ลวง ตอน 2 อาชีพใหม่

[cd13579]

แวะทักทายกันครู่นึง

เอาจริงคือเสร็จมา 2 - 3 วันแล้วสำหรับตอนนี้ แต่พยายามแต่งให้เรื่องมันเข้มข้นขึ้นนั่งอ่าน 3 - 4 รอบ ก็ไม่รู้จะเพิ่มอะไรตรงไหนอีก จนระลึกขึ้นได้ว่า ตั้งใจให้เป็นเรื่องเบาๆสบายๆเนื้อเรื่องไม่หนักแบบ 7 Sin ไม่ยืดไม่ยาวแบบ Out Of (แต่ก็ไม่แน่ หากติสขึ้นมาก็ยืดได้)

เอาละขอให้ทุกท่านสนุกนะครับ Enjoy อะนี่ ตอน 1

ลวง ตอนที่ 2 อาชีพใหม่

เสียงฝักบัวฉีดน้ำอุ่นค่อยๆ ล้างคราบสบู่จากร่างขาวๆ สายน้ำค่อยๆไหลตามส่วนเว้าส่วนโค้งของร่างกายจากเนินอกขนาดพอเหมาะพอดีที่ซ่อนอยู่ในร่างเล็กๆ ลงมาที่หน้าท้องแม้จะไม่ได้เรียบแบนหุ่นไร้ไขมันแต่ก็ไม่ได้มีส่วนเกินจนสังเกตุได้รับด้วยสะโพกพายออกได้รูป พอถึงเนินสำคัญกลางตัวที่ไม่ใหญ่แต่นู้นเด่นออกมาบั้นท้ายสวยได้รูป ลงมาก็คือเรียวขาขาวไร้ตำหนิ
เธอร้องเพลงเบาๆผิวขาวมีหยดน้ำเกาะพราวไปทั่วตัว

มือเรียวยาวเอื้อมไปปิดน้ำและคว้าผ้าเช็ดตัวพันกายและเดินออกมา
ดาวที่จัดการแต่งตัวเรียบร้อยคว้ากระเป๋าสะพายข้างใบใหญ่เดินตัวปลิวลงมาด้านล่าง

"ลงมาแล้วเหรอลูก มาๆนั่งกินข้าว"
ชายวัยกลางคนใส่แว่นที่หน้าตาคล้ายเธอเงยหน้าจากจอแท็ปเล็ตมาเรียกเธอ
เธอรีบปรี่เข้ามาหาก่อนจะกอดเอวอย่างประจบประแจง
"นี่ๆ อ้อนป๊าอีกแล้ว กระเป๋าก็พึ่งได้ใบใหม่จะอ้อนอะไรอีก รถก็พึ่งซื้อให้จะเอาอะไรอีกละ"
หญิงวัยเดียวกับชายสวมแว่นถือจานข้าวมาว่างบนโต๊ะ ใบหน้ากลมสวยแนบกับพุงตามวัยของบิดาก็รีบผละออกมาเพื่อกระโดดตัวลอยไปประจบมารดาแทน

 

ดาว: "ม๊าาา หนูแค่กอดเฉยๆ จริงจริ๊งงงง"
สาวน้อยยิ้มอ้อนผู้เป็นแม่ที่ไม่ค่อยจะเหมือนกันทางกายภาพ แต่ก็อปนิสัยกันมาเต็มๆ

คู่สามีภรรยาส่ายหัวให้บุตรสาวคนสุดท้อง ก่อนแม่เธอเกะมือที่เกาะหนึบราวกับปลิงออกและโบกมือไล่เธอไปนั่งที่โต๊ะ วันนี้อาหารเช้าแบบง่ายๆธรรมดาๆ ไข่ดาวไส้กรอกและแฮม

แม้อาหารแบบนี้จะหาไม่ยากแต่ถ้าสังเกตุดีๆ ทุกอย่างล้วนถูกปรุงมาอย่างปรานีตแต่วันนี้เธอพบว่าอาหารเช้ามีสี่ที่

แย่ละงานนี้ ผิดแผนแล้ว
ดาวมองที่ห้องครัวด้วยสายตาปลงตก
ร่างของพ่อครัวประจำวันนี้เดินออกมาพร้อมขนมกินเล่นในถาดใบใหญ่
พ่อครัวผู้ที่คลานออกมาจากท้องแม่ก่อนเธอเกิดเดินอาดๆมานั่งตรงข้ามเธอ

ดนัย: "ทำไม พี่ชายจะกลับมานอนบ้านมันแปลกนักไงวะ หน้าบูดเป็นตูดหมาเชียว"
ผู้เป็นพี่คว้าขนมปังในถาดพร้อมๆกับฉีกยิ้มเรียกบาทาให้น้องสาวตัวเอง

เธอทำหน้าบูดๆใส่ เธอเป็นเด็กผู้ใหญ่คนเดียวในบ้าน เธอโตมาโดยมีพี่ชายค่อยกลั่นแกล้ง ค่อยรังควาน(ด้วยความรัก)มาตลอด นิสัยเธอเลยแทบจะเป็นทอมอยู่ร่อมร่อ

