ตำนานเทพวายุ kirara story ตอนที่ 7 : ค่ำคืนของหนุ่มสาว

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

สวัสดีครับ ตอนที่ 7 ขอน้องเมดมาแล้ว ใครที่เป็น FCน้องเมดเชิญครับ ตอนนี้เราจะรู้กันนะครับ ว่าเหตุการณ์ใดเป็นจุดเริ่มต้นของเมดสาวของคิราระ  แน่นอนว่าตอนนี้มีซ่อนข้อความ ต้องแสดงความคิดเห็นก่อนนะครับ ถึงจะอ่านเนื้อเรื่องทั้งหมดได้ โดยที่ผมจะซ่อนพาร์ท 2 ไว้ครับ


1. คิดเห็นอย่างไรกับเนื้อเรื่องครึ่งแรก


2. หลังจากอ่านทั้ง 2 พาร์ทแล้ว คิดเห็นเช่นไรกับตอนนี้ครับ


3. คิดว่าในใจของริวกะนั้นรู้สึกเช่นไร ( ข้อนี้แสดงความคิดเห็นหรือไม่ก็ได้ครับ )


ปล. เนื้อเรื่องมี 2 Reply


ปล.2  ซีรีย์นี้อีก 3 ตอนจบ  ตอนหน้าตอนที่8 จะลงพร้อมเนื้อเรื่องหลักตอนที่ 18




•••• ความเดิมตอนที่แล้ว ••••


หลังจากคิราระได้บอกชอบริวกะไปแล้ว เหมือนว่าจะไม่มีอะไรคืบหน้าเลย หลายเดือนผ่านไปในวันที่คิราระกำลังเดินกลับบ้าน ริวกะที่ไปทำธุระที่เมืองไทยก็ได้กลับมาและมาดักรอเธอที่ย่านการค้าสุมิเระ คิราระนั้นดีใจมากๆๆเพราะเธอไม่ได้เจอเขา 2 อาทิตย์เต็มๆ วันนั้นริวกะมารับคิราระไปกินข้าวที่บ้าน คิราระได้พบกับคาราสึ เทนงู และเขาก็ประกาศรับคิราระเป็นลูกบุญธรรมอย่างเป็นทางการ ท่ามกลางความชื่นมื่นและน่ายินดีกลับมีบางอย่างที่แปลกๆ


ริวกะได้กลับเข้าไปในเขตอาคมเพื่อจะกินยา สิ่งที่น่าแปลกคือ คิราระ สามารถเข้ามาในเขตอารมได้แล้ว เธอจึงตามริวกะเข้าไป เธอช่วยริวกะตักยาและเอามากิน ในระหว่างที่เธอจะเอาถ้วยไปเก็บ เธอดันเดินกลับเข้ามาในห้องและเห็นริวกะกำลังยะกินยาอีกอย่างเพิ่ม ริวกะตกใจอย่างมาก เพราะเขาออกอุบายให้คิราระเดินออกไป เพื่อจะกินยาได้ คิราระที่บังเอิญกลับเข้ามา ก็รู้ทันทีว่านั่นคือยารักษาโรคซึมเศร้า 



ในที่สุดความลับที่ริวกะเก็บไว้มันก็ไม่ลับอีกต่อไป เขาจะทำเช่นไรดีเพราะเขากลัวว่าคนที่รู้จะหาว่าเขาบ้า เขาให้โคฮาคุมาพาคิราระออกไปส่ง ปละสุดท้ายเขาก็เหลือตัวคนเดียวอีกครั้ง ในขณะที่ริวกะนอนตัวสั่นอยู่นั้น คิราระก็ได้กลับมา เธอไม่ยอมให้เขาอยู่คนเดียวอีกแล้ว เธอโอบกอดริวกะไว้อย่างอบอุ่น และไม่นานด้วยความใกล้ชิดและความอบอุ่น ริมฝีปากของทั้ง 2 ก็ค่อยๆเคลื่อนเข้าหากัน


•••••••


ตอนที่ 7  :  ค่ำคืนของหนุ่มสาว




[ คิราระ ]  :  งื๊อออออ



คิราระและริวกะแยกออกจากกันราวกับแม่เหล็กที่ออกแรงผลักกัน คิราระเขินแบบที่ว่าเขิ๊นเขินเลย เธอจูบกับริวกะเต็มๆเลย



[ ริวกะ ]  :  ชั้นขอโทษนะ โนโซมิ  อึ่กก


ริวกะพูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดจริงๆ น้ำเสียงของเขาดูเศร้ามากๆ ริวกะรีบลุกขึ้นทันที เท่านั้นแหละเขาทรุดลงเลย ริวกะเกิดอาการหน้ามืดกระทันหันคงเพราะเจ็ทแลคบวกกับรีบลุกจนเกินไป คิราระถลันตัวเข้าหาอย่างไม่ช้าที เธอประคองริวกะที่ตาลอยๆเพราะหน้ามืด แม้จะมีแค่แสงเทียน แม้จะมีความมืดล้อมรอบ แต่คิราระก็เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ริวกะสภาพแย่มากๆ



ริวกะคนนั้น คนที่พร้อมยื่นมือเข้าช่วยเหลือคนที่กำลังเดือดร้อนอย่างกล้าหาญ ริวกะคนนั้นที่เข้าต่อสู้กับยากูซ่านับ10 คนอย่างสบายๆแต่ตอนนี้แม้แต่จะยืนยังไม่ไหว คิราระนั่งกอดริวกะไว้พร้อมน้ำตาที่มันไหลอีกครั้ง


[ ริวกะ ]  :  แค่กๆ ๆ ๆ ให้เธอมาเห็นสภาพน่าทุเรศ จนได้สิ่นะ ชั้นไม่เป็นอะไรแล้วล่ะขอบคุณนะ



ขอบคุณ ขอบคุณ คำขอบคุณนั้นมันควรออกจากปากชั้นต่างหาก คิราระได้แต่คิดในใจเท่านั้น เพราะตอนนี้เธออยากกอดริวกะให้นานเท่าที่จะนานได้ แต่ริวกะนี่สิ่จะลุกอย่างเดียวเลย ก็ไม่แปลกที่ริวกะจะหนีเพราะนมของคิราระนั้นทิ่มหลังริวกะเต็มๆ เขารู้ตัวดีว่ามันเริ่มจะไม่ค่อยดีแล้ว


[ คิราระ ]  :  ริวกะใจร้าย ริวกะใจร้าย ไม่รับรักชั้นก็ไม่ว่า แต่นี่จะไม่ให้กอดอีกใจ ร้ายที่สุด


[ ริวกะ ]  :  โนโซมิ ชั้นพูดตรงๆได้มั้ย


[ คิราระ ]  :  ได้  ได้สิ่ริวกะจะพูดอะไร


ริวกะก็นิ่งไปสักแป๊ปก่อนจะพูดออกมาว่า


[ ริวกะ ]  :  นมเธอมันดันหลังชั้น จนชั้นเริ่มจะคุมตัวเองไม่อยู่แล้วนะ ชั้นบอดแล้วใช่มั้ยว่าอย่าไว้ใจชั้น ปล่อยชั้นเถอะ



[ คิราระ ]  :  งื๊อออ ก็มันใหญ่เองนี่นา ฮิฮิ ริวกะเขินเหรอ



คิราระไม่กลัวไม่เขินแต่ยิ่งกอดเข้าไปแน่นกว่าเดิมจนนมมันทิ่มหลังริวกะแน่นกว่าเดิม เธอดีใจที่ได้แกล้งเขาให้เสียอาการได้แล้ว ไม่แค่นั้น แต่คิราระยังจูบไปที่แก้มของริวกะหลายต่อหลายครั้งด้วย จนริวกะนั้นไม่รู้จะห้ามยังไง อาการหน้ามืดของเขาเริ่มดีขึ้น เขาจึงขอให้คิราระปล่อย แต่คำตอบที่ได้ คือ ไม่


[ คิราระ ]  :  ชั้นจะกอดริวกะแบบนี้แหละ ริวกะจะได้อารมณ์ดี ไม่เศร้าอีก


[ ริวกะ ]  :  หมายความว่าไง


[ คิราระ ]  :  ก็..กอด จนริวกะหายไง งื๊อออ ชั้นทำรายงานเรื่องนี้มานะ


ริวกะถึงกับเอ๋อแดกเลย นี่คิราระไปจำความคิดผิดๆเกี่ยวกับโรคซึมเศร้ามาจากไหนเนี่ย



[ ริวกะ ]  :  ชั้นเดา ว่าเธอคงไม่ผ่าน ไม่ก็ได้คะแนนไม่มากนัก กับรายงานฉบับนี้ใช่มะ



[ คิราระ ]  :  งื๊อออ รู้ได้ไงอ่ะคะริวกะ แหะๆ เกือบตกเลยวิชานี้



[ ริวกะ ]  :  เธอเข้าใจผิดทั้งหมดเลย ชั้นป่วยเป็นโรคซึมเศร้า  ไม่ใช่มีอาการเศร้า  ( หยุดพูดและครุ่นคิดนิดนึงและพูดต่อ )  โนโซมิ คิราระ ต่อจากนี้ไปเธอไม่ต้องมาที่บ้านนี้อีก ชั้นไม่อยากเจอเธอแล้ว



เท่านั้นแหละคิราระหน้าซีดเลย สีหน้า อาการ ภาษากายก็มาทันที เศร้าสิ่แบบนี้โดนไล่ต่อหน้า คิราระคิดว่าริวกะต้องโกรธเธอแน่ๆ แต่ในขณะที่คิราระจะร้องไห้นั้น



[ ริวกะ ]  :  สิ่งที่เธอเป็นตอนนี้มันคือความเศร้าเข้าใจหรือยัง ที่เธอเศร้าเพราะจิตตกคิดว่าชั้นจะไล่เธอ ไงล่ะ


คิราระที่กำลังซึมๆถึงกับหูผึ่งทันที เธอคลายอ้อมกอดของริวกะและรีบคลานมานั่งข้างหน้าริวกะพร้อมกับยื่นหน้าเข้าหาเขาทันที



[ คิราระ ]  :  งื๊อออ ริวกะล้อเล่นใช่มั้ย ใช่มั้ย ริวกะไม่ได้ไล่ชั้นจริงๆใช่มั้ย



[ ริวกะ ]  :  อื้ม ชั้นล้อเล่น เหวอออ



คิราระร้องเย้ พร้อมกับพุ่งกอคอริวกะทันที ไม่เท่านั้นเธอยังจูบปากริวกะอีกด้วย และเธอก็ทิ้งตัวลงนั่งหว่างตัวริวกะทันที เท่ากับตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดของริวกะแล้ว เหลือแค่ เขาจะยกแขนขึ้นมากอดมั้ย เท่านั้นเอง



[ คิราระ ]  :  ฮี่ๆ น่ารักจัง ( ชะเง้อคอไปจุ๊ปปากริวกะอีกครั้ง )



ริวกะเองก็ไม่รู้จะทำยังไงเวลาโดนจูบ ใจนึงก็ชอบ อีกใจนึงก็กลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ เพราะคิราระนั้นปล่อยตัว มากเกินไปแล้วตอนนี้



[ ริวกะ ]  :  คราวนี้เข้าใจยัง ชั้นไม่ได้มีอาการเศร้า แต่เป็นโรคซึมเศร้า จากเหตุการณ์วันนั้น มันก็ทำให้ชั้นช็อก จนสมองรับผลไปเต็มๆ สารบางตัวในสมองของชั้นมันทำงานผิดปกติตั้งแต่ตอนนั้น พฤติกรรมของชั้นเปลี่ยนไปหมด หมอบอกว่าชั้นอยู่ในกลุ่ม ผู้ที่มีภาวะอารมณ์ทางลบเพิ่มขึ้น



[ คิราระ ]  :  ภาวะอารมณ์ทางลบเหรอ ? ยังไงเหรอคะ



[ ริวกะ ]  :  อื้ม หมอบอกเพราะในสมองชั้น สารสื่อประสาทที่ชื่อ นอร์พิเนฟรินและสารเซโรโทนิน มันลดลง มันเลยส่งผลให้ชั้นมีกลุ่มอาการพวกนี้ ทั้ง วู่วาม ขาดความยั้งคิด โกรธง่าย หงุดหงิด วิตกกังวล รู้สึกสิ้นหวัง และ....


ริวกะเงียบเพราะไม่กล้าพูดต่อไป คิดราระนั้นจึงจับมือเขาไว้แน่นพร้อมบอกว่าพูดมาเถอะ เธอจะไม่ไปไหนเธอจะรับฟังทุกอย่าง


[ คิราระ ]  :  และอะไร บอกมาเถอะนะริวกะ


[ ริวกะ ]  :   ( เงียบ สายตาศร้า ก้มลงมาซบไหล่คิราระและพูด ) ..... รู้สึกโดดเดี่ยวและรู้สึกไร้ค่า



คิราระถึงกับจุกที่อกจนพูดไม่ออกเลย ในขณะที่เบื้องหน้า  เขาเป็นดั่งมังกรเพลิงผู้ปัดเป่าภัยร้ายต่างๆให้กับทุกที่ที่ผ่านไป แต่ใครจะรู้ว่าส่วนลึกนั้นริวกะต้องต่อสู้กับสมองของตัวเองมากเพียงใด


เธอจับมือทั้ง 2 ข้างของเขามาโอบเธอทันทีโดยไม่รอคำคัดค้านใดๆ และบีบมันไว้แบบนั้นราวกับจะให้เขารับรู้ว่ายังมีเธออยู่นะ ส่วนริวกะนั้นก็พยายามดึงออก แต่คิราระก็เอี้ยวตัวมาทำตาดุๆใส่เขา



[ คิราระ ]  :  ห้ามดื้อนะ ริวกะคนดื้อ เพราะแบบนี้ริวกะถึงต้องทำทุกๆอย่างใช่มั้ย



[ ริวกะ ]  :   อื้ม ชั้นพยายามทำ หลายๆอย่างให้รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า ชั้นตั้งใจทำมันอย่างสุดกำลัง ถึงผลมันจะออกมาดีแค่ไหน แต่เมื่อกลับมาที่บ้านชั้นก็ต้องกลับมาสู้กับสมองที่มันผิดปกติของตัวเองอยู่ดี



ริวกะก้มหน้าราวกับจะร้องไห้อีก คิราระนั้นจึงรีบหันหน้าไปหาริวกะทันที และก็เป็นแบบนั้นจริงๆ หน้าของริวกะซึมมากๆเลย


[ คิราระ ]  :   แล้วต้องทำยังไงเหรอริวกะ ริวถึงจะดีขึ้น



[ ริวกะ ]  :  หมอบอกว่าโรคของชั้น มันเกิดเพราะสารในสมองผิดปกติ ต้องรักษาที่สมอง เขาให้ยามากินตามอาการนั่นแหละ แต่3 ปีนี้ลดยาลงมาเยอะแล้วล่ะ แล้วก็ต้องพยายามไม่เครียด ต้องไม่เก็บเรื่องต่างๆที่จะมีผลต่ออาการมาคิด แล้วข้อสำคัญพยายามทำให้ทุกวันมีความสุข



[ คิราระ ]  :  ดีจังเลย ที่ริวกะอดทนผ่านมันมาได้และไม่...คิดสั้น



[ ริวกะ ]  :   ชั้นไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้นหรอกโนโซมิ ชั้นฆ่าตัวตาย มา 10 กว่าครั้งแล้ว


[ คิราระ ]  :   ฮ๊าาาาาาา


คิราระตกใจจนแทบช็อคริวกะพูดมาเฉยๆเลย ว่าเขาเคยฆ่าตัวตาย มาแล้วไม่ต่ำกว่า 10 ครั้ง สายตาเธอตอนนี้มันคลอไปด้วยน้ำตา นี่คนที่เข้มแข็งแบบเขาต้องเจอเรื่องราวโหดร้ายขนาดไหนมันจึงทำให้เขาถึงขั้นต้องฆ่าตัวตาย


[ คิราระ ]  : ระระ ริวกะล้อชั้นเล่นแน่ๆเลย ใช่มั้ย


ในระหว่างนั้นที่คิราระพูดและไม่ได้กอดเขาไว้ ริวกะก็อาศัยจังหวะนั้นลุกขึ้นไปตรงมุมห้องที่มันมีมั้งอาวุธนินจาและผ้าที่เลอะเลือด ฉั๊วะ !!! เกิดสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้นริวกะหยิบคุไนตรงนั้นฟันฉั๊วะ เข้าที่แขนจนเลือดกระฉูด


[ คิราระ ]  :  ริวก๊ะ !!!


