ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 10 ] ตอนที่ 174 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

เห็นคอมเมนต์ไปไวถึง 20 หน้า++ มาทั้ง 2 ตอนแล้วชื่อใจ

จัดไปกับอีก 1 ตอนครับผม

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 มาจนถึง Part 10

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

★★★★★★★★★★★

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

★★★★★★★★★★★

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ






ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข

★★★★★★★★★★★

๏๏ ความเดิมตอนที่แล้ว ๏๏

ก็หลังจากที่อิ่มเอมกับความเสียวของสองพี่สาวคนสวย

เช้ามาก็ต้องออกกำลังกายเบาๆ อาบน่้ำ กินข้าว และมาทำงาน

แต่ที่มันไม่ปกติคือ มีคนมาดักรอผม และแนะนำตัวว่า

เป็น 1 ในสมาชิกกลุ่ม New Blood รุ่นเดียวกับผม

แถมคำพูดแต่ละคำนี่ก็ดูตั้งใจหาเรื่องโดยแท้

★★★★★★★★★★★

นายโทนไออารี่ 174


โอ้โหดูแต่ละคำพูด

นิสัยเฉื่อยชา   





หน้าตาไม่เป็นมิตร   




มีเรื่องทะเลาะกับเพื่อนร่วมแผนก ก้าวร้าวต่อหัวหน้าสายงาน   





ดิฉันไม่เข้าใจว่าทำไมคนอย่างคุณถึงได้ขึ้นมาเป็นท็อปของรุ่นเรา !!!


เป๊ง ๆ ๆ ๆ มาละจ้าา มาแล้ว 1 ใน สมาชิกกลุ่ม New Blood รุ่นที่ 3 นี่ถ้าเป็นหนังหรือการ์ตูน คงจะมีเสียงเอฟเฟค ชิ๊งงง หักเหลี่ยมเฉือนคม ประมาณว่าเจอบอสแน่ๆ แต่ความเป็นจริงนั้น... เสียงนกนี่ลอยมาเลย ก้าา ก้าาา ก้าา~ ผมคิดใจ.. แล้วยังไงต่อ   





คือผมไม่ได้จะบอกว่า เพราะเธอเป็นผู้หญิงนะ ผมเลยรู้สึกเฉยๆ เพราะผู้หญิงหลายๆคนที่ผมรู้จักล้วนแต่ ตึงเปรี๊ยะทุกคน ไล่มาตั้งแต่คุณท่านผู้หญิงเลย เห็นท่านใจดีแบบนั้น แต่เวลาคุยเรื่องงานทีผมนี่ซีดเป็นไก่ต้มเลย

ไหนจะป้าชิปปิ้งที่เป็นอาจารย์ผมอีก ผู้บริหารฝ่ายการตลาดอีกคน รวมถึงเจ๊หมิวคนสวยนี่ก็แอบแผ่ ออร่าความกดดันใส่ผมบ่อยๆ แต่กลับเธอคนนี้ ผมรู้สึกเฉยๆ รู้แหละว่ายังไงก็คงทำงานเก่ง  หรือ มีอะไรพิเศษ ไม่งั้นคงไม่ได้เป็น 1 ในNB หรอก

แต่เอาตรงๆ ผมไม่ได้รู้สึกเกร็ง หรือ ต้องเตรียมตัวรับมืออะไรเลย ผมไม่รู้สึกถึงความกดดันที่แผ่ ออกมาจากตัวเธอเลย หรือเพราะ เอ่อ... ที่ผ่านมาผมเจอแต่พวกสัตว์ประหลาดนะ เพราะงั้นเลยรู้สึกชาๆกับ ความกดดันแค่ระดับนี้บอกเลยเด็กๆ

เอาเถอะๆ บริษัทมันก็แค่นี้ เรื่องพูดเรื่องนินทาต่างๆจะไปเร็ว รู้เยอะจริงๆนะ มันก็เรื่องจริงแหละที่โดนพักงาน ผมก็อ้อครับ งั้นขอตัวก่อนนะครับผมพูดแล้วก็หันหลังเตรียมขึ้นไปทำงาน แต่เขาก็บอกเดี๋ยวค่ะ จะไม่ทำความรู้จักกันหน่อ~ ( หน่อยเหรอคะ )


ผมหันกลับมาและพูดสวนกลับไปว่า ถ้าเป็น NB เหมือนกัน จะช้า จะเร็ว ก็ต้องพบหน้ากันหมดอยู่แล้ว ถึงตอนนั้นค่อยทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการมันก็ไม่เสียหายอะไรถูกมั้ยครับ เขาก็เป้ปากปนหัวเราะเบาๆ เอียงหน้าส่ายหัว แล้วพูดว่า ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์ และไม่ค่อยเป็นมิตรกับคนอื่นอย่างที่ได้ยินมานะคะ


ผมก็บอกว่า อันนั้นมันก็แล้วแต่จะตีความครับ เขาก็อย่างงั้นเหรอคะ เขาอ้าปากจะพูดต่อ... แต่ก็มีคนเดินมาทักผม เป็นพี่ในสมาคมข้าวราดแกงครับ เขาเดินมาเอ้อโทนเป็นไง ผมก็บอกครับพี่ดีครับ อีกคนก็สมาคมคนกลับบ้านเร็ว ว่าไงโทนมาเช้านะวันนี้ วันนี้กลับกี่โมง ผมก็ดีครับพี่วันนี้มีธุระไปข้างนอกครับคงกลับดึก เขาก็อ้อๆ ไปก่อนนะ ผมก็บอกครับ

