ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 6 ] ตอนที่ 89 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

สวัสดีคร๊าบบบ ช่วงนี้ขออภัยจริงๆคร๊าบ งานเพียบเลย

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง


สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

★★★★★★★★★★★



ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ



★★★★★★★★★★★




ขออนุญาตแนะนำสาวๆครับ



พี่หมิว เวอร์ชั่นแรกที่นำมาเป็นอิมเมจ







★★★★★★★★★★★





จอยยย ล่ามสาวแว่นนน









★★★★★★★★★★★




ความเดิมตอนที่แล้ว


ระหว่างที่ผมมาส่งจอยและกำลังจะกลับ

ก็นึกขึ้นได้ว่า อืม ซื้อของให้ซักหน่อยแล้วกัน จะได้

ไม่ต้องออกมาซื้อเอง ซึ่งพอผมเอาไปให้แล้วนั้น

มันก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้นทำให้ผมเดินเข้าไปในห้องจอย

และจอยก็ถามว่า มาเข้าเรื่องกันเลยมั้ยยยยย





★★★★★★★★★★★






นายโทนไดอารี่ 89






เอาล่ะเข้าเรื่อง เข้าร่องกันเลยดีกว่า แต่ว่าตอนนั้นแม่จ้าว !!! เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมแม่งดังขึ้น แล้วไม่ใช่ดังแบบธรรมดาเพราะว่าเสียงนี้ผมตั้งไว้เพื่อเจ๊หมิวคนเดียว แล้วจอยเองก็เหมือนจะรู้ด้วยจากที่อารมณ์กำลังขึ้นกลับกลายเป็นหดเลย


[ จอย ]  :  คุณหมิวใช่มั้ย !!!


ผมก็พยักหน้าเหวอเลย ใช่ ผมตอบออกไปสั้นๆ แล้วจากที่เกือบจะได้ดึงกางเกงในออกแล้ว ผมเลยต้องเดินไปที่กางเกงแล้วหยิบมือถือว่า แม่งเอ๊ยความเงี่ย_ เข้าตาเกินไป เตะกางเกงไปเมื่อกี้ไม่รู้ว่าโทรศัพท์เป็นไรมั้ย ผมก็รีบรับสายเลยฮัลโหลครับเจ๊หมิว ตอนนั้นจอยก็เดินมาข้างๆ มาแนบหูฟังเลยนะ



ผมก็ถือโอกาสกอดเอวไปเบาๆ จอยก็มองหน้าเลยครับ มองแล้วก้มงุด ๆ ๆ  ผมก็ฮัลโหลครับเจ๊หมิวแล้วมันเป็นจังหวะเดียวกันเลยครับกับที่จอยล้วงมือเข้าใน Boxer ของผม เวรกรรมแล้วแม่สาวล่ามเล่นผมแล้วล่ะ เจ๊หมิวพูดมาในโทรศัพท์ว่าอยู่ไหนแล้วไอ้ลิง




ผมก็บอกว่ามาถึงแล้ว เมื่อกี้จะกลับแล้วครับแต่ว่า คิดไปคิดมาเลยแวะซื้อของในเซเว่นฝากจอยน่ะครับเจ๊หมิว ดึกๆจะได้ไม่ต้องออกไปซื้อ คือผมพูดกับพี่หมิวผ่านมือถืออยู่แต่ว่าจอยนั้น ไหลลง ไหลลงไปแล้วครับ เธอลงไปนั่งแล้วดึง Boxer ผมลงไป แล้วไม่มีรีรอ ไม่อะไรซักอย่าง



จอยใช้มือเรียวๆของเธอคลึง คลึง และชักรูดจนหัวกระสวยของผมมันบานปานเห็นป๊อกมาริโอ้ แล้วก็ง่วบบบ จอยอม อมหัวกระสวยเข้าไปเลย อูยย แล้วคิดตามผมนะอยู่ดีๆหัวกระสวยจากเย็นๆเพราะแอร์ในห้องอยู่ดีๆก็เปลี่ยนเป็นอุ่นเพราะปากของจอย หูยย บอกเลยมันดีเหลือเกินขนาดลิ้นยังไม่ขยับนะเนี่ย



เธอ อมแล้วผงกหัวเลย รูด รูด รูด เอ๊ะ... ทำไมมันแปลกๆ อ๋อใช่เธอไม่ได้ใช้ลิ้น ในสายเจ๊หมิวก็บอกอ้อก็ดีแล้ว แล้วจะกลับยังมีเรื่องต้องคุย ผมก็บอกอ๋อเดี๋ยวผม เขียนแจกแจงพวกเอกสารให้จอยแปปนึงนะเจ๊หมิว จอยเขายังงงๆหลายจุดน่ะครับ แล้วพี่หมิวก็บอกโอเค อย่าอยู่นานล่ะ เข้าไปอยู่กับผู้หญิงแบบนั้นจอยจะเสียเอานะ



ผมก็ครับ เดี๋ยวผมรีบกลับนะครับเจ๊หมิว คราวนี้ผมรีบกดวาง กดรัวๆ ย้ำรัวๆ ให้มั่นใจว่าวางสายแล้วแน่ๆ แล้วผมก็ซื๊ดดด ออกมาเลย ถึงจะไม่ได้ใช้ลิ้นแต่มันก็เสียวอยู่ดี จอยผงกหัว รูดเข้าออก รูดเข้าออก ทำปากห่อกระสวยเอาไว้ แต่ก็นะเธออาจจะไม่ได้ทำบ่อยก็ได้ เพราะฟันของเธอยังครูดอยู่เลย



แต่ว่ามันเป็นความรู้สึกที่คิดถึงจริงๆนะ เพราะว่าตอนที่ผมโดนบ๊วบครั้งแรก ฟันของเธอคนนั้นก็ครูดแบบนี้นี่แหละ จอยผงก ๆ ๆ ๆ  แล้วตอนที่ผมลูบหัวเธอนั้นเหมือนเธอสะดุ้งครับ เธอก็เด้งหัวออกเลยแล้วหน้าตาตื่นเลยครับ ผมก็บอกเดี๋ยวๆ เป็นไรหืม เธอก็พูดทั้งๆที่รอบๆปากเธอนี่เยิ้มไปด้วยน้ำลายและน้ำกามของผมนะ