คิราระตกใจแทบเสียสติ เธอเห็นชายที่เธอรักทำร้ายตัวเองต่อหน้า นี่ไม่สลบก็ถือว่าจิตแข็งมากๆ เธอรีบก้มหยิบผ้าผืนนั้นผืนที่เปื้อนเลือดที่แห้งกรังมาปิดบาดแผลที่เลือดไหลนองทันที และโชคดีที่เลือดของริวกะไม่กระเด็นโดนชุดของเธอซึ่งมันแปลกมากๆ



[ คิราระ ]  :  ( ร้องไห้หนัก )  ฮื้อออ ริวกะทำอะไร ฮืออ เจ็บมั้ย ฮืออออ ( กดแผลไว้ )



[ ริวกะ ]  :  นับ 1-5 ซิ๊ โนโซมิ



[ คิราระ ]  :  นับอะไร ฮืออ ฮึกก ริวกะ ริวกะต้องไปหาหมอ ฮืออ



[ ริวกะ ]  :  หมดไปแล้ว 2 วินาทีนะ นับเร็วๆๆๆ


คิราระทั้งงง ทั้งสับสน ทั้งตกใจ เวลาแบบจะให้นับอะไร แทนที่จะไปหาหมอ แต่เธอก็ทำ  ทำตามที่ริวกะบอกโดยที่ไม่รู้เหมือนกันว่าตนเองทำไมทำเช่นนั้น



[ คิราระ ]  :  ฮึ๊กก 1 2  3


[ ริวกะ ]  :  แผลหายแล้ว


[ คิราระ ]  :  ห๊ะ !!!


คิราระตกใจกับคำพูดของริวกะ คนอะไรจะหายไวแบบนี้ สิ่งที่คิราระคิดคิดริวกะพยายามทำให้เธอไม่สติแตกถึงได้พูดแบบนี้ แต่ริวกะก็จับที่มือคิราระที่กดแผลเขาไว้และยกขึ้น สิ่งที่ปรากฎตรงหน้าคิราระคือ แขน  แขนที่ไร้ซึ่งรอยขีดข่วน แขนที่บาดแผลปิดสนิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บะ บะ บ้าไปแล้ว



[ คิราระ ]  : ระระระระ ริวกะ กะกะกะเกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นแบบนี้ ทำไมแขน  ชั้นเห็นกับตาว่าเส้นเลือดใหญ่ขาด ทำไมไม่มีแผล ทำไม


ตอนเห็นแผลว่าตกใจ แต่ตอนนี้ตกใจยิ่งกว่า เพราะแขนของริวกะไม่มีบาดแผลเลย ไม่มีทาง ไม่มีทางเป็นไปได้เพราะเขาฟันฉั๊วะต่อหน้าเธอ และตอนที่เธอกดไปที่แผล เธอก็รู้สึกถึงรอยแผลที่ฉีกขาดด้วย แล้วทำไมตอนนี้ไม่มีแผลล่ะ



[ ริวกะ ]  :  ชั้นตายด้วยมือตัวเองไม่ได้ ( คิราระสะดุ้งมองหน้า )  เธอก็เห็น แผลฉกรรจ์แบบนั้นไม่ถึง5 วินาทีชั้นก็หาย  ชั้นเคยแทงที่หัวใจตัวเอง แต่สลบแปปเดียวก็ฟื้น เคยกระโดดตึกแปปเดียวก็ตื่น เหมือนตัวประหลาดเนอะอยากตายก็ตายไม่ได้


[ คิราระ ]  :  ( ยังร้องไห้ )  ฮึกก ริวกะ เจ็บมั้ย ฮือออ


[ ริวกะ ]  :  เจ็บสิ่ อย่างน้อยมันก็ทำให้ชั้นรู้ ว่าตัวเองยังพอมีความเป็นคนอยู่บ้าง ยังเจ็บ ยังรู้สึกเหมือนคนทั่วไป


[ คิราระ ]  :  ละละ แล้วรอยพวกนี้ล่ะ  ( แผลของริวกะ )


[ ริวกะ ]  :  รอยจากฝีมือคนอื่นน่ะ ชั้นตายด้วยมือตัวเองไม่ได้ แต่ตายด้วยมือคนอื่นได้ ดูย้อนแย้งเนอะ ทั้งๆที่อยากตาย แต่ชั้นไม่เคยยอมตายด้วยมือคนอื่นเลย ฮะฮะฮะ ( หัวเราะแห้งๆ )  คงเพราะชั้นไม่อยากให้มือของคนพวกนั้นต้องมาเปื้อนเลือดคนบาปหนาอย่างชั้นล่ะมั้ง หรือว่าชั้นยังมีความกลัวตายอยู่บ้างก็ไม่รู้



ริวกะพูดเสร็จก็ก้มลงน้ำตาไหลอีกครั้ง คราวนี้มันเหมือนริวกะ อยากจะร้องก็ร้องไม่ออก อยากจะพูดแต่มันก็อึดอัดในใจ เขามองหน้าคิราระที่ตอนนี้ช็อคไปหมดแล้ว แต่ช็อคก็คงเป็นเรื่องปกติแหละใครจะไปเชื่อว่ามีคนแบบนี้ ริวกะจูงมือคิราระมายังประตูทางเข้าและค่อยๆเปิดประตู แถมยังพูดติดตลกว่า


[ ริวกะ ]  :  เอาล่ะๆ ๆ ๆ กลับไปได้แล้ว อยู่กับตัวประหลาดแบบชั้น เธอจะกลัวซะเปล่าๆนะ ชั้นขอให้รางวัลนะขอบคุณที่รับฟังคนอย่างชั้นเพ้อเจ้อให้ฟัง   โอยาสึมิ ( ฝันดีนะ )


จุ๊ป !!! ริวกะบอกฝันดีกับคิราระพร้อมกับบอกฝันดีและจุ๊ปแก้มไปอีกที คงเพราะอยากให้รางวัลที่เธอช่วยรับฟังความอึดอัดในใจที่เขามี ก่อนจะค่อยๆเดินกลับมาเพราะคิดว่าคิราระต้องกลับแน่นอน เจอเรื่องแบบนี้ใครจะอยู่ล่ะ ถึงคิราระจะกลับไปแต่เขาก็ไม่นึกโกรธเธอหรอก สำหรับเขาแค่นี้ก็เกินคาดแล้วที่เธอเห็นเลือดต่อหน้าแบบนั้นแต่ยังมีสติมากพอที่จะเอาผ้ามากดที่แผลของเขา ริวกะจึงยิ้มและพูดออกไปในขณะที่เดินหันหลังกลับมาว่า



[ ริวกะ ]  :  เพราะแบบนี้ไงชั้นถึงรับรักเธอไม่ได้ เธอแสนดีเกินไปที่จะมารักคนแบบชั้นคิราระ


ครืดดดด  กรึกก  เสียงประตูเลื่อนปิดดังขึ้น ริวกะจึงรู้แล้วว่าคิราระคงกลับไปแล้ว ริวกะค่อยๆทรุดตัวลงนั่งบนที่นอนของตัวเอง แต่ทันใดนั้น มั่บบ !!! คิราระไม่ได้กลับไป เธอปิดประตูและแอบเดินตามเข้ามา และเธอก็ได้ยินเขาเรียกเธอว่าคิราระด้วย เธอกอดเข้าเต็มๆหลังของริวกะเลย เธอกอดเธอหอมและค่อยๆย้ายมานั่งตักริวกะเหมือนเดิม


[ ริวกะ ]  :  เห้ย !!! ทำไมยังไม่ไปอีกกลับไปได้แล้ว


[ คิราระ ]  :  ม่ายไป ชั้นจะอยู่กับริวกะ งื้ออ เรียกชื่อชั้นแล้ว ฮี่ๆๆๆ


[ ริวกะ ]  :  ทำไมดื้อ แบบนี้ โอะ โอ๊ย เจ็บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ


ริวกะที่กำลังบ่นคิราระนั้น ก็โดนคิราระกดงั่มเข้าที่แขนจนร้องเสียงหลง แต่เธอกัดเขาทำไมกันนะ


[ ริวกะ ]  :  โอ๊ยย กัดชั้นทำไม โอ๊ยยย



คิราระกดจนฝังเขี้ยวเลย จากนั้นอีกแปปเธอก็หยุดและถอดเขี้ยวออกจากแขนของริวกะทันที ริวกะมองที่แขนของตนผ่านแสงเทียนอันริบหรี่ก็พบว่าแขนตนมีเลือดซิบๆแถมยังคราบน้ำลายอีกด้วย


[ ริวกะ ]  :  เธอกัดชั้นทำไมเนี่ย มันเจ็บนะ


[ คิราระ ]   :  ก็เจ็บไง เจ็บไปเลยจะได้รู้ว่าชั้นเจ็บแค่ไหน การที่ต้องมาเห็นคนที่ตัวเองรักทำร้ายตัวเองแบบนั้น มันเจ็บมากนะริวกะ ฮึกก



ริวกะสะดุ้งเลยทีนี้ เขาลืมคิดไปว่าต่อให้เขาพยายามปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อคิราระยังไงแต่ความรู้สึกที่เธอมีให้เขานั้นมันต่างกัน เธอยังคงรักเขาเต้มหัวใจ และการที่เขาทำร้ายตัวเองตาอหน้าเธอนั้น มันจึงกระทบไปถึงจิตใจของคิราระที่รักเขาเข้าอย่างจัง เอาล่ะหว่าซวยแล้วเกิดมาไม่เคยง้อผู้หญิงจริงๆสักครั้งเลยทำไงดี มั่บบ !!! เขากอดเธอไว้แน่นมากๆ แน่นจนเธอแปลกใจแต่มันก็อบอุ่นไม่ใช่น้อยเลย



[ ริวกะ ]  :  ชั้นขอโทษนะ โนโซมิ ขอโทษจริงๆ



[ คิราระ ]  :  ( ยังร้องไห้ )  ริวกะใจร้าย ใจร้ายที่สุด งื๊อออ



คิราระยังคงร้องไห้ ริวกะจึงจัดสินใจหอมไปที่หัวของคิราระทันที ทำให้เธอถึงกับสะดุ้งด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้ และเมื่อทั้งสองสบตากันด้วยความใกล้ชิดและบรรยากาศที่เป็นใจ จึงทำให้ทั้งสองค่อยๆประกบปากจูบกันอย่างอบอุ่น ขนาดไม่ได้แลกลิ้นกันคิราระยังถึงกับเคลิ้มจนหัวโล่งจนลืมความเศร้าไปหมด



เขาและเธอจูบกันอยู่อย่างนั้นราว 1 นาที ทั้งคู่ค่อยๆละปากออกจากกันและเหมือนว่าคิราระจะเสียอาการอย่างมาก เธอได้เงียบและกอดริวกะอยู่นานเกือบ 5 นาทีก่อนที่เป็นเธอ ที่เริ่มบทสนทนาก่อน





[ คิราระ ]  :  งืออออ ชั้นทำให้ริวกะคิดมากมั้ย ( ท่าทางกังวลใจ )



[ ริวกะ ]  :  เรื่องอะไร หืม



[ คิราระ ]  :  ก็ที่ชั้นบอกรักริวกะ นี่ไง เง้ออออ อย่าให้พูดบ่อยๆสิ่ ฮืออออ



คิราระพูดไปก็เขินไป ปกติคนที่สารภาพรักและโดนปฏิเสธ มันต้องไม่ใช่แบบนี้ ไม่ใช่มานั่งถามว่าพอบอกรักไปแล้วรู้สึกยังไง คนที่โดนปฏิเสธต้องวิ่งหนีแล้วร้องไห้นี่นา หรือไม่ก็ไปเปิดฝักบัวใส่ตัวทั้งชุดนั่งกอดเข่าร้องไห้ในห้องน้ำ แต่คำๆนึงที่ริวกะพูดออกมานั้น มันทำให้คิราระถึงกับงง



[ ริวกะ ]  :  ชั้นรู้สึกผิด ( คิราระ เอี้ยวตัวมองริวกะ ) ชั้นรู้สึกผิดที่ทำให้เธอมารักคนไร้ค่าแบบชั้น แต่ชั้นก็ดีใจ ที่ได้รู้ว่าคนไร้ค่าอย่างชั้น ก็ยังมีคนมารักเหมือนคนปกติทั่วไปบ้าง


