ครั้งหนึ่ง ณ ร้านคาราโอเกะ [ Part 10 ] ตอนที่ 186 ( ประสบการณ์ของนายโทน )

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ สวัสดี ร้านเกะมาละครับ

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

สวัสดีวันแรงงานวันหยุดมาอ่านร้านเกะกันครับ

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 มาจนถึง Part 10

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมา

★★★★★★★★★★★

ปล. สำหรับท่านที่ต้องการอ่าน ซีรีย์คาราโอเกะ หรือ ทุกซีรีย์ย้อนหลัง



สามารถคลิกที่ภาพ เพื่อวาร์ปไปห้องสมุดนายโทนได้เลยครับ

★★★★★★★★★★★

ปล.2 สำหรับใครสมาชิกใหม่ที่พึ่งสมัครเมมยูซเซอร์เข้ามาแล้วพออ่านเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อก็ง่ายๆครับ
ตามภาพเลย ขั้นตอน 1 2 3  แต่ระวังการคอมเมนต์ไว้ให้ดีๆ อย่ามาแต่ อีโม นะ






ปล.3 ท่านสามารถแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมหลังอ่านจบด้วยการดูที่มุมขวาล่างของคอมเมนต์ที่ท่านแสดงความคิดเห็นไว้

เลือกที่เพิ่มเติมและเลือกแก้ไข

★★★★★★★★★★★


๏๏ ความเดิมตอนที่แล้ว

ผมพารุกะมาที่เซ็นทรัลพัทยาครับ มาหาซื้อเสื้อผ้ากัน

ระหว่างที่รุกะเข้าไปซื้อเสื้อผ้าและผมออกมาเดินเล่นนั้น

จอยก็โทรมาครับ คุยกันไปๆมาๆ ก็เลยได้รู้ว่าจอยก็อยู่พัทยา

★★★★★★★★★★★

นายโทนไดอารี่ 186

ผมก็ถาม หืมพัทยาเหรอ เธอบอกอื้อ มาธุระกับเพื่อนน่ะ ผมก็พูดลอยๆเพื่อน... เธอรีบตอบเพื่อนผู้หญิง ๆ ๆ ๆ ๆ  ผมก็บอก ยังไม่ได้พูดไรเลย เป็นไรนิ เธอบอกก็เปล่าาา เดี๋ยวจะคิดว่ามากับผู้ชาย ผมบอกแอ้ะ พูดเองนะ เธอก็บอกไอ้บ้านี่

ผมก็หัวเราะ 5555 แปลกว่ะ ไม่ได้รู้สึกร้อนรนร้อนใจอะไรเลย มันไม่ใช่รถไฟชนกันไง อันนี้พูดแบบเห็นแก่ตัว พูดแบบชั่วๆเลยนะ เพราะผมกับจอยตอนนี้ก็ชัดเจนว่าคือ Sex partner หรือ Sex Friend

ผมมองว่า ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเลิ่กลั่กถ้าจอยมาเจอรุกะตอนนี้ ผมก็ชิลๆเพราะว่าถ้าจำกันได้ ทั้งจอยและพี่พลอยต่างก็เชียร์ให้ผมกลับมาคุยกับรุกะ เพราะว่าเธอทั้งสองคนก็พูดว่าหรือรุกะจะชอบผม เพราะว่าแต่ละอย่างที่เกิดขึ้นนั้นทั่วไปไม่ทำกัน อย่างเช่น มอบชุดฮากามะ ลายพยัคฆ์ขาวที่มีสายฟ้ารอบๆตัว แล้วเรื่องต่างๆที่เชียงใหม่นั่นอีก

ก็นั่นแหละเลยทำให้ผมรู้สึกว่า ไม่ต้องกังวลว่าถ้าจอยจะมาเจอผมอยู่กับรุกะที่นี่ แต่ขอให้ทุกคนลืมที่ผมปากดีพิมพ์มาก่อนหน้านี้ครับ เพราะจอยพูดว่า นั่งเล่นอยู่หน้าเซ็นทรัลพัทยาเนี่ย.. เอาล่ะผมเริ่มร้อนละ

ผมก็หืม หน้าเซ็นทรัลฯ มะ.. ( ชะงัก ) ไปทำอะไรล่ะนั้น เอาเลยเกือบถามว่า มาทำอะไรแล้ว ถ้าถามไปว่ามาทำอะไร จอยต้องเอ๊ะแน่ๆ จอยบอกก็มาธุระกับเพื่อนไง ทำไมจะมาหาเหรอ ผมบอกว่างั้นขึ้นเครื่องบินแปป

จอยบอกโธ่ววววว มาเลยมาา นั่งรอเนี่ยยย ผมบอกอ้าววว ท้าทายยยยยยยย  เธอก็บอกอ่ะโธ่ววว มาเด้  ๆ ๆ  เดี๋ยวจะเรียกนายท่านเจ้าคะเลย แล้วเธอก็หัวเราะอารมณ์ดี เอาล่ะผมคิดว่าคุณผู้อ่านต้องคิดแบบผมแน่ๆ

