ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 08 ] ตอนที่ 133( ประสบการณ์ของนายโทน )

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ขออภัยเมมเบอร์ร้านเกะทุกท่านด้วยครับ

เมื่อวานพอ อมรามูเนะ ก็หลับเลย

วันนี้หลับตั้งแต่ 5ทุ่ม สะดุ้งมาลงแล้วนอนต่อ

GooD night

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง




สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

★★★★★★★★★★★



ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ


★★★★★★★★★★★

ความเดิมตอนที่แล้ว

ความเดิมตอนที่แล้ว ในมุมมองของจอย

ผมก็พร้อมจะมีเรื่องครับ เพราะมันทำเพื่อนผม

แต่เพราะว่าพ่อผมบอกว่า รอก่อนไอ้ลูกหมา 30 นาที

ผมก็เลยทำได้แค่ถ่วงเวลาไว้ แต่ดูเหมือนว่าไอ้ห่าพวกนี้

มันถนัดเรื่องการยั่วโมโหคน ผมก็เลยทนไม่ไหวซัดไปคนละ ทีสองที

แล้วจังหวะนั้นเอง อา5 ก็มาครับ มาได้ไงหว่า


★★★★★★★★★★★


ตัดมาที่บุญโทนก่อนหน้านั้น

หลังจากที่พ่อผมบอกว่า 30 นาที ผมก็วิ่งเลย ที่ผมหันหลังไปแล้วเห็นไอ้คิงกระทืบพวกห่านั่นไป 2 คน ใจนึงผมก็แปลกใจ อีกใจนึงก็รู้ๆกันอยู่ ไอ้คิงเองมันก็ได้ทักษะบู๊มาจากการไป work shop ถ่ายละคร มันก็ต้องมีติดตัวมาบ้างแล้ว แต่ช่างเถอะ ผมก็วิ่งๆหลบๆไป เอาตรงๆถึงเตรียมใจจะมามีเรื่องแล้วแน่ๆ แต่การต่อยคนตอนนี้ผมเองก็กลัวว่าจะใส่เต็มแรงเกินไป ถ้าต่อยหน้านี่คงร่วงทีเดียวแน่ๆ


งั้นต่อยท้องแม่มแล้วกันถ้าจำเป็น บริเวณหลังโรงเรียนของผม ไม่ใช่สิ่ต้องบอกว่าทุกโรงเรียนนั่นแหละ หลังโรงเรียนก็เหมือนห้องเก็บขยะดีๆนี่เอง มีแต่ของ มีแต่พร๊อบงานต่างๆว่างเต็มไปหมด ผมก็วิ่งๆไอ้พวกเวณนั่นก็ตามมาอีก แต่เอาตรงๆนะตั้งแต่ออกวิ่งมานี่ยังไม่รู้สึกว่าเหนื่อยอะไรเลย วิ่งเข้ามุมมืดดักเตะขาพวกมันให้ล้ม แล้ววิ่งสวนทาง แกล้งทำเป็นเหนื่อยวิ่งช้าลง ให้พวกมันฮึดวิ่งไล่มา พอใกล้ๆผมก็ speed หนี


จะว่าไปมันก็สนุกดีนะเหมือนเล่นตำรวจจับผู้ร้ายเลยแฮะ วิ่งไปได้แปปนึงพวกแม่งก็พูดว่า เหยดแม่เอ๊ยวิ่งไปไหนวะ ตอนนั้นผมก็เริ่มตึงๆละอารมณ์ จากที่มันทำเพื่อนผมก่อนนะ แล้วยังปากดีอีก ผมก็หยุดเลย พอพวกมันวิ่งมาใกล้ผม ผมก็พุ่งไปหมุนตัวแล้วหวดใส่หน้าอกไอ้คนข้างหน้าสุด แล้วคว้ามั่บไม่รู้คว้า โดนใคร เอ้าชิบหายละแจ็คพอต คนที่ผมคว้าได้คือคนที่มันทำไอ้โจ๊กครับ ผมใช้หัวไหล่กระแทกใส่หน้ามันทีนึง จนรู้สึกว่าเลือดกบปาก หรือไม่ก็กำเดาไหล ตอนนั้นมีคนจะเข้ามาหาผมนะ ผมก็ถีบกลับหลังไป  ผมก็พูดกับไอ้คนที่ผมคว้าตัวไว้ว่า อยากเห็นคนไทยบินได้ว่ะ แล้วผมก็เหวี่ยงสุดแรงบอกเลยตอนนั้นเกร็งแขนงัดพลังเลย จนรู้สึกว่าแม่งลอยไปพอสมควร



เสียงดังโคร้มมมม กลิ้งไปโดนพวกซุ้มไม้ พวกของที่วางระเกะระกะอยู่ ผมอาศัยจังหวะนั้นตามครับ ตามเลย วิ่งกระโดดตามไอ้เวรนั่นไป มึงไม่ใช่เพื่อนร่วมรุ่นกูอีกละไอ้เวน เรียกว่าจังหวะนั้นผมเหินลงมาเลยดีกว่า ผมกระชากคอเสื้อมันแล้วบอกว่า เฮ้ยๆตื่น นอนทำเหี้ยไร ทำเพื่อนก็แล้วอย่าคิดว่าจะหลับฝันดีสิ่วะ  ผมกระชากมันขึ้นมาและอัดหมัดขวาเข้าท้องมันเต็มแรง ไม่ตายหรอกแค่นี้ชั้นไขมันของมึงมันคงช่วยเอาไว้สิ่นะ ไม่เข้าใจเลยทำไมแม่งต้องทำตัวกร่าง พอไอ้นั่นมันนอนลงไป


ผมหันไปเห็นจอยนะ ผมรู้ทันทีว่าไม่ควรทักจอยตอนนี้ ผมหันไปมองไอ้คิง อื้อหือเพื่อนผมแม่งอย่างเอาอ่ะจารย์ กำลังกระชากคอเสื้อใครอยู่ด้วย แต่ใจจริงๆไม่อยากให้มันมายุ่งเรื่องพวกนี้เลย กลัวว่าชื่อเสียงลบๆจะไปขวางเส้นทางบันเทิงของมัน ใจนึงก็ห่วงมัน ใจนึงก็อยากจะอวดว่ามีเพื่อนเป็นดารา 5 5 5 5



ผมเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้คนที่ โดนไอ้คิงหวดไปเมื่อกี้ ยืมหน่อยนะผมบอกมันไปแบบนั้นแล้วก็ลากมา ลากมา อ่ะ เดี๋ยวกลัวพวกมืงจะหิว ผมกดหน้ามันลงไปที่กองอ้วกบอกตรงๆเหม็นนะ แต่กัดฟันทนเอา  มันก็เอามือยืนไว้นะ ด่าผมเละเลยไอ้เหี้ยโทน ไอ้สัสโทน ผมก็ถามเป็นควe ไรล่ะ เก่งมากไม่ใช่ไง ในเมื่อมันเกร็งผมก็ใช้อีกมือบิดหูมันครับ มันเป็นปกติของมนุษย์เลยที่จะตอบสนองต่อความเจ็บปวด


พอมันใช้มืออีกข้างมาดึงมือผมออก โมเมนตั้มก็เสียผมก็เลยกดหน้ามันลงไปในกองอ้วกเลย ผมบอกมันไปนะว่า พวกมึงเปิดมาก่อนเอง กูจะเล่นพวกมึงย้อนหลังด้วย ตอนนั้นพวกมันที่ยืนเอ๋อไปเมื่อกี้ก็วิ่งเข้ามา ใจผมมันร้อนวู่บ ๆ ๆ มีเสียงบอกว่า เอาเลยๆๆ เดี๋ยวระวังหลังให้ เป็นเสียงที่มันดังอยู่ในหู ไม่ใช่จากทั้งไอ้คิงหรือใครเลย



ผมลุกขึ้นขยับขา ขยับแขน ร่างกายผมตอนนี้โคตรพร้อมปะทะ แต่มันมีคนที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ด้วย ถึงจะเลือดขึ้นหน้ายังไง ผมก็ไม่อยากต่อยคนที่ยังไม่ได้มีส่วนร่วมแปลกมั้ยล่ะย้อนแย้งชิบ ผมก็พูดไปว่าไอ้ตัวไหนไม่เกี่ยวอย่ายุ่ง แล้วผมเตรียมบวกเลย แต่ว่าเพื่อนคิงก็บอกว่าเฮ้ย ๆ ๆ พ่อมึงเขาบอก 30 นาทีไม่ใช่เหรอ เสียงในหูผมก็ร้องว่าพ่อเหรอ ผมก็คิดในใจเออว่ะ 30 นาทีนี่หว่า


แล้วผมก็จะวิ่งต่อเลย แต่ว่าเดี๋ยวๆๆ ผมเบรกเอี๊ยดดด เพราะนึกอะไรขึ้นได้ ผมมองๆ มองจอยใจก็อยากคุยนะ แต่เอาไว้ก่อนแล้วกัน ผมหันไปมองไอ้คิงแล้วพูดอะไรวะน่ะ 2 ตัวเลยเหรอ มันเก็บไปสองเลยครับคุณผู้อ่าน ไอ้คิงมองหน้าแล้วบอกอ๋อ พอดีระบายอารมณ์นิดหน่อยว่ะ ผมก็อ่อ เอออื้ม มันก็ถามผมว่า ว่าแต่มึงเหอะ ทำไรวะ อยู่ดีๆไอ้ห่านี่ก็ลอยมาเชียว ผมก็ฟังๆมันแล้วยืดกล้ามเนื้อนิดหน่อย ผมบอกว่ามันลามปามแม่กูน่ะ ไอ้คิงเกาหัวแล้วบอกเออๆ เดาได้ไม่ยากหรอก


แล้วมันก็บอกมึงก็ชิลด์เกิ๊นโดนไล่กระทืบไม่ใช่เหรอวะ  ผมบอกนะว่าเฉยๆอ่ะ เหมือนวิ่งให้เด็กน้อยไล่ตี เอ้าตีนมาเพิ่มครับ ผมก็บ่นๆเฮ้อ 30 นาทีเลยเหรอ เหลืออีกกี่นาทีเนี่ย ผมบอกมันว่างั้นเดี๋ยวกูมานะพาพวกแม่งวิ่งเล่นก่อน แล้วผมก็วิ่งเลยครับ มุมอาคารมันก็มีพวกบันไดที่ลอยจากพื้น ผมถอยหลังแล้วสปีดเหยียบกำแพงแล้วดีดตัวกระโดดคว้ามั่บบันไดลอย อันนี้คนปกติธรรมดาก็ทำได้ครับ ขอแค่มีรองเท้าที่ดอกยางดีๆ กับจังหวะดีๆก็ทำได้


แต่ว่าพอดีช่วงนั้นฟิตๆ มันเลยดูง่าย ผมคว้ามั่บ แล้วเหวี่ยงขาเกี่ยวกับขอบระเบียงเลย แล้วย่อตัวให้กลืนกับความมืด เสียงพวกมันโหวกเหวกโวยวายผ่านไปหมดแล้ว ผมก็เดินชิลด์ๆกลับมาตรงที่ไอ้คิงกับจอยยืนอยู่ ความสูงแค่ 4-5 เมตร สบายๆ ผมก็โดดตุ้บ ต้องจังหวะดีๆพอเท้าแตะพื้นคอยย่อเข่าเพื่อผ่อนน้ำหนัก แล้วผมก็กลิ้งไปข้างๆเผื่อกระจายแรงกดลง และยืนขึ้นมา ต้องเกร็งไว้ก่อน เพราะถ้ากระโดดลงมาแล้วไม่เกร็งไว้ หน้ากระแทกแน่ๆ ที่บอกได้ เพราะเคยหน้ากระแทกมาก่อน ตอนปีนต้นไม้ตอนเด็กๆครับ


บอกเลยว่าเทคนิคการผ่อนแรง ผมเองได้มาจากการอ่านการ์ตูนเรื่องบากิ ในตอนที่บากิมันกระโดดล่มลงมาในป่า ก็ตามนั้นครับ เลยเอามาประยุกต์และฝึกตอนปีนต้นไม้ที่บ้าน โอเคมาต่อกัน ผมลุกขึ้นมา จอยก็มองหน้าเหวอๆ ไอ้คิงก็อีกคน ที่จอยเห็นผมวิ่งกลับ ผมไม่ได้วิ่ง แต่ผมกลิ้งเพื่อถ่ายน้ำหนักแล้วเด้งตัวขึ้นมา ผมก็บอกว่าเฮ้อไอ้พวกนี้ วิ่งเป็นหมาตามกระดูกเลย แล้วตอนนั้นจอยก็มาพูดกับผมว่า โทนๆกลับบ้านเหอะ


