ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 10 ] ตอนที่ 185 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, พฤษภาคม 22, 2025, 12:47:22 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

สวัสดีวันแรงงานวันหยุดมาอ่านร้านเกะกันครับ

ยาจีนน่ากลัว แต่คนที่จับมากรอกน่ากลัวกว่า  ::Ahh::

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 มาจนถึง Part 10

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

★★★★★★★★★★★

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ




★★★★★★★★★★★

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ







ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข


★★★★★★★★★★★


๏๏ ความเดิมตอนที่แล้ว

หลังจากที่ผ่านมือเช้ามาแล้ว ผมก็บอกแม่อรว่าจะพักโรงแรม

แม่อรก็ไม่ได้ห้ามอะไร มันก็ดีกับตัวรุกะเองด้วย

ส่วนผมคิดในใจว่า หนักแน่ๆคืนนี้

จนมาถึงโรงแรมที่รุกะอยากพัก เธอก็บอกว่าอยากได้ห้องสองเตียง

เตียงนึงไว้นอน อีกเตียงนั้น..... ผมนี่รู้เลยครับ



★★★★★★★★★★★

นายโทนไดอารี่ 185

ฮ๊ะ !!! เตียงเปียก.... จิตใจผมนี่คิดอยู่เรื่องเดียวเลยครับตอนนั้น รุกะจับมือผม กอดแขนผม จนเบียดโมจินุ่มๆของเธอเลยล่ะตอนนั้น เธอมอง ๆ ๆ ยิ้มแบบว่ารู้กันอ่ะแหละครับ ว่ามันคืออะไรที่เธอพูดมอง เธอบอกซารุซังขี้โกงแอบยิ้มอะไร ผมก็บอกไม่รู้สิ่คร๊าบ


ผมกับเธอก็มองๆ ใจผมเต้นตูมตามเลยไม่เคยเข้าพักโรงแรมใหญ่ขนาดนี้เลย ตอนไปเชียงใหม่ว่าใหญ่แล้วนะ เจอโรงแรมนี้เข้าไปนี่เปลี่ยนความคิดเลย เธอจับมือแล้วยิ้มๆแกว่งไปแกว่งมา คือกิริยาท่าทางของเธอตอนนี้แตกต่างมากๆกับตอนทำงานเลยนะที่ต้องวางตัวให้ดูสง่า ตอนนี้เธอเหมือนยังไงดี เหมือนสาวน้อยที่กำลังออกเดทมากกว่า แล้วอยู่ดีๆเว้ยเธอกอดคอผมแบบคล้องขอด้วยแขนข้างเดียวอ่ะ เธอบอกว่าเก็บของกันแล้ว ทำไรกันดีคะ


ผมบอกว่าแดดยังร้อนอยู่เลยครับ แต่ว่าจะออกมาหาอะไรกินกันก็ได้ รุกะบอกอื้อๆ ๆ แล้วเธอก็ขยับแว่น ใส่หมวกแก๊บต่อ อื่มมม พึ่งเคยเป็นแบบนี้ครั้งแรกแฮะที่มาเที่ยวกับคนที่กำลังเป็นกระแสแบบนี้ เมื่อก่อนก็เคยดูในหนังสือพิมพ์อ่ะเวลาดาราไปเที่ยวแล้วต้องใส่แว่นใส่หมวก แต่ก็ยังโดนถ่ายมาได้ ตอนนี้ก็รู้สึกแบบนั้นแหละครับผม

เราเดินเข้ามาข้างใน คุณพระคุณเจ้านี่มันอะไรก๊าน การประดับตกแต่งทำไมมันดูสวยแบบนี้ กว้างโว้ยยยยย แล้วคือแบบสวยมากจริงๆครับ ตอนไปเชียงใหม่นั้นมันรับรู้ได้ถึงขนบ ประเพณี ผ่านเครื่องประดับต่างๆในโรงแรม แต่การมาพัทยาครั้งนี้คือความแบบเอเชียแบบอินเตอร์เลยล่ะครับ

