OUT OF AMMO EP 24 "บาดแผล"

[cd13579]

จุดแวะคุย
  กว่าจะเขียนจบตอนได้ ส่วนที่ยากที่สุดดันเป็นฉากบู๊ซะงั้น เหมือนช่วงนี้ไม่ได้เขียนบทบู๊นานเขียนไม่ไปยังไงไม่รู้ 55555 และช่วงนี้รับงานนอกมาเขียน เพราะฉะนั้นถ้าเรื่องไหนหาย ก็คือเข้ากรุไปก่อนและช่วงนี้เรื่องราวรบกวนจิตใจเยอะครับ ขาดความฟิตในการปั้นงาน ทั้งเรื่องเรียน เรื่องที่บ้านและ.....เรื่องหัวใจ
ชีวิตคนเรามันยุ่งยากเนอะ เอาละเลิกบ่น

ขอให้ทุกท่านมีความสุขนะครับ Enjoy 
ตอนที่ 24
 


 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
บิ้ก: "รีบตามมันไปเร็ว จับมันให้ได้"
บิ้กตะโกนเร่งลูกน้องก่อนจะวิ่งจี้หลังวชิระมาติดๆ แต่แนวต้นไม้ด้านหน้าก็มีลูกน้องมันสองคนโผล่ออกมายิงสกัด
บิ้ก: "ว๊ากกกกกก มาสิวะ ตายๆๆๆๆ"
บิ้กเลือกจะวิ่งหาและเป็นฝ่ายลั่นไกสวนกับไปแบบไม่กลัวอะไร
เปรี้ยงๆๆๆ ปังๆๆๆ
เสียงดังระเบิดสนั่นป่าก่อนที่บิ้กจะเก็บไปได้คนหนึ่งแต่สมุนอีกคนที่รอดก็ยิงกราดไปโดนลูกน้องอีกคนที่วิ่งตามาอยู่ ร่างลูกน้องบิ้กล้มฮวบหน้าคว่ำแน่นิ่งทันที
บิ้ก: "ไอ้แบงค์ ไอ้พวกชาติหมา!"
บิ้กกรอกกระสุนเข้าเบ้าตามันก่อนจะสั่งให้ลูกน้องอีกคนรีบดูอาการเพื่อนขณะที่เขาไล่วชิระต่อโดยลำพัง ไม่ใช่เขาไม่ห่วงลูกน้อง แต่ต้องมีคนหยุดวชิระ เขาต้องหยุดมันก่อนมันจะทำชั่วไปมากกว่านี้ การที่มันเป็นแบบนี้เขาเองก็มีส่วนผิดอยู่ไม่น้อย ดังนั้นเขาต้องจับมันให้ได้

หลังจากวิ่งตะบึงมาอีกช่วงใหญ่ๆ ในที่สุดเขาก็ตามมันทัน
ดินตรงหน้าวชิระกระเด็นขึ้นมาตามแรงกระสุน
บิ้ก: "ไอ้วิท หยุด กูบอกให้หยุด มอบตัวซะมันจบแล้วไอ้หนู"
วชิระโยนปืนและยกมือช้าๆและหันมามองหน้าบิ้ก แววตาที่มันจ้องกลับมามีแต่ความแค้นมีแต่ความโกรธเกรี้ยว
วชิระ: "ยังวางมาดเป็นพี่ชายคนดีอีกเหรอวะไอ้บิ้ก กูละเบื่อมึงจริงๆทำตัวเป็นพี่ใหญ่ทั้งๆที่เป็นแค้ไอ้กระจอก"
บิ้กยิ้มแค่นๆและอ้าปากตอบกลับไป
บิ้ก: "ใครกันแน่ที่กระจอก มึงกำลังจะโดนจับ คุกเข่าลงซะไปวิท"

วชิระแสยะยิ้มอย่างอาฆาตออกมา
วชิระ: "มันจะเป็นแบบนั้นจริงๆเหรอ รุ่นพี่!!"
เสียงแวกพุ่มไม้ออกมาจากข้างตัวเขาทั้งสองด้าน และกระหน่ำยิงเขาทันที
ปังๆๆ
บิ้ก: "โอยยย พวกเวร"
บิ้กหันไปแต่ก็ช้าเกินไป หัวไหล่เขามีเลือดทะลักออกมาเขาล้มด้วยแรงปะทะมือกลในมือหลุดหายไปแต่วินาทีชี้เป็นชี้ตายบิ้กก็กลิ้งหลบกระสุนที่ตามเอาชีวิตและล้วงปืนพกขึ้นมายิงสวนจากในท่านอน
เดนคนทั้งสองที่กระโจนเข้ามาหวังปิดเกมก็เลยเข้าทางปืนจังๆ
รอบนี้ถือว่าโชคยังเข้าข้างเขาอยู่ เขาผุดลุกขึ้นและยิงดักไปยังวชิระที่กำลังจะเก็บปืนมัน
วชิระไม่รอช้าโดดเข้าพุ่มไม้หนีต่อทันที บิ้กกัดฟันทนวิ่งตามไป
และนั้นคือสิ่งที่วชิระคาดไว้อยู่แล้ว
มันดักรอและพุ่งชนรวบมือปลดปืนบิ้กมันชิงจังหวะขึ้นคล่อมนั่งทับและล้วงห่วงเหล็กมาล็อคแขนบิ้กกับกิ่งไม้ใหญ่

วชิระไม่เสี่ยงจะสู้กับบิ้กเพราะไอ้บ้ารายนี้กว่าจะรู้ผลคงกินเวลาเป็นวัน และตอนนี้เขาไม่มีเวลาแล้วด้วย
วชิระ: "ไปแล้วนะครับ รุ่นพี่ กูไม่โง่ให้มึงจับหรอก ฮาๆๆ"
บิ้ก: "ไอ้เหี้ย แน่ใจปล่อยกูแล้วมาตัวต่อตัวกันสิวะ กลับมานะโวย บัดโธ่"