จากนั้นพวกมันก็โชว์สกิลปากกันเลย ไอ้เหี้ย ไอ้สัส ด่าตามหลังมา ผมก็วิ่งๆ ๆ ๆ คิดในใจว่า เฮ้อ 30 นาทีพ่อจะให้ทำอะไร แต่ว่าผมก็เลินเล่อไปหน่อยครับ วิ่ง ๆ ๆ ๆ จนออกมาหน้างานต่อหน้าประชาชีเลย แต่ว่ามันดึกแล้วครับคนก็บางๆลงจนมีพื้นที่ว่างๆเยอะเลย ผมวิ่งมาตรงข้างหน้าซุ้ม.... คิดในใจเลยว่าควต้องบวกแล้วล่ะ แล้วโชคดีแท้ๆ ไอ้เมื่อกี้ตอนที่กำลังซื้อของกินของพวกซุ้มห้องศิลป์-ญี่ปุ่น ผมบังเอิญไปเจอของดีเข้าให้ ผมก็รีบวิ่งเข้าไป แล้วบอกว่า ผมยืมหน่อยน๊า ถ้ามันพังจะซื้อใหม่ให้... ผมชี้  ๆ ๆ  พวกพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ที่พอรู้จักกันก็มองๆ ผมเลยถือวิสาสะเอื้อมไปคว้ามั่บมาใส่เลย มันคือสนับมือนวมแบบนี้



จริงๆก็มีนวมแบบเต็มใบ แต่ผมชอบแบบนี้มากกว่า เพราะสามารถจับ เสื้อของแรกฝ่ายได้ Ryu แห่ง  Street Fighter เด็กยุค 90 แบบผมๆรู้จักกันดี

อาบู้เก็ต  ( ฮาโดเค็น )
ผัดเผ็ดเป็ดปูเป็ด ( ทัสสึมากิ เซ็นปู เคี้ยกคุ )
โชริวเค็น

3 ท่านี้ใครจะไม่รู้จัก บอกตรงๆมันเป็นความยากสิ่งแรกๆในชีวิตเลย ที่ต้องมากดครึ่งวงกลม+ต่อย เพื่อปล่อยพลัง ผมสวมนวมปั้ปๆ ๆ แน่นอนครับว่าไม่ได้มีทุกคนที่ยินดีนัก ที่ผมเอามาใส่ เพราะมันเป็นพี่ชายแท้ๆ ของไอ้กลุ่มที่ภีบไอ้โจ๊ก ผมนอนยัน ยืนยันเลยว่า มันต้องรู้เรื่องแน่ๆ แต่แล้วมันยังไงล่ะ


ผมบอกแล้วไงว่า พวกมันทำไอ้โจ๊กก่อน แล้วเหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่จอยเล่าไปก่อนหน้านี้ครับ ผมขออนุญาตไม่เล่าในส่วนเนื้อหานั่น ก็จนกระทั่งไอ้รถ่นพี่คนนั้นมันไปหยิบดาบเค็นโด้ ใาหวดผมนั่นแหละครับ บอกตรงๆว่า ซุ้มญี่ปุ่นมันสนุกตรงนี้แหละมีของให้หยิยมาเล่นเยอะมากๆ ผมเองก็โชคดีที่ไปคว้าได้กระบองสามท่อนมาได้


ถึงแม้มันจะเสียเปรียบตรงที่การฟาด การหวด มันจะติดดีเลย์ เพราะมันแยกเป็นสามท่อนเลยทำให้การกระทบเป้าหมายช้านิดนึง แต่มันก็มีข้อดีคือจับทางยาก พูดไปใครจะเชื่อว่าแม่ผมเป็นลูกสาวครูมวย แต่สามารถสอนเรื่องการใช้กระบองสามท่อนให้ผมจนคล่องได้ จริงผมมีได้แรงบันดาลใจเรื่องชอบกระบองสามท่อนจากเรื่อง ตุ้ยนุ้ย นินจาฮากลิ้ง


แต่คนสอนผมจริงๆก็คือแม่นั่นแหละ แม่ผมก็บอกนะว่า ก็ตั้งชื่อให้ท่าตีด้วย ผมก็ฮึ๊ !!! แต่แม่ผมให้เหตุผลว่า มันจะได้จำได้ว่าท่านี้ต้องหวดยังไง ท่าที่ 1 2 3 4 5 ตั้งชื่อให้เป็นแพทเทิร์นของมัน แล้วมาลองหมุนสลับกัน จาก 1 2 3  อาจจะเป็น 2 3 1  หรือ  3 1 2 ง่ายๆเลยแม่ผมบอกว่าต้องเชื่อมแต่ละท่าให้มันกลมกลืนกัน เพราะงั้นการตั้งชื่อจึงจำเป็น แล้วที่เหลือก็ให้มาประยุกต์เอาเอง สอนแค่นี้แหละ เฮ้อ ขี้เกียจเล่นแล้ว ผมจรดกระบองแบบ 2-1  คือจับไว้ 2 แล้วปล่อย 1



เวลาฟาดจะไม่เสียเวลา ถือโอกาสจัดหนักหน่อยแล้วกัน แต่ระหว่างนั้น พี่แกเป็นคนเปิดเว้ย ขยับเข้ามา ผมหมุนกระบองท่อนแรกที่ไม่ได้จับให้มันดึงน้ำหนัก แล้วก็ขยับควงพร้อมกัน แล้วพุ่งสวนเหมือนกัน

