ตำนานเทพวายุ OVA ริวกะ ประทะ จิ้งจอกเก้าหาง

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

ลองเขียนเล่นๆดูครับ ต้องขอบอกก่อนว่า ตอนนี้ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก และ เนื้อเรื่องรอง ใดๆทั้งสิ้น เขียนขึ้นเพื่อสนอง need ของตัวเองล้วนๆ อารมณ์เหมือนดู วันพีช เดอะมูฟวี่ คือ ไม่ได้มีเอี่ยวในตอนหลักเลย



แต่จะขอซ่อนข้อความสักนิดครับผม แสดงความคิดเห็นเพื่ออ่านเนื้อเรื่องทั้งหมดนะคร๊าบ



ปล. มีให้อ่านทั้ง 2 แบบเช่นเคย


แบบที่มีภาพประกอบจะอยู่ที่ Rep นี้


แบบที่มีแต่ตัวอักษรล้วนๆ อยู่ Rep 2 ครับ






•••••••




ตำนานเทพวายุ OVA


••••



วันนี้เป็นวันฤดูหนาว ที่หนาวมากๆ หิมะก็ตกแถมยังหนักด้วย ณ.คฤหาสน์อิซานางิตอนนี้เรียกได้ว่า ขาวโพลนไปหมด


[ ยามิ ]   :   ยะฮู้ววววว หีมะ


[ กัปปะ ]  :  หิมะ หิมะ ซึบาสะมารุ หิมะ


[ ยามิ ]  :  อ้อ โอเค หิมะก็ได้  เฮ้อ ข้าล่ะชอบอากาศยามนี้จริงๆ เย็นสบายกว่าภูเขาวาตะอีก


[ โคฮาคุ ]  :  ท่านพี่ซึบาสะมารุขอรับ พูดถึงภูเขาวาตะแล้ว  ข้าว่าพวกเราควรกลับไปเยี่ยมท่านแม่นะขอรับ


[ ยามิ ]  :  โคฮาคุเจ้ากลับไปก่อนเลย ข้าขออยู่อีกสักพัก


[ โคฮาคุ ]  :  ท่านพี่ครับ  แล้วข้าจะตอบท่านแม่ว่ายังไงล่ะ


[ กัปปะ ]  :  เอิ่ม.. ข้าว่าถูกอย่างที่โคฮาคุพูดนะ เวลาท่านน้า ( แม่ของยามิ ) โมโห   เจ้าน่วมทุกที


[ ยามิ ]  :   เฮือก !!!


ยามิถึงกับสะดุ้งเลย เพราะขึ้นชื่อว่าแม่ ยังไงก็น่ากลัว แม่ของยามิจะชอบน้อยใจ จะชอบพูดประชดว่า ลูกชายคนโตไม่รักบ้าง ไม่ใส่ใจบ้าง จนยามิทำตัวไม่ถูกเลย และยิ่งกัปปะพูดย้ำ นั่นยิ่งทำให้เขาลืมไม่ลงเลยทีเดียว


[ ยามิ ]  :  โคฮาคุ เตรียมตัวกลับภูเขาวาตะเลย ก่อนท่านแม่จะเม้งแตก


ในระหว่างที่สองพี่น้องนั้นกำลังเตรียมตัวกลับนั้น ภูติตนอื่นๆก็เดินมาสมทบพอดิบพอดี

[ ภูติหิมะ ]  :  ข้าไปด้วย ข้าอบากไปเยี่ยมท่านแม่ของเจ้สพอดี ซึบาสะมารุ   ว่าแต่ทานูกิ เจ้าไปหรือไม่


[ ทานูกิ ]  :  อื้ม นานๆทีไปพักผ่อนก็ดี  ข้าไปด้วย


[ กัปปะ ]  :  ข้าไปด้วยครับ ท่านน้า


ทุกตนนั้นตกลงกะนว่าจะไปพักผ่อนที่ภูเขาวาตะ ภูเขาลึกลับที่เป็นที่อาศัยของเผ่าพันธุ์เทนงู มาตั้งแต่อดีตกาล โดยที่คาราสึ เทนงู กับ ฮิคาริ ได้ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ราวๆ 30 นาทีเห็นจะได้ ทุกตนก็เตรียมพร้อมกันหมด และยามิกับโคฮาคุก็ได้ใช้พลังในการวาร์ปพาทุกคนไปยังภูเขาวาตะ ในทันที  แต่พวกเขาลืมสิ่งที่สำคัญไป นั่นคือ พวกเขาไม่ได้ชวนริวกะ


• • • • • •

ด้านริวกะ


[ ริวกะ ]  :  ฮะ เฮื้ออออออ ฮ๊าวววว กี่โมงแล้วหว่า


ริวกะนั้นตื่นขึ้นมาในห้องของตัวเอง เขานั้นยังคงซุกตัวในผ้าห่มหนาๆกลิ้งไปกลิ้วมาราวกับเด็กน้อย วันหยุดทั้งทีใครจะอยากใช้แรงกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขาก็ลุกขึ้นมาเพื่อหาอะไรกิน เพราะตอนนี้ก็เกือบจะเที่ยงแล้ว ในขณะที่เขากำลังนั่งกินข้าว เขาก็นึกแปลกใจทำไมวันนี้ห้องครัวดูเงียบๆ เพราะปกติทานูกิและภูติหิมะ จะคอยวนเวียนอยู่ในนี้เพื่อหัดทำอาหาร แต่วันนี้กลับเงียบไปทั้งคู่เลย


[ ริวกะ ]  :  ยามิ ยามิได้ยินมั้ย  โคฮาคุ กัปปะ ฮิคาริ อยู่ไหนกันหมด



เงียบ ทุกอย่างเงียบไปหมด ริวกะติดต่อใครไม่ได้เลย ตอนนี้นายน้อยริวกะผู้นี้


[ ริวกะ ]  :  โดนทิ้ง อ่ะฮืออออ


ริวกะนั้นหงอยทันที เขาตามหาใครไม่เจอเลยตอนนี้ ติดต่อไปก็เงียบ เขาจำได้แค่ว่า ฮิคาริ กับ ลุงคุโระนั้นกลับไปที่ภูเขาวาตะ การที่ยามิกับโคฮาคุจะตามไป นั่นก็ไม่แปลก แต่ภูติตนอื่นๆไปไหนกันหมด ริงกะสลัดความคิดทั้งหมดออก ถึงจะเหงาแต่ก็ต้องอยู่ให้ได้  ริวกะนั้นเดิมายังเขตอาคมของจิ้งจอกเก้าหาง และเริ่มฝึกการควบคุมลม และ สายฟ้า โดนลำพังอย่างตั้งใจ เปรี๊ยะ !!! วิ๊ววว เปรี้ยง !!! เสียงกัมปนาทดังกึกก้องไปหมด ทั้งสายฟ้า ทั้งลม พัดโหมปั่นป่วนทั่วท้องฟ้าไปหมด จนผ่านไปราว 2 ชั่วโมง


[ ริวกะ ]  :  ฟู่วววววววว เฮ้ออ วันนี้พอแค่นี้ดีกว่า


ริวกะนั้นยกเลิกสถานะสายฟ้าและพายุของเขาลง และรวบรวมสมสธิก่อนที่จะค่อยๆสลายพวกมันออกไป ถึงอากาศจะหนาวแต่ตอนนี้ ทั้งตัวริวกะนั้นมีแต่ไอน้ำระเหยออกจากทั้งตัว แสดงว่าเขานั้นฝึกฝน เคลื่อนไหว จนร่างกายของเขานั้นร้อนมากๆ ซู่ววววว ไอน้ำยังคงระเหยขึ้นจากตัวของริวกะ ส่วนตัวเขานั้นก็ค่อยๆเดินกลับไปที่บ้านใหญ่เพื่ออาบน้ำต่อ และแน่นอนชีวิตประจำวันของเขาคือ ทำการบ้านและทบทวนบทเรียนต่างๆ จนเวลาผ่านไปจน 4 โมงเย็น


บรรยากาศข้างนอกก็เริ่มมืดแล้ว ริวกะบิดขี้เกียจ ดัง
กร๊อบ แกร๊บ ไปหลายที ตอนนี้หิมะเริ่มตกลงมาหน่อยแล้ว ทำให้เขาชักอยากจะออกไปเดินเล่นสักหน่อย ริวกะใส่ยูกะตะสีฟ้าครามเดินเจ้าไปยังเขตอาคม และตรงเข้าไปข้างในอีก  เขตอาคมนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยมนต์ตราของจิ้งจอกเก้าหาง และ คาราสึ เทนงู มันเป็นเหมือนมิติอีกมิติหนึ่งที่สามารถรับแรงดันวิญญาณและอานุภาพวายุของริวกะได้เป็นอย่างดี


โดยในเขตอาคมนั้นอยู่ในมิติที่แยกออกมาจากมิติของโลกมนุษย์ เพราะฉนั้นทั้งบรรยากาศ ทั้งต้นไม้ใบหญ้านั้น ล้วนแต่ราวกับถูกยกมาจากหลายร้อยปีก่อนไม่มีผิด ที่นี่เป็นทั้งแหล่งพำนักของเหล่าภูติพรายที่ขึ้นตรงกับอิซานางิ แต่ไม่ค่อยชอบโลกภายนอก และเป็นทั้งพักผ่อนของริวกะด้วย บอกได้เลยว่ามันเป็นธรรมชาติมากๆ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก


