ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ฉัน เธอ และ เขา เวอร์ชั่นโทน [ เวอร์ชั่น ยืนเฝ้าอยู่ข้างหลัง ]

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, กุมภาพันธ์ 07, 2021, 06:06:59 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

อืม เอ่อ อ่า สวัสดีครับ

เธอ ฉัน และ เขา เวอร์ชั่นผมมาแล้ว

ผมเขียนด้วยความเต็มใจและความรักเจ๊ทั้งสองนะครับ

ไม่ได้บังครับสักนิด ไม่เลย ไม่เล๊ย !!!!!!!!!!!

โอ๊ย !!!
  ::Cold:: ::Cold:: ::Cold::

..................



ปล. อิมเมจ พี่หมิว วันนั้นครับ ชุดนี้






..................



ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมทำงานกับพี่แมนได้จะ 1 เดือนแล้วครับ

ซึ่งวันเสาร์เนี่ย ผมก็ทำงานตามปกติ ส่งพี่แมนกลับบ้านตามปกติ


แต่พอกลับมาบ้าน พี่แมนก็บอกให้เตรียมตัวไว้ อาจจะมีงาน


ซึ่งงานนั้นก็คือไปรับพี่หมิวมา ก็เกือบจะได้ออกกำลังครับ


แต่มันก็ผ่านไปด้วยได้ดี มั้งนะ ปัญหามันก็เริ่มต่อจากนี้แหละ


ผมขับๆรถกลับบ้านอยู่ พี่หมิวก็บ่นว่าหิวข้าว


อื้ม หิวข้าวใช่มั้ย งั้นผมต้องรีบพากลับบ้านแล้วล่ะ





.................................





ช่ายครับ ถ้าหิวข้าวก็ต้องรีบพากลับบ้าน ดึกป่านนี้จะหาร้านข้าวกินได้ไงจะบ้ากาละมัง แต่ถ้าปลุกพี่แจ๋วมาทำให้กินล่ะพอได้



งั้นต้องรีบกลับบ้านเลย แต่ว่าอยู่ดีๆ พี่หมิว ก็โอ๊ยย พี่หิวใส้จะขาดแล้วมพาไปหาอะไรกินหน่อย แวะเซเว่นก็ได้ โอ๊ย หิว



เอ่อ.... คนเมานี่ก็มีหลายรูปแบบนะ ลางคนเมาแม่งเศร้า บางคนเมาแล้วใจนักเลง บางคนเมาแล้วคิดถึงแฟนเก่า บางคนเมา เอ้า แม่งเป็นนักปรัชญาเฉย



แต่พี่หมิวนี่เมาแล้วหิว.... เอ่อ อื้ม มนุษย์อ่ะเนอะ แล้วพี่หมิวเธอออกปากพูดมาแบบนั้น ผมก็คงต้องพาเธอไปอะไรกินแหละครับ


แต่... เอ่ออ... ดึกป่านนี้กินอะไรวะ ร้านอาหารก็ปิดกันไปหมดแล้ว .... ทำไงดี  แล้วท่าทางพี่แกจะโมโหหิวจัดเลยอ่ะครับ


ปล่อยฮาคิราชันต์ ออกมา แว่บ แว่บ แว่บ...จริงๆแล้วมันก็มีอยู่ร้านนึงนะครับ บอกเลยว่าโคตรอร่อย ถ้าบะหมี่สุริยะที่ผมเล่าไปใน ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ คือ The Best ด้านเกี๊ยว


ร้านนี้ที่ผมจะพาไปคือ The Best ด้านเส้นครับ เอ่อ นี่คือความชอบส่วนตัวนะครับ คงเอาไปจัดอันดับอะไรไม่ได้ แต่ปัญหาคือพี่หมิว เขาจะกินบะหมี่ข้างทางได้ไหมหว่า


[ พี่หมิว ]  :  หิวข้าว พี่หิวข้าว


นั่น !!! เมาแล้วจริงๆด้วย เอาก็เฮ้อ ต้องถามแล้วล่ะครับ ผมก็ถามว่า คุณหมิวกินบะหมี่ได้ไหมครับ พอดีร้านที่ที่รู้จักเป็นร้านบะหมี่ริมถนน