ผมมองไปทั่วๆเลยล่ะครับ สวยจริงๆ นี่มันไม่ใช่โรงแรมแล้ว นี่มันอาณาจักรชัดๆ แล้วที่โคตรชอบเลยต้นไม้เยอะมาก ติดทะเล มีมุมนั่งเล่น โอ้ยยยยย พ่อแก้วแม่แก้ว เกิดมาไม่เคยมาเที่ยวโรงแรมอะไรแบบนี้เลย ชอบว่ะ ขอบคุณคร๊าบ อาเอกที่เสนอกึ่งบังคับให้มา และขอบคุณรุกะด้วยครับที่เลือกมาที่นี่

รุกะเขย่าแขน พอผมมองไปหาเธอ เธอยิ้มแล้วบอกว่าถูกใจใช่มั้ยคะ ผมบอกครับสวยมาก เธอยิ้มแล้วพูดว่า แบบนี้ต้องให้รางวัลชั้นแล้วนะซารุซัง ผมบอกว่าอยากได้อะไรเหรอครับ เธอเม้มปากแล้วบอกว่า แล้วจะบอกนะคะ ผมก็อื่มครับ แล้วเธอบอกไปกันค่ะ ความรู้สึกนี้มันก็ยังทำใจเต้นตลอดเลยแฮะ ความรู้สึก ณ โมเมนต์ที่จะมาค้างโรงแรมแล้วมีสาวสวยมาด้วย แล้วนอนค้างด้วยยยยย มันคนละความรู้สึกกับตอนค้างบ้านแม่อรจริงๆนะ

ผมว่าทุกคนต้องเคยมีโมเมนต์ความรู้สึกเดียวกับผมแน่ๆ ผมมั่นใจครับ โอยยย นี่มันอาณาจักรชัดๆ มองไปทางไหนก็ไม่เหมือนอยู่ติดทะเล รีสอร์ตชัดช๊าดดดดดด สวยมากครับผมขอบคุณอาเอกตอนแรกถึงจะปฎิเสธไปก็ต้องขอขอบคุณรุกะอีกครั้งนั่นแหละ เธอขยับมือแล้วถามผมว่าชอบใช่มั้ยคะ ผมบอกอื้มชอบครับ ต้นไม้เยอะมาก เธอยิ้มแล้วบอกว่ากะแล้วเชียวว่าซารุซังต้องชอบต้นไม้เยอะๆ เธอก็ถามว่า บ้านชั้นก็มีต้นไม้เยอะนะ ผมก็พูดเล่นๆว่าจะชวนผมไปเหรอครับ

ผมพูดไปไม่ได้คิดอะไรนะครับ แล้วก็เดินต่อแต่เธอดึงมือผมไว้เบาๆ แล้วพูดว่าค่ะ ผมชะงักเลย แล้วก็ตอบไปว่าจะไปได้ยังไงล่ะคร๊าบบ เธอก็มองทำหน้าบุ่ยๆแล้วบอกว่าไปได้ก็เจ้าบ้านให้ไปแล้วนี่คะยังไงก็ไปได้ เธอมองหน้าแล้วยิ้ม ๆ ๆ เอ่อ.... จริงเหรอเนี่ย ผมคิดในใจ แต่คงไม่ไปหรอกครับ ค่าเครื่องบินแพงจัดเลย

เราเดินเข้ามาข้างในต่อนะโอ้วโห !!!  คือกว้างว่ะ แล้วภาพที่ไม่ชินตาคือพอมองออกไปข้างๆ คือเห็นทะเลล่ะครับ ผมมาทะเลบ่อย แต่ไม่เคยมาโรงแรมติดทะเลแบบนี้ไง ตอนเด็กๆ ที่มาบ้านแม่อร ก็คืออยู่แต่บ้านแม่อร เพราะผมคิดว่าบ้านแม่อรน่าอยู่สุดๆ แต่นี่คือมาเที่ยวกับสาวไง แล้วแบบอ่าส์โคตรดีย์

เรารีบเดินกันเข้ามาเอ้ามีสระว่ายน้ำแบบโคตรจะใหญ่อีก รุกะหันมาบอกผมว่าว่ายน้ำกันมั้ยคะ เธอเข้ามากระซิบว่าจะได้ใส่บิกินี่ เอื้อออออออ อะไรก๊าน นี่มันอะไรกัน  ผมก็เลิ่กลั่กเลย เธอก็ยิ้มเหมือนชอบใจที่ผมมีอาการแบบนั้น หูยย บอกตรงๆนะ ตอนนี้คือใจเต้นตูมตามเลยครับ คือทุกคนยังคงไม่ลืมใช่มั้ยว่า ผมจบแล้วมาทำงานเลย

