ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 10 ] ตอนที่ 179 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, มีนาคม 24, 2025, 01:12:47 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

เห็นคอมเมนต์ไปไวถึง 20 หน้า++ มาทั้ง 2 ตอนแล้วชื่อใจ

จัดไปกับอีก 1 ตอนครับผม

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 มาจนถึง Part 10

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

★★★★★★★★★★★

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ




★★★★★★★★★★★

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ







ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข


★★★★★★★★★★★

๏๏ ความเดิมตอนที่แล้ว ๏๏

ผมรับภารกิจไปอำนวยความสะดวกในการเดินทาง
ให้คุณเคย์ที่สนามบินแต่แผนเปลี่ยนกะทันหัน
เพราะมีนักข่าวไปทำข่าวในที่พักของคุณเคย์
สุดท้ายผมก็เหวอแด๊ก เพราะว่าคุณเคย์ขอให้พามาบ้าน

ซึ่งหลังจากคุยไปคุยมาคุณเคย์ก็ขอให้ผมพารุกะไปเที่ยว
ตอนแรกตั้งใจจะไปบ้านพี่เนมที่เขาใหญ่ แต่สุดท้ายก็ไปบ้านแม่อร
แล้วพอมาเจอพี่อาร์มและเจ๊เปิ้ลก็เลยบอกความจริงไป
กลับกลายเป็นว่าเจ๊เปิ้ลช็อคไปเลย


★★★★★★★★★★★

นายโดนไอดารี่ 179

ผมกับพี่อาร์มพยุงเจ๊เปิ้ลไปนั่งเก้าอี้ แล้วพัด ๆ ๆ  คือไม่ได้เป็นลมจริงหรอกครับ แค่ Error นิดหน่อย พอสติกลับมาอีกครั้ง เจ๊เปิ้ลคว้ามั่บ บีบหน้าผมแล้วพูดว่าไหนลองอธิบายให้เจ๊ฟังหน่อย พี่อาร์มก็บอกไอ้เปิ้ลเบาๆ เดี๋ยวน้องมันเจ็บ

เจ๊เปิ้ลบอกแค่นี้ไม่เจ็บหรอก ผมก็แอ่ก  ๆ ๆ บอกแล้วก๊าบ บอกแล้วก๊าบ แล้วเจ๊เปิ้ลก็บอกมีอะไรสารภาพให้หมด  พี่อาร์มบอกใช่ๆๆ สารภาพบาปมาให้หมด เอ้า !!! ทำไมพี่อาร์มผสมโรงวะน่ะ เจ๊เปิ้ลดึงผมไปนั่งข้างๆ พี่อาร์มก็นั่งประกบ แล้วยกขามาเกยด้วย กันผมหนี

เจ๊เปิ้ลนั่งซ้าย ผมนั่งกลาง ไอ้พี่อาร์มนั่งขวา เจ๊เปิ้ลบอกไหนสารภาพมาให้หมดตกลงคืออะไรยังไง ผมก็บอกอ้าว เจ๊เปิ้ลก็รู้เรื่องคุณรุกะแล้วไม่ใช่เหรอ พี่อาร์มเอี้ยวตัวควั่บ


แล้วพูดยังไงนะไอ้เปิ้ลแล้วพูดยังไงนะไอ้เปิ้ลล รู้ได้ไงวะ แล้วไหงไม่บอกกันเลย เจ๊เปิ้ลบอกเดี๋ยวโทน พี่ไปรู้ตอนไหน ผมบอกอ้าว อาทิตย์ก่อนเจ๊เปิ้ลบอกเจ๊หมิวเล่าให้ฟัง พี่อาร์มก็บอกอ้าวไอ้เปิ้ล รู้แล้วเงียบ รู้แล้วไม่บอก อาไรวะ ไหนบอกพี่น้องไม่มีความลับไง พี่อาร์มยกขาเขี่ยๆ

เจ๊เปิ้ลเลยดึงขนหน้าแข้งพี่อาร์มและดึง ปรื้ดดด พี่อาร์มร้องเสียงหลงเลย ชักขากลับลูบขาพรืดๆๆๆ ไอ้เปิ้ลมันเจ็บนะเว้ย เจ๊เปิ้ลบอกสมน้ำหน้า แล้วเจ๊เปิ้ลบอกเดี๋ยว ๆ ๆ  ตอนที่หมิวบอก บอกแค่คนชื่อรุกะ ไม่ได้บอกว่าคือ

" อิซานางิ รุกะ "

ผมบอกก็คนเดียวกันแหละ เจ๊เปิ้ลกุมขมับเลยครับ พี่อาร์มบอกเฮ้ยน้องชาย.... เอ็งต้องสารภาพบาปมาทั้งหมดแล้วล่ะ ผมก็ถามไรพี่อาร์มอะไร สารภาพไร พี่อาร์มกับเจ๊เคยล็อคคอผมจากซ้ายและขวา พี่อาร์มพูดว่า อยากโดน " ดับเบิ้ลโช๊ค "

