เธอ ฉัน และ เขา ตอนที่ 48

[✰✰✰ 𝓢𝓽𝓪𝓡𝓓𝓊𝓼𝓣 ✰✰✰]

ต่อจากตอนที่แล้ว ไอ้ลิงบ้าเอานิ้วจิ้มๆหัวแล้วบอกว่าฝันไปเถอะ


โหย กล้ามากกกก ไอ้ลิงหัวหงอกกล้ามากๆมาจิ้มๆหัวเราแล้วบอกฝันไปเถอะ ลิงนั่นแหละต้องฝันไปเถอะ ใครๆ ใครๆจะเป็นแฟนบ้าแล้วไม่ใช่แล้ว โทนเดินกลับเข้าไปในงานทันทีแต่ที่เราเห็นคือเขาจับที่แขนของตัวเองเลยนะ เราก็เดินไปใกล้ๆแล้วแกล้งกระแทกนิดนึง มันนิดนึงจริงๆนะ



แต่เราโดนยินเสียงโทนร้องเหมือน ' อึ้ก ' เหมือนเขาพยายามเก็บเสียงอ่ะ แล้วคือจับที่แขนตัวเองแน่นกว่าเดิม เขาหันมามองเรา สายตาของโทนคือทำเราไปไม่เป็นเลยคือพูดเหมือนเวอร์ แต่เหมือนว่าเขาอยากพูดอะไรมากมายแต่พยายามกลั้นอารมณ์ไว้ รู้ว่าเขาโกรธเราแน่ๆอ่ะ ตอนนั้นคือกลัวโทนโกรธมากเลยนะ



แต่ทำไมเราต้องกลัวเขาโกรธล่ะปกติเราไม่เป็นแบบนี้นี่นา เขาก็ถามเราว่านี่โกรธผมที่ไปจะต่อยแฟนเก่าพี่เหรอ โอ้โหจากฟิลลิ่งดีๆนี่ทำเอาโมโหเลยนะ เราบอกเลยว่าไร้สาระไอ้ลิงบ้า หมั่นใส้เฉยๆหรอก แล้วตอนนั้นโทนก็พูดมาคำนึงคือเราหน้าชาเลยนะตอนนั้น เขาพูดมาว่า ทำไมคนรวยๆชอบรังแกคนอื่นจังเลย หรือเพราะมีไม่เท่ากันถึงทำแบบนี้นะ..... เราหน้าชาไปเลยตอนนั้น



เขาไม่ได้พูดแรง เขาไม่ได้ใช้คำหยาบพูดเลยนะ แต่สีหน้า ท่าทาง แววตา น้ำเสียงของเขา มันทำให้เรารู้สึกว่าเรากลายเป็นคนไม่ดีไปแล้ว และโทนก็จะเข้าไปทำงานต่อเราดึงแขนไว้บอกขอโทษไม่ได้ตั้งใจ แต่โทนก็ขยับแขนหลุดออกไปเลยตอนนั้น เราไม่ได้รู้สึกเจ็บที่มือเลยนะ ปกติถ้าสะบัดออกคนที่จับอย่างเราต้องเจ็บสิ่




แต่ว่านี่ไม่เจ็บเลยเขาทำยังไงล่ะ แต่ที่รู้คือเราทำให้สถานการณ์มันแย่ลงไปอีกแล้วอ่ะ โทนเดินไปทำงานตอนนั้น เขาไม่ได้จับแขนตัวเองแล้วนะ ทำทุกอย่างเหมือนปกติแล้วก็ทำงานเหมือนเดิม โทนเขายังคงทำงานได้คล่องแคล่วเหมือนเดิมเลยนะ พ่อกับแม่เราเดินมาหาเลยตอนนั้นแล้วพูดว่า



เหมือนปกติต้องหนีกลับแล้วนี่นา ทำไมหนูยังไม่กลับเนี่ยมีอะไรหรือเปล่าหมิว แม่เราถามขึ้นมาแบบนั้นเราก็บอกว่าเปล่านี่คะ ก็งานของบริษัทนี่นา พ่อเราก็บอกว่าถ้าอึดอัดก็กลับก่อนได้นะหมิว งานไม่มีอะไรมากหรอก แค่คุยกันเรื่องข้อตกลงนิดๆหน่อยๆน่ะ เราก็ถามพ่อว่าแล้วเรื่องร่วมธุรกิจล่ะคะพ่อ




