ซีรีย์ โรงเรียนในฝัน (ภาคแยก EP.3) คนขับรถ โอ๋

[Imagin_D]

ช่วงพูดคุยกับนักเขียน

เขียนภาคแยก ทำไมผู้เขียนถึงรู้สึกว่าเขียนเข้ามือ แล้วกระชุ่มกระชวยหัวใจกว่าไม่รู็ หรือผู้เขียนจะแอบชอบผู้ชายวัยกลางคนหรือป่าวก็ไม่แน่ใจ

เอาเป็นว่าคั่นอารมณ์จากภาคหลัก ที่เน้น NTR ปวดตับกันมาอ่านแบบฟิลกู๊ดกันบ้างนะคะ 

ใครมีพล๊อตอะไรหรืออยากแนะนำให้ผู้เขียนก็แจ้งได้เช่นเคย ทั้งจดหมายหรือทั้งข้อความนะคะ อ่านทุกคอมเม้นเหมือนเคย ไปล่ะ....

ภาพยนตร์ตัวอย่าง

trailer scene

ฉากที่ 1 : "เอาล่ะ... ตาหนูทั้งสองคนแล้ว" คุณกำพลเอ่ยเสียงพร่า ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่นิวและแจงสลับกัน

ฉากที่ 2 : แจงเองก็ไม่ยอมน้อยหน้า เธอตวัดสายตามองเพื่อนเธอจนตาขวาง ก่อนจะเลื่อนกายลงจากท่านั่งอิงไหล่เป็นคุกเข่าบนโซฟาตามมาติดๆ พลางขยับตัวลงไปประชิดอีกฝั่งหนึ่งของคุณกำพล อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเร่าร้อนปนหงุดหงิด ที่เธอเริ่มลงมือได้ช้ากว่าเพื่อน

ฉากที่ 3 : "อ๊าาาาาาาาาาาาา...!"

ซีรีย์ โรงเรียนในฝัน (ภาคแยก EP.3)
คนขับรถ โอ๋

    รถเก๋งคันหรูติดฟิล์มกรองแสงสีดำสนิท ปิดบังราวกับกล่องปริศนา มิดชิดจนหมดกังวลว่าจะมีสายตาใดจากภายนอกจะสามารถล่วงรู้สิ่งที่กำลังดำเนินอยู่ภายในตัวรถ

มันทะยานไปตามถนนยามค่ำคืนของเชียงใหม่ที่การจราจรเบาบาง ทิ้งไว้เพียงแสงไฟนีออนจากป้ายร้านค้าและเสาไฟที่พร่างพราวสลับกัน จนสายตาพร่ามัวเมื่อมองผ่านกระจกด้านข้าง และเมื่อรถยิ่งเร่งความเร็วสูงขึ้นเพื่อมุ่งหน้าออกนอกเมือง แสงไฟเหล่านั้นก็ยิ่งดูพร่าเลือนสั่นไหวไปกับความเร็ว

โอ๋ พนักงานขับรถของคุณกำพล กำลังใช้สมาธิอย่างสูงในการบังคับรถเก๋งคันนี้ไม่ให้แฉลบตกข้างทาง เพราะตอนนี้ผู้โดยสารในเบาะหลัง ทั้งเจ้านายของเขาและหญิงสาวทั้งสอง กำลังเคลียคลอพัวพันกันอย่างเร่าร้อน ชนิดที่ว่าเขาไม่กล้าแม้แต่จะหันไปเพ่งมองมากนัก เพราะเกรงกลัวเจ้านายจะเอ็ดเอา

ทว่าถึงแม้อุณหภูมิภายในรถจะเย็นเฉียบด้วยระบบปรับอากาศอัตโนมัติ แต่ความเร่าร้อนจากฉากวาบหวิวเบื้องหลังที่เย้ายวนนั้นกลับแผ่ซ่านมาถึงเบาะคนขับ ทำให้ฝ่ามือของเขาเริ่มชุ่มเหงื่อ หัวใจเต้นโครมครามรุนแรงจนรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะท้านในอก ในบางครั้งก็ต้องลอบชำเลืองมองผ่านกระจกหลังเป็นครั้งคราว เพราะอดไม่ได้ที่จะดื่มด่ำกับภาพบาดตาที่ไม่อาจละสายตานั้นได้