แต่มันก็เหมือนราวกับสวรรค์ของผู้ที่รักธรรมชาติมากๆ ริวกะเดินเข้ามาลึกราวเกือบ 5 กิโลเมตร เหล่าวิญญาณที่อาศัยในบริเวณนั้นเมื่อรับรู้ถึงการมาของนายน้อยริวกะ พวกมันก็ลอยมาต้อนรับเป็นอย่างดี ทั้งดวงไฟหลากสี และความรู้สึกว่ากำลังอยู่ตรงหน้า


[ ริวกะ ]  :  หวัดดีพวกเจ้า ไม่เจอกันนานนะ ข้าแค่มาเดินเล่นน่ะ ตามสบายเถอะ


ริวกะพูดคุยกับดวงวิญญาณราวกับเป็นเรื่องปกติ ส่วนวิญญาณเหล่านั้นเมื่อได้ยินที่ริวกะพูด ก็ลอยไปลอยมาและค่อยๆหายไป ริวกะเองก็เดินเข้าไปลึกอีก ลึกอีก ลึกอีก จนถึงถ้ำแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่อาศัยของปีศาจแมงมุม เพียงริวกะย่างกรายมา นางก็รับรู้ได้ทันทีและรีบออกมาต้อนรับอย่างรวดเร็ว


[ ริวกะ ]  :  สวัสดี จูโรคุโมะ  สบายดีมั้ย


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะนายน้อย นายน้อยเจ้ามาลึกถึงขนาดนี้มีอะไรให้รับใช้รึเจ้าคะ


[ ริวกะ ]  :  เปล่าๆ ชั้นเข้ามาเดินเล่นน่ะ เลยแวะมาเยี่ยมเจ้า


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะ ข้าดีใจเหลือเกินเจ้าค่ะ ที่ได้พบนายน้อย


จูราคุโมะ ปรากฎตัวมาในร่างหญิงสาวในชุดสีดำ ทั้งขอบตาและหางคิ้วนั้นราวกับถูก make up ด้วยสีดำทั้งหมด แต่รูปร่างนั้นช่างอรชรอ้อนแอ้นเหลือเกิน ริวกะเองก็ถึงกับตะลึงไม่ใช่น้อย  ปีศาจแมงมุมนั้นไม่ชอบแสงไฟของโลกในยุคปัจจุบัน นางจึงชอบอาศัยในเขตอาคมนี้มากกว่า ถึงจะไม่ออกไปยังโลกภายนอก แต่ความจงรักภักดีต่ออิซานางินั้น ไม่เคยลดลงแม้แต่น้อยเลย


[ ริวกะ ]  :  เอ้อ จุโรคุโมะ  ชั้นอยากวานอะไรหน่อยได้มั้ย


[ จุโรคุโมะ ]  :  ขอแค่นายน้อยบัญชามาเจ้าค่ะ ข้าพร้อมบุกน้ำลุยไฟเพื่อท่าน


[ ริวกะ ]  :  เดี๋ยวๆๆ ไม่ใช่ๆๆ คือชั้นน่ะ อยากได้เสื้อและกางเกงที่ทำจากใยแมงมุมของเจ้าน่ะ ตอนนี้ชั้นรับตำแหน่งคณะกรรมการนักเรียน  ต้องออกแรงคอยจับคุมพวกนักเรียนเกเรบ่อยๆ  ชุดนักเรียนที่ชั้นใส่บางทีมันก็เคลื่อนไหวไม่สะดวก ชั้นเลยอยากให้เจ้าช่วยทอเสื้อผ้าและกางเกงนักเรียนให้หน่อยได้ไหม


[ จูโรคุโมะ ]  :  ชุดนักเรียนเหรอเจ้าคะ


[ ริวกะ ]  :  อื้ม ใยแมงมุมของเจ้ามันทั้งเหนียวทั้งยืดหยุ่นได้ตามต้องการ ชั้นว่ามันคงสะดวกกว่าชุดปกติน่ะนะ


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะ แต่ขนาดร่างกายของนายน้อย คือ... บ่าวต้องรู้ขนาดของนายน้อยก่อนน่ะเจ้าค่ะ


[ ริวกะ ]  :  อื้มม เดี๋ยวชั้นจะเข้ามาใหม่ แล้วจะเอาชุดตัวอย่างมาให้นะ


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะ นายน้อย


[ ริวกะ ]  :  อื้ม งั้นชั้นไปก่อนนะ ออกไปข้างนอกบ้างล่ะ เจ้าน่ะ


ริวกะเอ่ยลาปีศาจแมงมุมและเดินต่อมาทัน ส่วนจูโรคุโมะก็หน้าแดงๆแปลก เธอโค้งหัวให้ริวกะเพื่อทำความเคารพก่อนที่จะค่อยๆเดินช้าๆกลับเข้าไปในถ้ำพร้อมด้วยอาการแปลกๆ ขาก็สั่น แถมยังหอบแปลกๆอีก



ริวกะเดินผ่านป่า ผ่านแม่น้ำเข้ามาเกือบจะ 10 กิโลเมตรแล้ว เขาเองก็ชอบในนี้เช่นกันมันทั้งสงบ และสวยงามจริงๆ จนราวกับว่ากำลังเดินอยู่ในสรวงสวรรค์ก็ไม่ผิดเลย และแล้วเขาก็เดินมาถึงจุดหมาย ข้างหน้านั้นเป็นป่าไผ่ที่สวยงามราวกับถูกสร้างด้วยอะไรบางอย่าง ทุกต้นเรียงสวยงามอีกทั้งยังมีลำธารใสๆด้วย เมื่อเดินไปอีกหน่อย ก็จะมีบ้านอยู่หลังหนึ่ง

เป็นบ้านไม้ทรงญี่ปุ่นโบราณขนาดกลางๆ วัสดุทุกอย่างนั้นบ่งบอกได้ว่านี่คือบ้านสมัยเมื่อหลายร้อยปีก่อนจริงๆ ริวกะนั้นเดินเข้าไปทันที เพื่อจะมาหาใครบางคน ภายในนั้นถูกตกแต่งได้สวยงามขัดกับข้างนอกเอามากๆ มันดูขลังดูอลังการมากๆ ทั้งโคมไฟสีแดง ทั้งของประดับตกแต่ง แค่ดูก็รู้ได้ทันที ว่าเจ้าของบ้านนั้นรสนิยมไม่ธรรมดาเลย


[ ริวกะ ]  :  พี่คิสสึเนะ อยู่เปล่าครับ เหวอออออออ


ทันทีที่ริวกะเดินเข้าไป เขาก็ต้องตะลึง เพราะตอนนี้คิสสึเนะหรือจิ้งจอกเก้าหางนั้นกำลังอยู่ในชุดชั้นในแบบจีนโบราณ คือมีแค่ผ้าปิดกันหน้าอก และ ผ้าสามเหลี่ยมสีแดง ที่ปิดกันเนินสวาทเท่านั้น




[ คิวบิ ]  :  เฮ้อ หัดเคาะประตูเสียบ้างสิ่ เจ้าเด็กคนนี้


[ ริวกะ ]  :  ขอโทษคร๊าบบ ผมกลับแล้วคร๊าบบบ


[ คิวบิ ]  :  เดี๋ยวก่อนนายน้อยจะไปไหน เข้ามาหาข้ามีธุระอะไรรึเปล่า


[ ริวกะ ]  :  เปล่าคร๊าบบบ ผมกลับแล้วนะ


[ คิวบิ ]  :  หยุดเลยนายน้อย ท่านจะเขินอะไรเนี่ย ข้ายังไม่เขินเลย




ริวกะนั้นถึงกับควันออกหู หน้าแดงแปร๊ดไปหมด คิวบิที่นุ่งแค่ชุดชั้นในผืนบางๆนั้นเดินมาหาเขาเรื่อยๆ จนริวกะเองก็ใจเต้นรัวๆเลยตอนนี้ รูปร่างที่ราวกับว่าเป็นนางสวรรค์ ทั้งเอวที่คอด สะโพกที่โค้งเว้าได้รูป อวบอัดจนล้นเนื้อผ้า อีกทั้งหน้าอกที่มันกลมโตสวยงาม ขนาดมีผ้าปิดไว้ยังรู้เลยว่าสวย ที่สำคัญ ใบหน้าขาวสวยตรงหน้าก็โดดเด่นไม่แพ้กัน ดวงตาที่คมกริบ ริวฝีปากบางสวยสีแดงเรียวงาม ก็ช่างเข้ากับใบหน้างดงามนี้ได้ดีไม่น้อยเลย บอกได้เลยว่าถ้าพี่คิสสึเนะคนนี้เดินออกไปข้างนอก ดาราได้ตกงานแน่ๆ


[ ริวกะ ]  :  พี่คิสสึเน๊  ใจเย็นก่อนนน


[ คิวบิ ]  :  อะไรนายน้อย ข้าจะเดินมาหยิบเครื่องอาบน้ำ ประทินผิว ท่านเป็นอะไรเนี่ย แล้วก็รอข้าอาบน้ำก่อนด้วยนะ ไหนๆก็มาแล้ว ข้าอยากคุยด้วย


[ ริวกะ ]  :  ข่ะ ข่ะ ครับๆ    เฮือก !!!