ผมก็แอ่ก ๆ ๆ ใจเย็นฟังผมก่อน จำเรื่องที่เจ๊หมิวเคยเล่าให้ฟังได้มั้ย ที่เล่าตอนกลับหมู่บ้านครั้งที่เจ๊หมิวไปครั้งแรกอ่ะ เรื่องที่ผมไปทำงานการ์ดที่ปาย เจ๊เปิ้ลที่บอกว่าไปกระทืบฝรั่งน่ะนะ พี่อาร์มบอกช่ายๆน้องชายโคตรเท่ส์ แต่เดี๋ยวเฮ้ยมันเกี่ยวอะไรกันอย่าเบี่ยงประเด็น
ผมก็บอกฟังก่อนสิ่เว้ยยย ก็คนที่ผมช่วยนั่นน่ะคือคุณรุกะ และผมก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั่นแหละ กินเวลาไปหลายนาทีอยู่ เจ๊เปิ้ลบอก อ๋ออออออ เลขาคนนั้นคือ อิซานางิ รุกะเหรอ

** แวะมาป้ายยา **
ไทม์ไลน์ การทำงานที่ปาย สามารถไปอ่านย้อนหลังได้ที่ เธอ เขา และ ฉัน เวอร์ชั่นเจ๊หมิว ช่วงตอนที่ 22-23 ขึ้นไปครับ
*****************

ผมบอกอื้ออ เจ๊เปิ้ลบอกโอ๋ยยยย แล้วบีบหน้าผมมั่บบบ แล้วพูดว่า ทำไมเซ่อแบบนี้ล่ะหืม ผมบอกผมม่ายรู้ เจ๊เปิ้ลผมเรียนิเทศนะ จะไปรู้เรื่องราวของฝั่งธุรกิจแบบนั้นได้ไง อีกอย่างตอนนั้นผมยังอยู่ปี 2 เองนี่นา อีกอย่างยังไม่ได้เริ่มฝึกงานเลยด้วยซ้ำ ผมไม่รู้หรอกเจ๊เปิ้ลว่าเขาเป็นใครมีชื่อเสียงแค่ไหน 

แต่ไม่ว่าคุณรุกะจะเป็นเลขาหรือลูกสาวยังไงก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ แล้วอีกอย่างต่อให้เป็นคนอื่น ผมก็ต้องช่วยอยู่ดี เจ๊คิดดูดิ่ ฝรั่งตัวเท่าควายไปคุกคามผู้หญิงตัวเล็กๆอ่ะ ยังไงก็ต้องช่วย ผมก็พูดไปตามความจริง พี่อาร์มกอดผมแล้วบอก ซู๊ดหยอดดดด น้องชายของพี่ พี่อาร์มมากอดคอ ผมก็ยกแขนกันๆไว้หน่อยนึงแล้วพูดว่า
ตอนนั้นผมน่ะไม่ได้สนใจอะไรเลย แค่อยากช่วย แล้วตอนนั้นมันก็ปัญหาอะไรหลายๆอย่างด้วยผมเลยไม่พร้อมจะรับรู้อะไร พูดตรงว่าการกระทืบไอ้หรังนั่นผมก็แอบเอาเรื่องส่วนตัวใส่ลงไปด้วย

เจ๊เปิ้ลถาม รู้จักฝรั่งคนนั้นเหรอที่บอกว่าเอาเรื่องส่วนตัวใส่ลงไปด้วย ผมบอกเปล่าครับ แต่ตอนนี้โดนปลดจากการแสดงละครเลยหงุดหงิดง่ะ เลยเผลอใส่ไปเต็มแรงเลย แฮ่ ๆ ๆ ๆ ๆ เจ๊เปิ้ลหยิกแก้มผมเบาๆทีนึงแล้วไม่ได้ดุอะไรอีก

พี่อาร์มบอกอ้าวแล้วไงต่อวะน่ะ แล้วไม่รู้เหรอว่าลูกค้าคนนั้นคือ อิซานางิ เคย์  ผมบอกไม่รู้เลยครับ เพราะคุณท่านเขาก็พูดแต่เพื่อนญี่ปุ่นๆ เจ๊เปิ้ลบอก หืม... แปลกๆนะ เหมือนพยายามเลี่ยงบาลี แต่พี่อาร์มบอกเรื่องนั้นช่างมันเถอะไอเปิ้ล

พี่อาร์มถามแล้วไงต่อ ผมก็บอกนะว่า เอ่อ ก็ ผมก็ชะงัก พี่อาร์มล็อคคอแน่นขึ้นนิดๆแล้วบอกว่า เดี๋ยวนะไอ้อาการแบบนี้ อย่าบอกนะว่าเอ็งไปตบการ์ดของทางนั้นมาด้วย ผมก็แฮ่ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  รู้ทันกรูอี๊กก

ก็มันปากดีมาเหน็บแนมพี่แมนอ่ะ ก็เลยต้องตบให้เงียบ เจ๊เปิ้ลบอก โอ๊ยยย จะบ้าตาย แล้วเจ็บแขนแบบนั้นยังไปซ่าได้อีกนะ ผมบอกสบ๊ายยย หลอกเตะ คุบิ ต่อด้วยเท็ตสึ แล้วแจกไปอีกหมัดน็อคเลย สบ๊ายย

