“Admin ที่รัก - Version 3.0” ##by พัดลมจิ๋ว

[rahoo99]

ลีลาร้ายมาก ไร้ท์นะครับ จะหักมุมกี่ครั้งนี่

[gumpxxxx]

ฝันซ้อนฝันซ้อยฝัน เป็นinceptionมากๆ เป็นแนวใหม่เลยสนุกมากครับ

[S.Wattana]

สรุป admin อ่านเรื่องเสียวมากไป หรือ ??

[myamarina]

ไปไหนไปกันหละ

[ตี๋น้อย ฮิฮิ]

หักมุมกลายเป็นแค่ฝัน

[aey3699]

อะไรกันเนี่ย version นี้ คงมีอะไรดีๆ แบบทรมานใจคนอ่านแน่ๆ เลย

[xijikoh]

ฝันซ้อนกันไป ซ้อนกันมา สรุปว่า เรื่องไหนเป็นความจริง

[luzifer69]

ฝันเปียกเลยได้ไหม

[TUWATAR]

หื้อ หลอกในหลอก
แต่เต็มใจถูกหลอก
จะหลอกกี่หลอกก็จะอ่าน

[mrtevada]

หลายซ้อน หลายชั้นจัง อารมณ์มันค้างเติ่งไปหมดแล้ว

[rapin1995]

ดีที่อ่านย้อนหลัง
ไม่ต้องรอเหมือนคนอื่น
5555

[a yunma]

==================================================
สวัสดีค่ะ ท่านผู้อ่านที่น่ารัก
จิ๋วกลับมาแล้วค่ะ...

เรื่องราวในวันนี้ เป็นเวอร์ชั่นสุดท้าย (Ver3.0) ในซี่รี่ย์  "admin ที่รัก"
ท่านอาจลืมกันไปแล้ว จะย้อนกลับไปลองอ่านดูก็ได้นะคะ ตาม link ด้านล่าง

ทบทวนกันเล็กน้อย ตามที่เคยตั้งโจทย์ไว้ว่าจะเล่าเรื่องเดียวกัน 3 แบบ 3 สไตล์
ตัวละครเดิม สถานที่เดิม แต่สถานการณ์และเรื่องราวต่างกันไป  ซึ่งจิ๋วตั้งชื่อตอนไว้ว่า
Admin ที่รัก - Drama Version (1.0) (จบตรงที่ "วิวเป็นผู้หญิงของผม อย่ายุ่งกับเธออีก")
Admin ที่รัก - Romantic Version (2.1, 2.2, 2.3) (บทสนทนาแชทกันระหว่า admin กับ user)
Admin ที่รัก -  (3.0) (...)
แต่ พัดลม บอกว่าให้ใช้เป็นตัวเลขดีกว่า พอถึงเวอร์ชั่นสุดท้ายแต่งได้เพียงครึ่ง
จิ๋วก็หายหัวไปอีก หลังจากที่อารมณ์ ความรู้สึกมันทรุดไป (เพราะคิดมากเหลือเกิน)
แม้วันนี้จะยังตั้งหลักได้ไม่เต็มที่ ยังเต็มไปด้วยความหวั่นไหว ไม่มั่นคง
แต่ก็พอจะเดินต่อไหว (แอบดราม่า) บนเส้นทางแห่งความฝันประหลาด ๆ นี้
บางท่านอาจจะคิดว่ามันอะไรนักหนา กับแค่แต่งเรื่อง...แต่กับจิ๋วมันคือความฝัน
ฝันที่เพิ่งชัดเจนว่า ฉันสร้างมันได้ ฉันทำให้มันเป็นจริงได้ และจะตั้งใจทำให้ดี
ในงานจิ๋วมีบางอย่างซ่อนอยู่เสมอ สำหรับนักอ่านที่พบเจอ ขอพลังจงสถิตอยู่กับท่าน..... 
หากท่านไม่พบกันก็ไม่เป็นไร อ่านเอาเรื่องก็พอ ( ^-^ ) เพราะไม่ว่าจะยังไงจิ๋วก็ขอขอบคุณ
ทุกท่านที่ติดตามงานจิ๋วมาเสมอนะคะ ทุกคอมเมนท์ที่ให้จิ๋วมา จิ๋วอ่านเสมอ
และดีใจไม่น้อยเลยที่ท่านไม่ปล่อยให้จิ๋วบ้าบออยู่หน้าจอเพียงลำพัง ท่านไม่ต้องกังวล
เรื่องอื่นใด...เราแค่คอเดียวกัน..ชอบงานเขียนแนวใต้สะดือ เหมือนกันเท่านั้น เพียงแต่
จิ๋วนำเสนอในมุมมองของผู้หญิงคนหนึ่ง จิ๋วชอบเขียน ท่านชอบอ่าน...แล้วเรามาคุยกัน...
แค่นี้ก็ฟินมีความสุขแล้วค่ะ

ขอให้สนุกกับจินตนาการนะคะ

จิ๋ว

ปล. งานเขียนจิ๋ว  ส่วนเรื่องซ่อนนี่ฝีมือ พัดลม ตามเคยค่ะ...


==================================================


15.30 น. ในห้องประชุมไอที

คุณเคยหลับในห้องประชุมไหม ????
ไม่ต้องห่วง ผมก็เคย....
แล้วคุณฝันเห็นอะไรบ้างไหม...

ผมฝันเห็นสาวคนนึง นอนอยู่บนโต๊ะประชุมตัวยาว
มีผมคร่อมเธออยู่ข้างบน
ทั้งที่ทุกคนยังคงประชุมอยู่
แต่กลับไม่เห็นเราทั้งสอง
ในร่างเปลือยเปล่า  ลีลาเร่าร้อน
สาวงามขาวสะพรั่ง เนินนมอวบอิ่มที่เด้งโยนไปมา
รับกับจังหวะการกระแทก แม้จะเป็นแค่ภาพลางๆ
แต่อารมณ์ก็ชัดเจน
จนแทบจะได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน
มือผมกำลังง่วนอยู่กับสะโพกขาวๆ งามๆ
ที่ถูกขยำเต็มกำมือ.....