บิ้กพยามกระชากแขน แต่ก็ไร้ผล นี่เขาจะต้องปล่อยมันหนีได้อีกจริงๆเหรอ
แต่แสงแห่งความหวังก็มาถึง
เข้ม: "พี่บิ้ก ผมมาช่วยแล้ว อยู่นิ่งๆผมจะไขให้"
บิ้ก: "ไม่ต้องโยนคุณแจมา รีบตามไอ้วิทไป เร็ว!"
เข้มโยนคุณแจไปให้อีกฝ่าย ก่อนจะวิ่งไปตามทิศที่บิ้กชี้

บิ้ก: "ไอ้เข้ม!!....มึงห้ามลังเลนะ นั้นไม่ใช่ไอ้วิทที่มึงรู้จักอีกแล้ว"
เข้มหันมามองหน้ารุ่นพี่ เขากัดฟันกรอดๆ และในที่สุดเขาก็ผยักหน้าและรีบไล่ตามไป

วชิระ: "ต่อจากไอ้บิ้กก็เป็นมึงเหรอวะ  ไม่เจอกันนานนะเพื่อนรัก"
วชิระส่งเสียงทักทายทันทีที่มันรู้ว่าเข้มกำลังตามมาใกล้ขึ้น
เข้ม: "ถ้ามึงยังเห็นกูเป็นเพื่อนมึงมอบตัวเถอะ ไอ้วิทหยุดได้แล้ว มึงเลิกทำแบบนี้ได้แล้ว!!"
วชิระ: "พูดจาอะไรไร้สาระอีกแล้วนะ มาคุยกันเรื่องอื่นดีกว่าน่า ไม่เจอกันนานน้ำเป็นไงบ้างละ.....ลืมไประเบิดที่กูกดมันแรงไปหน่อย ฮะๆๆๆๆๆ"
วชิระไม่ลังเลที่จะกรีดแผลเก่าเข้ม แถมยังเฉลยด้วยว่าคนที่กดระเบิดเปิดงานในวันนั้นคือมันนั้นเอง
เข้ม: "ไอ้สารเลว!!!!"
เข้มยกปืนสาดกระสุนใส่มันด้วยความโกรธ แต่ยิงโดยไม่มีสมาธิยิงด้วยอารมณ์มันก็หลบไม่ยาก
วชิระ: "กระสุนคงหมดแล้วสินะไอ้เพื่อนรัก มึงนี่ยังขี้โมโหเหมือนเดิมเลย ไม่เอาน่าใครจะไปรู้ละว่าแฟนมึงจะตายด้วย  เปลี่ยนเรื่องคุยก็ได้  เรื่องนี้ละกัน....กูว่าแฟนใหม่มึงน่ารักดีนะ เหมาะกว่ามึงกับน้ำซะอีก"

เข้มโยนปืนกลทิ้งไปเขาใช้กระสุนเกลี้ยงแล้ว เล่นปะทะหนักซะขนาดนั้นมันจะไปเหลือได้ยังไง แต่เข้มก็ยังมีปืนพกซึ่งเขาไม่รอช้ากดไกใส่มันทันที
ปัง ปัง
เข้ม: "อย่ายุ่งกับเธอนะ"
วชิระ: "ได้ข่าวว่าเป็นนักข่าวนี่ ปากน่าจะดี ว่าแต่หีอะเด็ดมั้ย?"
เข้ม: "หุบปาก!!!"
เข้มพยายามยิงแต่วชิระก็ไวเกินกว่าจะเล็งได้ถนัดยิ่งยิงกลับยิ่งเปลืองกระสุน
วชิระ: "หวงเหรอวะ ไม่ต้องคิดมากวันนี้กูอิ่มแล้วได้ของดีมาตะกี๊ไง แฟนลูกน้องมึงไง ซิงด้วยขาวด้วย เด็ดมากครบสูตรอะกูบอกเลยกูนี่ยิงน้ำไปเต็มท้องเลย"
เสียงยี้ยวนทำให้เข้มกดไกซัดอดีตเพื่อนไม่ยั้งแต่ก็ไม่ได้ทำให้สถานการณ์เปลี่ยนแถมกระสุนปืนพกเขาก็เหลือในปืนเป็นแม็กสุดท้าย

โดยปกติเข้มจะพกมากกว่านี้แต่หากเป็นชุดรบเต็มตัวแบบงานนี้เขาต้องแบกปืนกลแบกกระสุนแบกระเบิดเพิ่มสารพัดเลยทำให้เอากระสุนปืนพกมาแค่นิดเดียวเท่านั้น
แถมอีกฝ่ายยังรู้วิธีเคลื่อนที่แบบยุทธวิธีเลี้ยวซิกแซกบ้างย่อตัวหลบไปตามภูมิประเทศบ้าง

ต่อให้เป็นเข้มแต่เจอกับเป้าเคลื่อนไหวที่ฉลาดเป็นกรดแบบวชิระก็ทำให้เขาเปลืองกระสุนไปเรื่อยๆเท่านั้น
เข้มรีบกเวิทยุหาตัวช่วยอื่นก่อนวชิระจะหลุดมือไปอีกครั้ง
"ยักษ์ใหญ่เรียกวังยักษ์ ผมต้องการกำลังหนุน ผู้ต้องสงสัยรายสำคัญกำลังหนี"
เข้มเก็บปืนจะออกวิ่งตามวชิระสุดแรง พอเก็บปืนเขาก็ทำความเร็วได้ดีขึ้นแต่ก็ยังไม่ถึงตัววชิระอยู่ดี

