรีบคว้าไหล่ของพริตตี้สาวแล้วจุมพิตเบา ๆ เพื่อปลอบโยนนะ

"เชื่อพี่นะ..." พระเอกหนุ่มกระซิบข้างหูของพริตตี้สาว ก่อนทำการซุกไซ้ซอกคอ เพื่อเริ่มต้นเกมรักในยกใหม่ "พี่รักแอมป์คนเดียว"

"โกหก...อืออออ...." สาวแอมป์ครางในลำคอ ขณะกำลังถูกพระเอกหนุ่มซุกไซ้ซอกคอ มือที่ซุกซนของชายหนุ่มก็ล้วงเข้ามาในผ้าห่มเพื่อบีบคลึงหน้าอกหน้าใจของเธออย่างแผ่วเบา "คนหลอกลวง...."

สุดท้าย สาวแอมป์ก็ต้านทานความต้องการของพี่โจไม่ไหว คู่ร่วมรักกันอีกครั้ง และอีกครั้ง จนกระทั่งถึงรุ่งอรุณ เปลือกตาของสาวแอมป์กระตุกเมื่อสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากแสงแดดในช่วงเช้า หญิงสาวตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่า มีเพียงผ้าห่มลูกฝูกสีขาวที่ปิดบังเรือนร่างของเธอเอาไว้

"พี่โจ..." สาวแอมป์เรียกหาคนรัก "พี่โจอยู่ไหนคะ?"

หญิงสาวเหลือบไปเห็นกระดาษโน๊ตที่ถูกรีโมตทีวีวางทับเอาไว้โต๊ะวางโคมไฟข้างเตียง พริตตี้สาวหยิบกระดาษโน๊ตขึ้นมาดู ก็พบว่ามันเป็นลายมือของพี่โจคนรักของเธอ

"พี่ต้องกลับก่อนนะแอมป์ วันนี้มีพี่งานในกองถ่ายช่วงเช้า ไว้เราเจอกันนะจ๊ รักเสมอ -พี่โจ-"

มันน่าแปลกไม่น้อย ที่สาวแอมป์กลับไม่รู้สึกอินกับคำบอกรักของพี่โจเหมือนเก่า อาจเป็นเพราะการกระทำกับคำพูดมันสวนทางกัน ครั้งหนึ่งเธอเคยรู้สึกเป็นผู้ชนะ เหนือผู้หญิงทุกคนในประเทศไทย ที่ได้ครอบครองตัวและหัวใจของพระเอกหนุ่มหล่ออย่างพี่โจ นพนันท์



แต่เมื่อระยะเวลาผ่านไป สาวแอมป์เริ่มสงสัยในสถานะของตัวเองว่าตกลงเธอเป็นใครกันแน่ เพราะสิ่งที่พระเอกหนุ่มหยิบยื่นให้มา มันไม่ใช่สถานะแฟน แต่มันเหมือนสถานะแฟนเก็บเสียมากกว่า

ใช่ ฝ่ายชายเป็นพระเอกหนุ่มอันดับต้น ๆ ของประเทศไทย แต่เธอเองก็เป็นพริตตี้ตัวท็อปที่มีชื่อเสียง สาวสวยอย่างเธอ มีผู้ชายมากมายหมายปองอยากได้เธอมาเป็นแฟน แต่เธอกลับเลือกหนุ่มโจ เพราะเธอคิดว่าหนุ่มโจคือคนที่ใช่ที่สุด เป็นผู้ชายที่เพอร์เฟ็ค

แต่มันไม่ใช่อย่างที่สาวแอมป์คิด จริงอยู่ว่าเธอเคยหลงใหลในคารมณ์และลีลารักของพระเอกหนุ่มจนโงหัวไม่ขึ้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป เธอกลับรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง

พี่โจไม่เคยแสดงความจริงใจออกมาเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่เคยทำให้พริตตี้สาวสวยอย่างอมิตารู้สึกมั่นใจว่าเธอคือตัวจริงของเขา พี่โจมักหาเหตุผลมากมายมาอธิบายว่าทำไมเขาถึงยังไม่อยากเปิดตัวความสัมพันธ์ระหว่างเขาและสาวแอมป์ให้นักข่าวได้รับรู้

สุดท้ายความลับก็ไม่มีในโลก พี่โจกำลังแอบซุ่มคบหาดูใจกับนางเอกสาวที่แสดงละครร่วมกัน จนทำให้สาวแอมป์ต้องช้ำใจ และเฮิร์ตหนักมาก สุดท้ายพริตตี้คนสวยก็ต้องยอมเป็นฝ่ายปลีกตัวออกมาด้วยใจอันบอบช้ำ

ในใจเธอก็นึกแค้นผู้ชายอย่างพี่โจ ที่เหมือนเข้ามาหลอกให้ความหวังแล้วจิ้มเธอฟรี พอเจอคนใหม่ที่สวยกว่าและสดกว่า หัวใจของพี่โจก็กลายเป็นอื่น แต่จะพูดแบบนั้นก็ไม่ถูก เพราะอมิตาไม่เคยมั่นใจว่าหัวใจของนพนันท์ฝากไว้ที่เธอมาตั้งแต่แรก

หลังจากที่ทำใจได้สักพัก เพื่อนฝูงในวงการของสาวแอมป์ ต่างแวะเวียนมาเยี่ยมและให้กำลังใจ บางคนก็อาสาจะหาแฟนหนุ่มหน้าตาดี ๆ ให้ ไม่ว่าจะเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฮโซ นายแบบชื่อดัง หรือแม้กระทั่งนักฟุตบอลดีกรีทีมชาติไทย ที่ครั้งหนึ่งเคยมาจีบสาวแอมป์ สมัยที่เธอรับงานเป็นพริตตี้สนามบอลเมื่อหลายเดือนก่อน

"แอมป์ อย่าเสียใจเลยนะแก สาวสวยอย่างแก เดี๋ยวก็หาผู้ชายดี ๆ ได้" สาวโม มณฑิรา เพื่อนสาวคนสนิทของแอมป์เอ่ยปากปลอบใจขณะกำลังนั่งดริงค์ย้อมใจในบาร์แห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพมหานคร

"หาให้ชั้นด้วยดิแก!!!" เอก เอกสิทธิ์ กระเทยแอ๊บแมน ทายาทเจ้าของโรงแรมชื่อดังเอ่ยปากขึ้นมาบ้าง

"แกก็หาเองดิวะนังเอก!! ลำพังชะนีอย่างพวกชั้นยังไม่มีปัญญาหาผัวเลย!!!"

"ไม่เอาอ่ะ...ผู้ชายแม่ง...เลว...เลวมันทุกตัว" สาวแอมป์ในสภาพเมาแอ๋ด่ากราดผู้ชายเป็นชุด

"นี่!!! อย่าหันหน้ามาทางชั้นนะย๊ะนังแอมป์!!!" เอกสิทธิ์เบะปาก "ชั้นไม่ใช่ผู้ชายย๊ะ ชั้นเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แสนจะบอบบ๊าง บอบบาง"

"หน้าด้าน กล้าพูดเนอะ!!" สาวโมแทรกขึ้นมา "นี่พวกแก อาทิตย์หน้าว่างป่ะ ชั้นว่าจะชวนพวกแกไปทริปภาคใต้ จะไปด้วยกันไหม? แอมป์ นังเอก?"