พ่อเราถอนหายใจแล้วก็บอกว่าก็ต้องรอไปก่อนตามที่เคย์บอก เราก็ถามว่าแล้วแบบนี้... จะมีปัญหาไหมคะเรื่องที่ปาย.... พ่อเราก็บอกว่าก็คงมีนิดหน่อยแหละนะแต่ว่ามันไม่ใช่เรื่องที่เจ้าโทนต้องรับผิดคนเดียว เพราะนั่นเจ้าโทนก็ทำตามหน้าที่ของตัวเอง ส่วนการทำเกินไป หรือไม่ระงับอารมณ์ ต้องให้เจ้าแมนที่เป็นผู้บังคับบัญชาจัดการเอง



เราก็เงียบเลยนะตอนนั้น เราบอกว่าหนูขอโทษนะคะ ไปที่นู่นแต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย พ่อเราก็บอกว่าไม่หรอกหมิว อย่างน้อยหนูก็ได้ไปเรียนรู้ไปเห็นด้วยตา ไปฟังด้วยหู แล้วการที่ได้ทำความกับรุกะนั่นก็เป็นผลดีกับตัวหมิวเองนะลูก ลูกสาวของเคย์คนนี้เป็นคนเก่งนะ ทำความรู้จักและเรียนรู้จากเขาไว้เยอะๆ




เราก็ค่ะพ่อ เขาเก่งจริงๆแหละค่ะ แต่อยู่ดีๆพ่อเราก็ทำสีหน้าแบบหนักใจน่ะ เราก็คิดในใจว่าอะไรกันนะ เราถามพ่อว่าพ่อคะแล้วเรื่องที่คนของฝั่งนั้นมาเสียมารยาทกับพี่แมนแล้วโทนจัดการไปล่ะคะ พ่อเราก็บอกมาว่า ก็เพราะเรื่องนั้นแหละดูเหมือนว่าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของฝั่งนั้นจะไม่ค่อยพอใจนะ




เราก็ถามว่าทำไมล่ะคะพ่อก็ฝั่งนั้นมาเสียมารยาทก่อน พ่อเราก็บอกว่านั่นก็ถูกแต่หนูรู้ใช่มั้ยลูก ว่าเจ้าแมนพูดว่าทำอะไรลงไป เราก็คิดๆๆๆ ถึงวันนั้นว่าพี่แมนพูดว่าอะไร เราก็บอกว่า.... ฝ่ายนั้นขอโทษ อ้างว่าเด็กฝึกงานของเขาพึ่งขึ้นมาอยู่ชุดคุ้มกันได้ไม่ถึง ปีหรือ2ปีนี่แหละค่ะ เลยเสียมารยาทและไม่รู้จักการควบคุมอารมณ์



แต่พี่แมนก็บอกไปว่าโทนมาฝึกงานกับพี่แมนได้ไม่ถึง 2 เดือนเลย... เนี่ยพอเล่าแล้วก็อยากจะแหม ไปถึงดาวอังคาร ขิงเก่งเหลือเกินพี่ชายเรา พ่อเราก็อืม... ทางเคย์น่ะเหมือนจะชอบใจโทนนะ เพราะเมื่อกี้ที่พ่อเข้าไปคุยด้วย เคย์ก็เปิดกล้องวงจรปิดแล้วชมไม่ขาดปากว่าฝีมือดี




แต่เห้อ มาตรฐานของเจ้าเคย์นี่ก็ยังสูงไม่เปลี่ยนเลย พ่อเราก็ถอนหายใจนะ คือเรางงไงว่ายังไงกันแน่เนี่ย แล้วแม่ก็พูดขึ้นมาว่าเจ้าโทนเป็นอะไรหรือเปล่านะ ทำไมดูเหงื่อออกเยอะๆ เราหันมองเลยแล้วเป็นแบบนั้นจริงๆ แปปเดียวคือโทนดูไม่ค่อยปกติแล้ว แต่จะว่าไปธรรมดาก็ไม่ค่อยเหมือนคนปกติอยู่แล้ว เหมือนลิงซะมากกว่า ช่างเถอะ




แล้วตอนนั้นพี่แมนก็เดินมาหาโทนพอดี เราก็งงว่าพูดอะไรกัน แล้วพี่แมนก็เดินนำโทนออกไปข้างนอก เราก็จะดักถามว่าไปไหนเหรอพี่แมน แต่ก็ไม่ทันพี่แมนเขาเดินไปเร็วมาก เราก็เดินตามไปเลย พอออกมาข้างนอกตอนนั้นก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งมาหาพี่แมนแล้วตบไหล่โทนเบาๆ แล้วก็เดินออกไปด้วยกันคือมันเป็นปกติ ใครเป็นเราก็คงทำเหมือนกันนั่นคือวิ่งตามไปทางพี่แมนเดินไป มันเป็นเหมือนเป็นห้องพักที่เขียนว่า staff only เราเปิดเข้าไปเลยเพราะเห็นว่าพี่แมนอ่ะเดินเข้าไป พอเดินเข้าไปถึง