"ถึงยักษ์ใหญ่เราประสานเฮลิคอปเตอร์ให้แล้ว เขากำลังบินไปทางคุณ"
เข้ม: "รับทราบแล้ว บอกเขาด้วยว่าเร่งให้เร็วที่สุด"
วชิระ: "วิ่งอึดขึ้นโขเลยนะเพื่อน แต่พอได้แล้วมั้ง มึงไม่เคยชนะกูได้อยู่แล้วเลิกพยายามเถอะ"
เข้ม: "มึงก็มอบตัวสิวะ"
วชิระ: "เลิกฝันซะที เรื่องอะไรกูจะยอมติดคุกเน่าๆ ปล่อยกูไปดีกว่ามั้งแล้วกูจะไม่ไปเยื่ยมนักข่าวของมึง"

เข้มเลือดขึ้นหน้าเขากัดฟันเร่งสปีดตามวชิระให้ทัน แต่ทันใดนั้นเสียงใบพัดก็เริ่มใกล้เข้ามา
วิทยุ: "เราคือนางนวล เรียกหน่วยตำรวจภาคพื้น มีใครได้ยินมั้ย"
เข้ม: "ได้ยินแล้วนางนวล ผมเห็นเครื่องแล้วคุณ บินมุ่งมาทางขวาประมาณ1นาฬิกา"
นางนวล: "ทราบแล้ว รอสักครู่"
เสียงใบพัดที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆทำให้วชิระเริ่มเคร่งเครียดจนเลิกเล่นสงครามน้ำลายกับเข้มไปในทันที
เข้ม: "ยอมได้แล้วไอ้วิท พอเถอะนึกถึงลูกจ๋าบ้างสิวะ วิญญาณลูกมึงจะไปสงบได้ไงถ้าเห็นพ่อเป็นบ้าแบบนี้"

วชิระถึงกับก้าวสะดุดขาตัวเองเข้มรีบกระโดดคว้าตัวแต่วชิระก็กลิ้งหลบและรีบลุกขึ้นวิ่งต่อ
เข้มตะโกนสบถออกมาเมื่อเขาพลาดโอกาสงามๆ
แต่ฮอลำนึงก็บินมาเหนือหัวเขาพร้อมกับวิทยุที่ดังขึ้น
นางนวล: "เจอกันซักทีคุณตำรวจ จะให้เราช่วยยังไง"
เข้มพึ่งสังเกตว่าเครื่องลำดังกล่าวทำสีพรางเขียวคิดเลขและเครื่องหมายของกองทัพบกชัดเจนมันคือ ball 212 ของกองทัพบกที่รับใช้ชาติมานาน
ต้องขอบคุณผู้การที่ใช้เส้นสายที่มีเรียกหน่วยเคลื่อนที่เร็วของกองทัพบกมาได้ พึ่งได้จริงๆเลยผู้การไม่เคยทำให้ผิดหวัง

นางนวล: "เรามีหน่วยแม่นปืนบนนี้ให้เราจัดการเลยมั้ย"
เข้ม: "ไม่ๆปฎิเสธเราต้องการจับเป็น"
นางนวล: "ทราบแล้ว ทางเราจะยิงสกัดให้คุณก็แล้วกัน"
ฮอค่อยบินฉีกและยกลำสูงเพื่อให้พลแม่นปืนทำงาน

เปรี้ยง!! ไม้ตรงหน้าวชิระแตกกระจุยทำเขามันต้องชะลอความเร็ว และนัดต่อๆไปก็ดักหน้าตัดทางทำให้มันวิ่งได้ช้าลงจนมันต้องยอมวิ่งเข้าดงไม้ทึบเพื่อจะบดบังตัวจากทางอากาศแต่ก็แลกกับทำให้มันวิ่งได้ช้าลง

"พั่บผ่า จ่ายังเห็นอยู่มั้ย"
นายทหารบนเครื่องหันไปถามลูกน้องที่เล็งผ่านกล้องที่ปืน แต่เมื่อจ่าหนุ่มส่ายหน้าร้อยเอกบนเครื่องก็รีบวิทยุบอกเข้ม

"คุณตำรวจ เราไม่มีมุมยิงแล้วแต่เราจะบินกดดันให้ มีอะไรก็แจ้งเข้ามา โชคดี!!"
เข้ม: "ผมใกล้ได้ตัวมันแล้ว ซึ้งใจจริงๆครับ ที่เหลือผมจัดการเอง"
เข้มกล่าวจบก็กระโดดคว้าคอวชิระได้พอดีทั้งสองล้มกลิ้งไปด้วยกันแต่วชิระก็ถีบเข้มปลิวก่อนจะโดนใส่คุณแจมือ

วชิระมันไม่ได้โดนกวดตามทัน แต่มันจงใจให้เข้มถึงตัวมันเพราะมันจะได้จัดการเข้มและหนีโดยอาศัยความหนาทึบในป่าได้ แต่ถ้าเข้มยังตามตูดมันอยู่ ฮอก็จะรู้ตำแหน่งของมันเช่นกัน

ทางออกที่ดีที่สุดคือฝังเพื่อนรักก่อน

เข้ม: "ไอ้วิทพอซะทีกูไม่ได้อยากทำแบบนี้"
เข้มลุกขึ้นและชักปืนขึ้นมา
วชิระ: "ไม่เอาน่าตัวต่อตัวกันดีกว่า หรือว่ามึงกลายเป็นพวกไร้น้ำยาพึ่งแต่ปืนแล้ววะ"
เข้มเก็บปืนให้จรดหมัดตั้งท่าแทนคำตอบ
วชิระพุ่งเข้าหาเข้มก่อนหมัดฮุคขวาเข้าที่ใบหน้าแน่นอนว่าแค่นี้ไม่ใช่ปัญหาของเข้ม แต่มือที่กำเปลี่ยนเป็นคว้าจับข้อมือและกระชากแขนที่ยกขึ้นป้องกันออกและหันศอกซ้ายอีกข้างไปที่ปลายคางของเข้มที่เซมาหามัน
เข้มขืนตัวและเงยหน้าหลบได้อย่างหวุดหวิด