ภาพที่คุณกำพลกำลังดื่มด่ำกับสองสาวบนเบาะหลังมันชัดเจนเสียจนโอ๋แทบจะลืมหายใจ เสียงครางแผ่วเบาของพวกเธอผสมกับเสียงหัวเราะทุ้มต่ำของคุณกำพล ลอยแว่วผ่านม่านอากาศเย็นยะเยือกมาถึงเบาะคนขับ โอ๋รู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่โหนกแก้ม หัวใจยังคงเต้นระรัวไม่เป็นจังหวะ

เขาเห็นคุณกำพลโน้มตัวลงจูบซับตามซอกคอขาวเนียนของหญิงสาวคนผมสั้นที่ย้อมสีทองสว่าง เธอมีใบหน้าเล็กรูปไข่ ดวงตากลมโตเป็นประกายซุกซน ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูอ่อนที่มักจะแย้มยิ้มอยู่เสมอ ส่วนชุดเดรสสีครีมปาดไหล่ของเธอ เผยให้เห็นลำคอระหงและไหล่กลมมนที่ขาวผ่องราวกลีบดอกไม้ ทรวดทรงของเธอดูบอบบางน่าทะนุถนอม และบนลำคอขาวเนียนนั้นก็ปรากฏรอยแดงจางๆ จากริมฝีปากของเจ้านายที่ขบทิ้งไว้

ส่วนคนทางซ้าย สวมสายเดี่ยวสีดำเผยผิวเนียนเรียบ ผมดำยาวสลวยดุจแพรไหม ใบหน้าหวานหยดราวตุ๊กตา กำลังซบหน้าลงบนไหล่ของคุณกำพลอย่างออดอ้อน แขนเรียวของพวกเธอโอบรัดรอบตัวเจ้านายอย่างไม่มีช่องว่าง ปลีน่องและเรียวขาขาวผ่องปานงาช้างของเธอถูกก่ายทับอยู่บนตักของคุณกำพลอย่างไม่ถือตัว ราวกับพร้อมจะขึ้นคร่อมร่างชายสูงวัยนั้นได้ทุกเมื่อ เสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยไปกองอยู่ตามเบาะอย่างไม่เป็นระเบียบ ยิ่งขับเน้นเรือนร่างเย้ายวนให้เด่นชัดขึ้น ภาพที่เขาไม่ควรเห็นเช่นนี้กลับเป็นภาพที่โอ๋ไม่สามารถละสายตาได้ เขากำพวงมาลัยแน่นจนข้อนิ้วขาวซีด ลำคอของเขาถึงกับแห้งผาก แต่ต้องคุมสติให้มั่นพยายามควบคุมรถไม่ให้เสียการทรงตัว

รถเก๋งคันหรูวิ่งเลยเขตเมืองเชียงใหม่ออกมาได้พักใหญ่ ป้ายจราจรข้างทางปรากฏขึ้น บอกเส้นทางที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าสู่จังหวัดลำพูน ถนนเริ่มมืดสนิทและเงียบสงบลงอย่างเห็นได้ชัด มีเพียงลำแสงจากไฟหน้ารถเท่านั้นที่สาดส่องนำทางไปเบื้องหน้า โอ๋รู้ดีถึงปลายทางของคุณกำพล นั่นคือคฤหาสน์ส่วนตัวตระกูล 'ฉายธนากุล' ที่ตั้งตระหง่านอยู่ในมุมลึกของนิคมอุตสาหกรรม แม้มันจะไม่ได้ลับตาผู้คนเสียทีเดียว แต่ก็เป็นส่วนที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวและเข้าถึงได้ยาก

คฤหาสน์แห่งนี้เป็นทั้งศูนย์กลางการบริหารธุรกิจของคุณกำพล เป็นสถานที่โอ่อ่าสำหรับรับรองลูกค้าคนสำคัญจากต่างประเทศ และเป็น 'รังรัก' ที่เป็นดั่งสมรภูมิแห่งราคะ ซึ่งคุณกำพลมักจะพาหญิงสาวมากหน้าหลายตามาเริงสำราญนับครั้งไม่ถ้วน และทุกครั้ง... เรื่องราวก็มักจะจบลงตามแผนที่โอ๋คุ้นเคยดี นั่นคือเมื่อรุ่งเช้ามาเยือน โอ๋จะต้องขับรถไปส่งหญิงสาวเหล่านั้นตามคำสั่งของคุณกำพล ยังสถานที่ต่างๆ ที่เจ้านายระบุไว้ และเก็บงำความลับทั้งหมดนี้ไว้ในใจ มีเพียงเขากับคุณกำพลเท่านั้นที่ล่วงรู้

