สมุดโน้ตกระชากพรหมจรรย์ ตอนที่ 7

[fonfon]

ใครยังไม่ได้อ่านตอนก่อนหน้าจิ้มเลย (ตอนที่ 1) (ตอนที่ 2) (ตอนที่ 3) (ตอนที่ 4) (ตอนที่ 5) (ตอนที่ 6)

SEX NOTE
สมุดโน้ตกระชากพรหมจรรย์

ตอนที่ 7


   วันนี้เป็นศุกร์ที่หก ตอนนี้ก็เวลาราวบ่ายสามเกือบจะสี่ละ ผมยังคงคิดไม่ตกเลยว่าจะไปชักนำเหตุการณ์ที่ผมเขียนไว้ในสมุดยังไง ไหนจะต้องเก็บหลักฐานเพื่อมาแบล็กเมลผู้เป็นพ่อของน้ำชาอีก เราจะเข้าไปอยู่ในบ้านเขายังไงวะ หรือแอบเข้าไป ไอ้แอบเข้าอะได้ เพราะน้ำชาเป็นใจให้อยู่แล้ว เฮ้อ! คิดยังไงก็คิดไม่ตก หรือว่าจะเอาแบบโต้ง ๆ ไปเลยดีไหม ตอนนี้น่าจะเลิกเรียนแล้ว ไปรับน้ำชาเลยดีกว่า แม่! คิดถึงเท่านั้นแหละ โทรมาละ

"ไง กำลังคิดถึงเลย ว่าจะไปรับ" ผมรับสายของน้ำชา แล้วอธิบาย

"ไม่ค่อยจะเลยนะคุณพี่"

"เคร งั้นก็มา เดี๋ยวรอแถมน่าอาคารนะ ที่เดิมที่เคยมารับอะ" น้ำชาว่า

"ได้ ๆ ชักสิบนาทีได้นะ" ว่าจบผมก็วางสายต่อกัน จากนั้นผมก็รีบออกจากโรงแรมทันที

"ไง ทำไมวันนี้มารับล่ะ" น้ำชาว่าขึ้น เมื่อขึ้นมาบนรถแล้ว

"อยากเปิดตัวเปิดใจแล้วอะ" ลองหยอดไปก่อนว่าน้ำชาจะเข้าใจความหมายมันไหม ถ้าไม่ก็ค่อยอธิบาย

"หมายถึงอยากไปส่งบ้าน แล้วไปแนะนำตัวกะพ่อแม่น่ะเหรอ" น้ำชานี่ แม่ของลูกชัด ๆ ผมก็พยักหน้ารับคำของเธอไป เธอเบ้ปากให้ผม

"ถ้ากล้าก็ไป หนูก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้ว" หลังทำกิริยาก็ได้เอ่ยมาเช่นนี้

"งั้นก็ไปนะ เฮียไม่เคยกลัวอยู่แล้ว" สิ้นคำผมรถก็ติดไฟแดงพอดี เลยได้หันไปดูสีหน้า และแววตาน้องเขา

   เธอยิ้มกริ่ม ๆ ให้ ทำหน้าทำตาน่ารักใส่มาอีก โอ้ย! น้อ! แพ้ทางสุด ๆ ผมโชคดีเกิน สีหน้าสีตาผมคงแสดงออกชัดมากแน่ น้องเขาเลยยื่นมือมาบิดแก้มผมทีหนึ่งด้วย ผมนี่ก็เกรียนอีก บิดคืนแต่ไม่ใช่แก้มน้องเข้า แต่เป็นหัวนม ถึงจะติดยกทรงอยู่ก็เหอะนะ

"ไม่ไหว ไม่ไหว หื่นจริง ๆ คนเรา" น้องแกทำหน้าเซ็งให้กับพฤติกรรมของผม

   เวลาค่อย ๆ ผ่านไป พร้อมระยะทางที่มันกระชั้นชิดเข้าไปทุกทีกับทีหมายที่ต้องไป ตอนแรกผมคิดว่าต้องไปที่บ้านเลย แต่ต้องไปหาแม่ที่ร้านทองก่อน แล้วก็วนหาที่จอดอยู่สักครู่ เอาล่ะอยู่ต่อหน้าร้านแล้ว พร้อมน้องน้ำชายื่นอยู่ข้าง ๆ คนนั้นหรือเปล่านะที่มองมาผ่านกระจกใส รู้สึกประหม่าเสียแล้วสิเรา