แต่วชิระก็ไม่ปล่อยให้เสียจังหวะปล่อยมือเข้มและอัดหมัดไปที่ข้างลำตัวเข้มก่อน
เข้มรีบหยุดหมัดสวนคืนทำลายจังหวะรุกของอีกฝ่ายแต่วชิระก็อ่านทางออก
มันย่อตัวก้มหัวหลบและอัดเข้าช่วงท้องเข้มเป็นชุดก่อนจะกระโดดแทงเข่าปิดท้ายส่งเข้มลงไปนอนตัวงอที่พื้น

วชิระ: "อย่าให้มันจบง่ายนักสิ เมื่อก่อนซ้อมมวยกันยิ่งกว่านี้อีก ลุกสิ"
เข้มกัดฟันค่อยลุกขึ้นมาอีกรอบ วชิระไม่รอช้ารีบเดินหน้าสาวหมัดใส่เข้มไม่ยั้ง
หมัดหนักๆซัดซ้ายทีขวาทีอย่างแม่นยำเข้มยกแขนรับหมัดที่พุ่งเข้ามาอย่างทุลักทุเล
วชิระเดินหน้าอัดเข้มอยู่ฝ่ายเดียว
เข้ม: "ไอ้วิทหยุด! พอได้แล้ว"
เข้มก้มหลบฮุคขวาและโยกคอหลบหมัด1-2 ก่อนจะถอยทิ้งระยะห่าง
แต่อีกฝ่ายไม่คิดเจรจากันอีกมันกระโดดต่อยจนอีกฝ่ายล้มกลิ้งทั้งๆที่ป้องกันทัน

เข้มกุมท่อนแขนที่ปวดระบมก่อนจะลุกขึ้นมาให้อีกฝ่ายซ้อมอยู่โดยไม่คิดจะตอบโต้
เมื่อต้องเป็นฝ่ายตั้งรับไม่นานเข้มก็พลาด
เข้มโยกคอหลบหมัดตรงแตอีกฝ่ายก็พลิกใช้ท่อนแขนโน้มคอและแทงเข่าใส่แต่เข้มก็ประสานมือรับเข่าที่พุ่งเข้ามาทัน
แต่นั่นวชิระก็คาดได้อยู่แล้วการโจมตีที่แท้จริงคือต่อจากนี้
มันใช้เข่าที่เข้มจับเป็นฐานถีบตัวแทงเข่าไปที่กกหูเข้มเต็มแรง เข้มเซถอยโอกาสอันงามแบบนี้วชิระก็ไม่ปล่อยไป

รอบนี้มันทุ่มสุดแรง เพราะนี่อาจเป็นโอกาสเดียวที่มันจะชนะเข้มได้
ขมับ กกหู ลิ้นปี่ เบ้าตา จุดไหนที่เป็นจุดบอบบางบนร่างกายของมนุษย์มันใส่สุดแรง
เข้มไม่เคยชนะวชิระได้ แต่วชิระก็รู้ไม่ใช่เพราะมันเก่งกว่า แต่เพราะเข้มไม่ได้มองว่ามันเป็นศัตรูต่างหาก

แต่สถานการณ์ตอนนี้คือเข้มตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ เขาโดนวชิระต่อยอัดขายโครงซ้ายทีขวาทีจนการ์ดตกวชิระเห็นก็เงื้อหมัดอัดเต็มปลายคางเลือดสดๆซ่านกระจาย
ร่างเข้มหงายหลังนอนแผ่หมดสภาพในทันที
วชิระยืนหายใจหอบอยู่พักใหญ่ ก่อนเดินไปนั่งคร่อมร่างเข้มมันหวดหมัดใส่เข้มที่นอนนิ่งไม่ยั้ง
วชิระ: "ตาย! ตาย! ตาย!"

แม้จะถูกกระหน่ำต่อยแค่แววตาของเข้มกลับมีแต่ความสมเพชเห็นใจอีกฝ่าย
เข้ม: "พอได้แล้วเพื่อน! อย่างน้อยก็เห้นแก่วิญญาณลูกมึง!"
วชิระหยุดชะงักขบกรามแน่น กำหมัดแน่นแต่ก็หวดใส่เข้มอีกและยิ่งบ้าคลั่งเกรี้ยดกราดขึ้น
วชิระ: "ไม่!!! เมื่อกูไม่มีความสุข โลกใบนี่ก็อย่าหวังจะสงบสุขอีกเลย กูจะฆ่า จะเย็ดแมร่งทุกตัว อีนักข่าวนั่นกูก็จะเย็ด เย็ดให้หีมันแหกแบบอีคุณหนูเมียลูกน้องมึงนั้นแหละ กูไม่หยุดอะไรทั้งนั้น"
ยิ่งพูดแววตามันยิ่งขว้างดูแล้วคล้ายจะเสียสติแต่ทุกหมัดของมันกลับรุนแรงและตรงเป้าจนใบหน้าเข้มแตกหลายแห่ง