ผมก็ฮัลโหล ๆ ๆ จอยก็ตอบอาไร ได้ยินแล้ว ผมก็ฮัลโหล ๆ ๆ ๆ แล้วพูดเอ้าเงียบซะงั้น ผมกดวางสายเลย.. รีบต่อสายหารุกะทันทีเพราะเมื่อกี้ยิงเบอร์แล้วเม็มเอาไว้แล้ว รุกะรับสาย โมฉิ โม๊ฉิ ผมบอกคร๊าบบบบ

รุกะผมจะเดินออกไปดูทำเลนั่งเล่นข้างนอกห้างแปปนึงนะครับ รุกะใช้เวลาอีกนานมั้ย เธอบอกพอสมควรเลยค่ะ ถ้าเสร็จเรียบร้อยจะโทรหานะคะ จังหวะนั้นจอยโทรมาขึ้นรอสายละ ผมตอบรุกะคร๊าบบ เธอก็บอกงั้นชั้นวางสายนะคะ ผมตอบครับ

พอรุกะตัดสายปุ๊ป ผมกดรับสายจอยเลข เธอบอกไรอ่ะตัดสายทิ้งเฉยเลย ผมก็บอกเรียกไม่ได้ยินหนิ ผมถามทำมายๆ ๆ อยากคุยอ่ะดี๊

โห #หมิว
วร๊ายยย #เตยคนสวย
เจ้าชู้ #มิ้นต์

จังหวะนี้ผมรีบเดินออกมานอกห้างเลย โจทย์คือต้องมองหาจอย โดยที่ห้ามให้จอยรู้ตัว จอยตอบอาไรๆ ก็เห็นตัดสาย ขึ้นรอสายด้วยเมื่อกี้ ผมก็ตอบไปว่างี้แหละคนกำลังฮอต เธอบอกแหวะ  ๆ ๆ

ผมก็ถามไปว่า แล้วไปนั่งหน้าเซ็นทรัลฯทำมาย ไม่เข้าไปเดินเล่นล่ะ เธอบอกว่าธุระของจอยเสร็จแล้วอ่ะ อากาศดีมากมาย จะไปเดินห้างทำไม ผมถามนั้งข้างหน้าเนี่ยนะ จอยบอกอือ มาทะเลก็ต้องดูทะเลป้ะ

เอาล่ะ ผมยืนยันได้ละว่าหน้าห้างแน่ๆ แต่ซ้ายหรือขวา แล้ววันเสาร์ด้วยคนเยอะด้วย เลยยิงคำถามไปว่าคนเยอะแน่เลยมั้งเนี่ยวันเสาร์ ลำบากละแบบนี้นี่ถ้านั่งเครื่องบินไปไม่ทันทำไงเนี่ย

เธอก็บอกงั้นก็ อดได้เซอร์วิซพิเศษ ผมบอกหวายใจร้ายจัง ผมได้ยินเสียงลมพัดค่อนข้างดังแฮะ ให้คิดไว้ก่อนเลยว่านั่งใกล้ทะเลแน่ๆ ออกมาแล้ว ก็ไม่ได้โชคร้ายอย่างที่คิด เพราะจุดที่ให้บริการกางร่มนั่ง มีแค่จุดเดียว

ส่วนข้างหน้าที่โล่งเลย อาจจะเพราะเหตุผลเรื่องความงามล่ะน่ะ อาจจะเพราะยังเช้าอยู่นักท่องเที่ยวอาจจะไปทำกิจกรรมอย่างอื่นอยู่ เหนื่อยวะทั้งรีบเดิน ทั้งวิเคราะห์ ทั้งมองหา ทั้งพยายามหลบไม่ให้เห็น ทั้งต้องพูดแบบไม่ให้จับได้ อยากเก่งได้ครึ่งนึงของพี่ทัพจังโว้ยย

ผมเดินมาที่ล็อคกางร่มและเต๊นผ้าใบ ผมใช้ตัวช่วยสุดท้าย... พายุ... แต่ไม่ดีกว่า หาเองดีกว่า พายุไม่เคยเจอจอยด้วย อีกอย่างการเรียกกุมารออกมาทำเรื่องอะไรแบบนี้มันดูมักง่านเกินไป ระหว่างนั้นผมก็คุยเล่นกับจอยแหละครับ

ผมเดินมาถึงละ ไม่ไกลจากห้างมากครับขวามือ ผมเห็นละ แต่ไม่แน่ใจว่าใช่มั้ย เพราะหันหลังอยู่ ผมหลบหลังรถที่จอดอยู่แล้วบอก  ผมกดวางสายเลย ซึ่งปฏิกิริยาของผู้หญิงคนนั้นคือ ขยับตัวเหมือนพูด ๆ แล้วจับมือถือออกมามอง แล้วกดโทรมา ผมรีบเอามืออุดลำโพงเลย เป็นจอยจริงๆนั่นแหละ