ความลับที่ถูกผนึกไว้ใต้ความเงียบงัน และเป็นดั่งหนามยอกอกที่คอยทิ่มแทงอยู่เสมอเมื่อเขานึกถึง 'คุณผู้หญิง' ภรรยาของคุณกำพล ผู้ซึ่งยังคงใช้ชีวิตอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่อีกแห่งในตัวเมืองเชียงใหม่ ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างไม่เคยล่วงรู้ถึง 'อีกด้าน' ของสามีผู้เป็นที่รักของเธอ

โอ๋ต้องแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเสมอเวลาที่เจอหน้าคุณผู้หญิง พยายามทำตัวเป็นคนขับรถที่ซื่อสัตย์และภักดี ไร้ซึ่งความผิดปกติใดๆ ราวกับว่าค่ำคืนอันเร่าร้อนที่คฤหาสน์ฉายธนากุลไม่เคยเกิดขึ้นจริง

แต่ครั้งนี้สถานการณ์กลับต่างออกไป... โอ๋ไม่เคยเห็นคุณกำพลพาหญิงสาวมาพร้อมกันถึงสองคนเช่นนี้มาก่อนเลยสักครั้ง และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ หญิงสาวทั้งสองคนนี้.......ใบหน้าของพวกเธอช่างคุ้นตาคนขับรถอย่างเขาเหลือเกิน เหมือนจะเคยเห็นพวกเธออยู่บ่อยครั้ง

แต่ยิ่งคิด สมองของเขากลับว่างเปล่า นึกไม่ออกเลยว่าเคยพบเจอพวกเธอที่ไหน ความรู้สึกว่ากำลังใกล้จะจดจำได้ผุดขึ้นมาทุกที ทว่าก็คว้าจับเอาไว้ไม่ได้ ซึ่งหากโอ๋จะนึกออกเพียงเสี้ยววินาทีว่าตนเคยขับรถไปรับไปส่งพวกเธอพร้อมกับคุณฟ้า ลูกสาวคนเดียวของคุณกำพลบ่อยแค่ไหน เขาคงต้องยอมรับนับถือในความสามารถของคุณกำพลอย่างไม่มีข้อกังขา

โอ๋ลอบมองผ่านกระจกหลังอีกครั้ง ภาพที่คุณกำพลกำลังลูบไล้ไปตามน่องกลมกลึงของหญิงสาวผมยาวอย่างเปิดเผยนั้นทำให้ลมหายใจของเขาร้อนผ่าวไปทั่วอก เขาเห็นมือใหญ่ของคุณกำพลกำลังเลื่อนเข้าแทรกซึมส่วนอ่อนไหวของเธออย่างไม่เกรงใจ แล้วหญิงสาวคนนั้นก็ส่งเสียงครางแผ่วเบาด้วยความสุขสม เสียงที่แสนรัญจวนบ่งบอกถึงความสุขสมอย่างชัดเจน

"อ๋าา คุณพ่อคะ........อูยยยยซิ๊ดดดดด........." สาวผมยาวคนนั้นเชิดหน้าซู๊ดปากราวกับจะขาดใจอยู่รอนๆ

เสียงนั้นมันเหมือนใครเอาเหรียญมาขูดกระจกใกล้ๆหูเขา เสียงใสกรีดแทรกเข้ามาในโสตประสาทของเขา จนขนแขนทั้งสองลุกชู แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ผงาดแข็งขึ้นไม่แพ้กันนั่นคือแก่นชายชาตรีของเขา ที่นูนโป่งเป็นลำอยู่ภายใต้กางเกงสแลค จนรู้สึกอึดอัด เขาต้องลอบใช้มือข้างหนึ่งกดเอาไว้แน่น เพื่อไม่ให้เป็นที่สังเกตุ