ซึ่งวันนี้ดาวกะจะอ้อนขอไปจีนกับพ่อแม่ด้วย เธออยากจะไปเห็นว่าที่สะใภ้ใหญ่ที่นู้นใจจะขาด เพราะพี่คนรองมันไม่ได้เรื่อง แต่วันนี้ก้างตัวเบิ้มดันกลับมานอนบ้านซะงั้น
เธอรอให้ทุกคนกินไปพักหนึ่งจึงเริ่มเปิดประเด็น

ดาว: "วันนี้เที่ยวบินไปกี่โมงค่ะ"
ผู้เป็นบิดายกกาแฟขึ้นจิบก่อนจะตอบ
พ่อตรัย : "บินเที่ยงลูก จะเอาของฝากอะไรรึเปล่า"
เขาเป็นนักธุรกิจด้านระบบนิรภัยและความปลอดภัย ประมาณว่ารับติดตั้งห้องนิรภัย ตู้เซฟ ประตูล็อกไฟฟ้า กล้องวงจรปิดรวมถึงระบบนิรภัยต่างๆ ซึ่งบริษัทของเขาเป็นตัวแทนและลูกข่ายของบริษัทชั้นนำหลายสิบแห่งในไทยและทั่วโลก

ซึ่งปีนี้ก็เติบโตจนไปเปิดตัวสาขาในฮ่องกง ซึ่งในตอนนี้ลูกชายคนโตคนแรก พี่ชายของไอ้สองแสบที่แกล้งกันอยู่ก็กำลังประมูลงานของทางรัฐบาลของที่นู้นอยู่ ซึ่งเป็นหน้าที่ของเขาและภรรยาที่ต้องไปช่วยมันอีกแรง
และที่สำคัญเขาต้องไปดูว่าว่าที่ลูกสะใภ้คนแรกจะเป็นใครนิสัยหน้าตายังไง เขาแทบไม่หวังจะได้อุ้มหลานจากลูกชายคนรองเลย โอกาสน้อยเหลือเกิน
ชายสูงวัยนึกถึงหลานตัวน้อยๆที่เขาจะได้อุ้ม นี่แหละความสุขบั้นปลายชีวิตของคนแก่ๆ

-------------------------------------

ร่างสูงใหญ่วิ่งหน้าตื่นขึ้นบรรไดมา อินทรีพึ่งจะเห็นว่าดนัยโทรตามเขาตั้งแต่เมื่อคืน แต่พอดีเขาจัดหนักกับหยกจนตื่นสายแล้ววันเขาก็ต้องไปพบผู้การด้วย

โดนผู้การถวิลเรียกพบถือว่าซวย แต่ไปหาท่านไม่ตรงเวลานี่ซวยยิ่งกว่า
ทันทีที่เขาวิ่งเข้าไปในสำนักงานไอ้ดนัยก็พุ่งพรวดออกมาจากกองเอกสารที่โต๊ะแล้วรีบลากแขนมันไปที่ห้องผู้การทันที

เขาสะกิดมันเป็นสัญญานว่าขอทำใจหน่อย พวกเขาทั้งคู่เริ่มจัดความเรียบร้อยตัวเองทั้งนอกและในใจ
ดนัย: "พร้อมยัง?"
อินทรี: "ไม่อยากเข้าไปเลยวะ ผับผ่า"
ร่างสูงกว่ามองประตูอย่างกังวลใจสุดๆ เรียกได้ว่าเหงื่อซึมตั้งแต่ยังไม่เข้าไป

ดนัย: "เอาน่ะ มึงก็รู้ว่าเราต้องเข้าไป กูจะพยายามช่วยเอง สู้ๆดิ"
อินทรีมองหน้าเพื่อนรักอย่างอุ่นใจ อย่างน้อยเขาก็ยังมีคนช่วยละวะ ดนัยเคาะประตูก่อนเปิดเข้าไป อินทรีเดินตามมันไปช้าๆ

ผู้การถวิลยืนหันหลังดูวิวอยู่ อินทรีมองชายชราพร้อมกับนึกในใจว่าวันนี้เขาจะเอาตัวรอดไปได้ยังไง
ดนัย: "ท่านครับ อินทรีมาถึงแล้วครับ"

ผู้การหันมารวางเอกสารและนั่งลงที่เก้าอี้เบาะนุ่มๆของตัวเอง ก่อนจะเปิดลิ้นชักหยิบเอกสารออกมาปึกใหญ่และโยนมันลงบนโต๊ะ
ผู้การถวิล: "หมวดดนัย ผมเรียกใครเข้าพบ"
สิ้นเสียงเข้มห้วนๆผู้การเงยหน้าขึ้นมามองดนัย สายตาเย็นๆเล่นเขาดนัยหน้าซีดลง
ดนัย: "เออ...... เรียกอินทรีครับผม"
ผู้การถวิล: "แล้วคุณจะมาทำไม งานมันน้อยมากใช่มั้ย ถ้าว่างมากผมจะได้ให้ไปทำอาชีพอื่นที่มันไม่ว่าง"