วชิระ: "มึงเอ็งก็ต้องตาย มึงตายยยยย ตายแมร่งให้หมดทุกคน เหี้ยยยยย โลกเหี้ยๆแบบนี้ กูจะทำให้แมร่งชิบหาย ฮะๆๆๆ ฮ๊าาาาา"
มันกู่ร้องอย่างบ้าคลั่งขณะรั่วหมัดใส่เข้ม แต่ตำรวจหนุ่มนึงถึงวันที่เขาไปงานเผาลูกและเมียของเพื่อน เขาสัญญาว่าเขาจะดูแลมันแทน

แต่ดูเหมือนเขาจะทำไม่สำเร็จ
เข้มมองหมัดที่ตรงเข้ามาเขาแพ่งสมาธิจนดูเหมือนมันเป็นหมัดช้าๆและเมื่อมันจะกระทบหน้า เขาก็พลิกหน้าหลบก่อนจะใช้ท่อนแขนตนฟาดข้อพับที่แจนอีกฝ่ายจนวชิระเซหน้าเกือบคะมำ เข้มก็โขกหัวใส่จนวชิระเสียจังหวะก่อนจะหวดหมัดเข้ากรามขวาอีกฝ่ายและเปลี่ยนจังหวะเป็นคนรุกบ้าง
เข้มจับคอเสื้อเหวี่ยงวชิระลงและเป็นฝ่ายคล่อมแทน

เข้ม: "นี่เพื่อลูกเมียมึง"
พูดจบก็ไม่รอช้าซัดโทรมเข้าที่หน้าวชิระหลายทีติดๆ วชิระรีบยกมือขึ้นกันก่อนจะใช้เท้าถีบฝ่ายออกไป ทั้งคู่ค่อยๆลุกขึ้นมาประจันหน้ากันอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้เข้มไม่ลังเลอีกแล้วทั้งสองตั่งท่าและค่อยๆเดินหาอีกฝ่ายช้าๆ ทั้งสองจ้องสมาธิไปที่คู่ต้องสู้ตรงหน้า ก่อนทั้งสองออกหมัดใส่กันไม่ยั้ง เสียงหมัดแหวกอากาศดังน่าเกรงขามเมื่อทั้งสองออกอาวุธใส่กัน ทุกการเคลื่อนไหวทุกการโจมตีไม่มีช่องว่างให้ผิดพลาด ไม่มีแม้เวลาจะคิดทุกอย่างตอบสนองฉับพลันตามกลไกร่างกาย

ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ
หมัดแย็บพุ่งใส่ใบหน้าติดๆราวกับงูร้าย เข้มเองคอหลบทีละหมัดพร้อมสวนคืนแบบหมัดต่อหมัดจนฝั่งวชิระต้องถอยหนีสร้างช่องว่างแต่เข้มที่ได้เปรียบก็เดินหน้าตามไปติดๆ
วชิระตวาดด่าเข้มไปคำนึงก่อนจะสลับเท้าหมุนตัวฟาดแตะตามแนวราบสกัดไม่ให้เข้มประชิดตัว
แต่ลูกแตะที่หมายใช้สกัดเข้มกลับถูกหยุดด้วยมือสองข้างจับที่ปลายเท้าและข้อพับ
เข้ม: "เจ็บหน่อยนะเพื่อน"
เข้มอออกแรงเหวี่ยงคนที่กระโดดแตะตนฟาดเข้ากับต้นไม้ใหญ่
พอหมูขึ้นเขียงเข้มก็สับไม่ยั้ง เปิดด้วยเข่ากลางอกบดร่างอีกฝ่ายติดต้นไม้ ต่อด้วยหวดซ้ายขวาจนอีกฝ่ายหัวโขกไปมา มันคำรามอย่างคลั่งแค้นวชิระรวบคอตีเข่าตอบโต้ก่อนที่มันจะโดนถลุงฝ่ายเดียว แต่เข่าของมันถูกศอกตอกสกัดตรงต้นขาและเข้มก็กระแทกมือสวนขึ้นปลายคาง เล่นเอาภาพมันตัดหายไปวูบนึง
แต่พอมันได้สติความจุกแน่นก็ตามมาเข้มตีเข่าอัดท้องน้อยจนตัวงอ ดอกนี้วชิระถึงกับลิ้นจุกปากเพราะความจุกแต่คนหนังหนาแบบมันก็เหวี่ยงหมัดสวนเต็มกรามเข้ม
เข้มใช้แรงปะทะที่หลงเหลือหมุนตัวฟาดสันมือเข้าที่ลำคอมันตามด้วยหมัดเข้าที่ท้อง สีข้าง และเบ้าตา

ความได้เปรียบแบบตอนสู้กับลูกน้องเข้มไม่มีอีกต่อไป คู่ต่อสู้คนนี้เหนือชั้นกว่า ไม่จำเป็นต้องเร็วนรกแตกแบบไอ้หนูคนนั้น คู่ชกรายนี่กระดูกแข็งพอ แถมเพียงแค่มันโดนจังๆซักทีมันก็มีสิทธิ์นอนนับดาวเอาง่ายๆ เข้มใช้แค่ความแม่นยำก็ไล่ต้อนวชิระจนเริ่มเสียอาการแล้ว
เข้มผลักมันไปยืนนิ่งพิงต้นไม้ก่อนจะตอกหมัดเข้าเต็มหน้า
วชิระถึงกับงงงันเมื่อโดนถลุงอยู่ฝ่ายเดียว มันลำพองเกินไปหลังจากชนะดนัย มันประเมินจากอดีตบวกกับระดับฝีมือดนัยมันน่าจะเก่งกว่าเข้มหรือไม่ก็ทัดเทียมสิ แต่ตอนนี้มันถูกเข้มรัวหมัดแบบไม่นับเข้าที่ท้อง
ปักๆๆๆ ปึกๆๆๆๆ
มันฝืนยกแขนกันเข้มเลยอาศัยที่มันเปิดการ์ดที่หน้าคัปเปอร์คัตจนเลือดที่ทะลักท่วมปากสาดกระจาย