ผมหันไปหา NB ที่กำลังคุยกับผมอยู่ ผมถามว่าเมื่อกี้จะพูดอะไรนะครับ แต่ก็มีพี่ตั้มเดินมาแตะไหล่ แล้วบอกเฮ้ยกินข้าวยัง ผมบอกเรียบร้อยแล้วพี่ พี่ตั้มบอกเออๆ รีบขึ้นไปนั่งพักก่อนไป แล้วหันมามองหน้าผู้หญิงคนนี้ ก่อนที่จะเดินไป

ผมก็หันมาถามเพื่อนร่วมรุ่น NB แล้วถามว่า เมื่อกี้ว่าอะไรนะครับ แล้วจังหวะโคตรนรก พอเขาจะพูด ก็มีคนกลุ่มใหญ่เดินเข้ามา เป็นพี่ๆกลุ่มสัมมนาครับ โทน โทน โทน โทน โทน โทน

พวกเขาก็ทักทายผมแบบปกติแหละครับ เขาเดินมาหยุดแล้วพูดว่า สัมมนาครั้งหน้าขอมันส์ๆเหมือนเดิมนะ ผมบอกจะพยายามนะครับ พวกพี่เขาบอกไม่ได้ๆอุตส่าห์ได้รับความไว้วางใจก็ทำผลงานหน่อยดิ้ แล้วคุณ ( ชื่อหุ้นส่วนใหญ่คนเก่า ) เขาบอกว่าไงอ่าาาาาาส์ ผมก็เกาหัวแกร่กๆ แล้วบอกว่า ภาคเหนือครับ

เท่านั้นแหละพี่ๆ 10 กว่าคน เฮกันเลย ผมเลยต้องเบรกไว้แล้วบอกว่า ช้าก่อนครับช้าก่อน แต่อย่าลืมที่ท่านบอกไว้นะ ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้ไป เพราะงั้นเต็มที่นะครับเรื่องทำงาน ผมบอกว่าเดี๋ยวผมจะหากิจกรรมสนุกไว้ให้เล่นกัน พวกพี่เขาก็บอกโอเค แล้วก็บอกไปก่อนนะ แล้วเขาก็เดินตัวปลิวกันไปเลย

ผมก็หันมาถามอีกว่า เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะครับผมไม่ค่อยได้ยิน ตอนนี้เพื่อนร่วมรุ่นก็นิ่งไปแล้ว เขาทำท่ากระแอมนิดนึงและพูดว่ายังไงก็เถอะ หวังว่าเราจะได้เจอกันอย่างเป็นทางการอีกครั้งค่ะ ผมบอกว่าก็ถ้าถึงเวลานะครับ แต่เขาก็พูดอีกนะว่า ยังไงซะวันนี้ก็ขอเชิญชม event นะคะ

ผมก็ถาม event เหรอครับ เขาบอกค่ะ แล้วก็เริ่มพูด ลืมแนะนำตัวนะคะดิฉันสังกัดฝ่ายการตลาดและ Product ผมก็อ้อครับๆ ดิฉันมีความเชื่อว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในการทำงานคือ Connection อ้อๆ เขาบ่นไรของเขาวะ แต่งตัวดี บุคลิกภาพดี แต่ทำไมชอบพูดแบบไม่สนใจคนฟังเลยหว่า จะพรีเซนต์อย่างเดียวเลย

ถ้าไม่ติดอะไรดิฉันยินดีช่วยแนะนำเกี่ยวกับการใช้ connection ให้นะคะคุณโทน ผมบอกอ้อครับๆ ขอบคุณล่วงหน้านะครับ เขาพูดว่าอีกว่าดิฉันรับหน้าที่เดินงาน แจกแจงงาน และรับผิดชอบส่วนต่างๆของงาน โครงสร้าง แผนการ และ พรีเซ็นเตอร์ ผมก็อ้อครับ แล้วจะมาชมนะครับ ผมก็จะหาทางแยกตัวออกมาละ หัวหน้าผมโคตรเหมือนพ่อพระมาโปรดเลย เขาก็เดินถือกาแฟแก้วขาวๆมาเหมือนเดิมนั่นแหละ

แล้วบอกเฮ้ย ทำไรอยู่ มีเวลาก็ไปพักสิ่ไป ผมก็ครับๆ พี่เขาก็มองไปที่ NB ยิ้มๆ เขาก็ยกมือไหว้หัวหน้าผมนะ หัวหน้าผมตบไหล่ปั้ปๆ แล้วก็บอกว่าไปกัน ผมก็เดินออกมาเลย จนขึ้นมาข้างบนหัวหน้าผมก็เอาอีกแล้ว

" ลูกชายท่านประธานมาแล้วววววว "