"ปะ ไปกัน หรือจะถอย" เจ้าน้ำชานี่ก็นะ ช่างยุดีจริงเชียว

"กะ กะ กลัวที่ไหน เกรงใจหรอกหนา ..." ร้องเพียงกลบเกลื่อนความตื่นเต้นแล้วกันโว้ย ไป ไปก็ไป

   ผมนี่นำหน้าเลย กลัวที่ไหนล่ะ พร้อมน้องน้ำชาที่เดินเข้ามา

"รับอะไรดีคะ" พนักงานในร้านคงคิดว่าเราเป็นลูกค้า

"เจ้ นี่แฟนหนูคะ" สิ้นคำนี้ คนที่นั่งอยู่ทางนั้น คนเดียวกับที่มองทะลุกระจกออกไปนั่นแหละ เธอมองแรงมาหาผมเลย

"ม้า หวีดดีค่า หนูกลับมาแล้ว วันนี้มีคนมาแนะนำ" ไอ้ชาเล่นกูแล้ว

"ครับ สวัสดีครับ คุณแม่" ผมไม่รีรอ รีบยกมือไหว้ทันที

"พี่ซัมเป็นแฟนหนูค่ะ" ตอนนี้ผมทำหน้าตึงรักษาอาการให้นิ่งที่สุด ถ้าฉากนี้เป็นในละครนะ ผมนี่กุมขมับเลย

"เดี๋ยว ๆ ม้างงไปหมดแล้ว"

"ไม่ต้องงงม้า เอางี้ไว้เป็นคุยกันที่บ้านนะ วันนี้เฮียเขาจะฉลองเปิดตัว หนูแวะมาบอกแค่นี้แหละ" เดี๋ยว ๆ ง่ายนี้เลยเหรอ หรือคนบ้านนี้เขาเป็นงี้อยู่แล้วเหรอ หรือเป็นเพราะพลังของสมุดด้วยมันเลยง่าย มันเลยต้องมีการร่วมทานอาหารที่บ้านไรงี้เหรอ น้ำชาเลยถึงได้พูดว่าจะฉลองออกมา ทั้ง ๆ ที่ผมยังไม่เคยบอกอะไรกับเธอเลยด้วย

"แล้วเรา ชื่ออะไรล่ะ" แม่ของน้องเขาว่าขึ้น ขณะที่น้ำชากำลังจะพาผมจากออกมา

"ซัมครับ"

"ม้า ไว้ค่อยแนะนำตัวกันที่บ้านเนาะ ตอนนี้หนูพาเฮียเขาไปหาซื้อของไปทำก่อนนะ ฝากชวนลุงกะป้ามาด้วยนะม้า" และแล้วการแนะนำตัวแบบคร่าว ๆ ก็จบลง อย่างงง ๆ ก็นะ เย็นนี้นี่สิของจริง

   แถว ๆ ทำเลที่ต้องร้านทองของแม่น้องน้ำชาก็อยู่ไม่ใกล้ ๆ ไม่ไกลจากตลาดสดขนาดใหญ่ของในตัวเมืองจังหวัด เลยเดินหาเลือกซื้อของได้เลย วันนี้เลยได้กะจะทำปิ้งย่างอาหารทะเลเอา มีย่างหมู ย่างเนื้อด้วย ตามแต่ใครจะกินเลย เห็นว่ามีครอบครัวของลุงมาด้วย หรือก็พ่อแม่น้องคนที่ผมเขียนชื่อไปนั่นแหละ

   ทุกอย่างมันดูเป็นใจสุด ๆ ตามที่เขียนเด๊ะ ๆ ทุ่มครึ่งก็ทุ่มครึ่งครอบครัวนั้นเดินทางมาร่วมด้วย แต่มาส่งน้องรัตน์แล้วก็ออกไป ส่วนก่อนหน้าที่น้องเขาจะมา ผมนี่ต้องฝ่าด่านตอบคำถามมากมาย จากทั้งพ่อทั้งแม่ของน้องเขา

  ผมก็โกหกไฟแลบไปเช่นกัน มั่วไปเรื่อย บอกว่าน้ำชาไปหาเพจคนติวหนังสือในมหาวิทยาลัยที่ผมจบให้มาติวหนังสือให้ ก็ได้ผมเป็นคนติว คนกันไปมาถูกคอ น้องน้ำชาเลยจีบผม เรื่องนี้น้องแกก็นิ่งฟังไม่ว่าอะไรด้วย คงจะเออออไปตามน้ำแหละ