ริวกะมองที่คิราระแล้วยิ้มอย่างอบอุ่น แน่นอนว่าคิราระโดนดาเมจเข้าเต็มๆ เธอเอนซบไปที่วงแขนของริวกะและกอดแน่นจนนมเบียด ราวกับจะไม่ยอมปล่อยเลย ส่วนริวกะนั้นก็รู้สึกถึงนมของคิราระที่เบียดเสียดกับแขนของเขาอีกแล้ว



[ ริวกะ ]  :  โนโซมิ เธอปล่อยเนื้อปล่อยตัวมากไปจริงๆนะ



[ คิราระ ]  :  เง้ออ ชั้นปล่อยตัวกับริวกะคนเดียวนะ ชั้นอยากกอด อยากหอมนี่นา ชั้นรู้ว่ามันดูไม่ดีแต่ตอนนี้ก็มีแค่เราสองคนนี่นา


คิราระไม่พูดเปล่าเธอเอี้ยวตัวไปหอมริวกะอีกครั้ง อีกทั้งยังจูบเขาอีก และทันใดนั้นคิราระก็คิดอะไรออก และความคิดนั้นมันทำให้เธอหัวใจเต้นตูมตามเลยทีเดียว


[ คิราระ ]  :  และถ้า... เราสองคนทำอย่างว่ากันล่ะ มันจะทำให้ริวกะมีความสุขจนหายเศร้ามั้ย



ตึ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ งื๊ออ พูดไปแล้ว พูดออกไปแล้ว คิราระได้แต่คิดในใจ เธอพูดเรื่องนั้นออกไปแล้ว แล้วริวกะจะคิดยังไงที่เธอพูดไปแบบนั้น จะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงไม่ดีไหมนะ แต่เธอก็เคยอ่านมานี่นาว่า sex ช่วยบำบัดความเศร้าใจได้ ( ดูเธอคิด ) ริวกะนั้นรู้ว่าคิราระพูดนั้นหมายความว่ายังไง แต่เขาก็ตีซึนทำมึนไม่รู้เรื่อง



[ ริวกะ ]  :  อย่างว่า... เอ... อย่างว่า คืออะไรเหรอ ชั้นไม่เข้าใจ



คิราระถึงกับไปไม่เป็นแล้วครับท่านผู้อ่าน พูดครั้งแรกก็ว่าน่าอายพอแล้วพอโดนถามย้ำเข้าไปอีกเธอก็ถึงกับเป็นเป็นใบ้เลยทีเดียว คิราระก้มหน้างุดๆอยู่ในอ้อมกอดของริวกะนิ่งๆทำได้เพียงกอดแขนและอิงไปที่ไหล่เพื่อแก้เขินเท่านั้น



[ ริวกะ ]  :  นี่ยัยบ๊อง sex น่ะมันทำให้ระบายความอยาก จริงอยู่มันได้ทั้งสุข ทั้งเสียว ทั้งปลดปล่อยอารมณ์ความใคร่ แต่มันไม่เกี่ยวกับโรคซึมเศร้าเลย


ริวกะอธิบายทุกอย่างให้คิราระฟังว่า สิ่งที่เธอคิดน่ะมันไม่ถูก เพราะโรคซึมเศร้าต้องรักษาให้ถูกวิธี รือการรักษาที่ต้นเหตุคือสมอง ริวกะสังเกตุคิราระที่นั่งพิงต้นอยู่พยักหัวงึกๆ ก็ได้แต่แอบยิ้ม เขาเลยคิดจะแกล้งคิราระอีกสักหน่อยดีกว่า เขาจึงก้มไปที่ข้างๆหูคิราระและกระซิบด้วยน้ำเสียงที่ชวนให้น้ำเดินว่า



[ ริวกะ ]  :  ต่อให้ชั้นจับเธอแก้ผ้า แล้วกระแทกเธอจนเช้า หรือกระแทกจนเราหลับไปทั้งคู่ โรคซึมเศร้า มันก็ไม่หายหรอก เข้าใจมั้ย ลุกได้แล้ว



อื้อหือ คิราระนี่หน้าแดงจนไม่รู้จะแดงยังไงแล้ว ทั้งคำพูดทั้งการกระทำอีก ริวกะไม่แค่พูดแต่เขายังหอมไปที่เส้นผมของคิราระอีก มันยิ่งทำให้เธอถึงกับทำตัวไม่ถูกไปหมด แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอมันแปลกๆไป เธอหายใจหอบขึ้น หัวนมเธอแข็งเป็นไต อีกทั้งร่องสวาทของเธอก็มีน้ำเหนียวๆลื่นๆ ไหลออกมาอีกด้วย ริวกะบอกให้เธอลุกแต่เธอก็ยังคงไม่ลุก ดื้ออิ๊บอ๋าย


[ ริวกะ ]  :  ( คิดในใจ เอาก็เอาวะ ) ถ้าไม่ลุกแล้วชั้นมีอารมณ์ขึ้นมาชั้นอาจจะ..


เขาคิดจะเล่นมุขเดิมที่เคยตอนกลับจากนางาซากิ ตั้งใจจะทำให้คิราระเขินจนออกไปจากห้องเอง แต่อย่างว่าคนฉลาดมักจะพลาดกับเรื่องง่ายๆ ริวกะเองก็เช่นกัน เขาตัดสินใจก้มจูบที่ซอกคอขาวๆของคิราระ



และใช้มือขวานั้นไปเลาะชายเสื้อเลื้อยขึ้นมายังบริเวณราวนมและใช้นิ้วแซะๆขอบเสื้อในเพื่อจะบอกคิราระเป็นนัยๆว่าอีกนิดเดียวจะโดนแล้วนะ รีบๆลุกไปได้แล้ว แต่คราวนี้มันแปลกไปเพราะริวกะสัมผัสได้ว่า คิราระหอบหนักราวกับว่ากำลังมีอารมณ์ร่วมไปด้วย ริวกะถึงกับคิดในใจ



[ ริวกะ ]  :  ชิบหายแล้ว



แล้วก็ชิบหายจริงๆ  เพราะคิราระใช้มือของเธอมาจับมือริวกะและดันขึ้นจนมือของริวกะรูดผ่านขอบเสื้อในเข้าไปตะปบโดนนมเธอเต็มๆโดยไม่มีอะไรกั้นเลย อีกทั้งเธอยังบีบมือของริวกะอีก คราวนี้ริวกะเองก็ทั้งบีบ ทั้งขยำเพลินเลย



เพราะถ้าเทอโมมิเตอร์ความอดกลั้นทางอารมณ์ความใคร่สามารถแสดงและวัดเป็นตัวเลขได้ ตอนนี้อารมณ์ของริวกะมันเกิน 90% ไปแล้ว เพราะทั้งรูปร่าง กลิ่นตัว และความอ่อนโยนที่คิราระทำให้เขาในตอนนี้ มันเริ่มทำให้เขาอดทนไม่ไหวแล้ว และกำแพงความอดกลั้นก็พังจนได้เพราะตอนนี้คิราระได้เอื้อมมือของเธอมาสัมผัส บีบ คลึง คลำ ลำควยของริวกะที่มันตื่นตัวและกำลังดันเนินก้นของเธออยู่


คิราระถึงกับหอบด้วยเสียงกระเส่าเพราะดุ้นของริวนั้นมันใหญ่กว่าที่เคยจินตนาไว้เสียอีก ถ้าริวกะกระแทกมันเข้ามาจริงๆเธอจะรับไหวไหมนะ ♀ อ๊ะ ซื๊ดดด อารมณ์ของคิราระปั่นป่วนไปหมดแล้ว คอก็โดนไซ๊จนเสียวซี๊ด นมคู่อวบก็โดนบีบโดนขยำ


อีกทั้งตัวเธอเองยังกำลังคลึงควยของริวกะอยู่ด้วย ยิ่งได้คลำก็ยิ่งทำให้ทั้งจินตนาการและอารมณ์นั้นเตลิดไปใหญ่ จนเธอทนไม่ไหวต้องหันไปจูบริวกะเพื่อระบายอารมณ์ทันที




ตัวริวกะเองนั้นก็เสียวว่าบเหมือนกัน พอโดนคลึงควยทีไรก็เป็นแบบนี้ทุกที ความอดทนอดกลั้นหายไปหมด เขาบีบคลึงขยำนมอวบๆขาวๆของคิราระถี่ขึ้นเน้นขึ้นจนเธอมีอาการ ในขณะที่เขากำลังไซ๊คอคิราระเพื่อบิ๊วอารมณ์นั้น อยู่ดีๆเธอก็เอี้ยวตัวหาเขาและบดปากจูบเขาทันที และทุกอย่างมันก็เป็นไปสัญชาติญาณของมนุษย์


ทั้งคู่บดริมฝีปากเข้าหากันอย่างนุ่มนวล ถึงจะเงอะๆงักๆบ้างแต่ทุกครั้งที่ขยับทุกข้างที่ริมฝีปากบดเบียนมัน มันช่างเป็นความรู้สึกที่ซาบซ่านเหลือเกิน 


[ คิราระ ]  :  อ๊ะ ซื๊ดดด เสียวนมจัง


คิราระได้แต่คิดในใจเพราะตอนนี้ปากของเธอกำลังขยับตามริวกะที่ตอนนี้กำลังเล่นงานริมฝีปากของเธอจนเสียวซ่านไปหมด



แป๊ปเดียวเท่านั้นจากที่เสียวอยู่แล้วก็ยิ่งเสียวทวีคูณจนขนลุก เพราะริวเริ่มใช้ริมฝีปากมาจูบและสัมผัสเบาๆที่ซอกคอของเธอ ♀ อื๊อออ ซื๊ดดดด คิราระเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ทันทีต้นคอของเธอถูกเล้าโลมอย่างแผ่วเบา ♀ ซื๊ดดด ริวกะ เธอครางชื่อริวกะด้วยเสียงกระเส่า พาให้อารมณ์ของทั้งคู่กระเจิดกระเจิงไปมากกว่าเดิมอีก


ท่ามกลางแสงเทียน และ แสงจันทร์ที่สาดส่องราวกับต้องการจะสร้างบรรยากาศและความทรงจำที่แสนวิเศษ ภายในห้องนั้นมี  1 ชายหนุ่ม 1 หญิงสาว กำลังกอดก่ายราวกับสองร่างนั้นใช้หัวใจดวงเดียวกัน


[ คิราระ ]  :  ซื๊ดดด ริวกะ งื๊อออ


คิราระครางเสียวอย่างลืมตัว เพราะโดนริวกะโจมตีซอกคอทั้ง2ข้าง ถึงจะไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องพวกนี้ แต่ด้วยสัญชาตญาณเธอจึงได้ก้มจูบซอกคอริวกะด้วยเช่นกัน ทั้งคู่รับรู้ถึงความเสียวของกันและกัน แม้ความมืดมิดก็ไม่อาจจะขวางกั้นความปรารถนานี้ ทั้งคู่ก้มหน้าประกบปากจูบกันอีกครั้ง ถึงจะไม่ตรงจุดแต่ทั้งคู่ก็ค่อยขยับจนมันได้สัมผัสที่ชวนฝัน



คิราระเผยอปากครางเสียว ริวกะจึงไม่รอช้า เขาเม้มขบลงที่ริมฝีปากเบาๆ และค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปอย่างช่ำชองชำนาญเกินเด็กอายุ 16 จากที่ว่าเคลิ้มๆอยู่แล้ว แต่เมื่อได้สัมผัสความรู้สึกที่ลิ้นสัมผัสลิ้น คิราระก็ถึงกับตาลอยเลยทีเดียว มันเป็นความรู้สึกเสียวสยิวเกินจะบรรยาย ตลอดเวลาเธอคิดว่าผู้หญิงต้องโดนสอดใส่ถึงจะมีอารมณ์และเสียว แต่ตอนนี้ไม่ใช่เลย



แค่เธอโดนจูบโดนดูดลิ้นเบาๆเธอก็เสียวเกินบรรยายแล้ว ♀ อื๊ออ อื๊อออ  เธอได้แต่ครางในลำคอและยอมต่อการกระทำของริวกะด้วยความจำนน จริงอยู่ที่เธอยังๆเงอะๆงะๆ เพราะมันคือครั้งแรก แต่เมื่อขยับลิ้น ออกแรงดูดตามริวกะ คิราระก็พบว่าตัวเองนั้นไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้แล้ว



♀ อื๊อออ เธอร้องสะดุ้งตกใจเมื่อมือของริวกะมาป้วนเปี้ยนที่หน้าท้องแบนราบของเธอ ขนาดอยู่ในความมืดและมีแค่แสงเทียน ยังรู้เลยว่าหน้าท้องนั้นขาวเนียนเพียงใด ริวกะทั้งจูบทั้งลูบไล้วนไปมา คิราระก็ทั้งเสียวทั้งตื่นเต้นเพราะไม่รู้ว่าริวกะจะทำอะไรต่อไป


[ ริวกะ ]  :  ชั้นถอดนะ


ริวกะละปากจากการจูบและพูดขอทันที ยังไม่ทันที่คิราระจะตอบอะไร ริวกะก็ประกบปากจูบซ้ำลงไปอีกและพลิกตัวขึ้นมาอยู่ข้างบนคิราระเสียแล้ว  เขาพลิกตัวขึ้นมาโดยที่ปากยังคงประกบจูบเธอไว้ สติสตังของคิราระกระเจิดกระเจิงเธอได้ยินว่าริวจะขอถอดแต่จะถอดอะไรล่ะ


ทันใดนั้นคิราระก็รู้สึกได้ว่าริวกะละมือที่ลูบไล้หน้าท้องของเธอและมาขยุกขยิกที่กระดุมเสื้อ ใช่แล้วริวกะกำลังจะถอดเสื้อเธอแล้ว


[ คิราระ ]  :  อ๊างง งื๊อออ ริวกะ


คิราระถึงกับครางลั่น เพราะในที่เธอกำลังจะเอื้อมมือไปจับมือริวกะแต่ต้องสะดุ้งครางเสียงหลง ริวกะก็ได้หยุดการจูบและมาขบกัดที่ซอกคอเบาๆ ทำให้คิราระถึงกับครางลั่น


ริวกะจูบซอกคอพร้อมกับแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ดจนครบ เขาแบะสาบเสื้อออกทันที ริวกะค่อยๆลูบไล้จากหน้าท้องแบนราบค่อยๆไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนถึงขอบเสื้อในของคิราระ เขาบีบคลึงเต้านมอวบอึ๋มทันที คิราระถึงกับร้องเสียงหลง เพราะนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่โดนผู้ชายคลึงหน้าอกแบบนี้ ถึงมีชุดชั้นในกันอยู่แต่ความเสียวนั้นก็ไม่น้อยเลย