เธอบอกว่า... อารมณ์พาไปง่ะ แต่พอโดนมองแล้วมันเลยทำตัวไม่ถูก ผมก็บอกเดี๋ยว ๆ ๆ  ก็... ทำกันหลายครั้งแล้วนา จอยก็ตีผมแล้วบอกบ้าไม่เกี่ยวกันเลย ตอนมีอารมณ์มันก็อีกเรื่อง แต่พอตอนนี้มันก็อีกแบบก็ไม่เคยทำทั้งๆที่โทรศัพท์อยู่นี่นา ผมก็ทำหน้าแบบอ๋อ ๆ ๆ อืมมม แบบตั้งใจจะกวนตีนนิดหน่อย



จอยก็ตีเบาๆ แล้วทำหน้าดุๆ ผมก็เลยช้อนคางเธอเธอขึ้นมาแล้วพูดว่ากำลังเสียวเลยเสียดายจัง จอยทุบเบาๆแล้วบอกไม่เอาแล้วหมดมู๊ดแล้ว ผมก็เห หมดจริงเหรอแล้วดึงเข้าเนี่ยนะ ผมพูดแล้วก็กอดเอวเธอแหละครับ แน่นอนว่าผมจับเธอมานั่งคร่อมด้วยความ Boxer ผมปลิวไปแล้วมันเลยทำให้จอยนั่งทำแท่งเนื้อเต็มๆ



แล้วพอแค่กลีบชมพูของเธอสำผัสโดนแท่งเนื้อสีหน้าเธอก็เยิ้มเลยแบบกัดริมฝีปากแล้ว อื๊มม เบาๆ  สีหน้าของจอยคือเธอพยายามกลั้นแต่กลั้นไม่อยู่จริงๆครับ แต่อย่างที่เขาบอกกันว่าผู้หญิงเวลาตัดสินใจอะไรแล้วก็คือเด็ดขาดจริงๆ เธอทุบอกผมประมาณนึงแล้วบอกโทนบ้าพอแล้ว




แต่ผมที่เครื่องเกือบติดก็ยังคลึงก้นของเธออยู่นะ คลึงแล้วจับขยับจนร่องเสียวของเธอมาถูกับไอ้จ้อนแข็งๆของผม จอยบอกว่าโทน ต้องไปประชุมกับท่านประธานไม่ใช่เหรอ ผมก็บอกจอยเบาๆว่าจูบก่อน เธอก็คล้องคอแล้วจูบตอบแบบชวนเสียวเลย เนี่ยลีลาการจูบคือคนมีอารมณ์ชัดๆ แต่ปากก็ยังบอกว่าพอก่อน




เธอหยุดจูบแล้วบอกว่า อย่าให้ท่านประธานรอสิ่ ผมหยุดคลึงก้นของเธอครับพอหยุดการเสียดสีจอยเองก็ดูสงบขึ้น ผมยิ่งเห็นหน้าแดงๆของเธอชัดเลย จอยตีผมเบาๆแล้วบอกโทนบ้าบิ๊วอยู่ได้ ถ้าทนไม่ไหวจะทำไง ผมก็เอนตัวให้เธอขยับมานั่งคร่อมอีกแล้วถามว่าแล้วตอนนี้กลั้นไหวเหรอ




จอยบอกว่าถ้าไม่มีคนมาคอยบิ๊ว คอยถู มันก็ทนได้หรอก จอยขยับลงมานั่งข้างๆ ไอ้จ้อนของผมก็ตั้งเด่เลย เฮ้ย มันเปียกมากกว่าที่ผมคิดนะนี่จอยออกจริง ผมควรใช้มือให้เธอดีมั้ย แต่จอยพูดออกมาแบบนั้นผมควรฝืนมั้ยล่ะ ผมควรซวบนิ้วเข้าไปมั้ยล่ะ ถ้าผู้หญิงบอกขนาดนี้ถ้าผมทำไป คงมองหน้ากันไม่ติดแน่ๆ




มันคงไม่เหมือนในหนังหรอก ที่พระเอกใช้กำลังบังคับใจนางเอกแล้วพอเช้ามานางเอกอารมณ์ดี หนังไทยก็ไร้สาระเกินไปว่ะ ผมก็เลยคิดว่าอืมม เอาแค่หน้างานพอดีกว่าจอยบอกว่าไม่ ผมก็ควรไม่แต่ก่อนไปจะออกไปห้อง ผมถามจอยไปตรงๆว่าแบบนี้ดีจริงเหรออ จอยบอกอือออ ดีกว่ายอมให้ทำ แล้วแบบออกจากห้องไปเลย เราคงรู้สึกไม่ดีอ่ะ




นั่นไง... ผมเกือบให้ความอยากครอบงำละอย่างที่จอยบอกแหละครับ คงไม่มีใครชอบหรอก แบบมาหาความสุขกับเธอแล้วก็ออกจากห้องไปเลย ก็อย่างที่เธอว่าเพราะผมต้องไปบ้านเจ๊หมิว ถ้าผมรีบทำตอนนี้บอกเลยว่าไม่ได้อารมณ์แน่ๆล่ะ ผมก็อื้มมม เราขอโทษนะที่เกือบทำน่ะ จอยบอกว่าถ้ามากกว่านี้ก็เกือบโมโหแล้ว




ผมก็บีบแก้มเบาๆ แล้วบอกขอโทษค๊าบบบ  จอยตีเพี๊ยะ ๆ ๆ ๆ เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศแล้วบอกว่าไปได้แล้วเดี๋ยวท่านประธานรอหรอก ผมก็โอเค๊ แต่ก่อนไปผมก็กระซิบจอยเบาๆว่า แต่ว่าเมื่อกี้เสียวเลยนะที่นั่งลงไปแบบนั้น จอยก็ตีเผี๊ยะ ๆ ๆ ๆ แล้วหน้าคือแดงเลย ผมก็โอย ๆ ๆ แล้วก็รีบไปใส่เสื้อผ้า





จอยวิ่งไปเข้าห้องน้ำเลย พอผมใส่เสร็จแล้วก็เดินไปเคาะประตูห้องน้ำแล้วบอกจอยๆกลับแล้วนะ จอยเปิดประตูแง้มๆ แล้วโผล่มาแค่หน้าแล้วบอกอือออ ผมก็เดินออกมาครับ แต่ก็หยิบกระดาษ หยิบเอกสารออกมานิดนึง ทำท่าเนียนๆไว้หน่อย ด้วยการก้มมองเอกสารต่างๆ ทำท่าเกาหัวแล้วเดินออกมา