ดนัยยิ้มแห้งๆให้ผู้การ ลอบคิดข้ออ้างดีๆที่อยู่ช่วยสหายรักอย่างเร่งรีบ
ผู้การ: "ออกไป!"
ผู้การเท้าคางจ้องดนัยและพูดสั้นๆอีกคำเดียว พริบตาต่อมาพื้นที่ข้างอินทรีก็ไม่เหลือแม้แต่เงาของดนัยอยู่เลย
ผู้การส่ายหัวมองประตูห้องที่พึ่งปิดลงไปด้วยความระอาและขบขัน ไอ้เด็กคนนี่มันแปลกดีจริงๆ

ผู้การ: "เอาละ หมดตัวช่วยแล้วนะอินทรี นั่งลง"
อินทรี: "ผมขอยืนดีกว่าครับ"

ผู้การมองเขาด้วยหางตา ก่อนจะหมุนแฟ้มในมือให้เขา
ผู้การถวิล: "วันนี้ผมเรียกคุณมาทำไมรู้รึยัง"
พูดจบก็ชี้เอกสารกองนั้น อินทรีค่อยเปิดมันออกมาอ่านช้าๆ
อินทรี: "เหี้ยไรวะเนี่ย"
เขาหลุดปากออกมาลั่นห้อง
ผู้การ: "เหี้ยอะไรก็ไม่รู้ แต่ถ้าคุณตอบไม่ได้คุณซวยเหี้ยๆแน่"

อินทรีรีบผงกหัวลงเป็นเชิงขอโทษที่เผลอหลุดคำหยาบออกไป เขารีบนั่งลงพลิกอ่านเอกสารช้าๆ ยิ่งพลิกยิ่งอ่านหน้าเขาก็ซีดลงๆ ผู้การหมุนภาพข่าวที่จั่วหัวตัวเท่าบ้าน ชายหื่นปริศนากลางรถไฟฟ้า

ภาพคลิปในข่าวคือตอนที่เขาถูกดาวด่าและตบบนรถไฟฟ้า

ผู้การ: "ที่จริงผมก็ไม่ได้อะไรกับเรื่องนี้หรอก แต่คุณก็รู้ว่าผู้ใหญ่มันไล่บี้เรื่องนี้ยิ่งกว่าเรื่องงานอีก เรื่องนี้วิ่งมาไวยังกับเครื่องบิน เพราะอะไรคุณคงรู้เนอะ ว่าแต่อยากให้พวกมันทำงานเร็วแบบนี้จัง เอาเธอจะเอาไงต่อดี"

อินทรีทิ้งมันลงโต๊ะอย่างอ่อนแรง
ใครจะไปรู้ละว่าบรรดาลูกสาว หลานสาวรัฐมนตรีเจ้าพ่อเจ้าสัวลูกผู้มากลาภดีที่เขาไปล่อลวง เออ.......หมายถึงไปพูดคุยกันแบบหนุ่มสาวคืนสองคืนมันพร้อมใจก่อนร้องเรียนว่าเขาหลอกเจาะไข่แดงพวกเธอ บางคนไม่มีไข่แดงก็นอนอ้าขาให้เขาเจาะ แล้วตอนนี้มาร้องเรียนว่าถูกบังคับบ้างล่อลวงบ้าง ตอแหลกันชัดๆ
ผู้การ: "เล่มนั้นของท่าน รมต เล่มนี้ของพวกข้าราชการ เล่มสีเทาๆนั้นเป็นคลิป มีคนแชร์เพียบเลย สี่ห้าพันแล้วมั้ง ที่บนรถไฟฟ้าเมื่อวาน เอาว่าไงละ ตอบสิอินทรีอย่าให้แํนรอนาน"

อินทรีกุมหัวตัวเองและทิ้งตัวเองพิงเก้าอี้อย่างสิ้นหวัง เรื่องแบบนี้ถึงตอนทำมันเต็มใจกัน แต่ตอนพิสูจน์เขาจะเอาอะไรไปอ้างละวะ ผู้ปกครองแต่ละคนไม่ใช่ธรรมดา และเรื่องมันคงไม่ง่ายขนาดแค่บอกว่าทุกคนสมยอมแล้วจะจบแน่
อินทรี: "ท่านรู้ใช่มั้ยว่าผมไม่ได้หลอกพวกเธอ ไม่ได้วางยา ไม่ได้ข่มขืนแบบที่ในนี่เขียน"
ผู้การยิ้มออกมา ก่อนจะยกแก้วกาแฟจิบและพยักหน้าให้อินทรี

อินทรีถอนหายใจอย่างโล่งอก อย่างน้อยผู้บังคับบัญชาก็ยังเชื่อใจเขา
ผู้การ: "แต่ยังไงฉันก็ต้องมีคำตอบอื่นไปให้ข้างบนมากกว่าคำว่า ผมเชื่อใจลูกน้องผม เธอคงเข้าใจนะ"
ผู้การหยิบเอกสารอีกชิ้นหนึ่งออกมาอีก
ผู้การ: "แต่คลิปนี้ยังไงก็เป็นข่าวแล้ว ฉันคงต้องพักงานแก เซ็นซะ"