   พอมันใกล้จะวาเลนไทน์แบบนี้ผมเลยมาหา แล้วก็เลยจะมาเปิดตัวให้ทางบ้านของน้องได้รู้ด้วย พอปิดเทอมก็ว่าจะพาทางนี้ไปหาทางบ้านผมด้วย ผมนี่เป็นตุเป็นตะมาก แต่เรื่องจริงจังกะน้องเขา อันนี้เรื่องจริงเลย ผมว่านี่แหละเมียผม เอามันดื้อ ๆ อย่างนี้แหละ ถึงจะเป็นเพราะฤทธิ์สมุดด้วย แต่ตอนนี้มันก็ผ่านมาหลายวันแล้วจากวันที่ผมเขียนชื่อน้องลงไป ความรักที่น้องมีให้ผมก็ไม่หายไปนะ

   กลับมาที่ตอนนี้ ห้าคนมีแม่น้อง พ่อน้อง น้อง ผม แล้วก็น้องรัตน์ นั่งกินปิ้งย่างกันอย่างเอร็ดอร่อย พ่อกับผมก็จิบเบียร์กินชิลล์ ๆ ไป หารู้ไม่ว่าที่ผมต้องพาพ่อดื่มเบียร์กัน ก็เพื่อให้เมา พ่อจะได้เอาน้องรัตน์ไง แล้วทำไมผมถึงมั่นใจว่าจะต้องเป็นพ่อ ไม่ใช่เกิดกับผม ผมคิดว่านะ เจตนารมณ์ของสมุดมันจะผ่อนปรนไปตามพฤติกรรมของผู้เขียน หากเหตุการณ์ในตอนนั้นผู้เขียนอย่างผมไม่ประสงค์เรื่องอย่างว่า และไม่เข้าไปยุ่ง สมุดก็จะหาเพศตรงข้ามของชื่อที่เขียนมาจัดเรื่องกามให้ ฉะนั้นเพศตรงข้ามที่ไม่ใช่ผมก็มีเพียงคนเดียวเท่านั้นในบ้านหลังนี้ คือพ่อน้องน้ำชาเท่านั้น

   แล้วเหตุการณ์ก็ดำเนินไปตามคาดหมายอย่างไม่บิดพริ้วใด ๆ ตอนสามทุ่มครึ่งพ่อแม่น้องรัตน์ได้โทรมาบอกน้องว่าให้นอนค้างที่นี่เลย เหมือนพวกท่านจะต้องไปทำธุระต่างจังหวัดต่อเลย จากที่มีธุระอยู่แล้วตอนมาส่งน้องไว้ช่วงทุ่มนั่นแหละ

   พวกเรากินกันอิ่มหนำจนสามทุ่มจวนจะสี่ ข้าวของที่กินก็เป็นผมกับบรรดาสาว ๆ ช่วยกันเก็บ ตอนแรกผมกังวลเรื่องจะทำยังไงจะได้อยู่ต่อในบ้านหลังนี้ แต่พ่อเองเป็นให้ผมอยู่ เพราะผมมีแอลในร่างกาย กลัวขับรถอันตราย แล้วก็ผิดกฎหมายด้วย เลยให้นอนห้องรับแขกข้างล่าง

   บ้านของน้ำชาเป็นบ้านสองชั้น ชั้นบนเป็นห้องนอนทั้งสองห้อง ข้างล่างมีห้องนอนที่มีห้องน้ำในตัวด้วยเหมือนกัน จะบอกเป็นห้องรับแขกก็ไม่ผิด แต่ห้องมันไม่มีประตู ทำเหมือนห้องนอนเล่นมากกว่า ผมนอนห้องนี้นี่แหละ

   หลังจัดแจงเข้าที่เข้าทางทุกอย่างเวลาก็ปาไปจะห้าทุ่มแล้ว ผมที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ จู่ ๆ ก็มีเงาตะคุ่มอยู่ด้านนอกห้อง ก่อนจะถูกเฉลยว่าเป็นน้ำชา

"ว่าไงเรา มีอะไรรึ" เธอมานั่งข้าง ๆ ผมที่นอนอยู่บนโซฟา ผมได้ถามออกไป

"เปล่าค่ะ ก็แค่มา ..." สิ้นคำ เธอก็โน้มตัวลงมาจุ๊บผมทีหนึ่ง

"มากูดไนต์คิสไงคะ" ผมนี่สั่นเลย ไม่ใช่เพราะเงี่ยน แต่เพราะเธอทำตัวได้น่ารักไง ผมเลยไปโอบโน้มตัวเธอลงมา จนเจ้าตัวถึงกับพยายามผละออกเลย คงกลัวผมทำอะไรลุ่มล่ามมั้ง แต่ไม่หรอก ผมแค่ก็จุ๊บเหม่งน้องเขาเท่านั้นเอง