พี่ยามก็ตะเบ๊ะแล้วบอกว่าวันนี้ไม่ค้างที่นี่เหรอครับ ผมก็บอกครับเปล่าครับ มีธุระน่ะครับ ผมโบก Taxi แล้วบอกสถานที่เลยล่ะครับ แต่พอออกมาได้ระยะนึง พี่หมิวก็โทรมา ชิบหายละผมคิดในใจ ผมก็ไม่ได้ช้าอะไรนะ แต่พอรับสายพี่หมิวก็พูดว่า เอ่อ.... ไอ้ลิงไม่ต้องมาแล้วนะ ผมก็อ้าวทำไมล่ะ แล้วตอนนั้นมือถือก็ดังกุกๆกักๆ




แล้วเป็นเสียงพี่แมนพูดสายว่าเฮ้ยโทน โทษทีว่ะไอ้หมิวมันลืมว่าวันนี้ต้องประชุมแผนการกับพ่อแม่ ผมก็อ่อครับพี่แมนครับๆ คือบอกมาแบบนี้ผมเข้าใจได้ทันทีเลยว่าทำไมถึงไปไม่ได้ เพราะต่อให้จะเข้าออกบ้านท่านประธานจนเหมือนบ้านตัวเอง หรือแม้ว่าคนอื่นจะบอกว่สนิทกันสุดๆ แต่คำว่าสนิทมันก็ควรมีขอบเขต




การประชุมแบบนี้พี่แมนเคยบอกผมเอาไว้ว่าต่อให้เป็นเอ็งพี่ก็ให้เข้ามาฟังไม่ได้ ซึ่งผมไม่ได้รู้สึกแย่หรือน้อยใจอะไรเลย กลับรู้สึกดีใจด้วยซ้ำที่ไม่ต้องเข้าไปฟังยอดมนุษย์พูดคุยเรื่องข้อมูลธุรกิจกัน แล้วพี่หมิวก็หยิบมือถือไปพูดต่อแล้วบอกว่าไปนอนได้แล้วไอ้ลิงบ้า ผมก็อื้อเจ๊เหมือนกันนะ อย่านอนดึกนะ พี่หมิวบอกอื้ม ลืมไรเปล่า





โอ้โหว ทวงกันแบบนี้ ด๊ายยยยย   " รักเจ๊ครับ " พอบอกไปแบบนั้นเจ๊หมิวก็อื้มดีมากแล้วก็วางสายไปเลย เอาล่ะผมล่ะจะไปไหนต่อดี ผมจะกลับบ้านมั้ย ไม่ใช่ทางที่ดีแน่นอน เพราะว่าถ้ากลับบ้านไปตอนนี้ผมต้องเจอคำถามจากพวกคนงานที่มาช่วยแน่ๆว่าใครที่พามาสวยแท้ๆ แล้วอีกอย่างวันนี้คงเสียงดังจนนอนไม่หลับแน่ๆ ซึ่งเป็นปกติครับถ้ามีการเก็บเกี่ยวแบบนั้น ตอนค่ำๆหลังเลิกงานก็จะมาทำอาการกินกัน



แล้วก็จะเสียงดังคือเอาตรงๆว่าไม่มีใครกล้าว่าอะไรหรอกเพราะรอบๆก็แทบไม่มีบ้านคนเลย จะมีก็ห่างออกมาระยะนึงเลย ถ้าผมกลับบ้านวันนี้คงไม่ได้นอนแน่ๆล่ะ กลับหอที่พระราม 3 ดีกว่า ผมก็นั่ง Taxi ไปเลย มาถึงก็เจอพี่ผู้ช่วยถามว่าอ้าวโทนวันนี้กลับเหรอ



ผมก็ตอบครับๆ เฮ้อออ ดีนะที่เมื่อเช้าน่ะเอาสายชาร์จเอาอะไรใส่กระเป๋ามาด้วย คือต่อให้สมัยก่อนแบตเตอร์รี่มือถือมันจะโคตรถึก โคตรนาน แต่ก็ตกเตรียมให้มัน 100 % ในทุกๆวันจะดีกว่าครับ แล้วนี่ก็ใกล้วันงานแล้วด้วย ชาร์จไว้คือดีที่สุด พอกลับมาที่ห้องผมก็เปิดแอร์ นั่งแผ่ขา อ้าไข่เป่าลมเลยทีเดียว ร้อนมากวันนี้




ผมหยิบเอกสารที่รับกับเจนมานั่งมอง มันก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากแค่ชื่อ นามสกุล รหัสนักเรียน รุ่น  จะว่าไปก็อย่างที่เจนบอกสำหรับผมมันอาจจะไม่ใช่เรื่องยุ่งยากเท่าไรครับ เพราะว่าด้วยการที่เป็นนักกีฬาโรงเรียนมันอาจจะไม่ต้องตรวจสอบอะไรมากก็ได้ เพราะหน้าของผม ชื่อของผม แล้วพวกเหรียญพวกถ้วย จากการแข่งยูโด



มันก็ตั้งอยู่โซนโชว์ผลงานโรงเรียนอยู่แล้ว แต่ก็เอาเถอะไหนๆก็รับมาแล้วเขียนให้มันจบๆไปแล้วกัน เขียน ๆ ๆ จนจบก็เปิด MSN เพื่อจะคุยกับเจน แต่พอเปิด MSN มาโอ้โห่ !!! ข้อความห่าอะไรไม่รู้ทักมาเพียบเลย หน้าต่างป๊อปอัพมุมขวาล่างที่เด้งรัวๆ




มีคำนึงจาก หน้าต่างแจ้งเตือนจากใครสักคน มันมีคำว่าญี่ปุ่น ผมก็เดาได้เลยว่าเรื่องที่มีสาวญี่ปุ่นสุดสวย ทำถุงยางตกตรงหน้าแล้วชวนผมกลับบ้านป่านนี้มันคงกระจายไปเยอะแล้วล่ะ มันมีหลายความรู้สึกนะ แต่ถ้าจะบอกว่าผมไม่ได้มีความแอบภูมิใจ ผมคงโกหก