ริวกะถึงกับสะดุ้งโหยง เพราะทันทีที่คิวบิพูดจบ หล่อนก็ได้หันหลังเดินไปทันที แต่สิ่งที่ริวกะเห็นนั้นคือ แผ่นหลังที่เปลื่อยเปล่าขาวเนียน อีกทั้งก้นของเธอก็งามงอนได้รูป สุดๆ ผ้าเตี่ยวที่เธอนุ่งเพื่อปิดบังร่องสวาทก็เป็นเหมือน G Sting ที่ตอนนี้สายเชือกนั้นได้เกี่ยวเข้าไปอยู่ในร่องก้นอวบๆนั้นแล้ว ยิ่งเดินก็ยิ่งทำให้ริวกะนั้นควยตุงทันที ท่าทางการเดิน กิริยาการย่างกรายของคิวบิ มันช่างทำให้เลือดในตัวริวกะนั้นเดือดปุดๆ ๆ ๆ ได้ดีจริงๆ


พรึ่บ  ๆ ๆ  จ๋อม !!! ซู่ววววว คิวบินั้นทิ้งตัวลงในถังไม้ที่เหมือนอ่างน้ำทันทีที่ถอดเสื้อชุดชั้นในเสร็จ น้ำก็ค่อยๆไหลออกมาจนเกิดเสียง ริวกะนั้นได้แต่นั่งภาวนา พุธโธ ธัมโม สังโฆ ยุบหนอพองหนา หดหนอ หดหนอ ทันใดนั้นริวกะก็ได้ยินเสียงน้ำหยดใส่พื้น นั้นแสดงว่าคิวบินั้นอาบน้ำเสร็จแล้ว ริวกะพยายามตั้งสมาธิเพื่อไม่ให้คิดอะไรทั้งนั้นจนผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง


ตึ้ก ๆ ๆ  เสียงฝีเท้าของคิวบิค่อยๆเดินเข้ามา ริวกะนั้นค่อยๆลืมตาขึ้น ก็พบกับร่างหญิงสาวที่อ้อนแอ้นอรชรอยู่ในชุดกิโมโนสีแดงสด



จริงอยู่ว่าตอนนี้เริ่มจะมืดแล้ว แต่ด้วยเปลวไฟจากเทียนหลายจุดในบ้าน จึงทำให้ไม่ดูมืดเลย แต่ในทางกลับกัน ด้วยโทนสีส้มนี้ มันกลับสร้างความรู้สึกที่วาบหวามเสียมากกว่าด้วยซ้ำ


[ คิวบิ ]  :  นายน้อยมาหาข้า มีอะไรรึเปล่า


[ ริวกะ ]  :  เปล่า  คือ ไม่มีใครอยู่เลย ผมเลยเข้ามาเดินเล่นน่ะครับ


[ คิวบิ ]  :  อ๋อ เจ้าพวกนั้นไปที่ภูเขาวาตะกันหมด แล้วเจ้าค่ะ


[ ริวกะ ]  :  โหหหห  ไปเที่ยวกันหมดเลย เฮ้อออ งั้นผมกลับแล้วนะครับ พี่คิสสึเนะ เห็นพี่สบายดีผมก็สบายใจ ฮึ๊บบ


ริวกะนั้นลุกขึ้นเตรียมที่จะกลับออกมายังโลกมนุษย์ คิวบิเองก็ลุกขึ้นมาด้วยเหมือนกับว่าจะเดินไปส่ง แต่ว่ามั่บ เธอกอดเข้าจากด้านหลังของริวกะ ริวกะเองก็ถึงกับตกใตไม่น้อยเลยเช่นกัน


[ ริวกะ ]  :  เอ่อออ พี่คิสสึเนะ ปล่อยโผมเถอะคร๊าบ ผมโตแล้วนะ


[ คิวบิ ]  :  ก็รู้น่ะสิ่ว่าโตแล้ว กลิ่นนี่ฉุนกึ้ก อยากเสพสังวาสกับข้าเหรอ นายน้อย งั่มมม   



♂ อ๋าาา คิวบิพูดจบก็งับไปที่คอของริวกะจนเขาตกใจ ไม่แค่นั้นมือของนางยังลงไปป้วนเปี้ยนที่สาบเสื้อยูกาตะของริวกะด้วย ริวกะถึงกับซื๊ดดเลยทีเดียว เพราะตอนนี้พี่คิสสึเนะของเขานั้นเขี่ยหัวนมของเขาเล่นอย่างสนุกเลย


[ ริวกะ ]  :  ซื๊ดดด พี่คิสสึเนะ อย่าเล่นแบบนั้นครับ ผมก็เสียวเป็นนะ ซื๊ดดด อูยยย


[ คิวบิ ]  :  ใครว่าข้าเล่นล่ะ ข้าเอาจริงนะจะบอกให้ กลิ่นมันออกมาชัดขนาดนี้ ว่าอยากทำอะไรข้า อย่าปฏิเสธเลยเจ้าเด็กน้อย


คิวบิยังไงงับที่ต้นคอของริวกะไม่หยุด ทั้งยังงับใบหู เม้มต้นคอ ส่วนมือนั้นก็ลูบไล้ใต้ร่มผ้า เลื้อยไหลไปยังกล้ามที่แน่นได้รูปอย่างสเน่ห์หา ตัวเธอเองตอนนี้ก็เรียกได้ว่า อยากแล้วเหมือนกัน


[ ริวกะ ]  :  โอเค ๆ ๆ ๆ  ผมขอโทษผมเผลอคิดไปแว๊บนึง  พอแล้วพี่คิสสึเนะ ซื๊ดดดดดด


ริวกะยอมรับจนได้ว่าเผลอคิดอยากจะเย็ดพี่สาวคนนี้ เขาคิดว่าถ้าสารภาพออกไป คิวบิอาจจะหยุดก็ได้ แต่ว่าเขาคิดผิด พอเขาสารภาพออกไปคิวบิยิ่งทำหนักกว่าเดิมอีก อีกทั้งเธอยังหอบกระเส่าราวกับมีอารมณ์ร่วมอีกด้วย


[ คิวบิ ]  :  หนอยแน่  กล้ามากที่คิดจะจับข้าเสพสังวาส ฮิฮิฮิ  เพื่อเป็นการลงโทษ วันนี้เจ้าต้องหลั่งน้ำกับข้าจนกว่าข้าจะพอใจ ฮิฮิฮิ


[ ริวกะ ]  :  หาาาาา ใจเย็นพี่คิสสึเนะ อ๋อยยยย


[ คิวบิ ]  :  มามะ ข้าจะสอนให้เจ้าเอง เจ้าเด็กน้อย


[ ริวกะ ]  :  ม๊ายยยเอาพี่คิสสึเนะ พี่ก็รู้ว่าตัวผมมันไม่ปกติ อย่าล้วงปิ๊กกาจู้โผมมม  อ๋อยย ซื๊ดดดด


[ คิวบิ ]  :  อายุก็ 16 แล้วหัดไว้บ้างสิ่นายน้อย จะได้เป็นงาน มามะมาหัดกับข้าเถอะ


คิวบินั้นยังคงจุ๊ปที่คอของริวกะต่อเนื่องแล้วตอนนี้มือของเธอก็ลงไปขยำลำควยของริวกะเรียบร้อยแล้ว มันทั้งแข็งทั้งใหญ่จนเธอแปลกใจว่านี่คือควยของเด็กอายุ 16 จริงเหรอ  ♀ อื๋ออ คิวบิอุทานตกใจ เพราะริวกะนั้นได้จับมือของเธอที่กำลังขยำควยของเขาไว้ขนเธอไม่สามารถขยับได้ และยกพลิกบิดหมุนจนตอนนี้คิวบิกลายเป็นฝ่ายที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาแล้ว ริวกะกอดเข้าด้านหลังและกดควยแข็งๆเข้าที่ร่องตูดของปีศาจจิ้งจอกทันที


[ คิวบิ ]  :  โอ้โห กล้ารุกข้าแบบนี้เชียวเหรอ


[ ริวกะ ]  :  ต่อจากนี้ก็อย่าโทษผมนะ เพราะพี่เริ่มเองทั้งนั้น


คิวบิถึงกับตัวสั่นขาสั่นเลยทีเดียว เพราะคำพูดของริวกะตอนนี้คือเขาเอาจริง เขาจะเย็ดเธอแน่ๆ ♀ อู้ววว คิวบินั้นครางลืมตัวทันที เพราะริวกะนั้นล้วงมือเข้าไปในกิโมโนสีแดงสดและคลึงเองจนเต็มฝ่ามือ หนุบหนับ ๆ ๆ ริวกะนั้นทั้งบีบทั้งนวด ทั้งคลึง จนคิวบิก็เผลอตัวเงยหน้าเสียว เช่นกัน แต่มีเหรอที่ปีศาจแบบเธอจะเสียเปรียบง่ายๆ


[ คิวบิ ]  :  แค่นี้คิดว่~ อึ้กกก ซื๊ดดดดด


คิวบิครางลั่นเลย เพราะริวกะนั้นใช้มืออีกข้างเลื้อยลงไปบี้แคม แซะร่องหีของจิ้งจอกสาวเสียแล้ว เสียงซื๊ดด ซ๊าดด ของเธอเริ่มออกมาทีละเล็กละน้อยแล้ว