"วุฒิ คิดว่าจะทำเสร็จได้ในเวลาเท่าไหร่"

"เอ่อ.... สักสามชั่วโมงครับ"

"หะ...ว่าไงนะ "

"แหม๋ พี่ก็ สามเดือนครับ"

"ก็นึกว่าหลับ...."

คนอื่น ๆ ก็เลยยิ้มๆ

"เอาหล่ะ งั้นวันนี้กำหนดงานเบื้องต้นเท่านี้ก่อน
อาทิตย์หน้าผมจะตามความคืบหน้าอีกที"


ผมคงไม่ฝันอย่างนี้หรอก.....
ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเธอคนนั้น เข้ามาทำงานแผนกผม
ผมกลับมาที่แผนกของตัวเอง
..................................................
แผนกไอที
..................................................


"วิว"

"คะ "
เธอหันหน้ามาหาผม  ผมได้แต่มองริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ
อยากรู้ใจจะขาดว่า มันรสชาติเป็นยังไง

"เคลียร์โปรเจก auto scan ไปถึงไหนแล้ว"

"นัทกับพี่ป๊อป ทำเสร็จหมดแล้ว วิวแค่ test กับแก้ไขคู่มือ user"
เธอตอบแบบเนือย ๆ เพลีย ๆ

"วิว code php คล่อง ไหม บอสอยากได้เว็บบอร์ดใหม่
ให้พนักงาน แชร์ความรู้"

"จะดีเหรอ จะให้ทุกคนโพสได้น่ะเหรอ อะไรจะไปจูงใจให้โพสล่ะ"

"ไม่รู้เหมือนกัน  ไม่ใช่ปัญหาเรา  เราเอาแค่ ทำให้บอร์ดมันน่าใช้
น่าโพส เสร็จไวสุด พี่บอกไป สามเดือน ไหวมะ"

"เชอะ"  เสียงประชดอีกเสียง ดังขึ้นใกล้ ๆ

"อะไรอีกหล่ะ ไอ้ป๊อบ"

"แหม๋ ๆ ๆ ที ยัยวิว นะ มีถาม  ทีผมอ่ะไม่เห็นจะถามว่าไหวไม๊เลย
สั่ง ๆๆๆๆๆๆๆ ลูกเดียว เลยนะลูกเพ่"

"ไอ้ป๊อป  มึงจะหาเรื่องเหรอ"

"เปล๊าาาา "

"แล้วจะบ่นหาหอกอะไร"

วิวแอบอมยิ้ม

"วันนี้เวรใคร" วุฒิถาม

"วิวเองค่ะ"

"อ้อเหรอ"

"จ้า..... มีอะไรหรือเปล่าคะพี่วุฒิ"
วิวพูดเนือยๆ

"เปล่า...  เป็นไรหรือเปล่า ไมดูเพลียๆ"

"ปวดหัวนิดหน่อย ไม่เป็นไรกินยาแล้วค่ะ"
วิวตอบเสร็จแล้วก็หมุนตัวเดินกลับไปโต๊ะตัวเอง

"อ้อ....วิว
สรุปว่า  งานนี้วิวเป็นเฮดนะ  เดี๋ยวพี่ส่งรีเควสให้ ในเมลล์
แล้วไปลอง กำหนดทามไลน์งาน กับกำหนดทีมงานให้ด้วย
จะให้ใครช่วยก็ไปทาบทาม ขอมานะ"

วิวหันกลับมาหาวุฒิ
"ค่ะ ได้ค่ะ  ส่งสเปคเบื้องต้นเมื่อไหร่คะ"

"วันนี้วันศุกร์   ขอดูวันพุธหน้าได้ไหม พี่ขอดูเผื่อแก้ไข
ต้องเอาเข้าประชุมอีกที ศุกร์หน้า"

"ค่ะ  จะรีบให้ค่ะ"

แล้วผมก็เดินกลับไปที่โต๊ะ มองมอนิเตอร์ เหมือนเลื่อนลอย
แต่ที่จริงแอบดูเงาสะท้อน ที่ปรากฎบนจอ
ให้เห็นสะโพกงาม ๆ  ก้นกลม ๆ เบียดกันสองลูก

เห้อ...กู  ท่าจะเป็นเอามาก เห็นแค่นี้ก็ลุกแล้ว
ไม่น่ารับลูกน้องผู้หญิงเล้ยยยยย
แต่มันก็มองเพลินดีนะ
เสียตรงที่....โคตรเครียดเลยว้อยยยย
คงต้องไปเข้าห้องน้ำอีกแล้วม้าง

.....................................................