พี่อาร์มลุกแล้วบอกสุดยอดดดด เจ๊เปิ้ลอีอาร์มอน่ามานอกเรื่อง พี่อาร์มบอกอ้าววว ไอ้เปิ้ลน้องชายเราเตะการ์ดฝั่งนั้นร่วงเลยนะเว้ย เจ๊เปิ้ลบอก แกจะดีใจทำไมอีอาร์ม โทนมันก็เก่งมาตั้งแต่เด็กๆละ มานั่งไวๆ

( รายละเอียดตรงนี้ สามารถหาอ่านได้ใน เธอ เขา และฉัน เวอร์ชั่นเจ๊หมิว ตอนที่ 37 ครับ )

พี่อาร์มบอกเดี๋ยวๆ แล้วตกลงยังไงกันแน่กับคุณอิซานางิน่ะ ก็มาเจอกันอีกครั้งเมื่อตอนไปทำโปรเจค 8 หลักนั่นแหละพี่ ก็เลยได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการ ผมก็ถอนหายใจ แล้วบอกว่าก็ได้คุย ได้ทำงานแหละครับ

แต่ว่าผมก็โฟกัสแค่ที่ต้องทำงานนั่นแหละครับ ผมเล่าโดยที่พยายามเลี่ยง เรื่องที่ไปแช่น้ำด้วยกัน นั่งคุยด้วยกัน และบ๊วบให้ผมด้วย ผมก็อึกๆอักๆ จะแก้ตัวยังไงดี แล้วก็ไม่อยากโกหกพวกพี่ๆด้วย พี่อาร์มล็อคคอแล้วบอก ไอ้อาการอึกๆอักๆนี่... หรือว่าเล่าไม่หมด หืออ น้องชายย

เอ้า !!! มารู้ทันอะไรตอนนี้ล่ะ แล้วตอนนั้นเจ๊เปิ้ลบอกพอก่อนเลย ข้อมูลมันเยอะเกินไปละ พอก่อนขอไปพักก่อนเดี๋ยวกลับมา แล้วเจ๊เปิ้ลก็ลุกไปเลย ซึ่งเป็นธรรมดาๆของเจ๊เปิ้ลเลยครับ ไอ้การจะลุกไปไหนมาไหนแล้วขอไปพัก ก็ต้องเข้าใจอารมณ์ดีไซน์เนอร์อ่ะเนอะ

พอเจ๊เปิ้ลไป ผมก็เอนหลังพิงแล้วก็ถอนหายใจ พี่อาร์มบอกเฮ้ย ไอ้เปิ้ลมันไปพักสมองแล้วตอนนี้ไม่ต้องห่วงไรละ มีอะไรก็พูดมาเถอะ เก็บไว้คนเดียวเดี๋ยว อก แตก ตาย พอดี ผมมองพี่อาร์ม เขาบอกว่า มีอะไรก็บอกมาไม่ต้องเกรงใจหรอก เพราะไอ้ที่พาคุณหนูบ้านอิซานางิมา แค่นี้ก็เหวอ แด๊ก กันทั้งบ้านแล้ว

พี่อาร์มดันหัวผมเบาๆแล้วบอกว่า มีพี่น้องก็หัดพึ่งพากันหน่อย จะเกรงใจทำแมวอะไรวะ ผมก็ถอนหายใจแล้ว พี่อาร์มนั่งเอนหลังเอกเนก แล้วพูดว่า เขาเองก็มาถึงบ้านเราแล้ว เอ็งไม่เห็นต้องกังวลอะไรนี่หว่า

ผมมองไปข้างหน้า พื้นที่สีเขียวๆสลับเฉด มันก็พอที่จะทำให้ใจเย็นได้บ้างแหละ ผมถอนหายใจอีกที แล้วบอกว่าไม่รู้จะทำตัวยังไงวะพี่อาร์ม พี่อาร์มถาม ยังไม่รู้ถึงปัญหาเลย จะถามหาทางแก้ซะแล้ว อะไรของเอ็งว๊าาา

ผมเลยบอกว่า คุณรุกะเคยมาสารภาพมาว่าชอบผมอ่ะดิ่  พี่อาร์มเด้งตัวขึ้นมา ไรน๊าาาาา เฮ้ยจริงดิ้ โอ้วคุณพระคุณเจ้าาาา ผมมองพี่อาร์มที่ลิงโลดเหมือนเป็นเรื่องของตัวเองด้วยความหน่ายใจ เขาถามผมจริงเปล่าวะน้องพรี่

ผมก็บอก หน้าผมตอนนี้คิดว่าผมล้อเล่นหรือไง เขาชะงักแล้วบอก เออว่ะ โทษที แล้วกลับนั่งที่เดิมแล้วถามว่า แล้วไงต่อ ผมก็บอกนะว่าใครมันจะไปมีเวลาปลื้มใจนะพี่ เขาระดับไหนผมระดับไหน ถามว่าดีใจมั้ยมันก็ดีใจแหละ แต่ถามว่าเชื่อสุดใจมั้ย ผมก็บอกพูดได้ว่าเชื่อไม่เต็มที่หรอก

แต่เพราะเขามาทำดีด้วย พาไปนู่นไปนี่ มาคอยดูแลเรื่องกินข้าวหลังเก็บตัวอีกมันก็มีเขวๆกันบ้าง แต่ว่าพอรู้ว่าเขามีคู่หมั้นแล้วผมก็เลย คิดแบบเด็ดขาดว่าจะไม่ยุ่งกับเขาอีก เพราะว่าพ่อขอเรื่องเดียวคืออย่าไปยุ่งกับคนที่มีพันธะ พี่อาร์มบอก อ้อ คือคุณอิซานางิ เขาเข้าหาเอ็งตลอด จนไอ้ชิบะมันหึงไปเองใช่มะ