[ ริวกะ ]  :  มาลองดูกันว่าพี่จะทนโดนผมเย็ดได้กี่น้ำ


[ คิวบิ ]  :  หนอย กล้าใช้คำหยาบของมนุษย์กับข้~ ( ข้า ) อุ๊ป


เพียงคิวบิจะหันมาตอบโต เธอก็ถูกริวกะอุดปากด้วยลิ้นของเขาเสีย คิวบิหัวหมุนไปหมดแล้ว เธอโดนทั้งคลึงนม บี้ร่องหี นี่ยังโดนดูดปากอีก  มิหนำซ้ำช่วงล่างก็โดนกระเด้าใส่ ดึ้ก ๆ ๆ ๆ  ถึงจะมีเสื้อผ้ากันอยู่แต่มันก็เสียวได้ใจอยู่ดี  ♀ อื้อ อื้อ อื้อ  คิวบิจิ้งจอกสาวโดนริวกะดูดปากจน พูดไม่ได้ ได้แต่อู้อี้ อู้อี้ แทน  น้ำลายที่เกิดจากการจูบก็ไหลย้อยลงข้างแก้มขาวใส ส่วนน้ำหีโดนเบ็ดก็ไหลนองพื้นเช่นกัน


ผ่านไปเกือบ 5 นาทีดูเหมือนว่าควยริวกะจะแข็งได้ที่แล้ว เขาหยุดจูบแค่นั้นและงับคอของคิวบิคืน ♀ ซื๊ดดดด คิวบินั้นถึงกับครางเบาๆอย่างสะใจ เธอโดนเด็กหนุ่มที่อายุห่างกันเกือบพันปีเล่นงานจนน้ำใสๆไหลเต็มร่องสวาทเลย ริวกะค่อยๆแกะผ้ารัดเอวกิโมโนออก ก่อนจะกระซิบไปว่า


[ ริวกะ ]  :  ถอดเถอะพี่คิสสึเนะ เดี๋ยวผมเย็ดแล้วมันจะเลอะซะเปล่า


คิวบิได้ฟังแล้วถึงกับขาสั่นไปหมด เจ้าเด็กน้อยคนที่เธอเคยอุ้มตั้งแต่แบเบาะ เจ้าเด็กน้อยที่เธอเคยเปลี่ยนผ้าอ้อม เคยป้อนข้าว เจ้าเด็กน้อยที่เธออาบน้ำให้ ผ่านไป 16 ปีเจ้าเด็กน้อยคนนั้นกำลังจะเย็ดเธอเสียแล้ว ไม่ถึงนาทีกิโมโนของคิวบิก็กองลงกับพื้นจนหมดเหลือไว้เพียงร่างขาวเนียน ที่มีเพียงชุดชั้นในโบราณปิดบังไว้เท่านั้น


ริวกะมองร่างตรงหน้าอย่างพอใจก่อนจะจับจับไหล่และกดให้นั่งลง แน่นอนว่าแทบไม่ต้องพูดเลย ว่าริวกะต้องการอะไร คิสสึเนะนั้นถึงกับยิ้มเลย นี่แหละที่เธอรอ นี่แหละที่เธอต้องการ





♀ ง่วบบบ ♂ ซื๊ดดดด ทันที่ปากเรียวบางนั้นอ้าและงับควยเข้าไป ริวกะก็ถึงกับครางเลยทันที ♂ ซื๊ดดดด อู้ววว  ♀ อุ้ก ๆ ๆ ๆ คิวบิผงกหัว โม๊กดังบ๊วบ ๆ  ๆ  จนริวกะถึงกับขาสั่น ลีลาพันปีนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ


เธอทั้งใช้ลิ้นเลียที่รูเยี่ยว ทั้งใช้ฟันขบที่หัวควยเบาๆ ทั้งดูดที่ลำควยอย่างชำนาญ ♀ อ่อก อ่อก อ่อก เสียงควยชนกับลำคอดังไม่ขาดสาย ควยของริวกะนั้นยาวเกินเด็กรุ่นเดียวกันจริงๆ ♀ ซรู๊ดดดด บ๊วบๆ ๆ  เรียกได้ว่าลีลาลิ้นนี้ขั้นเทพมากๆสำหรับคิวบิ เพราะตอนนี้ริวกะนั้นเริ่มจะแย่แล้ว ♂ ซื๊ดดด อุ้วว ♀ อื๋อ อ่ก อ่อก อ่อก



คิวบินั้นถึงกับสำลักเพราะริวกะนั้นใช้มือรั้งที่ต้นคอของเธอและดันเข้ามาโม๊คลึกกว่าเดิมอีกทั้งยังซอยเอวอีกด้วย ตอนนี้คิวบิโดนริวกะเย็ดปากเสียแล้ว ♀ อ่อก อ่อก อ่อก ริวกะเย็ดถี่ๆจนคิวบินั้นต้องอ้าปากกวางขึ้นๆ เขาแทงควยสุดลำทุกครั้งจนลำคอของคิวบินั้นนูนออกมาเลยแต่สำหรับคิวบิแค่นี้มันสบายๆ แต่ความเสียวที่ได้รับตอนนี้มันไม่สบายเลย เพราะเธอเองก็เสียวไม่ใช่น้อย


[ ริวกะ ]  :  ซื๊ดดด กินให้หมดล่ะ พี่คิสสึเนะ  อู้ว  ซื๊ดดดด




♀ อ่อกกกกก ริวกะถอนควยออกมาครึ่งนึงและแตกกระฉูดใส่ทันที ♀ อื๊ออออ คิสสึเนะถึงกับตาโตตกใจ เพราะน้ำเงี่ยนของริวกะนั้นกระฉูดลงที่ลิ้นของเธอพอดี มันทั้งคาว ทั้งร้อน และทั้งได้อารมณ์ ♀ อึ้ก อึ้ก อึ้ก ซรู๊ดดดดด คิสสึเนะทั้งดูด ทั้งอม และกลืนน้ำเงี่ยนของริวกะลงไปทุกหยดหยาดไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว ริวกะนั้นพอใจอย่างมาก เขานั้นช้อนมือทั้งสองข้่งไปที่รักแร้ของพี่คิสสึเนะของเขาและดึงเธอขึ้นมา


ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะยังสุขสมกับน้ำกามข้นคลั่กอยู่ เพราะสีหน้าที่เหม่อลอยนั้นบอกได้ดีว่ามันคืออะไร ปรื๊ดดด ปรื๊ดดด ริวกะปลดเงื่อนเชือกชุดชั้นในของคิวบิออก ทีละเส้น ทีละเส้น ผืนผ้าสีแดงที่เป็นเหมือนเสื้อซับใน และ G Sting หลุดลงพื้นอย่างรวดเร็ว จนคิวบิถึงกับต้องมองตาม ♀ อื้อออ อู๊วว คิวบิครางลั่นเลย เพราะริวกะนั้นก้มลงไปดูด ขบ เม้ม หัวนมชมพูของเธออย่างสนุกปาก


[ คิวบิ ]  :  ซื๊ดดดด ได้ใจใหญ่เชียวนะ อื้ออออ


[ ริวกะ ]  :  ซรู๊บบบบ พูดได้พูดไปเถอะครับ อีกแปปจะทำได้แค่คราง


คิวบิยังเถียงริวกะ ส่วนตัวเขานั้นไม่ได้สนใจอะไรยังคง ตั้งหน้าตั้งตาดูดนมต่อไป จนซักพักความมันส์ก็กำลังจะเกิดขึ้น เขาอุ้มคิวบิไปยังห้องนอนของเธออย่างรวดเร็ว ตอนนี้ทั้งตัวเขาและเธอนั้นไม่มีอาภรณ์ใดปิดบังแล้ว ริวกะวางคิวบิลงบนที่นอนอย่างนุ่มนวลและจัดท่าทางทันที คิวบินัันถึงกับครางซื๊ดเช่นดัน เพราะริวกะนั้นปาดควยไปมาที่ร่องหีของเธออีกครั้งก่อนที่จะ




ซวบบบ ♀ อื้ออออออ คิวบิถึงกับครางลั่น ริวกะเด้งเอวทันที เขาดันควยเข้าไปอีก เข้าไปอีก เข้าไปอีก ♀ อื๊ออออ คิวบิถึงกับจิกผ้าห่มแน่นเลย เพราะควยของริวกะนั้นชนเข้ากับมดลูกของเธอเข้าอย่างจังมิหนำซ้ำนายน้อยตัวดี ยังกระแทกย้ำเข้าไปอีก



 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

ตำนานเทพวายุ OVA


วันนี้เป็นวันฤดูหนาว ที่หนาวมากๆ หิมะก็ตกแถมยังหนักด้วย ณ.คฤหาสน์อิซานางิตอนนี้เรียกได้ว่า ขาวโพลนไปหมด

[ ยามิ ]   :   ยะฮู้ววววว หีมะ


[ กัปปะ ]  :  หิมะ หิมะ ซึบาสะมารุ


[ ยามิ ]  :  อ้อ โอเค หิมะก็ได้  เฮ้อ ข้าล่ะชอบอากาศยามนี้จริงๆ เย็นสบายกว่าภูเขาวาตะอีก


[ โคฮาคุ ]  :  ท่านพี่ซึบาสะมารุขอรับ พูดถึงภูเขาวาตะแล้ว  ข้าว่าพวกเราควรกลับไปเยี่ยมท่านแม่นะขอรับ


[ ยามิ ]  :  โคฮาคุเจ้ากลับไปก่อนเลย ข้าขออยู่อีกสักพัก


[ โคฮาคุ ]  :  ท่านพี่ครับ  แล้วข้าจะตอบท่านแม่ว่ายังไงล่ะ


[ กัปปะ ]  :  เอิ่ม.. ข้าว่าถูกอย่างที่โคฮาคุพูดนะ เวลาท่านน้า ( แม่ของยามิ ) โมโห   เจ้าน่วมทุกที


[ ยามิ ]  :   เฮือก !!!