17.15 น.  ทุกคนกลับบ้านกันหมดแล้ว
แต่วิวยังคงนั่งทำงานอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
พร้อมกับพรมนิ้วไปบนคีย์บอร์ด

สักพักเธอก็หยุด เอามือเท้าแขนไว้บนโต๊ะแล้วกุมขมับ 
และในที่สุด ก็ฟุบหลับลงไปหน้าคอมฯ

"วิว.......วิว........"
ผมเรียก พร้อมกับเขย่าแขน มีเสียงตอบเป็นเสียงคราง
ในลำคอต่ำๆ
 
"หือมมมมม"

"ไหวไหม กลับก่อนไหม เดี๋ยวพี่ไปส่ง"

"อือมมมมมม  หวายย  พักตาแป๊ปป"

ผมเลยถือวิสาสะ เอามือไปแตะที่หน้าผากและซอกคอ
ปรากฎว่าเธอตัวร้อนรุมๆ พอสมควรเลย

"น่าจะมีไข้นะวิว  ไปห้องพยาบาลไหม"

"ม่ายยค่าาาาาา นอนตรงนี้แหละ"

"งั้นไปนอนที่โซฟาดีกว่านะวิว เดี๋ยวพี่ช่วย"
โซฟาอยู่ในโซนพักผ่อน ห่างไปแค่สี่ห้าก้าว

วิวหันหน้ามาทางผม ตาเธอสลึมสลือมาก เธอยกมือขวาขึ้น
เหมือนกำลังจะเอื้อมมือมาที่ผม
ผมเลยจับมือนั้นดึงขึ้น แล้วโอบประคองตัวเธอไปนอนที่โซฟา
ศีรษะเธอหนุนอยู่บนท้าวแขนเตี้ยๆของโซฟา
จากท่านอนของเธอ ทำให้ผมอดมอง กระโปรงพรีทสีครีมจีบรอบตัว
ซึ่งเนื้อผ้าดูมีน้ำหนักพอที่จะทำให้กระโปรงไม่พริวไหวไปมาเวลาเดิน
แต่ว่าตอนนี้ ผ้ากระโปรงที่ดูมีน้ำหนักนั้นมันลื่นลงมาข้างโซฟา
มันก็เลยดึงให้ชายกระโปรงที่หน้าขาร่นขึ้นไปเรื่อยๆ
โชว์โคนขาอ่อนขาวเนียนน่าลูบ อีกสักนิด สักหน่อยก็น่าจะเห็นถึง........แล้ว

"แล้วจะกลับยังไงวันนี้" ผมเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อที่จะละสายตา
จากขาขาวๆ และความหื่นที่ต้องกดไว้


"เดี๋ยววววว...กลับแท็กซี่ก็ได้ค่ะ"


"งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง"


"ไม่เป็นไร ไม่รบกวน วิวไหว"


"ไหวจริงเหรอ"


ผมเห็นริมฝีปากเธอขมุบขมิบ เหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง
แล้วก็หยุดไป ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนนั้น
เผยอออกเล็กน้อยเห็นไรฟันสีขาวอยู่รำไร


ภายในร่างกาย กับข้างในอกผมรู้สึกประหลาด
มีความต้องการและความคิดแปลก ๆ ผุดขึ้นมาอย่างมากมาย


"พี่....วุฒิ...รู้.....คอนนนน..โด....วิว.....เหรอ"


เสียงเบาหวิว แหบแห้ง ขาด ๆ หาย ๆ  เหมือนละเมออยู่ในความฝันของวิว
ทำเอาผมใจสั่น... มันเบามากจนต้องก้มลงฟังใกล้ ๆ
จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่น ๆ และกลิ่มผมหอมของวิว ในระยะประชิด
แต่ก็ยังไมรู้ว่าเธอพูดว่าอะไร...
แล้ววินาทีนั้นเอง ผมหันมามองหน้าวิว จ้องริมฝีปากเธอราวกับมัน
เป็นสิ่งวิเศษ หายาก ผมจูบริมฝีปากนั้น
ปากของเราสองคนสัมผัสกันอย่างแผ่วเบา
แล้วแยกจากกันอย่างรวดเร็ว ราวแมงปอแตะผิวน้ำ


"อืออออมม"


วิวครางออกมา
ผมจูบลงไปอีกคราวนี้เริ่มใช้ลิ้น เลาะเขี่ยเข้าไปในริมฝีปากเธอ
ซึ่งสัมผัสที่ผมได้คือ ริมฝีปากของวิวอุ่น คงเพราะเธอกำลังมีไข้
ข้างในอกผม รู้สึกเหมือนมันจะระเบิด


ผมหยุดตัวเองไม่ได้ ความกระหายอยาก...
อยากสัมผัส อยากลิ้มลอง
ทำให้ผมไม่อาจหยุดจูบเธอได้ และยัง
อยากมากขึ้นเรื่อยๆ  ผมมองไปที่เนินอกนั้น
แล้วผมก็เริ่มปลดกระดุมเม็ดแรกอย่างเบามือ
แล้วต่อด้วยเม็ดที่สอง  แบะสาบเสื้อออก
เพื่อยลโฉมเนินนมอวบอิ่มทั้งสอง


ผมเริ่มใช้จมูกกับริมฝีปาก จุมพิศไปบนพวงแก้มของวิว
แล้วไซร้ซอกคอ งับติ่งหู ไต่ลงมาจนถึงเนินนม


วิวคราง เสียง  อือมม  อื้อออ


ผมไม่สนว่าจะเป็นยังไงแล้ว
รู้แค่อยากจะหอม อยากจะจูบไปเรื่อยๆ


ผมปลดกระดุมเม็ดที่สาม จนเห็นเนินอวบอิ่มขาว ๆ ก้อนโตเต็ม ๆ
ซึ่งขนาดมันเกินคาด... ไม่นึกว่าจะซ่อนรูปได้ขนาดนี้
สองเต้าอวบอูมเบียดตัวอยู่ในเสื้อชั้นใน
ผมจูบและหอมไปทั่วเพื่อดอมดมกลิ่นเนื้อนาง ผสมกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ
วิวไม่ขัดขืนอะไรเลยย ผมก็เพลินอยู่กับกลิ่นหอมหวานของเนื้อเธอ
...

"เอ่อ วิว..... พี่...."


