บทเรียนที่ไม่คาดฝัน บทที่ 57 (incest)

[anatomy051]

แรงแห่งปราถนาในค่ำคืน

เวลาล่วงเลยไปจนดึกดื่น หลังจากรับประทานอาหารเย็นด้วยกันมีป้านวล,รินดา,นัท ,ส่วนมายด์ยังไม่กลับ

...ซึ่งรินดาพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ภายใต้สถานการณ์ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในใจ แต่ทุกครั้งที่เผลอสบตานัท หัวใจของเธอก็เต้นระรัวอย่างห้ามไม่ได้ ส่วนนัทเองก็ยังคงแสดงออกอย่างปกติ แต่แววตาที่เขามองมาที่รินดาในบางครั้งก็แฝงไว้ด้วยความหมายที่ลึกซึ้งเกินกว่าคนอื่นจะเข้าใจ

เมื่อถึงเวลานอน นัทก็กลับเข้าห้องของตัวเอง เขาล้มตัวลงบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้าจากเหตุการณ์เมื่อช่วงบ่าย เปลือกตาของเขาค่อยๆ ปิดลง และไม่นานนักเขาก็หลับไป

ความเงียบเข้าปกคลุมบ้านอีกครั้ง เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ จู่ๆ นัทก็รู้สึกถึงสัมผัสบางอย่างที่คุ้นเคย แขนเรียวโอบรอบเอวของเขาอย่างแผ่วเบา พร้อมกับลมหายใจอุ่นร้อนที่รินรดอยู่ข้างใบหู

 
"ถ้านัทมีแฟน... ป้าก็ยังจะรอนัทอยู่ตรงนี้นะ...
... รอนัทกลับมามอบความสุขให้กับป้า...
ป้าจะยังเหมือนเดิม... ยังรอตรงนี้เสมอ" ป้านวลกระซิบตอบ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความหวังและความเจ็บปวดที่ถูกกลบซ่อน

ในขณะที่ป้านวลพูดปลอบใจตัวเองอยู่นั้น มือเรียวของเธอก็เลื่อนลงไปสัมผัสกับลำเนื้อของนัทที่วางพาดอยู่ข้างตัว มันยังคง อ่อนปวกเปียก ไม่มีทีท่าว่าจะแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง ป้านวลลูบไล้มันอย่างแผ่วเบา เธอหวังลึกๆ ว่าสัมผัสของเธอจะปลุกมันให้ตื่นขึ้นมาได้อีกครั้ง แต่ก็เหมือนว่านัทจะ ไม่ไหวแล้ว เขาคงจะ เหนื่อยมากๆ ป้านวลคิดในใจ

นัทไม่ได้ยินคำพูดนั้นแล้ว เขากำลังดูดดึงเต้านมอันอวบอิ่มของป้านวลเบาๆ อย่างเพลิดเพลิน และไม่นานนัก เขาก็ผล็อยหลับไปในอ้อมกอดของป้านวล

ป้านวลมองดูนัทที่หลับไปแล้ว เธอถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ความผิดหวังเล็กน้อยปะปนอยู่กับความรักใคร่และความอ่อนโยน "เอาไว้ครั้งหน้าก็ได้... นัทคงจะเหนื่อย" ป้านวลปลอบใจตัวเองในใจ เธอจูบลงบนหน้าผากของนัทอย่างแผ่วเบา แล้วดึงผ้าห่มขึ้นคลุมร่างของทั้งคู่ นอนกอดเขาไว้แน่นอย่างหวงแหน ปล่อยให้ความกังวลเรื่องลุงไก่ถูกกลืนหายไปชั่วขณะในห้วงแห่งความสุขเล็กๆ ที่เธอได้รับในคืนนี้

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[anatomy051]

บทที่ 1
   
บทที่ 2

บทที่ 3
   
บทที่ 4

บทที่ 5

บทที่ 6   

บทที่ 7

บทที่ 8

บทที่ 9

บทที่ 10

บทที่ 11

บทที่ 12

บทที่ 13

บทที่ 14

บทที่ 15

บทที่ 16

บทที่ 17

บทที่ 18

บทที่ 19

บทที่ 20

บทที่ 21

บทที่ 22

บทที่ 23

บทที่ 24

บทที่ 25

บทที่ 26

บทที่ 27

บทที่ 28

บทที่ 29

บทที่ 30

บทที่ 31

บทที่ 32

บทที่ 33

บทที่ 34

บทที่ 35

บทที่ 36

บทที่ 37

บทที่ 38

บทที่ 39

บทที่ 40

บทที่ 41

บทที่ 42

บทที่ 43

บทที่ 44

บทที่ 45

บทที่ 46

บทที่ 47

บทที่ 48

บทที่ 49

บทที่ 50

[dick1050]

น่าสงสารป้านวล หลงรักหลานนัทจนหมดใจแล้ว

[Roberto Baggio]

R

[subanrl2]

ใช้งานหนักเลยหลับยาว

[sakornsaeng]

นึกว่าป้านวลจะลักหลับนัท

[anatomy051]

น่าสงสารป้านวล หลงรักหลานนัทจนหมดใจแล้ว

ใช่ครับ เรื่องนี้สงสารที่สุดก็น่าจะป้านวล สามีก็มีกิ๊ก จัดให้ก็ไม่ถึง

[witkth]

ป้านวลติกใจหลานคนนี้เข้าแล้ว

[vigoblack]

นัทจะไหวเหรอถูกใช้งานมากขนาดนี้

[Belshawkeye]

 

[moonz]

 

[NongNso]

เริ่มลำบากไจ

[dega66]

จะสำเรมั้ย

[motbonzi]

ป้านวลแอบย่องเข้าหานัทเองแล้ว

[จักรวาลต้องห้าม]

ใช้งานหนักเลย