นั่งคนเดียวจริงๆด้วย เอาล่ะต่อไปยังไงดี แน่นอนครับทะเลต้องมีกุ้งเผา ปูทอด ผมกวักมือเรียก ควั่ก ๆ.ถามชุดเท่าไร อื้อหือได้ยินราคากับปริมาณเท่านี้ ลมแทบจับ หน้าแทบมืด แต่เอาวะ

ผมบอกว่าวานหน่อยครับ ช่วยเอาไปให้ผู้หญิงคนนั้น ไปทางขวานะช่วยดึงสายตาไว้ให้หน่อย เขาก็โอเค เขายกไป ผมก็อ้อมไปอีกทาง จนไปถึงเข้าก็ย่อตัวนั่งลง จอยก็งง ว่าอะไร ผมก็รีบแว๊ปไปทางซ้าย จอยบอกไม่ได้สั่งค่ะพี่ โต๊ะอื่นเปล่าคะ  สภาพผมตอนนี้เหมือนเด็กเกาะเบาะร้านเกมส์อ่ะ แต่เปลี่ยนมาเกาะเปลทะเลแทน

ผมบอกโต๊ะนี้แหละ จอยหันมาแล้วสะดุ้งเลย โทน !!! พี่เขาก็วางกุ้งวางปู แล้วก็เดินไปเลย ผมก็มองหน้า แบบจ้องกันแบบนั้นน่ะ จอยก็ชะงักไปเลย ผมก็คิดในใจโอเคแผนแกล้งจอยสำเร็จละ ผมลุกขึ้นปัดมือ ปัดทราย มะ มาได้ไงโทน จอยพูดแล้วเลิ่กลั่กเลยตอนนั้น ผมบอกนี่นั่งเครื่องบินมาเลยนะเนี่ย พุ่งกระโดดร่มลงมาเนี้ย เหนื่อย จอยบอกไม่ใช่แล้วว ไม่ใช่แล้ววว ผมบอกเอ้าเหรอ งั้นกลับดีกว่า จอยดึงแขนผมไว้ แล้วบอกไม่ให้กลับ

แววตาเธอนี่ เป็นแววตาที่ทั้งตกใจและออดอ้อน เธอก็ยังถามมาได้ไง ผมบอกว่าก็บินมางายยย เธอทำหน้าบุ่ยยย ผมก็ทิ้งตัวนอนข้างๆ แต่ว่าคนคุมก็รีบเดินมาบอกว่าต้องเช่านะ ถึงใช้บริการได้ จอยกำลังจะหยิบตังส์จ่าย บอกจอยจ่ายเอง ๆ ๆ แต่ผมไวกว่า จ่ายไปเรียบร้อย 1 ใบแดง มีทอน


จอยหน้าแดงเลยตอนน้้น ผมถามเป็นอาไรหืม จอยอึกๆอักๆเลย ผมบอกอ่ะเคร มาหาก็มาแล้วงั้นไปละ เธอดึงแขน กอดแขนไว้แล้วบอกไปไหนไม่ให้ไป ผมบอกจอย โดนแล้ว โดนแขนแล้วววว ใช่ครับหน่มน้มของจอย นาบกับแขนผมแล้ว

แต่เธอกลับกอดแน่นขึ้นแทนที่จะปล่อย แล้วคือกอดไง หน้าก็ใกล้กันไง เธอมองแล้วบอกไม่ให้กลับ เธอกอดแขนผมไว้ แล้วมือก็สอดประสานมือไว้ด้วย ผมบอกอุ๊ยโดนจับมือ จอยไม่ปล่อยเลยแฮะ

จอยพูด... บอกมา ว่ามาทำอะไร ทำไมมาอยู่พัทยาได้ ผมบอกอารายครับหืม มาไม่ได้เหรอ จอยดูเขินๆแล้วบอกป่าววววว  จอยมองแล้วบอกเดี๋ยวก่อนนะ มาเที่ยวแล้วใส่แค่ชุดจินเบเนี่ยนะ ผมบอกก็ใช่ไงพักผ่อน  ๆ ๆ ก็ต้องใส่ชุดชิลๆป้ะ

ผมก็ถามว่าแล้วจะกลับกี่โมง จอยบอกเพื่อนเสร็จธุระแล้วก็คงไปกินข้าวเที่ยงแล้วกลับ ผมบอกหืม มาธุระอะไรเนี่ย งานรึเปล่าจอยบอกเปล่าไม่ใช่งาน แต่ก่อนอื่น ผมถามจะไม่ปล่อยแขนก่อนจอยบอกไม่ปล่อยปล่อย