"ขาาาา.....พี่วุฒิ พี่อยากได้อะไรค้าาาา"
โอยยยย น้ำเสียงออดอ้อนอย่างนี้ วิวเป็นอะไรไปนี่
แถมตอนนี้นิ้วเรียว ๆ ของเธอกำลังเขี่ยไปถึงปลายขา
กางเกงบ๊อกเซอร์ และล้วงเข้าไปจนถึงตัวเนื้อพวงสวรรค์ของผมแล้ว
ไม่นึกมาก่อนว่ามันจะสยิวได้ขนาดนี้


"ถ้าพี่วุฒิ ต้องการอะไรจากวิว  ทำไมไม่บอกวิวมาละคะ....
วิวเห็นพี่รีรอ อยู่นานแล้วน๊าาาาา....
ตอนนี้มีแค่เรา..... พี่อยากได้อะไร บอกวิวได้เลยน๊าา"


วิวไม่พูดเปล่า
ตอนนี้ผมเผลอมานั่งบนโต๊ะผมเมื่อไหร่ไม่รู้
มือข้างซ้ายท้าวโต๊ะ ยั้งตัวเองไม่ให้ล้ม
ผมนั่งอ้าขาออก โดยวิวกำลังลูบไล้ดุ้นเอ็นและพวงสวรรค์ผมอยู่
ก้นกลมงอนข้างนึงพิงอิงอยู่กับต้นขาของผม
และลำตัวท่อนบน ตั้งแต่เอวขึ้นไปก็ แนบชิดเข้ากับลำตัวผม
วิวเงยหน้า มองผมระยะประชิด ด้วยสายตาที่ผมแอบหวังมานาน
เธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าผมแล้วกระซิบ 
"คืนนี้ วิวว่างนะคะ....ไปเที่ยวห้องวิวกันไหมคะพี่วุฒิขาาาา
จะอยู่นานแค่ไหนก็ได้...สนใจไหมคะ....พี่วุฒิ..."
แล้ววิวก็โน้มตัวมาจูบที่ริมฝีปากผม...
จนผมเสียหลัก...หงายหลังลงไป แขนกระแทกโต๊ะ ....ตกจากเก้าอี้!!!
ด้วยเสียงดังโครมใหญ่.... ...


..........!!!!!?????!!!!!..................


วิววิ่งหน้าตื่น โผล่หน้าเข้ามาในห้องผม  และร้องถาม
"พี่วุฒิ.......  พี่เป็นไรไปคะ"


"เปล่าครับ เปล่า ......พี่เผลอหลับตกจากเก้าอี้นิดหน่อย"
ผมค่อย ๆ ลุกขึ้น   เริ่มเจ็บข้อศอก และค่อนข้างสับสน.....
แต่ไอ้ความเจ็บอันนี้เอง  ก็ทำให้ผมเลิกสับสน ....


สงสัยเราต้องเพลา ๆ เรื่องอ่านเว็บโป๊ซะแล้ว  จิ้นไปไกลเหลือเกิน..
แถมจิ้นซ้ำซ้อนอีกต่างหาก.....


"อุ้ย!..พี่....พี่เลือดออกน่ะที่ข้อศอก"...วิวร้องน้ำเสียงตกใจ


"อ่าา.... ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวก็หาย สงสัยจะครูดมุมโต๊ะ แรงไปหน่อย"


"เจ็บมากไม๊พี่  หาอะไรมาห้ามเลือดก่อนดีกว่านะคะ"


แล้ววิวก็หันหลังออกจากห้องไป 
ไม่นาน เธอกลับมาพร้อมกระเป๋ายา ของออฟฟิต
ผมเอาทิชชู่มากดปากแผล ที่มีลักษณะเป็นแผลถลอก ยาวเป็นแนว
เพื่อห้ามเลือดไว้ ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ เพราะมันอยู่มุมอับ
และเหมือนแค่มีเลือดซึมออกจากแนวแผล


"พี่นอนของพี่ อีท่าไหนเนี่ย ไมเก้าอี้มันถึงได้ล้มได้"


"คงประมาณหงายหลังไปน่ะ แต่แขนไปครูด กับขอบโต๊ะ ละม้างครับ
มันถลอกเป็นแนวเลย" ผมพูดและพยายามจะพลิกข้อศอกดูแนวแผล
ให้ชัด ๆ แต่ก็มองไม่ถนัดเลย


"พอ ๆ พี่ มา เดี๋ยววิว ทำแผลให้ มานั่งดี ๆ นะคะคราวนี้"


วิวลากเก้าอี้อีกตัวมานั่งข้างหน้าผม
พร้อมจับแขนผมพลิก
พลิกซ้าย ขวา แต่ไม่ได้มุม ที่เธอจะทำแผลได้ ในที่สุด
เธอก็จับแขนช่วงข้อศอกของผมตั้งขึ้นในแนวดิ่ง
แล้วเธอเอาสำลีชุบแอลกอฮอลล์ทารอบ ๆ แผล


"หวังว่าคงไม่โดนอะไรที่เป็นโลหะ  จนบาดทะยักกินนะคะ"


"คงไม่มั้งครับ"


วิวใส่ยาให้ผมอย่างชำนาญ ดูทะมัดทะแมงเหมือน
พยาบาลผู้อ่อนโยน  จนอดนึก...วาบหวามต่อไม่ได้ 
เพราะมือของเธอก็นุ่ม และเธอก็เข้ามานั่งใกล้ๆ จนได้กลิ่น
หอมอ่อน ๆ จากเธอ  นี่คงใกล้สุดเท่าที่เคยคุยกันมาแล้ว
[แอบมอง มองร่องอก คอเสื้อ สาบเสื้อ ต้นคอ]
วันนี้วิวอยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตแขนกุดสีขาว
กับกระโปรงยีนส์สีเข้ม ตัวยาวเสมอเข่า
น่ารัก เรียบร้อย กำลังดีไปหมด
ระหว่างที่ผมเพลิดเพลินกับความคิด  ผมก็เลยชวนเธอคุย
เพื่อทำลายความเงี่ยน เอ้ยยย ความเงียบ ในห้องนั้น