ยามิถึงกับสะดุ้งเลย เพราะขึ้นชื่อว่าแม่ ยังไงก็น่ากลัว แม่ของยามิจะชอบน้อยใจ จะชอบพูดประชดว่า ลูกชายคนโตไม่รักบ้าง ไม่ใส่ใจบ้าง จนยามิทำตัวไม่ถูกเลย และยิ่งกัปปะพูดย้ำ นั่นยิ่งทำให้เขาลืมไม่ลงเลยทีเดียว


[ ยามิ ]  :  โคฮาคุ เตรียมตัวกลับภูเขาวาตะเลย ก่อนท่านแม่จะเม้งแตก


ในระหว่างที่สองพี่น้องนั้นกำลังเตรียมตัวกลับนั้น ภูติตนอื่นๆก็เดินมาสมทบพอดิบพอดี

[ ภูติหิมะ ]  :  ข้าไปด้วย ข้าอบากไปเยี่ยมท่านแม่ของเจ้สพอดี ซึบาสะมารุ   ว่าแต่ทานูกิ เจ้าไปหรือไม่


[ ทานูกิ ]  :  อื้ม นานๆทีไปพักผ่อนก็ดี  ข้าไปด้วย


[ กัปปะ ]  :  ข้าไปด้วยครับ ท่านน้า


ทุกตนนั้นตกลงกะนว่าจะไปพักผ่อนที่ภูเขาวาตะ ภูเขาลึกลับที่เป็นที่อาศัยของเผ่าพันธุ์เทนงู มาตั้งแต่อดีตกาล โดยที่คาราสึ เทนงู กับ ฮิคาริ ได้ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ราวๆ 30 นาทีเห็นจะได้ ทุกตนก็เตรียมพร้อมกันหมด และยามิกับโคฮาคุก็ได้ใช้พลังในการวาร์ปพาทุกคนไปยังภูเขาวาตะ ในทันที  แต่พวกเขาลืมสิ่งที่สำคัญไป นั่นคือ พวกเขาไม่ได้ชวนริวกะ


• • • • • •

ด้านริวกะ


[ ริวกะ ]  :  ฮะ เฮื้ออออออ ฮ๊าวววว กี่โมงแล้วหว่า


ริวกะนั้นตื่นขึ้นมาในห้องของตัวเอง เขานั้นยังคงซุกตัวในผ้าห่มหนาๆกลิ้งไปกลิ้วมาราวกับเด็กน้อย วันหยุดทั้งทีใครจะอยากใช้แรงกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขาก็ลุกขึ้นมาเพื่อหาอะไรกิน เพราะตอนนี้ก็เกือบจะเที่ยงแล้ว ในขณะที่เขากำลังนั่งกินข้าว เขาก็นึกแปลกใจทำไมวันนี้ห้องครัวดูเงียบๆ เพราะปกติทานูกิและภูติหิมะ จะคอยวนเวียนอยู่ในนี้เพื่อหัดทำอาหาร แต่วันนี้กลับเงียบไปทั้งคู่เลย


[ ริวกะ ]  :  ยามิ ยามิได้ยินมั้ย  โคฮาคุ กัปปะ ฮิคาริ อยู่ไหนกันหมด



เงียบ ทุกอย่างเงียบไปหมด ริวกะติดต่อใครไม่ได้เลย ตอนนี้นายน้อยริวกะผู้นี้


[ ริวกะ ]  :  โดนทิ้ง อ่ะฮืออออ


ริวกะนั้นหงอยทันที เขาตามหาใครไม่เจอเลยตอนนี้ ติดต่อไปก็เงียบ เขาจำได้แค่ว่า ฮิคาริ กับ ลุงคุโระนั้นกลับไปที่ภูเขาวาตะ การที่ยามิกับโคฮาคุจะตามไป นั่นก็ไม่แปลก แต่ภูติตนอื่นๆไปไหนกันหมด ริงกะสลัดความคิดทั้งหมดออก ถึงจะเหงาแต่ก็ต้องอยู่ให้ได้  ริวกะนั้นเดิมายังเขตอาคมของจิ้งจอกเก้าหาง และเริ่มฝึกการควบคุมลม และ สายฟ้า โดนลำพังอย่างตั้งใจ เปรี๊ยะ !!! วิ๊ววว เปรี้ยง !!! เสียงกัมปนาทดังกึกก้องไปหมด ทั้งสายฟ้า ทั้งลม พัดโหมปั่นป่วนทั่วท้องฟ้าไปหมด จนผ่านไปราว 2 ชั่วโมง


[ ริวกะ ]  :  ฟู่วววววววว เฮ้ออ วันนี้พอแค่นี้ดีกว่า


ริวกะนั้นยกเลิกสถานะสายฟ้าและพายุของเขาลง และรวบรวมสมสธิก่อนที่จะค่อยๆสลายพวกมันออกไป ถึงอากาศจะหนาวแต่ตอนนี้ ทั้งตัวริวกะนั้นมีแต่ไอน้ำระเหยออกจากทั้งตัว แสดงว่าเขานั้นฝึกฝน เคลื่อนไหว จนร่างกายของเขานั้นร้อนมากๆ ซู่ววววว ไอน้ำยังคงระเหยขึ้นจากตัวของริวกะ ส่วนตัวเขานั้นก็ค่อยๆเดินกลับไปที่บ้านใหญ่เพื่ออาบน้ำต่อ และแน่นอนชีวิตประจำวันของเขาคือ ทำการบ้านและทบทวนบทเรียนต่างๆ จนเวลาผ่านไปจน 4 โมงเย็น


บรรยากาศข้างนอกก็เริ่มมืดแล้ว ริวกะบิดขี้เกียจ ดัง
กร๊อบ แกร๊บ ไปหลายที ตอนนี้หิมะเริ่มตกลงมาหน่อยแล้ว ทำให้เขาชักอยากจะออกไปเดินเล่นสักหน่อย ริวกะใส่ยูกะตะสีฟ้าครามเดินเจ้าไปยังเขตอาคม และตรงเข้าไปข้างในอีก  เขตอาคมนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยมนต์ตราของจิ้งจอกเก้าหาง และ คาราสึ เทนงู มันเป็นเหมือนมิติอีกมิติหนึ่งที่สามารถรับแรงดันวิญญาณและอานุภาพวายุของริวกะได้เป็นอย่างดี


โดยในเขตอาคมนั้นอยู่ในมิติที่แยกออกมาจากมิติของโลกมนุษย์ เพราะฉนั้นทั้งบรรยากาศ ทั้งต้นไม้ใบหญ้านั้น ล้วนแต่ราวกับถูกยกมาจากหลายร้อยปีก่อนไม่มีผิด ที่นี่เป็นทั้งแหล่งพำนักของเหล่าภูติพรายที่ขึ้นตรงกับอิซานางิ แต่ไม่ค่อยชอบโลกภายนอก และเป็นทั้งพักผ่อนของริวกะด้วย บอกได้เลยว่ามันเป็นธรรมชาติมากๆ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวก


แต่มันก็เหมือนราวกับสวรรค์ของผู้ที่รักธรรมชาติมากๆ ริวกะเดินเข้ามาลึกราวเกือบ 5 กิโลเมตร เหล่าวิญญาณที่อาศัยในบริเวณนั้นเมื่อรับรู้ถึงการมาของนายน้อยริวกะ พวกมันก็ลอยมาต้อนรับเป็นอย่างดี ทั้งดวงไฟหลากสี และความรู้สึกว่ากำลังอยู่ตรงหน้า


[ ริวกะ ]  :  หวัดดีพวกเจ้า ไม่เจอกันนานนะ ข้าแค่มาเดินเล่นน่ะ ตามสบายเถอะ


ริวกะพูดคุยกับดวงวิญญาณราวกับเป็นเรื่องปกติ ส่วนวิญญาณเหล่านั้นเมื่อได้ยินที่ริวกะพูด ก็ลอยไปลอยมาและค่อยๆหายไป ริวกะเองก็เดินเข้าไปลึกอีก ลึกอีก ลึกอีก จนถึงถ้ำแห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่อาศัยของปีศาจแมงมุม เพียงริวกะย่างกรายมา นางก็รับรู้ได้ทันทีและรีบออกมาต้อนรับอย่างรวดเร็ว


[ ริวกะ ]  :  สวัสดี จูโรคุโมะ  สบายดีมั้ย


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะนายน้อย นายน้อยเจ้ามาลึกถึงขนาดนี้มีอะไรให้รับใช้รึเจ้าคะ


