ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_ΜoNoTΩИ∑ ★★★

ครั้งหนึ่ง ณ.ร้านคาราโอเกะ ครึ่งหลัง ตอนที่ 11 ( ประสบการณ์ตรงของนายโมโนโทน )

เริ่มโดย ΜoNoTΩИ∑ ★★★, มิถุนายน 02, 2020, 01:08:14 ก่อนเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 2 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

ΜoNoTΩИ∑ ★★★

อ่าาาาาส์ สวัสดีครับชาวร้านเกะทุกท่านตามกำหนดแล้วผมต้องลงตอนนี้เมื่อวาน

แต่ว่าพอดีมีธุระแถมพระรามสามเลยทำให้กลับบ้านดึก

ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เรื่องนี้ผมพยายามใช้คำที่หลีกเลี่ยงคำ18+ เพราะว่าอาจจะทำเป็น

E Book ขายยังไงก็ แนะนำ หรือ ตีเตียนได้ครับ


เนื่องจากเป็นประสบการณ์ที่ผ่านมา อาจจะมีบางช่วงจำไม่ได้
ผมต้องขออภัยไว้ตรงนี้ได้ครับ


กระทู้เรื่องเล่าร้านคาราโอเกะ เป็นกระทู้สบายๆครับท่านสามารถคอมเมนต์อะไรก็ได้เพื่อขออ่านเนื้อเรื่องที่ซ่อนไว้ ไม่มีโดนแบนครับ


ขอแค่อย่าใส่แต่ EMO ก็พอ
ส่วนการ EDIT ไม่จำเป็นครับ แต่ถ้าท่านกลับมา EDIT แล้วแสดงความคิดเห็นหลังอ่าน
ผมก็ถือว่าเป็นกำลังใจชั้นยอดครับ




ปล. มีหลายท่านถามว่ามี 3Some 4Some ไหม ผมบอกไว้เลยครับว่า.... ต้องรออ่าน   ::Shy:: ::Shy::




ปล.2 เผื่อ รีดเดอร์ท่านใดสนใจอยากลองอ่านเรื่องนี้ ลองอ่านย้อนหลังได้เลยครับ เผื่อจะชอบ  ::Evil:: ::Evil::


ครึ่งแรก


ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3

ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6


ครึ่งหลัง


ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9

ตอนที่ 10





ปล. 3 ร้านปลาบุรีปิดบริการไปแล้วครับ แต่ว่าบรรยากาศสุดจริง



ปล.4 ไม่มีรูปวาบหวิวครับ อ่านได้ทุกที่


ปล.5 มีเนื้อเรื่องเสริม แสดงความคิดเห็นแล้ว ลองไล่อ่านดูครับ อยู่ในช่วงทดลองทำ


ปล.6 อ่านจบแล้ว มาบอกผมด้วยนะว่า เลิฟแก้มหรือเปล่า ข้อนี้ไม่บังคับนะครับ ฟรีสไตล์ ไม่ได้ผิดกฎบอร์ด ( แค่กระทู้ผมนะ )




ปล.7 ตอนนี้รายละเอียดเยอะนิดนึงครับ เพราะไอ้กอล์ฟ ช่วยประติดประต่อบางช่วงให้  30,000 ตัวอักษร อย่าเพิ่งเบื่อกันเน้อ


.......................



ขอย้อนความจำนิดนึง


ผมอยู่ที่บ้านพร้อมกับสามสาว เรียกได้ว่ามีความสุขเลยล่ะ
ที่สำคัญยังโดนน้องแก้มบ๊วบซะสุดลำคอเลย เฮ้ออ
แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้แอ้มใครอีกเลยในวันนั้น

แต่ว่าความสุขมันก็อยู่ได้ไม่นาน เมื่อผมกลับไปร้านคาราโอเกะ
เพราะอยากเจอพวกเธอ แต่สิ่งผมเจอมันกลับทำให้ผม
กลับมาพบกับความเป็นจริงว่า พวกเธอไม่ได้ทำแบบนั้นกับผมคนเดียว





.......


ไดอารี่ของนายโทน ตอนที่ 11





เธอนั่งทำงานและเอ็นจอยกับลูกค้าอย่างเต็มที่มิ้นต์อีกคน เธอนั่งกับลูกค้าที่แต่งตัวเหมือนพนักงานบริษัท
ก็นะถือว่าดูดีสุดในกลุ่มแล้วล่ะ เธอคงเลือกลูกค้าเองจริงๆ


นี่คือเหตุผลที่ผมไม่อยากจะทุ่มความรู้สึกและเปิดใจให้พวกเธอมากกว่านี้ คือหลายท่านอาจจะอ่านแล้วแบบ แหม
มึงหล่อตายอ่ะไอ้โทน คือพูดยังไงดี ไม่ใช่ว่าผมเลือกหรืออย่างใด


แต่สิ่งที่สำคัญคือความรู้สึกครับถ้าผมทุ่มใจให้พวกเธอไม่คนใดก็คนหนึ่ง มันเท่ากับว่าผมต้องทำใจรับกับงานที่พวกเธอทำให้ได้ จริงอยู่ว่าตอนนี้ผมเห็นว่าดาวแค่แตะแขนลูกขา
โอบแขนลูกค้าและสนุกสนานกับบรรยากาศ


แต่ผมก็ไม่รู้ว่าสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอทำอะไรบ้างมิ้นต์ก็อีกคนผมเองก็ไม่รู้นะว่า
จะมีใครทำให้ยัยเจ้าหญิงน้ำแข็งนั่นยิ้มได้รึเปล่าหลายท่านอ่านมาถึงตรงนี้อาจจะไม่พอใจนะ 


แต่ตอนนั้นผมคิดแบบนี้จริงๆสถานะของพวกเรามันไม่ชัดเจน และอีกอย่างหน้าตาอย่างผมจะไปทำไรได้
มีดีอย่างเดียวคือทำกับข้าวเก่งแค่นั้น เฮ้อคิดไปก็ไลฟ์บอยกินเบียร์ดีกว่า


เคยมั้ยครับที่เวลาอยากสงบใจแต่ก็ทำไม่ได้ฮึ้ย หงุดหงิด ผมเลยกระดกอึ้กๆๆๆๆ ทีเดียว 3 แก้ว แน่นอนครับ มึนหัวทิ่ม
อย่างว่าแหละครับ ร่างกายไม่ได้พักผ่อน โดนไปแค่ 3 แก้วก็เรียบร้อย
แต่มันก็ดีอย่างนะ


เพราะว่าเมาผมเลยต้องใช้สมาธิกับการทรงตัวทำให้ไม่ได้มองไปที่ดาวและมิ้นต์เลยแน่นอนว่าผมต้องไปเอาออก ผมเดินไปเข้าห้องน้ำ พร้อมกับสำเนียกตัวเองว่าทำอะไรเกินตัว
หรือว่าผมควรแขวนแก้วและล้างมือจากวงการกินเบียร์วะ


ไม่ ไม๊ม่ายยยย  ไม่ร่างกายผมแค่อ่อนเพลียเท่านั้น พักเยอะๆก็กลับมากินได้แล้ว
โชคดีนะครับที่ในร้านเพลงมันเสียงดัง
ผมเลยได้อ้วกออกมาชุดใหญ่โดยที่ไม่ต้องกลัวคนได้ยิน
แต่ตอนนั้นจำได้เลยครับเสียงไอ้น้องคนเสิร์ฟ

[ เด็กเสิร์ฟ ]  :  อ่ายโท่น ฮ่ากติ่   ( ซับภาคกลาง  :  พี่โทนอ้วกเหรอน่ะ )

[ ผม ]  :  เออ ห้าวไปหน่อย

[ เด็กเสิร์ฟ ]  :   อ่อๆ ขั่บๆ ไข่แหน่ บ่อ้าย (  ซับภาคกลาง:  อ๋อครับ ดีขึ้นมั้ยพี่ ] 


[ ผม ]  :  อืม ไปทำงานไป เดี๋ยวโดนด่า


[ เด็กเสิร์ฟ ]  :  ขั่บอ้าย โอ้น๊อ เมี่ยนเมิ๊ดร่าน พ่อขุนแผนของข่อย ( ครับพี่โอยย เก็บหมดร้านเลยนะพ่อขุนแผน )


ตอนนั้นผมก็งงว่าอะไรของมันวะเก็บหมดร้าน ผมไปช่วยมันเก็บร้านตั้งแต่เมื่อไรจำไม่ได้