อินทรีหน้าชาที่เห็นเอกสารที่มีคำว่า พักราชการ เด่นหราอยู่ในนั้น พ่อเขาต้องไม่ปลิ้มแน่ เพราะการที่ลูกชายของว่าที่ตัวเต็ง ผบ.ตร ต้องมาถูกพักงานเพราะข้อหาอนาจาร เรื่องเล็กๆน้อยนี่จะส่งผลต่อตำแหน่งต่อไปของพ่อเขาในปีหน้าไม่มากก็น้อย ไม่นับวงญาติที่แสนะจะรักหน้าตารักชื่อเสียงยิ่งกว่าชีวิตอีกความด่างเล็กๆก็ทำให้เขาต้องโดนเขม่นอีกนาน

ผู้การ: "เซ็นรับทราบเร็วๆ ส่งบัตรตำรวจมาด้วย ปืนก็เก็บดีๆละ พกไปแบบเดิมระวังโดนจับ"
หลังจากหมดสภาพตำรวจ ผู้การก็เก็บเอกสารก่อนจะพูดต่อ

ผู้การ: "เรื่องจะค่อยๆเงียบไป ระหว่างนั้นฉันเองก็มีอะไรให้เธอทำ"
เอาหยิบนามบัตรออกมาใบหนึ่ง
ผู้การ: "รู้ใช่ไหมว่าหลายคดีที่เราทำ มีส่วนร่วมในคดีค้ามนุษย์ และมันเน้นหนักที่สาวสวยอายุน้อยๆ โดนหลอกไปขายต่างประเทศ มันมีหลายข่ายที่เรายังตามจับไม่ได้ ทุกหน่วยก็กำลังลงพื้นที่ควานหากันเต็มที่"
อินทรีผงกหัว พวกเด็กแบบนั้นราคาดีเชียวละ เป็นเขาก็ยอมจ่ายแพง

ผู้การ: "แน่ๆคือเราเชื่อว่ามันมีเครือข่ายของไอ้พวกนี้ในธุรกิจสื่อและวงการบันเทิง ไม่งั้นมันจะหาเด็กสาวหน้าตาดีๆมาจากไหนเยอะขนาดนั้น และฉันรู้ว่าเธอก็เคยได้เสนองานนายแบบอยู่ เพราะฉะนั้นงานนี้คือภารกิจลับของเธอ ระหว่างนี่ฉันจะวิ่งเต้นหาทางจัดการเรื่องร้องเรียนงี่เง่าให้"

อินทรี: "ทำไมต้องผม คนอื่นมีเยอะแยะ"
ผู้การ: "หนึ่งเธอมันไปทางนี่ได้ไง นึกภาพถ้าฉันจับไอ้สมิงหรือไอ้ดนัยไปแทนสิ มันได้ที่ไหนกัน และในที่สองเธอกำลังเป็นข่าวเรื่องถูกพักงาน และสามเธอกำลังจะถูกให้ออกจากราชการไว้ก่อน"

อินทรีตาเบิกกว้างแค่พักราชการเขาก็จะบ้า ทำไมอยู่ดีๆเขาจะถูกให้ออกจากราชการอีก พักราชการเหมือนแค่ให้หยุดงานไปก่อน แต่ออกจากราชการนี่ไล่ออกกันเลย แต่เรื่องราวของเขามันไม่ถึงขนาดต้องให้ออก
ชายสูงวัยรู้ว่าอินทรีกำลังงงจึงเริ่มอธิบาย
ผู้การ: "เพราะเธอจะไม่พอใจที่โดนพักงาน และพังข่าวของฉัน แบบนี้!"
ผู้การหันไปขว้างแก้วกาแฟในมือไปที่กระจก แก้วกาแฟแตกกระจายพร้อมเศษกระจกที่ร่วงลงไปด้านล่างตึก เสียงคนร้องโวยวายแตกตื่นดังขึ้นมา

ผู้การ: "แบบนี่ด้วย"
ชายสูงวัยเหวี่ยงโน็ตบุ๊คอีกตัวไปยังกระจกด้านหลังอินทรี มันหลุดเป็นชิ้นๆอีกส่วนตกลงบนโต๊ะผู้กองเข้ม ทำเอาคนแอบหลับสะดุ้งหงายแรงล้มโครมใหญ่
ผู้การ: "เอาแหละทีนี้ ฉันก็ให้เธออกจากราชการได้แล้ว ก็เล่นให้เนียนๆนะอินทรี ฉันหวังกับเธอไว้เยอะ"
ผู้การฉีกยิ้มที่อินทรีเห็นแล้วหนาวเยือกหนาวจนผวาออกมา