ก็เห็นโทนกำลังถอดเสื้อเลย เราก็ถามว่าทำไรกันอ่ะ.... แต่ว่าที่ไม่ใช่เรื่องเล่นเพราะตอนนี้เราเห็นแขนของโทนคือแดงแจ๋เลย เราใจหล่นวู่บเลยนะ คือเพราะเราอีกแล้วเหรอที่ทำให้เป็นแบบนี้ เราก็ถามทำไรอ่ะพี่แมน พี่แมนก็บอกว่าให้เรากลับเข้าไปในงานได้ละ เราก็ยังถามว่าตกลงโทนเป็นอะไร พี่แมนก็มองหน้าเรา เขาถอนหายใจแล้วบอกว่า



เส้นเอ็นที่ฉีกมันอักเสบ เราก็หาไหนว่าหายแล้วไง พี่แมนก็บอกเห้ยไอ้โทนมันไม่ใช่วูล์ฟเวอรีนนะที่จะฟื้นฟูสภาพได้ไวขนาดนั้น แค่ไปฝังเข็มมันไม่ใช่ว่าจะหายเลยทันที แต่นึกว่าจะอักเสบหลังจบงานทำไมอยู่ดีๆเป็นขึ้นมาตอนนี้วะ พอพี่แมนพูดแบบนั้น เราก็สะดุ้งเลย เรากลัวโทนจะบอกพี่แมนจังเลย แต่โทนก็เงียบไม่พูดอะไร แล้วตอนนั้นพี่แมนก็หันไปพูดกับเพื่อนเขาว่า ไอ้หม้อฉีดยาให้หน่อยได้เปล่า อ๋อเราจำได้เพื่อนพี่แมนคนนี้เปิดคลินิกรักษาผู้ป่วยอยู่นี่นา



พี่หมอก็บอกมันก็ได้นะ แต่โทนมันจะไหวเหรอฉีดเข้าเส้นเอ็นโดยตรงปกติมันก็เจ็บอยู่แล้ว แล้วนี่เส้นเอ็นมันฉีก มันจะ sentsitive มากกว่าเดิมหลายเท่านะ เราใจไม่ดีเลยตอนนั้นคือ เราไม่รู้ว่าที่บอก sentsitive มันแค่ไหน แต่เราลองคิดถึงตอนหน้าหนาวอ่ะ ตีนิดเดียวก็แสบแล้ว แล้วนี่เส้นเอ็นฉีกเลยนะ




แต่พี่แมนก็บอกฉีดเลย เราตกใจเลยคือทำไมไม่ถามโทนซักคำเลยอ่ะ แล้วโอ๊ยยย พี่หมอก็จัดการทุกอย่างทันทีเลยอ่ะทุกคน โอ๊ยย เห็นเข็มแล้วจะเป็นลมคือเราไม่ได้เป็นโรคกลัวเข็มนะคือฉีดยาก็ได้ สบายๆ แต่คือมันฉีดเข้าที่แขนไง ไม่เหมือนคราวนี้เมื่อกี้พี่หมอบอกว่าฉีดเข้าเส้นเอ็นโดยตรงแล้วทุกคนเข้าใจไหมว่าตอนนี้เส้นเอ็นของไอ้ลิงบ้าน่ะมันฉีกมันอักเสบ คือใครนึกภาพไม่ออกเราจะบอกแบบคร่าวๆคือ สมมติว่าเราตีที่ข้อมือที่เส้นเอ็นฉีก กับตีอีกข้างในความแรงที่เท่ากัน ข้างที่เส้นเอ็นฉีกคือดิ้นเลยนะ คือปวดแบบทรมานเลยล่ะ




แล้วยิ่งไอ้ลิงตอนนี้คือเจ็บก็แย่แล้วนี่ยังเอาเข็มไปทิ่มอีก โอ๊ยยเสียวแขนแทน ตอนนั้นพอเห็นเข็มแทงเข้าไปที่แขนอ่ะ เราเผลอจับที่แขนตัวเองแล้วบีบแน่นเลยอ่ะ แล้วยิ่งเห็นหน้าไอ้เจ้าลิงที่ปกติจะมึนๆอึนๆ ตอนนี้กลับกลายเป็นว่ากำลังเจ็บอ่ะ เราก็ เผลอแบบ อื๊ยยยยย แบบอุปทานหมู่อ่ะ คือมันจริงๆนะคือจินตนาการไม่ออกแต่รู้ว่าเจ็บแน่ๆ