ผมล้างหน้าล้างตาและออกมาอีกครั้งผมก็นะ เห็นภาพจังๆเลยครับ


เรียกว่าบาดตามั้ยก็ไม่แน่ใจ เพราะภาพที่เห็นคือ มิ้นต์กำลังถูกไอ้ลูกค้าคนนั้นหอมแก้มเต็มฟอด อ่ะ
พล็อตละครไทยมาอีกรอบ มิ้นต์หันมาเห็นผมพอดี แล้วผมทำไรได้ล่ะ


ผมก็กำลังมึนอ้วกอยู่ครับพอหันไปอีกทีก็เห็นดาวโดนโอบ โดนกอด เหมือนกัน อ่าาาาาซ์ แจ็คพอตเลยทีนี้
ดาวมันก็หันมาเจอผมพอดีเหมือนกัน แล้วอืม


ภาพตอนนี้ผมกับเธอหนุงหนิงกันบนเตียงมันก็วกเข้ามาในสมองมึนๆตอนนั้นเลยครับ หรือว่าเธอทำไปแค่แข่งกันจริงๆ


ถามว่าผมทำไงผมก็ไม่ทำไรครับ แล้วเคยไหมครับแบบจังหวะนรกมากๆขออนุญาตหยาบหน่อย คือจังหวะนรกเหี้ยๆเลย คือจังหวะที่เพลงจบลง แล้วทุกคนก็เสรือกเงียบกันหมดแบบ Dead Air เลยอ่ะ


ไอ้โทน กลับยัง !!!


เสียงไอ้แบงค์ตะโกนเรียกผมครับมันก็คงคิดว่าเพลงยังคงดังอยู่ ไม่คิดว่าจะเป็นอย่างนั้น

ผมคิดในใจนะว่าตอนแรกพวกเธออาจจะยังไม่แน่ใจว่าใช่ผมมั้ย เพราะโซนนั้นมันมืด

แต่พอไอ้กอล์ฟตะโกนชื่อเท่านั้นแหละ รู้เลย ผมไม่เห็นนะว่าดาวเป็นยังไง


แต่ตอนนั้นมิ้นต์นิ่งเลยล่ะและแน่นอนพอไอ้คนที่เรียกมิ้นต์ไปนั่งมันเห็นมามิ้นต์เผลอ มันก็จูบดิ่ กำไรใครๆก็ชอบ นั่นมันยิ่งตอกย้ำให้ผมกระจ่างเลยว่า เธอไม่ได้ทำกับผมคนเดียว


ผมก็สูดอากาศหายใจเข้าลึกๆแล้วฟู่วว ออกมาเต็มๆ ผมก็เดินออกไปข้างนอกทันที และข้างนอกก็จะมีพวกเด็กๆดริ๊งค์นั่งอยู่มากมายเลยล่ะ พอพวกนั้นเห็นผมก็พากันทักเลยครับ



อ่ะผมก็ทักทายพวกเธอตามปกติก็นะผมคนแถวนี้นี่นา การที่จะเจอพวกเธอตามตลาด ตามสถานที่ต่างๆมันก็ไม่แปลกๆ


บ้างก็ชมผมว่าวันนี้แต่งตัวหล่อ บ้างก็ว่าไม่เจอแปปเดียวทำไมผอมลง หุ่นดีขึ้น อ่ะกูวิ่งทุกวันนี่หว่า วิ่งส่งเอกสารนะ


หลังจากที่คุยกับได้แปปนึงผมก็บ๊ายบายน้องๆพวกนั้นกลับไป อืมถ้าจะให้วัดคะแนนความงาม ถ้าดาว มิ้นต์ แก้ม
9/10 น้องพวกนี้ผมคงให้ 7-8 นะ น้องอาจจะไม่สวยมาก แต่นิสัยดีทุกคน แถมวันนี้ก็ยังแต่งชุดพยาบาลกันมาอีก ตายๆ ๆ ๆ


[ กอล์ฟ ]  :   ไอ้โทนร้านหนวดป่ะ อยากกินข้าวต้มอ่ะ


[ ผม ]  :   ไปดิ่


แน่นอนว่าไอ้เชี่ยกอล์ฟมันหิวครับมันบอกเอ็นไก่ทอดไม่พอยาใส้ ตอนนั้นจำไม่ได้ว่ากี่โมงครับ แต่น่าจะราวๆ 5ทุ่ม -
เที่ยงคืนนี่แหละ



ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมเบียร์ 3 ขวด ผมกินกันเป็นชั่วโมง อาจจะเพราะผมเมาด้วยล่ะมั้งครับ ช่างเถอะผมเดินมาที่ร้านเกมส์จนรู้สึกว่าสร่างเมาแล้ว
เลยซ้อนมอเตอร์ไซค์ไอ้กอล์ฟไปร้านข้าวต้มหนวด



ซึ่งพามานั่งคิดๆแล้ว ตอนนั้นผมกับมันนี่ทำอะไรไม่คิดจริงๆนะครับ ถึงจะสร่างเมาก็จริงแต่ขับมอเตอร์ไซค์ไปแบบนั้น มันไม่ควรทำเลยจริงๆ



ไม่นานนักผมกับไอ้กอล์ฟก็มาถึงร้านหนวดข้าวต้มโต้รุ่งแน่นอนครับหิวกันใส้จะขาด จำไม่ได้ว่าสั่งอะไรกันไปมั่งแต่น่าจะ 3-4 อย่างครับพร้อมข้าวต้มและข้าวสวย ถามว่าตอนนั้นในใจยังสับสนมั้ย



แน่นอนครับมันทั้งมันทั้งเอ๋อ ไปหมดแต่ก็เอาเถอะ ผมมีภูมิคุ้มกันอยู่นิดหน่อย ก็ตอนที่เลิกกับแฟนเก่า
ผมเห็นเธอจูงมือขึ้นคอนโดหรูกับแฟนใหม่นี่นะ เลิกกันไม่ถึง 3 วันไปซะแล้ว ตอนนั้นนี่อย่างเจ็บ


ตอนนี้มันเลยธรรมดามากๆแค่อาจจะมีตั้งคำถามในใจนิดหน่อยว่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างผมกับดาว ตกลงมันแค่อารมณ์ของแต่ละฝ่ายสิ่นะ อ่ะช่างมันข้าวต้มมาละ มาถึงผมก็ซัก อั้กๆ ๆ ๆ เลยล่ะ หิวครับ


ไอ้กอล์ฟมันก็ถามเรื่องอาทิตย์หน้างานเกมส์จะเอายังไงพอถามว่าที่ไหนมันก็บอกแถวๆ แถวไหนผมก็จำไม่ได้นะ
จำได้แค่ว่ามันเป็นงานโรดโชว์ของเกมส์ คือจัดทุกภาคแหละ



ในงานก็จะมีพวกแจกของขายขอราคาถูก พวกน้ำยาลบความจำ ประมูล+10  อะไรแนวๆเนี้ย ผมก็อยากไปนะ เพราะอยากได้ยารีอีเอามาใช้เพราะซื้อในเวปโคตรแพง อยากรีไปเล่นหมัดสปินมั่ง เพราะช่วงนี้เน้นลงล่าบอสหาเงินอย่างเดียว



ผมก็ตกลงว่าจะไปน่ะครับคือที่ไปเพราะ
1.อยากได้น้ำยารีอี
2.เพราะจะได้เจอกับพวกสมาชิกกิลด์เพราะได้ข่าวว่า พวกจังหวัดปริมณฑลก็มาด้วย


หลังจากกินข้าวเสร็จก็มันก็แว๊นไปส่งผมที่บ้านครับ ผมอาบน้ำและทิ้งตัวนอนเลยวันนั้นปล่อยให้ไอ้กอล์ฟจัดการเรื่องในเกมส์หมดเลย ผมก็เริ่มทำงานเช่นเดิมต่อจนวันศุกร์วันนั้นงดเหล่างดเบียร์ครับ เพราะวันรุ่งขึ้นต้องไปงาน เดี๋ยวตื่นไม่ไหว


ผมก็เหมือนกับท่านชายหลายๆคนครับแต่งตัวไปงานเกมส์ ก็แต่งตัวง่ายๆ เสื้อเชิร์ตสีน้ำเงิน กางเกงยีน SuperBlack พอพวกเราเจอกันที่งสยก็ทักทายและแนะนำซึ่งกันและกันพอหอมปากหอมคอครับ