ช่ายครับ เพราะลึกๆแล้วสิ่งที่คุณรุกะทำน่ะ เหมือนกลายเป็นว่าผมโคตรยืดเลยที่มีสาวญี่ปุ่นมาทำแบบนั้น แล้วคือกลางห้างด้วยไงครับ ไม่คิดว่าคุณรุกะจะทำแบบนั้น ถึงผมจะไม่ได้บอกว่า เฮ้ย นี่เด็กกู เฮ้ยนี่แฟนกู แต่การที่คุณรุกะทำแบบนั้นออกไป มันก็เท่ากับว่าเป็นการบอกพวกมันไปในตัวว่าเราสองคนนั้นคงถึงไหนต่อไหนแล้วล่ะ




เฮ้อ คิดไปก็เท่านั้น ผมไม่ใช่เด็กอายุ 17 ที่ต้องมากังวลว่าจะโดนล้อโดนแซวแล้วนี่นะ ผมทักไปหาเจน ว่าเจนๆ เราเขียนเสร็จแล้วนะ แล้วสมัยก่อนการส่งภาพ ส่งอะไรนี่ก็ยากชิบหาย มันไม่เหมือนสมัยนี่ที่ผมนั่งเขียนอยู่นี่ไง พอเข้าไลน์แล้วเลือกภาพแล้วส่งได้เลย ผมเอา N72 ของผมถ่ายรูป



แล้วเอาภาพจากมือถือลงคอมพิวเตอร์ แล้วก็ส่ง MSN ผมส่งไปทั้ง 2 ทางครับ ทั้ง msn ทั้ง E mail  ผมบอกว่าโอเคเรียบร้อยแล้วนะ ตอนนั้นเจนก็บอกอื้อโอเค แล้วก็ถามว่าโทน.... คนวันนี้ใครอ่ะ คราวก่อน... ไม่ใช่คนนี้อ่ะ ผมก็ถามว่าหืมอะไรเหรอ เจนก็บอกโหโทนอย่าทำไก๋ดิ่





คราวก่อนนั้นก็ใครไม่รู้ที่เรียกโทนว่าที่รักอ่ะ สวยมากๆอ่ะ แล้วไหนจะเสียง.... ผมก็นึกไปถึงตอนนั้นที่กำลังจับใส่ท่ายืนเลยแล้วพี่หมิว วางระเบิดด้วยการกดอัดเสียงแล้วส่งให้ เจนทาง MSN  เฮ้ออ ผมก็ไม่มีอะไรจะแก้ตัวนะ แต่ก็ไม่อยากจะพูดอะไรยาวๆ ผมก็บอกว่าโทษทีนะ มือพี่เขาคงไปโดนน่ะ




เจนก็เงียบไม่พิมพ์อะไรมาเลย ผมก็นึกว่าจะจบแล้ว เจนยังถามว่าแล้วคนที่อนุสาวรีย์ล่ะ ผมก็อ๋อตอนที่ไปกับพี่เตยสิ่นะ ผมก็บอกว่าอ๋อ เจ้าของหอพักน่ะ นั่นพี่สาว เจนก็พิมพ์บอกโห แต่ละคนสวยยังกับดารา คนนึงก็ดูอินเตอร์ คนนึงก็หมวยๆ ผมก็บอกว่าพี่เขาเป็นเจ้าของหอพักที่เราอยู่




เจนก็เงียบไปแปปนึง ผมก็โอเคสงสัยจะจบแล้วก็เลยจะอาบน้ำ แล้ว MSN มันจะมีอนิเมชั่นเสียงครับ เรียกอะไรก็ไม่รู้ แต่มันจะมีอันนึงนี่พอกดใช้แล้วมันจะเป็นเหมือนเคาะหน้าจอคอม ก๊อกๆ ผมก็มาดู เจนพิมพ์ถามไว้ว่าแล้วคนญี่ปุ่นที่เจอวันนี้อ่ะ... ผมก็บอกไปว่าก็ตามที่เห็นนั่นแหละ ผมตอบไปแบบนี้เพื่อตัดปัญหาครับ




ถ้าบอกว่าไม่มีอะไรนี่ผมตอแหลเลยนะ คุณรุกะก็ปกป้องผมจนทำซะขนาดนั้น แล้วใจผมก็คิดถึงขั้นมาไปที่บ้านแล้วด้วย แล้วจะปฏิเสธมันก็ยังไงอยู่ จริงอยู่ว่าตอนเด็กๆ ผมมีความฝันว่าอยากฮอตในหมู่เพื่อนๆ เวลามีข่าวว่าผมจีบใครนี่ผมจะร้อนรนมากเลยนะ กลัวเรตติ้งตก




แต่ว่าตอนนี้จะยังไงก็ช่างมัน เพราะเพื่อนๆผมแต่ละคนแม่งงามใส้ทั้งนั้น นอกจากในห้องเรียนแล้วพวกนอกห้องนี่อย่างที่เห็นนั่นแหละ ผมก็บอกไปว่าอยากที่เห็นนั่นแหละ แค่นี้ก่อนนะเราอาบน้ำก่อน แล้วผมก็กด Busy ทันที  จะว่าไปสมัยก่อนนี่มันคลาสสิคจริงๆนะ msn




ผมยังจำได้เลยว่า ตอนที่ไปยืนอ่านหนังสือสอนการใช้งาน msn แอร์เย็นๆในร้านซีเอ็ด กับกลิ่นหมึกที่ใช้พิมพ์หนังสือ แล้วที่มันว้าวคือพิมพ์สีทั้งเล่มแล้วสีออกพาสเทลสวยๆ แต่สมัยก่อนผมเรียกสีอ่อนนวลๆนะ เพราะว่าพาสเทล ผมพึ่งมารู้จักช่วงขึ้นมหาวิทยาลัยเอง อ่ะมาต่อๆ เวิ่นเว้อไปละ



ผมจะไปอาบน้ำแล้วล่ะครับ แต่ก็มี MSN ของคนๆนึงทักมา แล้วบอกผมว่า โห !!! ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้ควงสาวญี่ปุ่นด้วยอ่ะ ไชยา มิตรชัยเลย ผมก็ยิ้มแบบงงๆ ผมถามอารายคร๊าบคุณ อะไร ไชยา มิตรชัย อีกฝั่งก็ตอบมาว่าไม่ธรรมดาไง ผมก็เฮ้อ คือในใจอะรู้แล้วล่ะครับ แต่ก็ลองถามดู