เราก็คิดในใจเมื่อไรจะเอาออก เราเกร็งจนปวดแขนไปหมดแล้วเนี่ย จนพี่หมอเขาเอาเข็มออกแล้วก็บอกว่าไอ้แมนมึงนี่ใช้งานน้องมึงยังไงเนี่ย ถึงเจ็บหนักขนาดนี้แล้วยังให้มาทำงานอีก เรานี่งงเลยนะพี่หมอเขารู้จักโทนด้วยเหรอ แล้วรู้ถึงขั้นว่าพี่แมนเรียกว่าน้องชายด้วย พี่แมนเขาก็บอกว่ามันจำเป็นนี่หว่า โทนที่ยืนเหงื่อแตกพลั่กๆๆ ก็บอกว่าผมไม่เป็นไรครับ




พี่หมอก็บอกว่า พูดแบบนี้ตลอดแหละคราวหน้าพี่ไม่รักษาให้แล้วนะถ้ายังยอมทำตามคำขอของไอ้แมนมันมากไปเนี่ย แล้วพี่หมอเขาก็เก็บกระเป๋าออกมาเลย เราก็งงอ่ะว่ามาทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ แต่คงได้อ่ะมั้งเพราะพี่หมอเขาก็มีคลินิกเป็นของตัวเองด้วย คงเป็นการรักษานอกพื้นที่ละมั้งนะ



พอพี่หมอเดินมาเราก็ยกมือไหว้เลย พี่หมอก็เอ้าว่าไงหมิววันนี้แต่งตัวสวยเชียว เราก็ขอบคุณค่ะพี่หมอแล้วถามว่า ลิง... เอ่อ โทนเขาเป็นอะไรมากไหมคะ พี่หมอก็บอกว่าหนักซิ่คนเส้นเอ็นฉีกต้องพักรักษาตัวต่ำๆเลยก็ 15 วัน แล้ว 15 วันก็ไม่ใช่ว่าจะหาย 15 วันแผลมันสมานตัวมันเองก็จริง แต่ก็ยังมีอาการเจ็บอยู่แน่นอน เราก็บอกว่าแต่โทนไปฝังเข็มมาแล้วนะคะ




พี่หมอก็บอกเราว่า หมิวร่างกายของคนเรามันไม่สามารถทำให้หายบาดเจ็บได้ทันทีหรอกนะ มีอย่างเดียวที่ทำได้ก็คือเก็บอาการ แล้วพี่หมอก็กุมหัวถอนหายใจแล้วบอกว่า พอกันเลยไอ้พี่น้องคู่นี้บ้าพอกัน ถ้าบอกว่าเป็นน้องชายแท้ๆก็เชื่ออยู่หรอก  พี่หมอก็บอกว่าฝังเข็มมันดีก็จริงนะอันนี้พี่ไม่เถียง แต่ยังไงก็ไม่มีทางหายภายใน 15 วันแน่ๆ ยิ่งมาทำงาน ยิ่งมาอาละวาดแบบที่ผ่านๆมาล่ะก็ดีไม่ดีมีเกิน 30 วัน



เราก็ถามว่าพี่หมอ พี่หมอรู้จักโทนด้วยเหรอคะ พี่หมอก็บอกเอ้ารู้จักซิ่ ก็ไอ้แมนมันมาโทนไปให้พี่รักษาน่ะ พี่ถึงบอกไงว่าอาการมันค่อนข้างสาหัสน่ะ เราก็หน้าเสียเลยตอนนั้นพี่หมอคงเห็นน่ะเขาก็เลยถามเราว่าแล้วตกลง มันเป็นอะไรถึงเส้นเอ็นฉีกมาแบบนั้นหมิว พอจะรู้มั้ย




เราก็นิ่งไปแปปนึงแล้วก็เลยบอกไปตามความจริงนั่นแหละ พี่หมอบอกอืมคำตอบตรงกัน อย่างน้อยมันก็ยังบอกความจริงพี่ล่ะน่ะ คือฟังแล้วก็รู้เลยว่าพี่หมอเองก็คงซักประวัติและเหตุที่บาดเจ็บมาด้วยล่ะมั้ง แต่ไม่รู้ว่าจากพี่แมนหรือโทน เพราะพี่หมอพูดแค่ว่า มัน  อย่างเดียว