ผมบอกอื้อ ก็ก่อนที่จะเริ่มงานน่ะ ผมรู้ว่าคุณรุกะมีคู่หมั้นแล้ว ผมก็เลยวางระยะไว้อย่างชัดเจน ทำงานก็คือทำงาน แต่ไอ้ชิบะมันก็ให้คนมาแทรกแซงแผนงาน เลยกลายเป็นเรื่องอีก ผมอ่ะจะไม่อะไรแล้วนะ แต่แม่งดันมาลามปามคุณท่านอ่ะดิ่ ผมก็เลยต้องตบทั้งมัน และ ทีมการ์ดของมันไป พี่อาร์มมองผมแล้วบอกว่า อ่ะเล่ามามีไรอีก ไหนๆก็เล่ามาละ

ผมก็เลยบอกว่า ก็หลังจากที่รุกะเขากลับไปญี่ปุ่นแล้ว ผมก็ใช้ชีวิตตามปกติแหละพี่พยายามไม่คิดแล้วน่ะพี่ แต่พอถึงเวลามาเจอวันเนี้ย ผมก็ทำตัวไม่ถูก คือมันเป็นครั้งแรกไงพี่ ที่มีคนมาชอบผมแบบนี้น่ะ พี่อาร์มร้อง ฮื๊ยยย ไม่ม๊าง ไม่น่าใช่คนแรก ผมถามคนแรกแหละพี่ อย่างผมงี้ใครจะมาชอบล่ะ พี่อาร์มบอก ฮื๊มมม มีแหละน่าาาา

อย่านะพี่อาร์ม อย่าพูดเชียวนะ #หมิว

ผมก็คิดไอ้พี่อาร์มคงจะปลอบใจผมมั้ง แล้วเขาถามผมว่า มีคนมาชอบชนิดที่ว่าสารภาพกันตรงๆแบบนั้นมันไม่ดีตรงไหน เขาเอาศอกแซะๆ แล้วพูดว่า คุณอิซานางิ บอกเอ็งเมื่อไรหว่า ผมบอกก็ไม่กี่เดือนก่อนแหละพี่ ที่ท่าน้ำบ้านสวนน่ะ พี่อาร์มบอก แม่จ้าวนี่มันซีนใน School life ชัดๆ มาบอกชอบกันที่ท่าน้ำด้วยเว๊ย โรแมนติก วู๊ยยย แล้วปู่เจ้าที่เขาว่าไงมั้ง ออกมาต้อนรับมั้ย ผมเหล่ มองเลยล่ะ

พี่อาร์มบอกเอาน่าๆๆๆๆ พี่ถามเฉยๆ แล้วคือเอ็งก็ตอบตกลงไปเหรอ ผมบอกจะบ้าหราพี่อาร์ม ผมเหวอชิบหายเลยอ่ะ อยู่ดีๆคุณหนูผู้สูงศักดิ์มาบอกชอบ ใครจะไปคิดทัน พี่อาร์มบอกนั่นสิ่น๊าาาา ไอ้คนชอบคิดลบ แล้วติดนิสัยกลัวคนรวยแบบเอ็งเนี่ย คงจะคิด 108 คำถามแน่ๆว่า ทำไม อะไร ยังไง ซึ่งผมก็เถียงไม่ออกแหละครับ

ถึงจะทะเลาะกันบ่อย แต่พี่อาร์มมันก็รู้ความ รู้ในสิ่งที่ผมคิดจนเหมือนมันเข้ามาอยู่ในสมองผมเลยล่ะะ ผมบอกพี่คิดดูดิ่ ผมเจอครั้งแรกก็คือในฐานะลูกสาวหุ้นส่วนใหญ่เลยนะเว้ย พี่ไม่เข้าใจหรอกว่ามันเกร็งแค่ไหน

พี่อาร์มบอกอารายวะ ทำไมพี่จะไม่รู้ จำที่พี่เล่าให้ฟังไม่ได้เหรอว่า ตอนที่แม่พาพี่กลับไปบ้านตาครั้งแรกน่ะเป็นไง เจอแต่พวกหัวสูงๆ ไอ้ลูกคุณหนูตระกูลหลักน่ะ  อวดนู่น อวดนี่จนน่ารำคาญ มีทำเป็นชวนซ้อมที่โรงฝึกหลังบ้านด้วย กะจะลุมแกล้งพี่น่ะ

ผมถอนหายใจแล้วบอกว่า สุดท้ายพี่ก็ตบไอ้พวกหัวสูงนั่นจนคว่ำหมดทั้งบ้านใหญ่ ทั้งสายตระกูลหลักเลยไม่ใช่ไง....  พี่ทับก็อุตส่าห์เตือนแล้วว่าตบพวกนั้นไปก็ไร้ความหมาย แต่เดี๋ยวเฮ้ยมันใช่ประเด็นมั้ยเนี่ยพี่อาร์ม ผมก็ถามกลับไปแบบนั้น พี่อาร์มบอกเอ้าเหรอ แล้วก็หัวเราะ 55555 เพราะลุงทศช่วยฝึกร่างกายให้เลยนะเว้ยยยย