สิ่งที่วชิระพลาดคือเขาประเมินเข้มต่ำเกินไปใช่เขาอาจเก่งพอจะชนะดนัยได้ เขาเหนือกว่าสองขั้นแต่กับเข้มที่ฝึกหนักมาตลอด ยิ่งเป็นคู่ซ้อมให้แก๊งค์อินทรีทั้งสามฝีมือเข้มยิ่งก้าวกระโดด ไม่ใช่แค่พวกรุ่นน้องที่ได้ประโยชน์ฝ่ายเดียว ยิ่งฝึกให้พวกมันมากเท่าไหร่เข้มเองยิ่งแกร่งเป็นเงาตามตัว
อีกอย่างดนัยเองก็ขาดซ้อมไปเยอะเพราะต้องแฝงตัวบวกกับบาดเจ็บมาก่อนฝีมือต้องถอยตกลงมามันเลยใช้เวลาไม่นานนัก แต่กับเข้มที่อึดเยี่ยงหมีทรหดเยี่ยงควาย สภาพมันเลยออกมาตามที่เห็น

วชิระถึงกับบ้วนเลือดออกมาเป็นกอง แต่เข้มเองก็ไม่ปล่อยให้มันได้ฟื้นตัวได้อีกแล้วหมัดตรงต่อยหน้ามันไป เข้มไม่คิดดจะหยุดจนกว่าอีกฝ่ายจะหมดสภาพ เพราะเขาเองก็ไม่มั่นใจว่าจะชนะอดีตเพื่อนได้จริงๆ
และเข้มก็คาดไม่ผิด ร่างที่เมาหมัดกลับใช้แรงเรี่ยวที่ไม่รู้ไปเอามาจากไหนอีก ปัดแขนที่ยึดลำคอเขาออกก่อนจะเขกหัวใส่ ตำรวจหนุ่มผงะไปนิดเดียวแต่วชิระก็ใช้โอกาสรวบเอวเขายกร่างเขาทุ่มกับพื้น
เข้ม: "อึกก! มึงนี่มัน...!!!"
ไม่ทันจะด่าจบเงาของฝ่าสันตีนของอดีตเพื่อนตัวร้ายก็ฟาดตอกลงหน้าเขาราวกับค้อน

ตึง!!!


เข้มยังโชคดีที่ยกแขนกันทัน แต่ความรุนแรงทำเอาแขนชาไปหมด แถมมันยังกดแรงหมายขยี้หน้าหล่อๆ(?)ของเขาด้วย เข้มกัดฟันใช้แขนยันไว้เต็มแรงแรงด้วยน้ำแรงที่กดทับลงมาเข้มต้องรีบหนทางอื่นก่อนจะโดนเหยียบหน้าแหก
เอางี้ละกันวะ เข้มใช้ขาตนเกี่ยวข้อพับขาอีกข้างของวชิระและเมื่ออีกฝ่ายเสียหลักตีนที่ยังว่างก็ยันซ้ำไปที่ท้องอีกฝ่ายจนหงายหลัง เข้มรีบชิงลุกขึ้นแต่อีกฝ่ายก็ตวัดแตะตัดขาจนหน้าคะมำซะเอง
วชิระ: "ยังรีบร้อนเหมือนเดิมเลย....แต่ก็ดีแล้วจะได้ฆ่าง่ายๆหน่อย"
วชิระกลิ้งมาทับร่างเข้มที่พึ่งจูบพื้นมันใช้โอกาสนี้รัดคอเข้มด้วยท่อนแขน
เข้ม: "ไอ้.....ไอ้.....อ็อคคคคค"
เข้มจะด่าแต่ท่อนแขนที่รัดแน่นก็ทำให้เขาเปล่งเสียงไม่ออก พร้อมๆกับลมหายใจที่ขาดไป
เข้มพยายามตะกุยและดิ้นเพื่อหลุดพ้นจากความตาย แต่ไอ้ห่าวิทก็รู้มากมันยังใช้ท่อนขารัดร่างไม่ให้เขาขยับแขนได้ เข้มพยายามดิ้นง้างขามันออกแต่ด้วยอากาศที่น้อยลงทำให้เรี่ยวแรงเขามันถดลงพร้อมๆกับสติ

ชิบหายแล้วไงกู! เข้มกล่าวในใจเมื่อตาเขาเริ่มพร่ามัว ปอดเขาร้อนเหมือนไฟลุก
ไม่เอาโวยใครจะมายอมตายกันวะ
แม้ใจจะสู้แต่เขากลับคิดหาวิธีเอาตัวรอดไม่ออก และเวลาคิดของเขาก็ค่อยๆหมดลงเข้มพยายามฝืนสติแต่มันก็ยากเต็มทนแล้วใบหน้าแดงเพราะเลือดไม่สามารถวิ่งตามปกติ เข้มอ้าปากพงะงาบๆ