ผมนี่ปวดกะบาลกับลูกพี่จริงๆว่ะ เฮ้ออออออ เขาก็ถามผมว่าวันนี้มึงต้องไปบ้านท่านประธานใช่มะ ผมบอกใช่ดิ่พี่ไม่รู้จะโดนไรอีก พี่เขาก็บอกว่าเอาน่ะ ยังไงก็โดนอยู่แล้ว เอ๊า !!! อะไรวะเนี่ยลวกเพี่ย หลังจากนั้นผมก็แยกตัวไปทำงานนั่นแหละครับ จน 10 โมงมั้งจังหวะจะลุกไปกินน้ำ เหมียวก็มาเคาะประตูห้อง แล้วบอกว่าหัวหน้าเรียกพบอ่ะ ผมก็อื้มๆ


แล้วผมก็ไปพบหัวหน้านั่นแหละ เปิดประตูเข้าหัวหน้าผมเงยหน้ามามอง เขาบอกเอ้อ แล้วก็ถามว่าแค่ประกาศแจ้งวันแรกก็เจอพวก NB มาทักทายเลยเหรอวะ 55555 พี่เขาก็หัวเราะ ผมก็ถอนหายใจแล้ว แล้วบอกผมขอนั่งนะ พี่เขาบอกเออตามสบาย ผมก็นั่งลงแล้วบอกว่าเหนื่อยใจจริงจรี๊งง เหมือนตั้งใจมาหาเรื่องชัดๆ พี่เขาถามสวนมาว่าแล้วคิดไงวะ ผมก็บอกว่าแค่นี้โคตร โคตรรรรร เด็กเลยพี่

ผู้หญิงแต่ละคนที่ผมเข้าไปเรียนงานด้วย เรียกว่าแผ่จิตสังหารมากกว่านี้ แผ่ความกดดันมากกว่านี้อีกเยอะ  พี่เขาก็หัวเราะแล้วบอก เอ้อ เอ้า ๆ ๆ ให้มันได้อย่างนี้ไม่เสียแรงที่ไปคลุกคลีกับพวกยอดฝีมือมานาน ผมก็ถอนหายใจเลยครับแล้วบอกว่า แต่ละคนนี่น๊อ ทำไมต้องมาหาเรื่องผมกันจังหว่า พี่เขาบอกว่า ไม่ได้หาเรื่องหรอก แต่อย่างที่บอกไปมึงอ่ะคือท๊อปของรุ่น แต่ข่าวเกี่ยวกับตัวมึงก็มีแต่ลบๆตามประสาขาเม๊าส์

ผมก็บอกข่าวก็ไปไวเกิ๊น พี่เขาบอกไม่ไวไปหรอกธรรมดา ผมก็ถามว่าเอ้อ แล้วไอ้พวกข้อมูลเกี่ยวกับพวกพี่แท-โอล่ะพี่ พี่เขาบอกโอ้ย ข้อมูลพวกนั้นพี่เองก็ยังหลอนมาแล้ว พวกเขาอาจจะมีข้อมูลว่ามึงไปฝึกงานที่บริษัทนั้น แต่เรื่องความสนิทสนมที่มึงกับพัคแท-โอ เป็นพี่น้องกัน ยังไงก็ไม่รู้ ผมบอกจะเป็นไปได้เหรอวะพี่

เพราะตอนพี่แท-โอ มาก็เห็นกันเยอะนะ แต่หัวหน้าผมบอกว่า มึงเชื่อพี่ดิ่ ใครมันจะไปเชื่อว่ามึงเนี่ยสนิทกับลูกชายของ พัคกรุ๊ปขนาดว่านับถือกันเหมือนพี่น้อง ขนาดกูเนี่ยรู้เรื่องไปฝึกงานกูยังไม่อยากจะเชื่อเลย มีที่ไหนวะเรียนการแสดงแต่เสือกไปฝึกงานกับบริษัทอสังหาฯบิ๊กเบิ้มขนาดนั้น จนได้มาเห็นกับตานี่แหละ ผมก็บอกเออว่ะพี่ พี่เขาก็ตบหลังปั่ปๆ แล้วบอกไปทำงานไป แค่นั้นมึงรับมือได้สบายๆแหละ หนักกว่านี้ก็เจอมาแล้ว ผมก็ครับๆ

แล้วพี่เขาบอกเอ้อ ข้างล่างเดี๋ยวลงไปดูงานด้วย ผมถามงานอะไรพี่ เขาก็บอกว่างานพรีเซ๊นท์ไลน์โปรดักซ์นั่นแหละ ผมบอกอ้อครับ เออจะว่าไปเมื่อกี้คนๆนั้นก็บอกเชิญให้ผมเข้าชมงาน Event ด้วย สงสัยจะหัวเรือใหญ่ พี่เขาบอกว่าอ้องั้นก็คงธรรมดา เพราะว่าทุกแผนกเขาพยายามผลักดันให้ NB มีผลงานนั่นแหละ ผมบอกครับ พี่เขาบอกไปๆทำงานๆ ผมก็ครับๆ แล้วก็เริ่มการทำงานแหละครับชีวิตการทำงานของพนักงานธรรมดาๆคนนึงก็ดำเนินต่อไป