[ พี่หมิว ]   :  หือ เมื่อกี้เรียกว่าอะไรนะ คุณเหรอ


พอผมไปตอบไปว่าใช่ครับ โอ้โห !!! เท่านั้นแหละ


ทำไมต้องเรียกคุณล่ะ ทำไมทีพี่แมนยังเรียกพี่ล่ะ ทำไมกับพี่ถึงน้องเรียกคุณ


[ ผม ]  :  เอ่อ คือ


[ พี่หมิว ]  :  อะไร พี่กับพี่แมนต่างกันตรงไหน คนเหมือนกันทำไมไม่เรียกพี่เหมือนกันล่ะ แบ่งแย่งทำไม สบายใจมากเหรอ



เชี่ยละ อาการโมโหหิวนี่เปลี่ยนคนให้เป็นแรปเปอร์ได้เลยว่ะ ผมนึกว่า อิมิเนม พี่แกใส่ ต้าบ ต้าบ ต้าบ ไม่หยุด นี่ถ้าไม่ติดว่าจับพวงมาลัยอยู่ กูยกมือไหว้รับพรแล้วเนี่ย


จนสุดท้ายผมต้องเรียกว่าพี่หมิว เขาถึงจะยอมหยุดแรป ผมถามเขาว่าพอจะกินบะหมี่ได้ไหมครับ พี่เขาก็ตอบอื้มได้สิ่



ผมก็พาไปเลยครับ ขับรถไปเลยแยกซังฮี้ ข้ามแยกสะพานปิ่นเกล้าไปจนถึงแถวๆบ้าน ถึงร้านนี้จะไม่ดังแต่สำหรับคนไม่มีตังศ์แบบผม ที่นี่คือร้านที่ดีที่สุดครับ



ผมจอดรถตรงที่ปลอดภัย และรีบเดินอ้อมไปเปิดประตูให้ อื้อหืม นี่ตกถังองุ่นหมักมาหรือไงเนี่ย คือผมไม่ได้อะไรมากนะ


ไม่ใช่ว่าผู้หญิงเมาเหล้าจะเป็นคนไม่ดี เขาแต่ชอบปาร์ตี้เท่านั้น แต่อื่มมม สำหรับพี่หมิวแล้ว ผมกลับรู้สึกกว่าไม่อยากให้เธอเมาเลย



เพราะตัวเล็ก... เอ่อ เพราะพี่เตยดูจะห่วงพี่หมิวมากเลย ผมก็ไม่อยากให้พี่เตยไม่สบายใจ ถ้ารู้ว่าพี่หมิวเกือบแย่เพราะออกมาปาร์ตี้ พี่เตยต้องคิดมากแน่ๆเลย


ผมเดินมานิดนึงก็ถึงครับ เฮ้อ คิดถึงที่นี่จังครับ ที่นี่มันเป็นร้านบะหมี่เลข 4 ที่ผมกินมาตั้งแต่ตอนมัธยมเลยล่ะ ลุงเจ้าของร้านกับพ่อผมเขารู้จักกัน ผมเองก็ได้บะหมี่ช่วยชีวิตหลายครั้ง


พูดไปใครจะเชื่อว่าปี 40 ที่บ้านผมล้ม มันจะทำให้ผมได้รู้ว่าคนที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรก็ยิ่งใหญ่ได้เหมือนกัน ลุงแกใจดีมากเลยนะ ที่ผมบอกว่าที่นี่คือ The Best มันไม่ใช่แค่รสชาตินะ


แต่เป็นเพราะนิสัยและน้ำใจของลุงแกมากกว่าครับ เหตุผลที่ร้านแกเปิดดึกขนาดนี้เพราะว่า กลุ่มตลาดของแกคือคนทำงานดึกครับ ยามเอย สาวโรงงาน หนุ่มโรงงาน พนักงานห้างที่พึ่งกลับ หรือ พนักงานร้านสะดวกซื้อที่พึ่งออกกะ