"ตำรวจแบบนั้นยังผมก็ต้องลงโทษครับ ผมยืนยันครับผิดก็ว่าไปตามผิด แต่มันต้องขึ้นกับคณะกรรมการด้วยว่าจะลงโทษเขาหนักแค่ไหน เรื่องนี้อำนาจไม่อยู่ที่ผมคนเดียว"
ผู้การถวิลให้สัมภาษ์กับนักข่าว
อินทรีมองหน้าตัวเองที่ฟาดหัวข่าวฉาวอย่างแสนจะเซ็ง เขากดตัดสายบิดาที่กำลังเดือดจนเต้นเป็นเจ้าเข้าโทรจนมือถือเขาแทบระเบิด ก่อนหยิบนามบัตรออกมากดเบอร์ตามคำสั่งแทน


ดาวขับรถออกมาจากสนามบิน การอ้อนขอบินไปกับพ่อแม่ล้มเหลวตามคาด เพราะไอ้พี่ชายตัวดีเบรกแล้วเบรกอีก เธอจำใจขับรถไปมหาลัยเช่นปกติ แต่ก่อนถึงโทรศัพท์เธอก็มีสายเข้า

"ค่ะ ว่าไงคะอาจารย์"
เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาเธอที่โทรมา
"ห๊ะ คะๆหนูจะรีบไปค่ะ"
ดาวรีบหาที่กลับรถออกจากมหาลัยพอดี

รถของเธอมุ่งตรงไปที่สตูดีโอที่เธอกำลังจะได้มาฝึกงานในอาทิตย์ต่อไป เมื่อไปถึงอาจารย์ที่ปรึกษาเธอก็รีบเดินมาลากเธอทันที
ดาว: "จารย์ มีไรค่ะ ทำไมต้องรีบอะไรเบอร์นี้ด้วย"
อาจารย์สาวไม่ตอบอะไรนอกจากรีบดันเธอเข้าไปในห้องที่มีคนนั่งอยู่เพียบ

ดาวมองเด็กอายุราวๆรุ่นน้องที่จ้องเธอเขม็งหลายคน อาจารย์สาวฉีกยิ้มให้เธอเบาๆ
แต่เธอกลับรู้สึกได้ถึงความซวยที่กำลังเข้ามา และเธอก็คิดไม่ผิด

"คือจารย์จะหนีไปแต่งงานที่อเมริกา และโยนงานนี้ที่ค้างคาให้หนูสานต่อ? แบบนี้ก็ได้เหรอ"
เธอจ้องอาจารย์สาวแต่อายุรุ่นพี่
ด้วยสายตาคาดคั้น แต่คนโดนจ้องกลับหลบตาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก่อนจะหยิบบัตรคอนเสิร์ต วางตรงหน้าสาวดาวและเมื่อเธอเห็นมันแววตาที่ขุ่นเคืองกลับสดใจทันตา

 

อาจารย์บี: "ฉันจัดการทุกอย่างไว้เกือบเสร็จ ระดับเธอสานต่อคงไม่ยากหรอกลุยงานพวกนี้กับชั้นมานาน อีกอย่างฉันคุยกับทางสตูดีโอแล้วค่าจ้างในส่วนที่เหลือจะโอนให้เธอในฐานะเทรนเนอร์แทนและตั๋วที่นั่งแถวหน้าใบนั้นคงพอจะทำให้เธอช่วยฉันได้เนอะ"

ดาวรีบตะครุบตั๋วลงกระเป๋าพร้อมพยักหน้าหงึกๆดวงตาเป็นประกายระยิบระยับผิดกับตอนแรกที่รู้เรื่องสิ้นเชิง บัตรแถวหน้าของวงเกาหลีที่ขายหมดมันตั้งแต่ 1 นาทีแรก ราคาตอนนี้ทวีคูณจากราคาเดิมไปไม่รู้กี่เท่า
ดาว: "ได้คะ ไม่มีปัญหาใดๆเลยค่ะ"
อีแค่ฝึกเด็กแข่งเต้นประกวดรางวัลเล็กๆ นักเต้นเท้าไฟแบบเธอที่กวาดระดับประเทศมาแล้วแค่นี่สบายมาก

อาจารย์สาวลูบหัวรุ่นน้องที่กล้ายเป็นลูกศิษย์เบาๆ เธอทั้งสองเป็นสายรหัสเดียวกันสมัยมัธยม แต่เป็นรุ่นเหลนรหัสกับทวดรหัส รู้จักกันมานานทำไมเธอจะไม่รู้ว่าจะหลอกใช้ยัยดาวยังไง
ตอนนี้เธอก็ได้เวลาเก็บของเตรียมไปสวีทกับแฟนต่างชาติของเธออย่างสบายตัวสบายใจ
ยิ่งคิดถึงแฟนหนุ่มเธอก็ยิ่งต้องรีบไปหา คิดถึงจนน้ำเดินหมดแล้ว

ดาวมองอาจารย์สาวจากไปลับตาจึงรีบหมุนตัวเข้าไปในอาคารสตูดีโอที่แรกที่เธอต้องไปคือฝ่ายบุคคลเพื่อทำบัตรพนักงาน นี่สรุปแล้วเธอต้องฝึกงานไปด้วยทำงานไปด้วย มันก็แปลกดี