ผมก็ออกมากินน้ำ กินขนมปัง พักยืดเส้น ยืดสาย แล้วกลับไปทำงานต่อนั่นแหละ งานเยอะเว๊ยย บอกตรงๆ แต่มันก็คืองาน งานคือเงิน ถ้าอยากได้เงินก็ทำงาน ท่องไว้ๆ มีพี่เข้าเอาตัวอย่างงานมาให้ผมก็รับแล้วมอง จ้อง อื่มมม ผมว่ามันแปลกๆอ่ะพี่ว่ามะตรงนี้ ผมก็ชี้ๆไป เขาก็บอกเชี่ยย ไอ้โทนมึงนิ่งขึ้นป่ะเนี่ย ผมก็ถามอะไรพี่

พี่เขาบอกว่าถ้าพลาดมานี่มึงบ่นเป็นหมีกินผึ้งละ ผมก็หือเหรอไม่รู้เหมือนพี่ สงสัยช่วงนี้เจออะไรหนักๆเยอะน่ะ พอเจอแค่นี้เลยเฉยๆ พี่เขาก็หน้าอึนเลยทีนี้ เขาก็บอกเอ่อะ เออๆดีแล้ว ผมเขียน ในจุดที่ผมเห็นว่าชอบและไม่ชอบผมก็ยื่นให้พี่เขาไปแล้วก็ขอบคุณครับด้วย เอาล่ะจนถึงพักเที่ยง กระพ้มก็รีบไปที่สมาคมข้าวราดแกงเลย แต่ว่าเอ่อ ผมคงต้องเน้นพวกผัดผักหน่อยละ รู้สึกช่วงนี้ไม่ค่อยได้กินผักเลย


ผมเองก็คงต้องปรับเปลี่ยนเรื่องการกินหน่อยแล้วแหละ แล้วพอมีเงินใจผมมันก็หันเหไปทางที่ว่า ฮื่มมม อยากจัดคัตสึโทจิสักชุดจริงๆเลยเชียว แบบนั้นคงทำให้ช่วงบ่ายมีพลังทำงานล้นเหลือ แต่อีกใจก็บอกว่าเอาไว้กินเสาร์ อาทิตย์ จะดีกว่า ตอนไม่มีเงินก็อยากจะมี แต่พอมีก็ไม่กล้าใช่ใครเคยเป็นแบบผมบ้างมะ ไม่เคยจับเงินขนาดนี้ครั้งแรกอ่ะ แถมเมื่อวานก็โดนทั้งค่าไมโครเวฟ เครื่องปิ้งขนมปัง เครื่องอบแซนวิช และเครื่องทำไข้ม้วน

ตอนที่แล้วมีคุณผู้อ่านคอมเมนต์ว่า ตกลงว่าห้องผมไม่มีอะไรเลยเหรอ มันก็ไม่ถึงขนาดนั้นครับ มีเตาไฟฟ้า มีทุกอย่างที่สามารถทำอาหารง่ายๆได้ แต่พวกเครื่องอำนวยความสะดวกเกี่ยวกับการทำอาหารน่ะ ผมไม่ค่อยได้ซื้อมา เพราะอย่างที่บอกว่าที่มันไม่อำนวยให้ทำอาหารมากนัก ทำได้แต่อะไรง่ายๆผมเลยไม่คิดจะซื้ออะไรมา นอกจากเตาไฟฟ้า

ก็นั่นแหละครับ ถึงจะบ่นไปยังไงก็โดนบังคับซื้อมาแล้วทำไงได้ เฮ้ออออออออ แต่ก็สบายใจไปเรื่องนึงมีไม่ต้องกลัวเรื่องอาหารการกินที่ตามที่จะโดนจัดโภชนาการให้ล่ะนะ ผมก็ซื้อผลไม้กลับ ไปนั่งกินที่ข้างอาคารที่ถูกพี่แมนปรับเปลี่ยนจนมันน่านั่งนั่นแหละ เอาล่ะกลับขึ้นไปนั่งพักดีกว่า

เหมียวก็ดุ่มๆ ดุ่ยๆ ซื้อพวกของกินมาให้ผม ผมก็คร๊าบๆขอบคุณคร๊าบบบบ ผมก็นอนพักสายตาซัก 10 นาทีก่อนจะไปล้างหน้าพร้อมลุยงานช่วงบ่าย จนถึงบ่าย 3 โมงกว่าๆ หัวหน้าเดินมาเคาะระฆังก๊องๆ แล้วบอกว่า อ่ะวันนี้พี่ให้พักก่อน ข้างล่างมี event  แสดง Product ของบริษัทเราและบริษัทสาขาใหญ่ของท่านประธาน ลงไปดูงานกันหน่อยไป

ผมก็คิดในใจ อ่อ ไอ้ Event ที่คุณNB นั่นบอกสิ่นะ ก็ต้องยอมรับแหละครับว่า ถึงกับขนาดมีส่วนสำคัญในการจัด event โปรโมทไลน์โปรดักต์ของบริษัท ทักษะการทำงานก็คงไม่ธรรมดา พวกพี่ๆผู้หญิงก็เฮเลย เห็นบอกว่ามีดารามาด้วย ซึ่งเป็นปกติธรรมดามากๆ  ส่วนผมน่ะยังไงก็ต้องลงไปครับ เพราะแห่ กันลงไปทั้งแผนก  โซนจัด Event  อยู่อีกฝั่งของอาคารครับ

งานถูกจัดที่โซนตะวันออก เหตุผลที่จัดฝั่งตะวันออกก็ไม่มีอะไรยุ่งยากครับ เพราะหลีกเลี่ยงแสงแดดในตอนเย็น พวกพี่ๆในแผนกก็กรี๊ดกร๊าด มีดารามีด้วย เหมือนจะเป็นพรีเซ็นเตอร์ครับ ซุ้มงาน บูธงาน เป็นแบบเรียบง่ายครับ เพราะเน้นให้ไลน์ Product  เด่นออกมา ไม่อยากให้พวกฉากหลัง หรือ แบ็คดรอป มา กลบตัวไลน์ Product ผมก็เดินดูหลายๆอย่าง อื่ม... คิดในใจ NB งั้นเหรอ...