คนพวกนี้เป็นลูกค้าของแกหมดครับ อีกอาชีพคือคนขับ TAXI  ด้วยความที่รสชาติอร่อย ราคายุติธรรม ที่สำคัญเกี๊ยวทอดฟรี นี่จึงตอบโจทย์สำหรับคนที่หาเช้ากินค่ำครับ



เหนือสิ่งอื่นใดเลยเชื่อมั้ยว่า ลุงแกจำชื่อลูกค้าได้เกือบทุกคน เพราะบางคนก็จะมาเวลาเดิมๆตลอด แกจะต้อนรับลูกค้าด้วยรอยยิ้มเสมอ


[ ลุง ]  :  เอ๊า !!!  โทน โอ้โห หล่อมาเชียว มามามา นั่งๆๆๆ


ลุงเขาทักผมขึ้นมาครับ ซึ่งตอนนั้นเหมือนแก กำลังจะล้างแก้ว ล้างตะเกียบอยู่นะ  เสียงก๊องๆ แก๊งๆ เขาก็ยังล้างของต่อไป แต่ก็ถามนะว่ามาเที่ยวเหรอ


ผมก็ตอบไปตามตรงแหละว่าเปล่าครับลุงผมทำงานอยู่ ลุงแกล้างของอีกแปปนึงก็เดินมาถามผมนะ เมนู เดิมเท่าเดิม บะหมี่สองก้อนนะ ผมตอบใช่ครับ


ซึ่งผมก็หันไปถามนะว่าพี่หมิวจะกินอะไรไหม พี่เขาบอกขอบะหมี่น้ำ ผมนี่กลัวน้ำมันจะย้อนศรจริงๆครับ หน้าพี่หมิวดูมึนๆ แบบนี้ก็ เซ็กซี่ดีนะ นี่สิ่แฟนของตัวเล็กต้องสวยแบบนี้


ไม่แปลกใจว่าทำไม ไอ้พวกห่านั่นถึงพยายามหาทางเคลม แต่จะว่าไปผมก็ทำอะไรลงไปหว่า พาน้องสาวนายจ้างอย่างพี่แมน มานั่งกินบะหมี่ริมทางแบบนี้


โต๊ะร้านลุงเป็นเหล็กพับแบบธรรมดาๆเลย ปูหน้าโต๊ะด้วยเสื่อน้ำมันอีกที ตัวผมน่ะสบายๆนั่งกินแบบนี้ประจำ แต่พี่หมิวเขาจะชินไหมวะ นั่นไงล่ะ พูดยังไม่ทันขาดคำ


พี่หมิวเขาใช้ศอกกดลงนิดเดียวโต๊ะก็โยกละ หูยยย เกือบละ นี่แหละครับโต๊ะแบบนี้มันวางกับดักไว้ในตัว ที่นี่น้ำแข็งฟรีครับ แต่ต้องบริการตัวเอง ผมเดินไปตักน้ำแข็ง เทน้ำใส่แก้วแล้วเดินมาให้พี่หมิวครับ


เขาจะเคยกินแบบนี้ไหมหว่า น้ำผสมน้ำอุทัย เมื่อก่อนบ้านผมถ้าเวลาทำงานมาร้อนๆ จะไม่กินน้ำแช่ดอกมะลิ ก็เป็นน้ำผสมอุทัยทิพย์นี่แหละครับ สดชื่นมากๆ



ไม่นานนักบะหมี่ก็มา นี่ไงเกี๊ยวทอดกรอบ ฟรีๆก็มาเหมือนกัน ชามแรกใส่ให้มา 5-6 อัน ถ้าไม่อิ่มไปหยิบเอง เฮ้ยเขาบอกนะว่า เขาไม่อยากจะคิดแพงมาก คนทำมาหากินเหมือนกัน