"วิว คล่องจังนะครับ เคยเป็นพยาบาลเหรอ"


"เป็นเนตรนารีค่ะพี่...มีชั่วโมงฝึกปฐมพยาบาล"


"แหม่ ยังอุตส่าห์จำได้ถึงตอนนี้เลยเหรอ"


"ก็ประมาณนั้นแหละ ทำแผลให้หลานมั่ง เพื่อนมั่ง
ก็คุ้นเคยอยู่นะคะ แต่วิวว่า แผลแบบนี้อย่าปิดพลาสเตอร์เลยนะ
เพราะพลาสเตอร์ในกล่องนี่มีแต่อันเล็ก ๆ
แผลถลอก ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ  แค่อย่าให้โดนน้ำ
ปล่อยให้มันแห้ง ตกสะเก็ด เดี๋ยวก็หาย"


"ขอบใจนะ แค่นี้ก็พอ.......แล้วเมื่อกี้ 
วิวทำไรอยู่ก่อนหน้านี้"


"เอ่อ... วิวก็ทำงานอยู่ที่โต๊ะน่ะค่ะ  ได้ยินเสียงโครม
นึกว่ามีของตก  และตกใจที่เสียงดัง เลยวิ่งมาดู"


"นี่กี่โมงแล้วครับ"


"หกโมงยี่สิบค่ะ"


"ทานข้าวเย็นหรือยังครับเนี่ย  เมื่อบ่ายบ่นปวดหัวไม่ใช่เหรอ
ทานข้าวจะได้ทานยา"


"อ่อ เรียบร้อยแล้วค่ะ ทานยาตั้งแต่มื้อกลางวัน
แล้วตะกี้ช่วงสี่โมง  วิวได้งีบไปนิดนึงแล้ว ดีขึ้นแล้วค่ะ
วิวไม่ได้เป็นไรมากหรอกพี่.."


"อือมม ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว...."


"เอ่อ พี่วุฒิคะ...
วิวถามอะไรพี่ตรง ๆ อย่างนึงได้ไหม"


"ได้... ว่ามาเลยครับ"


"วิวไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่น่ะค่ะ"


"เรื่องอะไรครับ"


"ทำไมพี่วุฒิ ถึงให้วิวเป็นเฮดโปรเจกเว็บบอร์ดอันนี้คะ ทำไมไม่เป็นพี่ป๊อป"


"พี่ตอบตามตรงนะครับ.....  พี่ว่างานนี้ง่าย ไม่ยากมากเลยเอามาเป็น
แบบฝึกหัดให้วิว หัดบริหารจัดการโปรเจกเอง วิวเคยทำมาหลายโปรเจกแล้ว
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นโค้ดดิ้ง พี่อยากให้ทำงานอื่น ด้วย  จะได้เรียนรู้ เพื่อเติบโต"


"แต่พี่ป๊อปเขาดูจะไม่ค่อยชอบใจ"


"ไม่หรอกครับ  ... เขาแค่แซวน่ะ"


"ก็นั่นแหละค่ะ ทำไมเขาต้องแซวด้วย....
เวลาพี่พูดกับผู้หญิงคนอื่น ไม่เห็นเขาจะแซวเลย
วิวสังเกตหลายทีแล้ว  ถ้าพี่พูดกับวิว เขาชอบแซวตลอด....
มันมีอะไรแอบแฝงมากว่านี้หรือเปล่าคะ"


"แอบแฝงเหรอ....อือม... ไม่รู้สิ... วิวคิดว่ายังไงหล่ะ"


"ตอนนี้ก็คิดได้ไม่กี่อย่างหรอกค่ะ ....
อย่างแรกคือ พี่ป๊อปแอบคิดไรกับวิว แล้วกั๊ก ๆ หรือเปล่าคะ
เขาชวนวิวไปดูหนังด้วย ... แต่วิวบอกยังไม่ว่าง"


"อ้าว.... อันนี้เรื่องส่วนตัวแล้วนะ พี่ว่า  แล้วแต่วิวนะครับ"


"ไม่ใช่ค่ะ แล้วแต่วิวไม่ได้"


"หมายความว่าไงครับ"


"มันอาจจะเรื่องส่วนตัว.... แต่มันเกี่ยวกับพี่ด้วยนะคะ"


"เอ่อ... ยังไง"


"ก็ทำไมพี่ป๊อป ต้องกั๊กเฉพาะเวลาพี่วุฒิคุยกับวิวด้วยหล่ะคะ
เพราะอย่างที่สองที่วิวสันนิษฐานคือ  พี่ป๊อปเขารู้ว่า
พี่วุฒิคิดอะไรกับวิวหรือเปล่า เขาถึงแซวพี่ตลอด"


"เอ่อ......."


"วิวไม่อยาก  และไม่ชอบคิดอะไรไปเองคนเดียวนะคะ
ถามตรง ๆ  เพราะตอนนี้เราอยู่กันแค่สองคน.....
คือ.... ถ้าวิวจะหน้าแตก  ก็อายแค่พี่คนเดียว  วิวได้อายน้อยหน่อย....
แล้วจากการที่วิวเรียน และทำงานโปรแกรมเมอร์มานี่
วิวเข้าใจดีค่ะ ว่าคนอย่างเรา ๆ พูดอะไรกันไม่เก่งเลย
มีแต่เงียบ และปล่อยตัวเองจมอยู่กับจินตนาการ
วิวไม่อยาก....คิดอะไรไปเองอยู่คนเดียว มันเหงา มันโดดเดี่ยว
และมันก็...เต็มไปด้วยความวิตกกังวล"


ผมรู้สึกจุก.... มาก
ยิ่งประโยคหลังน้ำเสียงหวาน ๆ เศร้า ๆ อันนั้น ทำให้ผมเผลอคิดอีกแล้ว....
ผมอยากดึงเธอมากอดจูบ ฟัดให้หนำใจเลยทีเดียว...แต่สิ่งที่ผมทำคือ


"เอ่อ.....พี่......"