[ ริวกะ ]  :  เปล่าๆ ชั้นเข้ามาเดินเล่นน่ะ เลยแวะมาเยี่ยมเจ้า


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะ ข้าดีใจเหลือเกินเจ้าค่ะ ที่ได้พบนายน้อย


จูราคุโมะ ปรากฎตัวมาในร่างหญิงสาวในชุดสีดำ ทั้งขอบตาและหางคิ้วนั้นราวกับถูก make up ด้วยสีดำทั้งหมด แต่รูปร่างนั้นช่างอรชรอ้อนแอ้นเหลือเกิน ริวกะเองก็ถึงกับตะลึงไม่ใช่น้อย  ปีศาจแมงมุมนั้นไม่ชอบแสงไฟของโลกในยุคปัจจุบัน นางจึงชอบอาศัยในเขตอาคมนี้มากกว่า ถึงจะไม่ออกไปยังโลกภายนอก แต่ความจงรักภักดีต่ออิซานางินั้น ไม่เคยลดลงแม้แต่น้อยเลย


[ ริวกะ ]  :  เอ้อ จุโรคุโมะ  ชั้นอยากวานอะไรหน่อยได้มั้ย


[ จุโรคุโมะ ]  :  ขอแค่นายน้อยบัญชามาเจ้าค่ะ ข้าพร้อมบุกน้ำลุยไฟเพื่อท่าน


[ ริวกะ ]  :  เดี๋ยวๆๆ ไม่ใช่ๆๆ คือชั้นน่ะ อยากได้เสื้อและกางเกงที่ทำจากใยแมงมุมของเจ้าน่ะ ตอนนี้ชั้นรับตำแหน่งคณะกรรมการนักเรียน  ต้องออกแรงคอยจับคุมพวกนักเรียนเกเรบ่อยๆ  ชุดนักเรียนที่ชั้นใส่บางทีมันก็เคลื่อนไหวไม่สะดวก ชั้นเลยอยากให้เจ้าช่วยทอเสื้อผ้าและกางเกงนักเรียนให้หน่อยได้ไหม


[ จูโรคุโมะ ]  :  ชุดนักเรียนเหรอเจ้าคะ


[ ริวกะ ]  :  อื้ม ใยแมงมุมของเจ้ามันทั้งเหนียวทั้งยืดหยุ่นได้ตามต้องการ ชั้นว่ามันคงสะดวกกว่าชุดปกติน่ะนะ


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะ แต่ขนาดร่างกายของนายน้อย คือ... บ่าวต้องรู้ขนาดของนายน้อยก่อนน่ะเจ้าค่ะ


[ ริวกะ ]  :  อื้มม เดี๋ยวชั้นจะเข้ามาใหม่ แล้วจะเอาชุดตัวอย่างมาให้นะ


[ จูโรคุโมะ ]  :  เจ้าค่ะ นายน้อย


[ ริวกะ ]  :  อื้ม งั้นชั้นไปก่อนนะ ออกไปข้างนอกบ้างล่ะ เจ้าน่ะ


ริวกะเอ่ยลาปีศาจแมงมุมและเดินต่อมาทัน ส่วนจูโรคุโมะก็หน้าแดงๆแปลก เธอโค้งหัวให้ริวกะเพื่อทำความเคารพก่อนที่จะค่อยๆเดินช้าๆกลับเข้าไปในถ้ำพร้อมด้วยอาการแปลกๆ ขาก็สั่น แถมยังหอบแปลกๆอีก



ริวกะเดินผ่านป่า ผ่านแม่น้ำเข้ามาเกือบจะ 10 กิโลเมตรแล้ว เขาเองก็ชอบในนี้เช่นกันมันทั้งสงบ และสวยงามจริงๆ จนราวกับว่ากำลังเดินอยู่ในสรวงสวรรค์ก็ไม่ผิดเลย และแล้วเขาก็เดินมาถึงจุดหมาย ข้างหน้านั้นเป็นป่าไผ่ที่สวยงามราวกับถูกสร้างด้วยอะไรบางอย่าง ทุกต้นเรียงสวยงามอีกทั้งยังมีลำธารใสๆด้วย เมื่อเดินไปอีกหน่อย ก็จะมีบ้านอยู่หลังหนึ่ง


เป็นบ้านไม้ทรงญี่ปุ่นโบราณขนาดกลางๆ วัสดุทุกอย่างนั้นบ่งบอกได้ว่านี่คือบ้านสมัยเมื่อหลายร้อยปีก่อนจริงๆ ริวกะนั้นเดินเข้าไปทันที เพื่อจะมาหาใครบางคน ภายในนั้นถูกตกแต่งได้สวยงามขัดกับข้างนอกเอามากๆ มันดูขลังดูอลังการมากๆ ทั้งโคมไฟสีแดง ทั้งของประดับตกแต่ง แค่ดูก็รู้ได้ทันที ว่าเจ้าของบ้านนั้นรสนิยมไม่ธรรมดาเลย


[ ริวกะ ]  :  พี่คิสสึเนะ อยู่เปล่าครับ เหวอออออออ


ทันทีที่ริวกะเดินเข้าไป เขาก็ต้องตะลึง เพราะตอนนี้คิสสึเนะหรือจิ้งจอกเก้าหางนั้นกำลังอยู่ในชุดชั้นในแบบจีนโบราณ คือมีแค่ผ้าปิดกันหน้าอก และ ผ้าสามเหลี่ยมสีแดง ที่ปิดกันเนินสวาทเท่านั้น


[ คิวบิ ]  :  เฮ้อ หัดเคาะประตูเสียบ้างสิ่ เจ้าเด็กคนนี้


[ ริวกะ ]  :  ขอโทษคร๊าบบ ผมกลับแล้วคร๊าบบบ


[ คิวบิ ]  :  เดี๋ยวก่อนนายน้อยจะไปไหน เข้ามาหาข้ามีธุระอะไรรึเปล่า


[ ริวกะ ]  :  เปล่าคร๊าบบบ ผมกลับแล้วนะ


[ คิวบิ ]  :  หยุดเลยนายน้อย ท่านจะเขินอะไรเนี่ย ข้ายังไม่เขินเลย


ริวกะนั้นถึงกับควันออกหู หน้าแดงแปร๊ดไปหมด คิวบิที่นุ่งแค่ชุดชั้นในผืนบางๆนั้นเดินมาหาเขาเรื่อยๆ จนริวกะเองก็ใจเต้นรัวๆเลยตอนนี้ รูปร่างที่ราวกับว่าเป็นนางสวรรค์ ทั้งเอวที่คอด สะโพกที่โค้งเว้าได้รูป อวบอัดจนล้นเนื้อผ้า อีกทั้งหน้าอกที่มันกลมโตสวยงาม ขนาดมีผ้าปิดไว้ยังรู้เลยว่าสวย ที่สำคัญ ใบหน้าขาวสวยตรงหน้าก็โดดเด่นไม่แพ้กัน ดวงตาที่คมกริบ ริวฝีปากบางสวยสีแดงเรียวงาม ก็ช่างเข้ากับใบหน้างดงามนี้ได้ดีไม่น้อยเลย บอกได้เลยว่าถ้าพี่คิสสึเนะคนนี้เดินออกไปข้างนอก ดาราได้ตกงานแน่ๆ


[ ริวกะ ]  :  พี่คิสสึเน๊  ใจเย็นก่อนนน


[ คิวบิ ]  :  อะไรนายน้อย ข้าจะเดินมาหยิบเครื่องอาบน้ำ ประทินผิว ท่านเป็นอะไรเนี่ย แล้วก็รอข้าอาบน้ำก่อนด้วยนะ ไหนๆก็มาแล้ว ข้าอยากคุยด้วย


[ ริวกะ ]  :  ข่ะ ข่ะ ครับๆ    เฮือก !!!


ริวกะถึงกับสะดุ้งโหยง เพราะทันทีที่คิวบิพูดจบ หล่อนก็ได้หันหลังเดินไปทันที แต่สิ่งที่ริวกะเห็นนั้นคือ แผ่นหลังที่เปลื่อยเปล่าขาวเนียน อีกทั้งก้นของเธอก็งามงอนได้รูป สุดๆ ผ้าเตี่ยวที่เธอนุ่งเพื่อปิดบังร่องสวาทก็เป็นเหมือน G Sting ที่ตอนนี้สายเชือกนั้นได้เกี่ยวเข้าไปอยู่ในร่องก้นอวบๆนั้นแล้ว ยิ่งเดินก็ยิ่งทำให้ริวกะนั้นควยตุงทันที ท่าทางการเดิน กิริยาการย่างกรายของคิวบิ มันช่างทำให้เลือดในตัวริวกะนั้นเดือดปุดๆ ๆ ๆ ได้ดีจริงๆ


พรึ่บ  ๆ ๆ  จ๋อม !!! ซู่ววววว คิวบินั้นทิ้งตัวลงในถังไม้ที่เหมือนอ่างน้ำทันทีที่ถอดเสื้อชุดชั้นในเสร็จ น้ำก็ค่อยๆไหลออกมาจนเกิดเสียง ริวกะนั้นได้แต่นั่งภาวนา พุธโธ ธัมโม สังโฆ ยุบหนอพองหนา หดหนอ หดหนอ ทันใดนั้นริวกะก็ได้ยินเสียงน้ำหยดใส่พื้น นั้นแสดงว่าคิวบินั้นอาบน้ำเสร็จแล้ว ริวกะพยายามตั้งสมาธิเพื่อไม่ให้คิดอะไรทั้งนั้นจนผ่านไปราวครึ่งชั่วโมง