คือที่จอยบอกผมหมุนกระบองเร็ว ส่วนนึงมันเป็นเพราะต้องเลี้ยงสปีดของกระบองไว้ครับ การที่มันไม่เป็นชิ้นเดียวกันนั่นอแหละปัญหาเพราะงั้นมันจะยุ่งยากนิดนึง แต่ไม่เท่าไรๆ  ก็นั่นแหละครับแม่ผม ซึ่งผลมันเป็นยังไงก็เป็นอย่างตอนที่หวดการ์ชิบะ และ ก็ตามที่จอยเล่าแหละครับผม เพื่อนจอยเธอมีทักษะก็จริง แต่ถ้าพูดแบบเบียวๆเบยคือ ประสบการณ์ต่อสู้จริงโคตรน้อยเลย ผมรู้สึกได้จากที่เขาเหวี่ยงดาบไม้ ไม่คม ไม่เร็ว เหมือนพวกพี่รุจน์ซักกะนิดตอนแรกนึกว่าจะจบแล้ว ผมก็คิดในใจว่าชิบหายละ 30 นาทีตามที่พ่อบอกรึยังวะเนี่ย


ทำไมกระจอกจังวะไอ้พวกนี้ ฆ่าเวลายังไม่ได้เลย แต่ว่าผมคิดตื้นไปครับ เพราะละครมันกำลังเริ่มขึ้น อยู่ดีๆ ตัวต้นเรื่องอย่างเจนก็เดินทาเกาะแขนแล้วบอกพอเถอะโทนอย่าทำแบบนี้เลย ปฏิกิริยาผมคือ ยกแขนสะบัดออกทันที ยิ่งกว่าตัวเชื้อโรค มิน่าทั้งเจ๊หมิวทั้งเจ๊เตยถึงตั้งป้อมซะขนาดนั้น แต่น่ากลัวจริงๆแฮะ sense ผู้หญิงเนี่ย แล้วมันยังไม่หยุดนะ มันทำท่ามายืนตรงกลางระหว่างผม กับ แฟนของมันที่เดินมาแล้วพูดว่าอย่าทำแบบนี้เลย อื้อหือชัดเลยสิ่งที่เจนมันจะทำคือละครบทใหญ่เลย มันตั้งใจจะทำให้ทุกคนเข้าใจว่า


ที่ผมอาละวาดขนาดนี้ เพราะผมชอบเจน แล้วพอรู้ความจริงว่าเจนมีแฟนแล้ว ก็เลยควบคุมตัวเองไม่ได้ เหี้ยละไง ผมเองก็คิดไม่ถึงว่าจะมีฉากนี้ เวรเอ๊ยไม่ได้คิดวิธีแก้ไขมาด้วย แต่ว่าตอนนั้นครับ นางฟ้าก็มาโปรด เมื่อน้องดรีมแฟนเก่าผม ดรีมเดินมามองหน้าผมแล้วยิ้มๆ ก่อนจะหันไปบอกเจนว่า พี่เจน ๆ อย่าแสดงดิ่ เรื่องนี้พี่ไม่เกี่ยวพี่ไม่มีบท ที่พี่โทนเขากระทืบเพื่อนๆพี่อ่ะ เพราะเพื่อนพี่ไปทำพี่โจ๊กก่อน อย่าดิ่พี่อย่ารับบทเหยื่อดิ่ โอ้โห !  แฟนเก่าผมสุดยอดเลย


แต่ว่าตอนนั้นเฮ้อออ แม่ของดรีมมาถึงครับ คนที่เดินไปหาแม่น้องดรีมก่อนก็คือไอ้คนที่บอกผมว่าจะจีบดรีม จะรับจบเรื่องน้องดรีมเอง  แม่เขามาถึงก็บ่นแว๊ด ๆ ๆ ว่าผมทำอย่างนั้น ทำอย่างนี้ บนทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ ผมก็สุดจะทนเลยถามไปว่าเห็นเหตุการณ์เหรอครับถึงได้ว่าร้ายผมซะมั่นใจขนาดนี้ แล้วเหมือนเขาจะหลุดครับ ง้างมือจะตบผมเฉยๆ คงคิดว่าผมจะเหมือนตอนเด็กๆที่ฟังแล้วก้มหน้าอย่างเดียว ตอนนี้ไม่ใช่แล้วอ่ะครับ ทำไมผมต้องก้มหน้ารับล่ะ บอกตรงๆ มือที่ง้างมาก็ช้ามาก ผมหลบ หลบ หลบ หลบ


ก็ไม่ได้มีเนตรวงแหวนหรอกครับ แต่มันมองออกได้ไม่ยากเลย ผมหลบวนไทซาบากิออกมา แล้วเนียนไปกระแทกไอ้หน้าม่อไป 1 เปรี้ยงจนมันล้มลงไปกลิ้ง แล้วพอเขาตบผมไม่ได้ เขาก็ใช้วาจาทำร้ายผมแทน ว่าผมเป็นพวกใช้ความรุนแรง พ่อกับแม่อยู่แต่ในสวนคงไม่มีเวลาสั่งสอน บอกตรงๆแบบไม่อายเลย ผมง้างมือแล้วนะ จะได้ตบคนแก่ก็วันนี้แหละ แต่ว่าไม่กี่วินาทีก่อนที่ผมจะได้ง้างมือ แม่พี่เจมส์ท่านก็เดินมาครับ


แม่พี่เจมส์มาปุ๊ป แม่น้องดรีมคือเงียบกริ๊บเลย แบบชะงักไปเลยครับ แม่พี่เจมส์พูดขึ้นมาว่า  เดี๋ยวกลับบ้านพร้อมน้าเลยมั้ย  แม่พี่เจมส์พูดแบบนี้กับผมจริงๆนะ แต่ผมก็บอกไปตามตรงว่าไม่รบกวนดีกว่าครับ ผมก็คิดว่าอ้าวไม่ใช่กลับไปแล้วรึ แต่ผมก็มีเหตุผลนะ ผมก็บอกไปว่าวันนี้วันโกนนะครับ ซึ่งอย่างที่รู้ๆว่า วันโกนที่อาณาเขตบ้านผมมันเป็นยังไง นอกจากคนในบ้านแล้วอยู่ยากครับ


แม่พี่เจมส์บอก นั่นสิ่นะน้าไม่ได้ดูปฏิทินเลย แล้วท่านก็ลูบหัวผมเบาๆ แล้วถามว่าแม่เราล่ะ ช่วงนี้ว่างมั้ยน้าอยากจะเข้าไปหา ผมก็บอกช่วงนี้ว่างๆเลยครับ เพราะพึ่งเก็บพวกผลผลิตในสวน ตอนนี้อยู่ช่วงพักดิน แม่พี่เจมส์ท่านก็ยิ้ม แล้วหันไปหาแม่น้องดรีมและพูดว่า เวลาจะพูดถึงแม่เจ้าโทนรบกวนใช้สรรพนามให้ถูกต้องด้วยนะคะ ดิฉันไม่อยากให้ใครพูดถึงเพื่อนสนิทของชั้นแบบไม่ดีสักเท่าไร