เอาเถอะ อย่างน้อยมันก็ช่วยให้ความข้องใจของผมหายไปได้ คนที่ไม่มีประสบการณ์ คนที่ไม่ได้เรียนจบมาโดยตรง ทำไมถึงได้เข้าทำงาน ได้รับโอกาส มากกว่าคนอื่นๆ คงจะเป็นอย่างที่พ่อผมเคยบอกเอาไว้จริงๆนั่นแหละ ตอนนั้นแผนกที่รับหน้าที่จัดงานก็ยืนกันเพียบเลย

คุณ NB คนนั้นก็ปรี่เดินเข้ามาเลยนะ แล้วทักทายผมก่อนเลย เขาถามว่าคิดว่าเป็นไงบ้างคะคุณโทน ผมบอกก็ดีครับ ใช้แบ็คดรอปสะดุดตาดี แถมเนื้อไม้ ผมพูดแล้วเคาะก๊อกๆ แล้วพูดว่าก็ยืดหยุ่นดีครับ เขาก็ยิ้มเหมือนถูกต้องตามนั้น แต่ผมบอกว่าแต่ถ้าใช้ไม้สังเคราะห์ที่ข้างในกลวง

มันก็จะประหยัดขึ้นน้ำหนักก็เบาขึ้น แต่สามารถรับน้ำหนักได้ไม่ต่างกับไม้แท้ ผมว่าถ้าใช้แบบนั้นมันจะยืดอายุการใช้งานไปได้อีกนานนะครับ คุณ NB ก็หน้านิ่งไปเลย แต่ผมบอกว่าเอาเถอะครับยังไงก็แสดงความยินดีด้วยนะครับที่จัดงานได้ดีแบบนี้ ผมแสดงความยินดีกับเขาด้วยการจับมือน่ะ

เขาก็ยื่นมาจับมือนะ แล้วก็บอกว่า ก็เหนื่อยพอดูค่ะ เพราะดิฉันต้องติดต่อประสานงานอยู่นานกว่าจะดีลงานกับดาราท่านนี้ให้มาเป็นพรีเซ็นเตอร์ได้ connection สำคัญที่สุด ผมก็ยิ้มอ่ะครับ แล้วคิดในใจเป็นอะไรกับ connection นักหนาหว่า หรือจะบอกว่าคนที่ไม่ค่อยมีสังคมแบบผมจะไม่มีคนรู้จักเลยหรือไง เขาบอกว่าอีกสักประเดี๋ยวพรีเซ็นเตอร์ของเราก็จะมาแล้วค่ะ ตอนนี้คงกำลังลงมาจากห้องประชุม

แล้วแปปนึงเสียง ฮื๊อ ๆ  จากป้าๆในแผนกผมก็ดังขึ้นมา อุ๊ยมาแล้วๆ น้องหล่อมากกก ผมฟังแล้วหันไปถามพี่จักรว่า... ดาราวัยรุ่นเหรอพี่ ทำไมพวกป้าๆเรียกน้อง พวกรุ่นพี่ในแผนกก็หันมาแยกเขี้ยวใส่ แล้วบอก ตบปากแตกเลยอีโทนเรียกใครป้า ผมก็โดนหยิกเลย อ่ะโธ่วเอ๊ย


พี่จักรบอกอื้มต้องใช้ดาราวัยรุ่นน่ะ เพราะว่าช่วงนี้ตลาดในหมู่วัยรุ่นกำลังมา กำลังซื้อก็ค่อนข้างเยอะกว่าเดิม  การเอาดาราวัยรุ่นมาก็เป็นตัวเลือกที่ดี พี่เขากระซิบมาว่า คนเสนอก็คือ NB คนนั้นนั่นแหละ เห็นบอกว่าเดินเรื่องค่อยข้างได้ไวเลยนะ เห็นบอกใช้เส้นสายทุกอย่างเพื่อที่จะได้ติดต่อกับผู้จัดการดาราคนนั้นน่ะ ผมก็บอกอ่อ ไอ้พวกบ้า connection นี่เอง