วชิระ: "ไม่ต้องพยายามแล้ว มึงหลับไปเลยเดี๋ยวน้องนักข่าวกูจะดูแลเอง จะดูแลให้ดีกว่าน้องคนตะกี๊อีก"
ภาพสุดท้ายที่เขาพึ่งวีดีโอคุยกันเมื่อคืนแวบเข้ามาในสมองเข้มทันทีเมื่ออดีตเพื่อนรักหมายจะแย่งไข่แดงที่เขายังไม่ได้เจาะ หน้าสวยๆ นมกลมๆ จะโดนคนอื่นเคลม
ไม่มีวันหรอกโว๊ยยยย!!! เข้มฮึดสู้ เมื่อดิ้นไม่หลุดงั้นก็เอางี้เลยก็ได้วะ เข้มใช้เข่ายันตัวขึ้นแม้ว่าวชิระจะกดน้ำหนักลงมาหรือแม้จะเพิ่มแรงรัด เข้มค่อยๆยืนโดยมีวชิระเกาะหลังรัดอยู่
และเมื่อยืนนิ่งๆแล้วเข้มกระโดดทิ้งตัวกระแทกอีกฝ่ายกับพื้นเสียเอง
วชิระร้องโอ้กออกมาเพราะความจุก แขนที่รัดคอหลุดออกลุกไม่ขึ้น เข้มก็ใช่ว่าจะได้เปรียบเขาคลานหมดแรงและไอสำลักอากาศ ถ้าช้าอีกนิดเขาได้เป็นผีป่าจริงๆแล้ว

ทั้งคู่ค่อยๆลุกขึ้นมายืนจ้องหน้ากันเขม็งก่อนจะกระโจนเข้าหากัน
ทั้งคู่ต่างเปลี่ยนกันรับกันรุก ไม่มีใครจะคาดเดาได้ว่าใครจะเป็นผู้กำชัย โอกาสเพียงนิดเดียวก็ชี้ผลการต่อสู้ได้ทันที แต่ดูเหมือนทั้งคู่จะไม่คิดอะไรอีกต่อไปในหัวมีแต่ตอบสนองตอบโต้อีกฝ่ายเท่านั้น ยิ่งนานการออกอาวุธการรุกรับกันไวขึ้นเรื่อยๆ
เข้มแม้จะรุกได้หนักกว่า แต่การปิดปัดป้องจุดสำคัญของอีกฝ่ายก็ทำให้เขาจัดการอีกฝ่ายไม่ได้แถมยังโดนลูกสวนกับจังหวะตามน้ำจนเสียสูญ เกือบพลาดท่าหลายที

เข้มที่เป็นฝ่ายผงะถอยออกไปเช็ดคราบเลือดที่ใบหน้า เขาจ้องวชิระที่ตอนนี้กลับมายิ้มยี้ยวนกวนสันตีนได้อีกครั้ง
ในเมื่อวิธีการเดิมไม่ได้ผลมันก็ต้องเสี่ยงแล้ว

เข้มจ้วงหมัดปาดซ้ายขวาอย่างหนักหน่วง แต่วชิระก็ต้านไว้ได้แล้วสวนกลับในจังหวะหลังจากหมัดสุดท้ายพลาด หมัดวชิระเข้าเต็มๆเป้าตามที่คาด แต่สิ่งมันคาดไม่ถึงคือเข้มใช้แรงกระแทกช่วยหมุนตัวกระโดดแตะปลายคางสวนมาแบบแลกเลือด
วชิระ: "ได้จะเล่นแบบนี้ใช่มั้ย มาวัดกันไปเลย"
เข้ม: "กูไม่แพ้อยู่แล้ว มา!!"
มันตั้งหลักได้ก็สืบเท้าไปหาเข้ม
ตอนนี่จากการต่อสู้ที่เป็นการวัดชั้นเชิงกลายเป็นการต่อสู้ที่ไอ้บ้าสองคนยืนแลกหมัดกันแบบไม่มีหลบคนที่ซัดได้แรงกว่าและทนมือกว่าก็จะเป็นผู้ชนะ


หมัดแล้วหมัดเล่าที่กระแทกใส่ร่างคู่ต่อสู้ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ต้องกัดฟันทนเจ็บทนปวดฮึดสวนหมัดกลับไป
หยาดเลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว สันหมัดทั้งสองชุ่มเลือดของอีกฝ่าย
วชิระ: "คนอย่างมึง! ไอ้คนอย่างมึง"
วชิระตะโกนและอัดหมัดเสยค้าง เข้มแทบจะเห็นวิมานพระอินทร์อยู่ร่อมร่อ แต่เข้มก็กระแทกขายันตัวก่อนล้มได้อีกครั้งเข้มหวดหมัดอัดชายโครงมันสัมนาคุณมันคืน
เข้ม: "ทำไม คนแบบกูมันยังไง"

วชิระเริ่มออกอาการก่อน วชิระทรุดตัวงอเป็นกุ้ง
วชิระ: "ไม่!! กูไม่แพ้ กูไม่ยอมแพ้!!!! มึงจะไปเข้าใจอะไรกู"
ดื้อด้าน...เข้มตั้งการ์ดอีกครั้งเมื่อเห็นว่าวชิระยังไม่สิ้นฤทธิ์
เข้ม: "เออ กูไม่เข้าใจ ไว้กูไปเยี่ยมในคุกค่อยคุยเรื่องนี้กันทีหลัง"
เข้มกวนตีนจบก็พุ่งใส่วชิระ

พลั่ก!!
เสียงหมัดดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับร่างใหญ่ของเข้มจะทรุดตัวร่วงลงไปที่พื้น
เข้ม: "มึง....มึงนี่มัน"
วชิระสำเหนียกตัวได้แล้วว่าขืนปล่อยไว้มันได้กลับไปเข้าคุกแน่ วินาทีที่เข้มต่อยมันมีดที่มันซ่อนก็ปักสวนเข้าที่ท้องเข้มทันที
วชิระ: "สัจจะไม่มีในหมู่โจรวะเข้ม มึงมันโง่ตั้งแต่ทิ้งปืนมาต่อยกับกูแล้ว"
วชิระจิกผมเข้มขึ้นมาก่อนตะโกนใส่หน้าอย่างสะใจในที่สุดมันก็เป็นฝ่ายชนะ
เข้ม: "มึงทิ้งศักศรีนักสู้ไปแล้ว มึงมันไม่ใช่คนแล้ว!"
เข้มกุมด้ามมีดที่คาท้องก่อนจะด่าวชิระซึ่งก็ยิ้มรับคำด่าหน้าระรื่น
วชิระ: "ก็ศักศรีมันแดกไม่ได้ไงไอ้โง่ ไอ้ความดี ความเป็นลูกผู้ชายมันช่วยชีวิตมึงได้มั้ยละ มันช่วยลูกเมียกูได้มั้ย!!!!"
มันหัวเราะเย็บเข็มอย่างสะใจก่อนจะตบเข้าที่ใบหน้าอย่างแรงจนเข้มลงไปนอนแผ่หมดสภาพ