อูยยย แม่น้องดรีมเงียบเลย ดูทรงแล้วรู้ทันทีเลยครับว่าฐานะเอย ชื่อเสียงเอย คนละระดับเลย แล้วแม่พี่เจมส์พูด นี่เจ้าโทน แล้วท่านก็หันไปมองรอบๆแล้วบอกว่า อาละวาดยกใหญ่เชียวนะ ทศรู้เข้าจะเป็นไงเนี่ย ผมก็ได้แต่แหะ  ๆ ๆ  แล้วแม่พี่เจมส์ก็พูดว่า รังแกคนที่อ่อนแอ และไม่มีทางสู้แบบนี้มันไม่ดีนะโทนรู้ใช่มั้ย ผมก็ได้แต่แหะ ๆ ๆ ครับ ๆ ๆ ผมป้องกันตัวเฉยๆครับ แล้วอีกแปปนึงคนของพ่อพี่เจมส์ที่ผมรู้จักดี


เขาก็เดินมาเลยมาถึงก็บอกว่าคุณผู้หญิงครับรถพร้อมแล้วครับ แล้วเขาก็หันมาพยักหน้าทักทายผม แม่พี่เจมส์ท่านลูบหัวผมอีกครั้งแล้วบอกว่า เอาล่ะๆ น้ากลับก่อนเดี๋ยวจะถึงบ้านช้า พรุ่งนี้น้าไปบ้านนะ ถ้าวันนี้กลับไปบ้านแล้วตื่นเช้าก็บอกทิพย์ด้วยล่ะ น้าไม่อยากโทรไปบอกกระทันหัน ผมก็ได้แต่บอกว่าครับๆ แล้วแปปเดียวเท่านั้นแหละครับเหมือนคนวางพล็อคละครมา


คนกลุ่มใหญ่ที่เรียกว่า เยอะชิบหายเลยก็เข้ามาใจผมก็คิดว่าชิบหายแล้วจุ้ยย เยอะขนาดนี้ต้องวิ่งหนีอยากเดียวแล้วมั้ง ใจผมคิดว่าพวกมันตามคนมาครับ ไม่ได้คิดเลยว่าใครจะมาเป็นแบ็คให้ผมแน่ๆ แต่ว่าแม่พี่เจมส์เขาก็เดินสวนไปเลย แล้วคนพวกนั้นทรงที่แบบเถื่อนๆ ทรงเก็บเงินกู้ ทรงคุมโต๊ะบอล ทรงลูกน้องผู้มีอิทธพลก็หลบเลยนะ แล้วจังหวะคลื่นฝูงชนแหวนออก ผมก็ได้เห็นคนที่คุ้นเคย เอ้า !!!  อา5 นี่หว่า



เขาพูดอะไรกับแม่พี่เจมส์ไม่รู้แล้ว แม่พี่เจมส์ท่านก็เดินไปเลย แล้วอา5 คือเท่ส์ชิบหายเลย เดินมาก็พ่นควันบุหรี่ที่ซื๊ดมาเต็มปอดเลย อื้อหือเต็มหน้าเลย ผมก็ปัด ๆ ๆ แล้วบอกโห ปอดผม   เขาก็บอกนิดหน่อยนะ แล้วอา5 ไม่พูดพร่ำทำเพลง ถามผมคำแรกเลยใครกล้าหาเรื่องหลานอาวะ แล้วจะให้เก็บใครว่ามาเลย ผมก็ฮึ๊ !!!  แล้วหันไปมองไปพวกที่ยืนมองกัน ผมบอกเดี๋ยวๆครับ แล้วอามาได้ยังไงนิ ไหนพ่อบอกว่าอาอยู่ ( ชื่อจังหวัดนึงทางภาคเหนือ ) นี่ครับ อา5 มองหน้าผม แต่แล้วเขาก็ยังไม่พูดอะไร


ย้อนหลับไปเมื่อตอน 5 โมงเย็น ณ บ้านสวน  หมิวเป็นคนเล่า

ตอนที่ไอ้ลิงกำลังออกจากบ้านพ่อทศก็แซวๆว่าจะมีเรื่องเปล่า ซึ่งไอ้ลิงบ้าก็บอกไม่มีหรอกพ่อ แล้วไอ้ลิงก็เดินออกไป พ่อทศยืนเท้าเอว แล้วมองหลังไอ้ลิงที่กำลังเดินไป เดินไป พ่อทศมองหน้าเราแล้วพูดว่า วันนี้ไอ้ลูกหมาได้อัดคนแน่ๆ เราก็พูดไปนะว่า มีเรื่องแน่ๆค่ะพ่อทศ  ใจเราอ่ะคิดเลยว่ายังไง๊ยังไง วัยนี้ก็ต้องมีเรื่อง


เพราะเพื่อนร่วมรุ่นของไอ้ลิงบ้าคือโคตรจะToxic ทั้งการกระทำ และคำพูด โดยเฉพาะคนชื่อเจน บอกตรงๆว่าไว้ใจไม่ได้ sense ผู้หญิงมันบอกแบบนั้น เพราะงั้นทั้งเราและเตย เลยออกตัวตั้งแต่แรกที่เจอหน้าไง เหมือนนางเป็นพวกตีสองหน้า คะขาสองเสียง เหมือน นกจากละครแรงเงาอ่ะ



พูดตรงๆก็ตอแหล นั่นแหละ คงหาเรื่องมาให้แน่ๆ พ่อทศบอกเฮ้ออ เอาเถอะไหนๆก็ไหนๆ เพราะงั้นเลยให้เขี้ยวเสือไฟไปด้วย พ่อทศเดินเข้าไปในบ้านเราก็เดินตามเข้ามา พ่อทศหยิบๆมือถือมา ท่านนิ่งไปพักนึง แล้วตะโกนเรียก ลูกน้องเสี่ยเจ้าของตลาด แปปเดียวเขาก็เดินมาเลยนะ พ่อทศเขานั่งบนโซฟาไม้ตัวใหญ่ๆ โดยที่ข้างๆ ลูกน้องคนสนิทของเสี่ยเจ้าของตลาดยืนข้างๆ