ตึ้ก ๆ ๆ  เสียงฝีเท้าของคิวบิค่อยๆเดินเข้ามา ริวกะนั้นค่อยๆลืมตาขึ้น ก็พบกับร่างหญิงสาวที่อ้อนแอ้นอรชรอยู่ในชุดกิโมโนสีแดงสด จริงอยู่ว่าตอนนี้เริ่มจะมืดแล้ว แต่ด้วยเปลวไฟจากเทียนหลายจุดในบ้าน จึงทำให้ไม่ดูมืดเลย แต่ในทางกลับกัน ด้วยโทนสีส้มนี้ มันกลับสร้างความรู้สึกที่วาบหวามเสียมากกว่าด้วยซ้ำ


[ คิวบิ ]  :  นายน้อยมาหาข้า มีอะไรรึเปล่า


[ ริวกะ ]  :  เปล่า  คือ ไม่มีใครอยู่เลย ผมเลยเข้ามาเดินเล่นน่ะครับ


[ คิวบิ ]  :  อ๋อ เจ้าพวกนั้นไปที่ภูเขาวาตะกันหมด แล้วเจ้าค่ะ


[ ริวกะ ]  :  โหหหห  ไปเที่ยวกันหมดเลย เฮ้อออ งั้นผมกลับแล้วนะครับ พี่คิสสึเนะ เห็นพี่สบายดีผมก็สบายใจ ฮึ๊บบ


ริวกะนั้นลุกขึ้นเตรียมที่จะกลับออกมายังโลกมนุษย์ คิวบิเองก็ลุกขึ้นมาด้วยเหมือนกับว่าจะเดินไปส่ง แต่ว่ามั่บ เธอกอดเข้าจากด้านหลังของริวกะ ริวกะเองก็ถึงกับตกใตไม่น้อยเลยเช่นกัน


[ ริวกะ ]  :  เอ่อออ พี่คิสสึเนะ ปล่อยโผมเถอะคร๊าบ ผมโตแล้วนะ


[ คิวบิ ]  :  ก็รู้น่ะสิ่ว่าโตแล้ว กลิ่นนี่ฉุนกึ้ก อยากเสพสังวาสกับข้าเหรอ นายน้อย งั่มมม   



♂ อ๋าาา คิวบิพูดจบก็งับไปที่คอของริวกะจนเขาตกใจ ไม่แค่นั้นมือของนางยังลงไปป้วนเปี้ยนที่สาบเสื้อยูกาตะของริวกะด้วย ริวกะถึงกับซื๊ดดเลยทีเดียว เพราะตอนนี้พี่คิสสึเนะของเขานั้นเขี่ยหัวนมของเขาเล่นอย่างสนุกเลย


[ ริวกะ ]  :  ซื๊ดดด พี่คิสสึเนะ อย่าเล่นแบบนั้นครับ ผมก็เสียวเป็นนะ ซื๊ดดด อูยยย


[ คิวบิ ]  :  ใครว่าข้าเล่นล่ะ ข้าเอาจริงนะจะบอกให้ กลิ่นมันออกมาชัดขนาดนี้ ว่าอยากทำอะไรข้า อย่าปฏิเสธเลยเจ้าเด็กน้อย


คิวบิยังไงงับที่ต้นคอของริวกะไม่หยุด ทั้งยังงับใบหู เม้มต้นคอ ส่วนมือนั้นก็ลูบไล้ใต้ร่มผ้า เลื้อยไหลไปยังกล้ามที่แน่นได้รูปอย่างสเน่ห์หา ตัวเธอเองตอนนี้ก็เรียกได้ว่า อยากแล้วเหมือนกัน


[ ริวกะ ]  :  โอเค ๆ ๆ ๆ  ผมขอโทษผมเผลอคิดไปแว๊บนึง  พอแล้วพี่คิสสึเนะ ซื๊ดดดดดด


ริวกะยอมรับจนได้ว่าเผลอคิดอยากจะเย็ดพี่สาวคนนี้ เขาคิดว่าถ้าสารภาพออกไป คิวบิอาจจะหยุดก็ได้ แต่ว่าเขาคิดผิด พอเขาสารภาพออกไปคิวบิยิ่งทำหนักกว่าเดิมอีก อีกทั้งเธอยังหอบกระเส่าราวกับมีอารมณ์ร่วมอีกด้วย


[ คิวบิ ]  :  หนอยแน่  กล้ามากที่คิดจะจับข้าเสพสังวาส ฮิฮิฮิ  เพื่อเป็นการลงโทษ วันนี้เจ้าต้องหลั่งน้ำกับข้าจนกว่าข้าจะพอใจ ฮิฮิฮิ


[ ริวกะ ]  :  หาาาาา ใจเย็นพี่คิสสึเนะ อ๋อยยยย


[ คิวบิ ]  :  มามะ ข้าจะสอนเชิงกามยุทธ์ให้เจ้าเอง เจ้าเด็กน้อย


[ ริวกะ ]  :  ม๊ายยยเอาพี่คิสสึเนะ พี่ก็รู้ว่าตัวผมมันไม่ปกติ อย่าล้วงปิ๊กกาจู้โผมมม  อ๋อยย ซื๊ดดดด


[ คิวบิ ]  :  อายุก็ 16 แล้วหัดไว้บ้างสิ่นายน้อย จะได้เป็นงาน มามะมาหัดกับข้าเถอะ


คิวบินั้นยังคงจุ๊ปที่คอของริวกะต่อเนื่องแล้วตอนนี้มือของเธอก็ลงไปขยำลำควยของริวกะเรียบร้อยแล้ว มันทั้งแข็งทั้งใหญ่จนเธอแปลกใจว่านี่คือควยของเด็กอายุ 16 จริงเหรอ  ♀ อื๋ออ คิวบิอุทานตกใจ เพราะริวกะนั้นได้จับมือของเธอที่กำลังขยำควยของเขาไว้ขนเธอไม่สามารถขยับได้ และยกพลิกบิดหมุนจนตอนนี้คิวบิกลายเป็นฝ่ายที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาแล้ว ริวกะกอดเข้าด้านหลังและกดควยแข็งๆเข้าที่ร่องตูดของปีศาจจิ้งจอกทันที


[ คิวบิ ]  :  โอ้โห กล้ารุกข้าแบบนี้เชียวเหรอ


[ ริวกะ ]  :  ต่อจากนี้ก็อย่าโทษผมนะ เพราะพี่เริ่มเองทั้งนั้น


คิวบิถึงกับตัวสั่นขาสั่นเลยทีเดียว เพราะคำพูดของริวกะตอนนี้คือเขาเอาจริง เขาจะเย็ดเธอแน่ๆ ♀ อู้ววว คิวบินั้นครางลืมตัวทันที เพราะริวกะนั้นล้วงมือเข้าไปในกิโมโนสีแดงสดและคลึงเองจนเต็มฝ่ามือ หนุบหนับ ๆ ๆ ริวกะนั้นทั้งบีบทั้งนวด ทั้งคลึง จนคิวบิก็เผลอตัวเงยหน้าเสียว เช่นกัน แต่มีเหรอที่ปีศาจแบบเธอจะเสียเปรียบง่ายๆ


[ คิวบิ ]  :  แค่นี้คิดว่~ อึ้กกก ซื๊ดดดดด


คิวบิครางลั่นเลย เพราะริวกะนั้นใช้มืออีกข้างเลื้อยลงไปบี้แคม แซะร่องหีของจิ้งจอกสาวเสียแล้ว เสียงซื๊ดด ซ๊าดด ของเธอเริ่มออกมาทีละเล็กละน้อยแล้ว


[ ริวกะ ]  :  มาลองดูกันว่าพี่จะทนโดนผมเย็ดได้กี่น้ำ


[ คิวบิ ]  :  หนอย กล้าใช้คำหยาบของมนุษย์กับข้~ ( ข้า ) อุ๊ป


เพียงคิวบิจะหันมาตอบโต เธอก็ถูกริวกะอุดปากด้วยลิ้นของเขาเสีย คิวบิหัวหมุนไปหมดแล้ว เธอโดนทั้งคลึงนม บี้ร่องหี นี่ยังโดนดูดปากอีก  มิหนำซ้ำช่วงล่างก็โดนกระเด้าใส่ ดึ้ก ๆ ๆ ๆ  ถึงจะมีเสื้อผ้ากันอยู่แต่มันก็เสียวได้ใจอยู่ดี  ♀ อื้อ อื้อ อื้อ  คิวบิจิ้งจอกสาวโดนริวกะดูดปากจน พูดไม่ได้ ได้แต่อู้อี้ อู้อี้ แทน  น้ำลายที่เกิดจากการจูบก็ไหลย้อยลงข้างแก้มขาวใส ส่วนน้ำหีโดนเบ็ดก็ไหลนองพื้นเช่นกัน