เพราะงั้นไอ้ความทรงจำที่เคยพาสาวไปเที่ยวแล้วต้องเซฟเงินสุดๆ มันยังจำได้ดี โรงแรมดีๆหรูๆแบบนี้ยากครับที่ผมจะได้มาพัก ดีสุดก็คือละเกือบพันที่เป็นห้องแอร์ แต่ตอนนี้คือโรงแรม 5 ดาวนะเว้ยยยย มันแทบไม่เชื่อตัวเองอ่ะครับว่าระยะแค่ ปีกว่าๆ ที่เข้ามาทำงานนั้น อะไรๆ มันก็เกิดขึ้นมากมายจริงๆ  แต่สภาพผมตอนนี้นี่ชิลจัดเลยครับ แต่ก็ไม่มีคนมองหรอก

เพราะว่าตอนนี้เรียกว่าไงดี เป็นเขตท่องเที่ยวไง ฝรั่งมันยังถอดเสื้อเดินเลย ผมเองแค่ใส่จินเบ สบายๆมาก็ไม่ใช่แปลกอะไรนี่หว่า หูวววว พอเข้ามาถึงข้างในแบบมองซ้าย มองขวา เลิ่กลั่กเลยครับตอนนี้ คือแบบถึงรอบๆจะดูอินเตอร์ แบบยูนิเวอร์แซล แต่ว่าตรงนี้เน้นโชว์ความเป็นไทยครับ ทั้งแอบมีลายกนก และมีสถาปัตยกรรมไทยแบบย่อๆ

ก็เข้าไปติดต่อครับ แต่รุกะก็บอกว่าชั้นจัดการเองนะซารุซัง ซารุซังไปนั่งรอก็ได้ ผมก็อื้มเห็นด้วยเพราะไม่เคยมาโรงแรมใหญ่ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าขั้นตอนมันจะยุ่งยากแค่ไหนบอกเลยว่าผมกับพวกพิธีการก็ไม่ถูกกันอยู่แล้วด้วย ยิ่งเป็นขั้นตอนที่หลายๆชั้นนี่คือ บ๊ายบาย อื้มหืม รู้สึกตัวเองไฮโซ มีพนักงานเอาน้ำมาเสิร์ฟ แล้วพูดว่ายินดีต้อนรับค่ะท่าน

ฮื๊ม เป็นท่านไปแล้ว จะบ้าหราไงเนี่ยยยย แปปนึงรุกะเธอเดินมาพร้อมการ์ดแล้วบอกไปกันค่ะ ไปกันได้ที่พักแล้ว ผมก็หืมเร็วจังครับ เธอก็ยิ้มแล้วบอกว่าอาจจะเพราะชั้นต้องไปพักโรงแรมตอนไปธุระกับคุณพ่อบ่อยๆเลยรู้ขั้นตอนน่ะคะ ผมก็อื้มก็ถูกของเธอแหละนะ แบบนี้แหละงานไว


ผมกับรุกะก็ขึ้นมาตามชั้นที่ระบุไว้ ผมถามว่าเราไม่ได้เข้าพักห้องที่เหลือห้องสุดท้ายใช่มั้ยครับเนี่ย ผมคิดว่าคุณผู้อ่านที่ฟังเดอะโกสต์ คงเข้าใจที่ผมบอกว่าห้องที่ว่างสุดท้ายหมายถึงอะไร แต่โรงแรมระดับนี้ไม่หรอกครับ คงไม่มีทาง รุกะบอกไม่เลยค่ะ นี่เป็นห้องที่ดีที่สุดของชั้นเลยค่ะ ผมก็หืมดีที่สุดเลยเหรอครับ เปิดห้องยังไงล่ะครับนั่นถึงได้ห้องที่ดีที่สุด