"อือออ....ไปที่ไหนวะ?" สาวแอมป์กระดกเหล้าเข้าปาก

"เกาะไม้เขียว ใกล้ ๆ ภูเก็ตนี่แหละ ไปดำน้ำ ชมปะการัง ปาร์ตี้ฟูลมูนริมหาดฉลองโสดกัน" สาวโมยิ้มตาเป็นประกาย "ไปเหอะแก คิดซะว่าไปพักร้อน ลืมผู้ชายห่วย ๆ อย่างพี่โจ แล้วไปเที่ยวทะเลกันนะ"

"อือ...ก็ได้" สาวแอมป์กระดกเหล้าเข้าปากอีกรอบ

"เห้ย!!! อีแอมป์ ชั้นว่าแกเพลา ๆ บ้างเหอะย่ะ แกกินเหล้าเยอะไปแล้วนะ" เอกสิทธิ์เอ่ยปากเตือนเพื่อนสาวที่เริ่มเมาหนัก

"นั่นดิ เห้ยยย ไหวป่ะเนี่ยแอมป์?" สาวโมเอ่ยปากทักเพื่อน "ชั้นว่าแกเมาละ เอางี้ไหม เดี๋ยวชั้นขับรถให้แก โอเคป่ะ?"

ทีนี้ พอนั่งดริงค์กันจนหนำใจแล้ว สาวโมก็เลยขับรถ Honda Civic สีขาว ของเพื่อนรักไปส่งที่คอนโด ส่วนเอกสิทธิ์ขอแยกตัวกลับก่อนเพราะมีธุระด่วนต้องทำแต่เช้า

"อือ...ปวดหัวจังวะ" อมิตาที่นั่งอยู่เบาะหน้าเอามือกุมหน้าผาก

"ก็ใครใช้ให้แกกินเหล้าเยอะล่ะ" มณฑิราที่เป็นคนขับตอบ "แกก็อย่ามัวแต่เสียใจอยู่เลย ผู้ชายห่วย ๆ แบบพี่โจน่ะ ไม่คู่ควรกับคนอย่างแกหรอกแอมป์"

"เออ...ขอบใจเว้ยเพื่อน ที่ให้กำลังใจชั้น" สาวแอมป์ตอบ

"ทำตัวทำใจให้สบายเว้ยแก เดี๋ยวอาทิตย์หน้าเราจะได้ไปเที่ยวทะเลภูเก็ตกัน" สาวโมยิ้มร่า "ชั้นว่าพรุ่งนี้ พอไปเอารถที่อู่ แล้วกะจะไปดูชุดว่ายน้ำสวย ๆ ที่พารากอนสักหน่อย แกจะไปกับชั้นป่ะแอมป์?"



"เอาเลย ตามสบาย" สาวแอมป์ตอบ

"นี่แกไม่ตื่นเต้นเลยเหรอวะแอมป์?"

"ก็อยากตื่นเต้น แต่ตอนนี้ชั้นปวดหัว แล้วเหมือนอยากอ้วกด้วย"

"เห้ย!!! เอาจริงดิแก!!" มณฑิราดูตกใจไม่น้อย "ถ้าไม่ไหวบอกชั้นได้นะ"

"ยังไหวอยู่ แต่ชั้นขออยู่เงียบ ๆ ได้ไหม"

"เออ ก็ได้" สาวโมพยักหน้า สุดท้ายเจ้าตัวเลยเงียบ ไม่ชวนเพื่อนสนิทคุย จนกระทั่งขับรถไปส่งถึงคอนโดได้สำเร็จ อมิตาเหลือบมองนาฬิกาดิจิตอลที่แขวนบนห้องโถงลิฟต์ ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว พอเห็นว่าดึกมาก อมิตาก็เลยชวนเพื่อนให้นอนค้างที่คอนโดด้วยกันซะเลย

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา แอมป์ โม และเอก เดินทางมาถึงสนามบินดอนเมือง เพื่อเตรียมเดินทางไปเที่ยวที่จังหวัดภูเก็ตตามที่ได้นัดหมายไว้ ทีนี้พอทั้งสามคนเดินทางไปถึงภูเก็ต ก็นั่งรถตู้ไปท่าเรือเฟอร์รี่ เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปยังเกาะไม้เขียวโดยมีลุงชัย หรือชื่อตามบัตรประชาชนก็คือ ชัยวัฒน์ คนขับเรือเฟอร์รี่ท่องเที่ยววัย 55 ปี ออกมาตอนรับนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศที่อยากไปเที่ยวเกาะไม้เขียว