ส่วนมากกิลด์พวกเราจะเป็นคนรุ่นๆ 25-30+ ครับ ก็พูดง่ายๆคือวัยทำงานนั่นแหละ เลยแต่งตัวกันดูภูมิฐานหน่อยๆ และการวางตัวกันดีพอสมควร แต่อย่าให้ได้มีเรื่องเชียวนะ เพราะพวกผมมีหัวหมู่ทะลวงฟันเป็นพวกช่างนะเออ พร้อมบวกเสมอ แล้วพวกผมเองก็ไม่ใช่ว่าจะต่อยตีไม่เป็น


แต่พอโตขึ้นแล้ว มันก็มีวุฒิภาวะมากขึ้น การระงับอารมณ์ก็ทำได้ดีขึ้น ที่สำคัญ พวกผมคงไม่เอาตำแหน่งหน้าที่การงานไปเสี่ยงแน่ๆ แต่ถ้าจวนตัวจริงๆ ก็พร้อมที่จะคืนวงการครับ



วันนั้นสรุปว่ากิลด์เราไปกันร่วม 20 กว่าคน แบบถือว่าใหญ่มากเลยนะ แต่ผมก็ทำตัวมึนๆอึนๆตามประสาแหละครับ ไม่ได้อยากเด่นหรืออยากดังอะไรเพราะโจทย์เพียบ


หลังจากที่ซื้อรีอีซื้อของที่ตั้งใจจะมาซื้อ ผมกับไอ้กอล์ฟก็คุยกัน และไอ้พวกกลุ่มผู้บริหารกิลด์ก็เข้ามาวางแผนต่อ สรุปว่าหลังจบงานแล้ว จะไปหาอะไรกินกัน


เมื่อตกลงกันเสร็จผมก็ขอแยกตัวออกมาเลย แต่ว่าในขณะนั้นเอง ก็มีคนมาแตะๆ ๆ ๆ ๆ  ผมก็หันไปใครวะ แล้วก็ชี๊บหายแล้วน้องแก้ม เฮ้ยทำไมแก้มมาอยู่ในงานเกมส์ได้ล่ะ แล้วแต่งตัวอะไรวะเนี่ย คอสเพลย์เหรอ เฮ้ย !!!  หรือว่าเป็นพริตตี้งานเกมส์


แย่แล้วครับท่านผู้อ่านทั้งหลาย น้องแก้มโคตรสวยเลย แถมยังใส่แว่นอีก เชี่ยเอ๊ย อิท โอเวอร์ไนน์ เธาซั่น ว่ะ ดาเมจน่ารักเกิน 9 พันไปแล้ว ผมมองแก้มแบบตะลึงเลย จนแก้มต้องตีเผี๊ยะ ๆๆ ๆ อีกครั้งเพื่อเรียกสติ


[ แก้ม ]  :  อีพี่โทน มาทำไรเนี่ย


[ ผม ]  :  พี่แหละต้องถามแก้ม ว่ามาทำอะไรเนี่ยแต่งตัวสวยเชียว


[ แก้ม ]  :  มารับงาน MC อ่ะ งืมๆๆๆ แก้มสวยมั้ย


[ ผม ]  :  มากกก สวยมากเลยล่ะ





เราคุยกันสักพักครับ ไอ้พวก GM มารคอหอยก็ประกาศกิจกรรมต่อไปโดยให้ MC ขึ้นมาเป็นผู้ดำเนินกิจกรรม ซึ่งแก้มก็ต้องไปแหละครับ วันนั้นเธอทำได้ดีมากๆเลยนะ ทั้งเอ็นเตอร์เทน ทั้งร่วมสนุก ทั้งพูดคุยกับคนในงาน


แน่นอนว่ามีแหละที่คนขอถ่ายรูปซึ่งเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะวันนั้นแต่งชุดคอสเพลย์เต็มยศเลยครับ หน้าก็แต่ง พร๊อบมาเต็ม คนคงจำเธอไม่ได้หรอก อีกอย่างงานนวดกระปู๋สมัยนั้นยังไม่ค่อยมีเวปส่งการบ้าน ถึงจะมีแต่ก็ต้องเซ็นเซอร์หน้ายังไงซะแก้มก็ปลอดภัย


ผมก็ยืนมองแก้มนะ เอ้อ ถ้าแก้มเอาดีด้านรับงานพวกนี้บางที เธออาจจะไม่ต้องรับงาน SIDELINE ก็ได้นะ แต่ก็นะนั่นมันตัวของเธอเอง ผมคงไปบังคับอะไรไม่ได้หรอกครับ จริงมั้ยท่านผู้อ่าน


ไม่นานนักพี่ติมก็เข้ามาทักผมครับ มันบอกว่าพริตตี้โคตรน่ารักใครวะ ผมรู้จักเหรอ เฮ้ยมันจำแก้มไม่ได้จริงๆว่ะรอดตัวไป แต่ไอ้กอล์ฟนี่ดิ่ เดินเข้ามาสะกิดผมยิกๆๆๆเลย


[ กอล์ฟ ]  :  เฮ้ย อย่าบอกนะว่ามึงได้น้องแก้มไปแล้วอีกคน


[ ผม ]  :   ชู่วว เบาๆไอ้สัดเดี๋ยวพี่ติมได้ยิน กูยังไม่ได้เว้ย


[ กอล์ฟ ]  :  ที่ร้านนั้นซุบซิบแล้วนา ว่ามึงได้น้องมิ้นต์อ่ะ


ตอนนั้นเหมือนเลือดโคนันในตัวผมมั่นพุ่งพล่านเลยครับ ทำไมถึงเป็นมิ้นต์ล่ะ ทำไมไม่ใช่ดาวล่ะ หลังจากที่เล่นกิจกรรมต่างๆจนครบ และกิจกรรมโหวต นู่นนี่นั่นจบ พวกผมก็หาที่นั่งพักกัน


ตลอดวันนั้นแก้มทำงานได้ดีมากๆเลย ผมชื่นชมนะเพราะคำพูด คำศัพท์ที่แก้มใช้ขณะทำงาน มันเป็นศัพท์เฉพาะหมดเลย


แสดงว่าเธอทำการบ้านมาอย่างดี อีกอย่างการแต่งตัวเหมือน Race Queen ของเธอก็งามงดมากๆครับ โอยใจไม่ดีบอกเลย ชุดเกาะอกสีแดงสด กางเกงขาสั้นสีแดงเข้ากับเสื้อด้วย


อีกทั้งยังแว่นที่ใส่อีก โอย ผมแย่ครับ ผมแย่ แค่คิดว่ากำลังเล่นเสียวกับเธอคาชุดพริตตี้นั้น ใจผมมันก็สั่นไปหมดแล้ว





หลังจากงานจบ ตามแผนที่วางกันไว้คือไปหาอะไรกินกัน แน่นอนว่าสมัยนั้น เวลาเจอกันมากๆโดยไม่ได้นัดหมาย ไม่ได้จอง ไม่ได้ห่าอะไรเลย ที่ที่เดียว ที่พวกเราจะไปก็คือ ร้านหมูกะทะ


โชคดีที่ตรงนั้นมันมีร้านหมูกระทะอยู่ด้วยมพวกเราเกือบ 20  คนก็พากันไปร้านหมูกะทะเลยกลายเป็นจุดสนใจเป็นอย่างมากครับ


 





หลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยผมบ๊ายบายกับพวกมันและตั้งใจจะกลับครับ แต่พอดี๊พอดีเป็นลำใส้ตรง กินปุ๊ป ออกปั๊ป ผมเลยไม่มีทางเลือก เลยเดินกลับเข้าไปในพื้นที่จัดงานและเข้าห้องน้ำ


และแน่นอนว่าเจอน้องแก้มครับ เธอกำลังรอรับเงินค่าจ้างอยู่มั้ง อ่ะผมเห็นเธอก็ยิ้มให้ครบตามประสาคนรู้จักมักจี่จนเกือบได้ปี้กันแล้ว ซึ่งหลังจากเข้าไปเหนี่ยวเอ้ยไปเยี่ยวแล้วผมก็ออกมาครับ


และสิ่งที่ผมกำลังเห็นคือแก้มที่กำลังเดินถือกระเป๋าอยู่ก็มีคนวิ่งตามมาเรียก ผมดูจากชุดแล้วไม่น่าใช่ทีมงาน GM น่าจะเป็นออแกไนซ์ครับ เหมือนว่าไอ้นั่นกำลังคุยอะไรกับแก้มสักอย่าง