เธอชะงักนิดนึงแล้วบอกว่าพนักงานเขาแนะนำน่ะคะ ราคาสูงนิดหน่อยแหละ คือผมเองก็ไม่เข้าใจขั้นตอนแหละครับ ปกติโรงแรมระดับ 5 ดาวนี่ต้องจองล่วงหน้าไม่ใช่เหรอ เพราะว่าไอ้ห้องที่ดีที่สุดเนี่ยยังไงก็ต้องโดนจองไว้อยู่แล้ว แต่ก็เอาเถอะเพราะว่าเป็นช่วง Low Season ล่ะมั้ง ถึงพวกคนรวยจะชอบมาพักผ่อนตอนสงบๆ แต่ผมว่าก็ยังมีห้องเหลือบ้างแหละ

อู๊ววววววววว พอเดินขึ้นมาพระเจ้านี่มันอะไรกันเนี่ยยยยย ซึ่งบอกเลยครับว่า คอนโดของอิซานางิ ริวกะ ที่ผมเขียนไว้นั้น ผมได้แรงบันดาลใจมาจากที่นี่แหละ คือ หูวว ทางเดินดูดีมากครับ สวยเลยล่ะ ไม่ใช่ทางเดินแคบๆ แต่พอขึ้นมาเหมือนเป็นชั้นลอย ที่ทั้งชั้นสามารถเดินไปไหนมาไหนได้เลย ชาวต่างชาติก็หลายคนเลยครับ

จนเราเดินมาที่ห้องแล้ว ใจเต้นว่ะ ตื่นเต้นชิบ เพราะว่ายังไงรู้ว่าถ้าเข้าไป ยังไง๊ยังไงผมก็ได้บรรเลงเพลงรักกับรุกะแน่ๆ แต่มันก็แบบโห๊ววว เอางี้ผมว่าคุณผู้อ่านที่พาสาวๆไปเที่ยวต่างจังหวัดและนอนค้างด้วยกันครั้งแรก ต้องเข้าใจความรู้สึกของผมแน่ๆล่ะ และถ้ายิ่งเป็นสาวในฝันของพวกคุณล่ะก็ ผมก็มั่นใจว่าคุณต้องเข้าใจความรู้สึกของผมแน่ๆ เข้าใจแบบยกกำลังสิบไปเลย

เธอจับมือผมแกว่งไปๆมาๆ แล้วยิ้มมม เธอบอกว่าไม่นึกเลยเนี่ยว่าจะได้มาเดทกับซารุซัง ผมบอกคร๊าบผมก็เหมือนกัน ผมก็บอกหืมเดทเหรอ เธอบอกก็ใช่น่ะสิ่ แล้วอยู่ดีๆเธอก็กอดคอผมเลย ผมก็ตกใจบอกรุกะครับ เข้าห้องก่อนมั้ยครับ เดี๋ยวคนมองนะครับ เธอยิ้มแล้วบอกว่าก็ช่างสิ่คะ ผมนี่ทำตัวไม่ถูกเลยครับ แต่ผมก็พากันเข้าไปในห้องแหละ

เข้ามายังไม่ทันจะได้เสียบการ์ด รุกะเธอก็กอดคอผมแล้วเข้ามาใกล้แบบหน้าชิดเลยแล้วพูดว่าทำไรกันดีคะ ผมกอดเอวเธอไว้เบาๆแล้วบอกว่าตั้งคำถามแบบนี้รู้มั้ยคำตอบของผมคืออะไรครับ ในแสงสลัวๆผมเห็นเธอเม้มปากแล้วโคตรจะ SEXY เธอพูดว่าอยากรู้จังเลย ผมบรรจงจูบไปเบาๆที่ริมฝีปากนุ่มๆสีชมพูราวกับดอกซากุระของเธอเบาๆ เบาๆ กอดมั่บไปที่เอวอีกครั้ง

เธอง่ำๆที่แขนราวกับจะบอกว่าให้หยุดก่อน อ่ะผมก็หยุดครับ เธอยิ้มแล้วกอดผมแน่นๆและพูดว่าชั้นไม่หนีไปไหนหรอกค่ะ เธอยิ้มและ จูงมือผมเข้ามาในห้อง คือมันก็เป็นมาตรฐานของห้องแหละครับเข้าประตูมาก็จะเป็นช่องทางเดิน เอาไว้วางรองเท้าบ้าง เฮ้ยผมแปลกใจว่ะ นี่เป็นการออกแบบนี่จะทำให้นักท่องเที่ยวคิดถึงบ้านป่ะเนี่ย แต่ว่าพอเดินเข้ามาแล้ว