เธอถามแล้วคุณเคย์ล่ะ ผมก็บอกเมื่อคืนนอนค้างที่บ้านผมน่ะ ตอนนี้น่าจะยังอยู่บ้าน จอยเธอแบบ ยะ ยะ อยู่บ้านโทนเหรอ นอนค้าง ผมบอกอื้ม มีรถบ้านน่ะคุณเคย์เขาเตรียมมา จอนก็แบบเลิ่กลั่กเลย แล้วพูดว่า

ทำตัวไม่ถูกเลยอ่ะ ตกลงโทนเป็นใครกันแน่ ทำไมแต่ละคนที่ไปบ้านโทนคือแบบโอ๊ยยย เธอพูดแล้วปล่อยมือผมไปกุมหัวเลย ผมลูบเบาๆ แล้วบอกเอาน่าๆ ๆ แล้วนี่ตกลงมาทำอะไรถึงพัทยา เธอบอกมาซื้อของโดยเฉพาะเลย พวกเสื้อผ้า เครื่องประดับ

ผมบอกเดี๋ยวนะ ต้องมาถึงพัทยาเลยเหรอ ประตูน้ำ แพลตตินั่ม สำเพ็ง โบเบ๊ เยอะแยะ จอยบอกหาหมดแล้ว แต่ไม่ตรงกับงานที่บรี๊ฟเลย จนต้องมาที่เนี่ย ผมบอกเกินป๊ายยย เธอมองๆผมแล้วบอกไม่อ่ะ โทนแต่งตัวชิลด์เกินไปอ่ะ

ผมบอกก็แบบนี้แหละ มาเที่ยวมาพักผ่อนก็ต้องสบาย สบายยยย ผมถามแล้วนี่กินไรยัง เธอก็บอกว่า ก็บอกไปเมื่อกี้ว่าจะไปหาอะไรกินไง เฮ้ออออ ผมบอกอ้อเหรอ แต่ก็ รออยู่นเ เธอถามรออะไร ผมบอกก็..ใส่ชุดเมดไง

เธอโพล่งขึ้นมา อะไรชุดเมดไร ผมบอกอ้าว ๆ ๆ เมื่อกี้มีคนบอกว่า ถ้ามาหาจะยอมใส่ชุดเมดไง เธอหน้าแดงเลยครับ ผมก็พูดนะ ฮื่มม รอไม่ไหวแล้วนะเนี่ย ผมกระซิบเธอว่า แต่ชั้นในไม่ต้องนะ เธอร้องไอ้บ้า ผมลุกพรวดเลย ทรงนี้วิ่งแน่ๆ

เธอวิ่งตามเลยครับ แต่ผมก็วิ่งวนๆ แถมนั้นแหละ ไอ้บ้าโทนหยุดนะ เธอตะโกนไล่หลังมา ผมพลิกตัววิ่งถอยหลัง แล้วบอกไรน๊าาาาา เธอบอกแน่จริงอย่าวิ่งดิ้ ผมบอกโอเคผมป๊อด แต่ผมจงใจไม่ใช้ความเร็วมากนะ

ผ่อนแรงให้เธอวิ่งไล่แบบใกล้ๆได้ จนแปปนึงผมก็ยอมให้จับเธอก็ทุบ  ๆ ๆ ๆ ๆ เธอบอกไอ้บ้า ๆ ๆ  ผมก็เลยตัดสินใจอุ้มเลย อุ้มแบบท่าอุ้มเจ้าสาว จอยก็เหวอแหละครับร้องเสียงหลงเลบ

เธอกอดคอผมเลยล่ะ ไอ้บ้าโมนทำไรเนี่ย ผมบอกก็อุ้มไง.... โอ๊ยหนักแขนหักแล๊วว ผมแกล้งบ่นไปแบบนั้น เธอทุบแล้วบอกไอ้บ้าโทนหนักตรงไหน มีแต่กล้ามเนื้อ ผมก็หัวเราะ แล้วบอกล้อเล่น ไม่หนักหรอก เบาจะตาย

ผมพูดแล้วก็ยกเธอขึ้นเหมือนท่ายกน้ำหนักนั่นแหละ แล้วบอกเห็นมั้ยตัวเบาจะตาย ผมก้มลงไปพูดเบาๆว่าอุ้มได้ทั้งคืนแหละ เธอเงียบหน้าแดงเลย.. แล้วตอบอื้อ ผมก็หืมม จะให้ยกเหรอ เธอทำตาดุๆ แล้วทุบ  ๆ ๆ ผมอีก ผมบอกอื่มจะว่าไงดี

จอยถามอารายเหรอ ผมบอกอื่มม ผมพูดแล้วก็จับ ๆ จับไปหลายส่วนเลย จอยก็บอกไอ้บ้าโทนกลางวันแสกๆเลย แล้วกลางชายหาดด้วยจับอะไรเนี่ย ผมบอกอื่มม จอยกล้ามเนื้อแน่นขึ้นป่ะอ่ะ จอยมองแล้วบอกอื้อก็ช่วงนี้โฟกัสออกกำลังกายเป็นพิเศษน่ะดิ่ ผมบอกอ่ออื้ม จอยบอกวางได้แล้ว ปวดท้องเหมือน ปจด จะมาตั้งแต่เช้าแล้วอ่ะ ผมบอกขอโทษ ๆ ๆ ๆ ๆ