และท่าทางของแก้มดูไม่ดีเลย เหมือนเธอพยายามปฏิเสธ แต่มันก็ยังแอบมีแตะๆแขนบ้าง ผมก็คิดในใจว่าเอาไงดีวะ จะเข้าไปตรงๆ แล้วถามว่ามีอะไรรึเปล่า และถ้าแก้มตอบว่าไม่มีอะไร


ผมนี่หอนเลยนะ กลายเป็นหมาแน่นอน แล้วทำไงดี ทำไงดี เอ้อนี่ไงมุขคลาสสิคที่เคยเอาไว้จีบสาว ทำให้สาวหันมองเรา


โครม !!! ผมแกล้งเดินชนอะไรก็ไม่รู้ครับจำไม่ได้ แต่มันก็ทำให้เกิดเสียงน่ะนะ ไม่เสาก็ลังเป๊ปซี่ เอาล่ะได้เวลาตีเนียน


ผมทำเป็นแบบหยิบนู่นนี่วางไว้ที่เดิมครับ แล้วจะเดินกลับตอนนี้คือโคตรลุ้นเลยนะว่าแก้มจะเรียกผมมั้ย


[ แก้ม ]  :  ตัวเอง มาแล้วเหรอ !!!


อ่าาาาส์ แก้มไม่ได้เรียกผมครับ เรียก ตัวเอง ตัวเอง ใครวะตัวเอง อ่ะแน่นอนด้วยความเสือกที่อยู่ในตัว ผมก็หันไปมองทางแก้มครับ


สิ่งที่เห็นคือแก้มกวักมือหยอยๆมาทางผม คือรู้แล้วล่ะว่าเป็นผม เพราะตรงนั้นมันก็มีแค่ผม


เอาล่ะ ผมเดินเข้าไปหาเธอครับ คือยังมึนๆอยู่นะ ทำไมไม่เรียกชื่อวะ แล้วแก้มก็คว้ามั่บเข้าที่แขนเลย เหวอดิ่ แต่เก็บอาการอยู่ ไม่แสดงออกกกกกกก


[ แก้ม ]  :  ตัวเองกลับบ้านกัน ( หันไปหาไอ้หน้าหม้อ ) พี่คะแฟนหนูมารับแล้ว ขอโทษนะคะไปด้วยไม่ได้จริงๆ


หือ !!! เดี๋ยวจ้า เดี๋ยวเลยตัวเธอ ใคร ใครแฟนของเธอ ผมยังอึนๆมึนๆอยู่นะ แต่ก็พยายามตีเนียนนะไม่แสดงอาการออกมา


[ แก้ม ]  :  แก้มงอนแล้วนะ ลืมแล้วเหรอวันนี้บอกว่าจะรับกลับบ้านอ่ะ



[ ผม ]  :  ป่าวค่ะ ไม่ได้ลืม ตะลึงนิดหน่อย แฟนแต่งตัวสวยมากเลย


เอาวะตามน้ำไป แต่ว่าเรื่องแต่งตัวสวยเนี่ยเรื่องจริงนะ เกาะอกสีแดง กระโปรงสั้นนี่สุดจริงแถมใส่แว่นอีก โอย อยากพุ่งหลาวชายจริงๆครับ


[ ผม ]  :  งั้นกลับกันเลยมั้ย


[ แก้ม ]  :  อื้อๆๆ กลับก่อนนะคะพี่


[ ไอ้นั้น ]  :  เดี๋ยวๆน้องแก้ม ไปด้วยกันหมดนี่เลยก็ได้


ยังครับยัง ไอ้ออกาไนซ์นั่นยังไม่จบ มันบอกว่าถ้างั้นชวนผมไปด้วยกันสิ่ไปหลายคนสนุกดี เฮ้อ ไอ้นี่คือดูทรงแล้วกะว่าจะปิดจ๊อบแน่นอน ผมคงต้องออกตัวแล้วล่ะครับทุกคน



[ ผม ]  :   ขอบคุณนะครับที่ชวน พอดีผมกับแฟนไม่ว่างน่ะครับ


[ แก้ม ]  :  ป่ะตัวเองกลับบ้านกัน วันนี้นอนค้างบ้านเค้ามั้ย


[ ผม ]  :  อืมม ต้องดูก่อนนะคะ ว่าแก้มทำตัวน่ารักหรือเปล่า


[ แก้ม ]  :  งื้มๆ กลับไปเดี๋ยวจะทำให้ดู งั้นแก้มกลับก่อนนะคะพี่ มีเรื่องต้องทำเยอะเลย


ไอ้ห่านั่นเหวอเลยครับ แก้มตัดบทโดยไม่พูดอะไรสักคำและดึงผมไปเลย ผมเองก็กลัวว่าจะไม่เนียนเลยแกล้งถามให้ไอ้นั่นได้ยินว่า มารับถึงที่มีรางวัลให้มั้ยเนี่ย



รู้มั้ยแก้มทำไง แก้มเขย่งขามาจูจุ๊บแก้มของผมเลยล่ะ ผมก็อ่ะตามน้ำแกล้งบีบจมูกไปเหมือนเรากำลังเล่นเป็นคนรักกันจริงๆ



ผมไม่หันไปมองออแกไนซ์คนนั้นนะ ไม่รู้ว่ามันจะทำหน้ายังไง แต่คงเหวอไม่น้อยเลยมั้ง รถแก้มจอดห่างจากตรงนั้นพอดูนะ แต่ก็ถือว่าฉลาดมากๆที่จอดในเขตผู้คนพลุกพล่าน


ตลอดทางเราเดินจับมือกันมาตลอดทางคือ ใครที่ไม่รู้ ดูยังไงก็แฟนกันแน่ๆ แก้มเองก็เนียนมากๆเลยล่ะ ใจผมรู้สึกไม่ค่อยดีเลยครับ คนอะไรมันน่ารักแบบนี้น๊อออ


จนมาถึงรถผมก็บอกว่าให้ขับกลับดีๆ และบอกแก้มว่าวันนี้แก้มน่ารักมาก หลังจากที่โบกมือบ๊ายบายและปิดประตูรถคันหรู กรูก็เตรียมนั่ง Taxi กลับเอาจริงๆนะ ผมมานั่งคิดแล้วก็ได้แต่ด่าตัวเอง ทำไมโง่ปานน๊านนน


[ แก้ม ]  : ( เปิดประตู )  กลับไงอ่ะพี่โทน


[ ผม ]  :  Taxi


เท่านั้นแหละครับ ยัยตัวแสบ  Sassy Girl ลงจากรถมาหยิกผมเลย ผมก็โอ๊ย ๆ ๆ  เจ็บจริงนะนั่น เธอก็ถามว่าทำไมไม่กลับกับเธอ อ่ะผมก็ตอบไปแบบสิ้นคิดครับว่าเกรงใจ และนี่คือคำตอบของแก้มครับ


[ แก้ม ]  :  ถ้าเกรงใจ ก็มาขับรถเลย แก้มจะได้นั่งสบาย เมื่อยไปหมดแล้ว


[ ผม ]  :  หา ?


สรุปว่าผมต้องกลับบ้านพร้อมแก้มครับและต้องเป็นคนขับรถให้เธอ เธอบอกว่าเนี่ยๆ เดี๋ยวไม่เนียนที่บอกว่าเป็นแฟนกันนะ เดี๋ยวแผนแตก


ผมก็หืออะไรวะ แก้มก็บอกน่าๆๆๆ รีบขึ้นรถเลย อ่าาาาาาส์ ผมนั่งอึนอยู่ในรถราวๆ 1 นาที และเพลงพี่เบิร์ดก็ดังขึ้นมาในหัวเลยครับ


" ชั้นมาทำอะไรที่นี่ "


[ ผม ]  :  เอ่อ แก้มจะดีเหรอเนี่ย


[ แก้ม ]  :  ฮ๊ะ ฮ๊าวว ขับรถดีๆนะคะคุณแฟน เค้าเหนื่อยมากมายเลย


เอ๊า !!! ยังไม่เลิกเล่นละครอีก คือแบบยังไงดีล่ะครับ คือโอเคมันดีที่มีคนมาเรียกเราว่าคุณแฟน แถมยังน่ารักปานนี้เคอร์รี่ไม่มีขายแน่นอน