"คุณ พวกคุณทั้งสาม จะไปเกาะไม้เขียวใช่ไหม? มาทางนี้เลย!!" ลุงชัยโบกมือเรียก สาวแอมป์ สาวโม และยัยเอกที่ยืนมองหาเรือโดยสารที่จะออกเดินทางไปยังเกาะไม้เขียว

"ขอบคุณค่ะลุง" สาวแอมป์เอ่ยปากขอบคุณคุณลุงใจดีที่เป็นกัปตันเรือเฟอร์รี่  โดยมีสาวโมและยัยเอกเดินตามมาขึ้นเรือเฟอร์รี่ที่จอดเทียบท่าอยู่

ทีนี้พอนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศขึ้นมาบนเรือ ลุงชัยก็ขับเรือออกเดินทางไปยังเกาะไม้เขียว พอถึงที่หมาย ทั้งสามคนก็เดินออกจากท่าเรือ เดินทางไปยังโรงแรมที่พัก

พอตกเย็น สาวโมสวมชุดบิกินี่สีชมพู โชว์สัดส่วนสวยได้รูป ในขณะที่สาวแอมป์เองก็ดูเซ็กซี่ในชุดบิกินี่สีน้ำเงิน จนทำให้แขกที่เข้ามาพักของโรงแรมที่เป็นผู้ชายทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติต่างหันมามองกันเป็นทิวแถว สองสาวเล่นน้ำในสระกันอย่างสนุกสนาน ในขณะที่เอกสิทธิ์ในชุดกางเกงขาสั้นเสื้อกล้ามสีดำ เลือกที่จะอยู่ริมสระ เพราะว่ายน้ำไม่เป็น

สองสาวผลัดกันถ่ายภาพเซลฟี่ลงอินสตาแกรมของตัวเอง มีคนเข้ามาคอมเม้นต์ใต้ภาพเป็นจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนฝูงร่วมวงการ หรือแม้กระทั่งชาวต่างชาติที่ชื่นชอบสาวไทยจำนวนไม่น้อย พอช่วงค่ำ ก็เป็นเวลาของฟูลมูนปาร์ตี้ ที่มีนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศต่างออกมาร้องรำทำเพลงริมชายหาดอย่างมีความสุข แก๊งค์สามสาวอย่าง แอมป์ โม และยัยเอก ต่างร้องเล่นเต้นอย่างสนุกสนาน

"ถ่ายรูปด้วยกันหน่อยดิแอมป์" สาวโมดึงแขนเพื่อนสาวมาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกในงานฟูลมูนปาร์ตี้เกาะไม้เขียว โดยมียัยเอกแทรกเข้ามาในโฟกัสอีกคน "ชีสสส!!!!"

ว่าแล้วสาวโมก็โพสต์ภาพลงในอินสตาแกรม แล้วก็แท็กไปหาสาวโมและยัยเอก เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข สาวแอมป์จุดดอกไม้ไฟ ท่ามกลางความมืดมิดในยามค่ำคืน ที่มีเพียงแสงสีจากงานฟูลมูนปาร์ตี้และแสงจากดวงจันทร์เบื้องบนส่องมาเท่านั้น

มันเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข ที่ทำให้สาวแอมป์ลืมเรื่องราวแย่ ๆ ในเมืองหลวง เธอให้ยัยเอกเอาสมาร์ทโฟนถ่ายภาพตอนที่เธอจุดดอกไม้ไฟเล่นให้เป็นที่ระลึก ก่อนโพสต์ลงในอินสตาแกรมของเธอพร้อมด้วยแคปชั่นโดน ๆ ตบท้าย