เธอเงยหน้าสบตาผม แววตาเธอ...เหมือนเด็กขี้เหงา ที่กำลังวิตกกังวลว่า
จะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว แววตาคู่นั้นทำผมระทึกมาก ๆ จนตกประหม่า
เธอสบตาผม และผมเริ่มเห็นน้ำตาคลอ


"ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่า วิว ได้คำตอบแล้วก็ได้"
เธอหลบสายตา ก้มหน้าลง


"ดะ..เดี๋ยวครับ..เอ่อ... วิวช่วยถามคำถามที่เฉพาะเจาะจง...กว่านี้ได้ไหม...
พี่...ไม่แน่ใจว่า...วิวหมายถึง..."


"จะเอางั้นเหรอคะ......."


"เพื่อความชัดเจน...เข้าใจตรงกัน...ชัวร์ๆ ... ได้ไหม...."


"พี่วุฒิ..ชอบวิว..นอกเหนือจากสถานะ หัวหน้า...ลูกน้อง หรือเปล่าคะ..."


วิวพูดออกมาอย่าง ค่อนข้างตะกุกตะกัก และหน้าแดงขึ้นเรื่อย ๆ


"พี่อยาก  กอดวิวไหม....
อยากให้วิว...กอดพี่บ้างไหม...
สัมผัสกันและกัน...
ผูกพันกัน...มากกว่านี้....
ใกล้กว่านี้....
แต่...
ไม่ใช่แฟน....


พี่ป๊อปบอกว่า...
พี่วุฒิมีแฟนแล้ว...
แต่วิว...วิวก็ยัง...
อยากจะ....
อยากจะให้พี่รู้ว่าวิว....
วิว...ชอบพี่มากเลย...อยากอยู่ใกล้ ๆ พี่....
แค่สักระยะเวลาหนึ่ง......ก็ยังดี...
ไม่ใช่แค่เพราะพี่เป็นหัวหน้า
แต่เพราะพี่ดีกับวิวมาก ดูแลวิวอย่างดี...
จนวิว...รู้สึก...ดีมากๆ
เหมือนเป็นคนสำคัญ..คนหนึ่ง...ใน...ชีวิต....
วิวขอแค่  ได้มีช่วงเวลาดีๆ กับพี่...
แล้ววิว...จะจากไปเอง"


....


ผมนี่....'ไอ้ป๊อป เมิงเล่นกู เข้าแล้วไง....ไว้เวรเอ้ยยยยย'
...




ผมเงียบไปอีก กำลังคิดอยู่ว่าจะตอบวิวว่ายังไง และคงจะเงียบนานเกินไป
วิวลุกขึ้นยืน ก้มหน้า
 "ขอโทษที่รบกวนค่ะ....วิวได้คำตอบแล้ว"


"ไม่นะวิว....เดี๋ยวสิ.... นั่งก่อนคุยกับพี่ก่อน พี่ยังไม่ได้ตอบเลย"
"พี่เงียบอย่างนี้.... วิวไม่ตื้อหรอกค่ะ ถ้า...พี่....ไม่ชอบวิว...."


"ใครบอกไม่ชอบ"


"ก็พี่ไม่พูดอะไรเลย ให้วิวอยู่กับความเงียบแบบนี้
วิวไปดีกว่า...
วิวเข้าใจแล้วว่า   วิวคิดมากไปเอง"


วิวลุกขึ้นหันหลังให้ผม แล้วก้อกำลังจะก้าวออกไป


"เดี๋ยว...วิว   พี่ขอโทษ" 


ผมคว้าแขนของวิว ...ลุกขึ้น เพื่อรั้งเธอไว้


"พี่ไม่รู้จริงๆว่า  ต้องพูดอะไร
ที่เงียบ  เพราะ  พยายามหาคำพูดอยู่
คำที่มันจะดีพอ  สำหรับวิว
คำที่มันจะแทนความรู้สึกในใจพี่ได้
แล้วก็ต้องไม่ดูแย่ เหมือนพี่จะเป็นสมภารกินไก่วัด
พี่ไม่รู้ว่าป๊อมมันบอกอะไรบ้าง
ก้อคงมีทั้งจริงและไม่จริง ใช่และไม่ใช่
แต่พี่แน่ใจแล้วว่ามันคิดอะไร  .....


พี่คิดอะไร.....  เอ่อออ...


กับวิว  มันมากกว่าความรู้สึกชอบ
ตลอดสองสามปีที่ทำงานกันมา
มันเริ่มจากประทับใจ  คุ้นเคย  ผูกพัน
หวังดี มันมากกว่าเพื่อนร่วมงาน
มากกว่าลูกน้อง   
พี่ยอมรับได้อย่างนึงว่า
พี่ ขี้ขลาด เกินกว่าจะเอ่ยเรื่องนี้ออกมา
พี่กลัวว่า พี่จะไม่ดีพอสำหรับวิว


แม้แต่ตอนนี้ ยังไม่รู้ไม่มั่นใจเลยว่า
ตัวเองกำลังพูดอะไรอยู่
แต่ก้อยังอยากให้วิวเข้าใจ"


วิวตาเป็นประกาย รู้สึกได้ว่าเธอดีใจ
เพราะตาเธอยิ้มได้ ผมเลยดึงเธอเข้ามากอดไว้


วิวจับแขนของผมสองข้างไว้ แล้วดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอด


"พี่ชอบวิว จริง ๆ นะ"


ผมพยักหน้าแล้วยิ้ม...
เธอโผเข้ากอดผมอีกครั้ง....