"คิดว่าเฮียจะทำอะไรงั้นรึ ปะ ไป นอนเถอะ"

"ค่า ๆ หนังท้องติงง่วงมาก ๆ แล้วตอนนี้"

"เฮียเองก็กรึ่ม ๆ ก็ง่วงมากแล้วเช่นกัน เดี๋ยสอาบน้ำนอนละ กำลังเช็กร้าน ๆ อยู่น่ะ" ผมอธิบาย

"หนูไปละ" เธอจากไป พร้อมเวลาที่มันจวนเจียนจะได้ฤกษ์ยามแล้ว โอเค กล้องพร้อมแล้ว ก็เหลือแค่รอทั้งสองคนนั้นลงมาข้างล่าง

   จะว่าไปตอนนี้ผมยังไม่เห็นเหตุผลอะไรให้ทั้งสองลงมาข้างล่างเลยนะ พ่อแกก็คงจะเมาหลับไปแล้วด้วย ส่วนน้องรัตน์ข้างบนห้องของน้ำชาก็มีห้องน้ำไม่ลงมาทั้ง ๆ ยังใส่ผ้าขนหนูอยู่หรอก หรือจะจัดกันข้างบนเลย คงไม่เพราะผมไม่ได้เห็นด้วย เหมือนตอนมลผมเป็นคนตั้งกล้องเองเหตุการณ์เลยเป็นไปตามนั้น แต่ของเก่งกะมะม่วง ผมไม่ได้เป็นคนมีส่วนร่วมเลย มันจึงเฟล

   ยังไงเสียต้องเตรียมตัวไว้ก่อนเรา ปิดไฟเพื่อให้รู้ว่าเรานอนแล้ว จะได้ทำกันสะดวก ๆ พอปิดไฟเสร็จผมก็ไปเฝ้ารอสังเกตการณ์แถว ๆ บันไดที่ลงมาจากชั้นบน

   ห้าทุ่มสิบห้านาที นี่ก็ผ่านเวลาของเหตุการณ์ที่สี่ที่เขียนไปแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นใครลงมาสักคน หรือจะเฟลวะ ไม่หรอกน่า เฮ้ยนั่น แสงไฟ หลบ ๆ หลบก่อนผม

   กล้องที่ผมเตรียมมาก็ระดับโปรเลยด้วย พร้อมต่อสายให้มันออกจอมาที่ห้องที่ผมอยู่ แม้จะแสงน้อยแต่ก็เห็น ส่วนตอนเข้าได้เข้าเข็มจริง ๆ ผมค่อยเป็นถ่ายใกล้ ๆ ต่อ ตอนนี้น้องรัตน์ลงมาแล้ว เหมือนจะเปิดตัวเย็น น่าจะหาน้ำกินแหละ แต่มันในชุดผ้าขนหนูเนี่ยนะ ถ้ามาแบบนี้เจ้าชามันไม่หึงเหรอ มันอาจจะคิดว่ามาอ่อนผมก็ได้ ตอนกินดื่มอยู่ก็เห็นกันท่ายกใหญ่เลย หวงผมสุด ๆ ถ้าปล่อยลงมาทั้งผ้าขนหนูได้แบบนี้ คงหลับไปแล้วตามที่บอกแหละ

   ตอนนี้ผมก็จะออกไปจากห้องตรงนี้ไม่ได้ด้วย ได้แต่ฟังเสียงจากหูฟังเท่านั้น เสียงจากหูฟังต่อตรงมาจากไมค์ที่ผมแอบติดไว้แถว ๆ ห้องน้ำ แถว ๆ ที่ตู้เย็นอยู่ พลางดูที่หน้าจอไปด้วย

   เฮ้ยนั้น มาแล้ว พ่อน้องน้ำชา เชี่ย เวลาตามนั้นเลย ภาพในกล้องมันชัดเจน ผ้าขนหนูหลุด แต่ไม่ได้หลุดแบบที่ล้อนจ้อน แค่มันคลายปมตรงพันอยู่หว่างอกเท่านั้น คงตกใจที่น้องแกเห็นพ่อลงมา มือเลยเผลอไปโดยปมที่มัดอยู่ คงใช่ ใช่แหละ

"อ้าว ลูก มากินน้ำเหรอ" ก็ถามไถ่กันปกติ เขาก็รักและเอ็นดูเหมือนลูกนี่ แล้วมันจะได้กันยังไง