ผมอุ้มจอยมาเข้าร่มครับ เธอไม่บอกให้ผมปล่อยเลยนะจนมาถึงตรงที่นั่งพัก ผมถามว่าแล้วเพื่อนไปนานยัง เธอบอกก็ฬักพักแล้ว ผมถามแล้วมานั่งคนเดียวเนี่ยนะ จอยบอกก็ชอบนั่งแบบนี้อ่ะ ทะเลมันสวยอ่ะ



จอยนั่งลงข้างๆล่ะ  คือนี่ผมไม่ได้เล่นสนุกอย่างเดียวนะเนี่ย ผมต้องกะเวลาว่ารุกะจะโทรมาด้วย จอยจับมือผมแล้วเขย่าๆ ถามว่าจะกลับวันไหนอ่ะ ผมบอกอาจจะพรุ่งนี้เย็น เธอบอกอื้อออ

ดูเหมือนเพื่อนจอยจะมาพอดี พวกเขาก็คงตกใจแหละว่าจอยอยู่กับใคร... เพื่อนจอยแต่ละคนก็... กินหลอดไฟกันมาหรือไงนิ สว่างว่าบเลยแต่ละคน เขาก็เรียก จอยยย พวกนั้นก็มองผมแปลกๆ

ผมบอกอืมเพื่อนมาละงั้นไปก่อนนะ เธอจับมือไว้แล้วบอกอะไรเนี่ย  จะมาก็มา จะไปก็ไป เป็นลิงหรือไง อ้าววววว ผมบอกโอ้โหขึ้นเลย พูดงี้จี๊ดเลย จอยงอกจะต่อยป่ะล่ะ ผมกำหมัดกดกร๊อบ ๆ ๆ แล้วสะบัดคอเบาๆ แล้วบอก โห้ เรื่องเก่งกับผู้หญิงอ่ะ ถนัดอยู่แล้ว จอยบอกโห โคตรแมนเลย ผมบอกแน่น๊อนนน แต่ว่าอยู่ดีๆ

" คุณโทนครับ "

เอาล่ะงานมาละ ใครเรียกวะ พอหันกลับไปมอง โอ้โห่.... จำเด็กขับรถกอล์ฟที่มารอรับที่เกาะล้านได้มั้ย นั่นแหละมันครับ แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมมันถือ กล่องข้าวมาด้วย แล้วในมือมีใบกระดาษอะไรหว่า ชื่อรีสอร์ตพี่อาร์มหนิ

มันก็ตะโกน เฮ้ยพวกเรา คุณโทนมา  ผมหันมองจอยควั่บเลย ชี๊บหายเท่านั้นแหละ พวกอีก 4-5 คนมาจากไหนไม่รู้ นึกว่ามุดทรายมา คุณโทนสวัสดีครับ คุณโทนสวัสดีค่ะ บางคนที่ไม่รู้จักผมก็ยังอึนๆมึนๆกันอยู่ อันนี้เข้าใจได้ เพราะว่าถ้าไม่มีอายุงานสองปีขึ้นไป ไม่รู้จักผมแน่นอน คนที่ทักผมทันทีนั้นคงอยู่ในช่วงที่ผมมาเที่ยวบ้านแม่อร คราวก่อนนั่นแหละ


ผมนี่คืออ่าส์ อะไรวะเนี่ย จอยกับเพื่อนคือหน้าเหวอไปละ เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ผมเลยบอกมานี่ๆ มาเข้าร่มก่อนจะยืนตากแดดทำไม จอยดึงแขน ๆ ๆ แล้วมองหน้าผมมจะร้องละมั้งนิ ผมยิ้มเบาๆ และหันไปทางพนักงานขายข้าว ผมถามว่าแล้วนี่มาทำไรกัน ไม่ได้อยู่ที่รีสอร์ตกันเหรอ

มันก็บอกว่าช่วงนี้ก็ต้องโปรโมตกันบ้างสิ่ครับคุณโทน ผมก็อ้อLow season สิ่นะ แล้วนั้นอะไรอีก ผู้หญิงพนักงานบอกข้าวกล่องเบ็นโตะค่ะคุณโทน เอามาขายค่ะ ผมบอกเดี๋ยวๆ จำได้ว่าที่ร้านไม่มีนโยบายให้พนักงานมาเดินขายของหนิ ใครเป็นคนสั่ง

คนที่ขับรถกอล์ฟ เอ้อเรียกชื่อไปก็ยาวเปล่าๆ เอาว่าชื่อเปรี้ยงแล้วกัน เพราะผมเคยซัดมันไปเปรี้ยงนึง เปรี้ยงมันบอกไม่ใช่ครับคุณโทน ไม่ช่ายยยย ไม่ใช่สั่ง จริงๆพนักงานอยากทำกันเองครับ ผมก็มองกล่องข้าวแล้วบอกขอหน่อย พนักงานหญิงก็ยื่นให้ อ้าว ผมจำได้ ผมบอกข้าวกล่องที่ร้าน ( ชื่อร้าน ) หนิ