แล้ววิวก็ถามต่อ


"ทำไมพี่ถึงคิดว่า .... จะไม่ดีพอสำหรับวิวคะ....
วิวไม่เห็นรู้สึกเลยว่า พี่จะเลวร้ายตรงไหน
วิวซะอีก.... อาจไม่สวยพอ  .... สำหรับพี่"


"มัน....เห้อ... พูดไม่ถูกว่า..ตรงไหน"


"มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ....."


"คือ....หมายถึง.... ยังไงดีหล่ะ ใช้คำว่า...
คือเอาเป็นว่า พี่ไม่รู้ว่าวิวจะชอบ พี่ ... ตัวตน ...
รสนิยมของพี่...อะไรทำนองนี้  ...
ไม่รู้ว่าวิวจะชอบไหมอ่ะครับ"


"...หมายถึง.....เอ่อ ...เรื่องพวกนี้อาจจะค่อย ๆ
เรียนรู้กัน  ได้ไหมคะ...."


"มันก็ได้อยู่นะ....แต่ไม่รู้จะกล้าพูดไหม"


"แล้วตกลงพี่มีแฟนหรือยังคะ"


"มี...แต่เลิกไปแล้ว....เขาย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วครับ
ไปเลี้ยงลูก....ไอ้ป๊อปมันไม่ได้โกหก  แต่มันพูดไม่หมด...."


"ลูก...นี่หมายถึง ลูกของ....."


"ลูกของเขากับสามีใหม่เขาน่ะครับ...  คือ
เขาตัดสินใจแล้ว....    แล้วพี่ก็ เป็นคนที่...ไม่ได้ถูกเลือก"


"อ่อ......  เข้าใจแล้วค่ะ .... "
แววตาเธอเป็นประกาย เหมือนเป็นข่าวดี


"กลับมาเรื่องเดิมได้ไหมคะ .... รสนิยมที่พี่พูดถึง
คือเรื่อง อาหารการกิน เสื้อผ้า
Life style อย่างนี้หรือเปล่าคะ"


ผมถอนหายใจ....เห้อ...


"เอ่อ  ไม่ใช่เหรอคะ"


"มันเป็นเรื่องที่....  เรื่องของผู้ใหญ่"


"วิวก็ไมใช่เด็ก ๆ ... แล้วนะ ....."


ผมหัวเราะในลำคอเบา ๆ ....."นั่นสินะ"


เธอเลื่อนเก้าอี้เข้ามานั่งใกล้ผมมากขึ้นอีก เรานั่งหันหน้าเข้าหากัน
แล้ววิวก็โน้มตัวมากระซิบข้างหูผม .....
"เรื่องบนเตียง...หรือเปล่าคะ"


ผมตัวแข็งทื่อ ขึ้นมาซะงั้น ... ไม่กล้าพยักหน้า...
......แต่ข้างในตื่นตัวซะมากมาย


"วิว....เดินมาหาพี่เมื่อช่วงตอนห้าโมงเย็น ทีนึงแล้วค่ะ
วิวเห็นพี่หลับ ..... แล้วเรียก  'วิว จ๋า' ด้วย....
กำลังฝันถึงวิวหรือเปล่าคะ...."


"...เอ่อ.....  ใช่ครับ"


"ฝันแบบไหนคะ....  เล่าได้ไหม"


"จะดีเหรอ... เอ่อ อันที่จริง พี่เหมือนฝันซ้อนฝัน
มันเบลอ ๆ  จำไม่ได้หรอก"


"วิวได้ยินว่าพี่ฝันถึง ก็ดีใจแล้วนะ 
แต่จะมาจ๋อยก็เพราะ พี่ลืมเนี่ยะแหละ....
ไม่คิดจะจำฝันที่มีวิวอยู่ด้วยเหรอคะ น่าน้อยใจจัง...."
วิวต้ดพ้อ ด้วยน้ำเสียงกึ่งจริง กึ่งเย้าเล่น
พร้อมกับทำหน้า ... เหมือน ๆ จะงอน....แบบ แกล้งงอน


นาทีนี้ ผมคิดขึ้นมาเลยว่า  เอาวะ
ลองดูสักตั้ง เธอเริ่มก่อน เองนะ เปิดใจมันไปเลย
ให้มันรู้ดีรู้ชั่วกันไป  ถ้าเธอไม่ชอบความหื่นของผม
ก็เป็นอัน.... รู้เรื่อง...  กันสักที เผื่อว่า จะไม่ต้องฝันกลางวัน
อยู่อย่างนี้เรื่อยไป   


"วิว อยากรู้...จริง ๆ เหรอ"  ผมถามย้ำ


วิวพยักหน้า  อย่างกระตือลือล้น


"เล่าแล้วห้ามโกรธนะ"


เธอพยักหน้าอีก ทำหน้าเหมือนลูกแมวน้อยร้องขออาหาร....


"พี่ฝันว่า .....วิวไม่สบาย ฟุบหลับ มีไข้
พี่พาวิวไปนอนที่โซฟา แล้วพี่แอบจูบริมฝีปากนี้ ...."


ผมไม่ได้พูดเปล่า  แต่เอามือขวาประคองแก้มซ้ายของวิว
ใช้นิ้วโป้ง ไล้ไปบนริมฝึปากอย่างแผ่วเบา


ผมรู้สึกได้ว่า วิว ตัวแข็งทื่อ ต่อหน้าผม และเธอแก้มแดงระเรื่อ
อะไรบางอย่างทำให้ผมรู้สึกว่า ผมน่าจะพูดต่อได้
ใจผมเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ
แทบจะคุมเสียงของตัวเองไม่ได้
แต่ก็ฝืน เล่าต่อ


"มันนุ่มมาก.... 
พี่หอมแก้มนี้  ....
มันหอมมาก...
จนพี่หยุดตัวเองไม่ได้....."