คุณพระคุณเจ้าอื้อหือนี่มันห้องสวีทนี่หว่า ( Suite Room ) สารภาพตามตรงว่านี่คือห้องพักในอุดมคติของผมเลยนะ เดินเข้ามาเจอห้องนั่งพัก นั่งเล่น โซฟา โต๊ะ TV ไม่ใช่แบบว่าเปิดประตูเข้ามาแล้วเจอห้องนอนเลย ซึ่งคุณผู้อ่าน คงคุ้นๆว่าที่เล่ามานั้น มันตรงกับห้องพักเจ๊เตยเลยนี่หว่า

ซึ่งใช่ครับ... อพาร์ทเมนต์เจ๊เตยก็คล้ายๆแบบนี้ แน่แค่ลดขนาดลงเท่านั้น คือผมเก็บกดมาจากตอน หอเช่าตอนมหาวิทยาลัย ที่พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอเตียงนอนเลย ช่างเถอะ ๆ ๆ ห้องกว้างจัดเลย สมกับที่บอกว่าเป็น 1 ในห้องที่ดีที่สุด เพราะว่าโอ้โห่ เข้ามามีเค๊าเตอร์บาร์เอาไว้นั่งดื่ม พร้อมกับกระจกใสให้ชมทะเล แม่จ๊าวววว

ปูด้วยพรมด้วยว่ะครับ ผมมองแล้วคิดว่า ฉันมาทำอะไรที่นี่ แล้วแบบโว้ยยย ที่นี่ไม่ใช่ห้องที่จะอยู่สองคนแล้วนะเนี่ยเอาตรงๆ หรือว่าจองไว้เผื่อคุณเคย์มาด้วย ฮื๊มม ก็ไม่น่าใช่หรอก มันหรูเกินป๊ายยย มีเค๊าเตอร์บาร์ในห้อง แน่นอนว่าไวน์เอย มีแน่ๆ ผมเปิดประตูไป ป๊าดดดด หวานเจี๊ยบเลยทีนี้ เครื่องดื่มมีหมด ผมหันไปมองรุกะ เธอบอกสงสัยเป็นบริหารของโรงแรมมั้งคะ

อืม โรงแรมระดับนี้น่ะคงไม่เอาเหล้าขาวมาบริการหรอก แล้วคืออื้อหืม........ ห้องนอนก็โคตรหรูหราหมาเห่า สองเตียงซะด้วยสิ่ ผมมองเธอ เธอก็เม้มปากเหมือนเขินๆอะไรสักอย่าง ไม่ต้องเขินเลยครับ เพราะผมเองก็เคยใช้วิธีนี้เหมือนกัน อื่มม อยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้องแบบนี้ซะด้วย บอกตามตรงว่ารุกะใส่ชุดแบบคนธรรมดาๆไม่ใช่เจ้าหญิงเหมือนตอนทำงานแล้วโคตรจะน่ารักเลยว่ะ

ผมก็เลยทำลายความเงียบด้วยการถามว่า...  ลองไปดูวิวกันมั้ยครับ เธอบอกอื้อ ๆ ๆ พยักหน้าเขินๆ ผมก็เดินไปจับมือเธอเดินไปด้วยกันนั่นแหละครับ แต่ห้องกว้างจริงว่ะ แล้วไม่ใช่ห้องเดียวด้วยมั้งนิ น่าจะทะลุไปอีกห้องได้ นี่มันตกคืนละกี่พันเนี่ย ไม่สิ่น่าจะเฉียดหมื่นแน่ๆ  หรือไม่ก็แค่ที่นี่คืนเดียวก็เท่ากับค่าเช่าห้องของผมทั้งเดือนแล้วมั้งงงงง