[ คิราระ ]  :  งื๊อออ ริวกะจ๋า อื๊ออ เค๊าเสียว


สิ้นเสียงครางแค่นั้นแหละมือของริวกะก็ค่อยๆแซะ ขอบเสื้อในด้านล่างจนมือของเขานั้นสัมผัสโดนนมของเธอเต็มๆ แล้วไม่สัมผัสเปล่าๆ ริวกะนั้นได้บดบี้ไปที่หัวนมของคิราระด้วย ♀ งื๊อออ ซื๊ดดด คิราระครางเสียงหลงตัวบิดไปมาเพราะความเสียว คอก็โดนไซ้ นมก็โดนบีบคลึงอีก ริวกะไม่รอช้าเขาค่อยๆถลกเสื้อในของคิราระขึ้นไปกองบนเนินอกข้างบนทันที และเขาก็ค่อยๆจูบไซ้คอของเธอพร้อมกับค่อยๆลากลิ่นไล่ลงต่ำเรื่อยๆ


คิราระรู้สัญชาตญาณทันทีว่าริวกะ จะดูดนมเธอ  ♀ อ๊าาาา อ๋อยย ริวกะที่ค่อยๆไซ้ลงมานั้นได้จูบไปเต้านมอวบอึ๋ม ก่อนที่จะงับเข้าที่นมของเธอ ทำให้เธอถึงกับแอ่น.อก จิกขา ขมิบร่องหอยอย่างลืมตัวเพราะความเสียวที่โดนริวกะกัดหัวนม


[ คิราระ ]  :  งื๊อออ ริวกะ งื๊อออ


♂ ซู๊ดดด จ๊วบบ ริวกะยังคงดูดเลียหัวนมคิราระต่อ ราวกับว่าคือสิ่งที่โหยหามานาน เขาดูดที่เต้าขวาอย่างหิวกระหายและเต้าซ้ายก็ถูกคลึงด้วยมือขวาอย่างช้าๆเนิบๆเขาใช้ง่ามนิ้มหนีบไปที่หัวนมพร้อมกับคลึงเนินนมไปด้วย ทุกคลั้งที่คลึงนอกจากเต้านมจะถูกนวด หัวนมก็จะถูกดึงขึ้นด้วย มันทำให้คิราระถึงกับต้องแอ่นหน้าอกเพราะความเสียวจากทั้ง2 ทางแต่มีเหรอที่ริวกะจะทำแค่นี้ เขาใช้อีกมือที่ว่างลูบไล้ไปตามสะโพกและช่วงเอวเพื่อเร้าอารมณ์อีกทาง


[ คิราระ ]  :   งื๊อออ ริวกะ อ๊อยยย


คิราระได้แต่ยอมจำนนกับความเสียวที่ริวกะมอบให้เธอกอดคอริวกะที่กำลังดุนดูดหัวนมของเธอไว้และจูบไปที่หัวของเขาเพื่อระบายความเสียว


[ ริวกะ ]  :  ตัวเธอหอมจังเลย อยากทำแบบนี้นานๆจัง  ซรู๊ดดดด จ๊วบบ


[ คิราระ ]  :  อ๊อยย เบาๆสิ่ริวกะ ใจจะขาดอยู่แล้วนะ งื๊อออ


คำพูดสั้นๆของริวกะนั้นทำให้อารมณ์เสียวของคิราระเพิ่มขึ้นทันที ตอนนี้เธอทำได้แค่นอนรับความเสียวจากปากที่ดูดหัวนม จากมือที่คลึงเต้านมและจากมือที่ลูบไล้ไปทั่วตัว ท่ามกลางความมืดและเสียงคราง ความเสียวก็ยังทวีคูณขึ้นเรื่อยๆคิราระเริ่มรู้สึกแปลกๆ เธอรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา มันหนักขึ้น หนักขึ้นหนักขึ้น ♀ อ๊ะ อร๊างงงง คิราระกลั้นฉี่ไม่ไหวถึงกับฉี่แตกและก่อนที่เธอจะได้คิดเรื่องนั้น เธอกลับตัวกระตุกอย่างรุนแรง ความเสียวซ่านที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนได้เข้าจู่โจมตัวเธอทันที เธอตัวสั่นเกร็งกระตุก ช่องคลอดตอดหนุบหนับ ♀ งื๊อออ อ๊าาาา ซื๊ดดดด คิราระเผลอครางด้วยเสียงที่ได้อารมณ์สุดๆ



[ ริวกะ ]  :  เสร็จแล้วเหรอ ครางลั่นเชียว



ริวกะเองที่ขยับตัวมาอยู่หว่างขาของคิราระแล้วเขาชันเข่าขึ้นและแบะขาของคิราระออก แต่คงเพราะได้แตกไปรอบนึง ทำให้สติสัมปชัญญะของคิราระเริ่มกลับมา และถึงจะไม่เคยมีประสบการณ์เรื่อง แต่คิราระก็รู้ได้ทันทีว่าถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ริวกะต้องทำกับเธอแน่ๆ เขาต้องทำแบบไอ้ทาเคชิที่พยายามเย็ดเธอแน่ๆ แต่เธอยังไม่พร้อม เธอรักริวกะก็จริง เธอมีความสุขจากการถูกจูบ จากการถูกสัมผัส แต่เธอยังไม่พร้อมถึงขั้นนั้น


คิราระรวบรวมสติที่ยังเหลือน้อยนิดนั้นกอดคอริวกะแล้วกดมาแนบ.อก และพลิกตัวขึ้นคร่อมทันทีโดยที่เธอคิดว่า ถ้าทำให้จังหวะการเล้าโลมของริวกะชะงัก มันจะทำให้เขาหมดอารมณ์ แต่เธอคิดผิด ♀ อ๊างง อ๊อยยย ทันทีที่คิราระขึ้นมาคร่อมริวกะ หน้าอกอวบอึ๋มของเธอก็โดนแรงโนมถ่วงของโลกกดลง จนมันแกว่งไปมาต่อหน้าริวกะ ♂ ซรู๊ดดดด ริวกะดูดหัวนมคิราระทันที จนเธอถึงกับร้องเสียงหลง



[ คิราระ ]  :  ริวกะคนลามก งื๊อออออ อ๊อยยย


ริวกะไม่แค่ดูดนมเท่านั้น แต่มือของเขาก็เลื้อยลงไปลูบไล้ตูดขาวๆแน่นๆของคิราระอย่างสนุกมือ ริวกะขยำ คลึงเคล้นจนคิราระต้องกระดกตูดตาม คิราระตัดสินใจยันตัวขึ้นเพราะถ้าช้ากว่านี้ต้องแย่แน่ๆ แต่พอคิราระดันตัวขึ้นนั่ง ริวกะก็ยันตัวตามขึ้นมาและดูดเข้าที่นมของเธอ



พร้อมคลึงไปที่ก้นของเธอด้วยความหมั่นเขี้ยวและดึงกางเกงในของเธอลงและเอื้อมมือไปถอดเสื้อเธอออก


ตอนนี้ทั้งเธอและเขาไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์ใดปกปิดสายตาของกันและกันแล้ว ริวกะจับคิราระมานั่งตักโดยหันหน้าเจ้าหากันและ เริ่มดูดนมอีกครั้ง ริวกะดูดจนคิราระถึงกับตัวสั่นจนต้องจิกแผ่นหลังของเขาเพื่อระบายอารมณ์


[ ริวกะ ]  :  อู้ววว ทำกันเถอะ ซื๊ดด


ริวกะพูดแค่นั้นและเขาก็ทำทันที เขาจับควยปาดไปปาดหาที่ร่องหอยของคิราระที่นั่งชันเข่าอยู่ จนเธอกับสะดุ้งตัวแอ่น และเขากดเอวคิราระลงมาทันทีโดยหวังจะให้ควยของเขาแหวกกลีบหีสีชมพูและให้คิราระขย่มให้ แต่ว่า...


[ คิราระ ]  :  อ๊อยย ริวกะ เจ็บ


ร่องหอยซิงๆมันจะไปรับกับขนาดควยที่ใหญ่เกินมาตรฐาน เด็กอายุ 16 ได้ยังไง ริวกะยัดเท่าไรก็ยัดไม่เข้าจนคิราระร้องเสียงหลง


[ ริวกะ ]  :  ซื๊ดด ของเธอแน่นจัง โนโซมิ


[ คิราระ ]  :  งื๊ออ ริวกะพอแค่นี้ได้มั้ย ชั้นกลัว ชั้นเจ็บ เหมือนมันจะฉีกเลย


คิราระนั้นเริ่มกลัวขึ้นมาแล้ว แรกเริ่มนั้นเธอก็คิดจะยอมมีอะไรกับริวกะ แต่พอมาถึงนอนนี้เธอเริ่มสั่นเริ่มกลัว เธอกลัวมันจะเจ็บ เธอกลัวว่าถ้าแม่รู้แม่จะเสียใจที่ชิงสุกก่อนห่าม ถุงริวกะจะเป็นคนดีแต่ตอนนี้เธออายุยังไม่ถึง 18 เลย เธอกลัวกลัว กลัว กลัว ♀ ว๊ายย !!! คิราระนั้นร้องตกใจลั่น เมื่อริวกะจับเธอพลิกนอนและขึ้นมานอนทับทาบเธอทันทีเขาบดจูบคิราระอย่างหนักหน่วงจนเธอถึงกับสติเตลิดอีกครั้ง



[ ริวกะ ]  :   ชั้นขอนะ ให้ชั้นเถอะ ชั้นไม่ไหวแล้ว



ริวกะจูบไปพูดไป ในขณะที่ลำควยของเขาก็พาดบนเนินโหนกของคิราระ และเสียดสีไปมาจนคริสตอริสของคิราระแข็งชูชัน เธอถึงกับครางเสียงหลง ตรงหน้าคือชายที่เธอรัก ตรงหน้าคือคนที่ทำทุกอย่างให้เธอ เธอยอมเขาได้ทุกอย่าง แต่ทำไมในใจตอนนี้มันยังมีกำแพงเล็กๆ ที่ยังไม่ยอมให้ริวกะเสียบเข้ามานะ


[ คิราระ ]  :   ซื๊ดดด ริวกะ พอได้มั้ย ชั้นยอมทุกอย่าง แต่อย่าทำถึงขั้นนะ อร๊างงงงง


คิราระร้องเสียงหลงเมื่อริวกะยันตัวนั่งและเลื่อนตัวลงไปข้างล่าง เขาจับเธอแบะขาและก้มเลียที่พูแคมของเธออย่างหื่นกระหาย ♂ ซรู๊บบ จ๊วบบ คิราระถึงกับขาสั่นไปหมด หายใจก็หอบ นี่เธอยังโดนริวกะใช้ลิ้นสากๆประเคนความเสียวให้อีกแล้ว


[ คิราระ ]  :  งื๊อออ อย่านะริวกะ มันสกปรก อร๊ายย



คิราระจะร้องห้ามแต่ก็ไม่ทันซะแล้ว ริวกะ ทั้งฉก ทิ่ม เม้ม ดูด เลียร่องแคมสดๆซิงๆของคิราระอย่างหื่นกระหาย
♂ ซรู๊บบ หวานจัง เจอคำนี้เข้าไปคิราระก็เริ่มเขวแล้วว่าจะยอมให้ริวกะรุกล้ำเข้ามาในตัวดีไหม แต่เธอก็ยังมีสติอยู่เล็กน้อยที่จะข่มใจเอาไว้ ♂ จ๊วบบ  ริวกะดูดทิ้งท้ายก่อนที่จะยันตัวขึ้นมานั่งแทรกกลางตัวคิราระ คิราระมองแล้วก็ได้แต่ตกใจว่าควยลำขนาดนั้นจะแทรกเข้ามาจริงๆเหรอ



ริวกะจับควยปาดไปปาดมาเพื่อให้แน่ใจว่ามันจะสามารถทะลวงเข้าร่องหีสีชมพูตรงหน้านี้ได้ เขาพยายาม กด กด กด แต่มันก็ไม่เข้าคิราระได้แต่นอนหายใจหอบจน นมไซส์ 36 ถึงกับกระเพื่อมตามแรง ริวกะลองอีกครั้งเขาเขี่ยหัวรบนิวเคลียร์ไปมาหน้าปากถ้ำสวาทดูเหมือนว่าทุกอย่างจะพร้อมแล้ว เขายันตัวเตรียมกดควยทันที แต่ว่า......




คิราระ อยู่ข้างในมั้ยลูก !!!