พูดไป ผมก็ใช้นิ้วโป้ง
ลูบไล้แก้มเธอไปด้วย


วิวเผยอปากออก เหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ไม่ได้พูด...อะไรออกมา
และตอนนี้เธอหน้าแดง สีเข้มกว่าเดิม


"พี่ไล่จูบ ไล่หอม แก้มวิว ไปเรื่อย  คาง คอ ซอกหู...."
ผมเปลี่ยนมาใช้นิ้วชี้ ไล้แก้ม มาคาง คอ ลูบไปจนถึง หัวไหล่
อย่างเบามือ แล้วหยุดไว้ที่ไหล่
มือของผมกำลังกุมไหล่เธอไว้


วิวชายตามองมาที่มือนั้น แล้วมองหน้าผม
ยากที่จะฟันธงลงไปได้ว่า เธอรู้สึกเช่นไร
แต่ที่แน่ ๆ เธอไม่ได้โกรธ  .... และไม่ได้ผลักมือผมออก
...ผมลุยต่อ...




ผมลูบแขนวิว จากหัวไหล่ ลงมาที่มือ
ยกมือเธอขึ้น จูบที่หลังมือเบา ๆ พร้อม ๆ กับมองหน้าวิวไปด้วย
เธอคงจะเขินมากก ทันทีที่ริมฝีปากผมสัมผัสกับผิวเนื้อหลังมือเธอ
เธอชักมือกลับไปอย่างรวดเร็ว  และหลบสายตาผมไป
ผมแอบสังเกตเห็นว่าเธอขนลุกซู่ที่แขนเธอ


"พี่บ้า....ฝันอะไรไม่รู้..."


ผมเอื้อมมือไปจับต้นแขนของเธอไว้อีก พร้อมลูบคลำอีก
"โกรธพี่ไหม....  "


คราวนี้วิวหันกลับมามองหน้าผม....ท่าทางของเธอ
เหมือนตัดสินใจอะไรสักอย่างแล้ว....
แล้วเธอก็โน้มตัวเข้ามาหาผม
ใช้ริมฝีปาก จูบที่แก้มผมเบา ๆ แล้วถาม


"ริมฝีปากวิว ..นุ่มเหมือนในฝันของพี่ไหมคะ"


ผมจูบที่ริมฝีปากเธอแทนคำตอบ.....
แล้วโอบกอด ดึงตัววิวมานั่งบนตักผม


วิวไม่ขัดขืน และโอบกอดรอบคอผมไว้
พร้อมกับจูบผมอย่างดื่มด่ำในความรู้สึก
เหมือนเรารู้สึกเหมือนกัน มีอารมณ์ปรารถนา
อยากจะอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน
วิวโอบ ไหล่ผมไว้ มืออีกข้างลูบที่คางผม


ผมก้มลงใช้มือข้างเดียว
ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของวิว
เม็ดแรก ผมมองหน้าเธอ ...เหมือนขออนุญาต
วิว อมยิ้ม  ส่งสายตาหวานฉ่ำ ตอบกลับมา
ตอนนี้เธอนั่งอยู่บนตัก บนขาข้างซ้ายของผม
ในอ้อมกอดผม
ผมปลดกระดุมเม็ดที่สองต่อ   วิวโน้มตัวมาจูบที่ริมฝีปากผม
แล้วถอนจูบมากระซิบข้างหู


"วิว.... รู้สึกดีจังเลยค่ะพี่วุฒิ...
ไม่อยากหยุด....
แต่ก็ยังไม่อยากไปต่อ"


กระดุมเม็ดที่สามหลุดไปแล้ว และตอนนี้ผมก้อ
เอามือควานเฟ้นเนินเนื้อปทุมทั้งเต้า
ทั้งที่ยังมีเสื้อชั้นในอยู่ ทันทีที่เนื้อเต่งๆ นุ่มๆถูกสัมผัส
วิวขนลุกซู่ไปทั่วแขน  และเริ่มครางต่ำๆในลำคอ
ผมบรรจงเคล้าคลึง
และก้มลง จูบดูดเค้นปลายหัวนม
จน วิวแอ่นอกเข้าหาริมฝีปากผม
พร้อมกับครางเสียงกระเส่าขึ้นมาเบาๆ
ผมดูดขบนมจนหนำใจ แล้วผมก็หันมาจูบปากเธออีก
และยังคงนวดเฟ้นเนินปทุม ไม่เลิกรา
วิวหลับตาพริ้ม ครางเบา ๆ ในอ้อมกอดผม
ผมกระซิบข้างหู หายใจรดต้นคอวิว


"วิว....จ๋าาา"


"ขาาาา พี่...." วิวลืมตาขึ้นมา โอบกอดคอผมไว้

แล้วรอยยิ้มและใบหน้าของเธอก็ค่อย ๆ จางหายไป....


กริ๊งงงงงงง  ๆ   ๆ   ๆ   ๆ  ๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ผมสะดุ้ง.....
แต่ผมไม่อยากจะรับเลย....จึงปล่อยมันดังอยู่อย่างนั้น
ไม่นานเสียงก็เงียบไป

มีใบหน้าคุ้นเคยค่อย ๆ โผล่ที่หน้าประตูห้องผม


"พี่วุฒิคะ บอสโทรมาค่ะ  วิวเห็นพี่ไม่รับสาย
วิวเลยบอกว่าพี่กลับไปแล้วนะคะ...
.....
อ้าว...พี่วุฒิไม่สบายหรือเปล่าคะ .... ไมพี่หน้าแดงจัง"

[a yunma]

ฝัน

[oat826]

ฝันที่เป็นจริง

[kodzilla]