ผมก็...อื้ม ก็พอเข้าใจได้ที่ชอบเพ้ออยู่แบบนั้น พี่จักรบอกแหม โดนประกาศศึกโต้งๆเลยนะ พี่จักรตบไหล่ปั้ปๆ แล้วบอกว่า แต่ดูแล้วเรื่อง connection ยังไง๊ยังไงเอ็งก็กินขาดอยู่แล้ว ผมบอกว่าอย่าพูดเลยพี่วันนี้ได้ยินจนจะอ้วกแล้วครับ แล้วพี่ๆในเขาก็บอกมาแล้ว เร็วๆ ไปขอถ่ายรูปกับน้องคิงส์ดีกว่า ผมฮึ๊ !!! น้องคิงส์ ผมหันควั่บเลย เอ้า !!! เพื่อน  ผมคิดในใจ มาทำเหี้ยมอะไรเนี่ย ผมนึกถึงคำพูดของมันเมื่อตอนวันก่อนที่ไอ้โจ๊กโทรหาแล้วไอ้คิงมันพูดว่า

" เออ กูก็มาทำงานแถวๆนี้แหละ "

อื้อหืม แสดงว่ามาตั้งแต่เมื่อวานสิ่นะ ผมก็เดินเลี่ยง ๆ ๆ ถ้ามันเห็นผมล่ะก็วุ่นวายแน่นอน จะหลบออกข้างนอกก็ไม่ได้ เพราะต้องดูข้อมูล Product ของบริษัทด้วย  อธิบายนิดนึงครับคำว่า Product  ไม่ได้หมายถึงแค่พวกสินค้า ที่เอาไว้ใช้ แต่รวมถึงบริการต่างๆในนามบริษัท นั่นก็ถือว่าเป็น Product ของบริษัท ครับ

ไอ้คิงมันก็หล่อของมันอยู่แล้ว พวกป้าๆจะปลื้มก็ไม่แปลก มันก็พูดคุยกับบรรดาแฟนๆของมันไป มีตั้งโต๊ะเล็กๆแจก ลายเซ็น ผมไม่ได้เข้าไปทักมันนะ มันทำงาน ผมก็ทำงาน ค่อยคุยเวลาอื่นเอา จนเหมือนเริ่มถึงคิวขอถ่ายรูป ขอลายเซ็นของแผนกผม

ไอ้คิงก็บอกว่าถ่ายรูปรวมกันมั้ยครับ พวกป้าๆแผนกผมก็แห่กันไปเลย มันก็ยิ้มแย้มทำงานของมันต่อไป มีการ์ดมาด้วยครับ และก็มีแฟนคลับของมันบางส่วนมาด้วย จนกระทั่ง... อ้าว.. พวกป้าๆบอกไปๆ พวกเราถ่ายรูปรวมกัน ผมก็โดนลากไปด้วย จนเจอมันจังๆนั่นแหละ

ตาสบตา และคิดใจในว่าไอ้สัสเพื่อน อย่าทักกูนะ ไม่งั้นชีวิตการทำงานของกู ไม่มีทางสงบแน่ๆ หลังจากถ่ายรูปเสร็จแล้ว ผมก็เตรียมชิ่งเลย แต่พวกป้าๆ ก็พูดน้องคิงคะพี่เป็น FC น้องคิงดูแลสุขภาพด้วยนะคะ


มันตอบครับขอบคุณมากๆนะครับ สิ่งที่มันทำต่อมาคือ.. ดึงปากกาเมจิค รุ่นที่ลบไม่ได้ ดึงฝาดังป๊อกแล้วบอกเอาลายเซ็นมั้ยครับ มันเดินมาทางผม ป้าๆก็หลบทางให้ซะดิบดี ผมบอกไม่ครับเกรงใจ มันบอกไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ ผมยินดีมากๆเลยครับ

ผมบอกฮื๊มมมม ผมเกรงใจครับ ไม่อยากได้ด้วย พวกพี่ๆก็บอกอีโทน แค่ลายเซ็นเอง แล้วไอ้คิงก็คว้ามั่บที่แขนผมแล้วบอก ไม่เป็นไรครับ ผมเต็มใจมันพูดพร้อมจรดปากกาเมจิค ลงบนแขนผม ผมดึงยื๊อไว้แล้วบอกฮื๊มม ผมว่าให้คนอื่นดีกว่าครับ มันบอกฮื๊มม คนอื่นได้แล้วครับ

ผมมองไปที่การ์ดของมัน พวกนั้นก็ยังยืนนิ่ง ไอ้ห่าคิงนี่มันกวนตรีนแท้วะ แล้วตอนนั้นมีใครไม่รู้เรียกผม " เอ้าโทน " ผมก็เลยหันไป เป็นพี่ผู้จัดการของไอ้คิง แล้วตอนนั้นไอ้ห่าคิงเลยได้เซ็นลายเซ็นมันลงที่แขนผม เอ้า เฮ้ย !!! มันเขียนลงไปแล๊วววว





แต่เซ็นได้แค่นิดเดียวครับ ผมไหวตัวแทนจับมือมันไว้ แล้วใช้ท่าไม้ตาย ทำท่าถุยน้ำลายใส่แขนมัน ถุย ๆ ๆ ไอ้คิงก็บอกเฮ้ยไอ้นี่สกปกว่ะ แล้วก็เอามือออกพร้อมกับปิดปอกปากกา ผมบอกไอ้ห่าคิงมันเลอะมั้ยเนี่ย มันบอกเฮ้ยๆ นิดเดียวน่าเพื่อน ไม่ได้สักซักหน่อย เอาน้ำยาล้างเล็บเช็ดเดี๋ยวก็ออก