เราก็ยืนทิ้งระยะห่างหน่อยนึง เรารู้ว่าเราตอนนี้สามารถรับฟังได้ เพราะถ้าพ่อทศไม่ให้ฟังคงจะพูดให้เราออกไปข้างนอก  พ่อทศตอนนี้ทรงมาเฟียชัดๆ พ่อทศถามว่าตอนนี้ไอ้ - ชื่อเสี่ยคนที่5 - อยู่กรุงเทพฯ ใช่ไหม คนสนิทเสี่ยก็ตอบใช่ครับพี่ทศ เห็นว่ามาซื้อขายที่ครับ โทนมันจะมีเรื่องเหรอครับพี่ทศ พ่อทศหันมองหน้าแล้วบอกว่า รู้ดีเชียวนะเอ็ง แล้วคือพ่อทศพูด ลูกน้องเสี่ยเขาก็เงียบ จนพ่อทศก็บอกว่า พูดมาเถอะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ลูกน้องคนสนิทเสี่ยบอกว่า เมื่อกี้เห็นโทนคล้องเขี้ยวเสือไฟออกไป



คือเราฟังแล้วก็พอเดาได้ไม่อยากเลย ขุนแผนเปลี่ยนเป็นเขี้ยวเสือไฟ พ่อทศคงรู้อะไรมาจริงๆ พ่อทศพูดว่าตาไวดี แปปนึงพ่อทศก็โทรศัพท์เลย แปปเดียวก็มีคนรับสาย พ่อทศพูดเอ้อ ไอ้ - ชื่อเสี่ยคนที่ 5 -  อยู่กรุงเทพฯ ใช่ไหม เราไม่ได้ยินนะว่าคุยอะไรกัน แค่พ่อทศพูดแค่ว่า อ๋อ วันนี้ไอ้ลูกหมามันไปงานเลี้ยงรุ่นที่โรงเรียน และข้าก็ให้เขี้ยวเสือไฟไป แล้วพ่อทศก็พูดว่าเข้าใจที่บอกใช่ไหม พ่อทศก็อื้ม อื้ม อื้ม ตามนั้น จัดการให้เรียบร้อยล่ะ


แล้วพ่อทศก็วางสายเลย ลูกน้องเสี่ยก็บอกว่า พี่ทศไม่ลองโทรหา - ชื่อเสี่ยจีน – ก่อนล่ะครับ ลองประณีประนอม ซอฟต์ๆไปก่อน พ่อทศบอกว่าไม่ได้ แม่ข้ายังไม่อนุญาตให้เปิดเผยตัว ลูกน้องเสี่ยพูดอีกว่างงั้น - ชื่อเสี่ยคนที่6 - พ่อทศบอกไอ้นี่ก็ไม้ได้ มันจะซ้ำไอ้ลูกหมาน่ะซิ่ ไอ้นี่มันไม่ตามใจไอ้ลูกหม่าแน่ๆ


คนสนิทเสี่ยบอกว่างั้นเสี่ย - ชื่อเสี่ยเจ้าของขุนแผน - พ่อทศบอกไอ้นี่ยิ่งแล้วใหญ่พอ ๆ ๆ กลัวจะอวยหลานจนเกินไป ก็ตามนั้นแหละให้ไอ้ – ชื่อเสี่ยคนที่ 5 – คอยดูให้แล้วกัน อย่าลืมซิ่ ในบรรดาพวกเอ็ง ไอ้นี่มันไหวพริบดีสุดนะ มากกว่าไอ้ -ชื่อพี่ชายเสี่ยข้าวของตลอด - ซะอีก คนสนิทของเสี่ยก็ได้แต่พยักหน้าครับๆ แล้วพ่อทศก็หันมาถามเราแล้วถามว่า หมิววันนี้อยู่กินข้าวเย็นกับพ่อแม่ไหมลูก เราก็บอกค่ะอยู่ด้วยค่ะวันนี้มีอะไรกินบ้างคะพ่อทศ


พ่อทศก็บอกเยอะอยู่ๆ เห็นทิพย์ไปเก็บตำลึงที่รั้วบ้านมา เราก็ตอบไปค่ะ ๆ ๆ ไม่ได้กินนานแล้วด้วยตำลึงข้างรั้ว  แล้วลูกน้องคนสนิทของเสี่ยเจ้าของตลาดก็บอกว่างั้นเดี๋ยวผมขอตัวกลับก่อนนะครับพี่ทศ แต่ว่าพ่อทศก็พูดขึ้นมาว่า เห้ย ! เอ็งว่า . . . ตอนนี้ไอ้ลูกหมามันจะเหลิงไหมถ้ามันรู้ว่าพ่อมันมีลูกน้องที่ยังเชื่อฟังอยู่หลายต่อหลายคน คนสนิทเสี่ยก็ตอบกลับมาว่า ถ้าถามผม ผมว่าไม่ครับ


ผมว่าโทนมันรู้ตัวของโทนดีว่าอะไรทำแล้วเหลิง อะไรที่มีแต่ไม่ใช่ของตัวเองครับ พ่อทศก็ถามงั้นเหรอ แล้วพ่อทศก็ลุกขึ้นบิดตัวกรึ้บ ๆ ๆ เสียงกระดูกลั่นเลย แล้วพ่อทศก็พูดว่า งั้นวันนี้ให้ไอ้ลูกหมามันเป็นคุณชายสักวันแล้วกัน แล้วพ่อทศก็พูดขึ้นมาว่า พาคนของเอ็งไปรวมกับไอ้ – ชื่อเสี่ยคนที่5 - หน่อยไป คนสนิทของเสี่ยพูดขึ้นมาเลยว่า รอมานานแล้วครับพี่ทศ แล้วเขาก็ยกมือไหว้แล้วพูดว่า ผมจะรีบไปแจ้งเสี่ยครับ