แต่ต้องอึ้งเพราะเธอกลับเจอร่างสูงสง่าหล่อแตะตาและน่าโดดแตะในเวลาเดียวกันด้วย นี่มันเพื่อนพี่ชายเธอนิ
เอาละจ้า เจอโจทย์เก่าจ้า อีกฝ่ายก็เห็นเธอเหมือนกันเขาลุกขึ้นชี้หน้าเธอ
อินทรี: "นี่มันน้องไอ้จืดนี่หว่า"
ดาว: "ไอ้หล่อโรคจิต!! นี่แกมาทำอะไร"

พนังงานฝ่ายบุคคลเห็นท่าไม่ดีรีบลุกขึ้นห้ามปราม
พนักงาน: "ใจเย็นๆค่า คุณอินทรีมาสมัครเป็นนายแบบค่ะ ไม่ใช่คนโรคจิต คุณน้องใจเย็นๆนะค่ะ"

ดาว: "ไม่ใช่อะไรละคะ พี่อีตาคนนี้แหละตัวอันตรายเลย คนอะไรบ้ากามจิตใจต่ำตมโสสมสุดๆ"
อินทรีได้ยินอีกฝ่ายก็ฉุนขึ้นมาและคนอย่างเขาไม่มียืนเฉยๆแน่
อินทรี: "เฮ้ย ว่ากันแบบนี้ หนูมีดีอะไรแค่ไหน? ตัวเตี้ยหน้าหมวยก็แย่แล้ว ปากยังจัด กริยามารยาทก็ไม่มีชี้หน้าคนแบบนี้เหรอ ชาตินี้คงไม่มีแฟน"

โดนสวนเจ้าไปสาวน้อยก็มีอาการจี๊ดหัวร้อนออกมา เธอโดยกระเป๋าสะพายลงและชี้หน้าอินทรี

ดาว: "อย่าคิดนะว่าจะลืมแกทำอะไรกับฉันไว้บนรถไฟฟ้า"
อินทรีก็ยืนกอดอกจ้องเธอ แววตาเดือดดาลเช่นกัน
อินทรี: "เออ จำได้ดี ที่ร้านกาแฟก็ไม่ได้ลืมด้วย
โดนขุดแผลแบบนี้หัวดาวก็ร้อนฟู่ๆ ดาวจ้องอินทรีเขม็ง เธอละเกลียดไอ้พวกผู้ชายขี้เก็กขี้อวดที่สุด ยิ่งแบบสันดารเสียไม่ให้เกียรติผู้หญิงแบบนี้แล้ว มันต้องตายกันไปข้าง

อินทรีเองก็ไม่ชอบผู้หญิงแก่นไร้สัมมาคารวะไม่ฟังอะไรแบบเธอ หัวแข็งดื้อด้านแบบนี้พ่อจะจับตีให้ก้นลายเลย

ระหว่างทั้งสองขู่กันราวพังพอนกับงูเห่า คำว่าในรถไฟฟ้าก็กระตุกความสงสัยให้พนักงาน ข่าวที่มีชายโรคจิตบนรถไฟฟ้าเมื่อวานก็ดูคล้ายทั้งคู่มาก
พนักงาน: "คุณน้องคือคนในคลิปฉาวเหรอเนี่ย รู้มั้ยคะว่าดังใหญ่แล้ว"

ดาวหันมามองพรักงานคนนั้นอย่างงุนงง เธอไม่ได้รู้เลยว่าชาวเน็ตเขาตามหาสาวสวยดวงซวยในคลิปกันถึงขนาดพลิกแผ่นดินหาแล้ว

พนักงานสาวรีบเปิดข่าวให้เธอดู ดาวทรุดลงบนเก้าอี้
ดาว: "ตายๆ ยัยดาวตายแน่ๆ คอมเม้นต์บ้าอะไร ตายแล้วจะเอาหน้าไปไว้ไหนละฉัน"
ที่บ้านเธอหวงเธอขนาดไหนไม่มีรู้ซึ้งดีเท่าเธอ แค่ขอไปดื่มดับเพื่อนแบบเด็กสมัยนี้ พ่อเธอยังต้องส่งพี่ชายเธอซักคนมาเฝ้าตลอดๆ เหล้ามันฝืดคอไปหมดยิ่งคนที่มาเป็นดนัยด้วยแล้ว อย่าว่าแต่กินเหล้าเลยแค่เดินยังอึดอัด
แต่รอบนี้มีคลิปอีก ดังด้วย ไม่ตายวันนี้ก็ไม่รู้จะตายวันไหน โทรจ้องโลงเลยดีมั้ย

 