แก้มรีบเอี้ยวตัวไปข้างหลังเพื่อหาหมอน แล้วแบบเสื้อทำงานแก้มก็ยังไม่เปลี่ยน


เสื้อมันร่นขึ้นมาจนเห็นขอบเสื้อใน แถมช่วงล่างก็แบบ อูยย  แบนราบ ชัดยิ่งกว่า 4K อีกครับ ทำไมขาวแบบนี้น๊อออ



[ แก้ม ]  :  แอ้ะ !!! มองไรอ่ะพี่โทน ลามก


[ ผม ]  :  ไม่ได้ตั้งใจ ตามันไปเอง  อยากพักก็พักเถอะ


คือยังไงดีล่ะครับ ตอนนั้นผมแบบเลิ่กลั่กไปหมดพอโดนจับได้ว่าแอบมองเธอ พามานั่งนึกดู ตูจะเลิ่กลั่กทำไม มากกว่านี้ก็ทำกันมาแล้วนี่หว่า


อ่ะผมปรับอารมณ์และสวดมนต์ก่อนขับรถเล็กน้อย ขอให้ตัวเองมีสติในการขับรถขอให้ปลอดภัยจากคันข้างๆสาธุ และผมก็เหยียบคันเร่งออกไป


พวกเราก็คุยกันไปเรื่อยๆครับ อื้ม อื้ม อื้มม ฝนตก รถติด what the fuck สถานการณ์แบบนี้มันคืออะไรวะ โชคดีที่ผมฉิ๊งฉ่องมาแล้วนะ ไม่งั้นแย่


แก้มก็ชวนคุยนะ ผมก็คุยไปเรื่อย เอ้ากลายเป็นว่ามือของผมกับเธอจับกันซะงั้น เอ้อหนาวแล้วรถก็โคตรจะติด บัดซบจริงๆเลย อ่ะรถมันติดไม่ได้เปลี่ยนเกียร์ก็จับกันไป


[ แก้ม ]  :  พี่ได้ไปที่ร้านมั่งมั้ย


[ ผม ]  :  อื้ม ไปมาอาทิตย์ที่แล้วน่ะ


ผมก็ตอบตามตรงนะว่าไปมาเมื่อศุกร์ที่ เมื่อวานไม่ได้ไปเพราะนอนเอาแรงมางานวันนี้ แก้มก็ถามว่าเจอพี่ดาวกับมิ้นต์มั้ย ผมก็บอกว่าเจอแต่ไม่ได้ทัก เพราะทำงานอยู่




ผมรู้สึกถึงแรงบีบที่เพิ่มขึ้นจากแก้ม เธอเป็นอะไรหรือเปล่าผมไม่รู้นะ ตูไม่มีประสบการณ์เรื่องหญิงมากมายเสียด้วย จะทำยังไงดีทีนี้


[ แก้ม ]  :  นั่นแหละพี่งานของพวกแก้มแหละ ถ้าไม่ทำก็ไม่มีกิน ใครจะมาจริงใจเนอะ ถ้าไม่หวังคบเพื่อไว้เอายาวๆ


อยู่ดีๆแก้มก็พูดขึ้นมาครับ ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไงดี ผมก็ทำได้แค่ขับรถไปเรื่อยๆ ไฟแดงเชี่ยนี่ก็นานจริงๆ ไฟแดง 3 นาที ไฟเขียว 30 วิ  เจริญล่ะ



[ แก้ม ]  :  แก้มรู้นะพี่ว่าอาชีพแบบแก้ม คนเขารังเกียจกัน สังคมก็ยิ่งแล้วใหญ่ ถ้าพวกแก้มเกิดมาขี้เหร่นะ หมามันยังไม่มองเลย ใครมันจะมาจริงใจกับพวกแก้ม


แก้มพูดไปแรงบีบมือก็มากขึ้นครับ มันบ่งบอกได้เลยว่าเธอ อึดอัดนะ ผมก็รับฟังไปเรื่อยๆๆ เธอพูดออกมากมาย ซึ่งถ้าเล่าหมดคงยาว แต่ถ้าเรตติ้งดี ผมอาจจะเอามันมาเขียนให้ทุกคนอ่าน


แก้มพูดๆๆๆๆ ผมรู้อย่างนึงเลยนะ เธอรักดาวกับมิ้นต์มากเลยนะ เพราะทุกครั้งที่พูดก็จะมีชื่อดาวกับมิ้นต์ติดมาเสมอ เธอพูดมาเรื่อยๆจนกระทั่งเธอบอกว่า นานๆมีจะได้ระบายให้ใครฟังสักคน เธอบอกว่าไม่กล้าระบายให้คนอื่นๆนอกจากดาวกับมิ้นต์ฟัง


[ แก้ม ]  :  แก้มไม่กล้าคุยกับแฟน พอคุยแล้วทะเลาะกัน ด่าแก้มว่ากะหรี่ แล้วก็เลิกกัน แก้มคงคิดผิดแหละที่คิดว่าแฟนจะรับได้ แก้มอยากคุยอยาก ระบายให้เขาฟังแค่นั้นเอง



[ ผม ]  :  อยากระบาย ก็ระบายมาดิ่  ก็นั่งอยู่นี่ไงแฟนน่ะ  แต่เป็นแฟนปลอมๆนะ ได้เปล่า


ไม่รู้ว่าตอนนั้นผมคิดอะไรถึงได้พูดไปแบบนั้น คือตอนแรกกะว่าให้แก้มหัวเราะน่ะครับ แต่ว่าไม่ใช่เลยแก้มไม่ขำ แต่กลับสะอื้นออกมาแทน


ผมก็เหวอไปดิ่ นึกว่าโกรธเลยบอกว่าขอโทษๆๆ พูดเล่นไม่เป็นแล้ว ผมคิดว่าคำว่าแฟนคงจะเซ๊นซิทีฟสำหรับเธอ แต่ว่าไม่ใช่ครับ


แก้มเปลี่ยนจากจับมือมาเป็นกอดแขนผมแทน ถามว่าซึ้งมั้ย ? ไม่เลยครับ ดีนะที่รถติดไฟแดง ไม่งั้นรถเสียการทรงตัวแน่ๆ ผมดุแก้มไปครับ บอกว่ามันอันตราย


แต่เธอกลับบอกว่าเห็นว่าเป็นไฟแดง เลยกล้าทำ อ่ะบรรยากาศแบบนี้ ฝนตกรถติด ฝ้าขึ้นกระจกแบบนี้ ก็ตามจังหวะแหละครับ


ปากของคนเหงาๆสองคนเลื่อนเข้าหากันโดยที่ไม่ต้องพูดอะไร ถึงจะไม่ใช้บทจูบที่เร่าร้อนกระชากอารมณ์ ที่มันก็เสี่ยวซ่านแปลกๆ


อาจจะเพราะมีคนอยู่รอบๆตัวเราด้วยมั้งครับทุกโคน เราจูจุ๊บกันแปปเดียวครับเพราะเวลามันไม่อำนวย


ผมจับรถต่อไปอีกครับ จนกระทั่งติดไฟแดง อยู่ดีๆมือของแก้มก็เริ่ใป้วนเปี้ยนๆตรงเป้าผมนี่แหละ และมันก็แข็งเป็นลำเลยครับตอนนี้


เฮ้ยอะไรเนี่ย ผมคิดในใจ แก้มลงมาเลยครับเอี้ยวตัวมางับเป้ากางเกง ผมเหวอเลยเชื่อมั้ย ผมแบบเฮ้ย !!! คือจริงอยู่ครับว่าแก้มก้มมาไม่น่ามีใครเห็นแต่ผมอ่ะลำบาก


ถ้าแก้มโม๊คจริงๆ ผมได้เสียวจนลืมเหยียบเบรคแน่ๆ รีดเดอร์ก็รู้นี่ครับ ว่าแก้มโม๊คสุดคอเลยอ่ะ


[ ผม ]  :  แก้ม หยุดเลย ทำไรเนี่ย


[ แก้ม ]  :  งืมมม ให้รางวัลค่ะ ยกตัวขึ้นหน่อยสิ่ ถอดไม่ได้เลย พี่น่ารักกับแก้ม แก้มก็จะน่ารักกับพี่บ้างไง


[ ผม ]  :  ไม่ต้องทำแบบนี้แก้ม พี่ทำไม่ได้หวังจะได้ตลอดนะ ถ้าทำแบบนั้นพี่จะต่างอะไรกับพวกที่แก้มด่าล่ะ เจอกันไม่เห็นต้องอย่างว่าทุกครั้งเลย


