ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu

บทเรียนที่ไม่คาดฝัน บทที่ 74 (incest)

เริ่มโดย anatomy051, มิถุนายน 27, 2025, 01:58:27 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

anatomy051

บทเรียนที่ไร้ขีดจำกัด


"แม่ว่า...นัทกลับบ้านไปก่อนเถอะนะลูก"

คำพูดของแม่แหม่มไม่ได้ทำให้นัทขยับตัวแม้แต่น้อย เขายังคงยืนแข็งทื่ออยู่ตรงหน้าเธอ ใบหน้าแดงก่ำด้วยความอับอายและความรู้สึกที่ยังคงค้างอยู่ในใจ นัทรู้ว่าเขาไม่สามารถเดินหันหลังกลับไปในสภาพนี้ได้ มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายเกินกว่าจะรับไหว

แม่แหม่มเห็นว่านัทไม่ยอมขยับ เธอมองตามสายตาของเขาที่กำลังก้มลงมองพื้น ก่อนจะเลื่อนสายตาลงไปที่เป้ากางเกงขาสั้นสีเทาของเขาอีกครั้ง และเธอก็เข้าใจในทันทีว่าทำไมเขาถึงไม่ยอมไปไหน... ลำเอ็นที่แข็งขืนจนปูดโปนออกมาอย่างน่าตกใจนั้น ไม่ได้ลดขนาดลงเลยแม้แต่น้อย

"นัท...?" เธอเรียกเขาเบาๆ น้ำเสียงของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความสับสนและความอายที่เพิ่มมากขึ้น
"มีอะไรรึเปล่าลูก ทำไมถึงไม่ยอมไป" น้ำเสียงของเธอแม้จะพยายามทำให้เป็นปกติที่สุด แต่รอยสั่นเครือเล็กน้อยก็ยังคงหลุดลอดออกมาให้ได้ยิน

นัทสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาตัดสินใจที่จะทำในสิ่งที่น่าอายที่สุดในชีวิต เขาเงยหน้าขึ้นสบตาเธอช้าๆ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย ทั้งอับอาย ลังเล และความต้องการที่ยากจะซ่อนเร้น "ผม...ผมกลับตอนนี้ไม่ได้ครับแม่แหม่ม" เขาพูดเสียงเบาหวิว

"ทำไมล่ะ?" แม่แหม่มถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือปนอยากรู้อยากเห็น เธอพยายามเก็บอาการเอาไว้ แต่สายตาที่จับจ้องอยู่ที่เขาไม่ยอมวางตานั้นทำให้ความพยายามของเธอดูไร้ค่า

นัทไม่ได้ตอบด้วยคำพูด แต่เขาใช้มือข้างหนึ่งจับไปที่ขากางเกงของตัวเอง แล้วดึงมันขึ้นเล็กน้อยอย่างจงใจ ทำให้สิ่งที่อยู่ข้างในโดดเด่นขึ้นมาอีกครั้งอย่างชัดเจน เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย แต่การกระทำนั้นก็ชัดเจนเกินกว่าคำพูดใดๆ ทั้งสิ้น มันเป็นการสารภาพที่ตรงไปตรงมาที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้


ใบหน้าของแม่แหม่มแดงก่ำขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอรีบเบนสายตาหนีจากเป้ากางเกงของเขาในทันที หัวใจของเธอเต้นระรัวในอกด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน นัทไม่ได้แสดงท่าทีคุกคาม แต่กลับแสดงความอับอายและความบริสุทธิ์ใจออกมาในเวลาเดียวกัน เขาไม่ได้ต้องการบังคับเธอ แต่เขาต้องการให้เธอรับรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขานั้นไม่ใช่เรื่องปกติ และเขาก็ไม่สามารถกลับไปทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้

ความรู้สึกที่ยากจะบรรยายแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณนั้น แม่แหม่มหลับตาลงช้าๆ พยายามทำใจให้สงบ แต่ภาพของลำเอ็นที่แข็งขืนภายใต้กางเกงกีฬาของนัทยังคงติดตาเธอไม่ยอมหายไป

ความเงียบที่หนักอึ้งปกคลุมอยู่ระหว่างนัทและแม่แหม่มหลังจากคำขอร้องให้เขากลับบ้าน นัทยังคงยืนนิ่ง ไม่ได้ขยับไปไหน และลำเอ็นของเขาก็ยังคงเด่นชัดอยู่ภายใต้กางเกงกีฬา แม่แหม่มจ้องมองเขาด้วยสายตาที่สับสนและอยากรู้อยากเห็นในเวลาเดียวกัน

ในที่สุด แม่แหม่มก็ตัดสินใจที่จะไม่หลบหนีอีกต่อไป ใบหน้าของเธอเปลี่ยนจากความอายมาเป็นความแน่วแน่และควบคุมได้ เธอไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่ค่อยๆ ก้าวเข้ามาหานัทอย่างช้าๆ ลดระยะห่างระหว่างพวกเขาลงไปอีก

นัทรู้สึกได้ถึงกลิ่นหอมของสบู่และร่างกายของเธอที่หอมอบอวลกว่าเดิม เขาก้มหน้าลงมองเท้าของเธอที่ค่อยๆ ก้าวเข้ามาใกล้ แต่แล้วเท้าของเธอก็หยุดลงตรงหน้าเขาพอดี แม่แหม่มใช้มือข้างหนึ่งที่ว่างอยู่แตะที่หน้าอกของนัทเบาๆ ราวกับจะสัมผัสถึงจังหวะการเต้นของหัวใจที่กำลังบ้าคลั่งของเขา สัมผัสนั้นทำให้ร่างกายของนัทแข็งทื่อไปชั่วขณะ

"แม่อยากรู้ว่าข้างในนี้... มันกำลังบอกอะไรกับแม่" แม่แหม่มกระซิบเสียงแผ่วเบา ดวงตาของเธอลึกล้ำเกินกว่าที่นัทจะคาดเดาได้


 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน





แมวหง่าว

ได้เวลาเครื่องบิน b2 จะทิ้งระเบิดเจาะ บังเกอร์ ทิ่มลงไประเบิดใต้ดินแล้ว


Orcus




pornpol

ใครจะเป็นเสือหรือใครจะเป็นเหยื่อกันนะ


ryg123456



per2512