ผมจำได้เพราะคร่าวก่อน พี่อาร์มมันเอามาให้กินที่กองถ่ายแบบของเจ๊เปิ้ล พนักงานหญิงบอกใช่คะ ผมบอกอ้อ จะว่าไปร้านก็ไม่ไกลนี่นะ พนักงานหญิงก็บอกว่า การมาขายคือสมัครใจกันมาค่ะคุณโทน

คุณศรีอยากให้ฝึกการเข้าหาลูกค้า ผมบอกฮ๊ะ!!! ป้าศรีเหรอ พอผมพูดคำว่าป้าศรีออกมาแบบง่ายๆ พนักงานบางคนก็สะดุ้งหน้าถอดสีเลย ไอ้เปรี้ยงเลยต้องบอกไปว่า เอ่อจริงๆแล้วคุณศรีเขาเลี้ยงคุณโทนมาตั้งแต่ตอนเด็กๆน่ะ ไม่ต้องตกใจกันหรอก พวกพนักงานก็ดูคลายความกังวลลงครับ

ผมมองแล้วพูดกับไอ้เปรี้ยงว่าดูจากหน้าแล้ว แสดงว่าป้าศรีดุมากเลยดิ่เนี่ย ไอ้เปรี้ยงบอกว่าอย่าให้พูดเลยคุณโทน ผมบอกอ่าๆงั้นช่างเถอะ ผมถามป้าศรีคิดโครงการนี้ขึ้นมาเหรอ พนักงานหญิงบอกใช่ค่ะ คุณศรีอยากให้มีประสบการณ์ในการเข้าหาลูกค้า

มากกว่ารอลูกค้าที่ร้านอย่างเดียว ได้ฝึกพูดด้วย ถ้าขายหมดกี่กล่องก็จะแบ่งเปอร์เซ็นให้ ได้ขายของในตัวและโฆษณาร้านไปในตัวด้วยค่ะ นี่ก็ได้ผลตลอดเลยนะคะ  ผมบอกแบบนี้ขายตรงเลยหนิ นี่ใครเป็นอัพไลน์ ดาวน์ไลน์ พวกพนักงานก็บอกโธ่คุณโทน

ผมบอกอ่ะๆ ล้อเล่น บอกผมมาตามตรง ไม่ดีมีการบังคับใช่มั้ย พวกเขาก็บอกไม่ค่ะ ผมวางมือมั่บบนไหล่ของไอ้เปรี้ยงแล้วถามไม่มีการบังคับใช่มั้ย เขาบอก โอ้โห่ะโห่คุณโทนครับอย่าทำผมเลย ผมเข็ดแล้วไม่มีใครบังคับจริงๆครับ แล้วก็จะมาขายแค่ เสาร์ - อาทิตย์ ครับ ขายแค่ตรงนี้ด้วยซ้ำครับ

คุณโทนดูสิ่ครับทำเลแบบนี้ ถ้าไม่มีขายมันน่าเสียดายนะครับ แล้วถ้าเกิดลูกค้าติดใจยังไงก็ตามไปที่ร้านแน่ๆ ผมก็อื้มแล้วก็ปล่อยมือ ผมถามแล้วขายดีกันมั้ยเนี่ย ผมถามด้วยน้ำเสียงสบายๆ พวกพนักงานก็บอกขายดีมากเลยคุณโทน แล้วที่ร้านลูกค้าก็เยอะขึ้นด้วย ผมอื้มแล้วมองที่กล่อง.. มีแผนที่เล็กๆนำทางไปที่ร้านด้วย แน่นอนจริงๆ

ผมมองเห็นพนักงานบางคนก็ดูประหม่า ผมเลยบอกว่าทำตัวตามสบายเถอะ คิดซะว่าคุยกับลูกค้าทั่วไปแหละนะ ไอ้เปรี้ยงบอก แบบนี้ลูกค้า Super VVIP เลยสิ่ครับ ผมกำหมัดขึ้นมาแล้วถามว่า ทบทวนความจำกันหน่อยมั้ย มันบอกอย่าเลยครับผมไม่พูดแล้วววว ผมบอกเฮ้อออ แล้วหันไปมองหน้าจอย แล้วนึกขึ้นได้

ผมถามว่าเอ้อจอย แล้วกลางวันน่ะคิดกันไว้ยังว่าจะไปกินข้าวที่ไหนน่ะ จอยมองเพื่อนแล้วหันมาบอกว่ายังไม่รู้เลย ผมบอกงั้นดีเลย ขอแนะนำหนึ่งในตัวเลือกนะร้านนี้เลย อร่อยทุกอย่างเลย ผมหันไปถามตอนกลางวันมีเสิร์ฟอะไรบ้างนะ พนักงานที่ประจำร้านก็บอกว่า เป็นอาหาร4ภาคค่ะ ผมบอกนั่นแหละจอย ถือว่าเป็น 1 ในตัวเลือกนะ แต่ว่าแล้วแต่จอยเลย