คือต้องบอกท่านผู้อ่านครับ ผมไม่ได้อยากหล่อ อยากดูดีอะไร ตอนนั้นคิดอะไรก็ต้องพูด เพราะเวลามันเหลือไม่ถึง 60 วินาทีก่อนไฟเขียว


อีกอย่างถึงผมจะเงี่ย_ ผมก็ไม่อยากให้แก้มคิดว่าต้องทำให้ผมตลอดเวลาที่เจอกัน   พอผมพูดออกไปแก้มก็เงียบๆๆครับ ดูเธอจ๋อยไปเลยอ่ะ

[ แก้ม ]  :  ขอ ขอโทษค่ะพี่โทน



แก้มพูดไปก็ตะกุกตะกักไปนะครับตอนนั้น ฝนก็ตกพรำๆ จนฝ้าขึ้นกระจก ผมเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรนะ มันตื้อๆไปหมด แก้มเองก็ได้แต่ยิ้มๆ ไม่พูดอะไร


[ ผม ]  :  เฮ้อออ หิวข้าวจัง หมูกระทะไม่อร่อยเลย หาอะไรกินดีกว่า เดี๋ยวพี่ไปส่งแก้มก่อนละกันนะ ค่อยไปหาอะไรกิน


เอาจริงๆนะ ผมอิ่มจนจะอ้วกแล้วครับ แต่ที่ต้องพูดไปแบบนั้นเพราะอยากทำให้บรรยากาศในรถมันผ่อนคลายบ้าง แล้วได้ผลนะ แก้มมองผมตาแข็งเลย


[ แก้ม ]  :  ขี้โกง ขี้โกง แก้มก็หิวนะ จะปล่อยแก้มทิ้งไว้คนเดียวจริงเหรอ โอ๊ยย หิวใส้จะขาด


[ ผม ]  :  งั้นเดี๋ยวแวะร้านติ่มซำซื้อหนบจีบให้แล้วกัน แก้มจะได้มีอะไรกิน ส่วนพี่ก็กลับบ้าน


เอาล่ะได้ผลครับ แผนทำให้แก้มยิ้มของผมเริ่มทำงานแล้วล่ะ เธอโวยวายใหญ่เลยครับทุกคน ผมก็ยังกวนไม่เลิกนะ แก้มก็ตีเผี๊ยะ ๆ ๆ ๆ  ผมก็โอ๊ยๆๆ ไปงั้นแหละ ไม่เจ็บนะ แต่แสบอิ๊บอ๋าย ผมจำไม่ได้ว่าขับรถเข้าไปทางไหนนะ แต่พลาดเพราะเล่นกันมากไป ทำให้หลุดเข้ามาเส้นอนุสาวรีย์ชัย



ซึ่งชิบหายรถโคตรติด แต่ว่าบรรยากาศแบบนี้มันก็ดีนะ ไม่ต้องรีบไปไหน ไปเรื่อยๆ แถมคนนั่งข้างๆก็ทำให้สบายใจอีก ผมว่าท่านใดที่ขับรถตอนฝนตกและอยู่กับแฟน คงจะเข้าใจฟิลนี้เลยล่ะ



รถขยับๆหยุดๆติดอยู่เกือบ 20 นาที ตอนนี้แก้มหลับไปแล้วครับ ไม่แปลกใจเลย เพราะสถานที่จัดงานมันทั้งอบ และร้อนมากๆ การที่แก้มจะเพลียจนหลับไป มันก็เป็นธรรมดา ผมอาศัยจังหวะรถติดไฟแดง เอี้ยวตัวไปดูว่าข้างหลังพอจะมีอะไรมั้ยที่ห่มให้เธอได้


แล้วรถของผู้หญิงมันเหมือนกระเป๋าโดเรม่อนอ่ะ มีแทบทุกอย่าง ผมเจอผ้าห่มด้วยเว้ยทุกคน แม่จ้าวบนรถมีผ้าห่ม อ่ะผมก็หยิบมาห่มๆให้เธอพร้อม พอเบื่อๆก็เปิดเพลงฟัง


โอ๊ววว เพลงโคตรโดน เพลงคนของเธอ ของพี่แมว พอฟังเพลงนี้ของพี่แมวแล้ว ทำไมมันตรงกับชีวิตผมช่วงนี้จังนะ ผมมีผู้หญิงสามคนเข้ามาข้องเกี่ยวในชีวิต แล้วแต่ละคนก็ทำงานสายเดียวกับนางเอก MV


ผมจะเข้มแข็งแบบนั้นได้เร๊อ ผมเองก็พึ่งอายุ 22 ยังไม่รู้เลยว่าความรักจริงๆมันคืออะไร จะประคับประคองกันไปยังไง โถ่ ถุ๊ย ก่อนจะไปถึงขั้นนั้น คงต้องหาแฟนเป็นตัวเป็นตนก่อนอ่ะครับ ถามว่าหน้าอย่างผมนี่จะไปจีบใครเขาได้


เอาจริงๆช่วงนั้นมีแต่คนชมนะว่าผมพอออกกำลังกาย แล้วดูดีขึ้น ชมทุกวัน ไอ้ผมก็มีความมั่นใจมากขึ้น แต่ แต่ แต่ สถานะทางการเงินล่ะเท่าเดิม ถ้าจำนวนเงิน 1 บาทมันเพิ่มตามจำนวนวิดพื้น


ผมคงไม่ต้องทำงานไปหลายเดือนเลยล่ะ แต่สถานะทางการเงินของผมมันก็เหมือนเดิม ผมยังจำฝังใจเรื่องแฟนเก่าที่ด่าผมว่า ผมมันไม่มีปัญญาเลี้ยงเธอได้ มันก็ทำให้ผมยังแหยงๆ มาตลอดนะ เฮ้ออออออ 


คิดมากไปก็เท่านั้นแหละครับ ยังไงซะเราก็ต้องเผชิญกับมันอยู่ดีจริงมะ แม่สาวตัวแสบของผมเธอนอนหลับไปแล้ว ผมก็ขับรถไปเรื่อยๆ จนหลุดมาถึงช่องนนทรีละ แต่ที่นี่ก็ใช่ย่อยนะ แยกช่องนนทรีนี่ก็อื้มม ติดใช่ย่อย


[ แก้ม ]  :  เง้อ พี่โทนแก้มหลับไปนานมั้ย เง้อ ทำไมไม่ปลุก

[ ผม ]  :  ง่วงก็นอนสิ่ จะโวยวายทำไมนิ

อยู่ดีๆแก้มก็ตื่นครับ ตื่นมาก็โวยวายเลย ผมก็เอ๊าอะไรวะน่ะ ผมก็บอกแก้มใจเย็นๆเป็นอะไร เธอก็แบบงอแงอ่ะ บอกว่าไม่ปลุกเธอ ผมเลยบอกไปว่า แก้มอย่าทำตัวไม่น่ารักแบบนี้นะ


เอ้อ พูดรู้เรื่องกว่ามิ้นต์แฮะ พอพูดปั๊ปเงียบเลย แถมยังมาเกาะแขนอีกด้วย บอกแก้มขอโทษ กลัวว่าตื่นมาแล้วจะถึงคอนโดพอดี ผมก็บอกว่ายังไงก็ต้องแวะซื้อติ่มซำให้อยู่ดีแหละ ไม่เห็นเป็นไร


[ แก้ม ]  :  ไม่เอา ไม่กิน

[ ผม ]  :  อ๊อยย อย่ากัด ทำตัวไม่น่ารักเลยนะแก้ม ถ้ารถมันวิ่งแล้วห้ามทำแบบนี้นะมันอันตราย


แก้มเป็นบ้าอะไรก็ไม่รุกัดผมเฉ๊ย ไอ้ผมก็ไม่ได้เจ็บอะไรหรอกนะ แต่ถ้าทำแบบนี้ตอนขับรถ ผมคงตวาดเธอแน่ๆ เฮ้อ ผมก็โอ๋ๆๆๆเธอนะ ผมก็บอกไปว่าเห็นเธอหลับก็ไม่อยากปลุก เห็นทำงานเหนื่อทั้งวัน ซึ่งแก้มก็ถามกลับคับ

[ แก้ม ]  :  พี่มองแก้มด้วยเหรอ เชอะ ไม่เห็นเข้ามาหาบ้างเลย

[ ผม ]  :  ก็แก้มต้องทำงาน อีกอย่างตอนนั้นพี่ติมมันจำแก้มไม่ได้ พี่ไม่อยากให้พี่ติมมันจำแก้มได้นิ