โอ๋กัดฟันจนริมฝีปากเกือบห้อเลือด พยายามระงับอารมณ์ของเค้าที่ตอนนี้มีตัวปลุกเร้ามาทั่วทิศทาง ทั้งเสียงครางที่บาดลึกถึงอารมณ์ และภาพบาดตาที่เย้ายวนจนแทบคลั่ง แอร์เย็นเฉียบในรถหรูกลับไม่ช่วยอะไรเลย ร่างกายของโอ๋ร้อนผ่าวราวกับถูกไฟสุม เหงื่อเริ่มผุดซึมตามไรผม และรับรู้ถึงลมหายใจตัวเองที่ร้อนระอุจากไฟราคะในตัว และในที่สุด มือข้างที่เคยพยายามกดก้อนเนื้อร้อนผ่าวใต้กางเกงสแลค ก็เปลี่ยนเป็นการลูบคลึงขึ้นลงอย่างเชื่องช้า เพื่อหวังบรรเทาอาการทรมานที่ปะทุขึ้นภายใน

เขาพยายามจะบังคับตัวเองให้จดจ่ออยู่กับการขับรถ มองเพียงถนนที่ทอดนำไปข้างหน้า แต่สายตากับหัวใจเจ้ากรรมก็ยังอดไม่ได้ที่จะลอบชำเลืองมองผ่านกระจกหลังอยู่ร่ำไป

คุณกำพลไม่ได้สนใจโอ๋เลยแม้แต่น้อย เขายังคงดื่มด่ำอยู่กับหญิงสาวทั้งสองอย่างต่อเนื่อง มือของเขาเลื่อนไปมาตามเรือนร่างที่เกือบจะเปลือยเปล่าของพวกเธอสลับกัน บางครั้งก็เปลี่ยนไปจูบซับและกระซิบกระซาบอะไรบางอย่างที่ทำให้หญิงสาวทั้งคู่ยิ่งบิดกายครางด้วยความสุขสม

โอ๋เห็นสาวผมยาวเอนตัวพิงเบาะ หลับตาพริ้ม ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความวาบหวาม ปล่อยให้คุณกำพลกระทำทุกอย่างตามใจชอบ ส่วนสาวผมสั้นนั้นก็ไม่น้อยหน้า กำลังใช้มือลูบไล้ไปตามแผงอกของคุณกำพลอย่างออดอ้อน ก่อนจะโน้มตัวลงก้มจูบและใช้ลิ้นหวานเยิ้มนั้นเลียไปตามแผงอกของคุณกำพลอย่างเผ็ดร้อน ราวกับจะดูดกลืนทุกหยาดเหงื่อและกลิ่นกายของเขา

แต่แล้ว...... ในทันทีที่สายตาของโอ๋หันกลับมามองถนนเบื้องหน้า เขาก็เหลือบเห็นไฟเบรกสีแดงฉานของรถคันข้างหน้าสว่างวาบขึ้นกะทันหันอย่างไม่ทันตั้งตัว อีกไม่กี่วินาทีรถเก๋งคันหรูของคุณกำพลจะต้องพุ่งชนท้ายรถคันนั้นเข้าอย่างจังแน่ๆ! ฉับพลันสัญชาตญาณคนขับก็เข้าครอบงำโอ๋ เขารีบหักพวงมาลัยเลี้ยวหลบสุดขีดพร้อมกับบีบแตรลากยาวสนั่นลั่นถนน "ปริ๊ดดดดดดด.........!" เพื่อเตือนฝั่งตรงข้าม

เหตุการณ์ระทึกขวัญเมื่อครู่ทำให้สองหญิงสาวและคุณกำพลสะดุ้งสุดตัว พวกเขาผละออกจากกันแทบจะในทันที หญิงสาวทั้งสองหันมองโอ๋ด้วยแววตาเขินอายระคนตกใจ ก่อนจะรีบคว้าเสื้อผ้าที่หลุดลุ่ยมาปกปิดกายอย่างลวกๆ

"ขับรถดีๆสิ ตามัวแต่ดูอะไรอยู่!" เสียงจากเบาะหลังของคุณกำพลเอ็ดมาอย่างหงุดหงิด ตัวเขาเองก็รีบหยิบเสื้อเชิ้ตมาสวมใหม่อย่างรวดเร็ว แต่ไม่วายหันไปโอบเอวสองสาวต่อ มีเพียงแววตาของคุณกำพลเท่านั้นที่จ้องมาทางโอ๋เขม็ง ราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ด้วยความเสียอารมณ์ที่ถูกขัดอารมณ์