[ ลุง ]  :  แล้วกินเสร็จ จะเข้าบ้านเลยไหมเนี่ย


[ ผม ]  :  ยังครับๆ ผมต้องไปส่ง คุ คุ  ส่งพี่หมิวครับ


แค่กๆเกี๊ยวทอดแม่งติดคอ เกือบแล้วไงผม ถ้าพูดว่าคุณหมิวอีก วิญญาณอิมิเน็มมาสิงแน่ๆ ผมคงอายน่าดูถ้าถูกผู้หญิงบ่นต่อหน้าลุงแบบนี้


[ ลุง ]  :  แหม่ !!!  แฟนสวยเชียวนะ


[ ผม ]  :  ไม่ใช่ๆๆ ไม่ใช่ลุง นี่พี่หมิวน้องสาวพี่แมน นายจ้างผมน่ะ


โหย !!! หาเรื่องมาให้ผมแล้วลุง ผมตกใจเลยตอนที่ลุงบอกว่า พี่หมิวเป็นแฟนผม โอ้โหราหูลอยมาแต่ไกล ไม่ใช่เว้ยยยย  ผมเลยพยายามเปลี่ยนเรื่อง



ด้วยการพูดแบบสิ้นคิดไปว่า เดี๋ยวกินเสร็จแล้วผมไปส่งบ้านนะครับ นี่ไง โอย นึกแล้วฮาตัวเอง ก็ตั้งใจจะไปส่งบ้านอยู่แล้ว พูดออกมาทำไมหลายรอบ แล้วเหมือนพี่หมิวจะรำคาญครับ


ถอนหายใจดังเฮือก ผมคิดในใจนะว่าชิบหายละงานมา เตรียมยกมือรับพรก่อน แต่พี่หมิวก็ไม่ได้พูดอะไรอีกครับ เรานั่งกินไปสักพักก็หมด เอาล่ะจ่ายเงิน


ผมก็จะลุกไปจ่าย พี่หมิวก็บอกเอานี่จ่ายสิ่ ป๊าดดดด แบงค์ม่วง ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไรครับผมจ่ายเอง ก็ถ้าเป็นเดือนก่อนแล้วต้องมาเลี้ยงพี่หมิวนี่ผมคิดหนักเลยนะ


แต่เพราะตอนนี้มีรายได้เสริมจากพี่แมนมาแล้วเลยอุ่นใจขึ้นหน่อย ท่านผู้อ่านหลายคนคงคิดว่า เฮ้ยมึงลำบากอะไรนั้นวะ ถึงต้องระแวงเรื่องเงินนักหน้าแค่บะหมี่ชามเดียว


เฮ้ย ทำเป็นเล่นไป เวลาคนเราไม่มีน่ะ บาทเดียวก็หาไม่ได้นะ แล้วที่สำคัญเวลาเราไม่มีเงินน่ะ มักจะมีเรื่องใช้เงินเข้ามาหาตลอด สำหรับคนที่ต้องหาเงินใช้เอง 40 บาทมันก็มีค่านะ


เฮ้อพูดแล้วอยากตบหน้าตัวเอง เอาเงินไปเติมเกมส์ทำไมว๊า อ่ะกลับมาต่อครับ ผมเดินไปจ่ายเงินลุง แล้วก็ไม่ลืมที่จะใช้หนี้ อย่างที่บอกไปครับว่าร้านบะหมี่นี้ช่วยให้ผมรอดไปหลายครั้งเลย


ช่วงเริ่มเรียนมหาวิทยาลัย วันไหนกลับบ้านแล้วตังส์หมด ผมก็จะแวะร้านนี้ประจำ เฮ้ยเขาจะให้ผมติดเอาไว้ก่อนแล้วค่อยมาคืนทีหลัง ก็ตั้งแต่นั่นมาแหละครับ


กินสะสมมาเรื่อยๆ คือพอมีเงิน แม่งก็จะมีเรื่องใช้ แล้วผมก็จัดลำดับความสำคัญไม่เป็นไงตอนแรก คิดว่าค่าบะหมี่ค่อยใช้ทีหลัง กลับกลายเป็นว่าดองมาจนเกือบ 600 บาท คิดเอาดิ่ว่าผมแม่งเลินเล่อแค่ไหน