เธอหันไปมองไอ้คนต้นเหตุอย่างโมโหโกรธา
ดาว: "เพราะแก อย่าอยู่เลยเอ็ง ตายยยย!!"
เธอเดินมาไปทุบๆอินทรีอย่างโมโห แต่เขาไม่ใช่พระเอกละครที่นั่งนิ่งๆ เขาฉวยข้อมือเธอและยืนขึ้น ขนาดตัวที่ต่างราวกับเด็กกับผู้ใหญ่แต่นั้นก็ไม่ทำให้เธอกลัว

เธอหมุนแขนเป็นวงกลมทำให้หลุดจากการจับกุม อินทรีประมาทเธอแบบนี้ก็ได้โอกาสละ ดาวชกระดับเอวในระยะประชิดใส่เขา แม้เธอจะไม่ยากเรียนวิชาพวกนี้แต่ไอ้พี่ชายทั้งสองก็บังคับเธอจนเธอมีเขี้ยวเล็บแพรวพราวผิดกับรูปลักษณ์

แม้จะเสียเปรียบด้านจังหวะที่ให้อีกฝ่ายลงมือก่อน แต่ยังไงยอดฝีมือระดับเขาก็ไม่พลาดง่ายๆ ท่อนแขนที่หลุดจากมือเธอฟาดปัดหมัดตรงให้ผ่านสีข้างไป แถมเขายังแกล้งด้วยการเดินเข้าไปสอดแขนโอบเอวเธอแทน
ดาว: "ไอ้บ้า"
เธอตวาดแวดก่อนจะฮุคซ้ายใส่เขาแต่ชายรูปหล่อก่อนโยกหัวหลบออกทัน
เธอถูกเขาอินทรีหยอกแรงๆก็ฉุนกึก แต่ก่อนที่ทั้งสองจะได้ประทำอะไรอะไรเสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นพร้อมกับกลุ่มคนที่เดินเข้ามา
"นี่มันอะไร? เกิดไรขึ้น"

หนึ่งในชายที่เข้ามมาโพล่งถามออกมา
อินทรีที่รู้นอกรู้ในที่นี้ผ่านข้อมูลจากดาบแสงที่ฝากมาให้ตนเพื่อให้สะดวกในการทำงานที่นี่ก็รีบถอยออกมาจากน้องสาวเพื่อน กลุ่มคนที่เดินมาล้วนแต่เป็นหุ้นส่วนและผู้บริหารทั้งนั้น

อินทรี: "ไม่มีไรครับ รู้จักกันทักกันเฉยๆครับ พอดีพึ่งเข้ามาทำงานวันแรกเหมือนกัน"
เขาจงใจเน้นประโยคหลังเพื่อเตือนสติและขอสงบศึกกับดาวชั่วคราว

เธอเองก็ฉลาดพอที่จะไม่ก่อเรื่องตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาทำงาน เรื่องราวก็จบลงที่เธอได้แต่จ้องเขาอยากขู่อาฆาต ผู้ชายอะไรน่ารังเกลียดที่สุด ถ้าไม่ติดที่ตอนนี้เธอต้องรักษากิริยาในที่ทำงานใหม่ เธอจะกระทืบเขาให้จมดินเลย เธอขบเขี้ยวฟันกรอดดๆ หลังจากจัดการธุระเสร็จจากแผนกบุคคลเพื่อก็รู้บึ่งออกไปเอาเรื่องเพื่อนพี่ตัวดีทันที

แต่ทว่าแม้จะออกมาช้ากว่าเขานิดเดียวแต่ชายคู่อาฆาตกลับหายวับไปซะแล้ว

ดาวยกนาฬิกาขึ้นดูเวลา นี่พึ่งจะบ่ายเธอตัดสินใจว่าจะไปดูเด็กในทีมของเธอซะหน่อย คติเธอรับงานแล้วต้องทำงานแบบตั้งใจที่สุด สาวร่างเล็กกลับไปในอาคารอีกรอบ

แน่นอนว่าวันแรกทุกอย่างก็ไม่ราบรื่นเท่าไหร่ เธอปล่อยน้องๆซ้อมกันไปก่อน ปัญหาแรกหลักของเธอคือน้องกับเธออายุไม่ห่างกันมาก แถมแต่คนคนก็ลูกไฮโซโบว์ใหญ่ เธอคงปวดหัวกับเรื่องการปกครองเด็กพวกนี้อีกซักพัก ไอ้พวกลูกเทวดาทั้งหลายก็แบบนี้แหละ น้องบางคนไม่แม้แต่จะมองเธอ บ้างคนมองด้วยหางตา ก็นะเธอโดดมากลางคันแบบนี้มันคงต้องใช้เวลาปรับตัวกันบ้าง
"มาดูกันว่าใครจะร้ายกว่าใคร"
ดาวมองเด็กทุกคนพลางวางแผนการรับมือฤทธิ์เดชของแต่ละคน

สาวร่างเล็กนั่งจดรายละเอียดแผนการที่ต้องทำจนดึกจึงกลับบ้าน

ผิดกับคู่อาฆาตของเธอที่พอตกเย็นก็ควงพริตตี้ในสังกัดขึ้นห้องเรียบร้อย
คนมันอารมณ์เสียตั้งแต่เช้า มันต้องปลดปล่อยกันบ้าง