ผมก็ถาม.. เออแล้วมันเกี่ยวกับเรื่องรุกะตรงไหนเนี่ย เฮ้ออออ เขาถามมันก็คือๆกันนั่นแหละ ผมบอกถึงพี่จะเป็นเด็กจากตระกูลรองแต่ก็ยังได้ชื่อว่าเป็นคนในเครือ แถมตาของพี่ก็ไม่เลือกปฏิบัติ ฐานะก็ไม่ได้ต่างอะไรกันมาก แต่ผมนี่ดี๊ ไม่รู้ว่ะพี่อาร์มผมทำตัวไม่ถูกอ่ะ มาบอกว่าชอบผม มันก็ดีแหละความรู้สึกผมอ่ะ

พี่อาร์มบอก แหม่ๆๆ ถ้าไม่ใช่เพราะลุงทศน่ะ ตาของพี่ก็คงไม่หยุดอคติกับพ่อหรอก แต่เรื่องนั่นชั่งเถอะ เอ็งนั่นแหละน้องชาย อุแหม่ สาวญี่ปุ่น หน้าตาน่ารัก แถมยังฉลาด นี่มันสเป๊กเอ็งชัดๆไอ้น้องชาย ผมก็เออไม่เถียง เขาตบไหล่ผมแล้วบอก

" โฟกัสที่ความสุขเว้ย อนาคตมันจะเป็นยังไงก็ช่างมัน แค่จำเอาไว้ว่า อนาคตมันคือผลของวันนี้ เพราะงั้นไม่ว่ายังไง ก็ทำวันนี้ให้ดีและมีความสุขไว้ก่อน "

แล้วตกลงเขาชอบเอ็งตอนไหนนิพอรู้มะ ผมก็บอกไปว่า ก็ตั้งแต่ที่ผมช่วยเขาจากไอ้ฝรั่งนั่นแหละมั้ง พี่อาร์มบอกหน่านี๊ แล้วจงใจทำเสียง หน่านี๊ แบบคนตกใจมากๆด้วย พี่อาร์มถามเฮ้ยทำไมมั้งล่ะ เอาให้ชัวร์ดิ่ ผมบอกว่าผมเองก็ไม่มั่นใจแหละพี่ ตอนแรกคิดว่าที่มาพูดมาคุยเพราะว่าตัวผมเป็น 1 ในทีมงานที่ต้องมาเจรจาเพื่อปิดดีลไง ตอนที่ไปเชียงใหม่น่ะ

แต่แค่ยืนต่อหน้าเขาผมก็ใจเต้นตูมตามแล้ว พี่อาร์มบอกนั่นสิ่นะก็สาวญี่ปุ่นแถมสวยขนาดนั้นด้วย ผมบอกก็นั่นแหละ แล้วใครมันจะไปคิดถึงขั้นนั้นล่ะพี่ พี่อาร์มบอกนั่นสิ่นะ แล้วหมิวว่าไงเนี่ย ผมก็มองแล้วบอกเจ๊หมิวรู้แล้ว ผมโทรบอกเจ๊หมิวก่อนแล้วว่าจะมา พี่อาร์มหัวเราะแล้วบอก รายงานไวจังวะ 5555 ตอนนั้นเจ๊เปิ้ลเดินดมยาดมมาเลย แล้วมานั่งปุ้ปตรงข้างๆผม

เขาบอกเฮ้ออ รู้งี้กลับบ้านเลยก็ดีไม่น่าบ้ายุอยู่ต่อเลยเพราะแกเลยนะอีอาร์ม พี่อาร์มบอกเอาน่า ๆ ๆ แล้วตอนนั้นพี่แอนเขาก็วิ่งมาจากไหนไม่รู้ วิ่งไม่ได้เร็วมากหรอก แต่หน้าตาตื่นมาเลย พอเห็นหน้าผมเขาก็ถามว่า มาทำไมอีก ผมนี่ฮึ่มม แต่แปปเดียวเขาก็พูดพี่เปิ้ลสวัสดีค่ะ เจ๊เปิ้ลก็จ้าแอน แล้วพี่แอนก็พูดพี่อาร์ม ๆ ๆ ๆ  ทำไม อิซานางิ รุกะ ถึงมาอยู่ที่บ้านเราล่ะ เมื่อกี้เห็นยืนคุยอยู่กับแม่

พี่อาร์มมองมาทางผมแล้วบอกไอ้โทนพามา พี่แอนบอกตลกละพี่อาร์ม จะอวยอะไรก็เอาให้พอดีๆหน่อย พี่อาร์มถามกลับไปว่า งั้นพี่ขอเหตุผลที่ฟังขึ้นหน่อยว่า ทำไมคนระดับนั้นถึงมาอยู่บ้านเราได้ ถ้าเป็นที่บ้านตา ก็อาจจะมีโอกาสเป็นไปได้ แต่ถ้าเป็นบ้านเราที่นี่ แกคิดว่าเขาจะมาเหรอถามหน่อย แล้วพี่แอนก็นิ่ง แล้วตอนนั้น....