ผมกุมหัวไป ยิ้มไป หัวเราะไปเหมือนคนบ้า เพราะคนที่ทักมาก็คือน้องดรีมอ่ะแหละ หลายคนสงสัยใช่มั้ยว่าทำไม ตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงตอนนี้ผมไม่เคยพูดถึงดรีมเลย หรือแม้แต่จะคุย msn ก็อย่างที่บอกว่าดรีมเรียนหมออยู่ภาคเหนือ ปีนี้ก็เข้าปีที่ 5 แล้ว ถ้าไม่จำเป็นผมไม่อยากทักไป




แล้วด้วยสถานะตอนนี้ เราเป็นเหมือนแค่รุ่นพี่ กับ รุ่นน้อง จากโรงเรียนเก่าจริงมั้ยล่ะ การจะไปทักอะไรแบบนั้น ผมก็กลัวว่าจะไม่ดีไง เพราผมเองก็ไม่รู้ว่าการที่ดรีมไปเรียนที่นั่น ดรีมมีแฟนมั้ย แล้วถ้ามีแฟนการที่ผมทักไปมันก็ไม่ดีจริงมั้ยล่ะ ผมว่าหลายๆท่านคงเข้าใจ แหละเคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกับผมนั่นแหละครับ เอ จะว่าไปก็ไม่ได้เขียนแฟนฉันเลยนี่หว่า ช่างเถอะ ๆ ๆ ๆ



อ่ะมาต่อๆ พอพิมพ์ ไชยา มิตรชัยมา ผมก็เฮ้อออออ ดรีมก็พิมพ์มาไอ้บ้าาาาาาา มาถอนหายใจใส่ทำไมเนี่ย คนอุตส่าห์เล่นด้วย ผมก็บอกว่ากินไทลินอลแปปนะอยู่ดีๆพออ่าน ไชยยา มิตรชัย แล้วปวดหัว ดรีมบอกอ้าวววววว เดี๋ยว เดี๊ยะ ๆ ๆ ๆ ห่างไม่ห่างมือแล้วซ่าส์นะพี่โทน




ผมก็หัวเราะเลย แล้วพิมพ์กลับไปว่าแหม ว่าที่คุณหมอนี่ห้าวจังเลยครับ รู้มั้ยครับดรีมตอบกลับมาว่าไง ดรีมตอบกลับมาว่า


" อยากโดนยาจีนเหรอ "




โอ้โห !!! ดูขู่โผมมมมม  ผมก็อ่ะจ้ายอมจ้า ดรีมพิมพ์ 555+ มาแบบนี้ แต่มันจะเป็นตัวเลข อีโม ที่น่าปวดหัวแบบที่หมวยใช้ แต่ทำไมกับดรีมผมไม่ค่อยรู้สึกรำคาญเลยน่ารักดีอีกต่างหาก ผมก็บอกว่าข่าวไปไวเนอะ ดรีมบอกอ่ะแน่นอน ดรีมส่งสายสับอยู่ที่กรุงเทพฯ พี่โทนไม่รู้หรอก ผมก็พิมพ์กลับไปว่า ก็ตอนนี้รู้แล้ว.....




ดรีมรีบกด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.



กดจุดๆยาวๆ จนมันดันข้อความขึ้นไปแล้วบอก " ทำลายหลักฐาน "  ผมนี่หลุดขำเลยครับ เฮ้อออ เอาเข้าไป ผมก็พิมพ์ถามไปว่าแล้วนี่ว่างเหรอถึงทักมาได้ ดรีมบอกอื้อออออออ จริงๆก็ว่างทุกวันอ่ะแต่ไม่อยากทักมา ผมก็จ้ะ แล้วตอนนี้เรียนเป็นไงบ้าง ดรีมบอกโอยยยย เวลานอนก็แทบไม่มี ผมก็เลยพิมพ์ไปว่างั้นไปพักเลย ด่วนๆไวๆ กินข้าวให้ตรงเวลาด้วย




ดรีมก็บอกเจ้าค่ารู้แล้ว ว่าแต่พี่ทำงานแล้วเหรอ พึ่งเรียนจบเองนี่นา ผมก็บอกอื้มก็มีอะไรหลายๆอย่างนั่นแหละเลยได้ทำงานเลย ดรีมก็ตอบอื้มมม อย่าทำอะไรบ้าพลังๆอีกล่ะ โตแล้ว โตแล้ว ไปละบุยยยยย  ผมกำลังตอบกลับเลย แต่ไม่ทัน คุณเธอออฟไลน์ไปแล้ว ผมนี่ได้แต่กำหมัดเลยครับ อื้อหือ กวนตีนแท้




เอาเถอะ กวนตีนได้แบบนี้แสดงว่ายังสบาย แต่ก็คงนอนไม่อิ่มเท่าที่ควร ช่างเถอะ ๆ ๆ ดรีมคงจัดการบริหารเวลาได้เองแหละ ดรีมนะเก่งอยู่แล้วเรื่องนั้นผมรู้ดี ผมก็ไปอาบน้ำนั่นแหละครับกะว่าจะนอนแต่นึกขึ้นได้ เวรกรรมยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่หว่า แล้วนี่ก็เพิ่งจะ 2 ทุ่มเอง




ลงไปเซเว่นสิ่ครับ ในใจนี่ลุ้นเลยว่าจะมีผักโขมอบชีสมั้ย.... ไม่มี แล้วตอนที่ผมกำลังเลือกของกินอยู่ เสียงที่คุ้นๆหูก็ดังขึ้นมาข้างๆ 


พี่ดาวววว หนูมาถึงเซเว่นแล้ววว หาซื้ออะไรกินก่อนแล้วค่อยขึ้นไป

งืมม แล้วเมื่อไรพี่โทนจะทำงานเสร็จง่ะพี่ดาว

งืมม มมมม












แล้วแก้มก็วางสายคือผมยืนห่างนิดเดียวเลยนะ แค่มุมชั้นวางของ แก้มก็เลือก ๆ ๆ อ่ะผมก็ยืนรอ แก้มเดินผ่านมา เธอเงยหน้ามามองทีนึงแล้วก็เดินไปต่อ แต่เดินได้แค่2 ก้าว ผมฮากับภาพนี้มากคือ หันควั่บมามองแบบคอแทบหัก โคตรน่ารัก พี่โทน !!! แก้มเรียกผมเสียงดังมาก