เขาเหวี่ยงร่างที่สวยสดเพราะมือหมอลงบนเตียงวันนี้เขาไม่มีบทจะมาทำอะไรชักช้าเสียเวลา พอเขาถอดเสื้อผ้าเสร็จก็ปืนขึ้นเตียง
อินทรี: "ดูด!!"
คำง่ายๆแต่นางสนองเกมกามที่ซื้อมาย่อมเข้าใจดี แม่พริตตี้อาชีพติดท็อปของวงการอ้าปากงาบท่อนเอ็นที่นอนนิ่งเธอดูดมันไม่กี่ครั้งท่อนเอ็นเย็นๆก็เริ่มพองขยายขนาด แม้ขนาดจะบิ้กเบิ้มสมคำร่ำรือแต่นางพริตตี้สาวก็ไม่ย่อท้อแถมยังยิ่งผงกหัวรูดท่อนเอ็นดังบ็วบๆไม่หยุด

หล่อนไม่แม้จะเกรงกลัวกลับจะกระสันอยากลองตัวเด็ดท่อนเบิ้มจนน้ำเริ่มแฉะเป้าแล้ว
เธอเคยได้ยินว่าผู้ชายคนนี้เย็ดดุจนแทบขาดใจ เด็กอ่างไซส์ไลน์บ้างคนให้เบิ้ลรอบไม่คิดเงินอีกด้วย ลูกไฮโซใจแตกที่เคยโดนเขาคนนี้เสยมารอบ จะต้องมาโทรมาเคาะห้องขอให้เขายัดเอ็นที่อยู่ในปากเธออันนี้ให้อีกรอบ

อินทรีปล่อยให้เอ็นยาวถูกดูดเลียจนเขาเริ่มทนเงี่ยนไม่ไหวเขาเลยดึงพริตี้ในชุดเกาะอกกระโปรงสั้นแทบปิดไม่มิดขึ้นมา เขารีบถอดชุดลอกคราบเธอออกอย่างรุนแรงทั้งดึงทั้งทึงและพอเห็นเต้านมอวบก็ซุกลงไปบีบดูดอย่างมูมมาม
เขาทั้งบีบทั้งขยี้จนคู่นอนต้องร้องห้าม
"อย่าบีบแรง เดะซีลีโคลนเสียทรงค่ะอน่าขยี้นมเตยแบบนั้น"

อินทรีร้องฮึดฮัดอย่างเสียอารมณ์ แมร่งค่าตัวแพงแถมห่วงตัวแบบนี้คืนนี้พ่อจะยัดให้พังจนรับงานไม่ได้เลย
เขากระตุดกางเกงในเธอลงและจ่อเอ็นยักษ์ของตนทิ่มเข้าไปโดยไม่สนคำทัดท้านจากเจ้าของ
อินทรี: "ซี้ดดดด เออพอใช้ได้ คืนนี้ขอสนุกหน่อยเถอะ"
เตย: "พี่อย่าพึ่งดัน หีแหก!! แสบบบ เจ็บหนูเจ็บ"
 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[nsrichantamit]

อาชีพ ล่อลวง สาว แต่ profile สุดยอด





ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[live20]

พระเอกของเรื่องนี้ชื่อ อินทรีย์ เป็นเพื่อนของพี่ชายนางเอก

[funkypunk]

เนื้อเรื่องดูน่าสนใจครับ แต่ฉากอ่านไปแล้วเริ่มงงนิดๆเพราะตัวละครเริ่มมากขึ้น 55 รอติดตามครับ

[sthanya]

อินทรีซาดิสหน่อย ๆ แล้ว น้องเตยมารับกรรมแท้ ๆ แต่น่าจะสมใจอยากน้องเตยน่ะ

[thewind]

พระเอกมาแบบดุมากครับ555

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

เยดุ แบบนี้ทำไมผมนึกถึงข่าวพี่หมื่น

[๋GEORGE]

เดินเรื่องได้รวดเร็วทันใจดีครับ​ แต่ว่าเป็นตอน1หรือ2กันแน่เนี่ยงงแป๊บ

[gungun.khondee]

พระเอกมาแล้ว มีฉากอิโรติกตามมาน่าอ่านตามเลย

[mighty]

มาทีนึงถึงกับนึกนานเลยว่าเคยอ่านตอนแรกเมื่อไหร่แต่พออ่านได้สักพักก้พอนึกตอนแรกออกมาได้บ้างบทบู๊บทโหดยังเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือพระเอกนี่ฟันดะจิงจิง

[ballzae]

เอาดุเหลือเกิน พังกันหมดพอดี

[palladium]

นึกถึงพี่หมื่นเหมือนกัน

ขำท่อนจบ 555 น้องเตยถึงกับหมดสภาพ

[Pusit Ittikosil]

นี่มันพี่หมื่นปะนิ เย็ดดุ555

[eveden]

เยดุ สกิลพระเอกสุดยอด

[neo-dark]

 ::YehYeh::พริตตี้ซวยแหละ