ผมถามแล้วมันใช่เรื่องที่กรูต้องมาล้างมั้ยเนี่ย มันถามอะไรนะอยากได้อีกเหรอ ผมบอกมึงพอเลย การ์ดก็จะเข้ามาแยกครับ พี่ผู้จัดการหัวเราะแล้วยกมือห้ามการ์ดไว้ แล้วบอกพอ ๆ ๆ เล่นกันเป็นเด็กๆอีกแล้วสองคนนี้ ผมบอกใช่พี่เวลาทำงานดูมันเล่น

มันบอกอ้าวๆคุณโทนคร๊าบ ผมเซอร์วิสลูกค้า บริการแฟนๆ มันพูดแล้วยิ้มโปรยเสน่ห์ให้ป้าๆไปที แล้วหันมาคุยกับผมว่า ผมผิดตรงหนาย ผมบอกผิดที่มาเขียนแขนกรูนี่แหละไอ้ห่า...ลำบากกูต้องลบอีก.... อุ้ย... ผมพึ่งนึกขึ้นได้ หลายคนมองอยู่นี่หว่า

อ้าส์ เวรกรรม ผมกุมขมับแล้วบอกมึงนี่น๊า ทำงานไปเลยไป แล้วผมก็เตรียม ชิ่งออกมาเลย มันบอกเฮ้ย ๆ ๆ  คุยกันก่อนดิ้ ผมบอกไม่ว่างเว้ยจะทำงาน  พี่ๆหลายคนก็ตามมา อีโทน เมื่อกี้คืออะไร ทำไมดูสนิทกันแบบนั้น


เวรกรรมละทำไรไม่คิดเฉยเลยผม ผมก็ต้องสารภาพบาปไปว่าเพื่อนผมเอง เท่านั้นแหละบรรดาป้าๆ ก็ร้องเสียงหลงเลย เขาบอกอันนี้ไม่ใช่แค่เพื่อนแล้ว เพื่อนสนิทเลยมั้ง ผมก็อื่ม.. รีโหลดความคิดแปป สนิทป่ะวะ . . . . อื่มม สนิทก็ได้ครับ


พี่เขาก็ร้องกันเสียงหลงเลย ทำไมแกไม่บอกเลยอีโทน... ผมก็บอกว่า มันใช่เรื่องที่น่าเอามาอวดที่ไหนล่ะครับโผม พวกพี่ๆเขาก็บ่น ๆ ๆ ว่าผมไม่บอกบ้าง ว่าผมไม่พูดบ้าง ผมก็ถามว่าแล้วจะให้พูดอารายอ่ะคร๊าบ ปกติถ้าคุยกันน้อยมากอยู่แล้ว พี่เขาก็บอกเอ้า !!! ทำไมงั้น ผมเลยบอกว่า

ถ้ามีเวลาว่างก็อยากให้มันพัก ผมจะคุยกับมันก็ต่อเมื่อมันทักมา ไอ้ห่านี่งานเยอะจะตาย พวกพี่เขาพูดย้ำ

" ไอ้ห่านี่ "

เขามองหน้าหน้ากันแล้วถามว่าสนิทกันแค่ไหนเนี่ยอีโทน ผมก็บอกอื่ม.. ก็รู้จักกันตั้งแต่ ม.ต้น.. เอ่อ.. มันก็มาเล่นที่บ้านผมบ่อยๆ ผมก็สลับไปเล่นบ้านมันบ้าง ขึ้น ม.ปลาย อยู่คนละห้องแต่เพราะอยู่สีเดียวกัน ก็เลยต้องทำงานกับมันตลอด ประมาณนั้น

พวกพี่ๆร้อง ฮ๊าาาาาาา !!!  แบบนี้มันซี้ย่ำปึ้กเลยไม่ใช่เหรอ ผมบอกมั้งครับ ผมเกาหัวแกร่กๆ ๆ ๆ เฮ้อออ กรรมของกู มีเพื่อนเป็นดารามันลำบากแบบนี้เลยเรอะ เฮ้ออออออ ผมบอกอ่าๆๆๆ พวกป้าๆขึ้นไปทำงานได้แล้วไป พวกเขาบอกอ๊าย อีโทนกล้าไล่พวกพี่เหรอ ผมบอกว่านู่นน่ะ พ่อยืนมองนั่นน่ะ หัวหน้าผมเองครับ เขาบอกเอาล่ะหนูๆได้เจอคนหล่อแล้วก็ขึ้นไปทำงานกันไป

พวกนั้นก็หน้าจ๋อยแล้วก็เดินไป ตอนนั้นพี่ผู้จัดการเดินมาถาม โทนนนน ว่าไงไม่ได้เจอกันตั้งแต่ที่พารากอนเลยนะเนี่ย คนที่เดินมากับพี่ผู้จัดการก็คุณ NB นั่นแหละ ผมก็บอกสวัสดีคร๊าบบ เอาไอ้คิงไปเก็บให้หน่อยได้มั้ยคร๊าบบ แล้วอยู่ดีๆมันก็เดินมาคว้าคอผมแล้วบอกเฮ้ยเพื่อนนนน ทำไมทำงี้ว่ะเสียใจว่ะ ผมบอกมึงน่ะพอเลย ชีวิตการทำงานอันแสนสงบสุขของกูจบละ