รุกะกันมก็รีบเดินไปดูที่วิวหน้าต่างเลย โอ้ว สวยครับ จากตรงนี้มองเห็นทะเลเลยล่ะ แต่มันก็อาจจะมีความเสี่ยงที่เวลาลมพัดมาแรงๆน่ะจะเสียงดัง แต่ว่าหมดหน้าฝนแล้วมั้งป่านนี้คงไม่มีปัญหาอะไร ผมยืนมองวิวนั้นเกาะริมระเบียงแล้วก็มองทอดสายตาไปที่เส้นขอบฟ้า วันนี้วิวสวยอีก เพราะไม่มีเมฆเห็นทองฟ้าตัดกับสีน้ำทะเลชัดเจนเลย

ฮุ้ววว รุกะก็มาเกาะ ๆ ๆ ระเบียงข้างๆผม แล้วบอกว่าวิวดีจัง ผมก็อื้มม แล้วก็ถอยๆ มานอนบนเตียงชายหาด คิดเอาแล้วกันครับว่าระเบียงมันกว้างขนาดไหนถึงมีเตียงชายหาด ซึ่งก็เป็นแบบพลาสติกหนาสีขาวแหละครับ นอนได้สบายไม่แข็งไม่นิ่ม รุกะมองๆวิวแล้วหันมามองผมแล้วยิ้มนิดนึงแล้วมานั่งข้างๆ

เธอแตะ ๆ แล้วถามว่าชอบวิวแบบนี้มั้ยคะ ผมบอกว่าชอบครับสวยดี เธอบอกว่าบางจังหวัดของบ้านเธอ ( ญี่ปุ่น ) ก็มีวิวแบบนี้มากมายเลย สวยมา ทั้งทะเลสาบซูวะที่นากะโนะ




ยังมีภูเขาไฟกลางทะเลที่อาโอกะชิมะ ( เกาะ อาโอกะ )





ผมฟังแล้วอึนแปปนึง แต่มีคำว่า " ชิมะ " อยู่ข้างหลังผมก็ถามขึ้นว่าเกาะเหรอครับ ผมคิดในใจว่าอูยย เคยดูแฟรี่เทลล์ ภาคสอบเลื่อนขึ้นแรงค์ S ที่เกาะเท็นโรชิมะ จำได้อยู่ว่ามันซับไทยว่าเกาะเท็นโร  เพราะงั้นชิมะน่าจะแปลว่าเกาะ รุกะตอบใช้ค่ะ ภูเขาไฟกลางเกาะที่อยู่กลางทะเล ผมก็บอกโหววว ต้องเก็บตังไปละแบบนี้ อุ๊ปส์ ผมพูดว่าเก็บเงินต่อหน้าเศรษฐีเหรอเนี่ย

ผมหันมองแหะ ๆ ๆ เธอทำหน้ามุ่ยๆ จมูกกับริมฝีปากบนแทบติดกันแล้วพูดเสียง ออดเสียงอ้อนว่า แค่บอกชั้นคำเดียวว่าจะไปก็ไม่ยุ่งยากแล้ว โอ้ยยย น่ารักโว้ยยยยย ผมแหะ ๆ ๆ ๆ หนุนมือ มองท้องฟ้า ฟู่วววว เสียงลมพัด พรึ่บ  ๆ ๆ ประกอบกับเสียงคลื่น... เอ่อ อันนี้ไม่ได้ยินคร้บ เพราะว่าค่อนข้างห่างจากชายหาดนิดหน่อย ต้องเดินลงไปข้างล่างคงได้ยินชัดๆ แหละนะ

สาวญี่ปุ่นคนรวยหันมามองแล้วบอกว่าวิวดีมากใช่มั้ยคะ ผมบอกใช่ครับ วิวดีมากก เธอดึงเตียงข้างๆมาติดกันและนอนข้างๆ ฮื่มมม วิวแบบนี้ดีจริง เธอจับแขนผมไปกอดแล้วบอก แบบนี้ก็ดีนะซารุซัง บรรยากาศดี วิวดี คนข้างๆก็ดี แต่ว่าในขณะที่อะไรๆกำลังดีนั้น สิ่งที่ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นมันก็เกิดขึ้น เราสองคนหาวขึ้นพร้อมกันเลย หาวแล้วถึงกับหันไปมองหน้ากันเลย