"ลาก่อนกับคนเก่า ๆ ที่ทำให้เราต้องเจ็บ จากนี้ไป แกต้องเข้มแข็งนะแอมป์ แกจะได้เจอคนที่ดีกว่าเดิมแน่นอน"

สาวโมที่ยืนดูสมาร์ทโฟนไม่ไกลกันนัก พอเห็นเพื่อนรักโพสต์ในไอจีแบบนั้น เลยเข้ามาเม้นต์แซวขำ ๆ ตามภาษาเพื่อนฝูง

"พรุ่งนี้จะดีกว่าเดิมแน่จร้าแอมป์ สู้ ๆ นะ"

อมิตาหันไปยิ้มให้มณฑิรา ขณะเดียวกัน เอกสิทธิ์ก็หยิบเอาเครื่องดื่มมาให้สองสาวดื่มแก้กระหาย

ทั้งสามคนใช้เวลาบนเกาะไม้เขียวอย่างคุ้มค่า ด้วยการไปว่ายน้ำ นั่งสปีดโบ๊ต ดำน้ำชมปะการัง เรียกได้ว่าเที่ยวจนคุ้ม และไม่ลืมถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก จนถึงวันต้องเดินทางกลับเกาะภูเก็ต เพื่อเตรียมตัวเดินทางกลับไปกรุงเทพ

มันเป็นช่วงเช้าที่อากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝนเอามาก ๆ คลื่มลมก็แรงจนน่ากลัว กลุ่มนักท่องเที่ยวมายืนรอตรงท่าเรือ โดยมีลุงชัยคนเดิม เป็นคนขับเรือเฟอร์รี่มารับผู้โดยสารถึงท่าเรือไม้เขียว

"อากาศไม่ค่อยดีเลยว่ะ" ลุงชัยส่ายหน้า เมื่อเห็นสภาพอากาศที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก คลื่นลมทะเลก็แรง ตอนแรกแกก็อยากจะขอเลื่อนเวลาเดินเรือ แต่เจ้านายปฏิเสธ เพราะกลัวว่าจะเสียรายได้และโดนนักท่องเที่ยวด่า แกเลยไม่มีทางเลือก จึงต้องทำตามคำสั่งนาย

พอนักท่องเที่ยวเดินทางขึ้นมาบนเรือจนครบทุกคน ลุงชัยก็ขับเรือออกจากฝั่ง พอแล่นไปสักพัก พายุฝนก็พัดกระหน่ำเข้ามา จนทำให้เรือโครงเครงไปตามคลื่นทะเลที่เชี่ยวกราก เสียงผู้โดยสารร้องระงมด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเสียงเอียดอ๊าดดังขึ้น

"ตายแล้วกู!!!" ลุงชัยที่เป็นกัปตันเรือ ถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นคลื่นลูกใหญ่ที่คาดว่ามีความสูงเกือบ 4 เมตรด้านหน้ากำลังใกล้เข้ามา แกพยายามบังคับหางเสือเพื่อหลบหลีกคลื่นลูกนั้น แต่ไม่ทันเสียแล้ว

"บรึ้ม!!" คลื่นยักษ์ปะทะกับเรือเฟอร์รี่ กราบซ้ายเรือได้รับความเสียหาย จนทำให้น้ำทะเลทะลักเข้ามา เสียงกรีดร้องของนักท่องเที่ยวดังไปทั่วห้องพักผู้โดยสาร

"ตายแล้ว!! อะไรกันเนี่ย!!!" ยัยเอกร้องเสียงหลงเมื่อเห็นน้ำทะเลทะลักเข้ามาในห้องผู้โดยสาร

"ทุกคน รีบใส่เสื้อชูชีพ เร็วเข้า!!" ลูกเรือรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับเสื้อชูชีพเพื่อแจกจ่ายให้ผู้โดยสาร เกิดการโกลาหลในห้องผู้โดยสารขึ้นมา เมื่อผู้โดยสารบางคนพยายามเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือเพื่อตรวจดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น