พอผมพูดถึงพี่ติม แก้มก็ก็มีอาการเลยครับ อืมจะว่าไป ผมก็เคยเห็นแก้มโดนพี่ติมกระแทกมาต่อหน้าแล้วนี่นะ แก้มรีบก้มหน้าเลยทีนี้ ผมก็ลูบหัวเบาๆครับ บอกอยากนอนต่อก็นอนถึงคอนโดแล้วจะเรียกนะ


เฮ้อ ผิดแผนไปหมดเลยครับ ตอนแรกผมคิดว่าจะขอแก้มขับรถไปที่บ้านของผมเลย จากนั้นค่อยให้เธอขับรถกลับคอนโด แบบนั้นผมก็จะประหยัดได้หลายบาทเลยนะ เห็นมะบอกแล้วผมไม่ใช่คนดีเด่ อะไรเลยจริงๆ


แต่พอแก้มเป็นแบบนี้ก็คงต้องไปส่งเธอที่คอนโดแหละครับ แต่แก้มก็สมเป็นเธอนะ แค่แปปเดียวเธอก็เลิกงอแงแล้วล่ะ เธอบอกว่ายังไม่อยากกลับอยากให้พาไปหาอะไรกิน


[ ผม ]  :  หือ !!!  กลับไปนอนก่อนเลยไป หลับมาขนาดนี้แล้ว

[ แก้ม ]  :  ไม่เอาอ่ะ ทำตัวให้สมเป็นคุณแฟนหน่อยดิ่

[ ผม ]  :  เดี๋ยวๆๆๆ ไม่ได้เป็นเฟ้ย อย่ามาขี้ตู่

[ แก้ม ]  :  ก็บอกว่าเป็นก็เป็นไง เนี่ยๆๆ เป็นถึง 1 ทุ่มเลย


เฮ้อ ถ้ามีแฟนแบบนี้ปวดหัวตาย ยัยตัวร้ายชัดๆ อ่ะผมลองถามเล่นๆ งั้นถ้าเป็นแฟนกัน ทำแบบนี้ได้มะ อ่ะผมก็ทำแก้มป่องๆ เท่านั้นแหละไม่เกิน 3 วินาที แก้มพุ่งมาหอมเต็มฟอดเลย


เหวอดิ่กรู นี่หอมจริงๆเหรอเนี่ย ผมนึกว่าพอทำแบบนี้แล้ว จะโดนตีๆๆๆไม่ก็จิ้มที่แก้ม เฮ้อ แต่ผลออกมาแบบนี้ผมก็ยิ้มน่ะนะ


[ แก้ม ]  :  พี่โทนพาแก้มไปกินข้าวเลยนะ ไม่งั้นงอนจริงๆนะ ดูแลแฟนมั่งสิ่


เอิ่ม คือกู กูไม่ได้เป็นแฟนเมิง แล้วกูต้องทำแบบนั้นหรือ หือออ รู้มั้ยวันนี้ตูหมดตังส์ไปเท่าไร หืมมม ไหนจะรีอี ไหนจะของอื่นๆ หือออ ล้อเล่นครับอันนี้มันแค่ความคิดในใจ แต่ยังไงซะเมื่อแก้มขอมา ผมก็คงไม่ขัดอะไร


ตอนนั้นไม่รู้กี่โมงแต่ว่าเริ่มโพล้เพล้แล้วครับ พอมาถึงย่านพระรามสามชิบหายละครับ ฝนไม่ตกเลย ฟ้าถนนแห้งสนิท เอ่อ ตอนแรกกะว่าจะพาไปโชคดีติ่มซำ ตรงตลาดรุ่งเจริญแยกพระรามสาม ผมเลยเปลี่ยนใจละ พาไปอีกที่ดีกว่า ผมคิดว่าแก้มคงชอบ


ผมพาแก้มตรงเข้าสาธุประดิษฐ์ผ่านไปแยกท่าน้ำและขับไปนิดๆ ก็ถึงร้านแล้วครับ ร้านนี้พอดีว่าเคยไปครั้งนึงแล้ว แล้วผมชอบมาก ไหนๆแก้มงอแงนักผมก็พามาเลย ทางเข้าอาจจะไม่ค่อยน่าอภิรมย์เท่าไรนะครับ เพราะมีแค่ป้ายเล็กๆแปะ แต่เข้าไปเท่านั้นแหละ แก้มร้องกรี๊ดเลย


คือมันสวยมากจริงๆครับ คือร้านติดแม้น้ำเจ้าพระยาเลย ติดชนิดที่ว่าแบบอ่ะดูครับ ว่าติดแค่ไหน



ไม่มีรั้วกั้นเลย ติดแม่น้ำจริงๆ ร้านชื่อ ปลาบุรี ตอนนี้ปิดกิจการไปแล้ว คือพูดยังไงดี อ่ะตามรูปเลยครับผมหามาได้เท่านี้จริงๆ


คิดดูดิ่ คุณได้ทานดินเนอร์ในบรรยากาศแบบเนี้ย อาหารหลักร้อย วิวหลักแสน คืออ่ะผมเอามาให้ดูอีกรูป แล้วคือบรรยากาศเหมือนอยู่ทะเลครับ ร้านเขามีโซนที่โปรยทรายไว้ และต้นไม้ก็ปลูกต้นปาล์ม ต้นมะพร้าวอีก นี่มันฟิลล์ทะเลชัดๆ




เนี่ยไม่ต้องรั่งรถไปถึงพัทยาก็ได้ฟิลล์แล้ว ส่วนแก้มน่ะเหรอผมจำได้เลย พอเธอเห็นร้านแล้ว แบบเธอไม่พูดอะไรได้แต่เกาะแขนกระโดดดึ๋งๆๆ โคตรน่ารัก ผมเลยถามว่ามีรางวัลมั้ย เลยได้จุบุที่แก้มมาทีนึงครับ


เอิ่มผมลืมบอกไปครับว่าแก้มเปลี่ยนชุดบนรถแล้ว เปลี่ยนจากกระโปรงมาใส่กางเกงขาสั้น เปลี่ยนจากเกาะอกมาเป็นเสื้อยืด มีเสื้อยีนคลุมไว้อีกชั้น แก้มเดินเข้ามาก็หน้าตื่นมาเลยครับ


แบบมองนู่นมองนี่มองนั่นไปหมด คือถามว่ามันหรูหรา ไฮโซมั้ย ก็ไม่สวยเท่าโรงแรม 5 ดาวที่ไปตอนสัมมนานะครับ แต่ถามว่ามันคุ้มมั้ยที่มา



ผมบอกเลยว่าคุ้ม อากาศเย็นๆ ลมพัดเย็นๆ บอกเลยฟิน ไม่นานพออาหารมาแก้มก็จัดการเลย ผมเองก็อิ่มๆอยู่นะ แต่ก็กินได้แหละ ปลากะพงทอดน้ำปลาเอย ยำมะม่วงเอย อีกหลายอย่างแหละครับ แต่จำไม่ได้ต้องขอโทษจริงๆ



คือฟิลลิ่งโคตรได้ครับ คุณลองคิดสิ่ว่า กำลังนั่งดินเนอร์ริมแม่น้ำเจ้าพระยาซึ่งมีฉากหลังเป็นเรือขนส่งสินค้า แล่นไปแล่นมาบนผืนน้ำ มีสะพานแขวน สูงเสียดฟ้า อีกทั้งลมเย็นๆที่พัดมาอีก อ่าาาส์ ฟิน



แล้วอีกอย่างคือสาวสวยตรงหน้าผม เธอน่ารักจริงๆนะ แล้วแบบอูยยย ใส่แว่นด้วยโคตรน่ารัก อูยยย ใครเป็นผมบอกได้เลยว่าตาค้าง


เราก็ทานข้าวไปคุยไปอ่ะครับ ยิ่งได้ลมเย็นๆจากฝนที่กำลังตั้งเค้ามามันก็ยิ่งได้บรรยากาศชายทะเลมากๆ พนักงานชายหลายคนก็มองแก้มนะ ผมก็แอบยืดนิดๆที่ได้นั่งข้างๆเธอ เราดื่มด่ำบรรยากาศไปด้วย พูดคุยกันไปด้วย แก้มดูสนุกมากๆเลยนะ