"ขอโทษครับนาย... ผมจะระวังครับ" โอ๋รีบตอบกลับแทบจะในทันที น้ำเสียงเจือความลนลานและประหม่า พลางก้มหน้าจดจ่ออยู่กับถนนเบื้องหน้านิ่ง ไม่กล้าแม้แต่จะเหลือบสายตาไปดูกระจกหลังอีกเลย จนกระทั่งใกล้ถึงที่หมาย

รถเก๋งคันหรูเลี้ยวเข้าสู่ถนนส่วนบุคคลที่ทอดตัวลึกเข้าไปในบริเวณคฤหาสน์ฉายธนากุล แสงไฟจากโคมไฟริมทางสาดส่องกระทบต้นไม้ใหญ่สองฝากทาง ถูกออกแบบเป็นอย่างดีให้นำพาสายตาของคนขับรถไปสู่คฤหาสน์ที่อยู่กึ่งกลาง โอ๋ขับรถตรงไปยังหน้าโถงทางเข้าขนาดใหญ่ บานประตูไม้สักแกะสลักเผยอออกเล็กน้อย เผยให้เห็นแสงไฟสลัวจากภายใน

ทันทีที่รถหยุดนิ่ง คุณกำพลก็หันมามองโอ๋อีกครั้ง แววตาที่เคยมองอย่างแข็งกร้าวเมื่อครู่ผ่อนคลายลงเล็กน้อย ก่อนที่คุณกำพลจะหันไปทางหญิงสาวทั้งสองที่บัดนี้แต่งกายเรียบร้อยขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ หญิงสาวผมสั้นในเดรสสีครีมปาดไหล่ที่เคยหลุดลุ่ยไปกองกับพื้นรถยนต์ ตอนนี้ถูกดึงขึ้นมาจัดทรงเข้าที่อย่างเป็นระเบียบ เนื้อผ้าที่เคยยับยู่ยี่กลับดูเรียบตึงราวกับไม่เคยผ่านการยับยั้งชั่งใจมาก่อน เช่นเดียวกับสาวผมยาวที่สวมสายเดี่ยวสีดำซึ่งเคยถูกเลิกขึ้นไปกองบนหน้าอก บัดนี้ถูกดึงลงมาปิดคลุมเรือนร่างจนมิดชิด ผมที่เคยยุ่งเหยิงจากการเคลียคลอถูกจัดให้เข้าที่อย่างรวดเร็ว ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

"เอาล่ะ... ถึงบ้านแล้ว" คุณกำพลเอ่ยเสียงทุ้มเนิบๆ ทำให้หญิงสาวทั้งสองที่เพิ่งก้าวลงจากรถพร้อมกับเขา ต่างหันไปจับจ้องความโอ่อ่าอลังการของตัวคฤหาสน์เบื้องหน้า ดวงตาเป็นประกายด้วยความทึ่งระคนชื่นชม

"หนูสองคนยังไม่เคยมาเที่ยวบ้านหลังนี้เลยใช่ไหม?" คุณกำพลเอ่ยถามขึ้นช้าๆ เมื่อเห็นแววตาตื่นตาตื่นใจที่ฉายชัดบนใบหน้าสวยของพวกเธอ

สาวผมสั้นส่ายหน้าช้าๆ พร้อมรอยยิ้มสดใสราวแสงแรกยามเช้า "ไม่เคยเลยค่ะ ส่วนใหญ่พวกเราสามคนจะนัดเจอกันแค่ในมหาวิทยาลัย หรือไม่ก็ออกไปเที่ยวในตัวเมืองเชียงใหม่เท่านั้นค่ะ ไม่มีธุระแถวนี้เลย"

คำพูดนั้นทำให้โอ๋ที่กำลังจะเปิดประตูรถลงต้องชะงักไปชั่วขณะ 'เราสามคน' คำนี้ผุดขึ้นเป็นคำถามตัวโตในความคิดของเขา โอ๋พยายามประมวลผล 'พวกเธอสามคน' อีกคนคือใครกัน... มีใครอีกคนด้วยงั้นหรือ? เขายิ่งรู้สึกคุ้นใบหน้าของพวกเธอมากขึ้น แต่ก็ไม่สามารถปะติดปะต่อเรื่องราวได้ เลยได้แต่ลอบสงสัยเงียบๆ และก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก

โอ๋รีบกุลีกุจอลงจากรถ แล้ววิ่งอ้อมไปเปิดประตูอีกฝั่งอย่างรวดเร็วให้เจ้านายและหญิงสาวทั้งสองก้าวลงจากรถ เขาก้มศีรษะค้อมคำนับให้เจ้านายและพวกเธอทั้งสองอย่างสุภาพ

"ขอบคุณค่ะพี่โอ๋" สาวผมสั้นก้าวลงจากรถพร้อมรอยยิ้มร่าเริงและกล่าวขอบคุณเขา สาวผมสั้นนั้น หลังจากกล่าวขอบคุณโอ๋แล้ว เธอก็ยังคงยืนอยู่ใกล้ๆ คุณกำพล ไม่ห่าง สายตาของเธอยังคงเปี่ยมไปด้วยความสดใสระคนขี้เล่น รอยยิ้มร่าเริงยังคงประดับบนใบหน้า แม้จะเพิ่งผ่านพ้นฉากเร่าร้อนบนรถมาไม่นาน

คุณกำพล เจ้านายของเขา ก้าวลงมาเป็นคนที่สอง พลางเอ่ยสั่งเสียงเรียบแต่แฝงความหมาย "เดี๋ยวเอารถไปจอด แล้วไปนอนได้เลย วันนี้ดึกหน่อย พรุ่งนี้จะโทรตามตอนเช้า" สายตาที่คุณกำพลมองมาทางเขาตอนนี้เหมือนจะลืมเรื่องที่โอ๋มัวแต่มอง 'หนังสด' จนเกือบเกิดอุบัติเหตุไปเสียสนิท

'แน่ล่ะ... กำลังจะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นนี่นา มัวแต่โกรธก็พากันเสียอารมณ์พอดี' โอ๋คิดในใจอย่างขำๆ

สาวผมดำใบหน้าหวานก้าวลงมาเป็นคนสุดท้าย เธอค่อนข้างนิ่งเงียบ... อาจจะเป็นคนขี้อาย หรือเป็นคนไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา เธอเพียงพยักหน้าขอบคุณโอ๋เบาๆ ใบหน้าหวานนั้นยังคงเรียบเฉย แต่หากมองย้อนไปถึงความเร่าร้อนและเสียงครางแสนรัญจวนบนรถเมื่อครู่ ก็ดูเหมือนจะเป็นคนละคนกันเลย โอ๋ไม่ได้ใส่ใจอารมณ์ของหญิงสาวมากนัก หากแต่ลอบมองดูหุ่นนางแบบของเธอที่สมบูรณ์ราวกับหลุดออกมาจากหน้านิตยสาร พลางลอบกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคออย่างยากลำบาก

'เจ้านายทำบุญมาด้วยอะไรกันว่ะ แต่ก่อนว่าเด็กๆของนายเด็ดแล้ว มาเจอสองคนนี้ เทียบกันไม่ติดเลย เฮ้อออ' เขาลอบถอนหายใจอย่างปลงๆ

ทันทีที่ทั้งสามก้าวลงจากรถ และเดินขึ้นบันไดใหญ่สู่ตัวคฤหาสน์ โอ๋ยังคงใช้สายตาส่งพวกเขาไปจนกระทั่งบานประตูไม้สักบานใหญ่ได้ปิดสนิทลงลับสายตา เขาจึงหันหลังและกลับไปขับรถเข้าสู่โรงจอดที่อยู่ไม่ไกลกัน

โอ๋นำรถเก๋งคันหรูเข้าจอดในช่องประจำของมันอย่างเรียบร้อย ดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมา ร่างกายที่นั่งขับรถมาเป็นเวลานานส่งสัญญาณให้เขาบิดขี้เกียจคลายความเมื่อยล้า แขนทั้งสองข้างเหยียดตรงขึ้นเหนือศีรษะ พร้อมกับอ้าปากหาวหวอดอย่างไม่อายใคร ด้วยความง่วงงันที่เริ่มเข้าครอบงำ