ผมเดินมาหยิบเงินแบงค์เทาจ่ายลุงแกไปครับ แล้วบอกว่าลุงๆผมใช้หนี้ด้วยนะ ลุงบอกเฮ้ยๆๆเอาไว้ก่อน กินก่อนๆ มีค่อยให้ ผมก็บอกว่านี่แหละมีแล้ว ผมใช้เลยลุง


แล้วผมก็ยื่นให้ไปแหละครับ กลับมาหาพี่หมิว เอ้าอยู่ดีๆบอกอยากกินน้ำแร่ ก็นะน้ำอุทัยก็คงไม่ค่อยถูกปากเขาจริงๆ ผมก็ข้ามฝั่งมาซื้อน้ำแหละครับ ตามบัญชา



ผมเดินตัดเข้ากลางแล้วเดินไปที่ตู้แช่น้ำเลย ชำนาญครับสาขานี้ แน่ะซนแท้ๆพี่หมิว ผมเห็นเธอเดินไปหาลุง ผมก็ตกใจกลัวว่าพี่เขาจะไปเดินชนหม้อลวกบะหมี่


ผมจ่ายเงินแล้วรีบเดินข้ามฝั่งมาเลยครับ มาถึงก็ยื่นน้ำให้พี่เขาเลย ผมก็บอกป่ะครับพี่หมิวกลับบ้าน แล้วผมก็เดินนำพี่หมิวมาเลยครับ ทันทีที่พี่เขาขึ้นรถ ผมก็เช็คนู่นนี่นั่น อืมเรียบร้อย ผมออกตัวเลย


แล้วซักพักเว้ย พี่หมิวเขาบอกว่าพี่อยากไปดูไฟจังเลย อยากนั่งรถเล่นจังเลย ฝันไปเถอะครับ เพราะผมก็เริ่มง่วงแล้วครับรถตอนง่วงอันตรายตายห่า ผมก็บอกว่าไม่ได้ครับพี่แมนจะเป็นห่วงเอา


ผมยืนยันว่าจะต้องไปส่งบ้านตามหน้าที่ พี่หมิวเธองึมๆงำๆตามประสาคนเมา แล้วพูดขึ้นมาว่า " กะด้ะ " ก็คงจะ ก็ได้ ล่ะมั้งนะ พอขับรถมาถึงหน้าหมู่บ้าน


ผมก็จัดการตามระเบียบการเข้าหมู่บ้านหลังเวลา 4 ทุ่มครับ ยื่นบัตร เซ็นชื่อ รปภ ชุดนี้บอกเลยซี๊สุดๆ ตอนที่เริ่มทำงานกับพี่แมนใหม่ๆ พี่แมนเขาก็พามาแนะนำนะ


ไอ้น้องคนนี้ทำงานกับผมนะ อาจจะได้ขับรถมาดึกๆหน่อย


พวก รปภ ก็รับรู้นะครับ แต่ถึงยังไงก็ต้องทำตามระเบียบแผน ซึ่งผมก็ตีสนิทด้วยการซื้อ m กระทิง กาแฟ มาฝากหลายครั้งอยู่ ทำให้รู้จักกันมากขั้นพอสมควรครับ


พอ รปภ ตะเบ๊ะ ต้อนรับเรียบร้อยผมก็ขับรถเข้ามาเลย อีกประมาณ 100 เมตรจะถึง บ้าน ผมก็หยิบมือถือโทรหาคนในบ้านพี่หมิวครับ เพราะนี่มันดึกแล้ว ถ้าบีบแตรรถล่ะก็ รับรองผมโดนด่าพ่อแน่ๆ



เวรกรรมมือถือตก พอมาถึงหน้าบ้านพี่หมิว ผมก็ก้มลงไปหยิบมือถือครับ อืมม มีคนรับสายแล้ว  ผมก็บอกว่ามาถึงแล้วครับ แปปเดียวแค่นั้น คนดูแลบ้านก็วิ่งมาเลยครับ