เสียงของคุรุมิดังขึ้น และนั่นทำให้ริวกะได้สติกลับมา ราคะอันมืดดำที่ครอบงำสติของเขา ค่อยๆหายไปริวกะเองก็ค่อยๆได้สติมาทีละนิด ๆ ๆ ๆ แน่นอนว่าเขามีสติสัมปัชชัญญะทั้งหมด รู้ตัวทั้งหมดตั้งแต่เริ่มจูบคิราระจนตอนนี้ที่เขาดันต้นขาคิราระจนพูหอยซิงๆโน้มขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งที่ลำควยของเขาแซะอยู่



อีกนิดเดียวเท่านั้นถ้าในเสี้ยววินาทีนั้น คุรุมิไม่ตะโกนเรียกรับรองว่าริวกะได้กระแทกควยของเขาฝังเข้าไปในร่องหอยสดๆของคิราระแน่ ส่วนคิราระที่กำผ้าห่มรอรับการเสียบของริวกะ ก็ถึงกับโล่งใจที่มันยังไม่เกิดขึ้น เขายังไม่ได้เสียบมันเข้ามา



[ คุรุมิ ]  :  คิราระ อยู่กับนายน้อยรึเปล่าลูก


คุรุมิเรียกอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าคิราระจะได้ยิน ส่วนคิราระเองเมื่อเห็นว่าริวกะหยุดการกระทำดังกล่าวแล้วจึงได้ตอบกลับคุรุมิไป






[ คิราระ ]  :  ค่าแม่ อยู่ค่ะ


[ คุรุมิ ]  :  วันนี้แม่ต้องค้างทีนี่ หนูจะกลับบ้านไหมลูก


คิราระมองที่ริวกะ ซึ่งตอนนี้นั่งหน้าเสียอยู่ข้างเธอ แปลกที่เธอไม่โกรธ แปลกที่เธอไม่ได้คิดว่าเขาทำผิดอะไรเลย แปลกที่เธออยากอยู่ตรงนี้ต่อ



[ คิราระ ]  :  ริวกะเหมือนจะเพลียๆไม่ค่อยสบายค่ะ หนูขอดูอาการริวกะก่อนนะคะแม่ ได้ไหมคะ



[ คุรุมิ ]  :  ตายจริง สงสัยอาการเจ็ทแลคแน่ๆเลย คุณท่านบอกก็บอกแม่มาว่า นายน้อยไม่ได้นอนมาสองวันแล้ว งั้นแม่ฝากดูแลนายน้อยด้วยนะลูก ถ้านายน้อยดีขึ้นแล้วและหนูไม่กลับบ้าน ก็ไปนอนที่ห้องแม่นะลูก


[ คิราระ ]  :  ค่ะแม่  งั้นหนูขอไม่กลับบ้านนะคะวันนี้  ริวกะอาการไม่ดีเลย



[ คุรุมิ ]  :   งั้นถ้านายน้อยหลับแล้ว หนูก็ไปอาบน้ำนอนได้เลยนะลูก



[ คิราระ ]  :  ค่ะแม่ ขอบคุณค่ะ



คุรุมิพูดเสร็จแล้วจึงรีบเดินออกจากบริเวณบ้านทันที ท่าทางว่าจะมีงานสำคัญรออยู่ ริวกะพอได้สติก็ถอยกรูดทันที เขาจะพูดขอโทษคิราระ แต่ก็ถูกคิราระคลานตามและเอานิ้วปิดปากริวกะไว้ เธอต้องเกลียดชั้นแน่ๆ นี่คือความคิดของริวกะตอนนี้



และตอนนี้คิราระที่ร้องไห้ต่อหน้าเขาก็ยิ่งตอกย้ำ เข้าไปอีกว่า เธอต้องเกลียดเขาแน่ๆ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นมันไม่ใช่อย่างที่ริวกะ คิราระถามเขาด้วยน้ำตาและเสียงที่สะอึกสะอื้น



[ คิราระ ]  : ฮึกก ริวกะบอกชั้นมา ริวกะตั้งใจทำใช่มั้ย



[ ริวกะ ]  :  ชะ ชั้นขอโท~



[ คิราระ ]  :  ชั้นไม่อยากได้ยินคำขอโทษ ฮึกกก ฮืออ T.T ชั้นแค่อยากรู้ว่าริวกะตั้งใจทำใช่มั้ย



[ ริวกะ ]  : อึ อืออ ชั้นห้ามใจตัวเองไม่ไหว เลยแบบนั้นกับเธอ ขอโทษนะ



ริวกะพูดแล้วหลับตาปี๋ทันทีที่เห็นคิราระขยับตัว เพราะคิดว่าคิราระต้องตบหน้าเขาแน่ๆ แต่เขาจะไม่หลบเขาจะยอมโดน ♂ อุ๊ป !!! ริวกะคิดผิด คิราระไม่ได้จะตบหน้า แต่เธอพุ่งมาจับหน้าริวกะจูบต่างหาก ริวกะก็นั่งเอ๋อไปหมด ทำไมคิราระไม่ตบเขาล่ะ แล้วทำไมเธอมาจูบเขาอีก



[ คิราระ ]  :  ดีใจจังเลย ชั้นดีใจที่ริวกะตอบว่าห้ามใจตัวเองไม่ไหว ฮือออ อย่างน้อยริวกะก็ไม่ได้มองเห็นชั้นเป็นแค่ของเล่น ฮือออออ



คิราระร้องไห้ออกมาอย่างโล่งใจ ที่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นริวกะตั้งใจทำด้วยตัวเองและสติที่เต็มร้อย ( แต่โดนความเงี่ยนครอบงำ ) เธอโผเข้ากอดริวกะจนแนบชิดติดกัน จนคิราระรู้สึกได้ว่าหน้าท้องของเธอมีแท่งแข็งๆดันอยู่



[ ริวกะ ]  :   ละลุกได้แล้ว โนโซมิ



ริวกะหาทางหนีออกทันที เพราะตอนนี้มังกรของเขาผงาดเต็มที่แล้ว ถ้าปล่อยไว้มันได้อาละวาดอีกครั้งแน่ๆ คงไม่แคล้วคิราระได้โดนเขาเสียบชัวร์ๆ แต่สิ่งที่คิราระทำนั้นคือการสอดมือเข้าไปและบีบบี้จนริวกะเผลอครางในลำคอเลยทีเดียว


♂ อ๊ะ ซื๊ดดด ทำอะไรของเธอ เอาตรงๆคิราระทั้งกลัว ทั้งเขิน ทั้งอาย แม้ว่ามือจะสั่นก็ตาม แต่เพราะอารมณ์ที่ตอนนี้เริ่มมีเหมือนกันมันจึงทำให้เธอกล้าที่จะทำแบบนั้น



คิราระจำที่ริวกะทำกับเธอเมื่อกี้ได้ เธอจึงทำบ้าง เธอก้มลงไปดูดหัวนมริวกะบ้าง ริวกะนี่กระตุกเลยค้าบ มิหนำซ้ำการคลึงคลำลำควยของคิราระนั้นก็ทำได้ดีไม่ใช่น้อย ทุกๆครั้งที่เธอใช้นิ้วโป้งบี้ไปที่หัวรบสีม่วงๆ ริวกะก็จะตัวกระตุกด้วยความเสียวทุกครั้ง เรียกว่ากรรรมตามสนองริวกะแล้วตอนนี้



[ ริวกะ ]  :  อู้วว ยัยบ๊องทำอะไร หยุดนะเดี๋ยวชั้นก็มีอารมณ์อีกหรอก



คิราระยังคงใช้มือคลึงบ้องข้าวหลามของพี่มังกรไปเรื่อยๆ เธอหยุดดูดขบหัวนมพี่มังกรและพูดด้วยน้ำเสียงที่กระเส่า




[ คิราระ ]  :  ตอนนี้ชั้นยังไม่พร้อมให้ริวกะทำแบบคนอื่นทำกัน แต่ชั้นจะทำให้ริวกะแบบนี้นะ ริวกะจะได้ระบายอารมณ์บ้าง



คิราระพูดเสร็จเธอก็จูบปากริวกะ1 ทีก่อนจะเลื่อนตัวลงไปยังบ้องข้ามหลามที่กำลังโดนคลึงอยู่ และแล้วววว ♀ บ๊วบบบ คิราระอ้าปากอมดุ้นลำเขื่องของริวกะทันที ริวกะคิดไม่ถึงว่าคิราระเธอจะทำถึงขั้นนี้ แต่เหมือนว่าจะท่าดีทีเหลว คิราระอมได้แค่หัวเธอก็สำลักแล้ว เธอหยุดการบ๊วบไว้แค่นั้น แต่มือยังคงชักต่อไป





[ ริวกะ ]  :  พอแล้ว แค่นี้ก็พอ



[ คิราระ ]  :  งื๊อออ ของริวกะใหญง่ะ งือ ดีนะที่ริวกะไม่ยัดมันเข้าไปใน.....  ไม่งั้นตัวฉีกแน่เลย งื้อออ



คิราระโคตรจะน่ารัก ขนาดควยจ่อหน้ายังทำตัวได้โคตรน่ารัก เธอลองอมอีกครั้งโดยไม่สนใจคำพูดของริวกะ เพียงริวฝีปากจุ๊บไปที่ปลายหัวรบเท่านั้น ริวกะก็ถึงกับแอ่นตัวด้วยความเสียวว่าบบบบ ดูเหมือนว่าคิราระจะคุ้นชินกับกลิ่นฉุนๆจากแท่งเนื้อลำโตตรงหน้าแล้ว แน่นอนว่าถึงเธอจะไม่เคยทำเรื่องแบบนี้



แต่ตอนเป็นสาวแกล พวกเพื่อนสาวสุดเฮ้วของเธอก็เอาเรื่องพวกนี้มาพูดกันประจำราวกับเป็นเรื่องปกติ อีกทั้งยังดูคลิปกันแบบไม่อายฟ้าอายดิน ทำให้คิราระยังพอจะจำลีลาในคลิปนั้นได้ คิราระแลบลิ้นและใช้มันแซะไปที่รูฉี่ของริวกะและเม้มต่อทันที ริวกะก็แอ่นสิ่ครับ เขาถึงกับตัวแอ่นเพราะความเสียว ♀ บ๊วบบ คิราระห่อปากเล็กๆและอมไปยังหัวหยักเข้าๆออกๆ ทำให้ริวกะนั้นถึงกับเสียวซ่าบซ่ายเลยทีเดียว



[ ริวกะ ]  :  พอแล้ว ซื๊ดดดด





คิราระไม่หยุด แต่เธอดูดแรงขึ้นๆ มือก็ชักที่ลำควย ปากก็เม้มที่หัว ♂ โอ๊ย !!! ริวกะร้องขึ้นมาทันทีแต่ทันไม่ใช่เสียงเสียว มันเป็นเสียงเหมือนเจ็บมากกว่า คิราระจึงหยุดการดูดทันทีและเงยหน้าขึ้นมาถามว่าเป็นอะไร โดยที่มือนั้นยังคงชักลำควยของริวกะไม่หยุด จนทั้งมือเปียกไปด้วย น้ำลายผสมกับน้ำกามของริวกะ



[ ริวกะ ]  :  ซื๊ดดด ฟันเธอโดนหัวคว~ อู๊วว



แค่ได้ยินเท่านั้นแหละคิราระก็เร่งมือทันทีจนริวกะร้องเสียงลั่น ครั้งนี้ต้องไม่ให้โดนฟันและริวกะต้องเสียวกว่าเดิม คิราระพยายามรื้อฟื้นความทรงจำถึงภาพในคลิปนั้นว่าผู้หญิงในคลิปทำยังไง ถึงทำให้ชายในคลิปถึงกับครางอย่างสุขสม ♀ บ๊วบๆ ๆ ซรู๊ดดด เสียงคิราระผงกหัวเร็วขึ้นๆพร้อมสูดน้ำลายตัวเองอมันยิ่งทำให้ริวกะอยู่ไม่สุขแล้ว



คิราระยังคงผงกหัวบรรเลงเพลงโม๊คต่อไป น้ำลายกับน้ำกามของริวกะก็ผสมกันไปหมด เธอก้มโม๊คพร้อมกับรูดปากช้าๆพร้อมเงยหน้าสบตาริวกะด้วยสายตาที่ริวกะไม่เคยเห็น มันเป็นสายตาที่ยั่วยวนมากๆ คิระระผงกหัวโม๊กไปเกินครึ่งลำแล้ว แต่ยังส่งสายตายั่วยวนริวกะอีกด้วย



♀ บ๊วบ ๆ ๆ ๆ คิราระเปลี่ยนมาโม๊คเร็วๆถี่ๆอีกครั้ง และใช้มือชักกลางลำควยไปด้วยนั่นมันยิ้งทำให้ริวกะครางไม่เป็นเสียงเลย ♂ ซรู๊ดด อู้วว ♀ อึ้กก บ๊วบๆๆ คิราระได้แต่ครางในลำคอเพราะยิ่งโม๊คเธอเองก็ยิ่งมีอารมณ์มากขึ้น


[ ริวกะ ]  :  อ๊าว อู้ว พอแล้ว


ริวกะยิ่งห้ามคิราระก็ยิ่งได้ใจ การได้เห็นริวกะเสียวจนส่ายเอวไปมานั้น มันทำให้เธอชอบใจจริงๆ ระหว่างที่โม๊คคิราระก็ได้เรียนรู้ว่า ถ้าเม้มปากตรงหัวควยของริวกะ มันจะทำให้เขาเสียวจนคราง


[ ริวกะ ]  :  อู๊วว เบาๆยัยบ๊อง


นั่นไงมันได้ผลคิราระเม้มปากบีบหัวควยปุ๊ป ริวกะร้องเลย คิราระก็ได้ใจสิ่ทีนี้ เธอเร่งผงกหัวรูดควยริวกะอย่างต่อเนื่อง เธอเพลินในอารมณ์จนโม๊คสุดลำคอเลยทีเดียว ♀ ซรู๊ดด อ๊าง เธอครางอย่างสุขสมในอารมณ์เมื่อเอื้อมมือไปเกี่ยวหอยของตัวเองด้วย นั่นจึงทำให้คิราระทั้งเสียว ทั้งเร่งโม๊คเร็วขึ้นเร็วขึ้น



[ ริวกะ ]  :  อ๊าว พอก่อน ชะ ชั้นจะแตกแล้ว


อารมณ์ตอนนี้มีเหรอจะฟัง คิราระยิ่งกดหัวตัวเองลึกเข้าไปอีก จากที่มือช่วยชักตอนนี้เธอใข้มือทั้งสองข้างจับสะโพกของริวกะไว้ไม่ให้หนีและเร่ง ผงกหัวโม๊กให้เร็วขึ้น จนมีเสียง ♀ บ๊วบ ๆ ๆ ๆ ๆ ดังไม่ขาดสาย คิราระรู้สึกสะใจมากเหลือเกินที่ทำให้ตาคนเย็นคนนี้ร้องเสียงหลงได้ ริวกะรู้ตัวแล้วว่าจะไม่ไหวก็พยายามลุกขึ้นและเขาก็ทำสำเร็จ



แต่คิราระก็ไม่ยอมเธอรั้งเอวของริวกะที่ลุกขึ้นและเร่งผงกหัวทันที ♀ ซรู๊บบ บ๊วบ ๆ ๆ ๆ เสียงน้ำลายและน้ำเงี่ยนที่ผสมปนเป เสียดสีกับช่องปากจนเกิดเสียงที่ชวนฟัง ริวกะเสียงสยิวสุดๆจนเผลอตัวกระเด้าเอวสวนอย่างจัง คิราระถึงกับตาลุกโตเพราะควยริวกะนั้นชนเจ้ากับลำคอด้านในเต็มๆ



[ คิราระ ]  :  งื๊ออ ควยของริวกะทำไมยาวจัง


คิราระถึงกับอุทานในใจเลย เพราะควยของริวมันยาวเกินกว่าที่คิดจริงๆ แต่เธอก็ยังโม๊กต่อไปเรื่อยๆ