จนผมต้อง ชู่ว !!! ทำท่าจุ๊ๆปากบอกจะเสียงดังทำไม แล้วตอนนั้นคือแก้มเสียอาการเลย เหมือนแบบอยากจะพูดแต่ก็รู้ว่าพูดไม่ได้ อธิบายไม่ถูกครับรู้แต่ทำหน้าได้น่ารักมาก ผมก็ถามเพื่อให้เธอสงบว่ามาทำไรแถวนี้ แก้มก็บอกว่าพี่ดาวต้องทำงานกับเจ๊กระทันหันเลยให้หนูมานอนที่ห้องพี่โทนแทน



ผมก็ถามหืม ทำไมต้องมานอนล่ะ แก้มบอกว่าไม่อยากปล่อยให้ห้องอยู่นิ่งๆนานๆอ่ะ ผมก็... เป็นความเชื่อของดาวหรือเปล่าหว่า แต่ก็ช่างเถอะนะ ผมเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเลยกับการที่พวกเธอจะมานอนที่ห้องของผม ผมก็ถามว่าวันนี้หยุดเหรอแก้ม แก้มบอกงื้มมมม หนูกับมิ้นต์หยุดเรียน มิ้นต์กลับบ้านไปเมื่อบ่ายๆนี่เอง นี่ถ้ารู้ว่ามาเจอพี่สงสัยโวยวายแน่เลย อิอิอิอิอิอิ




ผมก็อ๋ออื้มๆ ผมก็บอกว่าเดี๋ยวคืนนี้พี่นอนที่หอพักเอง แก้มกลับไปนอนคอนโดก็ได้ แก้มคว้าแขนมั่บเลยแล้วบอกไม่เอา เค้าจะนอนกับคุณแฟน อ่ะผมก็ไม่ได้ว่าอะไรครับ ก็เดินซื้อของกินแหละ ห้องผมไม่ได้เก็บพวกวัตถุดิบไว้เลยขึ้นไปก็ทำอะไรให้กินไม่ได้หรอก วันนี้แก้มแต่งตัวดูสบายๆนะ



โอเค สามสาวพอไม่แต่งหน้าแล้วก็ยังผ่านอยู่ เพราะแก้มก็แค่ทาแป้งมาเบาๆเองมั้งนะ ผมยาวตรง เสื้อยืดสีดำพอดีตัว แล้วก็กางเกงยีนขาสั้นโชว์เรียวขาซักหน่อย มีกระเป๋าถือใบกลางๆ สงสัยจะใส่เสื้อผ้ามา แต่ว่า โอ้ยย น่ารักจังโว๊ยยยย ผมก็ซื้อของกินนิดๆหน่อยๆ แล้วไปจ่ายเงิน



จำไอ้น้องพนักงานที่มันยิ้มๆตอนก่อนได้มั้ย คราวนี้มันมองแบบตะลึงนิดหน่อย เพราะแก้มมาเกาะแขนแล้วถามว่า วันนี้นอนห้องพี่ได้มั้ยอ่ะพี่โทน แล้วผมก็บอกไปว่าตามใจ แก้มเธอเดินไปก่อนนะ พอไม่ได้จ่ายเงินก็คงเดินไปรอข้างนอก ไม่ป้วนเปี้ยนใกล้ๆ คราวนี้พอผมจะจ่ายเงินมันก็เป็นธรรมดาที่ต้องมองหน้าพนักงาน ไอ้น้องคนนั้นคือตาแข็งเลยทีนี้



ก็เป็นใคร ใครก็คงแข็งล่ะครับ ผมหมายถึงตานะที่แข็ง เพราะวันก่อนมิ้นต์ซื้อถุงยาง แล้ววันนี้ผมยังมาอยู่กับแก้มอีก ผมก็รีบจ่ายเงินแล้วเดินออกมาเลยนะ แก้มยืนรออยู่แล้วพอผมออกมา ก็เกาะแขนเลยบอกเย้คิดถูกจังเลยที่ยอมมานอนที่นี่ ผมก็บอกว่า แล้วไม่อยากมาเหรอหืม




แก้มพูดเสี่ยงอ่อยๆว่า ก็ถ้ามาคนเดียวแก้มไม่กล้ามาเท่าไรง่ะ ไม่เหมือนพี่ดาวนี่นา ชิลด์ๆนอนสบายๆเลย ผมก็ถามว่างั้นกลับไปห้องแก้มมั้ย แก้มส่ายหัวบอกไม่เอาก็คุณแฟนมาแล้วนี่ไงงงงงง ผมก็อื้มม แล้วก็ยื่นมือไปหาแล้วบอกมาพี่ถือกระเป๋าให้ แก้มก็ยื่นมาให้แต่โดยดี แล้วเกาะแขนผมแน่นกว่าเดิมอีก แต่ก็ได้แปปเดียวล่ะครับ



เพราะอย่างที่รู้ว่าฟุทบาท ( Foot Path )เมืองไทย ไม่ใช่สถานที่ที่จะเดินแบบโรแมนติกได้ พอเข้ามาถึงหอพัก ขึ้นลิฟต์ แล้วเปิดประตู แก้มก็กระโดดขี่หลังเลย โอ๊ยยยย นมทิ่มหลัง แก้มกอดแล้วบอกเย้คุณแฟนทำงานเสร็จแล้ว ผมบอกยัง ๆ ๆ  นี่แค่มาพักเฉยๆ งานจริงๆเริ่มไม่พรุ่งนี้ก็มะรืน แก้มก็บอกว่าเหมือนกันแหละ พักก็คือพัก ผมก็ถามว่านี่ให้คนกำลังพักผ่อนแบกเนี่ยนะ แก้มบอกไม่รู้ล่ะจะขี่หลังงง



ผมก็เดินแบกยัยตัวแสบเดินมาเทกระจาดเบาๆตรงโซฟา พอแก้มหล่นตุ้บไป เธอก็นั่งทำหน้ามุ่ยๆแล้วบอกคุณแฟนรุนแรงกับเค้าจังเลย ผมก็บอกว่าโหย นี่เทแบบเบาๆแล้วนะ แก้มก็ยิ้มแล้วบอกล้อเล่น แล้วก็ทำหน้าทะเล้นใหญ่เลยครับ ผมก็นั่งลงข้างๆนะ แก้มขมับมาเกาะแขนเลย ขยับแล้วง่ำๆที่แขน