มื้อนั้นหมดไปพันนิดๆแต่มันอิ่มและได้บรรยากาศที่คุ้มเกินราคาที่จ่ายไปจริงๆครับ หลังจากเคลียร์บิลล์อะไรเสร็จ ผมก็ต้องเลี้ยงแหละครับ แต่ก็ช่างมันเถอะ


ผมพายัยสาวแว่นตัวแสบกลับมาที่รถและบอกเธอว่าเดี๋ยวขับไปส่ง เท่านั้นแหละครับอาการมาเลย งอแงเลย แต่ถามว่าผมสนมั้ย ไม่ครับผมง่วงนอนอยากกลับบ้าน และอีกอย่างผมอยากกลับไปเข้าเกมส์ และรีสายหมัดสปินล่าบอสแล้ววววว


ระยะทางจากร้านปลาบุรีไปถึงคอนโดของแก้ม ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีหรอกครับ แต่คุณเธอก็ให้แวะ Food Land แถวๆวัดไผ่เงินอีก เฮ้อ เอาก็เอาวะ ซึ่งแบบผมก็รู้สึกดีนะที่ได้เดินเล่นผ่อนคลายบ้าง แก้มก็ดูน่ารักสดใสมากๆเลยครับ


เธอเดินซื้อนู่นซื้อนี่ ผมเองก็ต้องคอยถือตะกร้าตามไปเรื่อย เหมือนพ่อบ้านยังไงไม่รู้ครับตอนนั้น พอทุกอย่างจบผมก็รีบขับรถไปส่งแก้มเลย เพราะว่าอากาศเย็นกว่าเดิม ลมเย็นจากฝนชัดๆ ผมกลัวว่ามันจะตกก่อนที่ผมจะถึงบ้าน


ไม่นานนักเราก็มาถึงคอนโดแก้มครับ และมันเหมือนว่าผมจะโดนฟ้ากลั่นแกล้งนะครับ เพราะหลังจากที่แบกถุงใส่ของ ต่างๆนาๆ จาก FoodLand ขึ้นไปส่งแก้มแล้ว วินาทีที่ผมกำลังจะวิ่งออกไปนั้น


คลื่นนนนน ซ่าาาาาา   อ่าส์ เสียงน้าคอมลอยมาเลยครับ ไอ้ซั้ซ ฝนตกตัดหน้าผมเลยครับรีดเดอร์ ฝนตกลงมาราวกับฟ้ารั่วไม่มีผิด ผมที่กะว่าพอจอดรถนะ แบกของขึ้นไปส่งนะ ลงมาแล้วจะวิ่งข้ามฝั่งมาโบกรถกลับบ้าน ตอนนี้ก็ทำได้แค่ยืนตาปริบๆ  ใครที่อยู่เส้นสาธุประดิษฐ์จะรู้เลยถนนมันมีแค่ 2 เลน


เวลาฝนตกมานี่อื้อหืม สาดกระจาย ผมไม่ยอมเปียกแน่ๆ เพราะในกระเป๋ามีทั้งโทรศัพท์ แฟลชไดร์ฟ คีย์การ์ด ที่สำคัญมีโค๊ด น้ำยารีอี ที่ผมไปซื้อมาจากการเกมส์ถ้าโดนฝนขึ้นมาจนโค๊ดเสียหาย ผมร้องไห้แน่


[ แก้ม ]  : ว๊า !!!  ฝนตกแล้วเสียดายจังเนอะ ฮิฮิ


ยัยแว่นตัวแสบพูดเหน็บผมเต็ม คือถ้ามันเป็นการ์ตูนคงประมาณว่ามีลูกศรมาทิ่ม ฉึกๆๆๆ น่ะครับ ผมงี้เซ็งเป็ดเลย อยากกลับบ้านไปรีหมัดสปินแล้ว


[ แก้ม ]  :  อยู่กับเกมส์มาทั้งวันแล้ว อยู่กับแก้มบ้างดิ่ คุณแฟน


[ ผม ]  :  เดี๋ยวๆๆ อะไรเนี่ยตัวเธอ แฟนอะไร


[ แก้ม ]  :  เด่อเอ๊ย แกล้งนิดๆหน่อยก็ไม่ได้ ไปเหอะพี่ ตากละอองฝนมากๆ หวัดจะกินเอานะ ฝนตกแล้วค่อยลงมาก็ได้


แก้มดึงๆๆผมให้เดินตาม ซึ่งผมก็ต้องตามไปครับ ผมจำใจนะครับรีดเดอร์ จำใจจริงจรี๊งง จำใจขึ้นไปอยู่กันแค่สองคนในห้อง หึหึหึ




 



เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน


Wheel of Fortune

ผมก็ตอบตามตรงนะว่าไปมาเมื่อศุกร์ที่ เมื่อวานไม่ได้ไปเพราะนอนเอาแรงมางานวันนี้ แก้มก็ถามว่าเจอพี่ดาวกับมิ้นต์มั้ย ผมก็บอกว่าเจอแต่ไม่ได้ทัก เพราะทำงานอยู่


แล้วผมก็เงียบไปครับ จนกระทั่งแก้มถาทว่าเห็นเจอพี่ดาวกับมิ้นต์มั้ย ผมก็ตอบอื้มเจอ ทำงานอยู่ คราวนี้แก้มก็เงียบครับ ...

ตรงนี้อ่านแล้ว งง ๆ ครับ

กับ มีคำผิดอีก 2 - 3 ที่

ร้านเปิดไปแล้ว...

โดนฝนค้นมา...



•••

เดี๋ยวไล่แก้คำผิดให้เลยครับ

ขอบคุณครับ


#นายโทน

ya00022449

ตอนนี้ละลายไปกับน้องแก้มแล้วววว จะทำยังไงกับคุณแฟนน้า ติดฝนเรียบร้อย

น้องแก้มน่ารักสุดๆ งืออ จัดเต็มเลยพี่โทน

gusjung111



elelle

ไรท์เดอร์ ลีลาเยอะ ดูเป็นคนดีจริงๆนะ ตามต่อครับ


••••


ผมไม่ได้เป็นคนดีเลยครับ
อ่านดีๆ ผมมีความกลัว อยู่ตลอดเลยครับ

Edit by #นายโทน


JabaWoCK

สนุกมาก เขียนได้ไหลลื่นอ่านไ่ม่สดุดเลยครับ
ตอนนี้จะได้กับแก้มรึเปล่านะ

Zephyros


puretank

หลบฝนสักสามคืนก่อนครับ ไม่มีใครว่า
ปล. ประสบการณ์โดนอ่อยแต่ไม่รุกนี่ก้อเคยมีครับ สมัยมอปลาย พวกเราไปฉลองกันที่ร้านหมูกระทะ ผมเปนนักกีฬา เธอเป็นเชียร์ คบกันไม่ถึงสองเทอม ไม่เคยมีอะไรกัน...เธอคงเมานิดๆด้วยแหละ มือขวายกเบียร์ มือซ้ายวนที่ต้นขาขวาผมไม่ห่าง ผมซึ่งไม่ได้กินแอลสักหยดเพราะต้องคอยปิดจ๊อบแทนเพื่อนชายที่เมาแล้วพูดมาก เมาแล้วเรื้อน เมาแล้วห้าว เรียกได้ว่าเมาให้เต็มที่ ผมดูแลเอง

อาการก็พอมีแหละผม แต่ทำไงได้ จะให้ไปนั่งล้วงควักกลางวงเลยมันก็ไม่ใช่นะ สุดท้ายคืนนั้นก็จบลงที่ เรียกแท็กซี่ให้เธอกลับพร้อมเพื่อนสาวอีก 4คนในเส้นทางเดียวกัน ส่วนผมก็แง้นกลับบ้าน

จากนั้นเราก้อหนุงหนิงกันได้อีกเทอมกว่า มันก็จบครับ เพราะอารมณ์ร้อนกันทั้งคู่ วันนั้นผมไม่ใจเย็นด้วยแหละ จบแบบแบดเอนด์เลยทีเดียว ไม่มองหน้ากันยันเรียนจบ
ปล.คบกับคนนั้น ผมไม่ได้มีอะไรด้วยเลย เพราะบ้านผมไม่สะดวก บ้านเธอก้อยิ่งไม่สะดวก


Yuuya

โดนบังคับขึ้นห้องแบบนี้ก็อย่าให้เสียเชิงเลยครับ จัดเต็มไปเลย 555