แล้วตอนนั้น มาแล้วครับ แม่อรกับรุกะ พอมาถึงก็ซารุซัง ๆ ๆ  เสียงรุกะเรียกผมครับ ผมเห็นคุณรุกะในชุดยูกาตะสีฟ้าอ่อนๆ เดินมาพร้อมกับแม่อรกับแม่บ้านอีกคน พี่แอนรีบมาหลบหลังพี่อาร์มเลย แล้วถามใครคือซารุซังอ่ะพี่อาร์ม พี่อาร์มตอบก็ไอ้โทนไง พี่แอนหันมองควั่บบบ ส่วนผมน่ะเหรอ เอื้ออออ คุณรุกะสวยมากกก ชุดยูกะตะสีฟ้าอ่อนๆ ลายดอกไม้สีขาว ปล่อยผมยาว พี่แอนนี่นิ่งเลยครับตอนนั้น ลูกเสี้ยวญี่ปุ่น เจอ Original เข้าไป

คุณรุกะเดินมาหาผมแล้วบอกว่า ซารุซังสวยมั้ย ผมบอกสวยมากครับ คือเธอขยับตัวไปมา หมุนตัวไปมา ผมก็นึกว่าให้ชมชุด แต่อยู่ดีๆเธอก็ถามว่าชมชั้นหรือชมชุดเนี่ย ผมนี่สะดุ้งเลย ต่อหน้าพี่น้องผมนะเนี่ย !!! ยิ่งแม่อรที่อยู่ข้างหลัง นี่ถึงกับหูววว เลยล่ะครับ ผมบอกเอ่อชุดสวยยิ่งทำให้คนสวยกว่าเดิมอีกครับ

เธอยิ้มเอามือปิดปาก และมองไปทางพี่แอนแบบว่า " มองแรง " แล้วพูดว่า สวัสดีค่ะ อิซานางิ รุกะ ค่ะ พี่แอนก็สวัสดีค่ะคุณอิซานางิ แล้วพี่แอนที่แน่ๆ ก็ถึงกับหลบตาแหละครับ นี่เป็นครั้งที่สองที่ผมเห็นพี่แอนหลบตาแบบนี้ ครั้งแรกก็ตอนเจอเจ๊หมิวแหละมั้ง พี่อาร์มก็พูดขึ้นมาคุณอิซานางิครับ วันนี้ผมขอเป็นเจ้าภาพเลี้ยงมื้อเย็นแล้วกันนะครับ คงเพราะเป็นความบังเอิญด้วยครับ วันนี้วันศุกร์ มื้อเย็นบ้านเราจะเสิร์ฟเป็นอาหารญี่ปุ่นครับ

รุกะทำท่าสงสัยแล้วหันมาทางผม ผมก็บอกว่าจริงครับทุกวันศุกร์ เมนูมื้อเย็นจะเป็นอาหารญี่ปุ่นครับ.. ผมกำลังจะพูดคุณ พูดได้ คุ  รุกะก็ทำท่าเม้มปากแล้วจ้อง ๆ  ๆ  ผมก็บอกเอ่อ ตามนั้นครับ " รุกะ " พอพูดไปแบบนั้นเธอก็ยิ้มแล้วบอกว่า ถ้างั้นคงต้องขอรับไว้ด้วยความเต็มใจค่ะ เธอพูดแล้วก็หันไปมองทั้งพี่อาร์มและแม่อร แล้วแม่อรก็บอกว่าคุณอิซานางิ เดี๋ยวเชิญทางนี้ก่อน อยากจะพาไปเดินเล่นในสวนต้นไทร

รุกะมองมาทางผมแล้วบอกได้ค่ะ แล้วก็หันมาทางผมว่าเดี๋ยวมานะคะ แล้วเธอก็เดินไปกับแม่อรและแม่บ้านอีกคน พอรุกะเดินผ่านมุมต้นไม้ไป พี่อาร์มถอนหายใจเลยนะครับ พี่แอนยิ่งแล้วใหญ่ เธอบอกตัวจริงเสียงจริงแน่ๆ พี่อาร์มทำไมผู้หญิงคนนั้นมาอยู่นี่ได้เนี่ย แอนเกร็งไปหมดแล้วนะ พี่อาร์มบอก ก็บอกแล้วไงว่ามากับไอ้โทนน่ะ พี่แอนถามไปหลอกอะไรเขามา เจ๊เปิ้ลก็แตะตัวเบาๆให้รู้ตัว พี่แอนเลยสงบลง

ผมบอกไม่ได้หลอกกก ก็คุณเคย์นั่นแหละที่บอกว่าให้ผมช่วยพารุกะเที่ยวหน่อย พี่อาร์มบอกคือยังไงวะพี่ก็ลืมถาม ผมก็เลยบอกว่า คือวันนี้ผมต้องไปรับคุณเคย์ไง ที่สนามบิน เนี่ยดูผลแต่งตัวดิ่เนี่ย พี่อาร์มบอกเออว่ะลืมทักเรื่องใส่สูท ผมบอกแล้วคือเปลี่ยนแผน เพราะว่ามันมีนักข่าวอยู่ที่พักของคุณเคย์เขา ก็เลยเปลี่ยนแผน คุณเคย์เขาก็แจ้งว่าให้ไปบ้านผมเลย เพราะเขาจะไปคุยกับพ่อผมด้วย