"แอมป์!!! ไปกันเถอะ!!" สาวโมจูงมือเพื่อนรักขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือด้วยกัน ในจังหวะที่กำลังจะเดินขึ้นบันได ก็มีคนจีนเดินตัดกระแทกไหล่ของสาวแอมป์ จนทำให้สมาร์ทโฟนที่เธอกำลังถืออยู่หลุดจากมือ ในจังหวะที่เธอจะเอื้อมไปหยิบ ก็ดันมีฝรั่งร่างยักษ์เหยียบสมาร์ทโฟนเธอจนหน้าจอแตก

"แอมป์!!! รีบไปก่อนเหอะ!!!" มณฑิราดึงแขนห้ามเพื่อนเอาไว้ ตอนนี้เรือเฟอร์รี่เริ่มเอียงไปทางซ้ายมากขึ้น พอแก๊งค์สามสาวขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือ ก็พบว่าเรือกำลังจะอับปาง เสียงร้องของผู้โดยสารทั้งไทยและเทศดังระงมไปทัว บางคนพยายามโทรศัพท์เพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เปล่าประโยชน์ เพราะพายุถล่มหนักมาก


"กรี๊ด!!!" เสียงร้องของนักท่องเที่ยวดังขึ้น เมื่อเห็นคลื่นลูกใหญ่กำลังถาโถมเข้ามาใกล้เรือเฟอร์รี่ สาวโมกุมมือเพื่อนรักด้วยความกลัว

"ชั้นยังไม่อยากตายนะ ฮือ!!! ชั้นไม่น่าชวนพวกแกมาที่นี่เลย" สาวโมร้องไห้ออกมา เมื่อเห็นคลื่นยักษ์เข้ามาใกล้ ด้วยขนาดของมัน ถ้าหากมันกระแทกกับเรือเฟอร์รี่ที่กำลังจะจมตอนนี้ คงมีแต่หายนะ

"ชั้นก็ยังไม่อยากตาย ฮือ!!" สาวแอมป์เองก็ใจเสียไม่น้อย แล้วทีนี้ เมื่อคลื่นใกล้เข้ามาจนกระแทกกับเรือดังตู้ม เรือเฟอร์รี่ลำนี้ก็พลิกคว่ำ นักท่องเที่ยวที่อยู่บนเรือต่างกระซัดกระเซ็นแยกย้ายไปคนละทาง

สาวแอมป์จำไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น รู้เพียงแค่ว่าในจังหวะที่คลื่นกระแทกกับตัวเรือ มันเหมือนกันร่างของเธอปลิวออกมาจากตัวเรือกระแทกกับพื้นทะเลอย่างรุนแรง หญิงสาวรู้สึกชาไปทั่วทั้งร่าง เธอพยายามกระเสือกกระสนว่ายน้ำเพื่อหาอะไรไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยวเอาไว้

บนผืนน้ำทะเลที่เชี่ยวกราด และพายุฝนที่บ้าคลั่ง ผู้โดยสารทั้งไทยและเทศต่างสงเสียงกรีดร้อง สาวแอมป์พยายามมองหาโมและยัยเอก แต่ก็ไม่พบใคร เว้นเสียแต่นักท่องเที่ยวที่พยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดกลางคลื่นทะเลที่บ้าคลั่ง

สาวแอมป์พยายามมองหาเพื่อน แต่ก็ไม่พบ หญิงสาวพยายามต่อสู้กับคลื่นทะเลที่เชี่ยวกราก พอรู้สึกว่ามันเปล่าประโยชน์ อมิตาก็เริ่มปลงตกและคิดว่าเธอคงไม่รอด ลำพังแค่เสื้อชูชีพที่เธอสวมอยู่ อย่างน้อยคงช่วยให้เธอไม่จมน้ำตาย