มันเช็ดหน้าเช็คตาก่อนจะเดินมานั่งคุกเข่าใกล้หน้าเข้มตบใบหน้าเบาๆเพื่อเย้ยตำรวจหนุ่ม
วชิระ: "ไม่ต้องกลัว กูออกจากป่าเหี้ยนี้ได้เมื่อไหร่กูจะไปหาน้องนักข่าวแทนมึงเอง เพื่อน"
เข้มมองใบหน้าที่คุ้นเคย แต่ตอนนี้เหมือนเป็นคนละคนกันแล้ว
นี่เขาทำอะไรอีกไม่ได้แล้วใช่มั้ย ทำไมชะตามันลิขิตมาเฮงซวยแบบนี้วะ
วชิระ: "กูจะเย็ดให้หีมันบานเลย แต่คิดไปคิดมา คงไม่ดี มันต้องลากไปขึง กูกระเด้าจนแฟนมึงจะตายคาเตียงเลยดีกว่า ฮะๆๆๆๆ"
ใบหน้าวชิระฉายแวววิปลาสออกมาชัดเจน เข้มเข้าใจเลยว่าทำไมมายด์ถึงสภาพเป็นแบบนั้น
ไม่ ไม่ๆจะเกิดซ้ำกับเลนส์ไม่ได้ ต้องหยุดมัน
แต่เขาจะทำยังไง

วชิระ: "มึงเห็นสภาพแฟนลูกน้องมึงใช่มั้ย กูจะจัดแฟนมึงให้ยิ่งกว่า กูเปลี่ยนใจละกูไม่เอามันจนตายแล้ว เอาไปขายซ่องดีกว่า ว่าแล้วรีบไปเลยละกัน หีแฟนมึงจะรัดควยกูแค่ไหนนะ กูละอดใจไม่ไหวแล้ววะ ลาขาดนะเข้ม"
เข้มรีบกระโจนเอื้อมสุดแขนกอดขาวชิระเอาไว้
เข้ม: "อย่ายุ่งกับแฟนกู!"
วชิระสะบัดเท้าสบัดเข้มออกไปก่อนจะหันมาแตะอัดชายโครงเข้มจนกลิ้งไป
วชิระ: "ไม่ต้องซีเรียสน่า ยังไงมึงก็ไม่ได้เห็นภาพอยู่แล้ว"
วชิระชักมีดออกมาอีกเล่มขึ้นมามันเดินอาดๆมาหาเข้ม เข้มรีบตะกายพื้นคลานนี้มันอย่างลนลานภาพที่เหยื่อทุรนทุรายหนีตายทำให้มันยิ่งได้ใจ
มันรีบก้าวขาไปเหยียบท่อนขาเข้มเอาไว้ 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Ordinaryman]

บทบู๊ที่ว่ายาก ก็ดุดันใช้ได้นะครับ ไม่แพ้บทอีโรติก




ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

[mighty]

เป็นการต่อสู้ที่ยาวนานมากๆพลัดกันรุกและรับสมกับเป็นสุดยอดวายร้าย

[Thekopoz]

บทบู๊สนุกมากเลยพลิกไปพลิกมาเข้มข้นจริงๆ ขอบคุณมากครับ

[zero009]

พี่เข้มจะเอาตัวรอดยังไงครับตัวร้ายเก่งขนาดนี้

[buark]

หายไปนานครับ กลับมาให้หายคิดถึง ยังไงก็ให้ไรท์แฮปปี้ไวๆ นะครับ จะได้มีแรงมาปั่นงานต่อ 

[taka95]

เข็มเองก็ลำบากมาก จะรอดอย่างไรยังต้องเอาใจช่วย

[biggiggog]

ทำไมฝั่งพระเอกไม่เด็ดขาดกันบ้าง
ถึงจะเป็นเพื่อนกัน ถ้าเลวขนาดนี้
ก็อย่าเอาไว้เลย
ขอบคุณมากๆครับ

[sunnyman]

ตัวร้ายเก่งและคลั่งดีมากเลยครับ สนุกมากครับ

[youang]

จริงๆ แล้ว วชิระ น่าจะต้องเดี้ยงไปหลายรอบแล้วนะครับเนี่ย >,< ฝั่งอดีตเพื่อนก็ต่อให้เยอะเชียว >,< ขอบคุณครับ ^^

[pd19811983]

เข้มจะมีทีเด็ดอีกสักครั้งมั้ย แล้วบิ๊กจะมาช่วยทันหรือเปล่า ลุ้นๆต่อครับ

[Kitty Hotmail]

ตัวร้ายเก่งมากมันต้องอย่างนี้เหละสนุกมากๆ

[สมชาย.รัต1]

ขอบคุณครับ  เรื่องราวเป็นไงจำไม่ได้แล้วขอย้อนไปอ่านตอนแรก ๆ ก่อนนะครับ

[ppyyaa]

ฉากต่อสู้มัน และรื่นไหลมากครับ

[six]

สนุกเหมือนดูหนังไทย เลยครับ