พี่แอนถาม อิซานางิ เคย์ คุยกับลุงทศเนี่ยนะ ผมบอกอื้ออ พี่แอนกุมขมับเลยแล้วบอกโอ๊ย ไม่รับรู้อะไรแล้ว พี่อาร์มก็บอกเอ้อไอ้แอน ก็อยู่คฤหาสน์ตาไม่ใช่เหรอ พี่แอนก็อื้ออ แอนแค่แวะมาเอาของอ่ะ แต่เจอ อิซานางิ รุกะ ก่อนเลยวิ่งมาเนี่ย พี่อาร์มถามจะอยู่กินข้าวเย็นมั้ย พี่แอนบอกว่าขอโทษทีพี่อาร์ม แต่แอนรับปากกับคุณตาไว้แล้วอ่ะว่าจะไปทานข้าวด้วย

พี่อาร์มบอกโอเคไม่เป็นไร แต่พี่ขอไรอย่างแอนเรื่องที่เจอคุณอิซานางิที่นี่ห้ามพูดเด็ดขาดนะ  พี่แอนบอกหัวเด็ดตีนขาดยังไงแอนก็ไม่พูดหรอก ไม่อยากมีปัญหากับผู้หญิงคนนั้น พี่อาร์มก็ลูบหัวแล้วบอกโอเคน่ารักมากน้องสาว พี่แอนมองมาทางผมแล้วบอกชอบเอาปัญหามาให้ ไม่รู้หรือไงว่า พ่อของเขาน่ะใหญ่แค่ไหน ผมก็บอกผมรู้แต่จะให้ผมทำไงอ่ะพี่แอนก็มันเป็นหน้าที่นี่นา


พี่แอนบอกขี้เกียจฟังละ แล้วหันไปหาพี่อาร์มบอก แอนไปหาตาก่อนนะพี่อาร์ม แล้วหันมาหาเจ๊เปิ้ลแล้วพูด พี่เปิ้ลแอนไปก่อนนะ สวัสดีค่ะ พี่แอนเขาก็ดีกับทุกคน ทำไมเหม็นหน้าผมคนเดียวหว่า แล้วพี่แอนก็เดินไปหน้าบ้านเลย คงขึ้นรถไปแหละ ซึ่งผมไม่กังวลเลยว่าพี่แอนจะพูดอะไรออกไป เพราะมีอย่างนึงที่พี่แอนน่าเชื่อถือมากที่สุดคือ เธอเป็นคนไม่พูดมากครับ คำไหนคำนั้น ก็ตามนั้นแหละ

แล้วตอนนั้นเจ๊เปิ้ลก็ดึงคอเสื้อผมแล้วพูดว่า เอาล่ะคราวนี้มีอะไรจะสารภาพบาปมั้ย ทำไมคนระดับนั้นถึงดูสนิทกับเราจังน่ะโทน แล้วเมื่อกี้เรียกเขาว่า " รุกะ " เฉยๆงั้นเหรอ เรียกชื่อต้นแล้วไม่มีคำว่า คุณ ( ซัง ) แบบนั้นต้องสนิทกันขนาดไหนเนี่ยไหนลองบอกพี่มาหน่อย ผมก็เอ่ออ เอ่ออออ เจ๊เปิ้ลกระชากไม่นานก็ปล่อยแล้วครับ แล้วพูดว่าคงไม่ได้ไปทำอะไรที่แปลกๆหรอกใช่มั้ย ผมบอกเปล่าคร๊าบบบบบบบบ ไม่ได้ทำไรเลยจริงๆ ( ผมอิ๊บไว้ก่อน )

พี่อาร์มก็บอกป่ะ ไปเรือนญี่ปุ่นกันดีกว่า ผมบอกครับ จะได้ไปขออนุญาอาเอกด้วย ตอนที่พวกผมสามคนกำลังเดินไปนั้น คุณรุกะเธอก็เดินมากับแม่อรพอดีแหละครับ แล้วได้ยินชัดเลยว่าเธอคุยกับแม่อรด้วยภาษาญี่ปุ่น แล้วแม่อรก็ดูยังไงดี คือเหมือนแม่อรพอได้พูดภาษาญี่ปุ่นแล้วดูมีความสุขอ่ะครับ ยิ้มใหญ่เลย


รุกะเธอเห็นผม เธอก็เดินเข้ามาหาและก็พูดด้วยความตื่นเต้นว่า ที่นี่สวยมากเลยค่ะโทน ผมก็หืม พี่อาร์มก็หืม เจ๊เปิ้ล... ก็หืมม ผมก็มองไปที่พี่อาร์ม  พี่อาร์มก็อ่านสถานการณ์โคตรไว เขาบอกขอบคุณมากครับอิซานิงิซัง สวนนี้คุณพ่อเป็นคนออกแบบเองแล้วก็ได้ลุงทศมาช่วยให้คำแนะนำด้วย รุกะก็บอกคุณพ่อทศเหรอคะ แล้วก็ยิ้มม ตอนนั้นพี่อาร์มเหล่ มามองผมเลย