เธอเอามือปิดปากแล้วยิ้มๆ แล้วพูดเสียงเบาๆว่าสงสัยเพราะเมื่อเช้าแน่เลย ผมก็สะดุ้งสิ่ครับ โอ้ยยยย เพราะอย่างอื่นมีให้พูดเยอะแยะคร๊าบรุกะคร๊าบบบบบบ เธอยืนขึ้นแล้วบอกว่าเอาล่ะ เมื่อเหนื่อยก็ต้องพักผ่อน เธอเท้าเอวทำหน้าแบบ ฮึดๆแต่น่าร๊ากแล้วเอื้อมมือมาผมจับแล้วลุกขึ้นเธอบอกไปนอนกันค่ะ ผมก็ฮ๊ะนอนเหรอครับ เธอบอกค่ะ ตอนนี้ไม่กี่โมงเอง เรานอนพักกันก่อนก็ได้ เดี๋ยวไม่มีแรงทำอย่างอื่น

ใจผมนี่มุ่งไปเรื่องเดียวเลยครับบอกตรงๆโคตรบาป แต่ว่าผมก็ไม่ดื้อครับพูดง่ายจังหวะนี้ ผมกับเธอไปที่ห้องนอน ฮื่มมมม เปิดแอร์ แล้วหมุนไฟดิมเมอร์ให้มันสลัวๆ สักหน่อย แล้วก็นอนด้วยกันบนเตียงนั่นแหละ นอนจริงๆนะเว้ย ไม่ใช่ว่านอนแล้วเอวขยับ เธอบอกนอนพักผ่อนกันค่ะตื่นมาจะได้ไปดูรอบๆกัน ที่นี่น่าเดิมเล่นมากเลยนะ ผมบอกคร๊าบๆ แล้วก็หลับไปนานน่าจะพอสมควรแหละครับ

ผมตื่นมาตอนไหนน๊อ น่าจะหลับได้ราวๆ 40 นาทีครับ อันนี้ผมเดาจากประสบการณ์ส่วนตัวเลยนะ เพราะตื่นมาแล้วไม่เพลีย จากประสบการณ์ในการอดหลับอดนอนเล่นเกมส์แรนเพื่ออัพเลเวล 200 เนี่ย ถ้าเวลาง่วงแล้วนอนไปนานๆเลย ตื่นมามันจะเพลียแหละครับไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ว่าถ้านอนราวๆ 30 – 40 นาที ตื่นมามันก็ไม่ได้สดชื่นมากหรอก แต่มันจะไม่อึน ไม่ง่วง ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

ผมก็มองรุกะที่นอนหลับข้างๆผม ผมลูบหัวเธอเบาๆ แล้วบอกรุกะครับ รุกะคร๊าบ เธอแบบงึมๆงำๆ ภาษาญี่ปุ่นแหละครับ น่ารักชิหายเลย บรรยากาศมันคือแบบฟิลแฟนสุดๆแหละครับ ผมไปล้างหน้านิดหน่อยให้เธอนอนต่อก่อน ผมค่อนข้างมันใจว่าถ้าได้ปรับสายตานิดหน่อยล่ะก็ในที่มืดๆสลัวๆ อ่ะสบายๆเลย

แต่ว่าพอล้างหน้าเสร็จผมก็มาปรับไฟให้สว่างขึ้นนะ ผมมานั่งข้างๆรุกะ แล้วไปนั่งคือยังไงดี นั่งบังแสงจากหลอดไฟที่สาดมาตรงหน้าของเธอน่ะครับ กลัวว่าถ้าตื่นมาแล้วเจอไฟสว่างๆกลัวจะแสบตาแบบว่ามันจ้าซะเหลือเกิน 





ผมขยับมานั่งบังๆ แล้วแตะตัวเบาๆแล้วบอกว่า ยังไม่ตื่นอีกเหรอคร๊าบบบ ผมขยับไปใกล้ๆหน้าแล้วบอกรุกะ รุกะ ถ้าไม่ตื่นผมจะเรียกว่าคุณรุกะแล้วน้า เธอก็ขยับๆ แล้วบอกตื่นแล้ววววว พอเธอตื่นมาก็มีงึมๆงำๆนิดหน่อยแหละ เธอมอง ๆ ๆ  โอ้โห นี่หรือเปล่าที่บอกว่าตื่นมาแล้วสวยเลย ผมมองแล้วยิ้มๆแล้วบอกว่าไปล้างหน้าเถอะครับรุกะ คือผมก็งงตัวเองว่าทำไมไม่ปล่อยให้เธอนอนวะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงจรี๊งงง