"ค่ะอา" บทสนทนาก็ปกติ พ่อแกก็เปิดตู้เย็นเอาน้ำ แล้วดื่ม แล้วก็กำลังจะจากไป แต่ทำไมตัวน้องรัตน์ไม่มีทีท่าว่าจะไปล่ะ ม่าย ... ม่ายน้า

   ฉิบหายละไง ผมว่าเป้าหมายไม่ใช่พ่อแต่เป็นผม เหตุการณ์เกิดครบทุกอย่างจริง แล้วเรื่องกาม ไม่ได้ ไม่เอาอย่างที่ผมคิดตอนนี้สิ อยากได้ในแบบที่พ่อน้องน้ำชาเป็นคนทำสิ

   แต่เดี๋ยวก่อน จะว่าเป็นตอนนี้ผมก็ไม่ติดอะไรนะ เพราะผมก็เข้ากับบ้านนี้ได้แล้ว แถมก็คบกันเปิดเผยได้แล้ว โดยไม่ต้องขู่อะไรคนในบ้านเลย ผมคิดเกินความจำเป็นไปจริง ๆ งั้นเหรอ

งั้นตอนนี้ก็ปิด ปิดเครื่อง ปิดกล้องทั้งหมด เก็บของ แล้วไปนอนโซฟารอ ไม่ ไม่ใช่ เข้าห้องน้ำ อาบน้ำดีกว่า เวลาน้องมาหาจะได้ไม่เห็น อาบนาน ๆ ในห้องน้ำแม่งเลย ไม่เอาตอนนี้อยากซื่อสัตย์กับเจ้าชามัน หรือจะยังไงดีวะ

"พี่ซัมคะ อยู่ในห้องน้ำเหรอ" นั่นไง ฉิบหายแล้ว เอาไงเรา

โปรดติดตามตอนต่อไป ...

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อย่าเอาเยี่ยงอย่างพฤติกรรมของตัวละครในเรื่องเด็ดขาด เป็นเพียงอรรถรสในเรื่องราวเท่านั้น


เรื่องอื่น ๆ ที่ผมแต่ง
1. เพศศึกษาสื่อรัก (ยังไม่จบ)
ตอนที่ 1 ตอนที่ 2

2. วางแผนเพื่อพิชิต (ยังไม่จบ)
ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6 ตอนที่ 7

3. วางแผนเพื่อพิชิตเดอะซีรีส์ เวอร์ชั่นศิษย์เอก (ยังไม่จบ)
ตอนที่ 1 ตอนที่ 2

ผลงานไฟล์ซับไทย งมทำเองลองดูได้
HZGD-242

[ryg123456]

ฟาดทั้งคู่ไปเลยไง

[ผู้เฒ่าเซราะกราว]

ซัมกะจะให้พ่อของแฟนมีอะไรกับเพื่อนแฟนเพื่อจะแบล็คเมย์ให้ทางสะดวก แล้วเหตุการณ์กลับตาลปัตรแบบนี้จะเอาไงดีล่ะ

[Darkreader]

ไม่เป็นไปตามสมุดเหรอ 

[cm0025]

หายไปนาน คราวนี้ อย่าให้คนอ่านรออย่างเหี่ยวแห้งนะ สงสารคนอ่านด้วย

[swss2511]

ผิดแผนแต่เป็นไปทางได้ดี

[gritkin]

อ้าก ค้างมากเลย อยากให้มาต่อไวๆครับ อยากรู้ว่าจะได้คนน้องด้วยหรือเปล่า

[gritkin]

อ้าก ค้างมากเลย อยากให้มาต่อไวๆครับ อยากรู้ว่าจะได้คนน้องด้วยหรือเปล่า

[prsclub]

น่าจะเพราะไม่ได้ใส่ชื่อให้ครบหรือเปล่าแล้วก็เอาตัวเองไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วย เลยถือว่าเองได้โชคดีไป

[hanabombam]

อ่านเพลินๆ เลย มนหลักเหมือนจะคุ้นๆ นะ

[lamom]

ใจโลเลเลยเหตุการณ์มาเป็นแบบนี้ จัดการแล้วกลับไปเขียนให้ต่อเนื่องในสมุดไว้กันเหนียว

[quantize]

ท่านfonfonกลับมาแล้ว คิดถึงและเป็นกำลังใจให้นะครับ 

[1819]

 ลุ้นพ่อจะได้หลาน แต่ ถ้าได้ ทั้งก็ เยี่ยมเลย

[Navee Wongsit]

เรื่องราวพลิกผัน แล้ว เอาเ งเลยดีกว่า

[Kris.]

ผิดแผนเลยทีนี้ จับกดให้จบๆไปเลยครับ