แล้วแปปนึงพี่หมอก็บอกพี่ขอกลับก่อนนะ ดูแลโทนมันดีๆด้วยล่ะ เราก็เผลอตอบค่ะไป พอพี่หมอเดินไปเราพึ่งรู้ตัวว่าเราพึ่งตอบไปแบบง่ายๆเลย โอ๊ยยย อะไรเนี่ยตัวเรา เราเดินกลับมาหาพี่แมนอีกครั้งนะแต่โทนไม่อยู่แล้ว โทนไปไหนแล้วอ่ะ พี่แมนเห็นเราก็ถามว่าออกมาทำไมกลับเข้าไปงานไป




เราก็ถามก่อนเลยว่าพี่แมนทำไมโทนเจ็บแบบนั้นยังให้ทำงานอีกอ่ะ พี่แมนก็บอกว่าไม่ใช่เรื่องของแกไอ้หมิว เราก็ไม่ยอมอ่ะขอดื้อหน่อยเหอะวันนี้ เราก็บอกว่าพี่แมนโทนเจ็บจนต้องฉีดยาชาแบบนี้ยังต้องทำงานอีกเหรอพี่แมน พี่แมนก็บอกเราว่ามันเป็นเรื่องสำคัญ พี่ก็ขอพ่อไว้แล้วด้วย




เราก็ถามว่างานอะไรมันสำคัญขนาดนั้นอ่ะพี่แมนปกติพี่แมนไม่ใช่คนที่ใช้งานคนอื่นแบบนี้นะ พี่แมนก็บอกว่ามันเป็นงานสำคัญไง จะให้ทำไง เราก็ถามว่างานอะไรมันสำคัญขนาดนั้นอ่ะพี่แมน พี่แมนก็ตอบเรามาด้วยน้ำเสียงเรียบๆว่า


' ฆ่าคุณเคย์ '




 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Titanจู่โจม]

พี่แมนมาแบบนี้ ไปไม่ถูกเลย

[kodzilla]

เฮ้อ...เจ๊หมิวนี่แสบจัง ตัวอันตรายสำหรับโทนจริงๆ

[ชายชรา]

เวลาที่เทพโทนพูดคำในใจบางคำออกมามันมีความหมายมากจริงๆ
"หรือเพราะมีไม่เท่ากัน"โดนมากคำนี้

[saekow]

จบงานนี้คงต้องพักอย่างน้อยสองเดือนแน่นอน ยิ่งเจอคนที่ดูแลดีขนาดนี้อ่ะ

[รักสาว มีอายุ]

ฮ่ะ. จะฆ่ากันเลยหรออพี่แมนนนน

[deamondear]

ฝันไปเภฝถอะ ยังคงดังก้องยุในหัวเลยครับเจ๊ ตอนนั้นเจ้าโทนไปเอาความมั่นใจมาจากไกนน่อ

[××Mon××]

โหพี่แมนเล่นแรงอ่ะ น่าจะหลอกน้องให้ตกใจเลยหรือป่าวครับ เจ๊หมิวคงใจเสียเลยมั่ง

[chipchip]

จะแกงน้องแบบนี้ไม่ได้น ะ ฆ่าคุณเคย์ มันไม่ใช่เรื่องเล่น

[peddo]

ภารกืจลับของโทนนี่น่าจะหนักเอาเรื่ง แถมพี่หมิวก็เล่นโทนซะหนักเลย รักแล้วเจ็บอย่างนี้เหนื่อยครับ
ถ้าต้องฆ่าคุณเคย์โดยฝ่าองครักษ์เข้าไปนี่ สงสัยนอกจากยาแก้อักเสบ ต้องมียาโด๊ปด้วยครับ
พี่หมิวต้องคอยดูแลคุณแฟนให้หนักเลยครับ ท่าทางจะยาวกว่าจะยอมรับ

[j_manus]

ประโยคสุดคูลลลล ฝันไปเถอะะะะะ

[monster gmail]

พี่แมน ตอบมาแบบนี้ได้ยังไง 

[spectre056]

ทำน้องชายเจ็บอีกแล้ว พี่สาว

[Ttum1188]

อยู่ใกล้เจ๊หมิวทีไรท่านโทนเจ็บตัวตลอดเลย

[pui10000]

พี่แมนแกงน้องแรงจริงๆ