แต่เธอก็ตื่นแล้วไปล้างหน้านะครับ  พอเธอเดินมาอื้อหือปลายเส้นผมเปียกน้ำนิดๆ เอื้อออ  เธอเดินมานั่งข้างๆผมแล้วบอกว่า ก่อนจะไปเดินเล่นกัน ชั้นว่าซารุซังจะใส่จินเบตลอดแบบนี้ไม่ได้นะ ผมก็เอ้อแล้วก็เกาหัวเขินๆ มองตัวเองแล้วบอกว่านั่นสิ่ครับ เธอบอกว่าอื่มม เราไปเดินหาซื้อเสื้อผ้ากันมั้ยซารุซัง เธอพูดแล้วลูบหน้าผมเบาๆ แล้วลูบที่เส้นผมเบาๆ แววตานี่คือแบบอ่าส์ นี่เธอชอบผมจริงๆเหรอเนี่ยสายตาแบบนี้

แต่ลึกๆในใจ ผมก็ยังมีแบบยังไงดีล่ะ เหมือนยังมีกังวลหน่อยๆแหละครับ คือมันแปลกนะคนเรา ทั้งๆที่เธอพูดซะขนาดนั้น ทั้งๆที่ทำกันซะขนาดนั้น แต่มันก็ยังมีความรู้สึกแบบจริงเหรอวะ ต้องการอะไรวะ แบบนี้อยู่จริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมเป็นคนแบบนี้หรือเพราะผิดหวังมาเยอะ หรือโดนดูถูกมาเยอะหว่า มันเลยทำให้ผมไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเองเลย

รุกะถามเป็นอะไรเหรอคะ เธอพูดแล้วก้มๆมอง ๆ แล้วแหงนหน้ามามอง ผมก็บอกไม่มีไรครับ เธอลูบหัวแล้วบอก โย๊ชฉิ โย๊ชฉิ เป็นภาษาญี่ปุ่นครับ ก็ประมาณว่า โอ๋ๆ  โอ๋นะ ในภาษาบ้านเรา เธอก็บอกว่าก็ไม่รู้ว่าซารุซังเจออะไรหนักหนามาบ้างนะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วนะ ชั้นอยู่ที่นี่ทั้งคนแล้ว

เธอถามว่าให้ชั้นปลอบใจมั้ย แล้วเธอก็ทำทะเล้นด้วยการถลกเสื้อขึ้นแล้วโชว์หน้าอกตัวเองแล้วพูดว่า เข้ามากอดชั้นได้เล๊ยยย ชั้นจะปลอบใจซารุซังเอง



โอ้ยยย ใครเขาทำแบบนี้กัน อะไรครับเนี่ยรุกะ  หัวจะปวดดดดด


 







เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน


lnw007

โหรอเชียแมนยูเจอพอดีเลยขอเม้นก่อนอ่านตอนนึงครับ 5555

เหนในช่องแชทบอกคุณรุกะวางแผนสุดยอด นี่ปล่อยเทพโทนเดินคนเดียวยิ่งลุ้นเลย ขอบคุณครับ

peddo

เจ๊อ่านตอนนี้แล้วน่าจะปวดใจนะ �รุกะรุกเอาๆ โทนก็ขยับรับด้วยสิ จังหวะดีทั้งคู่

okai

ผ่อนคลายแบบพักผ่อนจริงๆเลยครับ. วิธีปลอบแปลกมากๆเลย
เอ้าาา.. จอดสถานีเดียวกันซะอีก..โลกกลมเกิ๊นน



❖SynchroNight❖

คิดถึงเพลงพี่ก้อง สหรัฐ..ตอบใจตัวเองมานาน แอบรอคอยเธอก็รู้ อยากให้เธอลองตรองดู ในความทรงจำเก็บไว้  ::Shy::


ballzae

พักผ่อนที่เรียกว่าได้มาพักผ่อนจริงๆ แบบนี้มีความสุขสุดและ