หลายชั่วโมงกลางทะเลอันดามัน ด้วยความอ่อนล้าและหมดแรง เลยทำใหสาวแอมป์หมดสติกลางทะเล เสียงร้องของนักท่องเที่ยวเริ่มเงียบลง จนเหลือเพียงแต่เสียงพายุฝนที่โหมกระหน่ำลงมาเท่านั้น
เสียงคลื่นทะเลดังขึ้นและชัดเจนมากขึ้น นี่ยังไม่รวมถึงกลิ่นทะเล และไอร้อนจากแสงแดด ความรู้สึกอับชื้นนี่มันอะไรกัน

"คุณ!!! คุณ!!! คุณเป็นยังไงบ้าง?"

"ที่นี่มันที่ไหน?" สาวแอมป์ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ต้องแปลกใจไม่น้อย เมื่อพบว่าตอนนี้เธอนอนแผ่หลาบนชายหาดแห่งหนึ่ง หญิงสาวลุกขึ้น เหลือบมองซ้ายขวา และทบทวนเรื่องราวทั้งหมด ก็พบว่าภาพสุดท้ายที่เธอจำได้คือภาพที่เธอลอยคอกลางทะเลที่เต็มไปด้วยคลื่นอันเชี่ยวกราก แล้วเธอมาอยู่บนเกาะแห่งนี้ได้ยังไงเนี่ย?

"คุณโชคดีมากนะ ที่รอดมาได้" ลุงชัยที่เป็นกัปตันเรือตอบ "คนอื่นนี่ซิ ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง?"

"คนอื่น?" พอนึกขึ้นได้ แล้ว สาวโมกับยัยเอก เพื่อนของเธอล่ะ ตกลงว่าไง "แล้วเพื่อนหนูล่ะคะลุง เพื่อนหนูเป็นยังไงบ้าง?"

"ลุงไม่รู้" ลุงชัยตอบ "ลุงตื่นขึ้นมาอีกทีก็มาโผลที่เกาะนี่เหมือนกับหนูนั่นแหละ ว่าแต่หนูชื่ออะไรเนี่ย?"

"แอมป์ค่ะ"

"ลุงชื่อชัย เรียกลุงชัยก็ได้" หนุ่มใหญ่ตอบ "สงสัยเราคงต้องติดอยู่บนเกาะนี่อีกสักพักใหญ่ จนกว่าจะมีหน่วยกู้ภัยมาช่วยนั่นแหละนังหนูเอ้ย!!"

"ไม่เอานะลุง!!! หนูอยากกลับบ้าน!!!" สาวแอมป์ส่ายหน้า "ลุงมีโทรศัพท์อะไรบ้างไหม? หนูจะโทรบอกตำรวจให้ส่งหน่วยกู้ภัยมาหาเราไง"

"ลุงไม่มีมือถือหรอกหนู จมหายไปกับทะเลตั้งแต่เรือล่มแล้ว" ลุงชัยตอบ

"โหยยย...นี่มันอะไรกันเนี่ย!!!" อมิตาขมวดคิ้วด้วยความผิดหวัง "ทำไมหนูต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ!!"


โปรดติดตามตอนต่อไปที่เหลือในฉบับ Ebook ที่กำลังจะวางจำหน่ายในอนาคตครับ

อีฟ อรัญญา




"ทำไมลุงเป็นคนแบบนี้คะ!!" สาวอีฟเอ่ยปากตำหนิลุงพล ที่พยายามตามตื้อเธอมาได้สักระยะ "ลุงเป็นคนภาษาอะไรน่ะ ลุงไม่กลัวกฎหมายบ้านเมือง หรือไม่กลัวเวรกรรมจะตามสนองลุงบ้างเลยเหรอคะ!!"

"ลุงกลัวซิ..ทำไมถึงไม่กลัว" ลุงพลตอบไปตามตรง ขณะกำลังเผชิญหน้าน้องอีฟในโรงแรมสองต่อสอง

"ที่ให้หนูมานี่ ลุงต้องการอะไรจากอีฟ?" อรัญญาเอ่ยปากถามอย่างตรงไปตรงมา "ใช่ซิ!! คนอย่างลุงไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าสิ่งนี้ใช่ไหม!!!"