[ ริวกะ ]  :  ซื๊ดดด พอแล้วยัยบ๊องโนโซมิ อู๊วว พอชั้นจะแตกแล้ว



คิราระได้ยินดังนั้นแทนที่จะหยุดแต่เธอดันเร่งโม๊กต่อไป ♀ บ๊วบ ๆ ๆ  อึ้กๆๆ เธอทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งงับ จนในที่สุดเขื่อนของริวกะก็แตกจนได้ ♂ อ๊อวววว  ซื๊ดดดด ริวกะครางลั่นพร้อมกับกระแทกเอวไปข้างหน้าและคาไว้แบบนั้น คิราระถึงกับตาเหลือกตกใจ ริวกะเล่นแตกคาปากเธอเลย



[ คิราระ ]  :  งื๊อ คาวจัง



คิราระได้แต่คิดในใจเพราะตอนนี้ปากเธอนั้นถูกอุดด้วยควยลำเขื่องอยู่นั้นเอง ริวกะจับที่ต้นคอของคิราระ และฉีดกระฉูดน้ำกามข้นคลั่กเข้าเน้นๆ คิราระจึงจำใจต้องกลืนมันไปทั้งหมด ♀ อุ้ก ๆ  ๆ ไม่ว่าริวกะจะแตกมาเท่าไรเธอก็กลืนหมด แถมยังตวัดลิ้นที่หัวเพื่อบิ๊ว อารมณ์อีกต่างหาก




ริวกะที่อารมณ์ใคร่เริ่มลดน้อยถอยลง ก็ค่อยๆถอนควยออกจากปากคิราระ ที่ตอนนี้มันเลอะเพราะน้ำเงี่ยนของริวกะที่ทะลักออกมา จนเกิดเป็นฟองฟ่อดรอบปาก คิราระส่งสายตาที่ยั่วยวนให้ริวกะทันที เธอไม่ได้รังเกียจแต่เธอรู้สึกดี รู้สึกดีที่ได้ทำให้ริวกะมีความสุข เธอยังคงจ้องรวยที่ยังแข็งกระตุกงึ้กๆตรงหน้า ก่อนที่จะค่อยๆโลมเลียราวกับว่ามันคือ ของโปรด




[ ริว ]  :  ซื๊ดดดด อ่าาส์



[ คิราระ ]  :  งุมม ซรู๊ดดด ริวกะเสียวมั้ย


คิราระถามริวกะอีกครั้งเพราะอยากฟังให้ชื่นใจ แต่ริวกะไม่ตอบเขารั้งต้นคอเธออีกครั้ง และดันควยเข้าพรวดจนเกือบๆมิดลำ แต่คิราระก็ยังอมได้และดูเแรงยิ่งขึ้นจนริวกะถึงกับซู๊ดปากเลย น้ำกามข้นคลั่กของริวกะนั้นมันมากซะจนคิราระกลืนไม่หมดจนมันไหลย้อนแหม่ะๆลงบนนมขาวๆของเธอ ริวกะซอยเอวส่งควยเข้าสู่ปากคิราระไม่หยุด


[ คิราระ ]  :  งื๊อออ ทำไร 


[ ริวกะ ]  :  เอาคืนไงล่ะ


คิราระต้องตกในเมื่อริวกะนั้นก้มมาดึงแขนเธอขึ้น แต่เธอเองก็ยืนขึ้นถึงจะตกใจก็ตาม พอลุกมาเท่านั้นแหละ ริวกะระดมทั้งจูบ ทั้งไซ๊ ดูดนม งับใบหูจนคิราระเสียวไปหมด


[ คิราระ ]  :  งื๊ออ อ๊อย เสียวว งื๊อออ


เธอครางกระเส่าอย่างลืมตัว และวินาทีนั้นเองริวก็จับคิราระพลิกหันหลัง ริวกะทั้งจับนม ทั้งไซคอ อีกทั้งเขายังเสียบ เสียบควยแท่งโตเข้าเนินถ้ำสวาทของเธอ


[ คิราระ ]  :  เง้อออ ซื๊ดดด ริวกะอย่าเสียบนะ ชั้นกลัว อ๊อยยย


คิราระพูดได้แค่นั้นก็ถึงกับครางเสียงหลง เพราะริวกะนั้นซอยกระแทกเข้ามาแล้ว ริวกะเสียบเข้าตรงช่องขาหนีบ จริงอยู่ที่มันไม่ได้เสียบเข้ารูหอยของคิราระ แต่แง่งหัวหยักของริวก็ครูดโดนคริสตอริสอยู่ดี 



[ คิราระ ]  :  งื๊ออ อ๊อยยเสียวว


ริวกะจับก้นเนื้อแน่นของคิราระกระแทกดังป้าบๆ ๆ ๆ ไม่หยุด คิราระถึงกับเกร็งจิกปลายเท่าเพราะความเสียว แคมโยนีสีชมพูของคิราระโดนหัวรบสีม่วงของริวครูดเข้าออก เข้าออกจนคริสตอริสนั้นแข็งชูชันขึ้นมา ♀ อ๊างงง งื๊อออ ริวกะไม่กระแทกเปล่าๆ แต่เขายังเอื้อมมือไปวนๆป้วนเปี้ยนที่คริสตอริสอีกด้วย


[ คิราระ ]  งื๊อออ เสียว อ๊อยย ริวกะ งื๊ออออออ


คิราระครางลั่นเลย เธอเสียวจนต้องเอี้ยวคอมาจูบกับริวเพื่อระบายความเงี่ยนนี้


[ ริวกะ ]  :  เห็นมั้ยชั้นไม่ได้เสียบ  เสียวมั้ยยัยตัวแสบ


คิราระไม่ตอบได้แต่เม้มปากและพยักหน้า เพราะเธอนั้นโดนความเสียวจู่โจมจนพูดอะไรไม่ออกแล้ว ♀ อ๊ออย ซื๊ดด คิราระครางลั่นทันที นี่ขนาดยังไม่เสียบเข้าไปนะ ถ้าเสียบเข้าไปในร่องมันจะเสียวแค่ไหนกันนะ


[ คิราระ ]  :  งื๊อออ อ๊อยย ยืนไม่ไหวแล้ว



คิราระโดนริวกะซอยดัง ตั้บ ๆ ๆ ๆ จนตูดนั้นเด้งตามแรง จนเธอนั้นยืนไม่ไหวแล้ว ทั้งนม ทั้งปาก ทั้งร่องหอย ทั้งคริสตอริส ต่างก็โดนริวบิ๊วหมดเลย ริวกะได้ยินดังนั้นก็แอบยิ้ม ก่อนที่จะค่อยๆพาคิราระนั่งลง



[ คิราระ ]  : งื๊อออ แฮ่กๆๆ ริวกะคนลามก


คิราระนั่นนั่งหอบหมดแรง ขาสั่นเลยทีเดียวแต่ริวกะนี่สิ่ นอนยิ้มสบายๆแถมควยยังตั้งเด่อีก แต่แค่แปปเดียวริวกะก็จับคิราระมานั่งคร่อมเขาอีกแล้ว คิราระก็ยอมคร่อมง่ายๆเลย ♀ อ๊าา ซื๊ดดด คิราระครางเสียงหลงทันที เมื่อร่องแคมของเธอสัมผัสกับลำควยของริวกะ เขายันตัวขึ้นมาดูดปาก ขยำนมเธอเพื่อปลุกเร้าอารมณ์อีกครั้ง ก่อนที่จะกระซิบข้างหู


[ ริวกะ ]  :  ลองโยกเอวดูสิ่


คิราระนั้นทั้งกลัวว่ามันจะเข้า ทั้งกลัวว่าริวกะจะเสียบมันเข้าไปจริงๆ เธอยอมเขาทุกอย่าง แต่เธอไม่พร้อมให้เขาเย็ดจริงๆ ริวกะรู้ว่าคิราระกังวลเขาจึงนั่งเธอลงมาจนคิราระนอนทาบไปบนตัวริว เขาจูบคิราระทันที ลิ้นก็ทำงานสอดประวานจนคิราระเคลิ้มไป จังหวะนั้นเขาก็เอื้อมมือไปขยำตูดแน่นๆของเธอพร้อมกับโยกขึ้นลงขึ้นลง






[ คิราระ ]  :  อ๊อยยย ริวกะ  ซื๊ดดดด


คิราระถึงกับครางเสียวทันทีที่ลำควยของริวกะครูดกับร่องหีของเธอ ♂ ซู๊ดดด อ่าาซ์ ริวกะเองก็ไม่ไหวเขาซู๊ดปากอย่างสุขสมเพราะความเสียวที่ได้รับ  คิราระ ทั้งเสียว ทั้งกลัว ทั้งตื่นเต้น เพราะควยของริงกะนั้นผลุบเข้ารูหอยของเธอแล้วก็ลื่นออก เข้านิดนึงแล้วก็ออกอขนสดไม่เสียบยังเสียวแทบขาดใจเลย ♀ งื๊ออ อิคึ อิคึ เธอครางลั่นราวกับนางเอก av ก็ไม่ปานเธอหันหลังมองที่มองที่ควยริวกะ





ตอนนี้ควยของริวกะเปียกมันเลื่อมไปด้วยน้ำหีของเธอจนมันลื่นไปหมด ♀ อ๊าาาาา คิราระร้องลั่นเลยเพราะริวกะลักไก่เงยหน้ามาดูดนมเธอ  เธอมองหน้าด้วยสายที่งอนๆส่วนริวกะก็ยิ้มให้พร้อมยื่นหน้าไปจูบอีกที ตอนนี้คิราระเริ่มรู้สึกว่าต้องเอาคืน เธอจึงค่อยๆโยก ค่อยๆโยกพร้อมกับก้มลงไปดูดนมริวและเลียที่ลอนกล้ามเล็กๆที่หน้าอกด้วยด้วย ♂ อู๊วววว ซื๊ดดด



ริวกะถึงแหงนหน้า ซู๊ดปากด้วยความเสียว คิราระตอนนี้เปรียบดั่งคาวเกิร์ลที่รอควบมังกรพยศตัวนี้ คิราระขยับเอวแบบงึกๆงักๆในตอนแรก แต่พอผ่านไปสักแปปเดียว เธอก็ร่อนเอวได้ลื่นไหลราวกับผ่านสังเวียน sex มาอย่างโชกโชน แคมสดซิงถูเสียดสีกับลำควยผ่านการโยกเอวของคิราระส่วนริวกะนั้นทำได้แค่นอนเสียวจนลืมตัว คิราระเห็นแบบนั้นก็ยิ่งได้ใจ เธอโยกเอวแรงถี่ขึ้น ถี่ขึ้น ♂ ซื๊ดดด อู้ววว ริวกะครางเสียวอย่างลืมตัว





[ คิราระ ]  :  อื๊อออ จะเสร็จอีกแล้ว งื๊อออ


คิราระเร่งร่อนเอว เร็วขึ้นๆ ๆ  ริวกะเองก็ถึงกับซู๊ดปากด้วยความเสียว เพราะแง่งหัวควยของเขาก็โดนครูดรัวๆถี่ๆเช่นกัน พรวดดด ปึ่ด ปึ่ดดด


[ คิราระ ]  :  อ๊างง เสะ เสร็จแล้ว

[ ริวกะ ]  :  โอ๊ววว อู้วว ซื๊ดดดด


ทั้ง2 แตกพร้อมกัน เสียวพร้อมกัน ครางพร้อมกัน ริวกะนั้นกระฉูดน้ำเงี่ยนออกมาเต็มแคม เต็มหอยคิราระเลย และมันก็ยังเลอะหน้าท้องของเขาด้วย เขานอนหอบแฮ่กๆ ควยกระตุก งึ้กๆๆ ส่วนคิราระเองก็ทิ้งตัวลงมานอนกอดริวกะ อย่างสุขสมเธอเสร็จเป็นรอบที่สองแล้ว เธอก้มมองน้ำกามของริวกะที่กระฉูดออกมา พลันคิดในใจถ้ามันไหลเข้ามดลูกของเธอ เธอได้ท้องแน่ๆ


[ คิราระ ]  :  อร๊างง ริวกะคนบ้า พอแล้ว อย่าจับตูดแบบนั้นสิ่ มันเสียวนะ



ริวกะเอื้อมมือไปขยำตูดคิราระเล่น จนคิราระต้องดุถึงจะยอมปล่อย พอริวกะทำท่าจะขอโทษคิราระก็จูบทันที



[ คิราระ ]  :  งือออ เราทำเรื่องลามกกันไปแล้วงื้อออ เลอะหมดเลย


[ ริวกะ ]  :  ชั้นขอโทษชั้นห้ามใจตัวเองไม่ได้ ทั้งๆที่...


ในขณะที่ริวกะนั้นกำลังจะพูดอะไรออกมา คิราระก็ได้สัมผัสเข้าที่ใบหน้าของเขาอย่างอ่อนโยนและจูบไปที่แก้มดังฟ่อดด


[ คิราระ ]  :  ริวกะอาจจะมองว่าชั้นใจง่ายนะ ที่ยอมให้ริวกะทำแบบนี้ แต่ว่าชั้นรักริวกะจริงๆนะ ชั้นรู้ว่าริวกะยังไม่พร้อมจะรักชั้น แต่อย่าห้ามไม่ให้ชั้นรักริวกะเลยนะ


[ ริวกะ ]  :  โนโซมิ.....