ไม่ไกลด้วยเนี่ย ขับรถไปแปปเดียวเอง วิ่งเลียบเส้นชายหาดไปนี่เอง จอยถามเพื่อนว่าเอาไงไปกันมั้ยใกล้ๆด้วย เพื่อนจอยบอกไปก็ได้จะได้ไม่ต้องไปเสี่ยงหาร้าน จอยหันมาบอกโอเค ผมก็อื้มดีแล้ว เอาล่ะงั้นแยกกันตรงนี้เลยนะ จอยถามโทนไม่ไปด้วยกันเหรอ ผมก็บอกไปนะว่าวันนี้ไม่ได้นะ มีธุระต่อ

จอยก็ถามไหนบอกมาเที่ยวไง ธุระไรอีกวันหยุดนะเนี่ย ตอนนี้ผมเข้ามิติควอนตั้มเลยครับ คิด ๆ ๆ ในเสี้ยววิ ผมเลยบอกไปว่าซื้อเสื้อผ้าน่ะเมื่อวานมาแบบไม่ได้เตรียมไรมาเลย แล้วตอนนั้นไอ้เปรี้ยงมันก็เสริมขึ้นมาแบบตรงจังหวะ ว่าเมื่อวานนอนที่บ้านใหญ่เหรอครับคุณโทน ผมบอกอื้ม ถึงได้ใส่จินเบนี่ไง

ไอ้เปรี้ยงอ่อนั่นสิ่นะครับ ผมบอกว่าเอาล่ะงั้นแยกกันตรงนี้นะ ผมตบไหล่ไอ้เปรี้ยงเบาๆแล้วบอกว่าดูแลลูกค้าดีๆล่ะ เผื่อจะได้ลูกค้ารายใหญ่เพิ่ม ผมก็บอกทราบครับคุณโทน แต่ก็ผมล็อคคอมันแล้วหมุนตัวมาพูดเบาๆว่า แต่เรื่องราคาถ้ามีโปร ( โมชั่น ) ตามปกติ ถ้าไม่มีก็คิดราคาปกติ ถ้าให้สิทธิพิเศษเด็ดขาดนะ นี่ก็ลืมตัวนะเนี่ยเลยพูดไปซะเยอะเชียว

คือผมไม่อยากให้จอยหรือคนที่มากับจอยคิดว่าถ้ารู้จักผมแล้วจะได้บริการพิเศษน่ะ แต่จอยคงไม่ใช่คนนิสัยแบบนั้นแต่กันเหนียวไว้ก่อนนั่นแหละ เขาบอกทราบแล้วครับ อื้ม ผมกับมันหันมาแล้วบอกว่าเอาล่ะแยกกันตรงนี้แหละ เดี๋ยวไปธุระต่อก่อน ผมมองจอยแล้วบอกว่างั้นเจอกันที่บริษัทนะ จอยก็อื้อๆ

ผมบอกพนักงานว่าไปละ อาจจะแวะเข้าไปนะ ไอ้เปรี้ยงก็บอกว่าจะไปที่เกาะมั้ยครับคุณโทน ผมบอกว่าไม่ไปๆ คราวหน้าแล้วกัน ไปละ ไอ้เปรี้ยงก็ครับคุณโทน เอาล่ะจังหวะนี้ต้องแอ็คซักหน่อย เดินเข้าไปแบบไม่ต้องหันกลับมาครับ อ่าส์รู้สึกเท่ส์ขึ้น 10 %  ฟู่วววว ก็นะถือว่าเซอร์ไพรซ์จอยได้สำเร็จ แต่ไอ้เปรี้ยงนี่สิ่อยู่นอกแผน เฮ้ออ ปวดหัว ก็หวังว่ามันจะไม่พูดอะไรทำนองว่า คุณโทนเจ้านายผมคร๊าบแบบนั้นหรอกนะ

เอาล่ะๆ กลับเข้ามาในห้างแล้วประเด็นเลยคือ... หลงทางว่ะ มาครั้งแรกก็เอาซะแล้วกรู เอาใหม่ๆค่อยๆนึก ผมก็เดิน ๆ ๆ จำตรงนี้ได้ผ่านร้านนู่นนั่นนี่ ตอนนั้นรุกะโทรมาพอดีถามว่าซารุซังค๊าอยู่ไหนแล้ว ผมก็บอกว่ากำลังเดินเข้ามาในห้างครับกำลังจะไปนะที่ร้านนะครับรุกะ เธอบอกค่ะ