แต่แล้ว... ในเสี้ยววินาทีที่เขากำลังจะผ่อนคลาย ร่างกายของโอ๋ก็ต้องแข็งทื่อไปทั้งตัว เมื่อมีมือหยาบกร้านข้างหนึ่งยื่นมาจับบ่าเขาจากด้านหลังอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ไม่ให้ซุ่มเสียงใดๆ ด้วยความตกใจทำให้ความง่วงงันทั้งหมดพลันหายไปสิ้น จนเขาแทบจะอ้าปากตะโกนออกไปสุดเสียง

[/b]

 

END CREDIT
โอ๋กับลุงช้างไม่ได้รอช้า ทั้งคู่ย่องออกจากห้องรับรองแขกอย่างเงียบเชียบ ลุงช้างนำทางโอ๋ผ่านโถงทางเดินที่มืดสลัว ก่อนจะเลี้ยวออกไปยังประตูบานเล็กที่เชื่อมสู่สวนหลังบ้าน แสงจันทร์สาดส่องลงมาต้องสวนที่ได้รับการดูแลอย่างดี

ลุงช้างพาโอ๋ลัดเลาะไปตามพุ่มไม้ใหญ่ ท่าทางคุ้นเคยกับทุกซอกทุกมุมของสวนแห่งนี้ จนมาถึงริมสระว่ายน้ำส่วนตัวขนาดใหญ่ ที่มีแสงไฟใต้น้ำสีฟ้าอ่อนส่องสว่างเรืองรองไปทั่วบริเวณ และที่นั่นเอง คุณกำพล นิว และแจง กำลังเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน

ทั้งคู่ซุ่มตัวลงหลังพุ่มต้นไม้เตี้ยๆ ที่ได้รับการตัดแต่งอย่างพิถีพิถัน มุมนี้ทำให้โอ๋กับลุงช้างสามารถมองเห็นฉากเบื้องหน้าได้อย่างชัดเจนยิ่งกว่าที่ขอบประตูเสียอีก ไม่มีสิ่งใดบดบังสายตา ไม่ว่าจะเป็นใบหน้า หรือเรือนร่างที่ตอนนี้ไร้ซึ่งอาภรณ์ปกปิด

คุณกำพล นิว และแจง ต่างเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่ในสระว่ายน้ำ พวกเขากำลังหัวเราะเสียงดัง ลืมสิ้นซึ่งความเหน็ดเหนื่อยจากกิจกรรมที่ผ่านมาเมื่อครู่ คุณกำพลโยนน้ำใส่นิวที่กำลังหัวเราะคิกคัก ก่อนที่แจงจะว่ายน้ำเข้ามาโอบกอดเขาจากด้านหลัง แล้วซบใบหน้าลงกับแผ่นหลังของเขา พวกเขาสาดน้ำใส่กัน เล่นกันอย่างสนุกสนานราวกับเด็กน้อยที่ไม่มีเรื่องราวใดๆ มาแปดเปื้อนความไร้เดียงสา

โอ๋กับลุงช้างมองภาพนั้นอย่างเงียบๆ ความเร่าร้อนที่เคยแผดเผาเมื่อครู่พลันเปลี่ยนเป็น ภาพของชายหนุ่มใหญ่กับหญิงสาววัยคราวลูก ที่กำลังเล่นน้ำกันอย่างบริสุทธิ์ใจราวกับไร้ซึ่งกิเลสตัณหาใดๆ ...แต่พวกเขาทั้งสองต่างก็รู้ว่ามันก็เพียงแค่อีกไม่กี่อึดใจเท่านั้น หลังจากนี้ความร้อนแรงของชายหญิงจะยิ่งประทุแรงขึ้นกว่าเดิม

เนื้อเรื่องตอนเก่าๆ ติดตามได้ที่นี่นะ   
นักศึกษาฝึกงาน EP1. ห้องน้ำที่ฝึกงาน
https://xonly8.com/index.php?topic=249590.0

นักศึกษาฝึกงาน EP2. เสียงโทรศัพท์พี่ธง
https://xonly8.com/index.php?topic=249883.0

นักศึกษาฝึกงาน EP3. วันเลี้ยงส่ง
https://xonly8.com/index.php?topic=250415.msg2272823#msg2272823