คิราระไม่พูดเปล่า แต่เธอยังจับมือริวกะมาขยำเต้านมอวบอึ๋มของเธอ มันทั้งนิ่ม ทั้งแนน ผสมกันไปหมด แถมสีหน้าเคลิบเคลิ้มที่คิราระแสดงออกมาทางสีหน้า ก็เริ่มทำให้ริวกะใจหวิวๆอีกครั้ง






[ คิราระ ]  :  ชั้นมีความสุขมากเลย ขอโทษที่ชั้นไม่ยอมให้ริวกะใส่มันเข้ามา งุ๊~


ริวกะก็ทำแบบคิราระเช่นกัน เขาจูบที่แก้มของเธออย่างแผ่วเบา ซึ่งความอบอุ่นที่ได้จากรอยจูบนี้มันทำให้คิราระยิ้มไม่หุบเลย


[ ริวกะ ]  :  ขอบคุณที่ห้ามชั้น ขอบคุณที่ไม่ตามใจชั้น เมื่อกี้ชั้นห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ ( มึงเงี่ยนไอ้มังกร )


[ คิราระ ]  :  งื๊อออ ตาคนลามก


คิราระบรรจงจูบที่ริมฝีปากของริวกะอีกครั้ง ด้วยหัวใจ ด้วยรักที่มีให้เขา เธอซบลงบนอกของชายอันเป็นที่รักที่ตอนนี้หัวใจเริ่มกลับมาเต้นเป็นปกติแล้ว


[ คิราระ ]  :  งือออ ริวกะ คืนนี้ชั้นขอนอนที่นี่ด้วยนะ


[ ริวกะ ]  :  ไม่ได้ ฮ้าวว เธอต้องกลับบ้าน


[ คิราระ ]  :  กลับไปชั้นก็อยู่คนเดียว ให้ชั้นค้างที่นี่นะ
นะ ริวกะ นะ


[ ริวกะ ]  :  (_ _ ) zzzZzz


[ คิราระ ]  :  ง่าาาาส์  ตาบ้าหลับเฉย ฮิฮิ แต่ก็...น่ารักจังเลย



ริวกะหลับซะดื้อๆเลย คงจะเพราะอดหลับอดนอน เจ๊ทแลค แถมยังเสียน้ำไปอีก 2  มันจึงไม่แปลกเลยที่เขาจะหลับ คิราระก็ยิ้มเลยครั้งนี้ แน่นอนว่าเธอก็ได้โอกาสนอนค้างกับเขาเสียเลย เธอหยิบผ้าเช็ดตัวที่อยู่บริเวณนั้นมาเช็ดทำความสะอาดทั้งตัวเธอแล้วริวกะจนไม่เหลือคราบอะไรแล้ว จากนั้นเธอก็มานอนกอดริวกะที่หลับไปแล้วอย่างอบอุ่นและหลับไปด้วยกันยันเช้า



••••••••••••






สักครู่เดียวหลังจากทั้งคู่กอดก่ายกันและพากันนอนหลับไป



ข้างนอกบ้านไม้หลังนี้ คุรุมิที่ยืนอยู่ก็มองไปยังบ้านและพูดว่า

[ ???? ]  :  มันยังไม่ถึงเวลาของพวกเจ้าทั้ง 2  นายน้อยริวกะท่านต้องถามใจตัวเองให้ชัดๆ ท่านคงไม่อยากทำร้ายนังหนูคิราระใช่มั้ย


จากนั้นร่างของคุรุมิค่อยๆเปลี่ยนทีละน้อย ทีละน้อย จนกระทั่งทุกอย่างชัดเจน ตรงหน้าคือหญิงสาวหน้าตาสะสวย รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น นัยตาเรียวแหลมคมดุจสัตว์ร้าย แต่ใบหน้านั้นสวยหวานละมุนเหลือเกิน และที่สำคัญนางมีหางสีขาวยาวสวยถึง 9 หางด้วยกัน ที่แท้ภูติตนนี้ก็คือ นางจิ้งจอกเก้าห้าง 1 ในผู้สร้างเขตอาคมนี้นี่เอง ดูท่าทางแล้วนางจะเอ็นดูคิราระไม่น้อยเช่นกัน ( จากนี้ขอเรียกจิ้งจอก9 หางว่า คิวบิ )




คิวบิค่อยๆหายไปจากบริเวณนั้น ปล่อยให้ทั้งสองนอนหลับพักผ่อนกันต่อไป อย่างน้อยคืนนี้ริวกะก็ได้รู้ว่า คิราระไม่ใช่แค่ผู้หญิงใจง่ายที่จะมอบทุกอย่างให้คนที่เธอรักทั้งหมด และคิราระเองก็คงได้รู้ว่าต่อให้ผู้ชายที่เธอไว้ใจอย่างริวกะนั้น ก็ยังมีความใคร่ที่เมื่อมันปะทุขึ้นมา มันก็ยากที่จะหยุด แต่ก็ยังดีที่มันไม่เลยเถิดไปมากกว่านี้


•••••••


ในขณะที่คิวบิ เดินออกมาจากเขตแดนอาคมนั้น คุรุมิตัวจริงก็เดินมาพอดี เธอกำลังหาคิราระด้วยความกังวลเพราะนี่มันดึกแล้ว เธอกลัวลูกสาวของเธอจะกลับบ้านลำบาก เพราะตัวเธอเองต้องอยู่ค้างที่นี่เพราะมีงานสำคัญ



[ คุรุมิ ]   :  คุณคิวบิ เห็นคิราระบ้างไหมคะ คืนนี้ชั้นต้องค้างที่นี่ค่ะ กลัวไม่มีคนไปส่งที่บ้าน



[ คิวบิ ]  :  ลูกสาวเจ้าดูแลนายน้อยอยู่ อาการอ่อนเพลียเพราะอดหลับอดนอนจากการเดินทางน่ะ วันนี้ก็ให้นางนอนซะที่นี่ก็ได้ พรุ่งนี้เป็นวันหยุดเรียนไม่ใช่เหรอ



[ คุรุมิ ]  :  คือ.....



[ คิวบิ ]  :  ลูกสาวเจ้าโตแล้วนะคุรุมิ นางรู้จักคิด รู้จักยับยั้งชั่งใจกว่าที่เจ้ากังวล แล้วอีกอย่างชายคนที่นางดูแล อยู่ก็คือนายน้อยของพวกเรา ข้าถามจริงๆเจ้ามองไม่ออกเหรอว่าลูกสาวของเจ้ารู้สึกยังไงกับนายน้อย



[ คุรุมิ ]  :  ก็เพราะรู้ไงคะคุณคิวบิ ดิฉันถึงไม่สบายใจเลย นายน้อยท่านทั้งสูงส่ง ทั้งมีเมตตา แต่ดิฉัน 2 แม่ลูกเป็นแค่คนรับใช้



[ คิวบิ ] :  หยุดเลยคุรุมิ สิ่งที่เจ้าพูดนั้น มันไม่ใช่เพียงการดูถูกดูแคลนตัวเจ้าเองและลูกสาว แต่มันเป็นการดูหมิ่นนายน้อยด้วย ( คุรุมิหน้าเสีย )  เจ้าก็เห็นว่าตั้งแต่ลูกสาวของเจ้าก้าวเข้ามาในชีวิตนายน้อย ท่านดูมีชีวิตชีวามากขึ้น ท่านใส่ใจสิ่งเล็กๆรอบข้างมากขึ้น นั่นเพราะลูกสาวเจ้าทั้งนั้น มันไม่ผิดหรอกที่ลูกสาวเจ้าจะรักนายน้อย มันไม่ผิดเลย



[ คุรุมิ ]  :  ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ ดิฉันก็รู้สึกได้ว่าตั้งแต่ นายน้อยพาคิราระมาที่นี่ คิราระเปลี่ยนไปมาก เด็กคนนั้นร่าเริง สดใส แถมยังยิ้มแบบที่ไม่ได้เห็นมาหลายปี ดิฉันรู้ได้ทันทีว่านายน้อยคือความสุขของเธอแล้วดิฉันควรทำเช่นไรดีค่ะ คุณคิวบิ



[ คิวบิ ]  :  แทนที่จะถามข้าว่าต้องทำเช่นไร ข้าว่าเจ้านั่นแหละรู้ตัวเองดีว่าต้องทำเช่นไร   เจ้าเองนั่นแหละที่รู้ดีที่สุด ว่าความรักที่โดนกีดกันจากพ่อแม่นั้นเจ็บปวดแค่ไหน ตัวเจ้าเองไม่ใช่เหรอที่ยอมทิ้งสมบัติมากมาย ยอมถูกตัดออกจากตระกูลเพื่อความรักที่เจ้าที่มี เจ้ายอมทิ้งทุกสิ่งอย่างเพื่อคนที่เจ้ารัก ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อพนักงานกินเงินเดือนธรรมดาๆคนนึง ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อพ่อของนังหนูคิราระ เจ้าเองนั่นแหละที่เข้าใจว่าลูกสาวของเจ้ารู้สึกเช่นไร ข้าพูดถูกหรือไม่ ซาวาดะ คุรุมิ



คุรุมิโดนคิวบิพูดแทงใจดำสุดๆ เธอมองข้ามไปได้ยังไง เธอมองข้ามความรู้สึกที่เธอเคยประสบพบเจอได้อย่างไร คุรุมิถึงกับพูดอะไรไม่ออก สีหน้าดูมีกังวลเป็นอย่างมาก



[ คิวบิ ]  :  ลูกสาวเจ้าน่ะอาจจะไม่ได้ร่ำรวยอะไรนะ แต่อย่าลืมว่า นางเป็นถึงธิดาบุญธรรมของคาราสึ เทนงู โอรสอันดับ 1 ผู้สืบเชื้อสายแห่งไดเทนงู เชียวนะ อีกอย่างนางยังเป็นลูกศิษฐ์โดยตรงของ อิซานางิ ชิน เชียวนะ  คนอื่นที่มีเงินมากมายก็ทำไม่ได้อย่างนาง



[ คุรุมิ ]  :  ค่ะ คุณคิวบิ ขอบพระคุณที่พูดให้ดิฉันรู้สึกดีขึ้นบ้างค่ะ


[ คิวบิ ]  :  เอาล่ะคุรุมิ ข้าให้สัญญา จนกว่านางจะอายุ 18 ปี ข้าจะไม่ให้นางกับนายน้อยริวกะได้เกินเลยถึงขั้นนั้น
ตกลงไหม  แล้วเจ้าก็เลิกทำหน้าซึมกะทือแบบนั้น อย่าลืมว่าตอนนี่เจ้ามีหน้าที่อะไร  อย่าลืมเตรียมส่วนของข้าไว้ให้ด้วยล่ะ


[ คุรุมิ ]  :  ว๊ายย ตายแล้ว ดิฉันลืมเลย ขอบพระคุณค่ะคุณคิวบิ แย่แล้ว ๆ ๆ ๆ


พอนึกขึ้นได้ คุรุมิถึงดับสะดุ้งลุกลี้ลุกลนทันที เพราะเธอต้องตระเตรียม อาหารสำหรับวันนี้และพรุ่งนี้สำหรับการประขุมของรินและมิไร  ถึงใจเธอจะยังกังวลเรื่องคิราระแต่ตอนนี้ หน้าที่ของเธอคืออาหารตรงหน้า เธอจึงสลัดความคิดที่หม่นหมองในจิตใจออกไป แล้วมุ่งหน้าไปทำหน้าที่ของตนทันที  ส่วนคิวบินั้นก็เฝ้ามองคุรุมิวิ่งแจ้นออกไปพร้อมรอยยิ้ม



[ คิวบิ ]  :  เอาล่ะนังหนูคิราระ ที่เหลืออยู่ที่เจ้าแล้วว่าจะทำลายกำแพงที่เจ้าหนูริวกะสร้างไว้ได้อย่างไร  มันเหนื่อยนะที่จะเข้าไปในหัวใจนายน้อยที่มีรุ้งพลอยอยู่แล้ว แต่เจ้าก็ทำได้ดี พยายามเข้า เพราะข้าไม่ได้คิดว่าเจ้าหนูริวกะคนนั้นจะมีเมียแค่คนเดียวหรอกนะ ใช่มั้ยล่ะ ฮิฮิฮิฮิฮิ



•••••


05.00 น.  ณ.ห้องของริวกะ


คิราระสะดุ้งตื่นเพราะอากาศที่มันเย็น เธอดูนาฬิกาและก็ตระเตรียมใส่เสื้อผ้าที่โดนริวกะถอดเมื่อคืน เพื่อจะไปอาบน้ำที่ห้องนอนของคุรุมิ ที่รินได้จัดไว้ให้เธอพักผ่อน คิราระหันมามองริวกะที่ยังนอนเปลือยเปล่าอยู่ พลันก็นึกถึงบทนักที่วาบหวามเมื่อคืน เธอก็หน้าแดงขึ้นทันที คิราระก้มจูบที่แก้มของริวกะหลับอย่างสนิท และพูดบางคำขึ้นมา


[ คิราระ ]  :  เจอกันตอนเช้านะคะ ที่รักของคิราระ


คิราระกล่าวบอกรักริวกะ ก่อนที่จะเดินออกจากห้องนั้นไป อย่างระมัดระวัง และตรงไปยังห้องนอนของคุรุมิทันที เธออาบน้ำชำระร่างกลายทันที เมื่อจับที่ปากก็นึกถึงรอยจูบที่ทั้งนุ่มนวล เร่าร้อน และ นึกถึงดุ้นลำเขื่องที่เธอได้ดูดเลียอย่างถึงใจอีกทั้งยังกลืนน้ำของริวกะลงไปอีก เมื่อลูบผ่านร่องสวาทก็นึกถึงมือของริวกะที่บี้จนเธอเสียวสยิว นึกถึงปากของริวกะดูดเลียจนเธอน้ำแตก และนึกถึงควยลำเขื่องที่มันเกือบแทงเข้าไปในร่องหีของเธอ อีกทั้งยังเบียดบี้เสียดสีทิ่มถากจนเธอน้ำแตกสุขสมในอารมณ์


ยิ่งคิดหัวใจเธอก็ยิ่งว้าวุ่น เธอได้แต่ข่มใจไม่ให้ทำอะไรที่ลามกด้วยมือและนิ้วตัวเองจนเสร็จสมอีก คิราระอาบน้ำเสร็จก็แต่งตัวชุดนอนและเดินมาทิ้งตัวนอนข้างๆแม่ของเธอก่อนที่จะผลอยหลับไป จนอีก 2 ช.ม. ต่อมา เวลา 07.00 น. เวลาอาหารเช้า โชคดีที่ยามิและกัปปะกลับมาจากทำภาระกิจกับนูระริเฮียงตอนรุ่งสางพอดี เพราะมันเป็นหน้าที่ของทุกวันที่กัปปะและยามิจะผลัดกันมาปลุกริวกะ และวันนี้มันเป็นคราวของกัปปะ



[ กัปปะ ]  :  นายน้อยขอร๊าบ ตื่นเถอะขอร๊าบบบ ได้เวลามื้อเช้าแล้วขอร๊าบ กร๊อบ !!! ( เคี้ยวแตงกวา )



กัปปะเดินเข้ามายังบ้านเพื่อปลุกริวกะ เพราะตอนนี้มันได้เวลาอาหารเช้าแล้ว เขาเดินเคี้ยวแตงกวาของโปรดมาเรื่อยๆพร้อมกับตะโกนเรียกเป็นระยะๆ ครืดดด !!! กัปปะเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจแทบช็อค เฮือก !!! เขามองริวกะที่นอนเปลือยเปล่าพร้อมกับมองที่แตงกวาในมือของตน

































[ กัปปะ ]  :  แตงกวาของท่าน ใหญ่กว่าของข้าอีกขอรับนายน้อย !!!