ผ่านไปเกือบ 5 นาทีดูเหมือนว่าควยริวกะจะแข็งได้ที่แล้ว เขาหยุดจูบแค่นั้นและงับคอของคิวบิคืน ♀ ซื๊ดดดด คิวบินั้นถึงกับครางเบาๆอย่างสะใจ เธอโดนเด็กหนุ่มที่อายุห่างกันเกือบพันปีเล่นงานจนน้ำใสๆไหลเต็มร่องสวาทเลย ริวกะค่อยๆแกะผ้ารัดเอวกิโมโนออก ก่อนจะกระซิบไปว่า


[ ริวกะ ]  :  ถอดเถอะพี่คิสสึเนะ เดี๋ยวผมเย็ดแล้วมันจะเลอะซะเปล่า


คิวบิได้ฟังแล้วถึงกับขาสั่นไปหมด เจ้าเด็กน้อยคนที่เธอเคยอุ้มตั้งแต่แบเบาะ เจ้าเด็กน้อยที่เธอเคยเปลี่ยนผ้าอ้อม เคยป้อนข้าว เจ้าเด็กน้อยที่เธออาบน้ำให้ ผ่านไป 16 ปีเจ้าเด็กน้อยคนนั้นกำลังจะเย็ดเธอเสียแล้ว ไม่ถึงนาทีกิโมโนของคิวบิก็กองลงกับพื้นจนหมดเหลือไว้เพียงร่างขาวเนียน ที่มีเพียงชุดชั้นในโบราณปิดบังไว้เท่านั้น


ริวกะมองร่างตรงหน้าอย่างพอใจก่อนจะจับจับไหล่และกดให้นั่งลง แน่นอนว่าแทบไม่ต้องพูดเลย ว่าริวกะต้องการอะไร คิสสึเนะนั้นถึงกับยิ้มเลย นี่แหละที่เธอรอ นี่แหละที่เธอต้องการ ♀ ง่วบบบ ♂ ซื๊ดดดด ทันที่ปากเรียวบางนั้นอ้าและงับควยเข้าไป ริวกะก็ถึงกับครางเลยทันที ♂ ซื๊ดดดด อู้ววว  ♀ อุ้ก ๆ ๆ ๆ คิวบิผงกหัว โม๊กดังบ๊วบ ๆ  ๆ  จนริวกะถึงกับขาสั่น ลีลาพันปีนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ


เธอทั้งใช้ลิ้นเลียที่รูเยี่ยว ทั้งใช้ฟันขบที่หัวควยเบาๆ ทั้งดูดที่ลำควยอย่างชำนาญ ♀ อ่อก อ่อก อ่อก เสียงควยชนกับลำคอดังไม่ขาดสาย ควยของริวกะนั้นยาวเกินเด็กรุ่นเดียวกันจริงๆ ♀ ซรู๊ดดดด บ๊วบๆ ๆ 


เรียกได้ว่าลีลาลิ้นนี้ขั้นเทพมากๆสำหรับควบิ เพราะตอนนี้ริวกะนั้นเริ่มจะแย่แล้ว ♂ ซื๊ดดด อุ้วว  ♀ อื๋อ อ่ก อ่อก อ่อก


คิวบินั้นถึงกับสำลักเพราะริวกะนั้นใช้มือรั้งที่ต้นคอของเธอและดันเข้ามาโม๊คลึกกว่าเดิมอีกทั้งยังซอยเอวอีกด้วย ตอนนี้คิวบิโดนริวกะเย็ดปากเสียแล้ว ♀ อ่อก อ่อก อ่อก ริวกะเย็ดถี่ๆจนคิวบินั้นต้องอ้าปากกวางขึ้นๆ เขาแทงควยสุดลำทุกครั้งจนลำคอของคิวบินั้นนูนออกมาเลยแต่สำหรับคิวบิแค่นี้มันสบายๆ แต่ความเสียวที่ได้รับตอนนี้มันไม่สบายเลย เพราะเธอเองก็เสียวไม่ใช่น้อย



[ ริวกะ ]  :  ซื๊ดดด กินให้หมดล่ะ พี่คิสสึเนะ  อู้ว  ซื๊ดดดด


♀ อ่อกกกกก ริวกะถอนควยออกมาครึ่งนึงและแตกกระฉูดใส่ทันที ♀ อื๊ออออ คิสสึเนะถึงกับตาโตตกใจ เพราะน้ำเงี่ยนของริวกะนั้นกระฉูดลงที่ลิ้นของเธอพอดี มันทั้งคาว ทั้งร้อน และทั้งได้อารมณ์ ♀ อึ้ก อึ้ก อึ้ก ซรู๊ดดดดด คิสสึเนะทั้งดูด ทั้งอม และกลืนน้ำเงี่ยนของริวกะลงไปทุกหยดหยาดไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว ริวกะนั้นพอใจอย่างมาก เขานั้นช้อนมือทั้งสองข้่งไปที่รักแร้ของพี่คิสสึเนะของเขาและดึงเธอขึ้นมา


ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะยังสุขสมกับน้ำกามข้นคลั่กอยู่ เพราะสีหน้าที่เหม่อลอยนั้นบอกได้ดีว่ามันคืออะไร ปรื๊ดดด ปรื๊ดดด ริวกะปลดเงื่อนเชือกชุดชั้นในของคิวบิออก ทีละเส้น ทีละเส้น ผืนผ้าสีแดงที่เป็นเหมือนเสื้อซับใน และ G Sting หลุดลงพื้นอย่างรวดเร็ว จนคิวบิถึงกับต้องมองตาม ♀ อื้อออ อู๊วว คิวบิครางลั่นเลย เพราะริวกะนั้นก้มลงไปดูด ขบ เม้ม หัวนมชมพูของเธออย่างสนุกปาก


[ คิวบิ ]  :  ซื๊ดดดด ได้ใจใหญ่เชียวนะ อื้ออออ


[ ริวกะ ]  :  ซรู๊บบบบ พูดได้พูดไปเถอะครับ อีกแปปจะทำได้แค่คราง


คิวบิยังเถียงริวกะ ส่วนตัวเขานั้นไม่ได้สนใจอะไรยังคง ตั้งหน้าตั้งตาดูดนมต่อไป จนซักพักความมันส์ก็กำลังจะเกิดขึ้น เขาอุ้มคิวบิไปยังห้องนอนของเธออย่างรวดเร็ว ตอนนี้ทั้งตัวเขาและเธอนั้นไม่มีอาภรณ์ใดปิดบังแล้ว ริวกะวางคิวบิลงบนที่นอนอย่างนุ่มนวลและจัดท่าทางทันที คิวบินัันถึงกับครางซื๊ดเช่นดัน เพราะริวกะนั้นปาดควยไปมาที่ร่องหีของเธออีกครั้งก่อนที่จะ ซวบบบ ♀ อื้ออออออ คิวบิถึงกับครางลั่น ริวกะเด้งเอวทันที เขาดันควยเข้าไปอีกทเข้าไปอีก เข้าไปอีก ♀ อื๊ออออ คิวบิถึงกับจิกผ้าห่มแน่นเลย เพราะควยของริวกะนั้นชนเข้ากับมดลูกของเธอเข้าอย่างจังมิหนำซ้ำนายร้อยตัวดี ยังกระแทกย้ำเข้าไปอีก


 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Wandit Iempan]

จิ้งจอกเก้าหางกับปีศาจแมงมุมใครสวยกว่ากัน อายุพันปีแต่ไม่แก่นี่ดีจัง ประสบการณ์เยอะเอามาถ่ายทอดให้ริวกะทั้งบู๊ทั้งเซ็กส์รอบด้านเลย

[neimuchan]

อ้าว 9หางก็เรียบร้อยนายน้อยแล้วเรอะเนี่ย จะกวาดหมดดงมั้ยเนี่ย -*-

[dodoza2]

โหยเรียบร้อยหมดเลยไหมนิ สุดยอดเก้าหางก็ไม่เว้น ขอบคุณครับ รอเนื้อเรื่องหลักอยู่นะ

[ยุทธนา วงษ์เกษม]

ยากโดนนักก็จะจัดให้อยางสาสม

[ติ๊ก ติ๊ก]

เย้ย..เอาปีศาจก็ได้หรอ ตนนี้เก่งด้วยสิ ริวกะไม่กลัวหรอ เค้าเลี้ยงเองมานะโว้ย(เข้าทางคนเขียน แล้วเมื่อไหร่ตอนหลักจะออกมาล่ะครับ)

[bunchucherd]

จิ้งจอกเก้าหางแสนสวยก็เสร็จนายริว

[wap5513]

ศึกนี้ใหญ่หลวงนัก จิ้งจอกเก้าหาง จะเหลือหางมั้ยเนี่ย

[toshiies]

ไหนๆก็เดินเข้ามาตั้งลึกแล้วทั้งที จัดปีศาจแมงมุมต่อในงวดเดียวเลย

[anigkanjana]

ท่าทางจะเหมาหมดบ้านนะนี่นะ

[ชาญวุฒิ เนระภูสี]

สุดยอดครับจัดจิ้งจอกเก้าหางด้วยแล้วก็ต่อด้วยปิศาจแมงมุม

[six]

น่าจะเล่นสองนะ จิ้งจอกบวกกับแมงมุม

[fantastica]

คงเป็นการสู้กันที่ดุเดือด น้ำกระจายมากแน่

[retirenavy]

ได้ลิ้มรสจิ้งจอกสาวแล้วนะ