"อีฟ..." ลุงพลถึงกับหน้าถอดสี เมื่อเห็นนางงามมิตรภาพอย่างน้องอีฟ กำลังปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกจนเหลือแค่ยกทรงสีขาว

"ทำซิคะลุง!!" สาวอีฟตะคอกใส่ลุงพลทั้งน้ำตา เด็กสาวดึงมือของมนุษย์ลุงคนขายน้ำเต้าหู้มาจับหน้าอกของเธอ "เอาให้สาแกใจเลยซิคะ!!! ลุงทำลายชีวิตอีฟจนป่นปี้ไปหมดแล้ว เอาเลยซิ!!!"

"อีฟ....ใจเย็น ๆ ก่อนซิ" ลุงพลพยายามใช้น้ำเย็นกับอรัญญา ที่มันรับรู้มาภายหลังว่าเธอแอบรักเภสัชหนุ่มอย่างกรวิทย์ ที่เคยรักกับหมอพลอย แน่นอนว่าในสายตาของกรวิทย์ ไม่เคยมองสาวน้อยผู้แสนจืดจางอย่างอรัญญาเลยแม้แต่น้อย

"ทำไมคะ!!! ทีแบบนี้ล่ะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษเลยใช่ไหม!!" น้องอีฟตะคอกใส่ลุงพลทั้งน้ำตา "ทำไมตอนทำไม่คิดละคะลุง!! หนูเป็นลูกมีพ่อมีแม่นะ เอาซิ!! เอาเลย!! ลุงจะได้ไม่ต้องไปทำลายชีวิตผู้หญิงคนอื่น ๆ อีก"

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[pddy2545]

กำลังรอภาคสองอยู่นะครับ สรุปว่าน้องอีฟคือคนต่อไป

[taaa001]

น่าสนุกครับ ติดเกาะพาเสียวแน่

[Popeye5555]

รอฉากหวานๆ กับน้องอีฟคนสวย

[Debaker Singlek]

โดนแล้วซินะน้องอีฟ ถึงได้พูดและทำแบบนั้นกับลุงพล มาถึงโรงแรมครั้งคงได้โดนอีกแน่นอนน้องอีฟ

[tetete]

เหมือนมาโดนทำให้อยากแล้วก็จากไปครับ 555 รออ่านตอนติดเกาะเลยครับ

[boranman01]

2 เรื่องเอามาต่อกันได้มั๊ยครับ

[animaru17]

ติดเกาะสองคนแบบนี้ สบายล่ะลุงชัย

[Phoowadol]

ฮั่นแหน่......มาทิ้งฉากเด็ด ไว้ให้ อยาก  แล้ว จากไป ดื้อไปเลยนะครับ  ไรท์..อิอิ  นี้ ผมว่า มีแฟนๆ ตามไป อุดหนุน Ebook ตรึมเลยแน่ครับ   ว่าแต่ ท่านไม่ลงขาย ใน  ธัญวลัย บ้างเหรอครับ  คือ พอดีผมอ่านทางนี้อะครับ 

[jaaebaby]

ติดเกาะอย่างนี้มีเหรอคับ จะรอด มีแต่จะเสียว

[สมหมาย ใจรัก]

แอมป์จะรอดมือลุงชัย/หม

[yuta279]

ติดเกาะแบบนี้ ไม่น่ารอดมือลุงชัย สบายตัวกันไปแน่นอนครับ

[Lert Nil]

ชอบเรืีองลุงพลมากกว่าอยู่ดี

[vratkk]

ลุงคิดไรอยู่นะ

[แมว69]

ต้องตามไปอุดหนุน เนื้อหาชวนติดตาม แต่อีกเรื่องทำไมอีฟมาเจอลุงพล