แล้วเขาก็ออกไปเลย เราก็ถามว่าพ่อทศคะจะดีเหรอคะ ไอ้ลิงบ้าตอนนี้ถ้ามีเรื่องชกต่อย กลัวว่าจะไปอัดอีกฝั่งจนน่วมแน่ๆ เพราะตอนนี้ร่างกายก็ฟิตมาก พร้อมมากๆเลย พ่อทศก็หัวเราะแล้วบอกว่า ก็ให้มันอัดไปเลย ไอ้ลูกหมามันไม่เอาใครถึงตายหรอก ถ้าตัวไอ้ลูกหมาไม่คิดว่าเป็นภัยกับตัวเองก็คงต่อยท้อง อัดชายโครง เต็มที่ก็เตะตัดขา แต่ก็นะก็หวังว่าอย่ามีใครทะลึ่งพูดถึงทิพย์แบบลามปามล่ะนะ


ก็จนแม่ทิพย์เข้ามา แม่ทิพย์ก็บอกอ้าวหมิวอยู่กินข้าวด้วยกันก่อนลูกมา ๆ ๆ ๆ  แต่แม่ทิพย์ก็บอกว่าแต่ห้ามอยู่เกิน 3 ทุ่มนะ เราบอกค่ะวันนี้วันโกน แม่ทิพย์ก็ยิ้มแล้วก็ตระเตรียมกับข้าวให้เรา บอกเลยนะว่าแม่ครัวบ้านเราต้องมาขอเรียนสูตรจากอาหารแม่ทิพย์ทุกคนเลย เราก็นั่งกินข้าวกับแม่ทิพย์ กับ พ่อทศ คุยนั่นคุยนี่ไปเรื่อย จนแปปนึงพ่อทศเขาก็หยิบมือถือต่อสายแล้วพูด ว่างายไอ้ลูกหมา ไอ้อัดใครไปรึยัง พ่อทศท่านหัวเราะแล้วบอก เหรอ ๆ ๆ อ้ออื้มๆ แล้วก็วางสายเลย


ก็จนเราจะกลับบ้านนั่นแหละ เพราะว่าใกล้จะสามทุ่มแล้ว โทรศัพท์พ่อทศก็ดังขึ้น ตอนนั้นหูผึ่งเลยนะ ก็เลยเดินไปหาทางพ่อทศ พ่อทศก็รับสายแล้วก็คุย เอ้อว่าไง อื้มไปรวมตัวกันแล้วใช่ไหม . . . อื้ม 50 คนเหรอ สงสัยงานนี้ไอ้ลูกหมาจะทำตัวเงียบๆเหมือนเดิมไม่ได้แล้วล่ะมั้ง แต่ก็ช่างเถอะ แล้วนี่ยังไงจะไปถึงอีกกี่นาที พ่อทศเงียบไปแปปนึงแล้วพูดอะไรวะน่ะ หาที่จอดรถกันลำบากเหรอ เราก็คิดในใจ 50 คน รถก็ไม่ต่ำกว่า 10 คันแน่ๆแหละ หาที่จอดยากก็ไม่แปลก


พ่อทศก็เลยบอกว่าเออๆ เดี๋ยวข้าบอกให้ไอ้ลูกหมาดึงเวลาไว้ให้แล้วกัน พอพ่อทศวางสายก็ต่อสายหาไอ้ลิงบ้าเลย แล้วบอกเอ้อ ไอ้ลูกหมารออีก 30 นาทีได้ไหม คือพูดนิดเดียวแล้วพ่อทศก็วางสายเลย เราก็แบบหือ ? แค่นี้น่ะเหรอคะพ่อทศ พ่อทศวางสายแล้วบอกว่า ไอ้-ชื่อเสี่ยคนที่5- ไว้ใจได้ไม่ต้องห่วง แล้วอีกอย่าง - ชื่อแม่เจมส์ - ก็อยู่ที่งานเลี้ยงรุ่นด้วยนี่ ไม่มีอะไรให้กังวล ก็หวังว่าไอ้ลูกหมดจะไม่อัดใครจะเข้าโรงพยาบาลก็พอ แล้วจากนั้น


พ่อทศกับแม่ทิพย์ก็เดินมาส่งเราที่รถซึ่งบอกตรงๆ ว่าวันโกนไม่ค่อยอยากมาบ้านโทนเลย แค่เดินจากตัวบ้านมาที่รถยังรู้สึกว่ามีสายตาเป็นสิบๆคู่ จ้องมาจากทางสวนเลย เราก็เลยหันไปทางสวนแล้วบอกว่ารู้แล้วเดี๋ยวหมิวจะกลับแล้วโธ่ ไม่ต้องมาส่งกันก็ได้ค่ะปู่ หมิวไม่ชินไม่มีวันชินด้วย โธ่ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  พ่อทศกับแม่ทิพย์ก็หัวเราะเลย แล้วเราก็ไหว้พ่อแม่ แล้วก็ไหว้ไปในสวนแล้วขับรถออกมาเลย ก็ตามนั้นแหละเหตุการณ์ทางบ้านสวน ที่ทับซ้อนกับช่วงเวลาที่งานเลี้ยงรุ่น


. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

กลับมาที่งานเลี้ยงรุ่น จอยเป็นคนเล่าต่อ




. . . . . . . . . . . . . .





เดี๋ยวนะ ทำไมอา5 ของโทนถึงมาอยู่นี่ได้ล่ะ แล้วไหนจะลูกน้องที่มาครึ่งร้อยแบบนี้อีก คำพูดก็ชวนมีเรื่องมากๆให้เก็บใครก่อน แต่คืออาของโทนคนนี้เขาดูเท่มากจริงๆอย่างที่โทนเคยบอกนั่นแหละ เพื่อนของจอยที่เอาดาบไม้ไผ่ไปวัดกับโทนจนโดนฟาดกลับมา ก็นั่งหน้าจ๋อยเลย อย่างว่าแหละคงมั่นใจมากๆว่าเคยเรียนเค็นโด้ เจอเห้งเจียไปแบบนั้นก็ใจฝ่อแหละ



ตอนนั้นทุกคนเงียบ ตะลึง และใจฝ่อกันไปหมดเลย ยกเว้นคนเดียวนั่นแหละคนเดียวเลย ที่ยังทำตัวสบายๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แล้วก็ยืดกล้ามเนื้อหัวไหล่เฉยเลย