ผมก็เลยพูดต่อว่า รุกะครับ พอดีมันกะทันหันไปหน่อย ตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้วโรงแรมก็ยังไม่ได้จองให้ คืนนี้อาจจะต้องขอให้รุกะนอนค้างที่บ้านนี้นะครับ เธอบอกความยินดีค่ะซารุ ผมหันไปบอก แม่อรครับ ผมขอรบกวนด้วยนะครับ แม่อรบอกหนูจะพักที่นี่วันก็ได้ลูก แล้วก็หันไปพูดกับรุกะเป็นภาษาญี่ปุ่น รุกะหันไปจับมือแม่อรประคองแล้วบอก อิริกะโตะ โกไซมัซ

ผมขยับเข้าหาพี่อาร์ม เจ๊เปิ้ลก็เข้ามาเรียกว่า สุมหัวกันเลย ผมถามพี่อาร์ม แม่อรพูดว่าไร พี่อาร์มบอกว่า เชิญคุณอิซานางิพักได้ตามสะดวก เจ๊เปิ้ลบอกแล้วพูดญี่ปุ่นกันด้วย นี่เข้าทางแม่สุดๆเลยนี่นา เจ๊เปิ้ลล็อคคอผมแล้วพูดว่ายังไม่ได้ทำอะไรเกินเลยแน่นะ  ผมบอกก๊าบ ยังไม่ได้ทำไรเกินเลย แล้วแม่อรก็เชิญคุณรุกะไปทักทายอาเอกครับ พวกเรา 5 คน แม่อร พี่อาร์ม เจ๊เปิ้ล ผม รุกะ ก็เดินไปพร้อมๆกัน

จนผ่านสวนญี่ปุ่นก่อนถึงเรือนอาเอก ผมบอกตรงๆว่าสวยมากครับ ผมหารูปใกล้ๆเคียงมาให้ดูนะ ทำคล้ายป่า แต่ก็ไม่ใช่ป่า แต่เรื่องอากาศบริสุทธิ์คือสุดจริงๆ สุดยอดครับ ได้อารมณ์ป่าในอีกแบบนึงเลยล่ะ เสียงน้ำไหลเบาๆ เวลาลมพัดมาก็ได้ยินเสียงใบไม้ไหว เพราะแบบนี้แหละอาเอกถึงชอบเรือนนี้มากๆ





พอเดินมาสักพัก รุกะก็หยุดแล้วเป็นภาษาญี่ปุ่นกับแม่อร ซึ่งแม่อรก็ตอบไปตามปกติครับ ผมก็ขยับหาพี่อาร์มถามว่าเขาคุยอะไรกัน พี่อาร์มก็แปลให้ฟังว่ารุกะถามว่าตรงนั้นที่เป็นบ้านไม้เล็กๆนั่น ใช่บ่อน้ำร้อนมั้ยคะ แล้วแม่อรก็ตามว่าใช่ แต่เป็นบ่อน้ำร้อนที่ทำขึ้นมา เธอก็พูดว่าดีจังเลย แม่อรก็พูดว่างั้นแวะไปตรงนั้นกัน พี่อาร์มแปลให้ฟังแบบนี้ แล้วแม่อรก็หันมาพูดว่าป่ะลูกไปตรงนั้นกัน ...

อ่ะพวกเราก็เดินไปนะ ผมถามว่าแม่อรครับ อันนี้พึ่งทำเหรอครับ แม่อรบอกใช่แล้วลูก คราวก่อนที่หนูมาบ้านยังไม่ได้ทำเลย ผมก็คร๊าบบบบ รุกะก็พูดว่าถ้าได้แช่น้ำคงดีแน่ๆเลย แล้วรุกะก็หันมาพูดว่า พูดถึงบ่อน้ำร้อนแล้วนึกถึงตอนที่เราไปแช่กันสองคนเนอะโทน.... 

เจ๊เปิ้ลหันควั่บ
พี่อาร์มหันควั่บบ
แม่อรหันควั่บบบบบบ
ผมคิดในใจ..... ซวยละ




 



เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

feelnk


ryg123456

แบบนี้ ซารุจะรอดไหม รุกะนางร้ายนะ น่าจะวางแผนไว้แล้วจะแสดงตัว


ชุ้ง

แบบนี้ ซารุจะรอดไหม รุกะนางร้ายนะ น่าจะวางแผนไว้แล้วจะแสดงตัว ช่ายครับ ซวยของแท้555



peddo

แม่อรยังเก็บอาการไม่อยู่ตอนได้ยิน แช่กันสองคนยังไม่เท่าไหร่ ถ้ารู้ว่าทำอะไรบ้างได้อกแตกตาย
รุกะประมาทโทนมากไปแล้ว เวลาชั่วโมงนึงไม่พอหรอกครับ อึดอย่างคุณโทน


@$$$@

คุณรุกะ เปิดเผยความลับส่วนที่โทนไม่เล่าให้พี่อาร์มกับพี่เปิลฟัง 55555


pddy2545

ขอบคุณนะครับที่อัพอย่างเร็ว กำลังรออ่านสุดๆ

รุกะนี้เหมือนเดิม ชอบวางบอมบ์ให้โทนตลอด สายรุกเต็มตัว



pap

โอโห้มีขิงใส่กันด้วย แบบนี้ท่านโทนคงได้อธิบายกับพี่อาร์มเจ๊เปิลแม่อรแบบยาวๆแน่เลย