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

ข้อแนะนำในการอ่าน Part นี้ ให้คิดซะว่ามันเป็น อนิเมะ18+ ที่มีการดึงเอา สกิลจาก
เรื่องนารูโตะมาใช้  ขอให้สนุกครับ

 










• • • • •   รวม Link ในแต่ละตอน • • • • •

→→→เนื้อเรื่องหลัก←←←

ตอนที่ 1  ตอนที่ 2 ตอนที่ 3

ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6

ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9

ตอนที่ 10 ตอนที่ 11 ตอนที่ 12

ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15

ตอนที่ 16

➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 1 ➸ ➸ ➸ ➸

Season2


ตอนที่ 17



_ _ _ _ _ _ _ _ _ _


เนื้อเรื่องของ น้องเมดคิราระ [ ยังไม่จบ ]

แววตาที่เปลี่ยนไปของสาวแกล


ตอนที่ 1 :  โนโซมิ คิราระ

ตอนที่ 2 :  การพบกันอีกครั้ง

ตอนที่ 3 : ความรู้สึกที่กำลังก่อตัว

ตอนที่ 4 : ในนามของอิซานางิ

ตอนที่ 5 : อย่าห้ามชั้นเลยนะ ริวกะ

ตอนที่ 6 : ให้ชั้นดูแลนายนะ


•••••••••••


เนื้อเรื่องของรุ้งพลอย [ จบแล้ว ]



การเดินทางของสายรุ้ง


ตอนที่ 1 : มรสุม

ตอนที่ 2 : โหมกระหน่ำ

ตอนที่ 3 : เมฆสลาย

ตอนที่ 4 : วันฝนซา [ แนะนำ อ่าน 4-7 ]

ตอนที่ 5 : ฟ้าหลังฝน

ตอนพิเศษที่ 6 :  แม่ อาจารย์ เจ้านาย

ตอนพิเศษที่ 7 :  ฉันรักเธอ



• • • • • •


กระทู้พิเศษ

ข้อมูลตัวละครและประวัติโดยย่อ


••••••

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[ΜoNoTΩИ∑ ★★★]

ตัวละครในตอนนี้



Izanagi Ryuka [ พระเอกของเรา ]



Ryuka แปลว่า มังกรไฟ   แต่ว่าดั้งเดิมนั้นชื่อ ริว


ฉายาที่ได้รับหลังจากเหตุการณ์ตบเกรียนพวกอาคะโทระที่นางาซากิ


Izanagi no enryu : อิซานางิ โนะ เอ็นริว
" มังกรเพลิงแห่งอิซานางิ "


เนื้อเรื่องตอนนี้อายุ 16


ความสามารถของพระเอก

- การควบคุมลม
- การควบคมสายฟ้า


วิชาการต่อสู้

- ยูโด  ( ปู่สอน )
- คาราเต้ ( ปู่สอน )
- ไอคิโด้ ( ปู่สอน )
- นิสจุสสึ ( คาราสึ เทนงู สอน )
- มวยไทย ( พ่อสอน )
- วิชาองเมียวจิ ( ปู่ พ่อ สอน บวกกับการศึกษาเองจากตำราในห้องหนังสือเก่าแก่ของตระกูล )
- สามารถใช้ดาบคาตานะได้ดีมากๆ ( ยามิ สอน )
- สามารถใช้ดาวกระจายและคุไน ( กัปปะ , ยามิ สอน )



และการเรียนแบบวิชาการต่อสู้ จากอนิเมะแบบเดียวกับยามิ ก็พี่แกนั่งดูด้วยกัน แต่ริวกะจะพิเศษกว่ายามิคือ จะเลียนแบบคาถาสายฟ้าได้ด้วย


อีกทั้งยังเลียนแบบจากเกมส์ต่อสู้อย่าง Street fighter เช่น ชินริวเคน โชริวเรปปะ



• • • • • • •


Kappa





กัปปะก็คือกัปปะ กัปปะไม่สนอะไรนอกจากแตงกวาและการว่ายน้ำ เพราะคุณย่าเคยบอกเอาไวว่า แตงกวามีประโยชน์ กัปปะนั้นใช้การต่อสู้ด้วยนินจุสสึหรือวิชานินจาท เขาถนัด ไทจัสสึหรือว่ากระบวนท่าต่อสู้ของนินจา มากๆ โดยสปีดและความรุนแรงในการโจมตีของกัปปะนั้นเทียบเท่ายามิเลยก็ว่าได้ กัปปะเป็นคนที่นิสัยดี ใจเย็นที่สุดแล้ว ถ้าใครทำให้กัปปะโกรธก็เรียกได้ว่า ซวยชิบหาย ยามที่เขาโกรธ เขาจะใช้มือตบไปที่ข้างเอวและพูดว่า clock up 






ถุ้ยย ไม่ใช่ ยามใดที่กัปปะโกรธทั้งพละกำลังและความเร็วจะเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ และเข้าโจมตีศัตรูอย่างรวดเร็วอีกทั้งยังผสานการใช้น้ำโจมตีให้เข้ากัปไทจัสสึด้วย


กัปปะสามารถควบคุมน้ำได้อย่างอิสระ และอายุมากกว่ายามิ 10 ปี และเพราะเป็นปีศาจธาตุน้ำแน่นอนว่าต้องโดนริวกะและยามิ ยุให้เลียนแบบคาถาน้ำจากอนิเมะเรื่องนั้นด้วย เรื่องที่พระเอกหัวเหลืองๆ พ่อตายแม่ตายน่ะ แรกๆกัปปะก็ไม่เอาด้วยหัวชนฝา แต่พอเจอลูกตื้อของยามิ อีกทั้งยังความรักที่มีให้ริวกะผู้เป็นเจ้านายที่เปรียบดุจดั่งน้องชายของตน เขาจึงยอมฝึก และลอกเลียนแบบคาถาน้ำตามนั้น


อันที่จริงมันก็ไม่เชิงเลียนแบบ เพราะกัปปะสามารถควบคุมน้ำได้อิสระอยู่แล้ว แค่เพิ่มความยากตรงที่ต้องควบคุมรูปร่างและการเคลื่อนไหวให้เหมือนอนิเมะเรื่องดังกล่าวแค่นั้นเอง วิชาแรกที่เขาแสดงให้ริวกะวัย 9 ขวบได้ดูคือ คาถาน้ำกำแพงวารี  ริวกะได้เห็นก็ถึงกับมองด้วยสายตาที่ปลื้มสุดๆ เพราะริวกะนั้นเห็นกัปปะนั้นยืนบนน้ำก็ได้แถมยังใช้คาถาได้เหมือนเป๊ะๆ  และด้วยแววตาคู่นั้นของริวกะ จึงทำให้กัปปะหันมาลอกเลียนแบบคาถาน้ำด้วยความจริงจัง เพราะมันสามารถทำให้น้องชายของเขายิ้มได้


• • • • • • •



Tsubasamaru / Yami




Tsubasa maru :  ซึบาสะมารุ

ซึบาสะ แปลว่าปีก

มารุ สมัยก่อนนิยมนำมาต่อท้ายชื่อของเด็กผู้ชาย

ยามิ แปลว่า ความมืด


ยามิเป็นปีศาจเทนงูควบคุมลมได้ ชอบใช้วิชาการต่อสู้จากอนิเมะที่ชอบดู โดยเฉพาะคาถาลมจาก naruto แต่ความเทพของยามินั้นไม่ใช่นินจุสสึหรือการเลียนแบบวิชาจากการ์ตูน แต่เป็นการเรียก อิมมาจิ้นมาแปลงร่างต่างหาก











ถุ้ย ไม่ใช่  สิ่งที่ยามิถนัดที่สุดวิชาดาบต่างหาก










เนื้อเรื่องตอนนี้เขามีอายุ 390 ปี ยามินั้นเก่งทั้งบุ๋นและบู๊ เขามีน้องสาว 1 คน น้องชาย 1 คน และเขาได้รับคิราระมาเป็นน้องสาวบุญธรรม จึงทำให้คิราระสามารถบัญชาอีกาในโตเกียวได้โดยปริยาย ยามินั้นมีความจงรักษ์ภักดีอย่างมากต่อตระกูลอิซานางิ เขาเคารพรินที่มีดุจดั่งบิดาของเขา และรักริวกะดุจดั่งน้องชาย เขามักจะไปไหนมาไหนกับริวกะเสมอ เบื้องหน้าเขาคือยามิ บอดี้การ์ดมือขวาของ อิซานางิ ริวกะ ทายาทตระกูลแห่งอิซานางิ แต่ฉากหลังเขาคือ ซึบาสะมารุ บุตรชายคนโตของคาราสึ เทนงู  ยามิมีหน้าที่ดูแลและสอนริวกะให้รู้จักควบคุมลม และวิชาการต่อสู้ต่างๆที่นอกเหนือจากที่มนุษย์จะฝึกได้


ถึงยามิจะมีอายุมากกว่า 300 ปี แต่ก็ยังถือว่าเด็กมากนัก เขาจึงเข้ากับริวกะได้ดีในการใช้ชีวิตต่างๆ การกิน การนอน หรือ แม้กระทั่งติดเกมส์และอนิเมะ เขาได้รับการปลูกฝังจากบิดาของเขาว่าจงทุ่มเทแรงกาย แรงวิญญาณทั้งหมดขัดเกลาสั่งสอนริวกะ เพื่อให้พร้อมในวันข้างหน้า ซึ่งยามิเองก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่เขาก็สาบานด้วยชีวิตว่าจะไม่ให้ท่านพ่อ และท่านผู้ก่อตั้งตระกูลอิซานางิ ผิดหวังในตัวเขา



••••••••••


แนะนำนางเอกของ ซีรีย์นี้




• • • • • • •


Nozomi kirara



เวอร์ชั่น นักเรียน






เวอร์ชั่น น่าร๊าก ( >///< )






เวอร์ชั่น สาวเมด







เวอร์ชั่น สาวแกล snis - 634







เวอร์ชั่น เซ็กซี่




เวอร์ชั่น งอน




เวอร์ชั่นนักเรียน 2









ร่างอัลติเมต ร่างบนเตียงใต้ผืนผ้าห่ม








นางเอกของภาคนี้


Nozomi แปลว่า ความหวัง


ในเนื้อเรื่องตอนนี้ อายุ 17


คิราระเป็นลูกสาวของคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว ด้วยเพราะโดนกลั่นแกล้งและ bully จึงทำให้เธอต้องเปลี่ยนแปลงโดยการ เปลี่ยนลุคเป็นสาวแกล คำพูดประโยคแรกที่ได้พบกับริวกะ คือ เฮ้ยแก  เอาตังส์มาแบ่งกันใช้หน่อย แกทำเสื้อชั้นเลอะ จะหนีเหรอ  แต่ริวกะก็วิ่งหนีจริงๆ


คิราระจะถูกแฟนนักเลงพาไปรุมโทรมข่มขืน เพื่อถ่ายวีดีโอไปขาย แต่ริวกะนั้นก็ได้เข้ามาช่วยไว้ได้ทัน คำพูดของริวกะในวันนั้นได้ปลุกเธอให้ตื่นขึ้น ได้ทำให้เธอได้คิดถึงที่เธอต้องการมันจริงๆ


" ชีวิตเธอต้องการอะไรกันแน่ "


อีก 2 เดือนผ่านไป คิราระได้พบกับริวกะอีกครั้ง ด้วยเหตุการณ์ที่ไม่สวยหรูเช่นเดิม เธอถูกชายกว่า 100คน ไล่ เพื่อหมายข่มขืน ส่วนริวกะก็ฝึกวิชาจนตกตึก 3 ชั้นดังตุ้บต่อหน้าคิราระ ริวกะได้ช่วยคิราระด้วยความบังเอิญและไม่ตั้งใจ เพราะเขาโดนพวกนักเลงหาเรื่องก่อน แต่เพราะดันทะเลาะกันเองกับยามิ เลยเผลอใช้พลังวายุในตัวจนความลับแตกต่อหน้าคิราระ


หลังจากผ่านพ้นวิกฤตไปได้ คิราระจึงแอบตามริวกะไปที่บ้าน และก็ได้รู้ว่าริวกะเป็นลูกคนรวยแถมยังมีปีศาจในตำนานเรื่องเล่าคอยรับใช้อีก และด้วยความบังเอิญที่แม่ของคิราระทำงานที่บ้านริวกะ และบังเอิ๊ญบังเอิญ ปู่ของริวกะดันถูกใจคิราระเรื่องฝีมือการต่อสู้ จึงทำให้คิราระได้เข้ามาในบ้านอิซานางินั่นเอง

[thetwo]

โอ้ แต่งได้ดีมากแล้วก็ชอบที่มีภาพประกอบตามเนื้อเรื่องด้วยครับ ขอบคุณครับ

[anigkanjana]

เมื่อไหร่จะอายุ18ล่ะเนี่ย ตั้ง2ปี

[Jonah MTS]

ชอบตรงที่เขียนว่า มึงขี้เงี่ยนไงไอ้มังกร อดขำไม่ได้เลยจริงๆ

[po3026]

ทลายกำแพงใจให้ได้นะ ริวกะ มีผู้หญิงที่รัก อยู่ข้างๆแล้ว

[dodoza2]

นึกว่าจะได้เสียกันจริงๆซะแล้วขอบคุณมากครับ สนุกมาก รอติดตามเนื้อเรื่องหลักอยู่นะ

[I2ta3ta3]

คิราริ อสุกะ  ไม่ใช่ต้องคิราระ โนโซมิ
ละมุนจิงๆตอนนี้

[test1234]

อยากให้อายุ​18เร็ว​ๆ

[neimuchan]

กัปปะถึงกับช๊อค lolz

เจอแตงกวายักษ์เข้าไป



แหม่อยู่เฉยๆมันก็มีคนมารับแข้งแท้ๆ ริวเอ๊ย - -

[Korn Phawat]

อยากให้อายุ18เร็วกินยาเร่งโตได้ไหม5555

[Wandit Iempan]

บทรักบริสุทธิ์กระหนุงกระหนิงน่ารักดีทั้งริวและคิราระ การเปิดเผยอาการออกมาจากริวทำให้เมดคู่ใจได้รู้ว่าจะปรนนิบัตินายน้อยอย่างไร ไม่นานคงจะดีขึ้นจากซึมเศร้า

[sanookdeejang]

กัปปะถึงกับช็อก แสดงว่า...

[suabbb]

แตงกวาหรือฟักเขียว ริวกะ