อ่ะผมก็เดิน ๆ ๆ ๆ มองธนาคารมีตู้ ATM อื่มม เอาล่ะเช็คเงินหน่อยแล้วกัน ว่าเข้ามาเท่าไร อื่อหือพ่อตา เอ้ย ๆ ๆ คุณโทนจัดการเงินโอนเข้ามาบัญชี คือผมจำตัวเลขก่อนหน้านี้แบบละเอียดๆไม่ได้ เพราะมัน 6 หลัก อย่าลืมนะครับ ว่าตอนนี้พึ่งต้นเดือน เงินเดือนผมพึ่งออก มีเงินจากการขาย M และ โบนัสอีกแสนนึง ผมจำตัวเลขเป๊ะๆไม่ได้ แต่ดูทรงแล้วนะเดาเอาเลยไม่น่าจะต่ำกว่าห้าหมื่นที่คุณเคย์โอนมา

ตอนนั้นบัตร ATM ของผม เป็นแบบธรรมดาสามัญชนเลย รูดจ่ายสินค้าไม่ได้ ผมก็เลยกดเงินออกมาหมื่นนึง บอกเลยนี่เป็นครั้งแรกที่กดเงินเยอะขนาดนี้ ผมกดมาไว้เก็บในเป๋า อื้อหือแบงค์เทา 10 ใบ จนเดินตอนนั้นจอยโทรมาถามว่าอยู่ใหนแล้ว ผมบอกเข้าห้างมาแล้วแหละ จอยถึงไหนแล้วเนี่ย จอยบอกกำลังนั่งรถไป ผมก็อื้มๆ ตอนแรกน่ะผมจะพยายามหาทางวางนะ เพราะจะถึงร้านเสื้อผ้าแล้ว

แต่ก็ยังวางไม่ได้ หาจังหวะดีๆไม่ได้เลย ไม่อยากตัดสายดื้อๆ จนเดินมาถึงหน้าร้านรุกะก็ยืนอยู่ ผมยกมือโบก ๆ ๆ ยกไอ้ข้างที่ถือโทรศัพท์นั่นแหละครับตั้งใจให้รุกะเห็นเธอก็ยืนยิ้มๆ ผมจับมือถือมาคุยต่อให้รุกะเห็น จอยก็บอกอื้อออ งั้นแค่นี้นะจะถึงร้านแล้วร้านสวยจัง ผมบอกแน่นอนของกินก็อร่อยยย จอยบอกงั้นแค่นี้นะ ผมบอกอื้อทานข้าวให้อร่อยนะ พูดไปก็พยายามตีสีหน้าเรียบๆไป จอยวางสายไปแล้วนะ แต่ผมก็จับมือถือให้รุกะเห็นนั่นแหละ

พอมาถึงรุกะก็เดินมาหาก่อนเลย เธอมองๆยิ้มๆ ผมเลยโชว์หน้าจอเขย่านิดนึงแล้วบอกว่า เมื่อกี้จอยโทรมาพอดีครับ บอกมาทำธุระพัทยา เธอบอกเหรอ เธอพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นมากเลย แล้วบอกว่าไม่ได้เจอคุณจอยนานแล้ว ต้องนัดเจอกันแล้วล่ะ ผมบอกอื้มนั้นสิ่นะ ผมบอกว่าป่ะครับไปจ่ายเงินกัน เธอยิ้มแล้วบอกป่ะค่ะ แล้วผมกับเธอก็เดินเข้าร้านไปด้วยกัน

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[toshihiko]

เริ่มใช้ skill สับรางแล้ววว

[ppongkoyy]

รอบนี้จะได้จัดพี่จอยมั้ยอะ

[darter]

เอ อย่างนี้จะสลับรางยังไงนะ

[Ton124899]

รถไฟจะชนกันไหมหนอ

[Kedyee]

ชวนจอยมา2-1กัน

[f9i9gsuhp]

หิวอ่ะดิ อยากกินแซนวิช​

[jamjam jam]

เอาแล้วเทพโทน รถไฟรู้จักกัน จะทำไงดีมีนัดพบกันด้วย

[Bluemuffer]

กว่าจะได้กลับจากทะเล

[yuta279]

เด๊่ยวนะ เริ่มมีการสับรางกันแล้วหรือนี่ ร้ายกาจมากครับพี่โทน ว่าแต่เนียนหรือไม่อยู่ที่คุณรุกะแล้วว่าจะรู้ทันไหม

[tataja]

พ่อรูปหล่อ พ่อนายสถานี

[veget]

ทักษะการสับรางยอดเยี่ยมมาก

[kk2016]

หรืองานนี้ 2สาว จะได้เจอกันอีกครั้ง

[date]

ทิปนี้มีแซนวิทไหมเนี้ย. จอยมาด้วยจะแจ่มเลย

[dick1050]

อืมม เพิ่งรู้นะว่าลิงนี่ก็ลื่นไหลเหมือนปลาไหลใส่สเก้ต  เอาตัวรอดเก่งจริงๆนายโทน