พอกัดได้ที 2 ทีก็หยุด ผมก็หืมอะไรหว่า แก้มก็ถามว่าพี่โทน กล้ามพี่ใหญ่ขึ้นมั้ยง่ะ ผมก็ถามหืมทำไม แก้มก็จับๆ แล้วบอกว่า... มันเหมือนแบบยังไงดีแบบเหมือนจับแล้วเจอลายๆ ผมก็หืมลายๆ  แก้มบอกเหมือนเป็นเส้นๆมากกว่าเดิม ผมก็อ๋อ แล้วบอกว่าปกติแหละ ถ้ายกเหล็ก หรือออกกำลังกายถูกจุด มัดกล้ามมันก็จะชัด




ผมก็บ่นว่าเฮ้ออ ไปซ้อมเหนื่อยมากได้คลานกลับห้องทุกวันเลย แก้มก็งืมมม แล้วถามเหนื่อยมั้ย ผมก็บอกมากมายยย แต่ได้นอนก็หายแล้ว แก้มก็บอกว่าเจอหน้าแก้มก็หายแล้วววววววว ผมก็ถามคนอะไรเข้าข้างตัวเองก็เป็น แก้มก็เกาะแขนแล้วบอก หนูอ่ะสำคัญกับพี่จริงๆนะเนี่ยๆ แค่พี่อยู่ด้วยพี่ก็หายเหนื่อยแล้ว




ผมก็บอกจ้า ๆ ๆ  หายก็หาย แล้วตอนนั้นแก้มก็สะกิด ๆ ๆ พี่โทน.. ถ้าไม่รบกวน... พาไปช่องนนทรีหน่อยจิ่ อยากไปถ่ายรูปง้ะ !!! ผมก็ฮึ๊ ไปตอนนี้เหรอ แก้มบอกงิ้ม ๆ ๆ ๆ  ไฟที่แยกช่องนนทรีพึ่งติดใหม่สวยมากเลย ผมก็ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยครับ อื้มไปสิ่ แก้มก็ถามจริงเหรอแล้วเกาะแขนผมแน่นเลน ผมบอกอื้มไปสิ่ แก้มก็ฮี่ ๆ ๆ คุณแฟนใจดีจังเลยยย แล้วเราก็ออกมากันเลยครับ



ถนนจันทน์กับช่องนนทรีมันแค่นิดเดียวเอง Taxi  คือคำตอบครับช่วงนี้อยากไปถึงเร็วๆ แก้มก็เกาะแขนใหญ่เลย ถามพี่โทนกลับมาตอนไหนง่ะ ทำไมไม่บอกง่ะ ผมก็บอกว่าจริงๆต้องไปประชุม ( สารภาพบาป ) กับพี่หมิวน่ะ แต่เปลี่ยนแผนกระทันหันพี่เลยมานอนที่นี่ดีกว่า แก้มก็อื้อออ แล้วก็ขยับตัวมานั่งชิดเลย  จนมาถึงช่องนนทรี.. เออว่ะ ตึกข้างๆ ติดไฟสวยดี



เพราะผมนั่ง. Taxi เข้าเส้นถนนตก เลยไม่ได้มาเส้นนี้เลยไม่เห็นไฟ แล้วคือยัยตัวแสบดี๊ด๊ามากๆ  วิ่งดุ๊กดิ๊ก ๆ ๆ ๆ  พี่โทนสวยง่ะ พี่โทนอันนี้สวย พี่โทนนู่นนั่นนี่ น่ารักจังโว๊ยยยยย การแต่งตัวสไตล์แก้ม หุ่นแบบแก้ม หน้าตาแบบแก้มนี่ ถ้าเป็นช่วง 3-4 ปีก่อน ตอนที่ผมอยู่มัธยมปลาย สไตล์นี้นี่คือเด็กสยามตัวท็อปเลยนะ อย่างน้อยคือได้ลง ILike หรือไม่ก็อาจจะได้ไปโผล่ตามเวป PostJung Mthai หรืออะไรหลายๆอย่าง



คือถึงจะไม่สวยขนาดดารานางแบบ แต่ก็เป็นพิมพ์นิยมเลบทแต่ถึงจะผ่านช่วงนั้นมาก็เถอะ แต่แก้มก็ยังน่าร๊ากก อยู่ดี แก้มหยิบ BB มาถ่ายรูปไฟ ถ่าย ๆ ๆ ๆ พี่โทนถ่ายรูปให้หน่อย  แก้มเดินดุ๊ก ๆ ๆ มาหาขอให้ถ่ายรูป โอเค๊สบายมาก  เพราะผมเคยเรียนถ่ายรูปตอน ปี2 ครับ แล้วพอมาทำงานที่นี่ ก็มีหลายครั้งที่ต้องไปอยู่หน้างานต้องถ่ายภาพเอง แค่นี้สบายๆ




ผมมองๆ หามุมที่แสงมันสวยๆ และไม่กลืนกันมากเกินไป ก็นะมันมืดแล้ว จะถ่ายยากนิดๆ แล้วมือถือสมัยนั้นมันก็ไม่ได้ชัดมากมายอะไรด้วย ถ่ายไปแชะ ๆ ๆ ๆ ๆ  แก้มเดินมาดูรูป แล้วโดดดึ๋ง ๆ ๆ เลย สวย  สวย สวย พี่โทนถ่ายสวยจังเลยย แก้มหยิบBB ไปเลื่อน ๆ ๆ    แล้วยิ้มแก้มไม่หุบเลย ผมก็บอกว่า เพราะนางแบบสวยด้วยอหละ ภาพเลยออกมาสวย หูยยย คุณเอ๊ยย ตอนที่ยัยตัวแสบเขินอ่ะโคตรน่ารัก คือเธอไม่กั๊กเลยคืออายม้วนนนน




แล้วผมชอบตอนที่เหมือนพอรู้ตัวว่าคนมองเยอะ แบ้วำยายามจะกลั้นยิ้ม แต่ทำไม่ได้ไงเพราะนิสัยแก้มคือแสดงออกมาตรงๅ แล้วตอนพยายามกลั้นปากจะเกร็งๆ เป็นกระจับเหมือนกบเคโระ โคตรน่ารัก