ทันทีที่ประตูเปิดผมก็ขับรถไปที่เดิมที่จอดไว้ ดับเครื่อง ปรับเบาะคืน ปลดเกียร์ว่าง ดึงกุญแจ  ผมยื่นกุญแจให้ผู้ดูแลคนนั้นแล้วก็บอกขอบคุณครับ อ่าส์จะได้กลับบ้านนอนแล้วโว๊ยยยยยยยยยยยย



ผมรีบเดินออกมาเลยกลัวโดนใช้งานต่อ จริงๆแล้วมันก็ไม่สมควรนะ แต่ความง่วงมันชนะทุกสิ่งครับตอนนั้น ผมต้องรีบกลับไปนอนเพราะมีเรียนพรุ่งนี้


โอ้โหแล้วพี่หมิวนี่เดินมาเป็นเดอะแฟลชเลย เธอถามโทนรีบไปไหนเนี่ย ผมก็เลยยกมือไหว้สวัสดีและบอกว่าผมกลับก่อนนะครับ พรุ่งนี้มีเรียน แล้วตอนที่ผมกำลังจะชิ่งนั้นพี่หมิวก็พูดขึ้นมาว่า


[ พี่หมิว ]  :  " หา "  !!!  พรุ่งนี้วันหยุดนะ นี่เรียนวันอาทิตย์ด้วยเหรอ



เอ่อ......  ใช่ว่ะพรุ่งนี้ผมหยุดนี่หว่า



 


เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน






ผู้เฒ่าเซราะกราว

นอกจากจะง่วงนอนแล้วสงสัยว่าจะตื่นเต้นด้วย ถึงได้ลืมวันลืมคืนเลย ว่าวันรุ่งขึ้นเป็นวันหยุด....อิอิ



1819

มาเขียนแบบเต็มใจ เต็มใจด้วยวิธีไหนนะเทพโทน  เครื่อวซ็อตไฟฟ้า หรือ คำว่าไม่รักเจ๊แล้วเหรอ 555 
น่ามสาร เทพโทน แม้ในมุมเทพโทนเจ๊๊หมิวก็ยั งอแง่ เช่นเดิม  ยังไง ก็เขียนแบบเต็มใจนานๆนะครับ แต่ๆ อย่าลืมให้เวลากับเมนหลักสำหรั พระราม3 และ สาขาเชียงใหม่ด้วยนะครับ     เขียนหลายเรื่องจัด เด้ว จะพังค่ับ
กรุงเทพเป็นเมืองที่มีคนเหงา มากกว่าเสาไฟฟ้า


allapon

อ่ะนะ พี่หมิวเมาๆ แต่รู้เรื่องนิ อิ อิ

Edit คนกำกับหลับแล้ว ตัดจบดื้อๆ เลยนะคร้าบบบ อิ อิ แต่ยาวแล้วละครับ ไว้อ่านตอนหน้าดีกว่า พักผ่อนเยอะๆ นะครับ ช่วงนี้โควิดระบาด ต้องรักษาสุขภาพ

เรื่องการดูถูกคนนี่ ผมเข้าใจนะครับ มันขึ้นกับพื้นฐานการสั่งสอนจริงๆ ครอบครัวผมไม่เคยดูถูกใคร เพราะเค้าทำหน้าที่ของตัวเอง เราควรจะให้เกียรติเค้า ส่วนคนที่ดูถูกคน ก็ตามสบายครับ เพราะในวันที่คุณต้องพึ่งพาเค้า คุณเองนั่นแหละที่จะโดนดูถูกแทน

Angel_p

อ่าน2 เวอร์ชั่น แล้วเอามาประกบเปรียบเทียบกันเข้าใจทั้ง 2 ฝ่ายเลยครับ


kodzilla

เรื่องเดียวกัน พอมาฟังจากอีกมุมนึง มันก็ทำให้เข้าใจได้ละเอียดขึ้น