นักศึกษาฝึกงาน EP3.2 ระหว่างทาง
https://xonly8.com/index.php?topic=250499.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP.1 : พลาดพลั้ง
https://xonly8.com/index.php?topic=250891.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP2: ห้องเย็น
https://xonly8.com/index.php?topic=252047.msg2322602#msg2322602

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น 2 EP3.1 (ทรายเขียน) EP3.1 : รอย??
https://xonly8.com/index.php?topic=252871.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP3.2:การแก้แค้นและการเอาคืน
https://xonly8.com/index.php?topic=253159.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP4.1  จำใจ
https://xonly8.com/index.php?topic=256377.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 (ทรายเขียน) EP4.2 ความลับไม่มีในโลก
https://xonly8.com/index.php?topic=257354.msg2486534#msg2486534

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 EP5 รับภาระ
https://xonly8.com/index.php?topic=257672.msg2497258#msg2497258

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 EP6.1 คืนบาปวันแต่ง
https://xonly8.com/index.php?topic=258231.0

นักศึกษาฝึกงาน ซีซั่น2 EP6.2 วันแต่งคืนบาป
https://xonly8.com/index.php?topic=258339.0

***ซีรีย์โรงเรียนในฝัน
ซิรีย์โรงเรียนในฝัน ตอนที่ 1 ครูบิ๋ม ฉบับ REMAKE
https://xonly8.com/index.php?topic=293700.0

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน ตอนที่ 2 ไอ้อ้วน/นายอ้วน
https://xonly8.com/index.php?topic=293719.0

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน ตอนที่ 3 ครูฟ้า
https://xonly8.com/index.php?topic=293902.msg3254821#msg3254821

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน ตอนที่ 4 ครูฟ้า
https://xonly8.com/index.php?topic=294439.msg3276130#msg3276130

ซีรีย์โรงเรียนในฝัน (ภาคแยก) คุณกำพล/พ่อของฟ้า
https://xonly8.com/index.php?topic=294544.msg3280659#msg3280659

ซีรีย์โรงเรียนในฝัน (ภาคแยก2) คุณกำพล/พ่อของฟ้า
https://xonly8.com/index.php?action=post;msg=3286688;topic=294668.0

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน ตอนที่ 5 โชค
https://xonly8.com/index.php?topic=294916.0 

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน ตอนที่ 6 ครูบิ๊ก
https://xonly8.com/index.php?topic=295308.msg3306383#msg3306383

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน ตอนที่ 7 ออย
https://xonly8.com/index.php?topic=295937.msg3324119#msg3324119

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน EP.8 แว่น
https://xonly8.com/index.php?topic=296660.msg3347943#msg3347943

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน EP.9 ครูบิ๊ก
https://xonly8.com/index.php?topic=297975.msg3390332#msg3390332

ซิรีย์โรงเรียนในฝัน EP.10 ครูบิ๊ก
https://xonly8.com/index.php?topic=300090.0

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[ryg123456]

คนขับรถมักเป็นคนกุมความลับ ไปๆมาๆ จะได้รับของขวัญของกำนัลจากสาวๆ เพื่อชิงความเป็นหนึ่ง

[Chalermphop1]

ชอบ

[Pramelove555]

คนขับรถมักเป็นคนกุมความลับ ไปๆมาๆ จะได้รับของขวัญของกำนัลจากสาวๆ เพื่อชิงความเป็นหนึ่ง

[แมงโก้ส้นตีน]

จะได้มีโอกาสร่วมวงปาร์ตี้มั้ยเนี่ย ทั้งสองคน
 

[zx300]

สนุกสนานมาก

[GozOnyx]

เพื่อนลูกรึเปล่านะ

[quantize]

จะได้แค่แอบดูหรือเปล่า 

[natta168]

  คนขับรถน่าจะได้ร่วมวงก็งานนี้แหละเจ้านาย

[Kk2540]

 

[Manazz]

ลุงกำพลจัดเด็ก

[teeieie123]

ได้จัดสาวรุ่นลูกนี่ เป็นใครก็ฟินกันทั้งนั้นแหละ

[Nobita Nobituta]

พาสองสาวมาบ้านได้แบบนี้จัดหนักแน่

[thewatzaa]

จัดหนัก

[Bmon]

แต้มบุญพอให้ได้จัดไหม 555