นี่สองทุ่มแล้ว แต่รถในเส้นนี้ยังเยอะอยู่เลย คนกำลังกลับบ้านกันใช่มั้ยนะ ไฟหน้ารถสีส้มเยอะแยะมากๆ ส่วนอีกฝั่งก็สีแดงของไฟเบรกติดเป็นกิโล 2 กิโล ชีวิตเมืองมันวุ่นวายจริงๆนะ มันแปลกที่ตอนเด็กๆ



ผมอยากอยู่ในเขตเมือง อยากอยู่ใกล้ๆห้าง แต่ตอนนี้สิ่ แค่เห็นไฟเบรกรถที่ยาวเป็นกิโล กิโล ผมก็เพลียแล้ว แล้วยัยตัวแสบที่จิ้ม ๆ ๆ BB ก็หันมาหาผม แล้วบอกโหหห ยืนนิ่งเป็นพระเอก AV เลย



ผมก็ถามเดี๋ยว ๆ ๆ  อะไร แก้มก็หัวเราะฮี่ ๆ ๆ ๆ แล้วกอดแขน คือกอดเลยนะ กอดแบบไม่อายคนเดินไปๆมาๆเลย แล้วคนอย่างเยอะเลยตอนนั้น แก้มถามว่าพี่โทนเป็นไรมั้ยง่ะหน้าเครียดๆ



ผมก็บอกนิดหน่อยครับ พอใกล้เวลาทำงานจริงๆ มันก็จะประหม่านิดหน่อยน่ะ แก้มขยับมาใกล้ๆมาพิงไหล่ แก้มพูดว่าพี่ดาวเคยเล่าให้ฟังว่างานนี้สำคัญกับพี่โทนนี่นา ผมก็อื้ม พี่เคยทำพังไปเมื่อ 3 ปีก่อนน่ะ เลยกังวลว่าจะทำได้ไม่ดีพอ



แก้มบอกว่าพี่โทนก็ทำได้ดีแล้วนี่นาาา  ไปเชียงใหม่ก็ไปเจรจาธุรกิจจนสำเร็จไม่ใช่เหรอ ผมก็บอกว่าตอนแรกไม่รู้ไงว่าเป็นคนๆเดียวกับเมื่อ 3 ปีก่อน  แต่พอรู้แล้วมันก็เกร็งๆ แก้มก็บอกผมนะว่า ก็มันผ่านมาแล้วนี่พี่โทน



ที่เหลือก็แค่ทำหน้าที่บอดี้การ์ดให้เต็มที่ก็พอ แต่ว่าคุณแฟนของเค้าอ่ะเก่งอยู่แล้ววววววว สบายบรื๋ออออ ยัยตัวแสบปลอบใจแล้วก็ขยับมาชนเบาๆ ชน ๆ ๆ จนผมยิ้มออกมาเลย ผมก็บอกขอบใจนะยัยตัวแสบ



แก้มก็ง่ะใครตัวแสบ แก้มออกจะน่ารัก แก้มก็ขยับมาจนชิดๆ แล้วบอกว่าแค่ดูแลหัวใจนิดหน่อยๆเอง คนเป็นแฟนเค้าทำกันเป็นปกตินี่นาา  เนอะคุณแฟน อื้มหืมน้ำตาปริบๆ เลยครับ แล้วยัยตัวแสบก็บิดขี้เกียจ อื๊ดดดดด แล้วบอกกลับเถอะพี่โทน แค่นี้ก็สบายใจ ผมก็บอกว่าถ้าอยากอยู่ต่อ อยู่ได้นะ เพราะพี่ไม่ได้เข้างานเช้าอะไรนะ



แก้มส่ายหน้าบอกม่ายเอา แก้มแค่อยากมาดูให้หายอยากเฉยๆ ถ้ายรูปๆว้เยอะแยะเลยด้วย น๊า ๆ ๆ พี่โทรแก้มอยากกลับไปนอนบนที่นอนนุ๊มนุ่มแล้ว วันนี้เรียนทั้งวันเมื่อยจังเลยยย ผมลูบหัวเธอเบาๆ แล้วป่ะกลับกัน แล้วยัยตัวแสบก็มั่บ !!! จับมือแล้วบอกว่า งงอะไรง่ะ  เป็นแฟนต้องจับมือกันสิ่ คุณแฟนนนนนน












 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[dodoza2]

รายร้อมไปด้วยสาวจริงๆนายโทน ขอบคุณมากครับ

[johnone]

พี่หมิวขัดจังหวะอีกแล้ว

[Joepure~☆]

แก้มกลับมาเขย่าหัวใจพี่โทนแล้ว หายไปนานเลยคุณแฟน

[acropobia899]

ได้อ่านก่อนนอนพอดีเลยครับ 

ตอนแรกนึกว่าแก้มจะงอแงอ้อนขอทำการบ้าน
แต่ผิดคาดเลย คงเข้าใจว่าท่านโทนต้องทำงาน

แอบดีใจ มีบทน้องดรีมมาเล็กน้อยให้พอหายคิดถึงกัน

[civil2]

โดนเจ๊หมิวขัดจังหวะ แต่จะได้มาหวานชื่นกับแก้มแทนไหมนะ อยากรู้จัง

[winpooh]

น่าจะจับมือไม่ยอมปล่อยง่ายๆใช่ไหม นางมารน้อย

[LMnade]

จะได้นอนมั้ยละทีนี้คุณโทน แต่โดนเจ๊หมิวขัดจังหวะ2รอบใน1วันนี่สุดๆเลย

[stickyoat]

รอบนี้เป็นคิวของปีศาจน้อยสินะครับ

[jeditay]

ตัวแสบมาแล้วตอนนี้ขี้อ้อนจังเลยน่ารักจัง

[wjoe44]

คืนนี้มีรันเวย์ลงแล้วนายโทน

[chapter11]

พลาดจากคุณล่ามจะมาโดนนางมารน้อยรีดพลังมั้ยเนี่ยครับ

[warpzone]

แหมโดนขัดตลอด คุณรูกะ จอย มาแก้ม สุดท้ายจะไปลงที่ใคร

[aekkung]

รีบกลับห้อง​ แก้มอยากทำอะไรต่อล่ะ

[noknoi13]

ในบรรดาสาวๆ ก็คงเป็นยัยตัวแสบนี่ล่ะ ที่คอยอ้อน คอยงอแง สร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ แล้วก็ความมึนให้กับนายโทน