มันบอกเฮ้ยๆไปคุยกันก่อน มันเอียงตัวมาพูดว่า หรือจะให้กูพูดเรื่องพี่จอย เอ้าไอ้นี่กวนตีนละ ผมก็บอกเออไปๆ ผมกับมันก็เดินมาคุยกันที่มุมๆนึงนั่นแหละ คือนึกภาพออกมา เหมือนเป็นมุมของอาคาร มันน่ะยืนกดน้ำกินอยู่ ผมก็ยืนอยู่อีกมุมฉากนึง มันก็บอกว่าพึ่งรู้ว่ามึงทำงานที่นี่ ผมบอกเออก็ตามนั้นแหละ เซ็งว่ะเจอหน้ามึงทุกวัน หมดอารมณ์ทำงานพอดีกู มันบอกอ้าวๆ นี่กูพรีเซ็นเตอร์เลยนะเว้ย

มันบอกแล้วไงว่ะ เอาซักหมัดป่ะ แล้วตอนนั้นเสียงวิ่งของรองเท้า ต๊อกๆ ๆ ก็เข้ามาเป็นเหมียวครับ เหมียวก็บอกโทนนนนน วันนี้ต้องไปบ้านท่านประธานใช่มั้ย ผมก็อึ้กอักๆ เพราะไอ้ห่าคิงนี่หูผึ่งเชียว เหมียวยังไม่เห็นมันไง เพราะมันยืนอีกมุมตามภาพ


เหมียวบอกอื้องั้นพรุ่งนี้ตอนบ่ายไปกินข้าวกันมั้ย เนี่ยนั่งรถไป 5 นาทีมีร้านเปิดใหม่ด้วยแหละ ผมก็เอ่อะ เอ่อได้สิ่ เหมียวบอกโอเคพรุ่งนี้นะ แล้วไอ้คิงก็โผล่หัวออกมาเหมียวก็ตกใจหน้าแดงแล้ววิ่งไปเลย ตอนนั้นผมเสียวสันหลังว่าปๆ หันไปมองไอ้คิง ตอนนั้นมันกำลังจับโทรศัพท์แนบหูอยู่และก็....

" ไอโจ๊กกก ไอ้โจ๊กกกก ไอ้โทนมันจะไปกินข้าวกับหญิงอีกแล้ว "

เอ้าเพื่อนอะไรวะนั่นน่ะ เดี๋ยว !!! ฟังกูก่อนครับเพื่อน แล้งไอ้ห่าคิงก็เปิดลำโพงด้วยนะ ไอ้โจ๊กก็บอกนายช่างงง มึงอีกแล้วนะนายช่าง ไอ้คิงก็บอกโคตรร้ายกาจ นายช่างอีโวลูชั่นเว้ยยยย ผมก็บอกเฮ้ยๆพอเลยพวกมึงสองตัวเนี่ย

ไอ้คิงกอดคอผมเลย แล้วพูดว่าวันก่อนพี่จอย วันนี้ยังมีสาวมาชวนกินข้าวอีกว่ะไอ้โจ๊กกก ไอ้คิงก็พูดแบบนี้มันไชยามิตรชัย  ไอ้โจ๊กก็ตอบไม่ธรรมดาาาาา  ผมนี่กุมขมับเลย จะโทษเหมียวก็ไม่ได้เพราะเหมียวก็ไม่ได้เห็นมัน แม่มเอ้ยไอ้สองตัวนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลย ไอ้เวน

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[TUWATAR]

ขอบคุณท่านโทน
เล่าเรื่องสนุกๆให้อ่าน

[Bluemuffer]

โทนของเจ้

[suttipong123]

มาแบบดุ้งๆ

[n_neng]

เจอแบบนี้ NB ไม่ซีดไปเลยหรือครับ อุตสาห์เล่นเส้นสายแทบตายดันมาเจอโทนสนิทกับดาราซะงั้น

[toshihiko]

เหมือนเปิด ulti ใส่ NB สาวคนนั้นเลยแฮะ เรื่อง connection

[inputpy]

โคตรชอบ คู่หู ดูโอ้ ยิงมุกยังกะตลกเฟ่

[pddy2545]

เวลเกิน NB ไปแล้ว เหมือนมีสูตรโกงเลย 😅

[❖SynchroNight❖]

ปั๊มสูตร รูดบัตร ชัดดาวน์ .. ฉลองชัย! 

[ryg123456]

เรียกว่า connection ของเจ้าโทนมีเยอะจริงๆเลย
น่าจะโดนทีมใหม่หมั่นใส่อีกเยอะนะ

[jeditay]

มาบ่อยดีมาเลยคับไม่ต้องอัดอั้นอยากรู้ตอนค่อไปนาน

[Au Nanma]

NBผู้หญิงเจอโคตร connection งงไปเลย

[wjoe44]

แค่เปิดตัว NB ก็โดนซะแล้ว

[yuta279]

NB สานคอนเนคชั่นคนนั้นจะรู้ไหมว่าเส้นก๋วยจั๊บทั้งปึกยืนคุยด้วยอยู่หน่ะ

[เดียวดายหงอย]

หยอกกันพอหนุกหนานๆว่ะเพื่อน