แล้วท่ายืดก็    smooth เกิ๊นนนนนนน ดูแบบไม่เกร็ง ไม่ร้อน ไม่ลนเลย แต่ท่าทางที่ทำดูแข็งแรงมากๆ จอยก็ได้แต่ถอนหายใจ เฮ้ออออ ก็นะขนาดการ์ดมืออาชีพของทางชิบะกรุ๊ป ยังทำอะไรไม่ได้เลย แต่ปัญหาเลยคือ อา5 ของโทนมาได้ยังไง แล้วก็ได้คำตอบ โทนถามขึ้นว่า อามาได้ไงครับ อา5 มองโทน แล้วสูบบุหรี่ 1 ปื้ด แล้วหันไปปล่อยข้างๆแทน ไม่เหมือนตอนแรกที่พ่นใส่หน้าโทนเลย



อา5 ของโทนพูดขึ้นมานะว่า ไม่เกี่ยวหรอกว่าอามาได้ยังไง แต่เกี่ยวที่เอ็งจะทำยังไงต่อล่ะ แล้วไหงปกติไม่ค่อยทำคนอื่นไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมวันนี้มันอลังการจังเลยล่ะ อา5 ของโทนมองไปรอบๆ แม่ของน้องดรีมที่แว๊ดๆเมื่อกี้ก็เงียบเป็นเป่าสากเลยล่ะ พวกทรงโจร ทรงอันธพาลเกือบๆ 50 คนก็ยืนล้อมไว้หมด อา5 ของโทนเขาก็บอกว่า เอาเถอะๆ แล้วสิ่งที่อา5 ของโทนทำคือทิ้งบุหรี่ลงพื้นเหยียบๆ  เขากอดคอโทนแล้วพูดว่า อืม... ดูเหมือนจะมีผู้หญิงเป็นตัวต้นเรื่องนะ โทนตอบครับ อา5 ของโทนก็ถามว่าแล้วไม่ได้ตบไม่ได้ตีอะไรใช่มั้ย โทนบอกไม่ครับยังไม่ได้ทำ


อา5 ของโทนพ่นควันบุหรี่ออก ทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้นเขาเหยียบๆแล้วพูดว่าดีแล้ว จะชั่วจะเลวยังไงผู้หญิงก็ผู้หญิงนั่นแหละตีไปก็เท่านั้น ถึงจะมายกมือไหว้ขอโทษ ก็ขอโทษเพราะกลัวเจ็บไม่ได้ขอโทษมาจากใจจริงๆ ไม่ได้สำนึก ไม่ได้เข้าใจกับเรื่องที่ทำ เพราะงั้นมันเสียเวลาชีวิตถึงจะไม่กี่นาทีก็เถอะ โห จอยฟังแล้วคือแบบเข้าใจได้ง่ายมากๆ แล้วตอนนั้นคนของอาคิงก็พูดคุณคิงครับๆ พวกเราไปกันก่อนเถอะครับ มีเรื่องกับเสี่ย ( ชื่ออา 5 ของโทน )  มันไม่คุ้มนะครับ แล้วนั่นก็ลูกชายเสือทศด้วย พวกผมเอาไม่อยู่นะครับ



จอยได้ยิน จอยเองก็หันไปมองเลยนะ ตั้งใจฟังมากๆเลยตอนนั้น น้องคิงก็บอกอะไรครับ เสือทศอะไรครับ โจรเหรอ ลูกน้องอาน้องคิงพูดว่าไม่ใช่ครับ ไม่ใช่โจรที่เรียกเสือทศเพราะดุยิ่งกว่าเสือครับ อดีตลูกน้องแต่ละคนตอนนี้ก็ตัวเป้งๆทั้งนั้น เสือทศวางมือไปแล้วก็จริง แต่ผมก็รู้มาว่าลูกน้องแต่ละคนยังจงรักภักดีเหมือนเดิมครับ คนรุ่นๆเสี่ยอาคุณคิงรู้จักกันดีครับ คุณคิงไปมีเรื่องกับลูกชายเสือทศเหรอครับ ไม่ดีเลยนะครับคุณคิง ถ้าเรื่องมันบานปลายมาเสี่ยเอง ( อาของน้องคิง ) ก็จะแย่นะครับ ตอนนี้ที่จอยเห็นคือสีหน้าคนที่พูดไม่สู้ดี คือแย่มากๆ แต่ว่าเขาเข้าใจผิดอะไรป่ะเนี่ย


แล้วน้องคิงก็แตะไหล่แล้วพูดว่าใจเย็นๆครับ ไอ้โทนมันเพื่อนผม ที่ผมขอให้มาช่วยเพราะว่ามันมีเรื่องนี่แหละ แล้วตอนนั้นอ่ะ พวกนั้นพูดว่าจริงเหรอครับคุณคิง น้องคิงบอกใช่ครับ พวกนั้นคือถอนหายใจเหมือนพึ่งพ้นเหตุการณ์เสี่ยงตายมา แล้วก็พูดขึ้นมาว่านึกว่าจะไม่รอดแล้วกู
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[TUWATAR]

ได้นั่งแถวหน้าเลย
ขอบคุณ ท่านโทนและสาวๆ

[jeditay]

อยากให้มาลงบ่อยๆติดตามโทนตั้งแต่ร้านเกะแรกๆ สนุกมากๆเลยครับ

[มดแดงตะกายตึก]

วันนี้จองที่นั่งทัน...ได้นั่งแถวหน้าเหมือนกัน

[Komratouy13]

มาเฟีย ซ่ะงั้น พ่อโทน

[Roam/Z/l3]

กลับมาลงแล้ว ขอบคุณครับ

[pipatpee]

หลอกให้พูดตั้งนาน พวกเดียวกันก็ไม่บอก 555

[warpzone]

รอมาลงนานมากครับ ติดตามตลอด

[wjoe44]

นั่งต่อด้วยคนนึง

[sanookdeejang]

กลับมาลงแล้ว ขอบคุณครับ

[Treo Chan]

แล้วแบบนี้ ฝ่ายโน้นจะเหลือเหรอเนี่ย

[somte]

พ่อทศนี่ มาเฟียคงเรียกพ่อแน่ๆเลย

[omlet]

พ่อทศนี่ตัวจริงชัวร์

[John Snoww]

ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับพี่โทน

[❖SynchroNight❖]

เป็นตอนที่เนื้อหา 'Flashback' เพื่อให้เข้าใจสถานการณ์ได้มากขึ้น